„WIJ HEBBEN HET REDELIJK GEROOID IN ONS LEVEN" 50 Deze winter laat ons niet inde ,kou' staan Britse immigranten moeizaam welkom in uitgebreide EEG NIEUW TULPEN- CHRYSAL Minder griep door het zachte weer heetman^^ DE ZES IN BRUSSEL BIJEEN - PLUSSERS gezicht van een generatie door JACQUES LEVIJ „Misschien hadden we, juist waren omdat wij „dom wat meer verantwoordelijkheidsgevoel Niet duurder „Brits paspoort" Man overleden aan papagaaiziekte Buurtbewoners willen actie tegen straatprostitutie Haarlem ziet gevaren van inspraak papier oor uw pen 50-plussers (1) 50-plussers (2) Katten Vliegveld Steenbergen groeibriljant, een goede belegging (Van een onzer redacteurên) Neen, wij Gerda en ik hebben nooit het gevoel ge had tot een soort vergeten generatie te behoren. Hebben er echt nimmer se rieus over gepraat of over na gedacht. Maar misschien zit er toch wel iets in. Zonder zelf beklag, hoor. Wij hebben het redelijk gerooid in ons leven. Wat we nu hebben, hadden we toen we trouwden in 1946 niet kunnen dromen. Ik ben in 1917 geboren. Ben dus nu 54. Ger is van 1919. We zijn, zoals dat heet, laat getrouwd. Ik was 29, Ger 27. Waarom? Nou, in die oorlog konden we aan trouwen niet denken. We kenden elkaar al jaren. Toen in 1946 de kogel door de kerk ging, was cr bijna niets te koop. Zijn dus sobertjes begonnen. Konden een stel meubeltjes kopen van mensen die naar Indië terug gingen. Waren er heel geluk kig mee. Ook met de andere spulletjes die we op de kop tikten en die familieleden ons gaven". Hij kijkt nadenkend voor zich uit. Zijn vrouw, Ger, komt koffie aandragen. Lacht, als ze haar man hoort vertel len over die prille huwelijks- tijd. „Weet u, wij kregen na tuurlijk geen woning. Vonden met pijn en moeite 2 kamer tjes bij een schoolhoofd, oudere mensen. Een badkamertje werd met kunst en vliegwerk omgetoverd in keukentje. We hebben er 3 jaar gewoond. Nog plezierig ook. Waren bes te mensen. Voor hen was het ook niet zo leuk op die leef tijd nog inwoning te krijgen in een huisje waarvoor ze zich veel ontzegd hadden. Toen het 2de kindje op komst was, ging dat niet meer. We hebben toen hemel en aarde bewogen iets voor ons zelf te krijgen. Dat werd een duplex-bovetiwo- ning. De inrichting kostte veel geld. Voor ons toen wel, ten minste. Was een slecht huis. Alles van de buren hoorde je. We durfden eigenlijk niet eens wat duimen in de muur te slaan om wat aan op te hangen. Waren bang dat ze bij de buren in de kamer zouden vallen. We hebben er niet zo lang gewoond Ik werd gek van het lawaai. Er was nooit stilte. Altijd hoorde men el kaar. Toen Hans een baan als hoofdvertegenwoordiger kon krijgen, deed hij het en wij kochten toen een huis. U ziet het, we wonen er nog". Ze hebben vier kinderen. De jongste zit nog op het gymna sium, 2 studeren en 1 meisje werkt als secretaresse. „We hebben het naar ons gevoel goed. Verlangen eigenlijk niet meer te hebben. Goed, we dromen natuurlijk samen ook wel eens van zaken die voor ons niet bereikbaar zijn. Maar als puntje bij paaltje komt Nee, waarom zouden we ons daarvoor zorgen op de hals halen? We kunnen ons het een en ander veroorloven. Kopen soms een goed boek, een'fijne plaat. Gaan samen af en toe ergens eten. Met de kinderen hebben we weinig of geen problemen. Maken die ook niet. Ze moeten hun eigen leven opbouwen. Als ze raad willen! Akkoord. Willen ze het zelf uitvechten. Ook ak koord. Als ze dan de neus stoten, moeten ze het dat is ons principe ook zelf maar weer in orde brengen". Ger, een slanke blonde vrouw met blauwe pretoogjes, valt in. „We zijn met weinig begonnen. Hebben hard ge werkt. Ik in het gezin, Hans in het bedrijf. In de loop der jaren kreeg hij daardoor een leidende functie. U kunt stol len dat wij welvarende men sen zijn geworden". Herstelt meteen: „Geen rijkaards, maar gewoon mensen die de 50 zijn lijksfeest hebben gevierd, heb ben i Ger en ik over ons leven tje zitten praten. Alleen, toen geen van de kinderen erbij was. Daarvan is mij heel erg veel bijgebleven, hoeveel we in die 25 jaren hebben meege maakt. Zonder het sterk te beseffen. Zonder er onder ge bukt te gaan. Maar toch heb ben we dat allemaal op de een of andere manier moeten ver- 1938. „Waren erg verliefd. Maar er was geen kans op trouwen. Hans was nog niets. Ik stond in een winkel. Mobi lisatie. Hans in dienst. Toen die oorlogsjaren. Weet u, wc waren aan trouwen toe. Ge woon, als jonge volwassen mensen. Maar dat ging niet. Toch hebben we nooit het ge voel gehad, ook later niet, dat we met zoveel gemak in dit soort zaken hebben gehandeld en gedacht als onze kinderen. Als de jongeren nu, in het algemeen. Wij hadden geen pil. Het woord „abortus" ken den we nauwelijks. Maar eer lijk gezegd, menen we dat we Vorige artikelen in deze serie in dit blad van 24, 28 en 30 de cember en 4, 5, 8, 11 en 12 januari. gepasseerd en die zich het een en ander kunnen veroorloven. Kleine welvaartsmensen, zou u kunnen zeggen. Geen geld van betekenis op de bank, geen schulden, eigen huisje en een aantal dingen waarvan wij vinden dat ze ons leven ver aangenamen". Hans, kleiner dan zijn vrouw en met een aankomend buikje, knikt. Steekt opnieuw zijn pijp aan. „Materieel zijn we waarschijnlijk arrivees. Toen we onlangs op beschei den wijze ons-zilveren huwe- werken". Ze komen beiden uit arbei dersgezinnen. „Bij mij thuis was er nogal wat werkloos heid in die crisisjaren", zegt Ger. „Bij Hans niet, want zijn vader werkte bij de gemeen te". Hij verduidelijkt: „Geen vetpot, hoor. Maar een vast heel bescheiden weekloon in een tijd dat er in ons land 500.000 werklozen waren. Man, in onze buurt was vader een uitzondering". Ze leerden elkaar kennen in er niet slechter om tereclit zijn gekomen. Misschien had den we juist omdat we „dom" waren wat meer verantwoor delijkheidsgevoel. Kenden we, en kennen we, de keerzijde van die medailles. Wij ervaren onze betrekkelijke welvaart, bijvoorbeeld, niet als iets bui tengewoons. Wel als iets waar van we weten dat het echt niet altijd zo is geweest. En soms hebben we wel eens de vervelende gedachte dat onze kinderen dit wat wij ze kun nen geven allemaal als te van zelfsprekend aanvaarden. Zo zijn, op één na, nogal radicaal in hun opvattingen. Dat vin den we best. Misschien zijn wij dat zelf wel te weinig geweest. Maar wat ons wel benauwd is dat ze zo weinig geneigd zijn naar de meningen van anderen te luisteren"., Hij zegt dat z'n vrouw daar aan wat zwaarder tilt dan hij. „Wij moesten ons op die leef tijd koest houden. Er was geen cent te verdienen. Con servatisme vierde hoogtij. Standsbewustzijn was het kenmerk van de Nederlandse samenleving voor de oorlog. Nou, ik vind het fijn dat jonge mensen dat tegenwoordig aan him laars lappen. Trouwens, het is echt niet „de" jeugd die als maar acties voert. „De" jeugd leert, en werkt en loopt misschien wat te ondoordacht achter jonge mensen aan die met hun acties onuitgesproken, of versluierde politieke doel einden nastreven. Het valt, meen ik allemaal wel mee. De provo's van weleer zijn nette huisvaders geworden. De nieuw-linksers van de PvdA zijn in het huidige systeem gezeten burgers aan het wor den. Ik ben het met veel kri tiek op onze samenleving en ons maatschappelijke stelsel wel eens. Maar ik geloof dal we de weg eruit wel zullen vinden. Zonder revoluties, zonder geweld. Tenminste in ons landje. Maar ik ben heel wat minder zeker daarvan voor grote delen vaii de we reld. En als het daar mis zou gaan, worden we meegetrok ken". Hij buigt zich voorover. „Ger meent dat dat gevaar bestaat". Ze knikt. „Ja, en dan is het gedaan met ons stukje welvaart, met onze zekerheid. Ik ben wat pessimistischer dan Hans. Ik vind het vrese lijk dat men tegenwoordig zo onverdraagzaam is, elkaar met een verkettert. Ook in de persoonlijke verhoudingen. En ik ben toch wel wat angstig over het feit dat een kleine economische teruggang meteen maar 100.000 werklozen tot gevolg heeft. Natuurlijk, ze krijgen allemaal een uitkering. Maar als het lang gaat duren Is er dan geld -genoeg? En het is niet goed mensen werk te onthouden. Dat weten wij maar al te goed". JACQUES LEVIJ (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG/DE BILT „Tk hfib nog geen ganzen ge zien. En het is al midden januari. Het zal daar boven in Noorwegen ook niet erg koud zijn, denk ik". Deze bloemist heeft gelijk met zjjn opmerking. De zachte winter houdt ons bijna net zo in de greep als de strenge vorst, besneeuwde wegen en kettingbotsingen die ons in dit jaargetijde meestal teis teren. Maar we zitten nu zonder al die ongemakken. Het is het gesprek van de dag, niet al leen onder de bloemisten. Vroeger had je ook nog de kolenboeren die hun bittere nood klaagden, als de strenge vorst uitbleef. Waarom bloe misten naar hun reacties ge vraagd. Het is midden januari, Het gras op de gazons groeit. Er zit al een flinke laag op. Het is groener, beter nog, op zijn groenst. Het is midden januari en, oh, wonder, de tul pen komen al uit. „Dat zijn de vroeg gezette bollen. Vooral als ze goed in de mest gezeten hebben", ver telt onze bloemist. „Als het vriezen gaat, wat dan? Als de vorst echt gaat doorzetten, ja, dat weet je natuurlijk nooit. Maar het moet wel erg hard vriezen, willen de bollen het niet overleven. Al zal het blad het wel begeven". En de ga zons? „Daar doen we niks aan. Gewoon laten liggen. Als je het nu gaat maaien, wordt het pas in het voorjaar misschien wat dun. Je 'moet niet verge ten dat het pas half januari is. De winter moet nog begin nen". Daarmee schermen ook de weerdeskundigen om alle opti mistische bespiegelingen over het uitblijven van Koning Winter wat te temperen. De winter zit er pas voor de helft op. Gisteren vroor het in Moskou 23 graden, denkt onze weerkundige medewerker hardop. Dit beeld bewijst dat het ook anders kan. „Er zit kouder weer in de lucht". Ik dacht dat de tweede helft nog erg koud kon wor den. Maar voorlopig is het een en al depressie wat de klok slaat. Het blijft dus nog wel enige tijd zacht". Dat wil zeggen weinig zon, veel neerslag en een heel dragelijke temperatuurtje. Daardoor moeten we terug gaan tot 1936. De winter le verde tot nu toe 8 vorstrtach- ten op tegenover de normale portie van zestien. Het oude jaar bracht op de valreep nog wat sneeuw, maar nauwelijks van betekenis. De boeren zijn niet afkerig van het zachte weer dat de win ter tot nu toe in petto heeft ge had. Kijk naar de dampende akkers. Ze zijn voor een deel al geploegd. Een karwei da normaliter pas in het voorjaar aan de beurt komt. Dat maakt dat de boer het straks was rustiger aan kan doen. De wintergewassen - al is het areaal maar klein, winter tarwe bijvoorbeeld staan er goed voor. Na een mooie zomer, een mooie herfst, nu een zachte winter. Maar landbouwdeskun digen houden zich op de vlakte en verbinden er nog geen opti mistische conclusies dan. We zijn allemaal niet even blij met deze kwakkelwinter, maar voorlopig wordt het le ven er niet duurder op. Het aardgasverbruik bleef beneden de verwachtingen. Zo'n tien procent, zegt de Nederlandse Gasunie. De hoogste dagafzet ligt op ongeveer 180 miljoen kubieke meter. Ook de olie maatschappijen zien door het zachte weer hun verkopen te ruglopen. Dat geldt in heel Noord- en West-Europa. Maar tegenover een geringere afzet van huisbrandolieën staat een toeneming van de benzine-ver- kopen in deze tijd van het jaar. „Door het droge weer blijven automobilisten name lijk langer en meer gebruik van htm auto maken", aldus een woordvoerder. Daar kan men bij de BBA over meepraten. Het is minder druk in de bussen. Maar niet in die mate dat de volgbussen die normaal in de winter wor den ingezet aan het pekver- voer mede op te vangen, in de garages kunnen blijven. Het grote voordeel is dat men bij de BBA nagenoeg nietmet grote vertragingen te kampen krijgt. Het zachte weer bete kent vooral ook voor de bus chauffeurs een hele verlich ting. Het zachte weer goedkoper? Er is vrijwel geen vertraging opgetreden in de woningbouw. Bij een bouwproduktie van globaal 500 woningen per dag betekent dit dat er al enkele honderden woningen meer ge reed zijn gekomen. Aan het eind van de winter zal dit batige saldo wel in de duizen den lopen. Wel wordt ver wacht dat het zachte weer sa men met de minder goede be zetting van de orderportefeuil les de werkloosheid in de bouw nog groter zal maken. „In 1967 een jaar met een zachte winter, viel de top me dio februari. Ér waren toen in de bouw 43.000 mensen werk loos. Zoals ik het nu kan over zien, gaan we die kant wel weer op, zo zegt de heer Pot van het NKV. Alles heeft zijn keerzijde. Wie niet zo gelukkig zijn met deze vriendelijke „win ter", zijn de verkopers van specifieke winterkleding. Ook het confectieseizoen kwam trager op gang. De verkoop van damesmantels is aanzien lijk minder dan andere jaren. Een echt kou-artikel als laar zen vliegt in deze dagen niet de toonbank over. Maar ner gens hoor je, dat dit rampzali ge gevolgen heeft, of in de komende maanden nog zal krijgen. „De mensen blijven kopen, maar zoeken het min der in specifieke winterkle ding. Ze hebben toch altijd iets nodig", zo verzekerde ons een woordvoerder van een groot warenhuis. De indruk die wij uit al deze mini-enquêtes hebben overgehouden is, dat men in het algemeen niet op Koning Winter zit te wachten. Al zal het moeilijk zijn dat de kinde ren aan het verstand te bren gen. Voor hen geen sneeuw- of ijspret. (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG De om vang van de griepepidemie is in het zachte begin van deze winter ver beneden die van de winter 1969- 197# gebleven. Dit is de indruk van dr. N. Mazurel, viroloog en hoofd van het regionaal influenza-centrum van de Wereldgezondheids organisatie in Den Haag. De griepepidemie heeft in ons land thans zijn top be reikt. Deze opvatting wordt on derstreept door de cijfers van het ministerie van Volksgezondheid en Milieu hygiëne. In januari 1970 - het/ hoogtepunt van de toenmalige griepepidemie - werden door de peilstations 14# influenzapatiënten per week per 10.000 inwoners gemeld. Op dit moment 60 patiënten per week per 10.000 inwoners. BRUSSEL Als de EEG- landen op het Europese vas teland in moeilijkheden ko men door een grote toevloed van werknemers uit het Ver enigd Koninkrijk, voorname lijk afkomstig uit India en Pakistan, moeten de instel lingen van de Gemeenschap een oplossing voor dat pro bleem zoeken. Een verkla ring in deze zin zal in een laatste onderhandelingsge- sprek aan de Britten wor den voorgelegd. De perma nente vertegenwoordigers van de „zes" zijn het daar gisteren in Brussel over eens geworden. Dat „finale-gesprek" met de Britten - overigens niet op mi nistersniveau - deze week, moet, behalve dit genoemde probleem, nog een groot aantal andere (voornamelijk techni sche) problemen oplossen. Dat zijn voornamelijk moeilijkhe den, die zijn opgekomen door interpretatieproblemen tijdens het redigeren van de tekst van het toetredingsverdrag. Zoals gemeld was Nederland het land, dat het eerst oog had voor de moeilijkheden, die de stroom van werknemers uit het Verenigd Koninkrijk naar het Europees vasteland teweeg zou kunnen brengen. Neder land is met 355 inwoners per vierkante kilometer en zelfs met 890 vierkante kilometer in de Randstad Holland, toch al een van de dichtstbevolkte landen ter wereld. Hoewel dat nooit met zoveel woorden gezegd is, leeft in Nederlandse regeringskringen de vrees, dat de goede sociale voorzieningen die in Neder- (ADVERTENTIE) Er is een nieuwe Chrysal, speciaal voor tulpen. Maakt stelen sterker, en kleuren mooier. land bestaan, een grote aan trekkingskracht zullen kunnen uitoefenen op Nederlanders in het Verre Oosten, die momen teel in het Verenigd Konink rijk werkzaam zijn. Ook al gezien de bestaande huisves tingsproblemen zou Nederland een grote stroom van immi granten niet kunnen verwer ken. Het probleem is - enkele weken geleden het eerst op gebracht door de Britten, die een inschrijving van dit punit op de onderhandelingsagenda vroegen. Ze verklaarden toen, dat naar hun mening ook die GRONINGEN (ANP) Is een 37-jarige man uit het Gro ningse dorp Eenrum overleden aan de papegaaieziekte. De ge meentearts heeft de inspectie van de volksgezondheid en de veeartsenijkundige dienst te Groningen gevraagd een onder zoek in te stellen. De man uit Eenrum had ze ven tropische vogeltjes. De diertjes zagen er volgens die renarts T. H. Hoenderken, in specteur van de veeartsenij kundige dienst en veterinair inspecteur van de volksgezond heid, goed uit. Het centraal diergeneeskun dig instituut te Doorn onder zoekt of de vogels al dan niet dragers waren van het virus dat ortimose (is papegaaieziek te) kan veroorzaken. De kans, dat een mens besmet raakt, is klein. Pakistaanse en Indiase werk nemers, die in het Verenigd Koninkrijk werkzaam zijn, naar hun mening zouden val len onder de bepalingen van de EEG. Inzake het vrije ver keer van werknemers. Neder land is bevreesd, dat een grote toeloop van deze werknemers naar het vasteland van Europa ernstige risico's voor het le venspeil in bepaalde streken tot gevolg kan hebben. Het sleutelprobleem is, dat - Enge land een nationaliteitswetge- vi-nig heeft, die afwijkt van die van de meeste landen. Op grond van deze wetgeving krijgen inwoners, afkomstig uit de gemenebestlanden of voormalige koloniën, die vijf jaar in Engeland gewoond hebben en die een bewijs van goed gedrag kunnen overleg gen, een Brits paspoort. Ze hebben dan als zo geheten „patriots" dezelfde rechten als Britse onderdanen. Vraag bij Je bos een zakje Tulpen-Chrysal. Dan worden uw tulpen pas mooi. H, P. BENDIEN NAS- N.&ABDEN AMSTERDAM (ANP) De „actiegroep tegen de straat prostitutie", gevormd door buurtbewoners van de Utrecht sestraat in Amsterdam, heeft zich met een petitie tot de ge meenteraad gewend, waarin zij enerzijds maatregelen vraagt en anderzijds dreigt noodge dwongen „tot andere, heilloze middelen" toevlucht te zullen nemen. De actiegroep, die in een toelichting zegt, dat souteneurs en gelegenheidsgevers de hui zen onder de voeten van de bewoners wegkopen, de gezin nen op straat zetten of de be woners wegpesten en dan het pand tot peeskamertjes ver bouwen, vraagt in de eerste plaats „strikte handhaving van 't tippelverbod'' in de Utrecht sestraat. HAARLEM (ANP) De op veel plaatsen in ons land gevolgde me thode van inspraak leidt tot terugdringen van de invloed van de politieke partijen en tot vertra ging in de wetgevende arbeid. Dit heeft de bur gemeester van Haarlem gisteren verklaard in zijn nieuwjaarsrede. Hij voegde er aan toe dat deze gang van zaken de democratie geen goed doet. De geest van Karei van Hogendorp, die alles maar liefst bij het oude wilde laten, waart rond, zei de burgemeester, mr. dr. L. de Gou, naar aan leiding van trage ont wikkelingen bij de wet geving op bestuurlijk gebied. De Haarlemse burge meester vindt dat er voortvarend moet wor den gewerkt aan de al gehele herziening van de grondwet en een daarop gebaseerde bij de tijd passende bestuurlijke Indeling en bestuurlijke organisatie. Hij vreest, dat anders achteraf ge sproken zal worden over „een mengsel van verou derde elementen". De stormachtige ontwikke lingen in ons land stel len hoge eisen aan de bestuurders. Verscheide ne moeten voortijdig hun functies opgeven. Dit geldt ook voor vele van hun stafmedewer kers, zo zei mr. De Gou. Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatite zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met inhoud, c.q. strekking. Mag ik als vrouw van 56 eens reageren op de artikelen- serie De 50-plussers in De Stem. Ik ben blij dat De Stem op deze manier eens aandacht aan deze categorie besteedt. Ik denk over veel dingen hetzelf de als de vrouw in een van die verhalen. Wij hebben in derdaad vroeger nog armoe meegemaakt. Het was hard werken, maar we waren zeker niet ongelukkig. Nu ilk terug kijk, ben ik blij dat je een hoop levenservaring hebt ge kregen. De jeugd is wel an ders, maar ik zie dat „anders" toch niet als slechter. De jeugd heeft veel meer wel vaart gekend dan wij vroeger. Wat het geloof betreft, ben ik wel veranderd. Ik moet echter zeggen dat deze tijd mij gelo- viger heeft gemaakt- ik vind dat we moeten kijke hoe een mens probeert goed te zijn- Ieder naar zijn eigen vermo gen. Dat is toch een belang- rijkse. Ik heb gehuild toen Godfried Bomans plotseling overleed. Heel ons gezin voel de het als een groot verlies. Ik geloof dat wij als oudere men sen de tijd van vroeger niet moeten idealiseren- Als vrouw van 56 ben ik nog blij met het leven. We hoeven niet pessi mistisch te zijn. Ik denk dat uit deze verwarde tijd toch nog iets goeds kornt. Ik voel me zelf dikwijls ook onmach tig. Maar we doen toch wat we kunnen. ETTEN-LEUR MEVR. MAAS Hierbij zou ik u ten zeerste mijn bijval willen betuigen voor de artikelenreeks in DE STEM over de 50-plussers. Hartelijk dank dat u eens aan dacht (en zulke gedegen aan dacht) aan deze groep in de samenleving besteedt. Ik behoor zelf tot deze groep. Ik heb altijd naar in spraak verlangd en nu deze er is, ervaar ik - met zoveel an deren - dat het parool thans bij alles is „Wat zegt de jeugd ervan!" Dus nog geen inspraak voor ons. Wij gelden blijkbaar niet meer, wij worden zonder meer overgeslagen. Hulde dus voor uw aandacht voor de 50-plussers! 's-Gravenmoer J.C.S. Sohalwijk Ik vind dat geklets over katten heel gemeen. Nu weer die mijnheer K. Brouwer. Dui zenden katten zijn inmiddels afgemaakt. Ook mijn zus heeft dat gedaan. Ik vind dat zij haar poes beter bij iemand anders onder had kunnen brengen. Ik hoop dat die mijn heer Brouwer spoedig ophoudt met zijn publicaties over het gevaar van katten houden. BREDA L,. MARIJNISSEN Is de provincie Noord-Bra bant „privé-bezit" van de za kenlui uit Rotterdam? Door de kooplui uit de randstad wordt Noord-Brabant aangewezen als vestigingsplaats voor een nieuw vliegveld. Fijn lekker dicht bij huis en het lawaai en de overlast zijn voor de Bra banders. Wij hebben in onze provin cie al genoeg vliegvelden. Wij hebben grote militaire opslag plaatsen en terreinen. Druk (grens) verkeer. Bovenmoer- dijkers die zich overal in Bra bant hebben gevestigd. Een zinkfabriek in Budel en die Shell-troep bij Moerdijk- Voor de verandering alweer een nieuw vliegveld- Dat doet de bekende emmer toch wel overlopen- Westbrabanders, weest niet langer de gezapige gezagsgetrouwe onderdanen- Alleen een directe „keiharde" actie kan jullie nog redden. Roept een halt toe aan de overheid en aan dat Rotter dams gemarchandeer met Bra bant. „Brabant laat niet met zich sollen!!! TILBURG MEVR. M- VAN BEURDEN (ADVERTENTIE) Of hoe een kleine investering het begin kan zijn van een steeds groeiend bezit. edelsteenkundige f.g.a. diamantexpert g.i.a. lijnbaan 92 tel. 116670 ?!£tzeJdiIk 155 tef.122344 rotterdam \^ot

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 15