Uniek
museum W
voor
mensen
Familie pleegde
140 inbraken
Vijf jaar
Harlekijn
HEILIGEN ZONDER WIEROOK
Homoïostase is geen anecdote
P «fik
kunst
cultuur
NOGMAALS EEN TRAANTJE OM SAINT SAENS Z.G.
ff HinOER
Ideeën
halen en
brengen
Sentiment
of
dialoog -
Redeneren
en
babbelen
Klanken
rond
Kerstmis
Fiscus-prijs
voor betere
belasting-
publikatie
Van Schaik (KVP):
Deurwaarders bij
rechtszitting weg
of beter betalen'
papier
/oor uw pen
Evangelische omroep
Onde brandkast
deed het best
Tien verdachtenhuit van
kwart tonenorme schade
Fijn op vakantie!
Wel f 100,- korting voor uw gezin.
Dank zij de Raak-
Vakantie-Knaken.
Haal nu een fles Raak, daar staat 't allemaal op.
Vrijdag 17 december 1971
- f' r A 'r
15
HET TIENDE Filmfestival te
Eindhoven wordt zondag geopend.
Vittorio de Sica en Paul Verhoeven
(Wat zien ik en De Worstelaar) zijn
aanwezig bij de Nederlandse pre
mière van II Giardino Dei Finzi Con-
tini, om 20 uur in het Chicago-
theater.
BALLET van Vlaanderen is op
18 december om 20 uur te zien in de
KVO te Antwerpen. Vier nieuwe
baletten, waaronder Salomé van An-
dré Leclair, naar een tekst van
Oscar Wilde en muziek van William
Walton.
BRITSE GRAFIEK toonaan
gevend is tot 31 december te zien
in het Internationaal Cultureel Cen
trum, Meir 50, te Antwerpen. Unie
ke collectie hedendaagse graf iek.
HET WERKTEATER (o.a. Yo-
lande Bertsch, Shiteen Stroker, Ge
rard Thoolen, Herman Vinck) heeft
het eerste jaarverslag uitgegeven.
Interessant. Kijk naar NCRV-tv op
21 december: „De avonduren van
Bfeethoven" door Het Werktester.
Daarna vraagt u misschien dit jaar
verslag der werkzaamhedenook aan
(•Kattengat 10, Amsterdam f 2,50).
HET HEERENLOGEMENT is
een van die pastorale teatertjes in
ons land. Het ligt in Beusichem.
Zondagavond 19 december kimt u
erin. Dan geeft Het Gelders Kamer
muziek Ensemble (10 musici van
Het Gelders Orkest) er een con
cert.
RIJKSMUSEUM Amsterdam
biedt een veel omvattend „kerstpro
gramma": Een diaprojectie van
kunstwerken, die betrekking hebben
op het kerstfeest, een toelichtende
expositie van het onlangs gerestau
reerde schilderij De Aanbidding der
Koningen van Hendrick ter Brug-
jfm; de heropende afdeling Neder
landse geschiedenis (met o.a. de
boekenkist van Hugo de Groot);
„Geweven boeket", een tentoonstel
ling van tapijten uit de 17e eeuw
geïnspireerd op bloemmotieven en
de expositie „Ontmoeting met 'Ita
lië" - Nederlandse, Duitse en Skan-
dinavische tekenaars rond 1800 en
hun interesse voor het Italiaanse
landschap.
JAN BRUSSEN heeft weer 70
studenten bijeen geselecteerd voor
het jaarlijke studentenorkest. Dezer
dagen is de eerste repetitie. De
tweede helft van januari beginnen
de concerten, die o.a. in Middelburg
en Eindnoven worden gegeven.
TONEELGROEP THEATER zal
enkete veren moeten laten. Aan het
einde van het siezoen vertrekken
Carol Linssen en Peter v. d. Landen.
Onder leiding van Erik Vos zullen
zij met nog vier anderen een
groepje gaan vormen.
DE FLAVIUS-prijs voor jonge
letterkundigen is toegekend aan de
dichter en essayist H.J. Sleutelaar.
VOOR 180.000 gulden heeft de
gemeente Amsterdam dit jaar_ aan
gekocht van werk, dat Amsterdamse
kunstenaars hebben ingezonden. Het
aantal beeldende kunstenaars en het
aantal ingezonden kunstwerken
overtreffen alle voorgaande jaren.
De 832 werken van 270 beeldende
kunstenaars zijn tot en met 23 janu
ari te zien in museum Fodor.
Heit „grcotfoitokijikleesbciek" Her
man van Veen is uiit. Achter
„Herman" op de titelpagina staat
eeen vraagteken. Herman van Veen
is vooc velen geen vraagteken meer.
Hij is dat in de afgelopen jaren
soms wel geweest: met name voor
zichzelf. Die vijf theater jaren wor
den in dit boek, in 100 pagina's, nog
eens dunnetjes overgedaan; foto's en
teksten. De fotografen uit de Harle
kijnstal, Gerard Jongerius en Rob
Chrispijn, die er voortdurend boven
op zaten, hebben veel aardige mo
menten uit deze bliksemcarrière
vastgelegd.
De „werkkleding" van Herman
van Veen vanaf zijn Utrechtse
strijkstok-jaren tot de laatste gran
dioze show in Carré, opgesierd met
srouiiteiryen als krantebnipsels
anecdotische brieven en grappige il
lustraties. Een „plakboek", dat onge
twijfeld zijn vele fans een plezier
zal doen. Het was allemaal geen
rozegeur en maneschijn. Van Veen
verbloemt dit niiet. Maar zichtbaar
is hoe hij met de veerkracht van
een harlekijn er boven uitgespron
gen is, In de speelse lichtvoetigheid
van de afgedrukte teksten is iets te
proeven van het „geheim", waarom
Herman geen Herman meer is. Of
juist wel Een levendig prentenboek,
waarvan de lay-out door Prosper
Verwilligen prettig is. Voor f 15 is
het te koop en de uitgever ervan is
Andries Blitz n.v. te Laren.
Toen ons eerste, volgens het sche
ma Cassandra van de AVRO-techni-
cus Jan Gerritsen gebouwde radio
toestel begon te spelen, sprongen
mij de tranen in de ogen. Uit de
hoorn klonk een weemoedige, war
me melodie. Even later zei de om
roeper dat we geluisterd hadden
naar „Le cygne" van Saint-Saëns,
uitgevoerd door het KRO-trio van
Piet hustenhouwer. Met die Saint-
Saëns zou ik, via radio en plaat, een
relatie voor het leven beginnen.
Saint-Saëns was in, dat jaar. Het was
1935 en men herdacht de honderd
ste wederkeer van zijn geboortedag.
Wie zou zich aan de verleidingen
van zijn partituren kunnen onttrek
ken. Een eindeloze melodie ënbron,
een virtuoze behandeling van or
kest- en pianopartijen, oorspronke
lijke instrumentale combinaties, sos-
tenuto's die je de adem afsneden en
enerverende staccato's, geraffineerd
opgebouwde climaxen.
De contestatie bleef niet uit, neer
gelegd in tal van citaten: Saint-
Saëns is de Beethoven van Frank
rijk, maar zonder diens goddelijke
vonk", „Een eerste-rangs-musicus
met tweede-rangs-'muziek", „Compo
nist van goed geschreven slechte
muziek". En daarop aansluitend een
woord van de Meester zelf, in al z'n
zelfspot ook wel onthullend voor
zijn routine: „En als je dan niet
verder kan, brei je d'r maar een
fuga an". Én hij heeft er heel wat
geschreven, van die fuga's. Hij
schreef ze nog toen Satie, Faurê,
Debussy, Ravel en Strawinsky allang
vergezichten op ee* nieuwe muziek
hadde ontsloten.
Dat is geen schande. Ook vandaag
zijn er nog vele Saint-Saënsen onder
ons, al herkennen ze zichzelf niet
altijd als zodanig. Hun troost mag
zijn dat er nog steeds mensen zijn
die even ontroerd toerden als de
cello „Le cygne" inzet, die het mo
ment verbeiden waarop de xylofoon
het ritme van de knekeldans zal
slaan en die koud worden onder het
eerlijke pathos van de Orgelsym-
phonie. En daartoe krijgen ze mo
menteel ruimschoots de kans. Want
in deze week herdenken wij de
vijftigste wederkeer van zijn sterf
dag.
JOOPBARTMAN
„Er Is nergens ter wereld een
museum dat gespecialiseerd is in de
creativiteit van niet-vakmensen".
Annet Teunissen van Manen-Zanen,
die dit zegt, heeft ervoor gezorgd,
dat er een kwam. Sedert kort staat
midden in Bergeijk, voor een uitge
brande bioscoop, een grote houten
schutting. Daarop staat - „heel iro
nisch" -Muzisch Museum, voor cre
atief werk van kinderen, vrouwen
en andere mensen. Langs een, door
kinderen beschilderde wand, kom je
in het museum. „Laten zien hoe
niet-kunstenaars creatief bezig kun
nen zijn. Daardoor inspirerend wer
ken op bezoekers om ook iets te
ondernemen.'. Wanneer je iets
meebrengt (bijv. een tekening) mag
je gratis in het museum, waar al
veel te zien is.
Een kinderstem zingt. Eigen ver
zonnen melodie en tekst; creatief
Annet Teunissen van Manen heeft
een hele voorraad verzameld van
deze oorspronkelijke melodieën; op
bandjes. Uitgeschreven hangen tek
sten en melodieën aan de losse kar
tonnen zetstukken. „Ritmen, die al
leen maar als bijvoorbeeld uit de
Balkan (h)erkend worden. Maar ze
bestaan hier ook". En enthousiast
vertelt ze verder over haar ervarin
gen met de Werksohuit; over de
lezingen, die ze deze zomer in Fin
land en verder in New York hield
voor een instituut van de UNESCO.
Allemaal nog uitlopers van het crea
tieve recreatie (openlucht) project,
dat ze in '66 in Bergeijk had en dat
Annet Theunissen van Manen voor
haar museum te Bergeijk.
tot ver over de grenzen aandècht
trok .Tien procent van de bezoekers,
die in groeiend aantal naar het Mu
zisch Museum komen kijken, bestaat
overigens uit buitenlanders.
Er komt een meisje binnen. Haar
borduurwerkje weer ophalen, dat
enige tijd in het museum gehangen
heeft. Nog twee meisjes komen een
grote tekening brengen. Het wordt
allemaal getoond op een of andere
wijze'. Een creatieve duiventil. Naast
tekeningen' van een bankdirecteur
uit Roosendaal, hangen bedenksels
„Ik voel me sterk betrokken bij
deze beelden. Kijk, als jongen keek
je er letterlijk en figuurlijk enorm
tegen op. Ze waren voor je gevoel
niet door iemand gemaakt, welnee,
het waren foto's van heiligen en ze
werden nog heiliger door ze zo hoog
boven ons te plaatsen. En nu sta je
ineens op gelijke hoogte met ze".
Op gelijke hoogte, zo is het. Want
ze staan nil op de grond, elen Beij-
erdmiuseum in Breda vol. Het is
echt iets bijzonders. Niet die beel
den zelf. Wim Smits, ontwerper en
onder meer docent aan de Bredase
kunstacademie Sint-Joost, de man
die idee en inrichting van deze ten
toonstelling voor zijn rekening'
neemt, is het met die laatste zin niet
eens. Voor hem bestaan er geen
lelijke beelden en geen lelijke ker
ken. „Ik vraag me af", zegt hij, „hoe
en wie dat beoordeelt. Die waarde
ring is helemaal cultuur-onderhevig.
Hoe meer flats er gebouwd worden,
des te waardevoller worden oude
karaffen en als straks alle kerken
leeg zijn, worden deze beelden
duur".
Tot 10 januari staat het cultureel
centrum aan de Boschstraat vol met
deze neo-gothische beelden. De heer
Smits zag ze eens een keer op
zolder staan in het stedelijk-bis-
schoppelijk museum van Breda.
„Met die beelden valt wat te doen",
vond ie. „Eigenlijk had ik ze graag
in een park gezet en jonge mensen
er omheen in kardinaals- en pries
terkleren die er over begonnen te
praten".
Want dat is misschien wel de hele
achtergrond-gedachte van Wim
Smits: opnieuw in gesprek gaan met
de heiligen van onze jeugd en van
onze ouders. Het wordt een heel
ander gesprek, want hier torenen ze
niet meer boven je uit; hier kun je
ze recht in het gezicht kijken. Daar
om wilde Smits deze heelden ook
niet ten toon stellen, maar gewoon
neerzetten. Je bent er als bezoeker
helemaal bij opigenoimen. Dait effect-
wordt nog versterkt door de grote
spiegelwand in de grote zaal: de
bezoeker ziet zichzelf wandelen tus
sen de heiligen, in een zaal waarvan
de wamden sdhieef zijn getrokken,
links zwart, rechts wit. Gedempt
licht) zachte muziek.
Geweldig is die eindeloze rij hei
ligen, van klein tot groot, in proces
sie, van middenzaal naar achterzaal.
En de vaandels, de portretten, de
communiebank, het is er allemaal.
Jeugdsentiment of de dialoog op
nieuw? De bezoeker moet het zelf
maar uitmaken. Want dat is het
merkwaardige van deze „beelden
zonder wierook": je bent er met
alleen maar een bezoek nog niet van
af. Dan begint het gesprek pas.
JAN Hi.SKEN
„De kracht van de kunstenaar
schuilt in de perfecte vorm van
homoïostase, het moment van even
wicht in de ontmoeting van het
menselijk lichaam met de dingwe-
reld", aldus WILLY ROGGEMAN in
zijn 16e boek HOMO'OSTASE (uitg.
Nieuwe Nij'ghboeken 38- f 12,90)-
„Artisiticiteit" is het hoafdthema van
een aantal essays, die geschreven
tussen '62'en '67, nu gebundeld wer
den, omdat - zoals de uitgever ver
meldt - de groep Roggemanlezers
zich uitbreidt. Het is geen simpel
boek. Roggeman: „Woorden kunnen
alleen maar moeilijk zijn voor lezers
die te lui zijn om ze te leren ken
nen. Eri met die lezers houdt de
auteur 'geen rekening". De 'luiheid
schijnt dus af te nemen.
Wanneer je getrakteerd wordt op
zinnen als„Hét schrijverschap is
een methode van affirmatie, van wer-
kelijikheidsponerinig. Hef is igeen eva
sie uit de empirie maar bewusit ge
wilde negatie van 'n schijnwerkelijk
heid, de vernietiging van wanorde in
een creatief gebaar-, dubbele ontken
ning die tot bevestiging muteert (in
analogie met de negatieve entropie
van de cybernetici", dan lykt het me
mogelijk, dat een gevoel van onbe
hagen je bekruipt. Deze "artistici
teit" van tekst is voor mij dan - om
in dezelfde taal verder te spreken -
exemplarisch voor (het dilemma ratio-
emolbie, dat we in deze tijd op alle
mogelijke manieren aan het explore
ren en exploiteren zijn. Deze zin
staat ergens in het eerste deel,
waarin Roggeman vooral zijn eigen
nogal arrogant werk becommentari
eert. De tweede honderd Wadzijden
zijn voor de "traditionele" lezer wat
prettiger om te volgen en ook ver-
helderender om te volgen. Je kunt
het boek van achteren naar voren
lezen.
„Het criterium van de kunst is
niet de persoonlijke menselijke
waardigheid - indien zij ooit kan
bestaan, maar de bovenpersoonlijk
onmenselijke expressie die in het
gesloten object verweven zit en
waardoor het ten hoogste kan aan-
sporen tot creatie van analoge struc
turen" is een van zijn lapidaire
uitspraken, die iets weergeeft vanuit
welke opstelling hij de thema's be
handelt. Er is hier geen ruimte om
daarop kritisch in te gaan; er is alle
aanleiding toe. Een boek om twee
maal rustig te lezen, als je daar
tegenwoordig nog tijd voor krijgt,
want de ene auteur na de andere
dient zich aan.
KAREL JONCKHEERE heeft met
Roggeman alleen gemeen, dat hij
Vlaming is. Hij blijft voor velen
toch een gezellige kletskous. Dat
blijkt ook uit zijn nieuwste "IN
EEN ANEKDOTE BETRAPT" (uitg.
Lannoo- f 12,50)- Van 100 auteurs,
vanaf Maerlant, Vondel en Pointers
tot Claus, Den Hartoig en Vinkenoog
vertelt hij, drak babbelend, mense
lijke voorvalletjes, die met "letter
kunde" weinig van doen hebben. Je
vraagt je af hoe hij ze allemaal bij
elkaar gekregen heeft. Wie geïnte
resseerd is in Gezelle en zijn biech
telingen, de potloden van Van
Sdhemdel en de reden, waarom
Claus nu in Amsterdam woont, komt
via Jonckheere aan zijn trekken.
Een boekje om zo af en toe in te
lezen.
H.E.
van Werkende Jeugd uit Valkens-
waard. Zelfbedachte muziekinstru
menten van blikjes, elastiek, noten
e.d. Franse kindertekeningen uit het
Stedelijk Museum (Amsterdam), dat
ook geweldige door kinderen ver
vaardigde gobelins uit Egypte af
stond in bruikleen. Individueel
werk; groepswerk. Kerstmis in
zicht: engelen en herders van tex
tiel lino, gedrukt etc. Een „vitrine",
waarin zelfs de huiselijk versierde
botervloot als creatief moment
wordt voorgehouden. Een hoekje
voor bloemschikken: e/en doorlo
pende dia-projectie.
Muziek; verbale expressie (indivi
duele en groepsteksten); beeldende
expressie; bewegingsexpressie...dat
zijn op dit moment de dwalende
muzen in dit gebouw. Hartverwar
mend om te zien hoe eigenlijk ieder
mens creatief kan zijn. Het wordt
hier allemaal serieus genomen. Het
werkt inspirerend. Ideeën brengen;
ideeën halen. Het werk van de jong
ste en de oudste beslaat het tijdvak
van 2 tot 85 jaar. Annet Teunissen
van Manen heeft de erfenis van
haar ouders erin gestopt. „Ik heb
niet voor dit geld gewerkt en op
deze manier komt het aan de ge
meenschap weer ten goede. „Moge
lijk komt er in de toekomst subsi
die, om - in een ander gebouw - dit
project verder uit te bouwen. Om
haar ideaal van een creatieve (o
penlucht) route door Brabant vorm
te kunnen geven etc. De aanzet van
dit Muzisch Museum is veelbelo
vend. Terwijl ik een kijkje ging
nemen, was Annet Teunissen van
Manen druk bezig met een kerstten
toonstelling. Wanneer u in de ko
mende dagen eens, met uw kinde
ren, een kijkje gaat nemen in het
Muzisch Museum zult u daar geen
spijt van hebben. Mogelijk is ieder
een thuis, nadien, druk bezig met
schaar, fototoestel, naald, potlood,
hout, muziek en wordt het kerst
feest ook een creatief feest. „De
creativiteit begint in het gezin nog
voor de kleuterschool", zegt zij. De
tekeningen van kinderen van 2 tot 6
jaar, naast elkaar gehangen, vertel
len daarvan. (Iedere middag open
van 2 tot 5 uur).
HENK EGBERS
ST. JAN Het is een goede ge
dachte geweest van het Provinciaal
Genootschap om „Die Sangheren
Onser Liever Vrouwen", de schola
cantorum van de Bossche kathe
draal, een grammofoonplaat te laten
maken, waarbij het accent zou lig
gen op de componist Josquin des
Prez. Tijdens het afgelopen Des
Prez-jaar is gebleken, dat zijn mu
ziek toch velen boeit. Op de plaat
„MUZIEK UIT DE ST.-JANSKA-
THEDRAAL" een Ave Maria, een
Inviolata voor 12 stemmen en ge
deelten uit de Missa Faisant regre-
tez; verder een Koningsfanfare,
voorbeeldig geblazen op koper door
vier medische studenten uit Utrecht
en Fortuna dun gran tempo, door de
rector cantus van de schola, Muarice
Pirenne, gespeeld op het orgel van
de St. Lambertuskerk te Rosmalen.
Het is prachtige polyfone muziek,
die Maurice Pirenne heel ingetogen
en vroom laat opklinken. Het lijnen
spel klinkt gaaf; de tempi liggen
•nogal laag. Het is een bepaalde op
vatting (Pirenne zegt: als ik de
cultuurvan die tijd beluister, bij
voorbeeld vanuit de beeldende
kunst, dan zie ik het zo"), die zuiver
en oprecht overkomt. Hij „bespeelt"
als dirigent het grote koor op een
fijnzinnige wijze. Op de b-kant zijn
dezelfde intenties te beluisteren in
Super flumïna van Da Palestrina,
Van Liefde oomt groot liden van
Röntgen en in de nog steeds boeien
de en knappe compositie vain Al-
phons Diepen'brook: Christus is opge-
standen, diat ei* stralend uitkomt. Als
„toegift" nog een speelse orgelimpro
visatie van de kathedraalorganist op
het orgel van Rosmalen (het orgel
van de St.-Jan was de plaat niet
waard) ,en de gregoriaanse paasse-
quenitie Victimae Paschalis. Afge
draaid op een goede installatie kan
men er zich van overtuigen, dat het
koor van de St.-Jan in kracht gewon
nen heeft; dat het bijzonder mooie
muziek zingt en daarbij een ingetogen
vrome stijl verkiest. De plaait werd
dioor Phonogram opgenomen, bij de
fa. Geus,sens en Swagenman te Den
Bosch in depot gegeven en as voor
ƒ- 16,50 in de hadel verkrijgbaar.
CAROLS: Van een nogal andere
orde is het koor van het St. Johns
van Cambridge. Het beschikt over
een langere traditie dan die van de
St.-Jan en heeft ook meer plaaitserva-
ring. Niet minder piëtistisch, maar
wel contrasterender fel is het op de
(zoveelste) plaat te horen: THE
WORLD OF CHRISTMAS vol. 2
(Argo SPA-A 164). De a-kant bevat
de nog steeds boeiende Ceremony of
Carols van Britten uit 1943. Ingebed
in het gregoriaanse Hodie heeft
Britten een aantal kerstteksten ge
toonzet voor jongenskoor en harp,
dife van zeer verstild tot ingehouden
blijdschap een mooie totaliteit vor
men. Het is soms bijna tè knap
gezongen, waarby aan toet gemanië
reerde nauwelijks ontkomen wordt.
De b-kant bevat 11 min of meer
bekende kerstliederen voor het ge
hele koor, met orgel of a capella,
zoals My Dancing Day, There is No
Rose, The Seeven Joys of Mary en
Adeste. Zonder meer uitstekend, zo
dat degenen, die een kwalitatief
hoogstaande kerstplaat zoeken, ze
ker ook naar deze plaat moeten
uitkijken.
KERR'S KERST: De salon-achtd-
ge hoes typeert aardig de inhoud
van deze plaat. De Anita Kerr Sin-
gei's, een zanggroep met bijzondere
en eigten kwaliteiten. Dat zal nie
mand ontkennen. Ze hebben van het
kerstfeest een handig gebruik ge
maakt op de plaat ANITA KERR'S
CHRISTMAS STORY (Philips 6303
028). Door middel van een verstelster
wordt een hippe geschiedenis rond
BetJehem opgehangen, waarin al
terlei engelen kerstliederen schui
ven, begeleid en aaneengespeeld
door The Royal Philharmonic Orche
stra o. 1. v. Kerr. It's Christmas
time, God rest you merry Gentle
men, Silent Night, Adeste Fidelis en
andere kerstliederen wordt zoet ge-
vooisd de salon ingespeeld en gezon
gen. Toevallig staat Kerstmis er ach
ter. Voor bewonderaars van de Kerr
Singers mogelijk aantrekkelijk.
FANFARES: Het leven op aarde
is gebasseerd op eten en gegeten
worden. Wie daarmee vi-ede heeft,
zal zeker kunnen genieten van eer
plaat vol gegrift met jachtsignalen:
CéRéMONIAL DE LA VéNERIE
.Eraito STU 70654). Een vrijwel
complete verzameling hooi'nsignalen.
welke bij de Franse drijfjachten in
zwang zijn. Dezb gebruiksmuziek
wordt door een drietal befaamde
pikeurs geblazen op prachtig-sonore
instrumenten, van een opmerkelijk
helder en tegelijk warm timbre.
Aan opname en presentatie is de
uiterste zorg besteed.'
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Staatssecretaris
mr. W. Scholten van Financiën
heeft erkend, dat de fiscale wet
geving een grote doolhof is. Hij
heeft een staatsprijs van 2500
gulden ingesteld (om de twee
jaar, voor het eerst in 1973 toe te
kennen) voor publikaties op het
gebied van belastingrecht, die de
belastingplichtigen wegwijs ma
ken in die doolhof.
De onderminister heeft de in
stelling van de prijs voor een
Nederlandse schrijver of schrijf
ster van 35 jaar of jonger be
kendgemaakt bij de viering van
he,t 100-jarig jubileum van het
weekblad voor fiscaal recht. Hij
zei onder meer, dat de belasting
plichtigen, zeker bij de huidige
omvang van de belastingdruk,
recht kunnen doen gelden op rui
me informatie over het „hoe en
wat". Het is echter onmogelijk in
algemene informatie volledig
recht te doen aan de duizend-en-
een individueel bepaalde bijzon
derheden, die zich bij een recht
vaardige toepassing van algemene
belastingregels kunnen voordoen.
Het ministerie doet al heel veel
op het gebied van de voorlich
ting. De staatssecretaris wil, op
wat langere termijn, bovendien
per inspectie aparte informatie-
buireaus instellen, die voor indivi
duele belastingplichtigen belang
rijke rechterlijke uitspieken in
begrijpelijke taal „vertalen".
Voorts wil de overheid particu
lier initiatief consulenten, uit
gevers van belastiniggidsen e.d.
stimuleren tot het 'geven van goe
de voorlichting. De instelling van
de staatsprijs behoort daartoe.
(Van onze parlementaii-e redactie)
DEN HAAG Het Tweede-Ka
merlid dr. Van Schaik (KVP) is van
mening dat de deurwaardesfunctie
bij de rechtszittingen niet zinvol
meer is. Hij vraaigt minister Van
Agt (Justitie) of deze er ook zo
over denkt.
Indien de minister echter van oor
deel zou zijn, dat deze functie nog
wel zinvol is, dan vindt de heer Van
Schaik dat ze een betere vergoeding
moeten krijgen. Thans krijgen de
deurwaarders zeven gulden per uur
De heer Van Schaik vindt dit veel te
weinig.
Briever. 'ooi jeze ruonek moeten met vol
ledige naam en adre* worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
bl| hoge uitzondering zal van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zi]n dan bij
Je redactie bekend. Publicatie ven brieven
^verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen earn w met in
houd, c.o- strekking.
In de stem van j.l. zaterdag las ik
onder het opschrift „Snelbuffet" o.a.
het spottend geschrijf van zekere B.
K.
Dat iemand de ene omroeporgani
satie een beter hart toedraagt dan
de andere kan ik begrijpen, maar
het geschrijf van B. K. over de E.O.
gaat mijns inziens de perken te
buiten. Dat B. K. in zijn leven
teleurgesteld is, of misschien nog
erger, door kerk of kerkmensen,
geeft hem niet het recht met Gods
woord zo de spot te drijven. Is B. K.
soms bang via de E.O. geconfron
teerd te worden met dat woord van
God, met „die ene boodschap?" Als
u aandachtiger naar „die ene bood
schap" luistert, ontdekt u dat de
wereld door andere mensen wordt
bevolkt dan u beschrijft, maar wees
ervan verzekerd dat die God niet
ongestraft met zich en zijn woord
laat spotten.
Ik betreur het zeer dat „De Stem"
een artikeltje als dit van B. K. in
haar kolommen heeft opgenomen.
BREDA H. KORTEWEG
(ADVERTENTIE)
(Van onze correspondent)
RIJSSEN Inbrekers hebben bij
na 20 duizend gulden in een ruim
vijftig jaar oude brandkast in het
kantoor van de coöperatieve winkel
vereniging Rijssen aan de Haarstraat
laten liggen.
De daders konden de oude kluis
deur, die uit drie wanden bestond,
niet open krijgen.
In de eerste wand beitelden de da
ders op amateuristische wijze een
groot gat. Vermoedelijk door tijd
gebrek kwam men aan de andere
twee wanden niet toe. In het kantoor
was een grote ravage ontstaan door
asbestpoeder uit de kluiswand, dat in
grote hoeveelheden door het kantoor
verspreid lag. Uit de winkel is niets
ontvreemd.
ROTTERDAM (ANP) Een
vader, twee zoons en twee zwa
gers plus een viertal medewerkers
hebben in korte tijd ongeveer 140
inbraken gepleegd. Zij maakten
daarbij circa 25.000,buit en
richtten een schade aan, die het
veelvoud van dit bedrag omvat.
De inbraken werden op verschil
lende plaatsen in Nederland ge
pleegd.
Zes verdachten zijn door de Rot
terdamse politie aangehouden en
voor de officier van justitie geleid.
Tegen de vier andere verdachten,
die op een of andere wijze hun mede
werking hebben verleend, is proces
verbaal opgemaakt.
De vader is de 51-jarige bedrijfs
leider C. J. v. d. L. uit Schoonebeek
in Drente. Zijn beide zoons zijn de
25-jarige plaatwerker C. J. v. cl. L.
uit Rotterdam en de 26-jarige J. v.
d. L„ woonachtig in Schoonebeek.
Een van de zwagers, die eveneens
door de politie wordt vastgehouden,
is de 28-jarige matroos M. J. P. De
andere zwager is na het proces-ver
baal naar huis gestuurd. De twee
overige aangehoudenen zijn de 40-ja-
rige loswerkman uit Rotterdam J.
R. en de 21-jarige grondwerker F.
van L. uit Spijkenisse.
Een van de zoons, de 25-jarige C.
J. v. d. L„ werd samen met de los
werkman J. R. in de nacht van 28
op 29 oktober j.l. op heterdaad be
trapt bij een inbraak in Kapelle-Bie-
zelinge. Tijdens het onderzoek bleek,
dat zij nog meer op hun kerfstok
hadden.
Met de andere verdachten hadden
beide mannen, zo bekenden zy later,
een serie inbraken gepleegd in het
winkelcentrum Hoogvliet. In een en
kele nacht brak het inbrekersgezel
schap in een tiental bedrijven in
Sliedrecht in. Hierbij werd veel
schade aangericht.
Hetzelfde gebeurde in Coevorden.
Bij een inbraak op een industrieter
rein in Lombardijen maakten zij
8000 buit. Bij een volgend bezoek
op dezelfde plaats gingen zij er met
3500 vandoor.
Het buitgemaakte geld werd voor
een deel aangewend voor het in
stand houden van een commune in
Schiedam. De rest verdween in de
huishouding van enkele verdachten.
(ADVERTENTIE)
eindredactie
henk egbers
