Romeinse
pers kraakt
Deutekom
als Norma
Skol spreekt uw taal.
Proef't maar. wvf
„DE BUURT IS HONDERD PROCENT..."
Zomerpostzegel-
actie gestart
Hoe ontdekte u
datuaan
nieuwe banden toe bent?
Zeeland-
brug
Klaar voor de maan
Maanreis
Apollo-16
op televisie
binnenland
buitenland
Tranen
Energiecrisis
MICHELIN
X-maal beter
VERLOREN RINGENTJE VOERDE NAAR NEDERLAND
Wel zorgen,
maar goede
resultaten
Mees Hope
Russisch protest
bij Engeland
Crisis dreigt
in Frans-
Israëlische
betrekkingen
Rechtstreeks
Werkplaats
Triest
ANDEREN
Woensdag 12 april 1972
15
(Van onze Romeinse
correspondent)
ROME Heeft de Ne
derlandse huismoeder-
koloratuursopraan
Christine Deutekom za
terdag als Norma in de
gelijknamige opera van
Vincenzo Bellini bij het
Romeinse première-pu
bliek een vleiend succes
geboekt, de eerste, giste
ren verschenen recensies
van de hoofdstedelijke
(critici sabelen haar- en
trouwens de hele op
voering neer.
ViOlgens Het dagblad „II Mes-
sagesro" is jegens Bellini een
misdrijf van aantasting van
goede naam begaan. Hoofd
schuldige is de Nederlandse
zangeres. De recensent, Teodo-
ro Celli verzekert dat hij niet
behoort tot degenen die protes
teren tegen het verschijnen
van buitenlandse artiesten op
de Italiaanse bühne, tussen een
Italiaanse nul en een middel
matige buitenlandse kracht
verkiest hij de laatste. Maar in
het geval van Christine Deute
kom meent hij te moeten ver
klaren: laten wij de rol van
Norma liever toevertrouwen
aan een tweedehandse Itali
aanse (kracht, dan blijft het ho
norarium tenminste ■,in dit on
gelukkige land.
„Christine Deutekom bezit
geen van ,de vocale hoedanig
heden welke noodzakelijk zijn
voor de rol van d'e priesteres",
aldus Celli.
„Zij is niet in staat tot soepel
heid, tenzij tot -een zwaar
wichtige onnauwkeurige en
zalvend-zinnelijike soepelheid
die lijkt ojp het brommen van
een hommel. Het lage register
meent zij kracht te moeten
verlenen door het rekken van
de tonen. In het hoge wordt zij
schril. In het hele register
komt zij voor den dag met ge-
bibber. Trillers weet zij daar
entegen niet te berde te bren
gen. Ons kwamen de tranen in
de ogen en niet vanwege es
thetische ontroering.
Mario del Monaco (rol van
Pollione) is volgens de criticus
zwaar op zijn retour en ook
de sopraan Mirella Parutto
alsmede het orkest onder lei
ding van Oliviero de Fabritiis
komen er bij hem bekaaid af.
De criticus P. Di. van de Ro
meinse krant „P-aese Sera"
vergelijkt de opvoering met
een Piranidel'liaans „spel van
de rollen". Volgens hem heeft
geen van de vertolkers en ver
tolksters de geéigenid'e partij
toebedeeld gekregen. Hij waar
deert Christine Deutekom als
een stilistisch zeer fijne en
technisch acrobatische Mo-
zart-zangeres, doch acht haar
ten enenmale ongeschikt om
met de nodige dramatische
verve Bellini te brengen.
„Een complete banaliteit", zo
luidt zijn oordeel over de pre
mière.
Guido Pannain van de rechtse
„II Tempo" gewaagt van een
..verkrachting" van de „Nor-
ma".
Christine Deutekoms impresa
rio, R. Rotenbterger, vertelde
ons gisteren: „Wij wisten al
van tevoren dat de kritieken
beroerd zouden zijn. Pannain
en Cello azen op de vacature
van artistiek directeur van de
Rombinse opera, dat is bekend.
„Bovendien", aldus de heer
Rotenberger, „zit er 'n rechts
politieke machinatie achter
Het is voor mevrouw Deute
kom de eerste keer in haar le
ven dat haar zo iets overkomt.
Zij vindt het natuurlijk niet
leuk. Maar het is voor haar in
zeker opzicht een troost dat
de hele voorstelling is afge
kamd en dat tegenwoordig in
Rome ook de Italiaanse sterren
het moeten ontgelden. Zij be
grijpt niet veel van de interne
Italiaanse politiek. Ik heb haar
uitgelegd wat er in laatste in
stantie aan de hand is. Dat
heeft haar er weer boven op
geholpen".
Overigens is het nog altijd zo
dat professor Cesare Brandi na
Christines vertolking van
Norma te Parma haar in de
„Carrière della Sera" op een
lijn heeft gesteld met Maria
Callas, Renata Tebaldi en Vic
toria de Los Angelefi".
AMSTERDAM (ANP) In
de toepasselijke omlijsting
van de Floriade zijn giste
ren in De Amstelhal van hel
RAI-complex in Amsterdam
nieuwe zomerzegels ten
doop gehouden. De eerste
serie werd verkocht door de
plaatsvervangend directeur-
generaal van de PTT, drs.
P. H. Leenman, aan de di
recteur-generaal voor cultu
rele zaken, dr. J. Hulsker,
vertegenwoordiger van de
minister van Cultuur. Re
creatie en Maatschappelijk
Werk.
Twee van de vier zegels
zijn gewijd aan de Floriade en
twee aan het Holland Festi
val.
Mr. H. W. Bloemers. com
missaris der koningin, in de
provincie Gelderland en voor
zitter van de Stichting Comité
voor de Zomerpostzegels, zei
te verwachten, dat de behoefte
en de opbrengst v-an de toesla
gen op deze zegels eerder gro
ter dan kleiner zullen worden.
Hij complimenteerde ontwer
per Dick Elffers met zijn
werk en hij dankte het schei
dende hoofd van de filatelisti
sche dienst van de PTT de heer
J. J. M. Kiggen, voor zijn
onverflauwde steun.
De heer Leenman verklaar
de zich in een korte toespraak
bereid tot overleg met het co
mité voor de zomerpostzegels
om samen de balans eens op
te maken. Hij dankte het co
mité, dat weer de actuali
teit heeft willen dienen door
twee aanvragen, die de PTT na
veel wikken en wegen had
goedgekeurd: de Floriade 1972
en het 25-jarig Holland Festi
val. dat al acht jaar geleden
begon een postzegel te vragen
voor zijn 20-jarig bestaan.
WASHINGTON (AP) De
Amerikaanse minister van
binnenlandse zaken, Rogers
Morton, heeft gezegd dat de
Verenigde Staten op dit mo
ment te kampen hebben met
een crisis op het punt van de
energievoorziening en dat de
V.S. tegen 1985 meer dan de
helft van de olie die het nodig
heeft, zal moeten importe
ren.
(ADVERTENTIE)
Doordat u toevallig naar uw profiel keek? Doordat de politie
uw wagen kontroieerde? Doordat een attente pompbediende
u erop wees? Hoe het ook zij, u bent aan nieuwe banden toe.
Maar wat voor banden?
Er zijn twee soorten banden: diagonaal- en radiaalbanden.
Steeds meer mensen gaan over op radiaal. Waarom? Omdat
radiaalbanden meer 'grip' op de weg hebben, de remweg verkorten
en minder zijwindgevoelig zijn. Ze hebben bovendien minder rol-
weerstand - geven dus aanzienlijk lager benzineverbruik en gaan
veel langer mee.
Radiaal dus. Maar dan ook echte Michelins. Want alleen
Michelin kent het geheim van de radiaalband: een soepel karkas
en een loopvlak dat niet vervormen kan, doordat er een stabiele
gordel van fijne staaldraadjes onder zit. Michelin heeft voor alle
typen wagens de juiste band. Zeker, er zijn andere, en zelfs
goedkopere radiaalbanden, maar dat zijn geen Michelins.
AMSTERDAM Omdat de
resultaten in het banikbetiirijf
nogal eens beïnvloed worden
door incidentele factoren, aoals
valutawijziginigen en koersver
schillen, is het geven van
vooruitzichten een moeilijke
zaak. De krimpende rentemar
ge en stearke kostenstijgingen
baren veel zorgen en het liljfct
er op dat 1972 een moeilijk
jaar wordt. Dit zei dr. F.H.M.
Grappenhaus, de nieuwe voor
zitter van de ra-ad van bestuur
van de Mees en Hope groep
N.V. bij het verschijnen van
het jaarverslag over 1971. In
dat jaar heeft de gnoep, met
als belangrijkste werkmaat
schappij de bank Mees en Ho
pe n.v.. gunstige resultaten ge
boekt. De netto winst van de
groep steeg met ruim 30 pro
cent tot f 19,5 min. Per aan
deel betekent dit een stijging
van f 11,98 tot f 15,61.
(Vervolg van pag. 1)
Wat het verkeer over de
Zeelandbrug betreft kan wor
den gemeld, dat dit in de loop
van 1971 met 7,2 procent is
gestegen in vergelijking met
het voorafgaande jaar. De sfy-
ging was geringer dan in 1970,
toen de openstelling van de
Heinenoordtunnel een plotse
linge opleving van het verkeer
over de Zeelandbrug teweeg
bracht.
De tolopbrengsten van dé
brug stegen met 6,1 procent
tot een totaal bedrag van bijna
5 miljoen gulden. Het verkeer
met zware vrachtauto's over
de brug is met 2,5 procent af
genomen. Veel vrachtverkeer
kiest voor de verbeterde route
via rijksweg 58 door Zuid-
Beveland.
Een en ander wordt mee
gedeeld in het jaarverslag 1971
van de P.Z.B.M.
Het aftellen voor de lan
cering van de Apollo 16, die
zondagavond aanstaande van
Kaap Kennedy omhoog gaat, is
in volle gang. Het is de voor
laatste reis van de Nas a in het
Apollo-program. De reis duurt
twaalf dagen en heeft tot doel
aanvullende kennis omtrent de
omgeving op en om de maan
te vergaren. Op de foto de
Apollo 16-combinatie, waarvan
de steun-stellage reeds is weg
gerold.
MOSKOU (RTR/UPI) De
Sovjet-Unie heeft bij Engeland
geprotesteerd tegen het „pro
vocerende optreden van Britse
diplomaten en speciale diensten
tegen Russen die in het buiten
land werken".
Tass, dat dit meldt, zegt dat
het protest op het Sovjetrus-
sische ministerie van buiten
landse zaken is overhandigd
aan de Britse ambassadeur in
Moskou, sir John Killick.
Een woordvoerder van de
Britse ambassade wilde niet in
gaan op de vraag wat er pre
cies in het protest stond.
IN NAPELS zijn ongeveer
duizend leerlingen van mid
delbare scholen slaags geraakt
met de politie. Zij hielden een
betoging uit protest tegen de
arrestatie van twee linkse ly-
ceesten, die meubilair zouden
hebben vernield van de neofa-
scistische „sociale beweging in
Italië". Acht scholieren en 26
politiemannen raakten ge
wond, 45 scholieren zijn gear
resteerd.
JERUZALEM (RTR) In
de Frans-Israëlische betrekkin
gen dreigt een crisis, doordat
Frankrijk heeft geweigerd bur
gemeester Teddy Koliek van
Jeruzalem uit te nodigen voor
een tentoonstelling over Parijs
die deze maand in Jeruzalem
wordt geopend.
De Fransen vrezen klaar
blijkelijk, dat zo'n uitnodiging
erkenning van het verenigde
Jeruzalem als hoofdstad van
Israël zou impliceren. De ten
toonstelling over achitectuur
vormt een onderdeel van eve
nementen waarmee de inge
bruikneming van het „Maison
de la France" op de campus
van de Hebreeuwse universi
teit omringd wordt.
De tentoonstelling is een ini
tiatief van het Parijse gemeen
tebestuur. Aanvankelijk zou
burgemeester Koliek op de
openingsplechtigheid het woord
voeren, maar de Fransen wil
len die opening nu laten ver
vallen.
(ADVERTENTIE)
HILVERSUM (ANP). De
NOS-televisie zal in acht uit
zendingen verslag uitbrengen
van de reis van de Apollo 16
die wanneer de voorberei
dingen volgens plan verlopen
op zondag 16 april begint.
De reis wordt deze keer onder
nomen door John Young (com
mandant) Thomas Mattingly
en Charles Duke.
De reportages, die alle in
kleur worden uitgezonden, heb
ben betrekking op de lancering,
de inspectie van de maanlan
der, de landing op de maan en
drie maanwandelingen, alsme
de op het vertrek van de maan
en de terugkeer op aarde.
Aan de door Hans Engelman
te presenteren uitzendingen
wordt medewerking verleend
door de maandeskundige Chriet
Titulaer en Wim de Graaff van
het ruimtevaartlaboratorium te
Utrecht.
Komende zondag is van 18.30
tot 19.10 uur via Nederland 2
een rechtstreekse reportage
van de lancering te zien. Dins
dag wordt voor het begin van
het avondprogramma op Neder
land 1 een samenvatting uitge
zonden van de inspectie van de
maanlander. Donderdag 20
april kan men van 21.20 tot
21.50 uur op Nederland 1 ge
tuige zijn van de landing op de
maan. Vrijdag 21 april wordt
een samenvatting van de eerste
maanwandeling uitgezonden
van 18.15 tot 18.45 uur via Ne
derland 1. Een samenvatting
van de tweede maanwandeling
is de volgende dag van 14.15
tot 14.55 uur te zien via Ne
derland 2.
Zondag 23 april wordt van
16.50 tot 17.20 uur een samen
vatting van de derde maan
wandeling uitgezonden op Ne
derland 1 en van 22.20 tot 22.50
uur via het tweede net een
rechtstreekse reportage van het
vertrek van de maan.
Op vrijdag 28 april zal men
via een rechtstreekse reportage
tussen 21.00 en 22.30 uur ge
tuige kunnen zijn van de terug
keer van de drie astronauten
op aarde.
Het begon allemaal in de
lente van 1945, toen een Cana
dese soldaat, Ronald Thornhïll,
vanuit het bevrijde zuiden van
Nederland, een klein Delfts
blauw ringetje aan zijn buur
meisje stuurde: Lean Maynard.
Thornhill sneuvelde kort daar
na, Jean bewaarde het ringe
tje, ook nadat ze kort daarna
trouwde.
Vorig jaar moest haar doch
ter (elf jaar) op school een
voordracht houden over Neder
land en mevrouw Maynard wil
de haar ter illustratie het rin
getje meegeven. Ze kon het
echter niet meer vinden. Luk
raak schreef ze een brief aan
de burgemeester van Amster
dam met de vraag: „Kunt u me
laten weten, waar ik in uw
land zo'n ring kan bestellen?"
Ter afdoening van die zaak
stuurde een der gemeenteamb
tenaren haar een soortgelijk
ringetje toe. Hawr dankbrief
raakte herri midden in het hart
en hij opende het initiatief om
deze Canadese moeder (sociaal
werkster, alleenstaand, zes kin
deren) gratis twee weken naar
Nederland te laten komen. De
Holland-Canadaclub is gast-
vrouwe en heeft een uitgebreid
programma uitgestippeld.
Op de foto wordt mevrouw
Maynard (rechts) verwelkomd
door mevrouw Panabaker, echt
genote van de Canadese mili
taire attache.
„Ik ben 49 jaar. Op mijn
9de jaar kreeg ik kinderver
lamming. Sindsdien ben ik in
valide. En het wordt steeds
erger. Zeker omdat ik ouder
word. Ik heb nog vrij lang
kunnen werken. Nu niet meer.
Juist daardoor is de situatie
voor mij financieel ongunstig.
Mijn laatst verdiende loon is
de basis voor de uitkering die
ik krijg. Dat loon verdiende ik
door te werken in een be
schutte werkplaats".
De kalende man tegenover
ons loopt zwaaiend en schuife
lend. Kan alleen dan opstaan,
als hij zich ergens aan over
eind kan trekken. Zijn bewe
gingen lijken wat onbeheerst.
Enkele vingers zijn gekromd.
Zijn armen lijken onnatuurlijk
lang. Waarschijnlijk, omdat
zijn lichaam door de naar bui
tenstaande benen zo kort
schijnt. Het verhaal dat hij
vertelt, doet onwillekeurig
denken aan dat boek van A.
M. de Jong, „De martelgang
van Kromme Lindert."
Hij is een kind uit een ta
melijk groot gezin. Al z'n
broers en zusters wonen in
dezelfde kleine stad waar ook
hij woont. „Maar ze kijken
niet naar me om. We hebben
geen ruzie. Dat niet. Maar ze
schamen zich zeker, omdat ik
zo ben. Willen dat voor hun
kinderen en buren en vrien
den niet weten. Want anders
kan ik niet begrijpen dat ze
me links laten liggen. En ik
kan er toch echt niks aan
doen". Hij zegt dat alles
zachtjes, wat berustend. Ken
nelijk ook wel bedroefd.
Hij vertelt niet veel over
zijn jeugd, na dat negende
jaar. Hij wekt de indruk toch
wel een goede schooltijd ge
had te hebben. Kameraadjes
die hem kwamen halen en
brengen. Thuis zorgde vooral
moeder goed voor hem. Gaf
hem de extra-steun en liefde
die hij, de gehandicapte in dat
grote gezin, nodig had. Wie
weet, heeft dat de broers en
zusters voor het leven jaloers
gemaakt? Maar ja, in die tijd
nu 40 jaar geleden in de
barre crisistijd dus, zat je met
zo'n kind goed omhoog. Vooral
in een kleine gemeenschap die
zich over al die dingen niet
«jruk maakte. Bovendien had
hij geen uitgesproken goed
verstand. De meeste kinderen
van zijn school gingen wer
ken, zodra dat mocht. Doorle
ren, een vak leren, was er
meestal niet bij. In dat milieu
werd geen moeite gedaan een
„buitenbeentje" een duw te
geven in die richting die hem
later in staat kon stellen z'n
brood te verdienen.
„En verdienen moest ik. Dat
wilde ik zelf. Maar wat kon
ik? Hoewel, ik kon toen op de
fiets heel goed wegkomen. Bo
vendien was er, nog niet veel
verkeer, geen verkeerslichten
en heel wat mensen hadden
medelijden en wilden wel wat
doen om me te helpen".
Hij ging kruidenierswaren
venten. Kocht een bakfiets,
toen hij wat ouder was en
scharrelde zo de kost bij eik
aar. Letterlijk de boer op.
„Wat ik allemaal niet heb ge
daan om aan een inkomentje
te komen Vooral toen
thuis er niet meer was en de
vervreemding met de familie
een feit was geworden. Ik hen
als jonge kerel wel eens mis
selijk van mezelf geweest.
Weet u, als ik door mijn han
dicap, mijn kromme benen,
klanten won. Medelijden-ltlan-
ten. Enfin, ik heb dat lang
volgehouden, maar zo om
streeks 1955 was die affaire
kapot. De wereld was veran
derd en de mensen ook. Met
die venterij van kruideniers
waren was geen stuiver meer
te verdienen. Bovendien, ik
zei dat al, ik werd er niet
beter op".
Hij kreeg toen werk in een
beschutte werkplaats. Voor
een paartientjes in de week.
„Ik vond dat vreselijk. Was
mijn vrijheid kwijt en was
voortdurend in gezelschap van
andere invaliden en dat
was het ergste geestelijk
gestoorden. Lichamelijk ben ik
een kneus, maar geestelijk
mankeert me niets. Wat die
jaren in die werkplaats me
gedaan hebben, kan ik geen
mens duidelijk maken. Met
mijn bakfiets en mijn huis-
aan huis venten was ik steeds
nog iemand geweest. In die
werkplaats was ik niets, hele
maal niets. En ik verdiende
het zout niet in de pap".
Hij moest er 's morgens om
8 uur beginnen. De werkplaats
lag buiten de bebouwde kom.
„Eerst kon ik er nog op een
brommertje heen. Maar toen
er in ons stadje steeds meer
verkeerslichten kwamen, ging
dat niet meer. Want voor een
worden. De mensen worden
met busjes gehaald en weer
thuisgebracht. Het dilettantis
me is er verdwenen. Maar
toen
Hij is in 1965 volledig ar
beidsongeschikt geworden.
Woont in een benedenflatjc
dat door de gemeente enigs
zins aan zijn invaliditeit is
aangepast. Huur ruim f 100
per maand. Hij krijgt WAO-
uitkering op basis van het
loon dat wordt betaald in de
beschutte werkplaats. „Daar
van krijg ik 80 procent. Ik
ontvang elke maand 665 en de
volledige rente van de geplak
te rentezegels".
Hij zegt dat hij via de Bij
standswet bepaalde extraatjes
ontvangt, zoals s'tookgeld, een
telefoon-abonnement, kleed
geld. „De buurt is honderd
procent. Steeds komen er
buurtgenoten voor het raam
kijken, lopen binnen, de kin
deren vragen of ze nog bood
schappen voor me moeten
doen. Nee, dat is wel een
voordeel van het feit dat ik
zichtbaar invalide ben. Ieder
een weet da't ik me niet aan
stel. Gek eigenlijk, dat dat nog
een geluk bij een ongeluk
is".
Hij staat, moeizaam, op.
Haalt wat sigaretten. Steekt er
een op. „Weet u wat zo triest
is? Mijn uitkering is gebaseerd
op wat ik verdiende in die
werkplaats. Nou, voor het
werk dat wij er deden werden
we met een fooi afgescheept.
We moesten cr bepaalde din
gen maken voor een elektroni
sche industrie. Fouten maak
ten we niet. We werkten niet
vlug, maar het was altijd af.
Later heb ik gehoord dat die
industrie het in eigen beheer
niet zo kon. En dat op dat wat
wij maakten, door dat bedrijf
Maar voor ons waren een paar
tientjes per week genoeg. En
knap geld werd verdiend,
ik, en velen met mij, zijn
daarvan nu nog de dupe. Dat
bepaalt nog steeds ons inko
men. Ik kan daar razend over
worden. Maar ja, wie trekt
zich van mij iets aan? Om
mijn verontwaardiging zou
men in zo'n bedrijf gewoon
lachen. Of zou men het ge
woon niet weten? Dat kan
ook".
- Hij staat nogal kritisch tegen
over de sociale dienst van
zijn woonplaats. „Stuk voor
stuk beste mensen. Daar niet
van. Maar ze reageren ambte
lijk zo laks, worden dan met
een onpersoonlijk. Hoewel je
als je gewoon met die mensen
praat echt wel begrip ontmoet.
Ach, ik begrijp ook wel dat
die ambtenaren nogal eens in
bijstandszaken voor de gek
worden gehouden. Maar mij
kan men tot op de laatste cent
controleren. Ik kan niets meer
verdienen. Dat zou ze toch
wat soepeler, wat meegaander,
wat vlugger moeten maken.
Of niet soms
JACQUES LEVIJ
(De vorige afleveringen in de
ze serie stonden in de kranten
van 1, 6, 8 en 11 april)
rood licht moest ik stoppen. Ik
kwam nier meer op die brom
fiets, moest dan eerst naar dc
kant en kon dan met veel
moeite weer opstappen en rij
den. Dat gaf opstoppingen en
iedereen toeterde en schold. Ik
heb die brommer dus wegge
daan, ging met een bus en
moest dan nog een heel eind
lopen. Nou, lopen is voor mij
iets onmogelijks. Ik moest dus
om 6 uur 's morgens opstaan
om om 8 uur op het werk te
kunnen zijn
Hij zegt er niet veel begrip
te hebben gekregen voor zijn
toestand. „Een liefdeloze om
geving, meneer. Enkele vali
de mensen leidden alles en
verdienden er een goede bo
terham. Dank zij de invalidi
teit van velen. Ik ben er nu al
jaren weg. Hoor wel eens dat
het allemaal veel beter is ge-
