„WIJ HEBBEN HET REDELIJK GEROOID IN
ONS LEVEN"
50
Deze winter laat ons
niet
inde
,kou'
staan
Britse immigranten
moeizaam welkom
in uitgebreide EEG
NIEUW
TULPEN-
CHRYSAL
Minder griep door
het zachte weer
heetman^^
DE ZES IN BRUSSEL BIJEEN
- PLUSSERS
gezicht van een generatie
door JACQUES LEVIJ
„Misschien hadden we, juist
waren
omdat wij „dom
wat meer
verantwoordelijkheidsgevoel
Niet duurder
„Brits paspoort"
Man overleden aan
papagaaiziekte
Buurtbewoners
willen actie tegen
straatprostitutie
Haarlem ziet
gevaren van
inspraak
papier
oor uw pen
50-plussers (1)
50-plussers (2)
Katten
Vliegveld
Steenbergen
groeibriljant,
een goede
belegging
(Van een onzer
redacteurên)
Neen, wij Gerda
en ik hebben
nooit het gevoel ge
had tot een soort
vergeten generatie te behoren.
Hebben er echt nimmer se
rieus over gepraat of over na
gedacht. Maar misschien zit er
toch wel iets in. Zonder zelf
beklag, hoor. Wij hebben het
redelijk gerooid in ons leven.
Wat we nu hebben, hadden we
toen we trouwden in 1946
niet kunnen dromen.
Ik ben in 1917 geboren. Ben
dus nu 54. Ger is van 1919.
We zijn, zoals dat heet, laat
getrouwd. Ik was 29, Ger 27.
Waarom? Nou, in die oorlog
konden we aan trouwen niet
denken. We kenden elkaar al
jaren. Toen in 1946 de kogel
door de kerk ging, was cr
bijna niets te koop. Zijn dus
sobertjes begonnen. Konden
een stel meubeltjes kopen van
mensen die naar Indië terug
gingen. Waren er heel geluk
kig mee. Ook met de andere
spulletjes die we op de kop
tikten en die familieleden ons
gaven".
Hij kijkt nadenkend voor
zich uit. Zijn vrouw, Ger,
komt koffie aandragen. Lacht,
als ze haar man hoort vertel
len over die prille huwelijks-
tijd. „Weet u, wij kregen na
tuurlijk geen woning. Vonden
met pijn en moeite 2 kamer
tjes bij een schoolhoofd, oudere
mensen. Een badkamertje
werd met kunst en vliegwerk
omgetoverd in keukentje. We
hebben er 3 jaar gewoond.
Nog plezierig ook. Waren bes
te mensen. Voor hen was het
ook niet zo leuk op die leef
tijd nog inwoning te krijgen
in een huisje waarvoor ze zich
veel ontzegd hadden. Toen het
2de kindje op komst was, ging
dat niet meer. We hebben toen
hemel en aarde bewogen iets
voor ons zelf te krijgen. Dat
werd een duplex-bovetiwo-
ning. De inrichting kostte veel
geld. Voor ons toen wel, ten
minste. Was een slecht huis.
Alles van de buren hoorde je.
We durfden eigenlijk niet
eens wat duimen in de muur
te slaan om wat aan op te
hangen. Waren bang dat ze bij
de buren in de kamer zouden
vallen. We hebben er niet zo
lang gewoond Ik werd gek
van het lawaai. Er was nooit
stilte. Altijd hoorde men el
kaar. Toen Hans een baan als
hoofdvertegenwoordiger
kon krijgen, deed hij het en
wij kochten toen een huis. U
ziet het, we wonen er nog".
Ze hebben vier kinderen. De
jongste zit nog op het gymna
sium, 2 studeren en 1 meisje
werkt als secretaresse. „We
hebben het naar ons gevoel
goed. Verlangen eigenlijk niet
meer te hebben. Goed, we
dromen natuurlijk samen ook
wel eens van zaken die voor
ons niet bereikbaar zijn. Maar
als puntje bij paaltje komt
Nee, waarom zouden we
ons daarvoor zorgen op de
hals halen? We kunnen ons
het een en ander veroorloven.
Kopen soms een goed boek,
een'fijne plaat. Gaan samen af
en toe ergens eten. Met de
kinderen hebben we weinig of
geen problemen. Maken die
ook niet. Ze moeten hun eigen
leven opbouwen. Als ze raad
willen! Akkoord. Willen ze
het zelf uitvechten. Ook ak
koord. Als ze dan de neus
stoten, moeten ze het dat is
ons principe ook zelf maar
weer in orde brengen".
Ger, een slanke blonde
vrouw met blauwe pretoogjes,
valt in. „We zijn met weinig
begonnen. Hebben hard ge
werkt. Ik in het gezin, Hans
in het bedrijf. In de loop der
jaren kreeg hij daardoor een
leidende functie. U kunt stol
len dat wij welvarende men
sen zijn geworden". Herstelt
meteen: „Geen rijkaards, maar
gewoon mensen die de 50 zijn
lijksfeest hebben gevierd, heb
ben i Ger en ik over ons leven
tje zitten praten. Alleen, toen
geen van de kinderen erbij
was. Daarvan is mij heel erg
veel bijgebleven, hoeveel we
in die 25 jaren hebben meege
maakt. Zonder het sterk te
beseffen. Zonder er onder ge
bukt te gaan. Maar toch heb
ben we dat allemaal op de een
of andere manier moeten ver-
1938. „Waren erg verliefd.
Maar er was geen kans op
trouwen. Hans was nog niets.
Ik stond in een winkel. Mobi
lisatie. Hans in dienst. Toen
die oorlogsjaren. Weet u, wc
waren aan trouwen toe. Ge
woon, als jonge volwassen
mensen. Maar dat ging niet.
Toch hebben we nooit het ge
voel gehad, ook later niet, dat
we met zoveel gemak in dit
soort zaken hebben gehandeld
en gedacht als onze kinderen.
Als de jongeren nu, in het
algemeen. Wij hadden geen
pil. Het woord „abortus" ken
den we nauwelijks. Maar eer
lijk gezegd, menen we dat we
Vorige artikelen in
deze serie in dit blad
van 24, 28 en 30 de
cember en 4, 5, 8, 11
en 12 januari.
gepasseerd en die zich het een
en ander kunnen veroorloven.
Kleine welvaartsmensen, zou
u kunnen zeggen. Geen geld
van betekenis op de bank,
geen schulden, eigen huisje en
een aantal dingen waarvan wij
vinden dat ze ons leven ver
aangenamen".
Hans, kleiner dan zijn
vrouw en met een aankomend
buikje, knikt. Steekt opnieuw
zijn pijp aan. „Materieel zijn
we waarschijnlijk arrivees.
Toen we onlangs op beschei
den wijze ons-zilveren huwe-
werken".
Ze komen beiden uit arbei
dersgezinnen. „Bij mij thuis
was er nogal wat werkloos
heid in die crisisjaren", zegt
Ger. „Bij Hans niet, want zijn
vader werkte bij de gemeen
te". Hij verduidelijkt: „Geen
vetpot, hoor. Maar een vast
heel bescheiden weekloon
in een tijd dat er in ons land
500.000 werklozen waren.
Man, in onze buurt was vader
een uitzondering".
Ze leerden elkaar kennen in
er niet slechter om tereclit
zijn gekomen. Misschien had
den we juist omdat we „dom"
waren wat meer verantwoor
delijkheidsgevoel. Kenden we,
en kennen we, de keerzijde
van die medailles. Wij ervaren
onze betrekkelijke welvaart,
bijvoorbeeld, niet als iets bui
tengewoons. Wel als iets waar
van we weten dat het echt
niet altijd zo is geweest. En
soms hebben we wel eens de
vervelende gedachte dat onze
kinderen dit wat wij ze kun
nen geven allemaal als te van
zelfsprekend aanvaarden. Zo
zijn, op één na, nogal radicaal
in hun opvattingen. Dat vin
den we best. Misschien zijn
wij dat zelf wel te weinig
geweest. Maar wat ons wel
benauwd is dat ze zo weinig
geneigd zijn naar de meningen
van anderen te luisteren".,
Hij zegt dat z'n vrouw daar
aan wat zwaarder tilt dan hij.
„Wij moesten ons op die leef
tijd koest houden. Er was
geen cent te verdienen. Con
servatisme vierde hoogtij.
Standsbewustzijn was het
kenmerk van de Nederlandse
samenleving voor de oorlog.
Nou, ik vind het fijn dat jonge
mensen dat tegenwoordig aan
him laars lappen. Trouwens,
het is echt niet „de" jeugd die
als maar acties voert. „De"
jeugd leert, en werkt en loopt
misschien wat te ondoordacht
achter jonge mensen aan die
met hun acties onuitgesproken,
of versluierde politieke doel
einden nastreven. Het valt,
meen ik allemaal wel mee. De
provo's van weleer zijn nette
huisvaders geworden. De
nieuw-linksers van de PvdA
zijn in het huidige systeem
gezeten burgers aan het wor
den. Ik ben het met veel kri
tiek op onze samenleving en
ons maatschappelijke stelsel
wel eens. Maar ik geloof dal
we de weg eruit wel zullen
vinden. Zonder revoluties,
zonder geweld. Tenminste in
ons landje. Maar ik ben heel
wat minder zeker daarvan
voor grote delen vaii de we
reld. En als het daar mis zou
gaan, worden we meegetrok
ken".
Hij buigt zich voorover.
„Ger meent dat dat gevaar
bestaat". Ze knikt. „Ja, en dan
is het gedaan met ons stukje
welvaart, met onze zekerheid.
Ik ben wat pessimistischer
dan Hans. Ik vind het vrese
lijk dat men tegenwoordig zo
onverdraagzaam is, elkaar met
een verkettert. Ook in de
persoonlijke verhoudingen. En
ik ben toch wel wat angstig
over het feit dat een kleine
economische teruggang meteen
maar 100.000 werklozen tot
gevolg heeft. Natuurlijk, ze
krijgen allemaal een uitkering.
Maar als het lang gaat duren
Is er dan geld -genoeg? En
het is niet goed mensen werk
te onthouden. Dat weten wij
maar al te goed".
JACQUES LEVIJ
(Van een onzer
redacteuren)
DEN HAAG/DE BILT
„Tk hfib nog geen ganzen ge
zien. En het is al midden
januari. Het zal daar boven
in Noorwegen ook niet erg
koud zijn, denk ik". Deze
bloemist heeft gelijk met
zjjn opmerking. De zachte
winter houdt ons bijna net
zo in de greep als de strenge
vorst, besneeuwde wegen en
kettingbotsingen die ons in
dit jaargetijde meestal teis
teren.
Maar we zitten nu zonder al
die ongemakken. Het is het
gesprek van de dag, niet al
leen onder de bloemisten.
Vroeger had je ook nog de
kolenboeren die hun bittere
nood klaagden, als de strenge
vorst uitbleef. Waarom bloe
misten naar hun reacties ge
vraagd. Het is midden januari,
Het gras op de gazons groeit.
Er zit al een flinke laag op.
Het is groener, beter nog, op
zijn groenst. Het is midden
januari en, oh, wonder, de tul
pen komen al uit.
„Dat zijn de vroeg gezette
bollen. Vooral als ze goed in
de mest gezeten hebben", ver
telt onze bloemist. „Als het
vriezen gaat, wat dan? Als de
vorst echt gaat doorzetten, ja,
dat weet je natuurlijk nooit.
Maar het moet wel erg hard
vriezen, willen de bollen het
niet overleven. Al zal het blad
het wel begeven". En de ga
zons? „Daar doen we niks aan.
Gewoon laten liggen. Als je
het nu gaat maaien, wordt het
pas in het voorjaar misschien
wat dun. Je 'moet niet verge
ten dat het pas half januari is.
De winter moet nog begin
nen".
Daarmee schermen ook de
weerdeskundigen om alle opti
mistische bespiegelingen over
het uitblijven van Koning
Winter wat te temperen.
De winter zit er pas voor de
helft op. Gisteren vroor het in
Moskou 23 graden, denkt onze
weerkundige medewerker
hardop.
Dit beeld bewijst dat het ook anders kan.
„Er zit kouder weer in de
lucht". Ik dacht dat de tweede
helft nog erg koud kon wor
den. Maar voorlopig is het een
en al depressie wat de klok
slaat. Het blijft dus nog wel
enige tijd zacht".
Dat wil zeggen weinig zon,
veel neerslag en een heel
dragelijke temperatuurtje.
Daardoor moeten we terug
gaan tot 1936. De winter le
verde tot nu toe 8 vorstrtach-
ten op tegenover de normale
portie van zestien. Het oude
jaar bracht op de valreep nog
wat sneeuw, maar nauwelijks
van betekenis.
De boeren zijn niet afkerig
van het zachte weer dat de win
ter tot nu toe in petto heeft ge
had. Kijk naar de dampende
akkers. Ze zijn voor een deel al
geploegd.
Een karwei da normaliter pas
in het voorjaar aan de beurt
komt. Dat maakt dat de boer
het straks was rustiger aan kan
doen. De wintergewassen - al is
het areaal maar klein, winter
tarwe bijvoorbeeld staan er
goed voor. Na een mooie zomer,
een mooie herfst, nu een zachte
winter. Maar landbouwdeskun
digen houden zich op de vlakte
en verbinden er nog geen opti
mistische conclusies dan.
We zijn allemaal niet even
blij met deze kwakkelwinter,
maar voorlopig wordt het le
ven er niet duurder op. Het
aardgasverbruik bleef beneden
de verwachtingen. Zo'n tien
procent, zegt de Nederlandse
Gasunie. De hoogste dagafzet
ligt op ongeveer 180 miljoen
kubieke meter. Ook de olie
maatschappijen zien door het
zachte weer hun verkopen te
ruglopen. Dat geldt in heel
Noord- en West-Europa. Maar
tegenover een geringere afzet
van huisbrandolieën staat een
toeneming van de benzine-ver-
kopen in deze tijd van het
jaar. „Door het droge weer
blijven automobilisten name
lijk langer en meer gebruik
van htm auto maken", aldus
een woordvoerder.
Daar kan men bij de BBA
over meepraten. Het is minder
druk in de bussen. Maar niet
in die mate dat de volgbussen
die normaal in de winter wor
den ingezet aan het pekver-
voer mede op te vangen, in de
garages kunnen blijven. Het
grote voordeel is dat men bij
de BBA nagenoeg nietmet
grote vertragingen te kampen
krijgt. Het zachte weer bete
kent vooral ook voor de bus
chauffeurs een hele verlich
ting.
Het zachte weer goedkoper?
Er is vrijwel geen vertraging
opgetreden in de woningbouw.
Bij een bouwproduktie van
globaal 500 woningen per dag
betekent dit dat er al enkele
honderden woningen meer ge
reed zijn gekomen. Aan het
eind van de winter zal dit
batige saldo wel in de duizen
den lopen. Wel wordt ver
wacht dat het zachte weer sa
men met de minder goede be
zetting van de orderportefeuil
les de werkloosheid in de
bouw nog groter zal maken.
„In 1967 een jaar met een
zachte winter, viel de top me
dio februari. Ér waren toen in
de bouw 43.000 mensen werk
loos. Zoals ik het nu kan over
zien, gaan we die kant wel
weer op, zo zegt de heer Pot
van het NKV. Alles heeft zijn
keerzijde.
Wie niet zo gelukkig zijn
met deze vriendelijke „win
ter", zijn de verkopers van
specifieke winterkleding. Ook
het confectieseizoen kwam
trager op gang. De verkoop
van damesmantels is aanzien
lijk minder dan andere jaren.
Een echt kou-artikel als laar
zen vliegt in deze dagen niet
de toonbank over. Maar ner
gens hoor je, dat dit rampzali
ge gevolgen heeft, of in de
komende maanden nog zal
krijgen. „De mensen blijven
kopen, maar zoeken het min
der in specifieke winterkle
ding. Ze hebben toch altijd
iets nodig", zo verzekerde ons
een woordvoerder van een
groot warenhuis.
De indruk die wij uit al
deze mini-enquêtes hebben
overgehouden is, dat men in
het algemeen niet op Koning
Winter zit te wachten. Al zal
het moeilijk zijn dat de kinde
ren aan het verstand te bren
gen. Voor hen geen sneeuw-
of ijspret.
(Van een onzer
redacteuren)
DEN HAAG De om
vang van de griepepidemie
is in het zachte begin van
deze winter ver beneden
die van de winter 1969-
197# gebleven. Dit is de
indruk van dr. N. Mazurel,
viroloog en hoofd van het
regionaal influenza-centrum
van de Wereldgezondheids
organisatie in Den Haag.
De griepepidemie heeft in
ons land thans zijn top be
reikt.
Deze opvatting wordt on
derstreept door de cijfers
van het ministerie van
Volksgezondheid en Milieu
hygiëne. In januari 1970 -
het/ hoogtepunt van de
toenmalige griepepidemie -
werden door de peilstations
14# influenzapatiënten per
week per 10.000 inwoners
gemeld. Op dit moment 60
patiënten per week per
10.000 inwoners.
BRUSSEL Als de EEG-
landen op het Europese vas
teland in moeilijkheden ko
men door een grote toevloed
van werknemers uit het Ver
enigd Koninkrijk, voorname
lijk afkomstig uit India en
Pakistan, moeten de instel
lingen van de Gemeenschap
een oplossing voor dat pro
bleem zoeken. Een verkla
ring in deze zin zal in een
laatste onderhandelingsge-
sprek aan de Britten wor
den voorgelegd. De perma
nente vertegenwoordigers
van de „zes" zijn het daar
gisteren in Brussel over eens
geworden.
Dat „finale-gesprek" met de
Britten - overigens niet op mi
nistersniveau - deze week,
moet, behalve dit genoemde
probleem, nog een groot aantal
andere (voornamelijk techni
sche) problemen oplossen. Dat
zijn voornamelijk moeilijkhe
den, die zijn opgekomen door
interpretatieproblemen tijdens
het redigeren van de tekst van
het toetredingsverdrag. Zoals
gemeld was Nederland het
land, dat het eerst oog had
voor de moeilijkheden, die de
stroom van werknemers uit
het Verenigd Koninkrijk naar
het Europees vasteland teweeg
zou kunnen brengen. Neder
land is met 355 inwoners per
vierkante kilometer en zelfs
met 890 vierkante kilometer
in de Randstad Holland, toch
al een van de dichtstbevolkte
landen ter wereld.
Hoewel dat nooit met zoveel
woorden gezegd is, leeft in
Nederlandse regeringskringen
de vrees, dat de goede sociale
voorzieningen die in Neder-
(ADVERTENTIE)
Er is een nieuwe Chrysal,
speciaal voor tulpen.
Maakt stelen sterker,
en kleuren mooier.
land bestaan, een grote aan
trekkingskracht zullen kunnen
uitoefenen op Nederlanders in
het Verre Oosten, die momen
teel in het Verenigd Konink
rijk werkzaam zijn. Ook al
gezien de bestaande huisves
tingsproblemen zou Nederland
een grote stroom van immi
granten niet kunnen verwer
ken.
Het probleem is - enkele
weken geleden het eerst op
gebracht door de Britten, die
een inschrijving van dit punit
op de onderhandelingsagenda
vroegen. Ze verklaarden toen,
dat naar hun mening ook die
GRONINGEN (ANP) Is
een 37-jarige man uit het Gro
ningse dorp Eenrum overleden
aan de papegaaieziekte. De ge
meentearts heeft de inspectie
van de volksgezondheid en de
veeartsenijkundige dienst te
Groningen gevraagd een onder
zoek in te stellen.
De man uit Eenrum had ze
ven tropische vogeltjes. De
diertjes zagen er volgens die
renarts T. H. Hoenderken, in
specteur van de veeartsenij
kundige dienst en veterinair
inspecteur van de volksgezond
heid, goed uit.
Het centraal diergeneeskun
dig instituut te Doorn onder
zoekt of de vogels al dan niet
dragers waren van het virus
dat ortimose (is papegaaieziek
te) kan veroorzaken. De kans,
dat een mens besmet raakt, is
klein.
Pakistaanse en Indiase werk
nemers, die in het Verenigd
Koninkrijk werkzaam zijn,
naar hun mening zouden val
len onder de bepalingen van
de EEG. Inzake het vrije ver
keer van werknemers. Neder
land is bevreesd, dat een grote
toeloop van deze werknemers
naar het vasteland van Europa
ernstige risico's voor het le
venspeil in bepaalde streken
tot gevolg kan hebben. Het
sleutelprobleem is, dat - Enge
land een nationaliteitswetge-
vi-nig heeft, die afwijkt van die
van de meeste landen. Op
grond van deze wetgeving
krijgen inwoners, afkomstig
uit de gemenebestlanden of
voormalige koloniën, die
vijf jaar in Engeland gewoond
hebben en die een bewijs van
goed gedrag kunnen overleg
gen, een Brits paspoort. Ze
hebben dan als zo geheten
„patriots" dezelfde rechten als
Britse onderdanen.
Vraag bij
Je bos een
zakje Tulpen-Chrysal.
Dan worden uw tulpen pas mooi.
H, P. BENDIEN NAS- N.&ABDEN
AMSTERDAM (ANP) De
„actiegroep tegen de straat
prostitutie", gevormd door
buurtbewoners van de Utrecht
sestraat in Amsterdam, heeft
zich met een petitie tot de ge
meenteraad gewend, waarin zij
enerzijds maatregelen vraagt
en anderzijds dreigt noodge
dwongen „tot andere, heilloze
middelen" toevlucht te zullen
nemen.
De actiegroep, die in een
toelichting zegt, dat souteneurs
en gelegenheidsgevers de hui
zen onder de voeten van de
bewoners wegkopen, de gezin
nen op straat zetten of de be
woners wegpesten en dan het
pand tot peeskamertjes ver
bouwen, vraagt in de eerste
plaats „strikte handhaving van
't tippelverbod'' in de Utrecht
sestraat.
HAARLEM (ANP)
De op veel plaatsen in
ons land gevolgde me
thode van inspraak leidt
tot terugdringen van de
invloed van de politieke
partijen en tot vertra
ging in de wetgevende
arbeid. Dit heeft de bur
gemeester van Haarlem
gisteren verklaard in
zijn nieuwjaarsrede. Hij
voegde er aan toe dat
deze gang van zaken de
democratie geen goed
doet. De geest van Karei
van Hogendorp, die alles
maar liefst bij het oude
wilde laten, waart rond,
zei de burgemeester, mr.
dr. L. de Gou, naar aan
leiding van trage ont
wikkelingen bij de wet
geving op bestuurlijk
gebied.
De Haarlemse burge
meester vindt dat er
voortvarend moet wor
den gewerkt aan de al
gehele herziening van de
grondwet en een daarop
gebaseerde bij de tijd
passende bestuurlijke
Indeling en bestuurlijke
organisatie. Hij vreest,
dat anders achteraf ge
sproken zal worden over
„een mengsel van verou
derde elementen". De
stormachtige ontwikke
lingen in ons land stel
len hoge eisen aan de
bestuurders. Verscheide
ne moeten voortijdig
hun functies opgeven.
Dit geldt ook voor vele
van hun stafmedewer
kers, zo zei mr. De
Gou.
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatite zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Mag ik als vrouw van 56
eens reageren op de artikelen-
serie De 50-plussers in De
Stem. Ik ben blij dat De Stem
op deze manier eens aandacht
aan deze categorie besteedt. Ik
denk over veel dingen hetzelf
de als de vrouw in een van
die verhalen. Wij hebben in
derdaad vroeger nog armoe
meegemaakt. Het was hard
werken, maar we waren zeker
niet ongelukkig. Nu ilk terug
kijk, ben ik blij dat je een
hoop levenservaring hebt ge
kregen. De jeugd is wel an
ders, maar ik zie dat „anders"
toch niet als slechter. De
jeugd heeft veel meer wel
vaart gekend dan wij vroeger.
Wat het geloof betreft, ben ik
wel veranderd. Ik moet echter
zeggen dat deze tijd mij gelo-
viger heeft gemaakt- ik vind
dat we moeten kijke hoe een
mens probeert goed te zijn-
Ieder naar zijn eigen vermo
gen. Dat is toch een belang-
rijkse. Ik heb gehuild toen
Godfried Bomans plotseling
overleed. Heel ons gezin voel
de het als een groot verlies. Ik
geloof dat wij als oudere men
sen de tijd van vroeger niet
moeten idealiseren- Als vrouw
van 56 ben ik nog blij met het
leven. We hoeven niet pessi
mistisch te zijn. Ik denk dat
uit deze verwarde tijd toch
nog iets goeds kornt. Ik voel
me zelf dikwijls ook onmach
tig. Maar we doen toch wat
we kunnen.
ETTEN-LEUR MEVR. MAAS
Hierbij zou ik u ten zeerste
mijn bijval willen betuigen
voor de artikelenreeks in DE
STEM over de 50-plussers.
Hartelijk dank dat u eens aan
dacht (en zulke gedegen aan
dacht) aan deze groep in de
samenleving besteedt.
Ik behoor zelf tot deze
groep. Ik heb altijd naar in
spraak verlangd en nu deze er
is, ervaar ik - met zoveel an
deren - dat het parool thans
bij alles is „Wat zegt de jeugd
ervan!" Dus nog geen inspraak
voor ons. Wij gelden blijkbaar
niet meer, wij worden zonder
meer overgeslagen.
Hulde dus voor uw aandacht
voor de 50-plussers!
's-Gravenmoer J.C.S. Sohalwijk
Ik vind dat geklets over
katten heel gemeen. Nu weer
die mijnheer K. Brouwer. Dui
zenden katten zijn inmiddels
afgemaakt. Ook mijn zus heeft
dat gedaan. Ik vind dat zij
haar poes beter bij iemand
anders onder had kunnen
brengen. Ik hoop dat die mijn
heer Brouwer spoedig ophoudt
met zijn publicaties over het
gevaar van katten houden.
BREDA L,. MARIJNISSEN
Is de provincie Noord-Bra
bant „privé-bezit" van de za
kenlui uit Rotterdam? Door de
kooplui uit de randstad wordt
Noord-Brabant aangewezen als
vestigingsplaats voor een
nieuw vliegveld. Fijn lekker
dicht bij huis en het lawaai en
de overlast zijn voor de Bra
banders.
Wij hebben in onze provin
cie al genoeg vliegvelden. Wij
hebben grote militaire opslag
plaatsen en terreinen. Druk
(grens) verkeer. Bovenmoer-
dijkers die zich overal in Bra
bant hebben gevestigd. Een
zinkfabriek in Budel en die
Shell-troep bij Moerdijk- Voor
de verandering alweer een
nieuw vliegveld- Dat doet de
bekende emmer toch wel
overlopen- Westbrabanders,
weest niet langer de gezapige
gezagsgetrouwe onderdanen-
Alleen een directe „keiharde"
actie kan jullie nog redden.
Roept een halt toe aan de
overheid en aan dat Rotter
dams gemarchandeer met Bra
bant. „Brabant laat niet met
zich sollen!!!
TILBURG
MEVR. M- VAN BEURDEN
(ADVERTENTIE)
Of hoe een kleine investering
het begin kan zijn van een
steeds groeiend bezit.
edelsteenkundige f.g.a.
diamantexpert g.i.a.
lijnbaan 92 tel. 116670
?!£tzeJdiIk 155 tef.122344
rotterdam
\^ot