Waar bemoeit die
snotaap zich mee?
Stoken zonder storing
HNIS
Literatureluren over verleden en toekomst
RECHT KRIJGEN
IN DE WINKEL
i
BRDNSUJÊRM
Motie studietoelagen
van Masman verworpen
VS en Rusland
hebben gevechts
satellieten
Idee Utrechtse studenten
Liefdesbrief
ZUID-NEDERLANDSE BEURS
KRO voorziet
financiële
moeilijkheden
kunst
cultuur
MÊmÊÊÊÊÊÊmmÊm
Wegwerp-
nens
jp komst
Pop is
niet
dood
Dat is
geen
geld
NEERLANDS HOOP IN PANAMA:
Voor
de
bijl
Interesse
en
studeren
Voor het onderhoud van uw centrale verwarmingsinstallatie,
zowel olie- als gas-gestookt, staao wij tot uw dienst
Meer dan een halve eeuw ervaring in centrale verwarming en
luchtbehandeling.
BRONS WERK M.V„
Ginoekeoweg 340, Breda. Tetefoco 0*600- 5 36 5a
Gewapende bank
roof in Nijmegen;
buit tien mille
..het doel voor uw
gezinsuitstap[eï.
Dit is het recept:
Kaasfonduevan
Nededandsekaas.
T
Vrijdag 22 oktober i-971
T4
P.OPPF.N-tentoonstelling met
speelpoppen uit Nederland en België
ter attentie aanbevolen in het To
neelmuseum te Amsterdam.
NIEUW POPPEN-theater van
Pieke Dassen is te vinden in de
Capucijnengang te Maastricht. Jan
Nelissen, Amstelveen, begon 25 jaar
geleden met Pieke de eerste poesje
nellenkelder in deze stad.
BEZOEK aan de 13 door het rijk
gesubsidieerde toneelgezelschappen
in het seizoen '69-'70: 1.420.000 (toe
name: 3000). Aantal voorstellingen
3.550 (toename: 101).
Oktober is poppenmaand ditmaal.
Het Internationaal Poppenspel Festi
val organiseert een kleine honderd
voorstellingen in 21 Nederlandse
steden, met medewerking van 23
groepen. Daaronder zijn wereldbe
roemde als Yves Joli met zijn dan
sende handen: Jean-Paul Hubert,
eveneens uit Parijs, die zijn thea
tertje op zijn hoofd draagt; of het 54
man omvattende Teatral Tanda-
rica uit Bukarest. Maar er zijn ook,
en vooral, de Belgische en Neder-
landse groepen, respectievelijk met
vijf en met vijftien in dit Festival
vertegenwoordigd.
Juist het feit dat er vijftien Ne
derlandse groepen meedoen, onder
streept de uitgangsstelling van dit
Festival: de pop is niet dood, hij
leeft, en tegenwoordig leeft hij ster
ker dan tientallen jaren. Steeds
nieuwe en jonge beoefenaars wor
den gevonden. Steeds gevarieerder
worden de technieken. Niet meer de
aloude stokpoppen alleen, of de
handpoppen van de poppenkast of
de aan draden bewogen marionetten,
maar een ruim scala van alles wat
fleur heeft en fantastisch kan wer
ken. Grote gekleurde stukken kar
ton bijvoorbeeld, in abstracte figu
ren. Zomaar witte handschoenen en
enige handen, die mini-mensjes la
ten spelen en dansen.
Dat de pop weer theaterbelangstel
ling heeft, kan meerdere oorzaken
habben.
Eén daarvan is de televisie, die in
bijna alle landen voor de kleuter
programma's graag poppenspel ge
bruikt. Of dat nu gebeurt als ge
animeerde film, zoals de Fabeltjes
krant, of met echte marionetten, zo
als Rikkie en Slingertje, het jonge
volkje raakt er mee vertrouwd en
blijft later iets van die liefde behou
den. Veel later zelfs. Want kenmer
kend voor de moderne poppenthea
ters is, dat zij meer voor volwasse
nen spelen dan voor kinderen.
Waarbij dan als andere oorzaken
van hernieuwde belangstelling
waarschijnlijk meespelen: de her
oriëntatie op het theater, het her
nieuwde gebruik van vervreemden
de maskers in het toneel, de toene
mende menging van kunstvormen in
het zogeheten totaaltheater. En mis
schien ook wel: een behoefte aan
fantasie in een tijd dat theater en
televisie zo verschrikkelijk veel rea
lisme brengen.
Dat dit streven naar fantasie voor
volwassenen en kinderen beiden een
grote vlucht kan nemen, valt met
name te constateren in enkele Oost-
eorop°s» landen zoals Tsjecboslowa-
kije Polen en Roemenië. De pop,
met name de Jan Klaassen, is waar
schijnlijk alver voor Christus' ge
boorte via Turkije naar Europa ge
komen, en juist in het oosten is de
traditie groot gebleven tot op heden.
Wereldvermaarde poppenspelers als
Trnka steunden op die oude traditie,
zoals nu in Boekarest Margareta Ni-
colosco.
Bij hen is, zoals ook bij sommige
Westeuropese en zelfs Nederlandse
groepen, het poppenspel uitgegroeid
tot een soort totaaltheater. Ja zeker,
op het grote toneel is een kleiner,
althans ondieper toneel aangebracht
achter een manshoog doek, dat de
bedieners verbergt als zij de poppen
op staken boven zich spelen; leven
de acteurs mengen zich in het pop
penspel.
Zo bereikt men, mede door speci
aal gecomponeerde en zeer modern-
theatrale muziek en bewegende dé
cors, een vervloeiing van technieken
die een nieuw formaat aan de pop
penkast geeft.
Een spel van verrassingen. En dat
is, met de situatie-humor, de aloude
magie van de poppenkast: verrassen,
sprookjes waar maken die niet be
staan kunnen, de mens confronteren
met de irrealiteit. En daar heeft die
mens anno 1971 best behoefte aan.
C. NICOLAi
INTERAKTIE: „Met dit artikel
houd ik een pleidooi tegen het intel-
lektualistische en kultuuroverdra-
gende vormingswerk, en ten gunste
van het op gang brengen of verster
ken van veranderingsprocessen bij in
dividuele deelnemers", aldus John
Huijg in „Leren in het Vormings
werk". Verder attentie voor „Beslis
sen in groepen" van Albert van der
Krogt: „Werkende jongeren goedkoop
van de hand gedaan" door Klaag
Schipper en „Konflikten in vormings
centra" door Sonja v. d. Gaast. (In-
teraktie, Postbus 14, Lochem).
RAAM 76-77: Politie en censuur
zorgen ervoor dat het isolement en
de verstarring waarin Portugal ver
keert gehandhaafd blijft", schrijft
Bertus Dijk. Daarom nu in een Ne
derlands tijdschrift een overzicht
over de moderne Portugese poëzie
(inclusief tien vertaalde voorbeelden)
van zijn hand. Van Gombrowicz
wordt in deze aflevering het vierde
fragment van „Het Berlijnse dag
boek" afgedrukt; Age Klink mocht
20 pagina's vullen met geëngageerde
poëzie, terwijl Jacques Kruithof
schrijft over „De vernieuwing van het
proza", startend bij Potgieter. Corn.
Verhoeven, ook al verhuisd naar de
hoge vochtigheidsgraad van een boer
derij, vertelt over de consequenties
daarvan voor zijn schrijfinkt. „De
pen glijdt ook veel soepeler over het
papier, nu ook dat een hogere voch
tigheidsgraad bij elkaar geabsorbeerd
heeft". Dat belooft wat(Raam.
Hollantlaan 2, Utrecht).
KULTUURLEVEN: De consump
tiemaatschappij zou te weinig reke
ning houden met de reële behoeften
van de verbruiker en van de ge
meenschap en te uitsluitend gericht
zijn op de belangen van het kapi
taal", aldus de redactie, die daarom
een dossier „welvaart, consumptie en
reclame" samenstelde. Bijdragen: J.
de Haene: „Verbruik en verbruiker
in de consumptiemaatschappij": R.
Gis: „Consumptiepatronen als cul
tuuruiting"; H. Todts: „Reclame, boe
man der contestators"; W. van Gij-
sel: „Reclame, van binnenuit gezien"
G. Fauconnier: „Reclame en beïn
vloeding"; Th. McMahon: „Manipula
tie en vdrbruiksgoederen". (Kul-
tuurleven: Justus Lipsiusstr. 18,
Leuven)
ANDROKLES: „Boven de dertig jaar
worden wij reeds oud genoemd. Bo
ven de vijftig komen werklozen niet
meer aan de slag. De tijd is j aan
staande, dat het begrip „wegwerp-
mens" wordt ingevoerd", schrijft de
redactie van dit Anti-vivisectie-blad
onder de kop „Hebben we nog een
kans?". Verder o.a. fragmenten uit
Ir. Salverda's boek: „Uit zelfbehoud"
rapport Berenschot over „Opzet voor
een kennisbank-dierproeven"; H.
Verbrugh over „Ecupunctuur" en
mr. F. Goud: „Is vivisectie moreel
verantwoord? (Androkles, Jozef Is-
raëllaan 57, Den Haag).
In hun tweede cabaret-programma
„Neerlands hoop in Panama" („titel
slaat nergens op. Als je maar lol
hebt") gaan Freek en Bram voor het
eerst in de clinch met hun publiek.
Freek roep dan, dat het de hoogste
tijd is om te stoppen metroken.
Vervolgens nodigt hij alle aanwezi
gen uit om de meegebrachte sigaret
ten, sigaren en pakken pijptabak op
het podium te werpen. „Mijn god,
op zo'n moment merk je pas goed,
hoe vrijblijvend het engagement van
de mensen is. Zolang het over Pa
kistan gaat, heeft iedereen een oplos
sing. Maar kom niet aan hun fearbo-
naadje. Kom niet aan hun heilige
koeien, de auto, die ze elke zaterdag
wassen en poetsen, het rokertje.
Want dan krijgen ze er pas goed de
kanker in. Je voelt op zo'n moment,
dat ze denken: „Waar bemoeit die
snotaap zich mee als ik wil roken,
rook ik".
„Ons uitgangspunt is nog' steeds
hetzelfde, alleen de presentatie is
stukken beter geworden, de benade
ring van het materiaal is professio
neler", aldus Freek.
Om eventuele misverstanden te
voorkomen: Freek en Bram voelen
zich ondanks de stampvolle zalen en
de laaiend enthousiaste reacties van
recensenten en publiek geen be
roepsguiten.
„Zo'n zes keer in de week en af
en toe een flinke pauze, dan houden
we het wel vol! We moeten er niet
aan denken, dat we zo worden als
Snip en Snap. Muyselaar is nou 72,
Walden 66. Wat willen die mensen
nou in vredesnaam nog bewijzen?
Laten ze toch alsjeblieft van een
welverdiende ouwe dag gaan genie
ten" zeggen ze. Nu ze het toch over
collega's hebben kunnen de volgen
de artiesten in één moeite door voor
de bijl:
Herman van Veen: „Heeft niks te
vertellen. Doet elke avond, alsof hij
het toneel op gaat, maar hij kijkt
wel uit. Je moet je eens voorstellen
wat er met hem gebeurt, als de
elektriciteit uitvalt. Als bij hem het
licht ontbreekt, is hij nergens meer.
Hij maakt handig gebruik van de
mythe, die om hem is ontstaan.
Maar op het beslissende moment
■laat hij je lelijk in de kou staan".
Jasperina de Jong: „Wat die
vrouw op het toneel durft is bijna
onvoorstelbaar. Ze maakt een strip-
tease-nummer, waarbij de rillingen
over je rug lopen. Voor ons mag
elke meid zich uitkleden. Maar op
het toneel mag alleen een mooie
meid het doen".
Freek: „Wim lbo heeft een dikke
bijbel gemaakt over 75 cabarets. Dat
lijkt toch wel wat, zeg nou eerlijk:
75 jaar cabaret maar als je de plaat
Bram (links) en Freek: „Zijn ze nou helemaal bedonderd".
draait, die je bij het boek krijgt,
vind je met pijn en moeite twee
cabaretliedjes, die echt de moeite
waard zijn".
Toch reizen Freek en Bram om
wille van een boosaardige zelfkwel
ling alle theaters af, waar collega's
optreden. Ze nestelen zich dan be
haaglijk in het pluche en volgen
hoofdschuddend de verrichtingen op
het toneel.
Twee bezeten jongens van de ge
stampte pot, die sinds enkele jaren
op waterdichte platvoeten door het
Nederlands cabaret banjeren. Bram
Vermeulen, de zoon van een net nog
niet teleurgestelde sociolist, die zo
graag een professionele volleyballer
had willen worden, maar de pech
had, dat hij zo aardig piano kon
spelen. Als student psychologie aan
de Amsterdamse universiteit leerde
hij de Groningse domineeszoon
Freek de Jonge kennen, die Neder
lands studeerde. Samen hebben ze
daarna het dramatische besluit geno
men om hun begeerde doktersbul
aan de hoge wilgentak te laten han
gen en het morsdode cabaret nieuw
leven in te blazen. „Mijn god, er
zijn nog steeds mensen, die denken,
dat we dat cabaret voor onze lol
doen!"
Wat verstaan Freek en Bram on
der theater? Freek antwoordt: „Er
zijn twee soorten theaters. Een kind
zeurt om een koek en zijn moeder
zegt: „Doe me een lol en maakt niet
zo'n theater". Dat soort zie je op de
Nederlandse podia het meest. De
overdreven poespas; veel ge
schreeuw om niks. Dan is er nog
theater, dat iets te vertellen heeft.
Alleen dat laatste soort heeft in
deze wereld bestaansrecht". Heeft
Bram er nog iets aan toe te voegen?
Hij schudt het gekwelde hoofd.
„Freek heeft het weer bijzonder
mooi gezegd', mompelt hij.
Het moest er van komen. Na alle
moeilijkheden rond witte- en andere
goedkope platen, ook in de zoge
naamde klassieke sector, is het zaak
voo.r de Nederlandse Vereniging van
Grammofoonplatendetailhandela
ren, om iets terug te doen. Ze wor
den daartoe nu in de gelegenheid
gesteld met een nieuw label, ge
plaatst op speciale rekken: CfP, de
afkorting voor Classics for Pleasure.
Afgezien van het feit, dat onze taal
het beste overkomt wanneer we En
gels spreken, stamt deze actie met
„klassieken voor je plezier" uit En
geland. Een jaar succes!
Ook al is Nederland het land,
waar relatief de klassieke plaat het
hoogst genoteerd staat, toch koopt
hier slechts 0.8% regelmatig een
klassieker. „Het is te dwaas, dat een
zo goed produkt als Bachs orgelcon
certen of Verdi's opera's slecht „ge-
marked" wordt voor 0,8% van de
Nederlandse bevolking; zoals het te
dwaas is dat de grammofoonplaten
maatschappijen zich altijd richten
op de platenkopers in de grammo-
foonplatenhandel en vergeten dat
mevrouw Jansen toch ook wel eens
Frank Sinatra zou willen horen om
's morgens bij de koffie te draaien",
zo denkt de onafhankelijke dochter
CfP van moeder MfP (Music for
Pleasure) en grootmoeder EMI.
Daarom wordt de klassieke plaat
van nu af gedemocratiseerd voor de
resterende 99.2% van de bevol
king.
Hoe? Een repertoire van 36 el-
pee's om te beginnen en verder elke
twee maanden 4 tot 6 nieuwe el-
pee's. En dan voor een prijs, die we
niet gewend waren nl. f 9,95 per
stuk. Het schijnt dus toch te kun
nen. Nu gaat het niet om allemaal
nieuwe opnamen, maar bestaande
uit de EMI-catalogus (HMV-Apple
etc), hoewel er ook sprake is van 13
originele CfP-opnamen. In de CfP-
aanbieding treffen we o. a. aan sym
fonieën van Beethoven, Schubert,
Mozart, Dvorak, Handels Watermu-
sic, Le cocq-d'or van Rimsky Korsa-
kov, beroemde orgelwerken, piano
concerten van Rachmaninov en Beet
hoven, Italiaanse operakoren etc.
Twee van de eerste exemplaren
konden we reeds beluisteren:
STRAVINSKY: SACRE DU PRIN-
TEMPS (CfP - 129) in een eigenzin
nige uitvoering van 1960 door The
Philharmonia Orchestra o. 1. v. Igor
Markevitch. Hoewel we persoonlijk
de uitvoering o.l.v. Friscay prefe
reren, zeker de moeite waard voor
deze prijs. De andere opname be-
Eerlijk gezegd bewaar ik aan mijn
letterkundelessen op de middelbare
school niet zulke spannende herin
neringen. De docent kon, zijpaden
bewandelend, af en toe wel eens
interessant uit zijn slof schieten,
maar er was dan toch altijd het
boek, dat gekend moest worden; al
les chronologisch op een .rijtje. Be
nijdenswaardig zijn daarom dege
nen, die nu gebruik kunnen maken
van de serie „Literaire verkennin
gen", die met de regelmaat van de
klok, onder redactie van Martien de
Jong bij uitgeverij A. Sijthof de
deur uitgaan. Elk deeltje bevat een
toegespitst en overzichtelijk werk-1
stuk, dat bestaat uit een inleiding of
verhandeling, al dan niet gevolgd
door tekstanalyse of interviews; lite
raire teksten met, indien nodig, ver
klaringen; eer. bio-bibliografische
afdeling en tenslotte een werkop
dracht. Er zijn nu 10 deeltjes uit.
Om de laatste drie te nomen: MET
WAARACHTIGE ZORG, dat de to
neelschrijver Herman Heijermans
behandelt; geschreven door Dr. E.
de Jong. Prof dr. Lode Roose
schreef EN IS 'T DE LIEFDE NIET,
dat het Nederlandse sonnet in
de 16e en 17e eeuw tot onderwerp
heeft en Martien de Jong stelde
zelf het deeltje samen LANDEN,
STEDEN. ..MENSEN, dat de litera
tuur en architectuur van Rein Blij-
stra belicht. Over de keus en de
benaderingswijze van deze project-
jes valt hier en daar te twisten,
voordeel is, dat de afgeronde delen
overzichtelijk vat bieden op bepaal
de aspecten, die passen in het grote
geheel der verkenningen. Geschikt
voor HAVO, VWO, pedagogische
academies en mo-opleidingen, zal ie
der, die geïnteresseerd is in litera
tuur veel plezier kunnen beleven aan
deze prettig uitgegeven boekjes. Ze
kosten tussen f. 6 en f. 10 en zijn
ook in de boekhandel verkrijg
baar.
Van een geheel andere opzet is
het boek voor de meer wetenschap-
pelijk-literair geïnteresseerden MO
DERNE LITERATUURTEORIE van
T. A. van Dijk. Deze „experimentele
inleiding", die bij Van Gennep werd
uitgegeven (f. 12,50) onderscheidt
zich nadrukkelijk van de „klassie
ken" als Kayser, Wellek en Warren,
Ingarden, Stutterheim, Hamburger
e.a. door uit te gaan van de zoge
naamde transfoi'mationeel-generatie-
ve grammatica, waarbij de theorie
niet als handleiding voor interpreta
tie van individuele literaire teksten
moet worden gezien. „Samen met de
nu opkomende tekst-linguistiek en
sociale wetenscahppen als de leer
van de massakommunikatie kan
men de literatuurwetenschap be
schouwen als een onderdeel van een
zeer breed interdisciplinaire kompleks
van tekstwetenschappen, waarvan
de samenhang en de sociale relevan
tie evident zijn. Een institutionalise
ring van een dergelijke discipline
moet dan ook met nadruk worden
bepleit", aldus Van Dijk. Aan de
hoofdstukken als Het literaire kom-
munikatie-proces, De literaire tekst
als taaltest, teksttypen en tekstope
raties etc. is het politiserende ele
ment dan ook niet vreemd. Voor
geïnteresseerden.
Stravinsky.
treft kamermuziek van MOZART:
KLARINET KWINTET - KV 581 en
HOBOKWARTET - KV 370 (CfP
121); een opname van het Gabrieli
kwartet uit 1967, waarbij Keith
Puddy als clarinetist en Ian Wilson
als hoboïst soliëren. Een vorm van
gezond rechtoe-rechtaan musiceren.
Het zijn goede persingen, hoewel
ruis wijst op het feit, dat het hier
om „herdrukken" gaat. Persoonlijk
stoorde ons deze ruis echter niet
overmatig en was behoorlijk weg te
draaien.
eindredactie
henk egbers
(ADVERTENTIE)
Wij leverden niet alleen de installaties voor de overdekte
zwembadinrichting en de sporthal in THburg en voor het
Brabantbad in Den Bosch, maar ook voor tal van particuliere
woningen.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Zoals werd ver
wacht heeft de Tweede Kamer gister
middag de motie van Masman (PvdA)
verworpen om studenten die over het
afgelopen studiejaar een studietoela
ge van het rijk hadden, nog een na-
uitkering te geven vanwege onver
wacht hoge prijsstijgingen.
Alleen de oppositiepartijen PvdA,
D '66, PPR, PSP en CPN steunden de
motie.
De normen voor vaststelling van de
maximum-toelage zullen voortaan elk
jaar worden bijgesteld aan de hand
van de prijsindex. Na-uitkeringen
zullen niet worden gedaan, evenmin
als na-heffingen in het geval de voor
spelde prijsstijging eens hoger mocht
blijken dan de werkelijke uitkom
sten.
(Van onze redactie buitenland)
LONDEN. Zowel de Sovjet-Unie
als de VS hebben ruimtevaartuigen
ontwikkeld waarmee ze spionagesa-
tellieten of andere ruimtevaartuigen
kunnen ontdekken, onderscheppen en
vernietigen. Dit staat in de donder
dag in Londen verschenen editie
1971/72 van „Jane's all the world's
Aircraft".
Volgens „Jane" heeft de Sovjet-
Unie begin dit jaar proeven genomen
met kosmos-satellieten waarbij eer
der gelanceerde satellieten werden
vernietigd. Hieruit blijkt, aldus „Ja
ne", dat de Russen ook Amerikaanse
spionage-satellieten kunnen neer
halen. Van hun kant kunnen de Ame
rikanen ook Russische satellieten
vernietigen.
(Van een onzer verslaggers)
UTRECHT - AMSTERDAM
Sinds deze week kunnen burgers uit
Utrecht die met (juridische) proble
men zitten, terecht bij een tiental
„wetswinkels", waar ze kosteloos
rechtshulp of inlichtingen kunnen
krijgen.
Inlichtingen, die ze krijgen van
rechtenstudenten, want dat zijn de
initiatiefnemers tot deze servicever
lening
„De behoefte aan deze hulpverle
ning is groot", zegt Giep Hagoort.
„Bij de mensen bestaat vaak een
drempelvrees om aan te kloppen bij
de officiële instanties .In veel geval
len gaat het bovendien om simpele
zaken die vaak al met een telefoon
tje of het invullen van een formulier
opgelost kunnen worden".
De „wetswinkels" zien zich niet als
een concurrent van de advocaten,
Release, JAC, burgerlijke raadslieden
en dergelijke instanties. „Wij verle
nen hulp waar dat nodig is, waarbij
we de samenwerking met anderen
niet schuwen, zegt de heer Hagoort.
De wetswinkels (er zijn er nu tien)
worden gevestigd in Utrechtse wij
ken op het adres van een student.
Mr. W. F. C. Stevens, advocaat in
Amsterdam en pleiter voor een soci
aal rechtsbijstandsfonds, is niet on
verdeeld gelukkig met de wetswin
kels, „al juich ik het initiatief toe.
Maar ik geloof niet dat dit een taak
voor studenten is. Ze zijn niet ge
kwalificeerd. Ze weten niets van de
praktijk af en een praktijkman heb
je hierbjj toch wel nodig."
De heer Hoogvorst, secretaris van de
Coornhert-Liga (die zich. bezig
houdt met hervorming van het straf
recht): „Ik vind het idee goed, maar
we moeten oppassen voor versnippe
ring. Wij pleiten voor de stichting
van wijkverzorgingscentra, waar
men niet alleen op het gebied van
de directe rechtshulp bezig is, maar
ook op dat van de maatschappelijke
hulp. Een centrum, waarin we moe
ten proberen al die losse organisa
ties van nu in een verband onder te
brengen".
NIJMEGEN Drie mannen hebben
donderdagmiddag rond half drie een
gewapende overval gepleegd op een
filiaal van de Boerenleenbank op de
hoek Groenestraat-Dobbelmanweg.
De overvallers volgens het perso
neel Zuidmolukkers maakten
zich met ongeveer 10.000 gulden als
buit uit de voeten.
Op het moment van de overval wa
ren er geen klanten in de bank
aanwezig.
Twee van hen waren in het bezit
van een pistool, terwijl een derde
een nylonkous over zijn hoofd had
getrokken. Er is niet geschoten. De
overvallers gelastten twee vrouwe
hjke personeelsleden op de grond te
gaan liggen, terwijl de filiaalhouder,
de heer P. F. Hendriks, met zijn
medewerkster in het toilet werd op
gesloten.
Brieven voor aeze rubriek moeten met wi-
iedige neem en edrei worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechtf
bii hoge uitzondering zei van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie van brievan
(verkort of onverkort) betekent niet dot de
redactie het in alle gevallen eens is met in
houd, e.g. strekking.
Uw opmerking in De Stem van
vrijdag j.l. dat de instelling van een
internationale restauratie-commissie
voor het herstel van de liefdesbrief
van Vermeer meer zal gaan kosten
dan de gevraagde som voor Pakis
tan, heeft mij erg aangesproken. Na
tuurlijk erken ik de waarde van de
schilder Vermeer en zijn werken,
maar ik vraag me toch af of deze
mensen, die dan zogenaamd terwille
van het behoud van een oud schilde
rij, voor veel geld zitting willen
nemen in deze „internationale com
missie", niet eerder aangemerkt
moeten worden als profiteurs dan
als werkelijke kunstliefhebbers.
Natuurlijk is de oude kunst niet
dood, maar wel verleden, en spreekt
naar mijn idee slechts een beperkt
aantal mensen aan. De behoefte in
deze tijd is kunst die de mensen
van 1971 aanspreekt en die wegge
drukt wordt door maatregelen die
het resultaat zijn van gevestigde
maatschappelijke normen, waarbin
nen geen plaats is voor een vrije
kunstvorm, waaraan zoveel behoefte
bestaat voor de werkelijk bewuste
mens van 1971.
Om het heel concreet te stellen,
zou ik voorstander zijn om het geld,
besteed aan deze „internationale
commissie" uit te geven aan de wa
re ekspressie van de huidige kunste
naar en laat het herstel van de
liefdesbrief van Vermeer over aan
een paar specialisten, die het veel
beter en veel goedkoper kunnen dan
een zogenaamde „internationale
commissie".
BREDA.
JANUS NUYTEN
(ADVERTENTIE)
TWINTIGSTE
eindhoven
in de philips-jubileum-halleo
dagelijks Lm. zondag
van Vi211 uur
•*M*j
(Van onze RTV-redactie);
HILVERSUM Het bestuur van
de KRO maakt zich ernstig zorgen
over de financiële situatie van de om
roepvereniging in de nabije toekomst.
Het KRO-bestuur meent bovendien,
dat er op dit moment weinig uitzicht
is op een werkelijke verbetering.
„Meer dan ooit zal de KRO es in
de komende jaren voor moeten wa«
ken, door het wegvallen van de in
komsten uit het vermogen, niet in de
rode cijfers te raken", aldus het KRO-
bestuur.
De radio- en televisieprogramma's
van de KRO hebben het afgelopen
jaar ruim achttien miljoen gulden
gekost. De omroepvereniging heeft
een en ander niet geheel uit de om
roepbijdragen kunnen financieren.
Uit de verenigingskas moest er nog
1,2 miljoen gulden bij.
Het bestuur van de KRO is van
oordeel, dat op korte termijn de om
roepbijdragen verhoogd zullen moe
ten worden. Momenteel wordt de
omroep onvoldoende geld ter beschik
king gesteld om haar taak te kunnen
vervullen.
(ADVERTENTIE)
Caquelon inwrijven met knoSoolE.
Dan 4 dl halfdroge witte wijn in
de pan verwarmen tot de wijn
gaat bruisen. Vervolgens 500gr
fijngesneden jong belegen Goudse
toevoegen, goed roeren en weer
aan de kook brengen. Binden met
maïzena, op smaak
afinaken met
zout, peper,
nootmuskaat
en wat kirsch.
