NOORSE COACH TENMANNIK HAD
VAN SCHENK MEER VERWACHT"
„Zware werk
is gedaan"
VERKERK DE
GROTE
VERHEYEN: „MEER
DAN IK HOOPTE
ERELIJST
Geruchten
over
verloving
Schenk in
het spoor
van Noren
sport
DERDE SPORTPAGINA VAN MAANDAG 21 FEBRUARI 1972
Hl 9
afstand waarop zij in Sap
poro nog zilver voor Groen-
vold en brons voor Stensen
zo nadrukkelijk meetelden.
Josh. Tenmann, na afloop
van het toernooi op die 5 km
terugkomend: „Dat was voor
mij de grootste teleurstel
ling van het hele seizoen.
Hier op Bislet hadden wij
revanche willen nemen voor
Davos. Dat we Schenk voor
moesten laten gaan was geen
verrassing. Maar voor de an
deren -waren we niet bang."
En al zoekend naar een ex
cuus: „Het lijkt wel of
iemand van boven alles zo
regelt dat we overal buiten
vallen. Neem nou het ver
schil tussen Stensen en Ver-
heyen. Een paar honderd
sten van seconden, maar al
leen wel in ons nadeel.
.Misschien," zo voegde hij
ïr iets realistischer aan toe.
„heeft het iets te maken met
dat beetje meer vechtlust
dat de Nederlanders hebben
in vergelijking met mijn rij
ders. Bols en Verheyen ge
ven werkelük alles, komen
uitgeput over de streep, ter
wijl Groenvold en Stensen
wel vermoeid zijn, maar
meer ook niet."
Voor Josh. Tenmann is dit
wereldkampioenschap een
teleurstelling geworden, zo
als het hele schaatsseizoen
19711972 hem is tegenge
vallen. Kleine successen van
met name newcomer Groen
vold en in iets mindere mate
van Sten Stensen, wegen
voor hem niet op tegen het
feit dat hij en zijn ploeg de
hegemonie van Schenk geen
ogenblik hebben kunnen be
dreigen. Tenmann: „Als we
onze achterstand op Schenk
hadden willen inlopen, dan
zouden we per dag 16 uur
met schaatsen bezig hebben
moeten zijn."
Echter niet alleen de No
ren hebben gefaald voor wat
betreft de aanval op Schenks
leiderspositie, zo wil Ten
mann nog we even nadruk
kelijk kwijt. „Ook de ande
re Nederlanders zijn achter
gebleven. Terwijl Schenk op
minstens hetzelfde niveau
bleef, is de groep van rijders
onder hem verder achterge
bleven." Bij het slaken van
deze kritische opmerkingen
gaat zelfs Schenk niet hele
maal vrijuit bij Tenmann.
„Van hem had ik meer ver
wacht. niet alleen het win
nen van titels en Olympi
sche medailles, maar ook het
verbeteren van records,
maar misschien komt dat
straks nog bij de recordwed
strijden in Inzeil."
Het nu bijna aflopende
seizoen was het eerste waar
in Tenmann de functie van
nationale coach vervulde.
Ondanks de teleurstellingen
wil hij graag doorgaan. Een
beslissing daarover valt op
Dag Fornaess, wiens
echec de Noorse kranten ver
wijten aan Tenman.
(Van onze speciale
verslaggever)
OSLO Het tafereeltje in
de Noorse kleedkamer na
afloop van de 5 km sprak
vóór zichzelf: aan de ene
kant op een bank drie, vier
Noorse rijders bedrukt voor
zich uitkijkend met tegen
over hen, het hoofd in de
handen geborgen en duide
lijk aangeslagen, bondscoach
Josh. Tenmann.
Voor eigen publiek waren
z(], evenals enkele weken
geleden in Davos bij het
Europese kampioenschap,
vernederd. Moesten zij toe
staan dat drie Nederlanders
het schavot bezetten op een
1 maart. „Van de prestaties
in een seizoen kun je niet
beoordelen of de training
goed geweest is. Ik vind dat
ik zelf geen grote fouten heb
gemaakt, enkele detailpun
ten daargelaten."
Vele Noorse kranten den
ken daar echter anders over
en de laatste weken is her
haalde malen het hoofd van
Tenmann opgeëist. Hij zou
met zijn genadeloze training
met name schuldig zun aan
het echec-Fornaess.
Tenmann:' „Negentig pro
cent van de Noorse journa
listen weet niets van schaat
sen af. Daar trek ik me niets
van aan, en ik denk niet dat
onze schaatsbond dat wel zal
doen."
Ard Schenk, van wie Ten-
man wereldrecords had ver
wacht.
SCHENK VALT OP DOOR NONCHALANCE
f
(Van onze speciale verslaggever)
OSLO „Ard Sjenk. Ard Sjenk". Juichend, jubelend,
met verrukte gezichten scandeerden de 30.000 Noren in
Bislet de naam van de nieuwe wereldkampioen 1972, terwijl
hij voor de vijfde maal in twee dagen de hoogste trap van
het erepodium besteeg. „Ard Sjenk, Ard Sjenk". Het heili
ge Bislet, met zijn zo rijke schaatshistorie raakte bijna bui
ten zinnen bij de huldiging van een wereldkampioen die
zo langzamerhand in de schaatsgeschiedenis zijn weerga
niet knt. „Ard Sjenk, Ard Sjenk". Het Noorse publiek druk
te de schaatskeizer uit Anna Paulowna aan zijn hart als
was het een eigen zoon. Zij maalden er niet om dat hij hun
eigen landgenoten volledig de vernieling in had gereden,
zoals hij dat trouwens met iedereen deed. Zü wensten er
niet bij stil te staan dat deze meer dan oppermachtige
Schenk aan ieder toernooi op dit moment al bij voorbaat
alle spanning ontneemt. Zjj wilden maar een ding: hulde
brengen aan een man die dit weekeinde op Bislet regeerde
zoals daarvoor nog bijna nooit eerder was gebeurd.
een intussen ai wat uitgetrapte
baan, met rondjes van 34,35
naar op het laatst 36 realiseer
de hij met 7.22.8 een tijd, die
voor de rest van het veld on
bereikbaar was.
Schenk klaarde het tweede
d'eed van het karwei gisteren
op zo mogelijk nog impone-
render manier. Eerst was daar
't indirecte duel met Groenvold,
die op de mijl aanzienlijk
meer verloor dan in Davos.
Vervolgens zette hij de kroon
op zijn werk door de Noorse
10 km-specialist Sten Stensen
in een aanvankelijk boeiende,
maar later eenzijdige race met
niet meer dan 10 seconden te
verslaan.
Opvallend was de vriende
lijkheid waanp.ee Schenk zich
na elke afstand de daverende
toejuichingen van het publiek
beantwoordde. Negeerde hij
het applaus na afloop eerder
noig wel eens, ditmaal bleef
hij onvermoeid terugzwaaien
naar de lokkende massa's op
de tribunes. Een en ander
betekent niet dat Schenk nu
plotseling gek is op allerlei
vormen van publieke belang
stelling. Verklaarde ihij na af
loop van het toernooi: „Voor
mij is het zware werk nu
gedaan. Ik ga nog naar de
sprintkampioenschappen in
EskiHstuna en de recordwed
strijden in Inzeil, maar dat is
niet zo zwaar als dit toernooi
Als ik daarna weer in Neder
land terug kom hoop ik dat
iedereen mij een beetje met
rust wil laten, want ik wil
graag in jiuiri mijn mondelinge
siotexamen doen."
Of Schenks wens ln vervul
ling zal gaan, lijkt echter zeer
de vraag. Waar hij momenteel
ook komt, wordt hij omgeven
door met name allerlei vrou
welijk schoon, hetgeen intus
sen ook al weer de nodige
geruchten heeft opgeleverd
over een op handen zijnde
verloving. Zo zou Schenk het
oog hebben laten vallen op
een blonde Amsterdamse ste
wardess, terwijl er anderzijds
driftig wordt gespeculeerd over
de kansen van een Noorse
schone, die dit weekeinde in
het Bisletstadion geen ogen
blik van de zijde van vader en
moeder Schenk week.
Ard Schenk, de superkampi
oen zoals hij met een zo lang
zamerhand al bijna versleten
cliché aangeduid moet worden,
bleek sinds de woelige dagen
in Sapporo, waar iedere ge
wonnen gouden medaille uit
voerig werd "natgemaakt", to
taal niets aan vorm te hiebben
ingeboet. Integendeel. Zijn
prestaties op Bislet waren zo
mogelijk nog indrukwekken
der dan vorige maand in Da
vos, waar bij Europees kampi
oen werd, als in Saporo. Voor
de derde achtereenvolgende
maal wereldkampioen en win
naar op alle viei" de afstanden-
Het zegt meer dan genoeg.
Maar dat alles was nog niet
het meest opvallende van
Schenks optreden. Dat name
lijk was de nonchalance waar
mee hij dit hele toernooi reed.
Kón rijden, omdat hij van be
gin af aan besefte geen tegen
stander van formaat op het
Oslose natuurijs te zullen ont
moeten. Treffend voorbeels
van die nonchalance was de
misslag die hij tijdens zijn 5-
km-rit maakte, vijf rondjes
voor het einde. Schenk daar
later over: „Ik wilde op het
scorebord kijken hoe het met
mijn tijd stond, waardoor ik
bijna met mijn schaat aan het
elektrische oog van de tijd
waarneming bleef hangen...
Horen en zien d>e meeste
rijders niets of althans weinig
van wat er langs de baan ge
beurd wanneer zij rijden, bij
Ard Schenk was dat dit week
einde allemaal anders. Schenk:
„Ik heb allerlei dingen langs
de kant gezien, iets wat an
ders noodt gebeurt. Ik volgde
de speaker steeds, ik hoorde
wat er yanaf de tribunes ge
roepen werd. Ik kon me niet
helemaal concentreren. Zelfs
op de 500 meiter was dat zo.
Halverwege het laatste stuk
naar de finish zag ik het sco
rebord op 36 staan. Op dat
moment dacht ik, dat ik net
onder de 40 seconden zou blij
ven."
Achteraf bleek dat wat al te
optimistisch gedacht, want de
klok stond stil op 40.14, die
zelfde tijd die hij kort daar
voor voor Gronvoeld had aan
gewezen: Schenk „Achteraf
was ik natuurlijk reuzeblij
met die tijd, omdat ik kans
bleef houden op vier afstando-
verwinningen."
Mocht er na het "gelijke
spel" met zijn enige concur
rent op de 500 meter mis
schien nog wat twijfel be
staan, dan nam Ard Schenk
die laatste restjes op de 5 km.
snel weg. Ook al reed hij dan
pas in het elfde paar en op
Ard Schenk in actie tijdens zijn 1500-meterrace tegen Roar Groenvold, waarin de Noor zoveel van zijn krachten gaf dat hij
op de tien kilometer nog bijna de tweede plaats in het algemeen klassement verloor aan Jan Bols.
55
(Van onze speciale
verslaggever)
OSLO „Het was meet
dan waarop ik gehoopt had.
Vooral met mjjn 1500 m was
ik enorm blij". Eddy Verhey
en, bü een Epropees of we
reldkampioenschap nooit
eerder op het erepodium ver
schenen, was daar in Bislet
plotseling tot tweemaal toe
te vinden. Eerst op de 5 km
en later op de schaatsinjjl
bezette hij een derde plaats,
terwijl hij in de eindrang
schikking naar een verras
sende vijfde plaats reed.
Hij, de man die ln Davos
faalde toen het er op aan
kwam zich te selecteren voor
Sapporo en later uit pure
wanhoop maar de yoiga-oefe-
ningein greep om terug te ko
men, was gisteren de koning
te rijk. Verheyen: „Zo langza
merhand nader ik mu toch de
top. Het heeft lang geduurd,
maar ik geloof dait bij mij de
combinatie techniek, mentali
teit en routine nu zo goed
ontwikkeld is, dat ik mezelf
tot de allerbesten onder
Schenk kan rekenen". Verhey
en maakte er geen geheim van
dait hij zijn verrassende optre
den in Oslo voor een flink
deel toeschrijft aan de yoga.
„Ik kwam steeds ontspannen
aan de start. Neem die 5 km.
Ik begon erg rustig, was zeker
van mezelf en haid op het
laatst noig zoveel kracht over
dat ik nog net onider de tijd
van Stensen kon eindigen".
Verheyen was de derde Ne
derlander onder de eerste vijf
in de algemene rangschikking.
Jan Bols, derde in Davos, pro
longeerde dat succes in Oslo
en voor hem heeft er heel
onverwacht zelfs nog een
ogenblik zilver in gezeten. Na
een vrij zwakke 1500 meter,
waardoor Roar Grönvold plot
seling 30 seconden speling
kreeg om zijn tweede plaats
veilig te stellen, draaide Bols
een uitstekende 10 km, met
vooral een ijzersterke finish.
Maar liefst 26 van de 30 se
conden verspeelde Grönvolg in
dit directe duel met Bols. De
JACQUES VAN LEEUWEN
Noor had in de laatste vijf
ronden de snelheid van een
slak, maar hield toch nog net
genoeg over om zich de Ne
derlander van het lijf te hou
den. Verklaarde Grönvold la
ter: ,Jk had teveel moeten ge
ven op de 1500 meter tegen
Schenk. Ik kon op het laatst
bijna niet meer op mijn benen
blijven staan".
Tussen dat Nederlandse ge
weld vier man bij de eerste
zes is natuurlijk wel een aan
duiding hoe de schiaatskrach-
ten momentee] verdeeld liggen
wist zich behalve Grönvold
ook Sten Stensen nog redelijk
te handhaven, al zag hij net
geen kans om Bols van brons
af te houden. Juppie van Dijk,
de vijfde Nederlander, kwam
het best uit de voeten op de
10 km, waarop hij de achtste
plaats bezette. Zijn korte af
standen waren echter te zwak
voor een plaats bij de eerste
(ADVERTENTIE)
twaalf.
Opvallend <>P dit geheel
door Nederlanders en Noren
beheerste toernooi, was de
zeer zwakke rol van de Zwe
den, die in de overigens mati
ge Claeson de enige man bij
de laatste zestien hadden,
Höglin, Broekmans tweede pu
pil van altijd nog redelijke
klasse, bleek nog niet hersteld
van zijn ziekte te zijn. Rus
land daarentegen deed het
veel beter met voor het eerst
sinds jaren drie rijders bij de
laatste zestien, van wie met
name de nog zo goed als onbe
kende Ivanov de aandacht op
zich vestigde.
(Van onze speciale
verslaggever)
OSLO Kees Verkerk is
ongetwijfeld de grote verlie
zer geworden van het we
reldkampioenschap in Oslo.
Zijn zesde plaats in het al
gemeen klassement is daar
minder een indicatie van dan
de 5,5 punt achterstand op
Schenk, eens zijn grote ri
vaal. Bovendien greep Ver
kerk op alle afstanden ook
naast de ereplaatsen.
Een plotseling opgekomen
verkoudheid is volgens Leen
Pfrommer voor een groot deel
schuld aan dit zwakke acteren.
Pfrommer: „Het is voor Kees
erg jammer. Hij had zich in
tensief op dit w.k. voorbereid.
Hij wil nog steeds de strijd
tegen Ard niet helemaal opge
ven. Hij was weer zoals altijd
vreselijk geconcentreerd.
Naar mijn zin een beetje te veel
zelfs, maar ja dat is Kees nu
eenmaal eigen en vroeger had
hij er ook trouwens baat bij.
Aan zijn verkoudheid viel
door de dokter niet veel te
doen. Penicilline toedienen is
niet goed, omdat dat direct
vormverlies meebrengt".
Verkerks optreden in dit
toernooi zou allicht toch nog
een redelijk succes zijn ge
worden, wanneer hij niet
zo'n zwakke 500 m. gereden
had. Zijn tijd van 42.25 wierp
hem echter wel heel ver terug
in de achterhoede en behou
dens dan nog een redelijke 5
km. liep dit toernooi voor Ver
kerk uit op een levensgrote
teleurstelling, met als meest
waarschijnlijke conclusie al
is dat in het geval Verkerk
altijd een beetje hachelijk
dat zijn rol zo langzamerhand
blijkt te zijn uitgespeeld.
Kees Verkerk: zwakke
sprint.
(Van onze speciale verslaggever)
Het „blok" van het wereldkampioenschap schaatsenrijden voor heren ziet er als volgt uit
(respectievelijk 500, 5000, 1500, 10.000 meter en totaal)
1. Schenk (Ned.) 40.14 1) 7.22,84 1) 2.03,06 1) 15.22,09 1) 171.548
2 Grönvold (Nor.) 40.14 1) 7.30,76 5) 2.04,40 2) 15.52,45 7) 174.305
3 Bols (Ned.) 41.01 9) 7.29,97 2) 2.06,48 7) 15.26,52 2) 174.493
4. Stensen (Nor.) 41.37 (13) 7.30,39 4) 2.05,95 4) 15.32,72 3) 175.028
5 Verheyen (Ned.) 41.64 (14) 7.30,32 3) 2.05,78 3) 15.36,94 4) 175.446-
6. Verkerk (Ned.) 42.25 (20) 7.31,44 6) 2.07,74 9) 15.44,01 5) 177.174
7. Claeson (Zwe.) 41.04 (10) 7.40,17 (10) 2.07,38 8) 15.56,43 (10) 177.338
8. Lavroesjkin (Rus.) 40.50 4) 7.36,24 8) 2.09,18 (15) 16.06,43 (13) 177.505
9. Koskinen (Fin.) 40.70 7) 7.45,60 (15) 2.06,23 5) 16.09,29 (14) 177.801
10. Tveter (Nor.) 40.72 8) 7.44,11 (14) 2.06,30 6) 16.13,02 (15) 177.882
11. Ivanov (Rus.) 41.81 (15) 7.39,50 9) 2.08.22 (10) 15.54,65 9) 178.232
12. Olsen (Nor.) 42.06 (17) 7.35,41 7) 2.09,13 (14) 16.06,36 (12) 178.962
13. Guttormsen (Nor.) 42.41 (22) 7.43,12 (12) 2.09,58 (17) 15.49,65 6) 179.398
14. Van Dijk (Ned.) 42.64 (23) 7.42,04 (11) 2.09,01 (12) 15.52,59 8) 179.477
15. Carroll (V.S.) 40.66 6) 7.46,80 (16) 2.09,34 (16) 16.21,11 (16) 179.508
16. Tsjekoeljajev (Rus.) 42.12 (19) 7.43,61 (13) 2.09,60 (18) 16.00,24 (11) 179.699
DE
POPULINER
VAN
LUDON IS
HET
MEEST
VERKOCHTE
ZWEMBAD
- IN NEDERLAND
VRAAG
UITVOERIGE
DOKUMENTATIE
LUDON
INTERNATIONAL SALES B.V. I.o.
Amersfoort
postbus 179 telefoon 03490 - 22168
0 Jan Bols kijkt tiaar het scorebord en ziet dat hij de dertig
seconden achterstand, op Groenvold net niet heeft goedgemaakt.
(Van onze speciale verslaggever)!
OLSO Ard Schenk is do
derde schaatser in de geschie
denis die in drie achtereenvol
gende jaren wereldkampioen
werd. Voor Oslo triomfeerde
hij in het wereldtoernooi 1970,
eveneens op Bislet, en 1971 in
Gothenburg. Schenk treedt
met deze w.k.-triologie in de
voetsporen van twee legenda
rische Noorse rijders, Oscar
Mathisen en Hjalmar Ander
sen.
Zowel Mathisen als Ander
sen hebben in hun glorietijd
de schaatstoernooien uit die
dagen volledig beheerst. Voor
Oscar Mathisen lag zijn hoog
tepunt in de jaren 1912 t.rru
1914, toen hij keer op keer
met grote overmacht de we
reldtitel veroverde. Mathisen
was overigens ook voor die
tijd al wereldkampioen ge
weest, namelijk in 1908 en
1909.
Heel wat beter in het ge
heugen dan de prestaties van
oldtimer Mathisen, liggen die
van de Noorse schaatskeizer
Hjalmar Andersen, die in de
periode 1950, t.m. 1952 niet
alleen steeds de wereldtitel
voor zich opeiste, maar ook
zegevierde op alle drie Europ.
se kampioenschappen. Boven
dien reikte hij, zoals Ard
Schenk nu in Sapporo deed,
tot driemaal toe naar goud,
tijdens de Olympische Spelen
1952 in Oslo.
Schenk is overigens met de
eerste Nederlander die drie
maal als eerste eindigde in
een wereldkampioenschap.
Een man die al veel eerder
die prestatie leverde was Jaap
Eden. Deze besnorde Amster
dammer won het eerste we
reldkampioenschap dat ooit
werd gehouden, in 1893 in
Amsterdam. Het jaar daarop
eindigde het wereldtoernooi
onbeslist, waarna Eden in 1895
en 1896 weer de hoogste eer
greep, de laatste keer in het
Russische St. Petersburg. Om
de lijst van Nederlandse we
reldkampioenen verder nog
even af te maken: achter het
duo Schenk-Eden volgt Kees
Verkerk (1966, '67) met twee
titels, en Cor de Koning
(1905) en Henk van der Grift
(1961) met ieder een.
