„Als een kind zo blij met dit werk
Peking maakt
zich op
voor bezoek
van Nixon
Pleidooi voor Afrikaanse theologie
MetaalconflictStrijd
om de macht
in de vakbeweging
Handige datum
INTENSIVE
CARE®
INTENSIVE
CARE®
Gestrande
toeristen
naar Chili
Manipulaties
op
termijnmarkt
voor eieren
ANTI-AMERIKAANSE LEUZEN UIT STRATEN VERWIJDERD
13.50
f3.50
binnenland
buitenland
NAAR HUIS
GAAN PRATEN
GELEERDEN
VROUWEN
LAAG
MACHT
Helpt d i rekt
tegen
schrale huid.,
ruwe
handen.
VERWARRING
VOLLE POND Y
Afdoend
tegen
kloofjes en
schrale huid.
Donderdag 17 februari 1972
15 17
„Man, ik ben als een kind
zo blij dat het Gewestelijk
Arbeidsbureau mij aan deze
baan heeft geholpen. Ik ben
nu 43 jaar, gehuwd en heb 2
kinderen. Ben in de handel
geweest, vertegenwoordiger.
Voor een groothandel in agra
rische artikelen. Niet zo gek
voor mij, want ik kom van het
platteland. Lagere tuinbouw
school en pluimvee-selectie
cursus. Ik verdiende goed
geld. AVas geknipt voor dat
verkoopwerk. Kan goed met
mensen omgaan, sprak de taal
van de plattelander en had
verstand van zijn problemen
en bedrijf".
De forse man tegenover ons
verloochent dat beroep dat hij
met succes een aantal jaren
uitoefende nog steeds niet.
Een vlot prater, joviaal, een
plattelands accent dat niet
hinderlijk is, juist wei inne
mend.
Hij werd in 1967 werkloos.
De groothandel fuseerde en
daaruit kwam een reorganisa
tie voort. Ze hadden toen
voor mij een of ander sof-
baantje. Dat zou me aanzien
lijk in m'n geld gaan schelen.
Toen ik vroeg wat er dan zou
gaan gebeuren niet al de klan
ten die ik in de loop der jaren
had geworven in mijn uitge
breide rayon, zei men dat die
door een hoofdvertegenwoordi
ger zouden worden bediend.
Nou daar sta je dan meteen.
Want rechten had ik niet. Ik
heb me toen ellendig machte
loos gevoeld. Toen ik vroeg
om een wat meer betekenende
administratieve baan op kan
toor werd me onomwonden
verteld dat ik administratief 'n
nul was en dat ze voor zulk
werk goed-opgeleide jongere
mensen nodig hadden".
Hij was toen 38 Jaar.
„Als je dan moet horen dat
men het bij jongeren gaat zoe
ken, krijg je een enorme
dreun. Dat van die betere op
leiding was juist. Maar men
gaf me niet eens de kans om
ervoor te gaan leren, terwijl
ik daar was blijven werken.
Men wilde me gewoon kwijt.
Een reorganisatie is daarvoor
een fijne smoes. Dat heb ik
wel begrepen. Later hoorde ik
dat die hoofdvertegenwoordi
ger een zwager van een van
de directeuren van de fusie
partner was. Zo tyord je dan
bedonderd".
Hij heeft zich over die hele
toestand het hoofd gebroken.
„Weet u, ik had er nooit aan
gedacht dat m'n scholing ver
beneden de maat was geweest.
Het was de opleiding, of het
tekort eraan, die kenmerkend
is voor heel veel niet zo piep
jonge mensen in de handel. In
de administratie trouwens ook.
Het is gek, maar vroeger was
er eigenlijk geen echte han
dels- en administratieve oplei
ding. Sindsdien zijn er lagere,
niddelbare en hogere econo-
nisch-administratieve scholen
gekomen. Om nog maar niet te
.preken van de opleidingen in
le informatica-seetor".
Hij moest, in 1967, naar huis
net de boodschap dat hij naar
■vat anders zou moeten omkij
ken. „M'n vrouw begreep het
niet. Ik ook niet. Sindsdien is
het vallen en opstaan geweest
met werk. Als vertegenwoor
diger kon ik allerlei min of
meer onzekere baantjes krij
gen. Kwam tenslotte terecht in
de huis-aan-huis verkoop van
boeken. Dat was het einde
voor mij. Gewoon een soort
gelegaliseerde zwendel. Legio
mensen willen je hebben als
je bereid bent uitsluitend op
provisiebasis te werken. Je
bent dan in de aap gelogeerd.
Ik heb toen gemerkt hoeveel
ellende er juist in dit vak is
voor mensen die op de een of
andere manier uit de goede
jobs zijn gegooid. Je bent dan
minder dan een los-arbeider.
Je bent niets, helemaal niets.
Ze kunnen met je doen wat ze
willen".
Hij heeft dat enkele jaren
volgehouden. Begreep uitein
delijk dat hij vanuit dat halve
geknoei nimmer meer goed
aan de slag zou komen. „Wie
wil nou een kracht hebben die
moet zeggen dat hij in de
huis-aan-huis colportage heeft
gezeten Geen enkele
bonafiede zaak toch. Ik zag
bovendien m'n gezinnetje
steeds verder afzakken. Een
behoorlijk weekloon kwam er
niet meer binnen. En ik
sjouwde me toch gek. Een
maand of 5 geleden ben ik
naar het Gewestelijk Arbeids
bureau gestapt. Had ik, dat
weet ik nu, veel eerder moe
ten doen. Maar ja, vlotte jon
gen als ik was, dacht ik het
zelf wel te kunnen redden en
steun aanvragen was niets
voor mij".
Hij vertelt dat hij via het
GAB en de regeling van de
aanvullende werkgelegenheid
vrij snel bij een gemeente is
terecht gekomen. In een ar-
chiefbaan, waarvan het Rijk
gedurende een half jaar 95
procent van het loon voor zijn
rekening neemt. „Het is geen
vetpot, maar man ik ben van
de hel in de hemel beland. Ik
werk hier met behoorlijke
mensen. Ze hebben gezien dat
ik echt goed kan werken, dat
ik ijverig ben. Dezer dagen
heb ik een gesprek gehad met
de directeur van een van de
bedrijven. Er is daar een baan
vrij. Ze gaan me aanstellen. Ik
kom daar voor vast. Admini
stratief werk. Ik had de mooi
ste dag in m'n leven sinds
jaren, toen ik met dat bericht
naar huis kon. Nannie, m'n
vrouw, was er helemaal van
ondersteboven. Ik ga proberen
het diploma Gemeente-Admi
nistratie I te halen. Goed, ik
bén een oudere leerling. Maar
het kan nog best en ik wil
tonen dat ik me daar goed wil
inwerken. Wat een kans. Op
mijn leeftijd
JACQUES LEVTJ
PUNTA ARENAS (UPI)
Een transportschip van de
Chileense marine is dinsdag
de 800 km. lange tocht begon
nen van de Zuidpool naar
Punta Arenas in Chili, met
aan boord de 144 passagiers,
onder wie enkele Nederlan
ders, en een gedeelte van de
bemanning van het Noorse
schip Lindblad Explorer dat,
zoals gemeld, vrijdag vastliep
op de rotsachtige kust van het
eiland King George.
Het vertrek van het Chi
leense schip moest door het
slechte weer dagenlang wor
den uitgesteld.
De Lindblad Explorer zit
nog steeds vast.
THAISE troepen hebben in
het noorden van hun land een
belangrijke bergrug veroverd
waarover een invalsweg van
communisten uit Laos loopt.
DRS. J.A. BAKKER, minister
in het kabinet - De Jong,
heeft ontslag genomen als lid
van de Tweede Kamer. Zijn
opvolger is H. de Boer, ex-
voorzitter van de jongeren van
de AR.
NEW YORK (AP) De
handelaar John P. Bauer is
beschuldigd van manipulaties
op de termijnmarkt voor eie
ren door via perscommuni
qués bekend te maken, dat
hij in Spanje 13 miljoen do
zijn eieren had gekocht.
In een uit 48 punten be
staande dagvaarding worden
Bauer en zijn Bauer Internati
onal Corp. ervan beschuldigd
de Amerikaanse nieuwsmedia
gebruikt te hebben om onjuis
te inlichtingen te verstrekken
over de internationale eieren-
markt.
Volgens de dagvaarding
hebben de feiten zich voorge
daan tussen 26 november en
22 december 1969, toen Bauer
op de goederenbeurs van Chi
cago in een positie verkeerde
dat hij moest leveren. Het
doel van het perscommuniqué
jmas het veroorzaken van een
kunstmatige daling van de ei-
■erprijzen op de termijnmarkt
ten behoeve van personen, die
eieren a la baisse hadden ver
kocht.
(Van onze redactie buitenland)
PEKING De anti-Amerikaanse leuzen in de stra
ten van Peking worden verwijderd en een negen meter
hoog standbeeld van Mao Tse-Toeng is uit de hal weg
gehaald van het hotel waar vele leden van Nixons ge
volg zullen logeren.
Dit is dezer dagen in San Francisco meegedeeld door Robert
E.G. Gomperts, die als lid van het Amerikaanse comité voor 'n
nieuwe politiek tegenover China een maand in China heeft
doorgebracht en daar in de grote steden en het binnenland
heeft rondgekeken. „Toen wij met zijn twaalven in januari in
Peking aankwamen", aldus Gomperts, „zag je daar overal in
de straten aanplakbiljetten, waarop stond: „Wij moeten de
Amerikaanse agressors verslaan en al hun lakeien wie dat ook
mogen zijn".
In de laatste weken van
hun verblijf in China ont
dekten de Amerikanen ech
ter dat alle anti-Amerikaanse
leuzen uit de straten van Pe
king verdwenen waren. Men
had ook vastgesteld dat de
Chinezen politiek zijn voor
bereid op Nixons bezoek en
wel door een speciale voor-
Lichting in de communes en
fabrieken en op de kader-
scholen. Mao's boodschap, al
dus Gomperts, luidt: Als het
onze zaak dient, moeten wij
zelfs met hen een verenigd
front vormen, waarmee wij
het niet eens zijn.
Een van de voornaamste
onderwerpen van gesprek in
China is of Mao op het vlieg
veld van Peking zal zijn als
Nixon daar op 21 februari
aankomt. De meerderheid
van de Chinezen, aldus Gom
perts, is er fel tegen dat Mao
naar het vliegveld gaat. De
(Van onze
correspondent)
WASHINGTON De
datum van Richard
Nixons bezoek aan Chi
na is slim gekozen: hij
vertrekt op de nationale
feestdag waarop de ge
boortedag van George
Washington wordt ge
vierd, aan de vooravond
van de voorverkiezingen
in de staat New Hamps
hire en op een zeer gun
stig moment in het Chi
nese nieuwjaar, het Jaar
van de Rat.
De 21e februari, de dag
van Nixons aankomst in
Peking, valt op de ze
vende en voornaamste
dag van de tiendaagse
nieuwjaarsperiode. Wan
neer die dag de zon wil
schijnen zal het Jaar
van de Rat zegenrijk en
voorspoedig zijn. Het is
in China de gewoonte
om tijdens de nieuw
jaarsperiode meningsver
schillen te vermijden,
tenzij men er de voor
keur aan geeft de rest
van het jaar ruzie te
maken. De periode van
15 tot 25 februari wordt
benut voor het regelen
van schulden, terwijl
vrienden, familie en
kennissen met geduld en
beleefdheid dienen te
worden bejegend.
De Nixontrip zal van
het begin tot het eind op
de beeldbuizen in Ame
rika te volgen zijn. Met
de voorverkiezing in
New Hampshire (7
maart) in zicht betekent
de reis een politiek voor
deel. Verwacht wordt
dat Nixon, na zijn terug
keer uit China, tot aan
de verkiezingen slechts
in zeer algemene termen
over zijn gesprekken
met Mao zal spreken,
omdat hij voor de ver
kiezingen geen enkele
behoefte heeft aan moei
lijkheden met de rech
tervleugel van zijn eigen
(repubfikeinse) partij.
groep van Gomperts, waar
geleerden die Chinees schrij
ven en spreken, deel van uit
maken, heeft op 31 jianuari
twee uur lang met premier
Tsjoe En-Lai gesproken en
communes op het platteland,
fabrieken, kaderscholen en
onderwijsinstellingen be
zocht.
Voor wij naar China gin
gen, zo verklaarde Gomperts,
meenden wij diat Nixons reis
naar China in de eerste
plaats een verkiezingsstunt
was. Maar nu wij Chinezen
van alle rang en stand ge
sproken hebben, geloven wij
dat er meer achter de reis
steekt en dat het bezoek wel
iets positiefs kan opleveren.
Toen wij met Tsjoe en ande
re Chinese ministers van ge
dachten wisselden, zo besloot
Gomperts kregen wij de in
druk dat de onderhandelings
positie van de Chinezen
veel minder star is dan wij
aanvankelijk dachten.
Mevrouw Pat Nixon, die
gezegd heeft de vrouwen van
China te willen ontmoeten,
zal merken, dat deze vrou
wen zeer geëmancipeerd
zijn. Om enkele voorbeelden
te noemen: de getrouwde
vrouwen dragen geen trouw
ring, zij gebruiken de pil,
gaan buitenshuis werken en
verwachten dat hun eega
meehelpt bij huishoudelijke
karweitjes.
Uithuwelijking op jeugdige
leeftijd, raadpleging van
astrologen voor een geschikte
huwelijksdatum, „het voor
stellen" van bruid en bruide
gom aan overleden voorou
ders tijdens een speciaal ri
tueel en andere tradities uit
het oude China zijn prijsge
geven. Veel doelen die
emancipatiebewegingen van
vrouwen in het westen na
streven, zijn in het China
van nu al bereikt.
m Een andere zaak is, dat de
vrouwen wan China het ge
bruik van cosmetica verwer
pen als zijnde een zaak van
de „bourgeoisie". Zij dragen
schoenen met lage hakken en
verzetten zich over het alge
meen tegen alles wat het ty
pisch vrouwelijke meer ac
cent zou kunnen geven.
Ongehuwde vrouwen in
Sjanghai, de grootste stad
van China, denken meestal
pas aan trouwen nadat zij
ruime aandacht hebben be
steed aan de oproep van Mao
om laat te trouwen en het
geboorteneijfer laag te hou
den.
Als ze trouwen, zegt de
23-jarige Tsjad Li Mad, die in
een atelier in Sjanghai weef
getouwen repareert, moeten
zij bij voorkeur een man
kiezen bij wie de politiek
een zeer belangrijke rol
speelt.
Mai heeft belangstelling
voor wereldaanigelegenheden
en houdt zich op de hoogte
van internationale ontwikke
lingen doqr het lezen van de
onder communistische con
trole staande kranten. Ze zei
niet te hebben gehoord dat
mannen op de maan gelopen
hadden. Wel herinnerde ze
zich te hebben gelezen over
de verrichtingen van wijlen
de Rus Gagarin, de eerste
man in de ruimte.
„Jonge mensen in de V.S.
leven onder het imperialis
me. Onder het juk van grote
kapitalisten is hun leven
naar mijn vaste overtuiging
gelijk aan dat in China van
voor de bevrijding".
Mai weet alles van het ko
mende bezoek van de Ameri
kaanse president. „Ik was
niet erg verrast, dat Nixon
zou komen. Het is de onver
mijdelijke loop van de we
reldgeschiedenis. Nixon heeft
het druk met moeilijkheden
in eigen land en in het bui
tenland. Hij wordt overal ter
wereld zwaar aangevallen.
Daarom komt hij naar Chi
na". Op het werk krijgt Mai
drie keer per week politiek
onderricht, waarbij ook het
komende bezoek van de
Amerikaanse president wordt
besproken.
LEKKERBEKKEN onder
het corps diplomatique in
Peking zijn zeer teleurge
steld over een „niet-politiek
aspect" van het komende be
zoek van Nixon aan China.
Diegenen onder de diploma
ten die te kust en te keur
kunnen kiezen uit de unieke
schotels van de Chinese keu
ken zeggen dat er een perso-
neelsoverplaatsing heeft
plaatsgevonden. Veel van de
beste koks in de restaurants
in Peking, die veelvuldig
door buitenlanders worden
bezocht, zijn verdwenen.
De bedrijfsleider van een
restaurant dat zeer bijzonde
re Sjanghaise gerechten be-
reidt, deelde mee, dat de
koks de „culinaire stoottroe
pen" zijn in het „nationale
minderheden-hotel", Waar
veel Amerikanen worden on
dergebracht.
Het enige restaurant, dat
aan de personeelswisseling is
ontkomen, is het vermaarde
„Peking-Eend" dat het ge
recht van dezelfde naam ser
veert.
Door het overplaatsen van
koks willen de Chinezen ver
zekeren, dat de gasten uit de
Verenigde Staten een aange
naam verblijf en maaltijden
van hoge kwaliteit krijgen.
KAMPALA (KNP) De
Afrikanen willen geen chris
tendom zoals dat door missio
narissen en zendelingen vanuit
het Westerse cultuurpatroon
aan de negers is opgedrongen.
Dit is de overtuiging van een
dertigtal theologen van ver
schillende kerken, die zojuist
een studieweek hierover in
Makerere in Oeganda hebben
afgesloten.
De Afrikaanse kerken heb
ben een eigen Afrikaanse the
ologie nodig. Die ts er niet,
maar is wel onverwoord aan
wezig in de Afrikaanse dansen
en liederen, zo verklaren de
theologen.
Een van de sprekers op de
bijeenkomst in Makerere was
de secretaris-generaal van de
presbyteriaanse kerk van Oost-
Afrika ds. Jonh Gatu. Vol
gens hem is het voor de Afri
kanen veel vanzelfsprekender
om voor de avondmaals- res
pectievelijk eucharistieviering
vlees en water te gebruiken
dan brood en wijn.
Ds. Okulu, kanunnik van de
anglikaanse kathedraal van
Nairobi, vond deze vergade
ring van theologen uiterst be
langrijk in verband met de
afrikanisering van de kerk
(en) in Afrika, maar hij
waarschuwde toch wel, dat er
nog heel wat problemen over
wonnen dienen te worden. On
dertussen dient men de Afri
kaanse theologie wel te popu
lariseren en te proberen de
gelovigen «s do lonten» zeil
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG Bij verschillende grote metaalbedrijven in
Rotterdam en Amsterdam gaan de ondernemingsraden de ko
mende dagen met de direkties onderhandelen over een nieuwe
collectieve arbeidsovereenkomst. Een cao zoals de Industrie-
bond-NVV zo graag wenst. De kans is groot, dat verschillende
bedrijven voor de werknejnerseisen door de knieen zullen gaan.
Het metaalconflict wordt eigenlijk dan pas interressant. Want
het zou betekenen, dat voorgoed voorbij is
het zou betekenen, dat de traditionele loonstrijd tussen werk
gevers en werknemers voorgoed voorhij is en het credo van
NVV's Arie Groeneveld wet wordt: de prestigeslag tussen hem
en de confessionele metaalvakbonden is dan in zijn voordeel
beslist. De NV V-Industriebond kan dan de winst gaan opstrijken:
duizenden nieuwe leden.
Hoe man. het metaalconflict
bok bekijkt, en wat de defini
tieve uitkomst ook zal zijn,
het zei voor die vijf confessio
nele bonden een ernstig ge
zichtsverlies met zich mee
brengen. Zij zijn geen partij
meer, maar een speelbal in het
gevecht. Tot twee keer toe
gingen zij akkoord met een
cao, die later weer via een
bemiddelingspoging werden
opengebroken. Waantit het
NVV, en terecht, de conclusie
trok, dat er voor de metaal
werknemers blijkbaar toch
meer inzait, dan tot twee keer
toe door NKV en CNV werd
bedongen.
Dat zal bij de confessionele
werknemers hard aankomen.
Hun vertrouwen in de confes
sionele vakbondsleiding zal
aanzienlijk verminderen. Ve
len zullen zelfs overstappen
naar het NVV of hebben dat
reeds gedaan: die veciht im
mers wel voor hun materiële
en immateriële verlangens, re
deneert de arbeider.
Het gevecht om honderdsten
van procenten is in feite ook
een strijd op leven en dpod
om de macht in de vakbewe
ging. Verpersoonlijkt in de
felle prestigeslag tussen Arie
Groenevelt, de bikkelharde
maar intelligente NW'er en
Piet Brussel, de ambitieuze en
lichtgeraakte voorzitter van
de NKV-Industriebond, die ei
genlijk nooit uit de schaduw
van Groenevelts voorganger
Zondervan kwam. Hier zag
Brussel zijn kans schoon. Men
kan zich afvragen of het
rechtvaardig is daarvoor het
halve land op z'n kop te zet
ten. Feit blijft echter dat Arie
Groenevelt niemand, maar dan
ook niemand naast zich duldt
en collega-vakbondsbestuurder
Piet Brussel zijn pogingen dan
ook maar liever moet opge
ven.
Dat conflict om de macht
beperkt zich natuurlijk niet
tot de vakbeweging zelf het
NVV wil ook meer macht in
de bedrijven. Ondernemings
raden moeten macht in de be
drijven kunnen uitoefenen en
dan macht met een grote M.
(ADVERTENTIE)
van de kerken in Afrika te
overtuigen van de noodzaak
vap afrikanisering.
In verband hiermee merkte
hij op ,dat vooral veel gelovi
ge christenen daarmee moeite
zullen hebben, omdat zij het
christendom beleven zoals ze
dat van missionarissen en zen
delingen hebben geleerd, aldus
de. Ohnin
CHESEBROUCH
Meespreken is niet meer vol
doende, ondanks de splinter
nieuwe wet op de onderne
mingsraden, waarmee nog maar
weinig ervaring Is opgedaan.
Tot nu toe stelden bij cao-
onderhandelinigen beide partij
en hun eisen. Na korte of
lange tijd deden werkgevers
en werknemers het nodige
water in de wijn en was er
weer voor een jaar rust aan
het arbeidsfront. Deze traditio
nele loonstrijd is voor het
NVV blijkbaar verleden tijd.
Ook hier duikt het woord po
larisatie, verscherping van dete
nele loonstrijd is voor het
NW blijkbaar verleden tijd.
Ook hier duikt het woord po
larisatie, verscherping van de
tegenstelling, op. Niet alleen
tussen werkgevers en werkne
mers, maar vooral tussen het
NW en de confessionele bon
den. Jarenlang heeft het NVV
gestreden voor een eenheids
vakbeweging en al die jaren
hebben NKV en CNV wijse
lijk de boot afgehouden in de
wetenschap, dat bij een fusie
van de vakcentrales het NW
zou gaan overheersen. Nu het
niet goedschiks gaat moet het
maar kwaadschiks, zal de
NW-Industriebond hebben
gedacht. Deze bond heeft nu
al meer leden dan alle andere
vijf confessionele bonden sa
men. Alle reden voor Arie
Groenevelt om de eerste viool
te spelen.
Wat is er nu de afgelopen
twee maanden precies ge
beurd? Begin november van
het vorig jaar dienden de zes
bonden eensgezind hun eisen
bij de werkgevers in. Een
loonkostenstijging over 1972
van 10,45 procent, dus minder
dan de 11 procent, waarover
men het in de Sociaal-Economi.
sche Raad eens was geworden,
Wel degelijk een matiging, on
danks de 3 procent reëel, die
de bonden eisten. Op 16 no
vember het eerste conflict tus
sen het NW en de andere
bonden: Groenevelt vraagt om
overleg met zijn achterban,
die door uitspraken van diver
se economen („jullie looneisen
betekenen geen matiging") in
verwarring was gerapkt. Dit
op eigen houtje handelen van
de NW-Industriebond zette
bij het NKV veel kwaad bloed
en toen al besloot Brussel re
vanche te nemen.
Die gelegenheid deed zich
eind december voor, toen alle
bonden zich uit het cao-over
leg terugtrokken en samen
met stakingen dreigden. Want
Brussel zocht in het geheim
contact met de werkgevers dó?
wel brood zagen in een ver
deeld werknemersfront. Het
gevolg was dan ook dat de
werkgevers veel water in de
wijn deden en samen met de
confessionele bonden een cao
opstelden (per 1 jan. een loon
stijging van 1,5 procent en per
1 juli een half procent, even
eens per 1 juli aanpassing
prijzen van 3 procent err op 31
december van 3 procent. Ver
der 0,4 procent stijging vakan
tietoeslag). Brussel ging er
toen vanuit, dat het NW wel
over de brug zou komen. Maar
hij vergiste zich danig, want
het NVV bleef bij zijn eerste
eis: die van alle bonden van
begin november plus een va
kantietoeslag van 8 in plaats
van de overeengekomen 7
procent.
Half januari, terwijl de con
fessionele bonden hun handte
kening zetten onder de nieuwe
cao, beraamde het NW acties
ln de bedrijven. Er braken
hier en daar „spontane" sta
kingen uit. Via de rechtbank
kregen de werkgevers gedaan,
dat het NW geen stakingen
mocht organiseren. Weer dach
ten werkgevers en confessio
nele bonden het pleit gewon
nen te hebben.
Maar (weer) zij hadden bui
ten de waard gerekend: de
werknemers in Amsterdam en
Rijnmond gingen zelf in sta
king, daarmee te kennen ge
vend dat de afgesloten cao on
voldoende was. Om hun ge
zicht te redden spraken de
confessionele vakbondsleiders
van „terreur en intimidatie".
Als het NW zich daarvan zou
dlstanciëren, zouden NKV en
CNV wel weer bereid zijn
rond de tafel te gaan zitten.
Het NW viel natuurlijk zijn
leden niet af en het bleef
„nee". Een bemiddelingspo
ging van buitenstaanders faal
de tot twee maal toe. De eer
ste keer kregen de bemidde
laars gedaan, dat de cao werd
opengebroken en de werkne
mers er 0,7 procent bij kregen.
De tweede keer kwam daar
nog eens 0,05 procent bij, plus
een hogere vakantietoelage.
Maar het NW bleef nee zeg
gen: het volle pond of niets.
Het NW kan straks de
winst binnen g&an halen: meer
(confessionele) leden, afzon
derlijke cao's en het onbetwis
te leiderschap in de metaal
vakbeweging. De enige, die
Arie Groenevelt nog een
beentje kan lichten is de rege
ring, maar die toont daar
vooralsnog weinig animo voor.
Bovendien moet de rechter
volgende maand ook nog uit
maken, of het NW wel sta
kingen mag organiseren, of
dat alles bij het oude blijft:
het stakingsrecht inclusief.
Hoe men het ook wendt of
keert het NVV vaart er wel
bij. Of de prijs die daarvoor
wordt betaald te groot is, is
blijkbaar ongelangrijk
FIETER JAN DEKKERS
(ADVERTENTIE)
CHESEBROUCH
i
