Fusie Cebeco
-HandeSsraad
JONG" ONTMOET „OUD" IN KOEWACHT
SOUBURGSE BEZOCHT GRAF
VAN HAAR MAN IN THAILAND
„Het leek alsof je
25 jaar later je
man hebt begraven
WETENSCHAPPERS
OP VOSSEJACHT
rrico
stad
streék
i
Landbouwtop zoekt naar
offensief organisatieschema
ZWARE STRAFFEN
VOOR JONGE
DRANKMISBRUIKERS
Toch kans op
groenzone
bij Progil
Aanstoot
gevende
kerstboom
in etalage
ontmanteld
commentaar
Terug naar
de orde van
de dag
KERSTVIERING VERZET VOOR SCHIETING
Herdenken
Aan onze
adverteerders
In Middelburg
Kerk Lamswaarde
wordt gereinigd
Geen kerst
zonder kaas
V
Vrijdag 24 december 1971
3
TNe directeur van de n.v. P.Z.E.M.
verlaat het provinciale energie
bedrijf met een zilveren handdruk.
De „gouden handdruk" die hij had
verwacht, wordt hem niet gegund.
De voornaamste reden daarvan is.
dat hij op ongeoorloofde wijze ge
bruik heeft gemaakt van wat de offi
cier van justitie te Middelburg
woensdag noemde: „de traditionele,
Zeeuwse verhoudingen", die in een
sfeer van ontzag en ogendienst, ver
schrijvingen op het provinciale ener
giebedrijf mogelijk hebben gemaakt.
Nergens is intussen gebleken dat
de heer Bogerd opzettelijk op het
plegen van verschrijvingen heeft
aangestuurd.
Had ir. Bogerd dit kunnen voor
komen? Juist van hem mocht pijnlij
ke nauwgezetheid worden verwacht
waar het ging om bedrijfsdiensten
terwille van een privé-object.
Juridisch was hij échter niet be
wijsbaar fout. Ten aanzien van dege
nen onder het personeel tegen wie
wel bewijs van valsheid in geschrifte
te leveren zou zijn, heeft de officier
van justitie geen maatregelen voor
gesteld. De raad van bestuur van de
n.v. P.Z.E.M is de officier van justitie
in diens gedachtengarig gevolgd
door af te zien van disciplinaire
maatregelen tegen wie dan ook van
het lagere personeel. Kennelijk is
mede overwogen, dat de feiten wel
moesten plaatsvinden, gezien de
sfeer op de P.Z.E.M.
Tegen deze sfeer heeft De Stem
van begin af aan duidelijke bezwa-
■en naar voren gebracht.
Nu de P.Z.E.M.-zaak definitief
voorbij is, kunnen wij van hapte met
de voorzitter van de raad van be
stuur, mr. Van Aartsen, zeggen: „De
affaire-Bogerd zal weldra geliqui
deerd zijn". Het was een pijnlijke en
langdurige operatie, maar zij was
onvermijdelijk.
Het aloude spreekwoord, dat zach
te heelmeesters stinkende wonden
maken, is in het afgelopen jaar op
nieuw bevestigd.
Thans gaat de P.Z.E.M. en gaat
ook de provincie op weg naar een
nieuwe situatie, die voor wat de
P.Z.E.M. betreft hopelijk het op
treden van een meerhoofdige be
drijfsleiding zal inhouden. Ook daar
voor hebben wij bij herhaling ge
pleit. Nu is het tijd om terug te keren
tot de orde van de dag. Pogingen
om de P.Z.E.M.-affaire nieuw leven
in te blazen, zullen moeten worden
opgevat als het werk van kwaadwil
ligen, wier persoonlijk belang blijk
baar boven het algemeen belang
prevaleert Wij zullen niet schromen
~ulke pogingen aan de kaak te stel
en.
V ooruitzichten
M voor de
X kerstdagen,
.ggnBssalk opgesteld door
jRHHglK het K.N.M.Ï.
./♦"N.l Voornamelijk
VÜMTÜt droog,
t lm «AIM plaatselijk
l"1mist en
temperaturen meest boven normaal.
Weersvooruitzichten in cijfers ge
middeld over Nederland.
Voor eerste kerstdag: aantal uren
zon: 0 tot 2; min.-temp.: 4 tot 8 gra
den boven normaal; max.-temp.' 2
tot 6 graden boven normaal; kans op
een droge periode van minstens 12
uur: 90 procent; kans op een geheel
droog etmaal: 60 procent.
Voor tweede kerstdag: aantal uren
zon: 0 tot 2; min.-temp.: 1 tot 6 gra
den boven normaal: max.-teipp.: van
ongeveer normaal tot 4 graden boven
normaal; kans op een droge periode
van minstens 12 uur: 90 procent;
kans op een geheel droog etmaal:
70 pi-ocent.
Morgen, zaterdag 25 dec
Bergen op Zoom 8.44 en 21.18,
Hansweert 7.53 en 20.40,
Tei'neuzen 7.23 en 20.08,
Vlissingen 6.57 en 19.39,
Wemeldinge 8.34 en 21.08.
Zondag 26 december;
Bergen op Zoom 9.38 en 22.19,
Hansweert 8.56 en 21,44,
Hansweert 8.56 en 21.44,
Terneuzen 8.26 en 21.14,
Vlissingen 8.00 en 20.44,
Wemeldinge 9.28 en 22.09.
Maandag 27 december;
Bergen op Zoom 10.53 en 23.37,
Hansweert 10.09 en 22.58,
Terneuzen 9 39 en 22.27,
Vlissingen 9.12 en 21.57.
Wemeldinge 10.43 en 23.27.
(Van een onzer verslaggevers!
AMSTERDAM De landbouw
coöperatie Cebeco gaat in het
voorjaar van 1972 een buitenge
wone algemene ledenvergadering
honden, waarin de formele voor
stellen tot fusie met De Handels-
raad ter goedkeuring zullen wor
den .voorgelegd. In de donderdag
in Amsterdam gehouden algeme
ne vergadering van Cebeco is dit
meegedeeld.
Cebeco, nationale coöperatieve
aan- en verkoopvereniging voor
land- en tuinbouw, gevestigd te Rot
terdam, werkt in Nederland be
noorden de grote rivieren en in
Zeeland. De handelsraad, gevestigd
in Arnhem, is de coöperatieve in
stelling van de in noordelijk en
oostelijk Nederland werkende aarts
diocesane boeren- en tuindersbond.
De bedoeling is, de fusie per 1 iuli
zijn beslag te doen krijgen.
De landbouwcoöperatieve Cebeco
en haar A-leden zijn op dit ogenblik
op zoek naar de juiste manier om de
„een-portemonnee-gedachte" te ver
werkelijken. Zij hebben daar in de
loop van dit jaar een kleine studie-
commisie voor ingesteld. Tot die A-
leden behoren verschillende Zeeuw
se coöperatieves, die zich al eerder
hebben uitgesproken voor een sa
men met Cebeco te voeren beleid
met afname- en leveringsplicht.
De functies van boer en Oebeco,
ofwel van detaillist en groothande
laar, staan nauw met elkaar in ver
band maar worden toch grotendeels
in min of meer vrije verhoudingen
ten opzichte van elkaar vervuld.
Men meent nu dat allerlei in die
funoties verrichte werkzaamheden
niet meer zo maar aan het vrije spel
kunnen worden overgelaten,' maar
beter op elkaar moeten worden af
gesteld,
Voorzitter Geluk zette donderdag
in Amsterdam uiteen dat de schaal
vergroting in de landbouw conse
quenties heeft voor de landbouw
coöperatie. Het oude, coöperatieve
beginsel van trouw en solidataiteit.
altijd wat defensief gericht, maakt
plaats voor de nieuwe coöperatieve
onderneming, nu offensief gericht".
Binnen de Cebeco-kring w-int de ge
dachte veld dat het advies van een
organisatiebureau daarbij onmisbaar
is.
In de eerste vijf maanden van het
in juli begonnien boekjaar 1971
1972 is de omzet van Cebeco. slechts
weining gestegen. In guldens bedroeg
de stijging bijna vier procent, in ton
nage ruim 1 procent.
Een belangrijke stijging vertoonde
wel de omzet in consumptieaardap
pelen en uien, waarvan de prijzen
zich een op een zeer laag peil bewe
gen.
(Van een onzer verslaggevers)
KOEWACHT „Er wordt op
Koewacht erg weinig gedaan. Als je
een initiatief neemt dan heb je ge
lijk kritiek- Dan zeggen ze: dat
duurt toch niet langer dan hooguit
veertien dagen. We willen nu ge
woon eens bewijzen, dat het ook
anders kan". Dit zegt Robert van
Damme over het initiatief, dat een
aantal jongeren in Koewacht hebben
genomen om op derde kerstdag tc za-
men met bejaarden van het dorp
een kerstviering te houden.
De organiserende jongeren be
schouwen het zelf als een „confron
tatie". Toch is het niet de bedoeling,
dat er op derde kerstdag diepzinnige
discussies gehouden worden over de
generatie-kloof, want daar zal op
deze dag wel geen tijd voor zijn. Er
is een programma samengesteld, be-
staande uit een serieus en amuse
mentsgedeelte. Onder het meer se
rieuze gedeelte valt een kerstdienst,
die geleid wordt door pater L. Ver-
wer, gevolgd door een bescheiden
koffietafel. Aansluitend is er tijd
voor ontspanning. De kerstviering
begint 's middags om 14.00 uur en
zowel de dienst als het amusement
krijgen hun beslag in het patro
naatsgebouw. Voor dit kerstfeest
zijn alle bejaarden van Koewacht
uitgenodigd. Een belangrijk deel
daarvan zelfs door de organiserende
jongerer persoonlijk.
De reacties waren over het alge
meen erg positief, maar in een t kei
geval is er ook bijzonder negatief
gereageerd. Over die laatste reacties
praten Robert van Damme, Willy
Martens en Solange Buys maar lie
ver niet. Ze veronderstellen dat de
minder positieve reacties wel inge
geven zullen zijn door wantrouwen
jegens de jongere generatie. Bij al
hun werk neemt het organiserende
trio dat dan maar voor lief.
De kerstmiddag voor bejaarden is
de eerste activiteit van een actie
comité, dat een permanent karakter
zal krijgen, zo heeft Robert van
Damme meegedeeld. Het comité be
perkt het werkterrein tot Koewacht
en zal gaan streven naar een beter
leefmilieu in het dorp. Waarom men
daarbij het eerst op het idee geko
men is om met de kerst iets voor de
bejaarden te gaan doen vertelt Wil
lie Martens: „We hebben gehoord
dat er zoveel mensen alleen zitten
(Van onze correspondente)
MIDDELBURG Een bonte rij,
voornamelijk jeugdige drankmis
bruikers in het verkeer, velen kwa
men van het eiland Tholen, moest
zich gisteren voor de Middelburgse
politierechter verantwoorden. De
straffen liepen nogal uiteen.
De 23-jarige beroepschauffeur
A.S. uit St.-Maartensdijk, op wiens
werk nooit iets was aan te merken,
maar die door huiselijke moeilijkhe
den naar de fles had gegrepen, hoor
de twee weken gevangenisstraf, zes
maanden ontzegging uit de rijbe
voegdheid waarvan vier 'maanden
voorwaardelijk, een proeftijd van
een jaar, tegen zich eisen. De poli
tierechter vonniste conform. Hij
stelde bovendien nog dat S. in het
proefjaar alleen maar voor zijn baas
mocht rijden.
De 20-jarige visser H.R. uit Bres-
kens reed de auto van zijn opa in
puin tegen een pui van een woon
huis in Breskens. Zijn alcoholpromi-
lage was 2,25. .Schandalig hoog', vond
de officier. Hij eiste twee weken
onvoorwaardelij ke gevangenisstraf,
twee jaar proeftijd en een jaar ont
zegging uit de rijbevoegdheid. Het
vonnis luidde conform
J.A. van Z. uit Oud Vossemeer
raakte ook op 29 mei in zijn woon
plaats onder invloed van de weg
met zijn auto. Zijn vriend liep een
halswervelfractuur op. De auto was
total loss. De eis luidde een week
gevangenisstraf onvoorwaardelijk,
negen maanden ontzegging uit de
rijbevoegdheid. „Een veel te zware
straf" wierp Van Z. egen. De poli
tierechter trok zich daar niets van
aan en vonniste conform.
Konstanz 265 (pl. 2); Rh-einfelden
(93 (-4); Straatsburg 1^6 (-20);
Plittersdorf 333 (pl. 1); Maxau 396
(pl. 11); Plochingen 131 (pl. 4);
Mannheim 195 /(pl. 29); Steinbach
142 (-1); Mainz 209 (pl. 22); Bingen
106 (pl. 14); Kaub 123 (pl. 13);
Trier 274 (pl. 10); Koblenz 140
(onv.); Keulen 89 (pl. 10); Ruhrort
244 (pl. 9); Lobith 860 (pl. 8);
Pannerdense kop 833 (pl. 5); Nijme
gen 058 (pl. 5); IJsselkop 811 (pl.
8); Eefde IJssel 332 (pl. 4); Deven
ter 218 (onv.); Monsin 5478 (-2);
Borgharen 3944 (pl. 39); Belfeld
!'02 (nl. 5); Grave beneden de «luis
500 (-1).
(Van een onzer verslaggevers)
MIDDELBURG Het verhaal
van de Birma-spoorweg is het re
laas van de dood als massaver
schijnsel. „Elke dwarsligger van
de vervloekte spoorweg heeft zijn
eigen slachtoffer", zeggen degenen
die als krijgsgevangenen van de
Jappen aan de „railroad" hebben
gewerkt. De tijd heeft zich gena
dig over veel leed ontfermd. Maar
vergetelheid kon hij niet brengen.
Nu nog altijd, staan er mensen die
van een halve aardbol ver geko
men zijn, bij de graven van de
Engelsen en de Nederlanders, die
door en aan de Birma-spoorweg en
door de onmenselijke wreedheden
van het Japanse bezettingsregime
zijn gestorven. Zij staan verslagen
bij de kleine zerken met die ver
trouwde namen er op. Zij leggen
bloemen, huilen stil, en bidden.
„Het is alsof je - staande bij dat
graf van je man - nu pas zijn
begrafenis hebt meegemaakt. In
tens verdriet, maar ook een diepe
troost waarvan je het bestaan
nooit had vermoed, maken zich
van je meester."
In een vriendelijke huiskamer in
een rustige straat in West-Souburg,
vertelt mevrouw R. Friesema-
Vqlekx over de reis van hara leven
Zij voelt zich nog wat onwennig in
haar eigen huis. Een week geleden
liep zij nog, als lid van een groep
van 26 nabestaanden van Birma-
slachtoffers, door Bangkok, met
zijn bonte, lawaaierige en vrolijke
stadsbeeld. Dankzij de oorlogsgra
venstichting heeft mevrouw Frie-
sema het graf van haar man op het
ereveld Kanchanbury kunnen be
zoeken. Haar dochter vergezelde
haar. Voor die ene zerk, tussen
duizenden andere, voor de dier
baarheid van die ene naam tussen
zoveel duizènden andere namen,
reisde zij naar Azië.
„Ik heb in mijn leven geleerd
afscheid te nemen", zegt ze. „Maar
geloof me, een van de moeilijkste
momenten van afscheid was dat,
waarop we Kanchanabury verlieten
en Theo - mijn man - daar
achterlieten. Het was alsof we hem
er zo juist hadden neergelegd."
Theo van Mieghem was de eer
ste echtgenoot van mevrouw Frie-
sema. Ook haar tweede man is, na
twintig jaren huwelijksleven, ge
storven- Over het tweede huwelijk
heen reikte het velangen van me
vrouw Friesema om eenmaal in
haar leven het graf van Theo te
mogen bezoeken. „Zonder de oor
logsgravenstichting was het er
nooit van gekomen", vertelt zij.
„Deze stichting heeft ons, een
groep van 26 nabestaanden, een
week bezorgd die het hoogtepunt
in het leven van ons allemaal is
geweest. Rondom het bezoek aan
de erevelden en de spoorweg, de
rivier de Kwai, de noodlottige
spoorweg allemaal namen die een
klank van onheil hebben, was een
programma opgesteld dat je alleen
maar kunt aanduiden met de
woorden: waardig en eerbiedig.
Onze reisleider, de oud-KNILr
offieier Luchsinger, had zelf aan
de railroad gewerkt. Hij heeft het
overleefd. Er moet wat in hem zijn
omgegaan toen hij na bijna dertig
jaar, die vervloekte spoorweg te
rugzag. Hij heeft ons veel over die
vreselijk jaren van 1942 tot 1945
verteld. Daardoor gingen de dingen
voor ons leven. U moet weten, al
die jaren dat mijn man in Birma
zat, en ik met mijn twee kinderen
jn een internerigskamp op Java'
heb ik niets van Theo gehoord.
Van mij heeft hij misschien een
enkele keer de "voorgeschreven
briefkaart" gekregen - een brief
kaart met een ekst, die door de
Japanners was gedicteerd, maar
die natuurlijk niets persoonlijks
had. Het enige dat ik over Theo's
leven in Birma, dat tegenwoordig
Thailand heet, weet is dat hij op 4
april 1944 aan uitputting en onder
voeding gestorven moet zijn", ver
volgt mevrouw Friesema.
„Ik heb er al die jaren naar
verlangd zijn graf te zien. Wat het
betekent om dan op een maandag
graf te staan, kan ik u nie vertel
len. Verdriet, geluk, ik weet het
in december inderdaad aan dat
niet - alles stroomt tegelijk door je
heen. Iedereen van onze groep be
leefde dat. Alle leden waren die
maandag, de dag waarom het ons
allemaal ging, als het ware met
zichzelf en hun herinneringen al
leen. Op de andere dagen waren
we echt een gezelschap- Die maan
dag kon dat eenvoudig niet."
Over die herdenkingsdag wil ik
graag vertellen. Niet alleen omdat
die dag het hoogtepunt van de reis
was, maar vooral uit dankbaarheid
jegens de oorlogsgravenstichting,
de Nederlandse ambassade in
Bangkok, en al die anderen die dit
voor ons mogelijk hebben ge
maakt."
„We vertrokken om zeven uur 's
morgens per bus uit ons hotel in
Bangkok. Na 130 kilometer door
het binnenland te hebben gereden,
waarbij we een stuk van de be
ruchte "railroad" passeerden, kwa
men we bij het prachtig aangeleg
de ereveld Kanchanabury. De
plechtigheid begon met het blazen
van The Last Post door drie mili
taire klaroenblazers. Daarna wer
den twee grote kransen bij het
monument geplaatst, een van de
oorlogsgravenstichting en een na
mens de Nederlandese regering,
door een lid van onze ambassade
in Bangkok. Daarna ging ieder van
ons zijns weegs. Oorlogsweduwen,
enkele mannen.... ieder zocht de
zerk waarvoor hij die lange reis
had gemaakt. We hadden bloemen
bij ons, die we op de graven heb
ben neergelgd. Het was alsof de
jaren wegvielen. Het was vreselijk
moeilijk om je om te keren en
terug te lopen. Je liet iets achter
waarschijnlijk voordgoed. De
plechtigheid werd besloten met
een minuut stilte. Daarna sprak
een Belgische pater, die door de
ambassade was aangezocht, een
ontroerend mooi gebed. Hij vond
de woorden voor degenen onder
ons die niet konden bidden. En
daarna moesten we definitief af
scheid nemen. Wat er in ons om
ging valt met geen pen te beschrij
ven- Misschien voelde onze reislei
der het toen hij zei: „Mijn vrouw
had naast u kunnen staan, van
daag. Maar ik heb het over
leefd."
„We hebben ook het ereveld van
Tchungkay bezocht. Daar liggen de
graven van de mannen van drie
dames uit ons gezelschap. Een deel
van de reis maakten we in bootjes.
Over de rivier Kwai.... Op de terug
weg hebben we nog een bezoek
aan de befaamde en beruchte
spoorbrug gebracht. Tegenwoordig
staat er een restaurant vlak bij. De
spoorbrug is de enige verbinding
over de rivier. Niet alleen de trein
rijdt er over, maar ook fietsers,
betjaks, en andere voertuigen. De
volgende dagen hebben we tem
pels, een zijdefabriek. een paleis,
en natuurlijke de typisch oosterse
markten bezocht. Ik heb ook sou
venirs gekocht. Een bamboevaasje
b.v. waarop staat: „River Kwai".
We zijn ook op de Nederlandse
ambassade ontvangen. Daar viel
het ons weer op hoe gevoelig de
mensen ons benaderen. Het was de
vierde reis die door de oorlogsgra
venstichting werd georganiseerd.
Ik heb horen zeggen dat er voorlo
pig geen reizen naar Thailand
meer worden gemaakt- Het kost te
veel. Maar ik zal er al mijn vakan
ties voor opofferen om nog eens
naar Theo's graf te Kunnen gaan.
En er zijn er veel die er zo over
denken"...
Het gewone leven van alledag
herneemt zijn loop voor de Sou-
burgse weduwe, die in Thailand is
geweest. Voor haar zal Kanchana
bury voor altijd een realiteit zijn,
nu zij daar geweest is. Voor dui
zenden anderen blijft het Birma-
drama een gruwelijke oorlogsle
gende. Of niet?
Toen de Nederlandse groep op
het ereveld Kanchanabury was,
zijn er filmopnamen gemaakt door
de Japanse televisie. In januari
zend men in Japan een programma
over de Birma-spoorweg uit. In
Japan is dat - zoals de camera
mensen vertelden - een stuk actua
liteit, sinds keizer Hirihito op zijn
bezoek in Nederland heeft begre
pen, dat ons volk - mede wegens
Birma - nog' iets tegen zijn volk
heeft. Blijkbaar wist de van zijn
goddelijk troon afgedaalde mo
narch niets van het Birma-drama
af. En zijn volk evenmin.... De be
devaart van de Birma-weduwen
heeft daar in elk geval iets aan
veranderd.
met dagen als Kerstmis. Dat leek
ons verschrikkelijk- We kwamen
toen tot de conclusie dat datzelfde
hier in Koewacht ook wel eens het
geval zou kunnen zijn en vandaar
dat we aan die kerstviering zijn
gaan werken".
Hoogtepunten op deie viering (die
overigens voor een schieting een dag
is verzet) moeten tijdens de kerst
dienst de lezingen worden met de
eigentijdse samenleving als thema.
De muzikale omlijsting tijdens deze
dienst wordt door een jongerenkoor
uit Zuiddorpe verzorgd en een or
kestje onder leiding van Ina Wee-
macs. Later op de middag, na de
koffie, zal er een kersttoneelstukje
worden opgevoerd en treden er nog
verschillende amateur-artiesten op.
Verwacht wordt dat er 150 bejaar
den aan de viering zullen deelne
men. De activiteiten worden betaald
uit een collecte, die in Koewacht
450 gulden heeft opgebracht. Het is
de eerste keer dat jongeren in Koe
wacht in deze vorm amen met be
jaarden het kerstfeest vieren. Willy
Martens: „Door de bejaarden wordt
daar de interpretatie aan gegeven,
dat we willen laten zien wat we
kunnen". Robert van Damme hoopt
op deze manier te kunnen werken
aan een mentaliteitsverandering bij
de mensen en Willy Martens zegt
tot slot: „Sommigen vinden dit ge
woon gek, omdat jongeren het
doen". Bejaarden die aan de kerst
viering mee willen doen, maar daarv
voor nog geen uitnodiging hebben
gekregen kuniien inlichtingen krij
gen bij Willy Martens, telefoon 614
in Koewacht.
Met ingang van 4 januari
1972 zullen de redactio
nele pagina's in onze
krant bestaan uit 8 i.p.v.
7 kolommen zoals nu het
geval is.
Als gevolg hiervan zullen
de breedtes van ingezon
den mededelingen (ad
vertenties welke tussen
de tekst staan) als volgt
worden aangepast:
kolom 47,3 mm
98,3 mm
149,3 mm
200,8 mm
251,8 mm
302,8 mm
353,8 mm
404,8 mm
Wij verzoeken u hiermee
rekening te houden in
dien in een opdracht een
matrijs of cliché dient te
worden verwerkt.
Advertentie-afdeling
De Stepi.
(Van een onzer verslaggevers)
HULST De felle protesten tegen
het koninklijke besluit in België, dat
Progil zou ontslaan van de verplich
ting om langs de Schelde een groen
zone van 500 meter aan te leggen,
zijn wat voorba:rig geweest. Deze
week is meegedeeld, dat het konink
lijk besluit nog steeds officieel ge
publiceerd moet worden in de Bel
gische staatcourant.
Zolang dat niet gebeurd is, wordt
het kb in België geacht niet te be
staan. Aan de misverstanden rond
het afgekondigde koninklijke besluit
hebben overigens verschillende Bel
gische ministeries meegewerkt door
het te doen voorkomen, alsof het wel
officieel was afgekondigd. Het jongste
nieuws over deze gang van zaken in
België werpt ook een ander licht op
de Progil-vestiging. Formeel is het
bedrijf op dit moment nog gebonden
aan de voorwaarde van de 500 meter
groenstrook langs de Schelde. Inmid
dels is komen vast te staan dat de
fabriek op 300 meter afstand van de
rivier wordt opgetrokken, zodat het
bedrijf de bepalingen ir. de exploita
tievergunning heeft overtreden. Ver
wacht wordt, dat daartegen geen
stappen worden ondernomen, omdat
in regeringskringen, (en blijkbaar
ook bij Progil) wordt getwijfeld aan
de juridische juistheid van de bepa
ling in de exploitatievergunning, dat
de zwafeilkoolstoffabriek voor een
groenzone omgeven moet worden.
Volgens senator De Bondt had een
dergelijke voorwaarde niet aan de
exploitaievergumiing gekoppeld mo
gen worden, omdat het twee zaken
betreft die helemaal niets met elkaar
te maken hebben.
(Van een onzer verslaggevers)
MIDDELBURG Op verzoek
van de Middelburgse politie, die
klachten van omwonenden had
ontvangen, heeft de eigenaar van
een van de twee Middelburgse
sexboetieks een einde gemaakt
aan een uitstalling in zijn etala
ge, die als stuitend voor de goe
de zeden moest worden be
schouwd.
De eigenaar van sexshop „Ex
tase" was op het idee gekomen,
een kerstboom in zijn etalage te
plaatsen en dit symbool van
vruchtbaarheid vol te hangen
met voorwerpen als condooms,
kunstpenissen en vibrators.
De directe nabijheid van hét
dienstencentrum voor bejaarden
Het Schuttershof, waar van 24
tot en met 27 december een
kerstherberg wordt gehouden
vooral bedoeld voor de bejaar
den uit de stad maakte het
tafereel in de etalage van de
sexshop_ tot een aanstootgevende
kerstsfeer. Na hierop door de
politie te zijn geattendeerd, ver
ving de eigenaar van de sexboe-
tiek de kerstboomversieringen
van eigen bodem, door de alom
bekende glinsterende ballen,
sterretjes en kaarsjes.
(Van onze correspondent)
LAMSWAARDE Een vrijwilli-
gersploeg is begonnen met een gron
dige schoonmaak van de kerk in
Lamswaarde. Doordat een gedeelte
van het pleisterwerk het had bege
ven zat het gehele gebouw ond'er
een dikke stoflaag. Het pleisterwerk
is inmiddels hersteld.
(ADVERTENTIE)
niet vergeten». Frico eten
(Van onze kunstredactie)
BRUSSEL Vos Reinaert, de beroemde van het epos, heeft een staart
je gekregen. Niet in het Zeeuwsch-Vlaamse Hulst, dat daar alle rechten op
zou kunnen hebben, maar In het Franse Nice. Hoe vreemd het ook moge
klinken: dat staartje zat verborgen in een oude zakbijbel. De Brusselse anti
quair Albert van Loock, kocht tijdens zijn vakantie in Nice een bijbel uit
1522. Uit de band haalde hij een waarschijnlijk uit 1424 daterend deel van
het epos, 370 versregels lang. Wetenschappelijk attaché Deschamps, van de
afdeling handschriften bij de Koninklijke Bibliotheek te Brussel, heeft het
stuk als origineel aangemerkt.
Wetenschapsmensen liggen al 'lang wakker over de aller-origineelste
oorsprong van het Reinaert-verliaal. Dat probeert men te puren uit twee be
kende volledige handschriften, die als het Coburgse en het Duykse hand
schrift bekend staan bij'allen die op vossejacht zijn. Sommigen beweren,
dat „de" vos de omgeving van Hulst heeft afgestroopt, anderen verdedigen
dat de monnik Willem de Bodelo het verhaal geschreven heeft etc. Daar
staan weer een aantal andere meningen tegenover.
Welke gegevens levert nu het wel zeer oude fragment op, dat Van Loock
gevonden heeft? Nog even geduld. Eerst op 15 mei 1972 gaat Deschamps
vertellen welke feiten door deze vondst zijn vrij gekomen. Dat zal gebeu
ren tijdens een colloquium te Leuven, dat helemaal gewijd wordt aan dit
befaamde dierenepos.
Inmiddels is de wetenschappelijke wereld geattendeerd op oude zak
bijbeltjes, want zoals in het geval Van Loock zouden ook andere bij
bels in de band wel eens kostbare documenten kunnen bevatten. Het boekje
dat Van Loock kocht, blijkt slechts één deel van het oude testament te be
vatten. Twee deeltjes zijn nog zoek. De Van Loock-Rcinaert is aangekocht
door de Koninklijke Bibliotheek te Brussel.
9'
