50 Goeaaieuws over rente maken. In alles een reus van een vent „Jullie leven wel geslaagd" OLIE-MILJONAIR NOEBAR GOELBENKIAN OVERLEDEN „Snoepreisje" HAL blijkt practical joke Lardinois vraagt rapporten over Tubbergen F.van Lanschot binnenland buitenland - PLUSSERS gezicht van een generatie door JACQUES LEVIJ Maand voorwaardelijk voor mishandeling Van Lanschot in Roosendaal: brengt een zeer uitgebreid diensten pakket in bank- én assurantiezaken dichterbij, voor West-Brabant en Zeeland. Als u van uw geld rente wilt maken kunt u bij F. van Lanschot, Bankiers rekenen op zeer aantrekkelijke voorwaarden. En op meer mogelijkheden, zowel voor spaarrekeningen als deposito's. Daarnaast is er nog een unieke vormde Korte-Termijn-Rekening, die meer rente geeft terwijl uw geld liquide bliift. Laat u eens advise ren. Van Lanschot is nu ook in Roosendaal. bankiers ORCHIDEE KIP CHEQUE papier moor uw pen Aanval afgeslagen Content Hoge raad stelt krakers zwembad in ongelijk Initiatief wet tot wijziging zondagswet Woensdag 12 januari 1972 u 1 Onze serie ,De 50-plussers' heeft een groot aantal reacties los geslagen. De hieronder vol gende brief zal menigeen een riem onder het hart steken. We vonden de brief voldoende waardevol om er in deze se rie een extra-aflevering aan te besteden. De aflevering 50-plussers „Gezicht van een Generatie' van 30 dec. j.l. heb ik met aandacht, daarna bewondering, enige ontroering en tenslotte met echt medeleven gelezen. Een medeleven dat er mij toe dwong hierover mijn mening te uiten, hoewel ik geen man ben die spoedig „geraakt" is en dan impulsief in de pen -klimt. Ik heb over het stuk ernstig nagedacht en hoop, door wat hier volgt, een goed weerwoord aan dit echtpaar te kunnen geven. Als ik die hei de mensen, die man en die vrouw, persoonlijk zou ken nen, dat'zou ik ze het volgen de schrijven. De man heet Her, laat ik gemakshalve de vrouw maar Bep noemen. „Beste vrienden, Jullie moet mij niet kwalijk nemen, maar ik geloof toch dat jullie een denkfout maken, en de zin van het leven niet helemaal begrijpen. Wordt nou niet direct kwaad, maar lees verder, en misschien komt er dan een tijd, dat je het leven, zoals je het beleefd hebt en nog beleven zult met meer vreugde zult aanvaarden. Zoals je weet ben ik nu 63, dus 5 jaar ouder dan Her, heb dus ook de oorlog meege maakt, maar, omdat ik in het zuiden woonde, waren wij eerder bevrijd. Ik was tijdens de bezetting bij de z.g. O.D. (ordedienst), welke tot taak had onmiddellijk na de bevrij ding de orde te herstellen en het M.G. bij te staan. Dat werd in het provinciestadje waar ik toen woonde, dus niet in Breda, een dergelijke Jan Klaassen, dat ik na de 3e dag mijn portie al aan fikkie gaf, mijn uniform uittrok en over ging tot de orde van de dag, d.w.z. door wat meer praktisch werk te doen en zoveel moge lijk mee te helpen de kapotge schoten huizen weer bewoon baar te maken. Die O.D. kon me verder gestolen worden! Dat was dus voor mij ook 'n teleurstelling. Natuurlijk in de verste verte niet die teleur stelling die Her te verwerken kreeg omdat hij met kop en schouders in het verzetswerk gezeten had. Maar wat wil je? Als je in deze wereld „Voor uit" wilt komen, moet je elle bogenwerk verrichten, en dat zat er bij Her niet in. Daar was hij te eerlijk voor. Ik bedoel dan „Vooruitkomen" zoals jullie dit waarschijnlijk zien, en dan in die roerige dagen van kort na de bevrij ding. Staar je toch niet blind mensen! Bep schrijft dat Her pech heeft gehad in het leven. Dat heeft hij niet. Om de een voudige reden dat hij met jou is getrouwd, en jullie ondanks „standsverschil" ('n rotwoord) echt van elkaar hielden en nog houden. Jullie hebben twee kinderen opgevoed en ik kan die niets beters toewensen dan een huwelijksleven gelijk aan dat van hun ouders. Als je moest kiezen tussen een leven zoals nu, of een hoge maat schappelijke positie met min der huwelijksgeluk, dan zou je heus wel teruggrijpen naar de huidige toestand. Jullie kunnen jullie leven geslaagd noemen. Denk nou heus niet dat mensen met gro tere inkomens zoveel gelukki ger zijn, soms verre van dit. In de z.g. betere kringen zijn er maar genoeg die zich finan cieel alles kunnen veroorloven, maar een huwelijk hebben zo rot als een mispel. Her is dus zoals Bep het noemt 'n „gewo ne monteur". Niemand is .ge woon". Ik zelf ben 38 jaar werkgever geweest, heb dus heel wat met mensen die on der mij stonden te maken ge had. Ik heb ze in alle soorten meegemaakt, en er waren er bij Se qua karakter ver boven mij stonden. Dat erken ik eer lijk en daar schaam ik me niet voor, want ik heb van die mensen vooral veel geleerd. Dat Her zich toch niet te veel blindstaart op wat hij zou hebben kunnen bereiken als hij werkelijk naar waarde be loond zou zijn .geweest voor wat hij tijdens de bezetting heeft gedaan. Heus mensen, dan was er toch weer wat anders geweest wat je minder gelukkig gemaakt zou heb ben' Tot zover de brief. Wat ik verder nog op het hart heb zou ik hen persoonlijk niet kunnen schrijven, omdat ik niet weet of zij gelovige chris tenen zijn of niet. In wezen staat dit overigens gelijk! Als gelovig christen ben ik er n.l. van overtuigd dat de wereld, ondanks 2000 jaar christendom, nog steeds in ba rensweeën verkeert. Dat het Rijk Gods komt! En wel voor iedereen. NAAM EN ADRES INZENDER BIJ REDACTIE BEKEND ARNHEM (ANP) De rechtbank te Arnhem heeft dinsdag de 34-jarige centrifu- gist L. veroordeeld tot een maand gevangenisstraf voor waardelijk en f 2000,- boete, na een eis van een inaand voorwaardelijk en f 300,- boe te. De rechtbank achtte B. schuldig aan zware mishande ling van J. de Bree, een inva lide Arnhemmer die voor de mishandeling een wrak was, maar nadien, zoals hij op de rechtszitting had gedemon streerd, weer kon lopen als een kieviet. Hij uitte toen ook zijn dankbaarheid jegens ver dachte. ROTTERDAM Een aan tal bekende Nederlanders, te levisiemensen en dagbladre dacties heeft dezer dagen een op geel papier gedrukte uitno diging van de directie van de Holland Amerika Lijn ontvan gen om met echtgenote of in- troducée een driedaagse vlieg en bootreis naar Las Palmas en Madeira te maken, tijdens welke reis het aanstaande zo- merprogramma zou worden bekend gemaakt. Toen enkele aangeschreven en positief op de uitnodiging reageerden, kwam aan het licht, dat de invitatie helemaal niet van de HAL afkomsi was. Een woordvoerder van de HAL verklaarde maandaga vond desgevraagd, dat men de zaak volledig zal gaan uitzoe ken. Op het ogenblik tast men in het duister over de her komst van de uitnodiging, die blijkt te zijn getikt op brief papier met het oude embleem van de HAL. Sinds begin 1970 wordt papier gebruikt met een nieuw embleem. Een dergelijke uitnodiging, aldus de HAL-woordvoerder, wordt nooit door onze directie verzonden maar door de raad van bestuur. En voorts blijken personen te zijn uitgenodigd, die de HAL in dit geval nooit zou hebben gevraagd. DEN HAAG (ANP) Ge deputeerde Staten van Over ijssel, de commissaris der ko ningin van die provincie en de procureur-generaal-directeur van politie te Arnhem brengen op verzoek van minister Lar dinois (Landbouw) verslag uit over de gebeurtenissen bij en rond de stemmingsvergadering op 21 december van de ruil verkaveling Tubbergen. Na ontvangst van deze ver slagen zal de Kamer worden ingelicht, zo antwoordt de mi nister van Landbouw op schriftelijke vragen van de Tweede-Kamerleden de heren Geurtsen, Tuijnman en Waal- kens (allen VVD), en van het Kamerlid Wieldraayer (PvdA). Minister Lardinois acht het niet zinvol nu al vra gen te beantwoorden over het doorgaan of opschorten van de uitvoering van de ruilverkave ling Tubbergen. (ADVERTENTIE) Molenstraat 8, Roosendaal, tel.: (01650)-34994, postgiro 1065831, postbus 26, telex 54549. - >*.'i 2» (Van een onzer redacteuren) CANNES Noebar Golbenkian was een reus In alles. Een geweldige vent met een geweldige baard, geweldig rijk (de multi-miljonair wordt be schouwd als de rijkste man van de wereld), hij deed alles geweldig veel beter dan zjjn „concurren ten", hjj reed in een ge weldige auto en ga zo maar door. De olie-miljonair, die gisteren in Cannes aan een hartaanval bezweek, is 75 jaar geworden. De wereld verliest aan hem een kleurrijk figuur. Zijn hele leven is gelar deerd met grappige „inci denten". De man, die zelf zei, „er geen idee van te hebben" hoe rijk hij wel was, bleef tot bet eind van zijn leven volharden in zijn gewoonte iedere te betalen rekening van a tot z te controleren. Dat zal wel een erfenis zijn van zijn. even vermaarde vader, Ca- louste Goelbenkian, die be kend stond als een gierige rijkaard en wereldberoe.md werd als „Mister vijf pro cent". De Goelbenkians, Arme niërs van geboorte, vlucht ten tijdens het Turkse schrikbewind in 1901 naar Engeland. Goelbenkian jr. heeft daar waarschijnlijk nooit spijt van gehad, want hij hield enorm van zijn nieuwe vaderland. Zijn vader, die naar schatting een fortuin van 2,5 miljard gulden vergaar de, voornamelijk van zijn aandeel van „vijf procent" in de Iraakse petroleum- maatschappij, kon voor zijn lieve zoon maar weinig missen. Hij moest hard werken op zijn kantoor, zonder salaris, en kreeg i slechts af en toe wat zak geld. moeilijkheden en zorgen", zei hij eens. Noebar heeft met volle teugen van het leven geno ten. In Engeland bracht hij de weekends door op zijn landgoed in Buckingham shire. Ben paar jaar geleden kocht hij voor rond een miljoen een landgoed in Frankrijk. Hij droeg altijd een verse orchidee in het knoopsgat, dat hoorde hele maal bij hem. Alleen niet in Frankrijk, dan was hij getooid met de rozet van het legioen van eer. Noebar hield ook veel van paard rijden. Hij heeft eens ge zegd dolgraag aan de Grand National te willen meedoen „maar mijn ge wicht zit me tegen". Hij kwam er rond voor uit graag nog meer te willen eten maar dan wel minder te wegen. Wat dat eten be treft, nog een fraaie opmer king van hem: „Hetis geen versterving het in de vas ten zonder vlees te moeten doen, wanneer je zalm, ka viaar en asperges kunt ko pen", Toen hij op een dag in het Londense gerechts hof moest wachten liet hij voor zijn advocaten en vrienden in de wachtkamer een lunch aanrukken met o.a. ham met port, kreeft met truffels en lamskotelet ten met aspic. De dans om het gouden kalf is begonnen met een gebraden kip. Noebar bestelde er een en liet die, het was in 1940, op zijn kantoor bezorgen. De reke ning stuurde hij naar de maatschappij van papa. De gierige Goelbenkian sr. weigerde het gebraden kip petje te betalen. Noebar vond het toen welletjes en klaagde zijn vader aan voor zijn aandeel in het familie fortuin. De zaak duurde ja renlang en van de proces kosten zou men vermoede lijk een aardige veestapel hebben kunnen kopen. Maar uiteindelijk werd de „vrede" toch getekend. Toch heeft Goelbenkian sr. het wellicht nooit goed kunnen vergeten. Toen hij in '55 overleed ging het grootste deel van zijn for tuin naar een filantropische instelling. Voor Noebar geen nood. Die was al jaren boven Jan. Met zijn fijne zakenneus had hij zijn geld zeer rendabel weten te be leggen in oliebelangen. Noebar is driemaal ge trouwd. Zijn eerste vrouw was een Spaanse schoon heid de tweede een Vau deville-danseres en zijn laatste, Marie, de dochter van de Franse champagne- koning Louis d' Ayala. Noebar was een moeilijk mens om mee te leven, heeft Marie eens gezegd. Maar het is toch de moeite waard. Amusante en intelli gente kerels zijn doorgaans niet de gemakkelijkste. Tij dens de tweede wereldoor log ontving zijn vrouw een kort, zakelijk maar drin gend telegram: „Neem af scheid en kom snel", seinde hij. Zijn ongeruste vrouw belde hem onmiddelijk op om te vragen wat er pre cies gaande was. „De kok is weggegaan", was het simpele antwoord. Noebar treurde er niet om geen kinderen te hebben. „Het lijkt me dat de voldoening die het hebben van kinde ren niet opweegt tegen de Ook de B.B.C. zal zich deze 'man nog lang blijven herinneren. Hij deed de omroep een proces aan we gens contractbreuk. Noebar won de zaak en kreeg twee pond schadevergoeding. Het proces had hem echter tien duizend pond gekost. De B.B.C.-cheque van twee pond heeft hij nooit geïnd maar laten inlijsten voor zijn kantoor in het Londen se Mayfair Noebar Goel benkian zei er geen idee van te hebben hoeveel geld hij precies uitgaf. „Mijn se cretaris geeft me twintig pond, waarmee ik zowat twee weken uit kan ko men", zei hij. Hij voegde er aan toe, dat hij als multi miljonair dingen die hij graag had, in de winkels meestal zonder te betalen kreeg. Noebar, die de laat ste jaren van zijn leven tengevolge van een hart kwaal in een rolstoel door bracht aan de Riviera, was een paar jaar geleden zo goed tevreden over zijn be handeling in een ziekenhuis in Cannes, dat hij er een nieuwe vleugel aan liet bouwen. Morgen za] hij worden begraven op het kerkhof van zijn woon plaats Chateauneuf-de Grasse. Jaren geleden reeds heeft hij daar voor zichzelf een graftombe in gereed heid laten brengen. Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatte zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zijn dan bï| de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met inhoud, c.q. strekking. Als lezer van De Stem heb ik' de laatstetijd „het ge vecht" over het al of niet voortbestaan van „mijn" krant met grote belangstelling ge volgd. Met mr. Dobbelmann heb ik geen goed woord over voor de grootaandeelhouders van de voormalige Neerlandiagroep, die hun bezit aan de meest biedende wilden verkopen, zonder daarbij rekening te houden met de belangen van het bedrijf en de medewer kers daarvan. Een fusie kan op een be paald moment wenselijk, zelfs nuttig z'ijn, doch dan moeten echter niet, zoals de Telegraaf c.s. voorstond, alleen de finan ciële belangen het enige en uiteindelijke uitgangspunt zijn, doch het minst dat men dan v.an zo'n concern mag ver wachten is toch zeer zeker wel inspraak van de bij het geheel betrokkenen. Het gezonde verstand van de aandeelhouders van de grote n.v. Audet heeft de geplande aanval van de zich noemende grote krant (met een kleine g en kleine k) zonder meer af geslagen. Ik ben dan ook bijzonder blij dat op de buitengewone vergadering van de aandeel houders van de n.v. Audet op vrijdag jl. met overweldigende meerderheid is besloten tot wijziging van de statuten, die de mogelijkheid opent tot uit gifte van preferente aandelen, waardoor de „overval" op De Stem voorlopig zonder meer is afgeslagen. Ik wens u ook allen van harte geluk met „deze over winning". Hierbij betrek ik dan ook de andere kranten van het Audetconcern. HULST A CH. L. v. HOVE „Hallo" wat hoor ik daar DE STEM moet in andere hand dan wordt het een betere krant? Nou, breekt mijn klomp.en ik protesteer, want al heb ik geen verstand van het beheer, als lezer ben ik ermee con tent. En als ,.de Top" zegt, de zaak is gezond- wens ik niet dat er iets anders komt. BREDA M. ELZAS-GROOT DEN HAAG (ANP) De Hoge Raad heeft dinsdag de krakers van het zwembad in 't Harde en die van het bad in Hardinxveld-Giessendam in het ongelijk gesteld. Volgens de hoge raad heb ben de kantonrechters in Har derwijk en de rechtbank in Zwolle twee zwembadkrakers uit 't Harde ten onrechte ont slagen van rechtsvervolging. De twee hadden op zondag 14 juni 1970 deelgenomen aan een 'kraak' van het zwembad. De officier van justitie in Zwolle was van het vonnis in caassatie gegaan. Naar het oordeel van de hoge raad is het niet juist, dat de zondags wet, waarmee de sluiting van het bad op zondagen volgens de 'krakers' in strijd zou zijn, verbiedt het zwembad op zon dag voor het publiek gesloten te houden. De hoge raad ver oordeelde de 'krakers' uit 't Harde tot een boete van f 10,- elk. In de zaken van vijf 'kra kers' uit Hardinxveld-Giessen dam verwierp de Hoge Raad de door hen ingestelde cassa tieberoepen. De kantonrechter in Gorichem en in hoger be roep de rechtbank in Dor drecht legden elk van de vijf een boete van f 11,- op voor hun demonstratieve zwembad- kraak op zondag 6 juni 1971. DEN HAAG (ANP) De Tweede Kamerleden mej. mr. A.M. Goudsmit (D'66) en dr. H. van den Doel (PvdA) ko men binnen enkele dagen met een initiatief wet tot wijziging van de zondagswet. Zij willen hiermee bereiken, dat gemeentelijke zwembaden voortaan op zondag geopend zullen zijn, V

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 11