Jonge Franse cineast begint waar
de Russische filmpioniers eindigen
Afscheid van STREUVELS
grensfiguur tussen
VROOMHEID en ONGELOOF
Wl niet in de reisgidsen
staat over kuiiy
E-10 sinas
met pass
U
<r
B
Veertien ziekenhuizen in één stichting
ommer
ommer
PORION
LUISTER
de fruitigste sinas
kunst
cultuur
l'JUHMi
Dr. Walter Goddijn
25 jaar priester
Aanslagen in
Baskisch dorp
TUDELUK VAN 1.02 VOOR
CENT
Hongarije en
Roemenië
begraven
strijdbijl
samen bouwen
Tien jaar voor
wurging
in Haarlem
Half miljoen
leerlingen in
beroeps
onderwijs
naar de
prachtige klank
van de
nieuwe
HAMMOND
g> ORGELS bij
KOM, KUK, LUISTER EN VRAAG
Rechter vonnist
Overnemen
Geen enquête
Uitlevering van
Barbie-Altmann
bestudeerd
1
Vrijdag 25 februari 1972
-jii'HP („Pi m ii
15
(ADVERTENTIE)
Als we de Franse kran
ten mogen geloven, is de
winterslaap van de film
kunst deze week door
broken door een film van
een, zeker voor West-
Europa, hernieuwde opzet
en doelstelling.
Hernieuwd of vernieuwd,
dus niet spiksplinternieuw,
want „Coup pour coup"
vrij vertaald: Slag op slag of
misschien nog beter Oog om
oog volgt het spoor terug
naar de eerste, legendarisch
geworden Russische films,
naar de tijd van Eisenstein,
Poedowkin en hun uitbeel
dingen van proletarische be
wustwording.
Dat is een innerlijke over
eenstemming, uiterlijk valt de
parallel op met het gebruik
maken van een ongevormde
massa. En dan is er natuurlijk
nog de overeenkomst met Ei-
sensteins eerste belangrijke
film wat het onderwerp be
treft: een staking en zelfs een
wilde.
Maar daarmee zijn de pun
ten Van vergelijking ook wel
uitgeput. Want Eisenstein wil
de wel artistieke bouwstenen
aandragen voor de ontwikke
ling van een communistische
maatschappij, maar hij legde
tOQh de nadruk op de vorm en
minder rechtstreeks op de in
houd, met name wat de dialo
gen betreft. Eisensfein sprak
een beeldtaal met mensen en
machines door een verrassende
montage en een indringende
fotografie. En voor alles bleef
die staking ujit 1924 een werk
van S.M. Eisenstein: Hij be
paalde als regisseur het wat
en hoe van de film.
Martin Karmitz wil van
„Coup pour coup" niet de regis
seur zijn, hij is de initiatiefne
mer van dit collecti-
vistische, naamloze produkt
waarin de gemeenschappelijke
hoofdrol wordt gespeeld door
fabrieksmeisjes zonder op
smuk, moderne slavinnen in
blauwe schorten aan de lopen
de band. Karmitz heeft dat le
vende materiaal gevonden in
het fabrieksstad] e Elbuef
bekend uit Flauberts Madame
Bovary waar genoeg werk
lozen voorhanden waren om
het decor van een leegstaande
textielfabriek te vullen. En
toen?
Toen heeft hij zijn kudde
baar eigen rol laten spelen.
Geen scenarioschrijver, geen
handige auteur voor de dialo
gen. Alleen de eigen werke
lijkheid zoals die tot uitdruk
king kwam in de mond van
vrouwen en meisjes die één
ding schuwden als de pest:
'grootspraak Ze overlegden
voor elke scene wat ze gingen
zeggen. Daarna zagen ze zich
zelf via de magnetoscoop weer
terug. En dan begon de discus
sie opnieuw: Dit klonk te ge
kunsteld, dat was te mooi, zo
gaat het in het écht niet toe-
.Opnamen waarin de deel
neemsters de verleiding niet
hadden kunnen weerstaan de
actrice uit te hangen, werden
onbarmhartig geknipt.
Nu is een van de opmerke
lijkheden van „Coup pour
coup" dat ze niet voorbestemd
is voo<r politieke avondjes die
een gemakkelijke trekker met
een kunstzinnig tintje nodig
hebben om voldoende volk te
krijgen. „Coup pour coup"
gaat in première in een der
grote Parijse bioscopen. De ei
genaar daarvan heeft een deel
van de financiering op zich
genomen, en ander deed kwam
van de Westduitse televisie,
die verrukt was van een eer
dere film van Marin Karmitz,
„Camerades". Die was ont
staan onder invloed van de'
Mei-revolutie van 1968, maai
de maker was er achteraf niet
zo tevreden over. De arbeiders
herkenden zichzelf niet omdat
er te veel werd geacteerd.
„Coup pour coup" is even
eens ondenkbaar zonder Mei
1968. De spontane opstand van
studenten en arbeiders mag
toen op het nippertje in benzi
ne zij gesmoord, de ideeën
sluipen door. En de Fransen
hebben bovendien een rijke
stakingservaring. Wanneer aan
het einde van de film de ar
beidsters de opgesloten pa
troon hun wil opleggen, gaat
de oorsprong van die scène
terug tot de Volksfront-stakin
gen van 1936, En als de verra
dersrol in „Coup pour sur coup"
toevalt aan een erkende vak
verenigingsbons, is dat een
duidelijke herinneringen aan de
gebeurtenissen van vier jaar
geleden.
Het is natuurlijk wel leuk
dat Karmitz gel,} heeft weten
los te' branden voor een film
die de grondslagen van de be
staande orde aantast. Zolang
het maar kunst blijft, zijn de
mensen best bereid ervoor te
klappen en te dokken. Natuur
lijk ook weer niet teveel: de
hele ploeg van Marin Karmitz
heeft eeh half jaar van vijf
tienhonderd frank (duizend
gulden) per maand geleefd.
En zodra de kunst voorbij is en
het leven we'er begint, is het
met de edelmoedigheid ook
gedaan. De meeste vrouwen en
meisjes die aan „Coup pour
coup" hebben meegewerkt, zijn
sindsdien werkloos.
JOOP BARTMAN.
„Alma met de vlassen
haren" (1931), een roman
van de schrijver Stijn
Streuvels, stond naast de
„Altaargeheimenissen"
van Vondel in het boeken
kastje van mijn vader.
Dit feitje moet, hoewel het
onmeetbaar is, mijn houding
ten opzichte van Streuvels
en Vondel zeer ingrijpend
hebben bepaald: tot nu toe
kan ik zeggen dat noch
Streuvels noch Vondel op
mijn lijstje „lievelingsau
teurs" voorkomt.
Uiteraard zegt dit méér over
mijzelf dan over de genoemde
auteurs: het oedipale onder
kruipertje van die dagen moet
zijn verzet tegen de vader on
bewust hebben omgezet in
weerzin tegen boeken die de
vader bewonderde. Niet Stijn
Streuvels bracht de lagere-
schoolvlegel liefde voor de na
tuur bij; eerder de stripverha
len over Suske en Wiske en
de postduiveberichten van Den
Bruinen.... Hopelijk begrijpt
de lezer nu waarom een her
denkingsartikel over Stijn
Streuvels, dat op 3 oktober
1971 in de krant had moeten
staan, omdat op die dag de
honderdste geboortedag van
Stijn Streuvels, op twee jaar
na honderd jaar gewox-den (hij
stierf 15 augustus 1969), werd
herdacht, door mij alsmaar
werd uitgesteld. Ik had er niet
zoveel zin in, hoewel de uitge
verijen het ene na het andere
boek over Streuvels tér recen
sie aanboden. Ik som de boe
ken even voor u op:
Luc Schepens, Kroniek van
Stij ij Streuvels 1871-1969, uit
gegeven door Orion - N.V.
Desclée de Brouwer. Prijs
f 12,90.
Joos Florquin, Mijn Streu-
velsboek, uitgegeven door Ori
on - N.V. Desclée de Brouwer.
Prijs f 13,90.
André Demedts, Stijn Streu
vels, een terugblik op leven
en werk, uitgegeven door Ori
on - N.V. Desclée de Brouwer.
Prijs f 28,—
Hedwig Speliers e.a., Af
scheid van Streuvels, uitgege
ven door Nijgh en Van Ditmar
en 3. Sonneville (Brugge).
Prijs f 17,50.
„Kroniek van Stijn Streu-'
veis" geeft in jaartallen en
korte aantekeningen een over
zicht van leven en werk van
Stijn Streuvels (de schrijvers
naam van Frank Lateur). Het
boek is bovendien met zeer
veel foto's geïllustreerd. Aan
de hand van dit fotomateriaal
zou een mooi ax'tikel over
Streuvels te schrijven zijn. Op
bladzijde 24 bijvoorbeeld
vindt men een foto van het
gezin Lateur in 1891. De moe
der ziet er oud en wat bazig
uit. Ze blijkt ook ouder te zijn
dan haar man. De kronikeur
vermeldt dat de vader op 56-
jarige leeftijd (1897) stierf.
Zijn vrouw stierf in 1909.
Haar leeftijd wordt niet ge
noemd. Daar komt men achter
in het zeer uitgebreide boek
van André Demedts „Stijn
'Streuvels, een terugblik op le
ven en werk". Zij blijkt zeven
jaar ouder te zijn. Over de
vader en moeder van Streu
vels schrijft Demedts o,a. het
volgende: „Zijn leven lang is
Streuvels aan zijn vader blij
ven denken als aan een zwijg
zaam man, ernstig, bescheiden,
die zich geheel en al aan zijn
ambacht gelegen liet, ver
slaafd, nauwgezet en op zijn
eer van kleermaker gesteld".
Praktisch aangelegd was hij
niet. In zijn gezin heeft hij
last van de huishouding, de
opvoeding van de kinderen en
het beheer van het geld volle
dig aan zijn vrouw overgela
ten. Blijkbaar voelde zij zich
zijn meerdere door haar le-
venservaring, de betrekkingen
die zij met de gegoede fami
lies van Heule en Avelgem
onderhield, haar vlotheid van
taal en gemakkelijke omgang
met de mensen. Ook op haar
afkomst was zij fier: de Ge
zelles waren vroeger welge
steld geweest; haar oudste
broer (Guido Gezelle wh) was
egn beroemd dichter in West-
Vlaanderen, haar vader had
bewezen dat ook hij de pen
kon hanteren en het was een
eer dat zij nog een tweede
broer-priester en een zuster-
kloosterlinge had" (p. 16).
Het boekje van Joos Flor
quin, „Mijn Streuvelsboek",
mag u wat mij betreft verge
ten. Er staan wat anekdotes en
foto's in van een man die der
tig jaar met Streuvels be
vriend is geweest, maar af
gaande op de inhoud van het
boekje lijkt het me een opper
vlakkige vriendschap te zijn
geweest. Joos Florquin: een
bromvlieg in de buurt van
Streuvels, door. hem goedmoe
dig' getolereerd.
Het aardigste „uurwerk" in
deze reeks boeken over Stijn
Streuvels komt voor in "Af
scheid van Streuvels". Ga je
alleen op de titel af, dan zou
je kunnen denken dat in dit
boek met Streuvels grondig de
vloer wordt aangeveegd, maar
het tegendeel is waar. Er
wordt van hem afscheid geno
men, voorzover hij tijdens zijn
leven door pastoors en prela
ten als katholiek schrijver
werd bewierookt. Het roomse
Vlaanderen zag in hem de wa
re verdediger des geloofs, de
strijder voor de Goed Roomse
Zaak. In Nederland pikte men
daar ook een graantje van
mee. Zie het boekenkastje van
mijn vader. Nu zie ik ook de
stapels jaargangen van het
blad "Credo pugno" (Ik ge
loof, dus ik vecht ervoor). Ar
me Descartes. Speliers, de sa
mensteller van "Afscheid van
Streuvels", biedt een omge
keerd evenredige interj»i'etatie
van Streuvels werk aan: hij
was een prachtige heiden en
vurig verdediger van de klei
ne man, platgedrukt door het
Grootkapitaal. Niet de maker
van "Alma met de vlasse ha
ren" of de schrijver van lieve
kerstverhaaltjes wordt door
hem naar voren gehaald (die
mogen we vergeten), maar de
man met de pessimistische le
vensvisie, met, de overtuiging
dat de mens een wolf is vooi'
zijn medemens, de man met
een erfelijke last, de beschrij
ver van de menselijke hart
stocht.
Speliers wil ons duidelijk
maken dat zijn Streuvels ge
woon een groot schrijver was.
De thematiek van zijn werk is
realistisch en nog volop actu
eel. Ten onrechte heeft men in
het verleden een vroom af
treksel van Streuvels de we
reld in gestuurd. Ik beaam dit,
maar ik heb een „maar". Ik
meen dat, voorzover ik het
werk van Streuvels ken, zowel
de vrome katholiek als de on
gelovige maatschappijhervor
mer zich in het werk van
Streuvels kunnen herkennén.
Dat ligt niet alleen aan het
feit dat een lezer begrijpt wat
hij wil herkennen, maar ook
aan het werk zelf, dat liet
produkt is van een persoon
lijkheid, levend in een bepaal
de tijd, in déze sociale situa
tie, met dat concrete verleden.
Daaraan ontkomt niemand,
Stijn Streuvels niet, Hedwig
Speliers niet, noch u of ik. De
overgang van de negentiende
naar de twintigste eeuw, de
tijd waarin Stijn Streuvels
werd gevormd, moet voor hem
een zeer ambivalent tijdperk
zijn geweest. Emotioneel door
een zeer vrome en traditiege-
tx-ouwe moeder opgevoed, inte-
lectueel gevormd door filoso-
gen als Nietzsche en door da
daïstische kunstenaars: er is
geen grotere tegenstrijdigheid
denkbaar. Het spreekt wel
haast vanzelf dat deze tegen
strijdigheid in het werk van
Stijn Streuvels aanwijsbaar is.
Tot in onze dagen zitten de
mensen aan deze ambivalentie
vastgebakken. De veel oudere
Streuvels zou volledig aan
haar zijn ontsnapt.
WIM HUYSKENS
"UTRECHT (ANP) Veer
tien ziekenhuizen in de stad
en provincie Utrecht met in
totaal bijna 4500 bedden en
ongeveer anderhalf miljoen
verpleegdagen per jaar, heb
ben de „Stichting Samenwer
kende Utrechtse Ziekenhui
zen" gevormd.
Doel is het bevorderen van
(ADVERTENTIE)
overleg (onderling, met de
overheid en met andere orga
nen op het gebied van de ge
zondheidszorg), het opstellen
van een gezamenlijk beleids
plan, een evenwichtige taak
verdeling en het tot stand
brengen van gemeenschappe
lijke voorzieningen.
Van de deelnemende zieken
huizen staan er acht in de
stad Utrecht.
Probeer es een portie kaas
uit 't vuistje te bestellen aan
de Costa Brava. Ze kijken je aan of je
een stuk kameel vraagt en komen met
olijven of inktvis. Nee, dan bij ons.
Je komt van 't strand, je pakt
een pilsje op een terras en hup:
daar ligt 't kaasje al naast je glaasje.
Nou willen we niet zeggen dat u daarom
hi^r zult blijven met vakantie.
Maar u moet het wel weten. 14 dagen
Torremolinos inclusief?
Jaja. Maar zonder p
kaas uit t vuistje.
De SSUZ, aan de voorberei
ding waarvan vier jaar is ger
werkt, streeft naar een optima
le gezondheidszorg bij een re
delijk investeringsniveau.
De stichting bestudeert de
mogelijkheid tot het gezamen/
lijk beheren van de linnen
voorziening en van de exploi
tatie door verschillende deel
nemende ziekenhuizen van
één wasserij. Ook wordt be
zien of de geneesmiddelen
voorziening gezamenlijk kan
worden verzorgd. De SSUZ
heeft de oprichting van een
bloedbank in de provincie ge
stimuleerd. Inmiddeli is ook
besloten tot de inrichting van
een radiotherapeutisch insti
tuut ten behoeve van de pa
tiënten in alle aangesloten zie
kenhuizen.
(ADVERTENTIE)
Kant en Ware universele kunsthars
vulpasta met gebundelde heQhtkracht
op ELK materiaal, droog of vochtig,
binnen of buiten. Krimpt of scheurt
niet, zet niet uit. Onschadelijk voor
handen. Onbeperkt houdbaar. Geen ver
lies resten. Onmisbaar bij elk karwei;
STOPPEN, PLAMUREN, HERSTELLEN
van beton, houtrot, afdichten, enz.
1 kg ƒ8.55, 2 kg ƒ15.30, 5 kg 29.95 bij
winkels in hobby- en dhz-artikelen,
verfwaren, ijzerwaren en bouwstoffen.
MINISTER BOERSMA (Socia
le Zaken) heeft de SER advies
gevraagd over een wettelijke
regeling van het recht op ge
lijke beloning van mannelijke
en vrouwelijke werknemers.
Dit recht moet zo nodig via de
rechter verwerkelijkt worden,
vindt de minister.
ROTTERDAM (KNP)
Zondag 19 maart viert dr.
Walter Goddijn ofm, directeur
van het pastoraal instituut der
Nederlandse kerkprovincie,
zijn 25jarig priesterfeest.
Hij herdenkt die dag zijn
priesterwijding met een plech
tige eucharistieviering in de
parochiekerk van de. goede
herder in Rotterdam. Na deze
mis, welke begint om 12 uur,
is er gelegenheid tot gelu
kwensen in het kerkgebouw.
VITORIA (RTR) —In de
nacht van woensdag op donder
dag hebben jongelui in het
Baskische Victoria brandende
benzinebommen gegooid naar
het politiebureau in de plaat
selijke afdeling van het
Spaanse ministerie van voor
lichting en toerisme. Er werd
enige schade aangericht.
In Vdtoria zijn 3000 werk
nemers van de Spaans-Franse
autobandenfabriek van Miche-
lin al vier weken in staking in
verband met looneisen.
INBREKERS hebben in Velp
(Gld.) 21 kleurên-tv's buit ge
maakt bij een importeur van
radio- en tv-toestellen.
(ADVERTENTIE)
BOEDAPEST (UPI) Ja
nos Kadar, de Hongaarse par
tijleider, is donderdag in Boe
karest aangekomen om de
strijdbijl te begraven.
Het Hongaarse nieuwsbu
reau zei dat de twee buurlan
den een nieuw verdrag van
vriendschap, samenwerking en
wederzijdse hulp zullen slui
ten.
In de hei-fst van het vorige
jaar was de verstandhouding
nog slechts. De Hongaarse par
tij kritiseerde de onafhankelij
ke buitenlandse politiek van
Roemenië en kreeg uit Boeka
rest te horen dat zij zich met
haar eigen zaken moest be
moeien.
Kadar heeft kort geleden
Moskou bézocht, waar kenne
lijk geen bezwaar is gemaakt
tegen betere relaties met Roe
menië.
Kadar wordt op zijn reis
naar Boekarest vergezeld door
de voorzitter en de ondervoor
zitter van de ministerraad en
de minister van buitenlandse
zaken.
Partijleider Nicole Ceauses-
cu van Roemenië begroette
Kadar met een stevige hand
druk, maar zonder omhelzing.
Er werden 21 saluutschoten
gelost.
vastenaktie
giro 5850 utrecht
bank ne A credietbank, drift 9, utrecht
(Van onze redactie
binnenland)
HAARLEM De rechtbank
in Haarlem heeft donderdag
de 29-jarige barkeeper H.M. -
verdacht van wurging van de
26-jarige mevr. Ineke Visser-
Friessen - veroordeeld tot tien
jaar gevangenis en terbeschik
kingstelling van de regering.
Veertien dagen geleden eiste
de officier van justitie een ge
vangenisstraf van 12 jaar en
tbr.
De rechtbank is van oordeel,
dat verdachte sterk vermin
derd toerekeningsvatbaar is en
dat hij een ernstig gevaar is
voor de maatschappij.
In juni van het vorig jaar is
de man het huis van mevr.
Visser in een flatgebouw aan
de Ierlandstraat binnengedron
gen, zich voordoende als en
quêteur. Hij wurgde haar met
een touw.
DE N HAAG (ANP) Op
de dagscholen voor beroepson
derwijs zitten dit schooljaar
bijna een half miljoen Neder
landers, waarvan 289.000 man
nen en 206.000 vrouwen. Het
totaal van 495.000 is 24.000
groter dan het voorgaande
schooljaar.
Uit mededelingen van het
Centraal Bureau voor de Sta
tistiek blijken deze aantallen,
die de voorlopige uitkomsten
weergeven over het lopende
schooljaar.
(ADVERTENTIE)
Luister bij Sommer ook naar
de plezierige betalingsservice,
de huurmogelijkheid met recht
van koop en nog zoveel meer.
Sommer heeft ook eigen orgel
muziekscholen met weer zo'n
prettig aangepast Ijnursysteem
Meer dan 50 jaar een klinkende
klank in vakmanschap en abso
lute garantie voor service en
kwaliteit.
j 'rht' Grote M3*
taDOtTeh0l850-3W41
T aiigenfhjk 54
(Donderdagavond tot 9
papier
oor uw pen
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatto zullen deze
vermeld worden. Slecht» bij hoge uit
zondering zat van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bSj
de redactie bekend. Publikatie van brio-
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het In alle gevaHon
een» h met inhoud, cq. strekking.
Een jongetje of meisje is
verkracht, of nog erger: ver
moord. Verschrikkelijk voor
de ouders! Maar daarom juist
laten wijde ouders geen recht
spreken over de dader. Daar is
de rechter voor. In ons land
vonnissen en straffen de
slachtoffers niet de dader van
welke misdaad dan ook.
De Hoge Raad en de Bijzon-
dei'e Strafkamer bij de recht
bank in Amsterdam hebben
een gunstig advies uitgebracht
omtrent gratieverlening aan de
Drie van Breda. En wat zien
we nu gebeuren: allerlei men
sen zetten de Tweede Kamer
onder druk om te zorgen dat
er geen 'gratie verleend wordt.
Is dat wel volgens de regels
van ons rechtbestel?
Gi'atie verlenen komt de ko-
ninigin toe. Laat ons hopen dat
zij zich alleen laat raden door
het advies van de desbetref
fende rechtscolleges.
Voor de slachtoffers van de
ooiiogsmisdaden kan ons volk
zich op meer positieve wijze
inspannen. Die worden er
maar bitter weinig door gehol
pen dat Nederland om de paar
jaar zijn gevoelens lucht over
de Drie.
Of moeten we, zoals soxnmi-
ge kamerleden voorstellen, de
ze mensen ook het recht ont
nemen om nog ooit een gratie
verzoek in te dienen? Zijn wij
werkelijk een zo genadeloos
volk, dat maar tot op zekere
hoogte barmhartigheid en ver
geving kent, dat men ons zelfs
niet meer om gratie mag vra
gen? Vanaf die dag schaam ik
me Nederlander te zijn!!!
BREDA
G. CLAESSENS
Als er nu eens drie vroegere
superieuren van de Drie be
reid werden gevonden om hun
straf over te nemen, dan zou
ik zeggen: Laat ze vrij. Zo'n
suggestie zou natuurlijk wel
in Duitsland moeten worden
bekend gemaakt,
BREDA
A.C. FOKKEMA
Uw blad onderscheidt zich
meestal door objectieve for
mulering en weei-gave. Onge
twijfeld de reden dat het ex
tra opvalt als het eens een
keer niet gebeurt. Dat is het
geval in uw editie van 22
februari j.l. Op blz. 9 staat een
artikel onder de titel „Na t.v.-
uitzending meerderheid reac
ties ten gunste van „Drie". Als
je alleen de kop' leest en
hoeveel mensen doen dat niet
krijg je de indruk dat het
de cönclusie is van een enquê
te onder het Nederlandse
volk. Mis. Het blijkt betrek
king te hebben op de reacties
die de heer Postma, directeur
van de Katholieke Reclasse
ring in Breda, heeft gekregen
na een uitspraak (teil gunste
van de vrijlating van de
„Drie") in een Brandpuntuit-
zending. Positieve reacties. Al
licht.
Het motief om te reageren
is niet zozeer het steunen van
het verzoek tot vrijlating, als
wel een uitdrukking van ver
bondenheid (wij zijn van de
zelfde soort), een motief dat
tegenstandei's uiteraard mis
sen. Zij zullen him sociale ge
voelens uiten door iemand, die
zich tegen vrijlating heeft uit
gesproken, op te bellen en de
zen hun instemming betuigen.
Het ligt voor de hand dat mej.
Goudsmit na haar uitlatingen
(tégen vrijlating) in AVRO's
Televizier van 21 februari
voor het merendeel instem
mende reacties krijgt.
Het is moeilijk voor te stel
len dat een journalist deze
„Binsenwahrheit" niet kent.
De conclusie is dan ook: ten
dentieuze journalistiek. Jam
mer, waar zoveel mensen emo
tioneel bij deze delicate zaak
betrokken zijn.
TERHEIJDEN
A. A. J. DAMEN
LA PAZ (AFP) De Boli
viaanse justitie bestudeert het
Franse verzoek om uitlevering
van Klaus Altmann, die de oor
logsmisdadiger Barbie zou
zijn, zo is in een officieel
communiqué in La Paz bekend
gemaakt.
Het ministerie van buiten
landse zaken in La Paz had
juist begin deze week laten
weten dat Bolivia de kwestie-
Altmann als afgedaan be
schouwde.
Beate Klarsféld, die zich in
spant voor de uitlevering van
Barbie aan Frankrijk, heeft
gisteren een visum voor Boli
via gekregen.