DE TROUWAUTO'S JAKKEREN DOOR DE HOOFDSTAD Molens laten draaien voor volkorenbrood Nieuw onderdeel van theorie over het ontstaan van ons zonnestelsel KAMERLID VAN KOSSEM ZET DREES SCHAAK ONKRITISCHE GEDACHTEN OVER ABORTUS PLAN TANDARTS EN MONUMENTENZORG £üropn£üpre5s REISPROGRAMMA 1972 binnenland buitenland GEWOONTE DIER SUCCES VRAAG GAATJES Geen sterke stijging voorvallen, we] meer klachten in Rijnmond Stiltecentrum in winkelcomplex FEESTELIJK is 'n feestjurkje uit onze collectie nu is reeds verschenen met het het betere genre AUTOCAR- en VLIEGPROGRAMMA1972 papier oor uw pen Poezen Premieverhoging (1) Premieverhoging (2) Onderzoek naar hart en vaatziekten onder Rotterdamse mannen Maandag 20 december 1971 11 —4 (Van onze correspondent) AMSTERDAM Trouwen in het kosmisch liefdescentrum Am sterdam is allerminst een lolletje.. Dit blijkt uit een brief die hoofd stedelijke bruiloftsfotografen en trouwauto-ondernemingen deze week aan het gemeentebestuur hebben doen toekomen. „Een vré selijk ongeorganiseerde veiling zonder klok". Zo noemt deze piep jonge groep van verontrustenden de trouwplechtigheden op het Am sterdamse stadhuis. „Het ene bruidspaar wordt naar binnen ge slingerd en hups: het volgende paar wordt alweer gehaald". Woordvoerder van de klagers is fotograaf Ed van Werch. „Het is werkelijk schandalig hoe de wereld stad Amsterdam zijn trouwlustigen verwerkt", zegt hij met duidelijke verontwaardiging. „Deze maand en het gold ook vroeger voor de cember zijn er Vrijdagen dat er 60 tot 80 bruidsparen afgehandeld moeten worden. Er komt dan pre cies om de 20 minuten een huwe lijk tot stand. Waar blijft de ro mantiek? Vergeet het maar". Volgens de beschrijving van fo tograaf Van Werch jakkeren de trouwauto's die de bruidsparen moeten aan-, en afvoeren, net snel heden van 70 tot 80 km. door de stad en begaan ze op hun route tientallen verkeersovertredingen. Ze gebruiken mobilofoons en code namen om van eikaars bewegingen op de hoogte te blijven en de vloeken daveren door de ether, wanneer de zaak zoals gewoon lijk op een chaos uitdraait. In de haast waarmee men moet werken, blijven bruidstasjes boe ketten, fototoestellen en andere verloren voorwerpen in de wagens achter, waarvan de herkomst moei lijk is na te gaan vanwege de grote aantallen bruidsparen en fa milieleden die per dag moeten worden vervoerd. Ergeniswekkend is volgens de stadhuisfotografen en trouwauto-ondernemingen ook dat bruidsparen die getrouwd zijn, vaak een half uur moeten wachten, voordat de stoet met auto's weer terug is dit in een veel te kleine wachtkamer waar juist een of meerdere andere bruidsparen gefeliciteerd worden. De briefschrijvers verklaren dat Amsterdam dit jaar, als gevolg van de heersende chaos al 1.000 trouw lustigen heeft moeten missen, die besloten in naburige gemeenten waar het er rustiger aan toe gaat, hun levens aaneen te smeden. Dit geeft de hoofdstad een schadepost van 60 tot 80.000 gulden opgele verd. (Van een onzer verslaggevers) AMSTERDAM Monumentenzorg: en „volkoren-fan" G. J. Bae- rents hebben het plan opgevat om de wieken van gerestaureerde molens in Nederland te laten draaien voor eerherstel van het bruin- brood. Binnenkort gaan ze daarover met bakkers praten. De Amsterdamse tandarts Baerents vanaf 1946 bezig met acties voor volkorenbrood ziet veel in die samenwerking. „Sommige molens staan op het ogenblik stil en andere malen veevoer. Het is zonde als molenaars niet aan het werk kunnen. Als ze goed werk kunnen doen voor vee, kun nen ze dat ook voor mensen. Grondstof leveren voor volkorenbrood is uitstekend". Het is zijn overtuiging dat tandbe derf op rekening komt van de wiitmeel- en wittesuiikerindustrie. „De mens moet erkennen dat hij volwaardige voeding nodig heeft om gezond te kunnen blijven. En je moet inzien dat de mens geen meccanodoos is met allerlei te ver vangen onderdelen". Tandarts Baerents zegt geen tegen stander te zijn van fluoridering. „Ik ben nooit ergens tegen", ver klaart hij. „Maar ik weet zeker dat tandbederf niet wordt veroorzaakt door drinkwater dat niet deugt". Sinds jaren weet deze tandarts dat de oorzaak van het tandbederf „dat tand mag je ook weglaten" ligt in de onnatuurlijke leef- en voedingswijze van de mens. Vol gens hem moet je daarom elke verbetering dahr aanpakken. Dat is de veiligste weg. „Voorlopig zal dat erg veel werk geven", zegt hij. „Want de gemid delde mens is een gewoontedier. Hij zit ontzettend vast in tradities en gewoonten. Maar tandbederf in een beschavingsperiode is een aan wijzing voor decadentie. We kun nen zeggen dat we er nu middenin zitten". Samen met 150 Amsterdamse bak kers he-ft tandarts Baerents in de aft lopen maanden een succes ge boekt. In september werden 326.520 volkorenbroden van het speciale Santaro-merk verkocht. In oktober 417.600 stuks en in novem ber 370.080. „Eén bakker in Am sterdam-Oost zag zijn omzet met veertig procent stijgen", vertelt deze tandarts. Misschien wordt deze moten nog eens uit zijn slaap gewekt? Aan de Amsterdamse autoriteiten heeft de heer Baerents nu de vraag gesteld of het gefluorideerde drinkwater voor de bevolking geen risico oplevert. De mensen krijgen via hun voeding immers ook fluo ride in hun lichaam. En teveel van het goede is totaal verkeerd. „Als je met het drinkwater mani puleert, kun je in de kritische zone komen", zegt hij. „De autori teiten in gebieden met fluoride in het drinkwater raden de -mensen streng af andere ïluoridehoudendè voedingsmiddelen te gebruiken. I'k wil van de officiële instanties we ten hoe dat in elkaar zit. Laat ze maar eens voor de draad komen met hun antwoord". Tandarts Baerents is van plan on verminderd door te gaan met zijn actie. „Als ik mijn luiken voorgoed dicht doe, wil ik niet dat mijn kinderen zeggen dat ik een rotzooi heb achtergelaten. Het begrip ver antwoordelijkheidsbesef is het ver schil fussen mens en dier. Als we eens zover komen dat we een graansamenstelling in zijn volle korrel aanvaarden, dan zijn we een heel eind gevorderd". Als tandarts zegt hij: „Elk gaatje minder is er èën. Maar voorlopig heb ik een tandarts in dienst moe ten nemen om al die gaatjes te vullen. Ik kon het alleen niet meer". Tandarts Baerents gelooft dat onze voedingsgewoonten zich geleidelijk zullen omschakelen. „Als we ons ervan bewust worden dat we een andere kant op moeten, dan krij gen we geen rampen. Ik ga daar om gewoon verder. Ik ben 61, maar nog lang niet moe. Mijn grootvader is tot zijn 80e jaar hoofd van een school geweest. En zolang de planten en de dieren me niet voor gek verklaren, geloof ik geen enkele psychiater". MOUNTAIN VIEW (Californië) (Reuter) Er zijn aanwijzingen dat tijdens het ontstaan van ons zonne stelsel, ongeveer 4,6 miljard jaar ge leden, zich geweldige stormachtige gebeurtenissen hebben voorgedaan. De zon zou ongeveer 200 maal sneller om zijn as gedraaid hebenb als nu, eens in de drie uren tegenover nu eens in de 27 dagen en onder meer daardoor slingerden er geweldige hoeveelheden geëlectrificeerde gas sen uit de zonnemassa, zodat de zon binnen een paar miljoen jaren onge veer eenderde van zijn massa ver loor. Door deze „wind" werden de pla neten Mercurius, aarde en Mars van hun oorspronkelijke atmosfeer be roofd en raakten Merourius en delen van de maan zo heet, dat zij smol ten. Kleinere hemellichamen, met door sneden tot 150 km, zoals die in de asteroïdengorcfel voorkomen (de rotsfragmenten die tussen Mars en Jupiter rond de zon draaien) moeten zeker geheel gesmolten geweest zijn. Dat gebeurde door elektrische in ductie op enorme schaal. Door de gassen ontstond een magnetisch veld, dat miljoenen jaren achtereen als een gigantische generator elektrische stromen opwekte in de planeten en asteroïden. Deze werden op dezelfde manier „opgewarmd" als een elektri sche kachel. Dit nieuwe onderdeel va-n de theo rie over het ontstaan van ons zonne stelsel is opgesteld door een groep geleerden van het onderzoekcentrum Ames van de NASA, onder leiding van dr. Charles Sonnett. De groep heeft een diepgaand mi- neratogisch onderzoek verricht aan meteorieten, die in die periode blijk baar in vloeibare toestand verkeer den waarin ijzer en niikkel in bijna ROTTERDAM (ANP) Het aan tal voorvallen van ernstige luchtver ontreiniging in het Rijnmondgebied is dit jaar niet sterk gestegen. Wel is er een sterke stijging van het aantal klachten opgetreden, zo meldt de centrale meld- en regelkamer in het verslag over het derde kwartaal. zuivere vorm uitsmolten. Bepaalde andere meteorieten vertoon den dit heimaal niet. Om de oorzaak daarvan te weten te komen bestu deerde de groep de soort sterren die „theta tauri" genoemd worden. Deze zijn in wolken gas en stof gehuld en verliezen snel massa, waardoor zij volgens bepaalde geleerden worden beschouwd als voorbeeld van sterren in vroege ontwikkeling. De zon zou 4,6 miljard jaar geleden eveneens zo'n ster geweest zijn en gaandeweg tot een normale ster zijn ontwikkeld. LEIDSCHENDAM (KNP) Gis teren is het "stiltecentrum" De Schakel geopend in een winkelcen trum in Leidschendam. Het gebouw is overgedragen aan de Raad van Kerken in Leidschen dam. Het stiltecentrum is uniek in Nederland. Gedurende de winkeluren zal in het centrum een raadsman- of vrouw aanwezig zijn. Zondags wor den er kerkdiensten gehouden. (ADVERTENTIE) Breda-Tilburg Roosendaal - Middelburg EEN INWONER van Texel heeft van het ministerie van Defensie een uit kering van 5000 ontvangen als ver goeding voor schade door luchtdruk van een militaire straaljager. Zijn huis in Cocksdorp liep door de lucht druk op 22 april zware schade op. (ADVERTENTIE) Door persoonlijke inzet, waarbij onze ervaring met personen vervoer reeds 100 jaar oud is, is Europa Express een begrip geworden voor Reizen met een hoofdletter. De uitvoering der reizen geschiedt met hoogst moderne autocars uit ons eigen groot wagenpark. Naast de reeds bestaande vertrekplaatsen is voor een groot aantal reizen nu ook Maastricht of Heerlen als vertrekplaats opgenomen. Vraagt ons gratis, prachtig geïllustreerde en in full-color uitgevoerde EEN VAN NEERLANDS OUDSTE EN GROOTSTE TOUROPERATORS Hoofdkantoor: SCHIEDAMSEVEST 59 - ROTTERDAM TEL. 1170 70-13 06 00 en de plaatselijke A.N.V.R.-agenten. (Van onze Haagse redacteur) DEN HAAG Dat het parlementaire spel soms onverwachte wendingen kan nemen is deze week bewezen door de bijzondere Kamercommissie, die de schriftelijke voorbereiding onder zich heeft tvan het wetsontwerp betref fende de (Inmiddels wel als omstreden aan te merken) Buisleidingenstraat tussen Pernis en België/Zeeland. Terwijl iedereen in de Kamer al dacht, dat de commissie zich zou neerleggen bij Drees" argumenten Voor een spoe dige openbare behtandeling (nog voor het Kerst-reces, dus volgende week uiterlijk), zat de voorzitter van de Kamercommissie, de heer L. A. M. de Bekker een brief te componeren. Daarin is vastgelegd dat de Kamerleden tot uiterlijk 11 januari de tijd krijgen amendementen op het ontwerp in te dienen bij de commissie. De heer De Bekker voerde daar mee in feite niet meer dan een meerderheidsbesluit van de com missie uit (naar verluidt was hij zelf tegen). Geestelijke vader van de brief is namelijk ir. H. van Rossum, Kamerlid namens de SGP en actief ijveraar voor de belangen van Zuidwest-Nederland. Als goed kenner van het reglement van orde (RVO) kwam hij aandragen met artikel 26 (lid twee), waarin staat dat commissies bij het uitbrengen van hun eindverslag kunnen bepa len dat Kamerleden ten minste veertien dagen de tijd moeten heb ben om amandementen in te die nen. Het is een artikel in het orde- reglement dat vrijwel nooit wordt toegepast, want normaal is dat amendementen tijdens de openbare behandeling worden ingediend (in dat geval moeten ze wel door vier Kamerleden gesteund worden, wat in de door de commissie voorge stelde procedure niet nodig is) Betekent dat nu, dat het toepas sen van genoemd artikel van het RVO alleen maar een handigheidje is om uitstel van het openbare debat te bewerkstelligen? Anders geformuleerd: verwacht de com- Leveren zij voor wie het wettelijk vrijgeven van abortus geen vanzelf sprekende zaak is, een historisch achterhoedegevecht dat zij door hun onvermogen met de tijd mee te gaan onherroepelijk zullen verliezen? De mening wint veld. Drs. Van den Enden, wetenschappelijk medewer ker voor moraalfilosofie ana de universiteit van Gent probeert uit een te zetten waarom.* Naarmate zich een mensentype ont wikkelt dat steeds minder leeft om- in-leven-te-blijven maar veeleer uit is op een voortschrijdende kwalita tieve verbetering van zijn bestaan, wordt verzet tegen abortus onhoud baar. Beginnend leven en ontwik keld leven kunnen niet op één lijn staan. De overheid heeft maar één opgave: het op geen ander motief dan de wens van de zwangere vrouw mogelijk maken van de door deskundigen, in hygiënische omstan digheden en tegen zeer lage kosten uitgevoerde abortus. Men knippert wel even met zijn ogen als men dit leest in een ge schrift dat zich aandient als ten kritische analyse van de argumenten die in de discussie rond het abortus vraagstuk in het midden worden gebracht. Als zodanig zou het om zijn zakelijkheid en scherpzinnig heid zelfs een gebeurtenis moeten heten, zegt het voorwoord van prof. Kruithof: teindelijk een gids die de weg weet in He doolhof van tegen strijdige meningen en klaarheid weet te brengen in een door emoties vertroebelde discussie. De gids weet inderdaad heel dui delijk waar hij heen wil maar hij vertoeft in het land der fabelen met zijn bewering eten redelijke gedach- tenontwikkeling te volgen. Als het doek valt, geeft de verteller het zelf toe. Zijn verhaal eindigt met de uitspraak: „De tegenstanders van abortus houden vast aan posities die thteoretiseh niet weerlegbaar zijn". Wel onthullend na een 120 bladzij den lange poging deze posities te ontmantelen. Ze bleken wetenschap pelijk niet omver te praten. En toch gelooft de schrijver heilig dat ze op instorten staan. Waarom? Wel, eenvoudig: er zijn steeds meer mensen dite menen dat een ongewenste zwangerschap afgebro ken moet kunnen worden wanneer de betrokken vrouw dat verlangt. In hun ogen wordt het hoe langer hoe onbegrijpelijker dat er nog lieden zijn die htet belang van het worden de leven laten opwegen tegen het welzijn van een vrouw die door zwanger te worden in moeilijkheden geraakt. De schrijver schaart zich achter deze mening. Hij vindt het paternalistische betutteling wanneer iemand een arts, een overheid zou wilen weten hoe groot die moeilijkheden in feite zijn en wat men heeft geprobeerd of overwogen aan andere oplossingen. Wel-«iemand ontkent nog, dat er een conflRst kan ontstaan tussen net wordende leven en het lichamelijk of psychisch welzijn van de vrouw, Maar dat dit laatste in zowel alle gevallen zwaarder zou moeten we gen, is geenszins duidelijk. In het wordende leven dient zich een wor dende mens aan. Daar ligt de kern van het vraagstuk. Het is mterkwaardig te zien dat de schrijver daar niet zakelijk over kan spreken. Hij erkent dat de vrucht vanaf het begin een menselijk we zen is, maar doet verder de zaak af met de opmerking dat wie er zekere rechten aan toekent, emotiontele kre ten slaakt. Hij houdt het liever bij lange betogen tegen conservatieve- lingen die hun persoonlijke leven sbeschouwing en ethitek aan anderen willen opleggen. Dat kan toch in een democratische samenleving niet. Het komt neer op geestelijke dictatuur. Binnen de grenzen van het recht moet ieder kunnen doen wat hij wenstelijk vindt, en volgens .de schrijver hoort daar ook het uitvoe ren van abortus toe. Het verbod mist iedere rechtsgrond. Daarbij vergeet hij dat het huidi ge recht juist in deze verbodsbepa ling het ongeboren leven in bescher ming neemt, en er dus een recht op btestaan aan toekent waarover nie mand naar willekeur kan beschik ken. Bovendien is het onmogelijk over het rechtmatig karakter van iets te willen praten zonder over een levensbeschouwing te discussië ren. Het is juist vanuit een opvat ting van menselijk welzijn dat het bestef gaat groeien van wat als een recht dient te gelden. De wet legt dit dan vast, maar zonder het af te snijden van het ethisch bewustzijn waarin het zijn voedingsbodem heeft. Eén van de pijlers van onze sa menleving is nog steeds de overtui ging dat ieder menselijk leven ditent geëerbiedigd te worden. In het abor tusdebat gaat het uiteindelijk over de vraag of deze overtuiging dient plaats te maken voor een andeite, voor de opvatting dat alleen een bepaalde vorm van menselijk leven een onomstotelijk recht van bestaan heeft. Dat zou dan de vorm zijn die menswaardig en zinvol kan heten, waarbij in het middten blijft wat daaronder te verstaan is. Het wordt min of meer aan ieders voorkeur overgelaten. Dat op deze wijze maatstaven van menselijkheid van een twijfelachtig karakter een kans krijgen, is wel duidelijk. Is hier geen kritische bezinning vereist? In hun herderlijk schrijven over de abortus van begin 1971 stelden de Nederlandse bisschoppen ter overweging, naar welke waardering en zingeving van het menselijk be staan wij, wellicht, onnadenkend, beginnen over te hellen. Die vraag klemt te meer 'nu de ontwikkeling op alle levensterreinen zo is dat de aarde alleen maar leefbaar blijft bij een groeiende bereidheid samen te delen en daadwerkelijk voor de an der ruimte te scheppen. Aan dit aspect van het vraagstuk wijdt Van den Enden praktisch geen aandacht. Het is, valt te vrezen, karakteristiek voor de kritische zin van zijn ge schrift. Drs. Hugo van den Enden, Abortus Pro/Contra. Een kritische analyse. Baarn 1971. missie nu ook amendementen? Ik heb deze vraag voorgelegd aan ir. Van Rossum. Hij verwacht ze wel degelijk, zegt hij. „Ze lig gen als het ware voor het opschep pen in het eindverslag". Ik heb het verslag er nog eens op nagelezen en er inderdaad enkele kritische opmerkingen in gevonden die de ingrediënten kunnen zijn voor een amendement. Om me tot het Bra bantse gedeelte van het voorgestel de tracé te beperken: dit hoeft helemaal nog niet te worden vast gelegd. Immers het gaat in eerste instantie om een buisleiding tussen Moerdijk en Pernis (ten behoeve van Shell-Moerdijk). De vaststel ling vdn het tracé (de twee ver takkingen) naar het zuiden toe is dus helemaal niet zo urgent. Bo vendien, zo heeft de commissie ontdekt, weten ze in België nog helemaal niet hoe de buisleidingen daar verder moeten lopen. Het zou tegen die achtergrond zelfs slecht beleid zijn om het tracé op Bra bants gebied al tot aan de grens toe vast te stellen. Te verwachten is daarom dat de Kamer met een wijzigingsvoorstel komt dat be helst om het zuidelijke gedeelte van de straat voorlopig buiten het wetsontwerp te houden. Intussen blijft minister Drees „zitten" met de Moerdijk-pijpleiding Van hem is te verwachten dat hij binnenkort in spoedoverleg treedt met zijn collega van Ruimtelijke Ordening (Udink) om te dubben over een alternatief. Shell is er nu eenmaal en al is Drees daar per soonlijk niet erg blij mee, hij is wel consequent als hij stelt dat een eenmaal gevestigd bedrijf recht heeft op adequate aan- en afvoerlijnen. En voor een raffina derij zijn dat nu eenmaal buizen. Ik noemde ir. Van Rossum al een ijveraar voor de belangen van Zuidwest-Nederland. Hij kwam als zodanig deze week nogmaals op de voorgrond door Drees te vragen haast te maken met de brug over het Kanaal door Walcheren. Op het eerste gezicht lijkt dat een routi- nevraag. Maar dat is het geenszins. Van Rossum stelde al eerder vra gen over de zaak, toen Bakker nog minister was. En deze ex-bewinds man noemde in zijn antwoord de zaak urgent. Het is van het aller grootste belang, dat Drees dit be vestigt, omdat hij eerder al heeft laten merken, dat hij zich niet steeds conformeert aan besluiten en toezeggingen van voorgangers (bijvoorbeeld in de kwestie Rei- merswaal). Deze achtergrond tilt de vraag van de heer Van Rossum uit boven het niveau van „een doodgewone vraag over een dood gewone brug". EGBERT ZIJLEMA Brievftn voor oeze roorick uuufifl met vol (•dig* naam en «dra» wordao ondertekend. Bi| publicatie zuilen deze vermeld worden* Slecht» bii hoge uitzondering zal van deze regel wor- dar> afgeweken. Naam en edree zijn dan bij de redactie bekend. Publicatie ven brieven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen een» la met in houd, c.q. «trekking. Het gaat nog even over die poeze- vriend uit Nijmegen. Hij zou bij mij zijn licht eens op moeten komten steken. Ik ben 64 jaar en wij heb ben thuis altijd poezen gehad. Soms wel -Vier tegelijk. Mijn zes kinderen zijn altijd even gezond geweest. Volgens die Nijmeegse doctor moe ten de potezen binnen blijven omdat daardoor geen besmetting kan optre den. Dan spreekt hij zich toch wel tegen. Wat doen die poezen buiten? Ze vangen vogeltjes, nou en die hebben niet van die gevaarlijke ba cillen bij zich. Dat die Nijmeegs geleerde zich maar op een kinder ziekte werpt, waar duizenden men sen aan sterven. Ik zou willen zeg gen: mensen, trekt u zich niks aan van alles wat hij gezegd heeft. Ik denk dat die Nijmeegse mijnheer een echte kaïttehater is. BREDA M.J. ROS Aan uw gerechtvaardigd commen taar op de manier van premieverho- gen van de VGZ zou ik nog het volgende willen toevoegen. Onge twijfeld zijn er veel mensen die het logisch vinden dat je een verzeke ring kan opzeggen als je niet ak koord gaat met een forse premiever hoging. Maar vergist u zich niet. Voor u heeft de VGZ een leuke methode van klantenbinding in pet to. Toen vorig jaar de premies even eens met 28 procent zijn verhoogd, dacht ik zonder meer in mijn recht te staan alsnog voor de eer te be danken. Ook toen kwam deze mede deling na de contractuele opzegter mijn. Ik verzekerde mij voor een lagere premie bij een andere maatschappij met veel gunstiger dekking. Eigen risico liep terug van f 250 naar f 30 en ook de tandarts was inbegre pen. Maar de VGZ liet mij niet los. Volgens de kleine lettertjes achter op de polis mag de VGZ de premies op ieder moment en bloc verhogen en staat er niets over de rechten van de premiebetaler. Men sleurde mij voor de recht bank en ik kreeg de deurwaarder op mijn dak die f 1800 opeiste in naam der koningin. Het is de VGZ gelukt nog één jaar langer deze klant te houden. DORST W. VAN GROEZEN Uit berichten in Dagblad De Stem d.d. 15 december 1971 is me duide lijk geworden, dat veel verzekering nemers geschoqueerd zijn door het tijdstip waarop de Stichting VGZ gekomen is met het bericht van een drastische premieverhoging- De pre mieverhoging als zodanig zal zeker door de Stichting als een noodzake lijke verhoging uitgelegd kunnen worden. Daar wil ik me dan ook niet in het minst over uitlaten. Over het tijdstip echter het volgende: het schrijven is gedateerd november 1971 en is door mij ontvangen 13 december 1971. Dit ontneemt de verzekeringnemer de kans per 1 ja nuari 1972 zijn overeenkomst op te zeggen en uit te zien naar een andere (voordeligere) manier van een ziektekostenverzekering. De verzekering moet namelijk vóór 1 oktober worden afgezegd. Juridisch kan dan de zaak van de zijde van de verzekering waterdicht zijn, het tijdstip van berichtgeving druist echjer in tegen mijn rechtsgevoel en skut een eigen vrije keuze van ver. lengen of afbreken van de overeen komst bij sterk gewijzigde omstan digheden uit. Verschillende verze kerden hebben nu reeds persoonlijk, telefonisch of op een andere manier contact opgenomen met de Stichting VGZ met als antwoord verwijzing naar art. 22 (voor 1 oktober opzeg gen). Ik stel mezelf niet voor iets aan de gang van zaken te kunnen veranderen, maar het lijkt me nut tig, voor de naaste toekomst, nu te komen tot een bundeling van de verschillende klachten en deze ken baar te maken aan het bestuur van de Stichting VGZ HOOGERHEIDE A. A. KORSMIT ROTTERDAM (ANP) De Ge meentelijke Geneeskundige en Ge zondheidsdienst in Rotterdam begint binnenkort met een onderzoek naar hart- en vaatziekten onder ongeveer 2.000 mannen in de leeftijdsgroep van 45 tot 59 jaar. Het doel van het onderzoek is meer gegevens over het gedragspatroon en de operatio nele componenten te verkrijgen van hart- en vaatziekten. Het onderzoek, onder auspiciën van de Wereld Gezondheidsorganisa tie in Genève gebeurt ook in Keu nas in de Sovjet-republiek Litau- wen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 11