DE TROUWAUTO'S JAKKEREN DOOR DE HOOFDSTAD
Molens laten draaien
voor volkorenbrood
Nieuw onderdeel van theorie over
het ontstaan van ons zonnestelsel
KAMERLID VAN
KOSSEM ZET
DREES SCHAAK
ONKRITISCHE GEDACHTEN OVER ABORTUS
PLAN TANDARTS EN MONUMENTENZORG
£üropn£üpre5s
REISPROGRAMMA 1972
binnenland
buitenland
GEWOONTE DIER
SUCCES
VRAAG
GAATJES
Geen sterke stijging
voorvallen, we] meer
klachten in Rijnmond
Stiltecentrum in
winkelcomplex
FEESTELIJK
is 'n
feestjurkje
uit onze
collectie
nu
is reeds verschenen met het
het betere genre
AUTOCAR- en
VLIEGPROGRAMMA1972
papier
oor uw pen
Poezen
Premieverhoging (1)
Premieverhoging (2)
Onderzoek naar hart
en vaatziekten onder
Rotterdamse mannen
Maandag 20 december 1971
11
—4
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Trouwen in
het kosmisch liefdescentrum Am
sterdam is allerminst een lolletje..
Dit blijkt uit een brief die hoofd
stedelijke bruiloftsfotografen en
trouwauto-ondernemingen deze
week aan het gemeentebestuur
hebben doen toekomen. „Een vré
selijk ongeorganiseerde veiling
zonder klok". Zo noemt deze piep
jonge groep van verontrustenden
de trouwplechtigheden op het Am
sterdamse stadhuis. „Het ene
bruidspaar wordt naar binnen ge
slingerd en hups: het volgende
paar wordt alweer gehaald".
Woordvoerder van de klagers is
fotograaf Ed van Werch. „Het is
werkelijk schandalig hoe de wereld
stad Amsterdam zijn trouwlustigen
verwerkt", zegt hij met duidelijke
verontwaardiging. „Deze maand
en het gold ook vroeger voor de
cember zijn er Vrijdagen dat er
60 tot 80 bruidsparen afgehandeld
moeten worden. Er komt dan pre
cies om de 20 minuten een huwe
lijk tot stand. Waar blijft de ro
mantiek? Vergeet het maar".
Volgens de beschrijving van fo
tograaf Van Werch jakkeren de
trouwauto's die de bruidsparen
moeten aan-, en afvoeren, net snel
heden van 70 tot 80 km. door de
stad en begaan ze op hun route
tientallen verkeersovertredingen.
Ze gebruiken mobilofoons en code
namen om van eikaars bewegingen
op de hoogte te blijven en de
vloeken daveren door de ether,
wanneer de zaak zoals gewoon
lijk op een chaos uitdraait.
In de haast waarmee men moet
werken, blijven bruidstasjes boe
ketten, fototoestellen en andere
verloren voorwerpen in de wagens
achter, waarvan de herkomst moei
lijk is na te gaan vanwege de
grote aantallen bruidsparen en fa
milieleden die per dag moeten
worden vervoerd. Ergeniswekkend
is volgens de stadhuisfotografen en
trouwauto-ondernemingen ook dat
bruidsparen die getrouwd zijn,
vaak een half uur moeten wachten,
voordat de stoet met auto's weer
terug is dit in een veel te
kleine wachtkamer waar juist een
of meerdere andere bruidsparen
gefeliciteerd worden.
De briefschrijvers verklaren dat
Amsterdam dit jaar, als gevolg van
de heersende chaos al 1.000 trouw
lustigen heeft moeten missen, die
besloten in naburige gemeenten
waar het er rustiger aan toe gaat,
hun levens aaneen te smeden. Dit
geeft de hoofdstad een schadepost
van 60 tot 80.000 gulden opgele
verd.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Monumentenzorg: en „volkoren-fan" G. J. Bae-
rents hebben het plan opgevat om de wieken van gerestaureerde
molens in Nederland te laten draaien voor eerherstel van het bruin-
brood. Binnenkort gaan ze daarover met bakkers praten.
De Amsterdamse tandarts Baerents vanaf 1946 bezig met acties voor
volkorenbrood ziet veel in die samenwerking. „Sommige molens staan
op het ogenblik stil en andere malen veevoer. Het is zonde als molenaars
niet aan het werk kunnen. Als ze goed werk kunnen doen voor vee, kun
nen ze dat ook voor mensen. Grondstof leveren voor volkorenbrood is
uitstekend".
Het is zijn overtuiging dat tandbe
derf op rekening komt van de
wiitmeel- en wittesuiikerindustrie.
„De mens moet erkennen dat hij
volwaardige voeding nodig heeft
om gezond te kunnen blijven. En
je moet inzien dat de mens geen
meccanodoos is met allerlei te ver
vangen onderdelen".
Tandarts Baerents zegt geen tegen
stander te zijn van fluoridering.
„Ik ben nooit ergens tegen", ver
klaart hij. „Maar ik weet zeker dat
tandbederf niet wordt veroorzaakt
door drinkwater dat niet deugt".
Sinds jaren weet deze tandarts dat
de oorzaak van het tandbederf
„dat tand mag je ook weglaten"
ligt in de onnatuurlijke leef- en
voedingswijze van de mens. Vol
gens hem moet je daarom elke
verbetering dahr aanpakken. Dat is
de veiligste weg.
„Voorlopig zal dat erg veel werk
geven", zegt hij. „Want de gemid
delde mens is een gewoontedier.
Hij zit ontzettend vast in tradities
en gewoonten. Maar tandbederf in
een beschavingsperiode is een aan
wijzing voor decadentie. We kun
nen zeggen dat we er nu middenin
zitten".
Samen met 150 Amsterdamse bak
kers he-ft tandarts Baerents in de
aft lopen maanden een succes ge
boekt. In september werden
326.520 volkorenbroden van het
speciale Santaro-merk verkocht. In
oktober 417.600 stuks en in novem
ber 370.080. „Eén bakker in Am
sterdam-Oost zag zijn omzet met
veertig procent stijgen", vertelt
deze tandarts.
Misschien wordt deze moten nog eens uit zijn slaap gewekt?
Aan de Amsterdamse autoriteiten
heeft de heer Baerents nu de
vraag gesteld of het gefluorideerde
drinkwater voor de bevolking geen
risico oplevert. De mensen krijgen
via hun voeding immers ook fluo
ride in hun lichaam. En teveel van
het goede is totaal verkeerd.
„Als je met het drinkwater mani
puleert, kun je in de kritische
zone komen", zegt hij. „De autori
teiten in gebieden met fluoride in
het drinkwater raden de -mensen
streng af andere ïluoridehoudendè
voedingsmiddelen te gebruiken. I'k
wil van de officiële instanties we
ten hoe dat in elkaar zit. Laat ze
maar eens voor de draad komen
met hun antwoord".
Tandarts Baerents is van plan on
verminderd door te gaan met zijn
actie. „Als ik mijn luiken voorgoed
dicht doe, wil ik niet dat mijn
kinderen zeggen dat ik een rotzooi
heb achtergelaten. Het begrip ver
antwoordelijkheidsbesef is het ver
schil fussen mens en dier. Als we
eens zover komen dat we een
graansamenstelling in zijn volle
korrel aanvaarden, dan zijn we
een heel eind gevorderd".
Als tandarts zegt hij: „Elk gaatje
minder is er èën. Maar voorlopig
heb ik een tandarts in dienst moe
ten nemen om al die gaatjes te
vullen. Ik kon het alleen niet
meer".
Tandarts Baerents gelooft dat onze
voedingsgewoonten zich geleidelijk
zullen omschakelen. „Als we ons
ervan bewust worden dat we een
andere kant op moeten, dan krij
gen we geen rampen. Ik ga daar
om gewoon verder. Ik ben 61,
maar nog lang niet moe. Mijn
grootvader is tot zijn 80e jaar
hoofd van een school geweest. En
zolang de planten en de dieren me
niet voor gek verklaren, geloof ik
geen enkele psychiater".
MOUNTAIN VIEW (Californië)
(Reuter) Er zijn aanwijzingen dat
tijdens het ontstaan van ons zonne
stelsel, ongeveer 4,6 miljard jaar ge
leden, zich geweldige stormachtige
gebeurtenissen hebben voorgedaan.
De zon zou ongeveer 200 maal sneller
om zijn as gedraaid hebenb als nu,
eens in de drie uren tegenover nu
eens in de 27 dagen en onder meer
daardoor slingerden er geweldige
hoeveelheden geëlectrificeerde gas
sen uit de zonnemassa, zodat de zon
binnen een paar miljoen jaren onge
veer eenderde van zijn massa ver
loor.
Door deze „wind" werden de pla
neten Mercurius, aarde en Mars van
hun oorspronkelijke atmosfeer be
roofd en raakten Merourius en delen
van de maan zo heet, dat zij smol
ten.
Kleinere hemellichamen, met door
sneden tot 150 km, zoals die in de
asteroïdengorcfel voorkomen (de
rotsfragmenten die tussen Mars en
Jupiter rond de zon draaien) moeten
zeker geheel gesmolten geweest zijn.
Dat gebeurde door elektrische in
ductie op enorme schaal. Door de
gassen ontstond een magnetisch veld,
dat miljoenen jaren achtereen als
een gigantische generator elektrische
stromen opwekte in de planeten en
asteroïden. Deze werden op dezelfde
manier „opgewarmd" als een elektri
sche kachel.
Dit nieuwe onderdeel va-n de theo
rie over het ontstaan van ons zonne
stelsel is opgesteld door een groep
geleerden van het onderzoekcentrum
Ames van de NASA, onder leiding
van dr. Charles Sonnett.
De groep heeft een diepgaand mi-
neratogisch onderzoek verricht aan
meteorieten, die in die periode blijk
baar in vloeibare toestand verkeer
den waarin ijzer en niikkel in bijna
ROTTERDAM (ANP) Het aan
tal voorvallen van ernstige luchtver
ontreiniging in het Rijnmondgebied
is dit jaar niet sterk gestegen. Wel is
er een sterke stijging van het aantal
klachten opgetreden, zo meldt de
centrale meld- en regelkamer in het
verslag over het derde kwartaal.
zuivere vorm uitsmolten.
Bepaalde andere meteorieten vertoon
den dit heimaal niet. Om de oorzaak
daarvan te weten te komen bestu
deerde de groep de soort sterren die
„theta tauri" genoemd worden. Deze
zijn in wolken gas en stof gehuld en
verliezen snel massa, waardoor zij
volgens bepaalde geleerden worden
beschouwd als voorbeeld van sterren
in vroege ontwikkeling. De zon zou
4,6 miljard jaar geleden eveneens
zo'n ster geweest zijn en gaandeweg
tot een normale ster zijn ontwikkeld.
LEIDSCHENDAM (KNP) Gis
teren is het "stiltecentrum" De
Schakel geopend in een winkelcen
trum in Leidschendam.
Het gebouw is overgedragen aan
de Raad van Kerken in Leidschen
dam. Het stiltecentrum is uniek in
Nederland.
Gedurende de winkeluren zal in
het centrum een raadsman- of
vrouw aanwezig zijn. Zondags wor
den er kerkdiensten gehouden.
(ADVERTENTIE)
Breda-Tilburg
Roosendaal - Middelburg
EEN INWONER van Texel heeft van
het ministerie van Defensie een uit
kering van 5000 ontvangen als ver
goeding voor schade door luchtdruk
van een militaire straaljager. Zijn
huis in Cocksdorp liep door de lucht
druk op 22 april zware schade op.
(ADVERTENTIE)
Door persoonlijke inzet, waarbij onze ervaring met personen
vervoer reeds 100 jaar oud is, is Europa Express een begrip
geworden voor Reizen met een hoofdletter. De uitvoering der
reizen geschiedt met hoogst moderne autocars uit ons eigen
groot wagenpark. Naast de reeds bestaande vertrekplaatsen is
voor een groot aantal reizen nu ook Maastricht of Heerlen als
vertrekplaats opgenomen.
Vraagt ons gratis, prachtig geïllustreerde
en in full-color uitgevoerde
EEN VAN NEERLANDS OUDSTE EN GROOTSTE TOUROPERATORS
Hoofdkantoor:
SCHIEDAMSEVEST 59 - ROTTERDAM
TEL. 1170 70-13 06 00
en de plaatselijke A.N.V.R.-agenten.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG Dat het parlementaire spel soms onverwachte wendingen
kan nemen is deze week bewezen door de bijzondere Kamercommissie, die
de schriftelijke voorbereiding onder zich heeft tvan het wetsontwerp betref
fende de (Inmiddels wel als omstreden aan te merken) Buisleidingenstraat
tussen Pernis en België/Zeeland. Terwijl iedereen in de Kamer al dacht,
dat de commissie zich zou neerleggen bij Drees" argumenten Voor een spoe
dige openbare behtandeling (nog voor het Kerst-reces, dus volgende week
uiterlijk), zat de voorzitter van de Kamercommissie, de heer L. A. M. de
Bekker een brief te componeren. Daarin is vastgelegd dat de Kamerleden
tot uiterlijk 11 januari de tijd krijgen amendementen op het ontwerp in te
dienen bij de commissie.
De heer De Bekker voerde daar
mee in feite niet meer dan een
meerderheidsbesluit van de com
missie uit (naar verluidt was hij
zelf tegen). Geestelijke vader van
de brief is namelijk ir. H. van
Rossum, Kamerlid namens de SGP
en actief ijveraar voor de belangen
van Zuidwest-Nederland. Als goed
kenner van het reglement van orde
(RVO) kwam hij aandragen met
artikel 26 (lid twee), waarin staat
dat commissies bij het uitbrengen
van hun eindverslag kunnen bepa
len dat Kamerleden ten minste
veertien dagen de tijd moeten heb
ben om amandementen in te die
nen. Het is een artikel in het orde-
reglement dat vrijwel nooit wordt
toegepast, want normaal is dat
amendementen tijdens de openbare
behandeling worden ingediend (in
dat geval moeten ze wel door vier
Kamerleden gesteund worden, wat
in de door de commissie voorge
stelde procedure niet nodig is)
Betekent dat nu, dat het toepas
sen van genoemd artikel van het
RVO alleen maar een handigheidje
is om uitstel van het openbare
debat te bewerkstelligen? Anders
geformuleerd: verwacht de com-
Leveren zij voor wie het wettelijk
vrijgeven van abortus geen vanzelf
sprekende zaak is, een historisch
achterhoedegevecht dat zij door hun
onvermogen met de tijd mee te gaan
onherroepelijk zullen verliezen? De
mening wint veld. Drs. Van den
Enden, wetenschappelijk medewer
ker voor moraalfilosofie ana de
universiteit van Gent probeert uit
een te zetten waarom.*
Naarmate zich een mensentype ont
wikkelt dat steeds minder leeft om-
in-leven-te-blijven maar veeleer uit
is op een voortschrijdende kwalita
tieve verbetering van zijn bestaan,
wordt verzet tegen abortus onhoud
baar. Beginnend leven en ontwik
keld leven kunnen niet op één lijn
staan. De overheid heeft maar één
opgave: het op geen ander motief
dan de wens van de zwangere
vrouw mogelijk maken van de door
deskundigen, in hygiënische omstan
digheden en tegen zeer lage kosten
uitgevoerde abortus.
Men knippert wel even met zijn
ogen als men dit leest in een ge
schrift dat zich aandient als ten
kritische analyse van de argumenten
die in de discussie rond het abortus
vraagstuk in het midden worden
gebracht. Als zodanig zou het om
zijn zakelijkheid en scherpzinnig
heid zelfs een gebeurtenis moeten
heten, zegt het voorwoord van prof.
Kruithof: teindelijk een gids die de
weg weet in He doolhof van tegen
strijdige meningen en klaarheid
weet te brengen in een door emoties
vertroebelde discussie.
De gids weet inderdaad heel dui
delijk waar hij heen wil maar hij
vertoeft in het land der fabelen met
zijn bewering eten redelijke gedach-
tenontwikkeling te volgen. Als het
doek valt, geeft de verteller het zelf
toe. Zijn verhaal eindigt met de
uitspraak: „De tegenstanders van
abortus houden vast aan posities die
thteoretiseh niet weerlegbaar zijn".
Wel onthullend na een 120 bladzij
den lange poging deze posities te
ontmantelen. Ze bleken wetenschap
pelijk niet omver te praten. En toch
gelooft de schrijver heilig dat ze op
instorten staan. Waarom?
Wel, eenvoudig: er zijn steeds
meer mensen dite menen dat een
ongewenste zwangerschap afgebro
ken moet kunnen worden wanneer
de betrokken vrouw dat verlangt. In
hun ogen wordt het hoe langer hoe
onbegrijpelijker dat er nog lieden
zijn die htet belang van het worden
de leven laten opwegen tegen het
welzijn van een vrouw die door
zwanger te worden in moeilijkheden
geraakt. De schrijver schaart zich
achter deze mening. Hij vindt het
paternalistische betutteling wanneer
iemand een arts, een overheid
zou wilen weten hoe groot die
moeilijkheden in feite zijn en wat
men heeft geprobeerd of overwogen
aan andere oplossingen.
Wel-«iemand ontkent nog, dat er
een conflRst kan ontstaan tussen net
wordende leven en het lichamelijk
of psychisch welzijn van de vrouw,
Maar dat dit laatste in zowel alle
gevallen zwaarder zou moeten we
gen, is geenszins duidelijk. In het
wordende leven dient zich een wor
dende mens aan. Daar ligt de kern
van het vraagstuk.
Het is mterkwaardig te zien dat de
schrijver daar niet zakelijk over kan
spreken. Hij erkent dat de vrucht
vanaf het begin een menselijk we
zen is, maar doet verder de zaak af
met de opmerking dat wie er zekere
rechten aan toekent, emotiontele kre
ten slaakt. Hij houdt het liever bij
lange betogen tegen conservatieve-
lingen die hun persoonlijke leven
sbeschouwing en ethitek aan anderen
willen opleggen. Dat kan toch in een
democratische samenleving niet. Het
komt neer op geestelijke dictatuur.
Binnen de grenzen van het recht
moet ieder kunnen doen wat hij
wenstelijk vindt, en volgens .de
schrijver hoort daar ook het uitvoe
ren van abortus toe. Het verbod
mist iedere rechtsgrond.
Daarbij vergeet hij dat het huidi
ge recht juist in deze verbodsbepa
ling het ongeboren leven in bescher
ming neemt, en er dus een recht op
btestaan aan toekent waarover nie
mand naar willekeur kan beschik
ken. Bovendien is het onmogelijk
over het rechtmatig karakter van
iets te willen praten zonder over
een levensbeschouwing te discussië
ren. Het is juist vanuit een opvat
ting van menselijk welzijn dat het
bestef gaat groeien van wat als een
recht dient te gelden. De wet legt
dit dan vast, maar zonder het af te
snijden van het ethisch bewustzijn
waarin het zijn voedingsbodem
heeft.
Eén van de pijlers van onze sa
menleving is nog steeds de overtui
ging dat ieder menselijk leven ditent
geëerbiedigd te worden. In het abor
tusdebat gaat het uiteindelijk over
de vraag of deze overtuiging dient
plaats te maken voor een andeite,
voor de opvatting dat alleen een
bepaalde vorm van menselijk leven
een onomstotelijk recht van bestaan
heeft. Dat zou dan de vorm zijn die
menswaardig en zinvol kan heten,
waarbij in het middten blijft wat
daaronder te verstaan is. Het wordt
min of meer aan ieders voorkeur
overgelaten. Dat op deze wijze
maatstaven van menselijkheid van
een twijfelachtig karakter een kans
krijgen, is wel duidelijk. Is hier
geen kritische bezinning vereist?
In hun herderlijk schrijven over
de abortus van begin 1971 stelden
de Nederlandse bisschoppen ter
overweging, naar welke waardering
en zingeving van het menselijk be
staan wij, wellicht, onnadenkend,
beginnen over te hellen. Die vraag
klemt te meer 'nu de ontwikkeling
op alle levensterreinen zo is dat de
aarde alleen maar leefbaar blijft bij
een groeiende bereidheid samen te
delen en daadwerkelijk voor de an
der ruimte te scheppen. Aan dit
aspect van het vraagstuk wijdt Van
den Enden praktisch geen aandacht.
Het is, valt te vrezen, karakteristiek
voor de kritische zin van zijn ge
schrift.
Drs. Hugo van den Enden, Abortus
Pro/Contra. Een kritische analyse.
Baarn 1971.
missie nu ook amendementen?
Ik heb deze vraag voorgelegd
aan ir. Van Rossum. Hij verwacht
ze wel degelijk, zegt hij. „Ze lig
gen als het ware voor het opschep
pen in het eindverslag". Ik heb het
verslag er nog eens op nagelezen
en er inderdaad enkele kritische
opmerkingen in gevonden die de
ingrediënten kunnen zijn voor een
amendement. Om me tot het Bra
bantse gedeelte van het voorgestel
de tracé te beperken: dit hoeft
helemaal nog niet te worden vast
gelegd. Immers het gaat in eerste
instantie om een buisleiding tussen
Moerdijk en Pernis (ten behoeve
van Shell-Moerdijk). De vaststel
ling vdn het tracé (de twee ver
takkingen) naar het zuiden toe is
dus helemaal niet zo urgent. Bo
vendien, zo heeft de commissie
ontdekt, weten ze in België nog
helemaal niet hoe de buisleidingen
daar verder moeten lopen. Het zou
tegen die achtergrond zelfs slecht
beleid zijn om het tracé op Bra
bants gebied al tot aan de grens
toe vast te stellen. Te verwachten
is daarom dat de Kamer met een
wijzigingsvoorstel komt dat be
helst om het zuidelijke gedeelte
van de straat voorlopig buiten het
wetsontwerp te houden.
Intussen blijft minister Drees
„zitten" met de Moerdijk-pijpleiding
Van hem is te verwachten dat hij
binnenkort in spoedoverleg treedt
met zijn collega van Ruimtelijke
Ordening (Udink) om te dubben
over een alternatief. Shell is er nu
eenmaal en al is Drees daar per
soonlijk niet erg blij mee, hij is
wel consequent als hij stelt dat
een eenmaal gevestigd bedrijf
recht heeft op adequate aan- en
afvoerlijnen. En voor een raffina
derij zijn dat nu eenmaal buizen.
Ik noemde ir. Van Rossum al
een ijveraar voor de belangen van
Zuidwest-Nederland. Hij kwam als
zodanig deze week nogmaals op de
voorgrond door Drees te vragen
haast te maken met de brug over
het Kanaal door Walcheren. Op het
eerste gezicht lijkt dat een routi-
nevraag. Maar dat is het geenszins.
Van Rossum stelde al eerder vra
gen over de zaak, toen Bakker nog
minister was. En deze ex-bewinds
man noemde in zijn antwoord de
zaak urgent. Het is van het aller
grootste belang, dat Drees dit be
vestigt, omdat hij eerder al heeft
laten merken, dat hij zich niet
steeds conformeert aan besluiten
en toezeggingen van voorgangers
(bijvoorbeeld in de kwestie Rei-
merswaal). Deze achtergrond tilt
de vraag van de heer Van Rossum
uit boven het niveau van „een
doodgewone vraag over een dood
gewone brug".
EGBERT ZIJLEMA
Brievftn voor oeze roorick uuufifl met vol
(•dig* naam en «dra» wordao ondertekend. Bi|
publicatie zuilen deze vermeld worden* Slecht»
bii hoge uitzondering zal van deze regel wor-
dar> afgeweken. Naam en edree zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie ven brieven
(verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen een» la met in
houd, c.q. «trekking.
Het gaat nog even over die poeze-
vriend uit Nijmegen. Hij zou bij mij
zijn licht eens op moeten komten
steken. Ik ben 64 jaar en wij heb
ben thuis altijd poezen gehad. Soms
wel -Vier tegelijk. Mijn zes kinderen
zijn altijd even gezond geweest.
Volgens die Nijmeegse doctor moe
ten de potezen binnen blijven omdat
daardoor geen besmetting kan optre
den. Dan spreekt hij zich toch wel
tegen. Wat doen die poezen buiten?
Ze vangen vogeltjes, nou en die
hebben niet van die gevaarlijke ba
cillen bij zich. Dat die Nijmeegs
geleerde zich maar op een kinder
ziekte werpt, waar duizenden men
sen aan sterven. Ik zou willen zeg
gen: mensen, trekt u zich niks aan
van alles wat hij gezegd heeft. Ik
denk dat die Nijmeegse mijnheer
een echte kaïttehater is.
BREDA
M.J. ROS
Aan uw gerechtvaardigd commen
taar op de manier van premieverho-
gen van de VGZ zou ik nog het
volgende willen toevoegen. Onge
twijfeld zijn er veel mensen die het
logisch vinden dat je een verzeke
ring kan opzeggen als je niet ak
koord gaat met een forse premiever
hoging. Maar vergist u zich niet.
Voor u heeft de VGZ een leuke
methode van klantenbinding in pet
to.
Toen vorig jaar de premies even
eens met 28 procent zijn verhoogd,
dacht ik zonder meer in mijn recht
te staan alsnog voor de eer te be
danken. Ook toen kwam deze mede
deling na de contractuele opzegter
mijn.
Ik verzekerde mij voor een lagere
premie bij een andere maatschappij
met veel gunstiger dekking. Eigen
risico liep terug van f 250 naar f 30
en ook de tandarts was inbegre
pen.
Maar de VGZ liet mij niet los.
Volgens de kleine lettertjes achter
op de polis mag de VGZ de premies
op ieder moment en bloc verhogen
en staat er niets over de rechten
van de premiebetaler.
Men sleurde mij voor de recht
bank en ik kreeg de deurwaarder op
mijn dak die f 1800 opeiste in naam
der koningin.
Het is de VGZ gelukt nog één
jaar langer deze klant te houden.
DORST
W. VAN GROEZEN
Uit berichten in Dagblad De Stem
d.d. 15 december 1971 is me duide
lijk geworden, dat veel verzekering
nemers geschoqueerd zijn door het
tijdstip waarop de Stichting VGZ
gekomen is met het bericht van een
drastische premieverhoging- De pre
mieverhoging als zodanig zal zeker
door de Stichting als een noodzake
lijke verhoging uitgelegd kunnen
worden. Daar wil ik me dan ook
niet in het minst over uitlaten. Over
het tijdstip echter het volgende: het
schrijven is gedateerd november
1971 en is door mij ontvangen 13
december 1971. Dit ontneemt de
verzekeringnemer de kans per 1 ja
nuari 1972 zijn overeenkomst op te
zeggen en uit te zien naar een
andere (voordeligere) manier van
een ziektekostenverzekering. De
verzekering moet namelijk vóór 1
oktober worden afgezegd. Juridisch
kan dan de zaak van de zijde van
de verzekering waterdicht zijn, het
tijdstip van berichtgeving druist
echjer in tegen mijn rechtsgevoel en
skut een eigen vrije keuze van ver.
lengen of afbreken van de overeen
komst bij sterk gewijzigde omstan
digheden uit. Verschillende verze
kerden hebben nu reeds persoonlijk,
telefonisch of op een andere manier
contact opgenomen met de Stichting
VGZ met als antwoord verwijzing
naar art. 22 (voor 1 oktober opzeg
gen). Ik stel mezelf niet voor iets
aan de gang van zaken te kunnen
veranderen, maar het lijkt me nut
tig, voor de naaste toekomst, nu te
komen tot een bundeling van de
verschillende klachten en deze ken
baar te maken aan het bestuur van
de Stichting VGZ
HOOGERHEIDE
A. A. KORSMIT
ROTTERDAM (ANP) De Ge
meentelijke Geneeskundige en Ge
zondheidsdienst in Rotterdam begint
binnenkort met een onderzoek naar
hart- en vaatziekten onder ongeveer
2.000 mannen in de leeftijdsgroep
van 45 tot 59 jaar. Het doel van het
onderzoek is meer gegevens over
het gedragspatroon en de operatio
nele componenten te verkrijgen van
hart- en vaatziekten.
Het onderzoek, onder auspiciën
van de Wereld Gezondheidsorganisa
tie in Genève gebeurt ook in Keu
nas in de Sovjet-republiek Litau-
wen.