H -
JEUGD OP ZOEK NAAR
EIGEN LEVENSSTIJL
H
Kinderen
Amsterdamse
kunstschilder
wil
een
half
miljoen
handtekeningen
tegen
Jagers
Alleen
Haven
Geluk
Sacrament
De man of vrouw die Gerarc'
Esser moet opvolgen zal na
melijk niet alleen heel erg
betrokken moeten zijn bij he1
tot van de dieren, maai
moet bovendien erg goed
met kinderen om kunnen
gaan. Gerard Esser praat
bijna uitsluitend voor kinde
ren omdat deze veel beter
toegankelijk zijn dan vol-
kunnen boeien. Gerard Es
ser: „Maar als ik dan bin
nenkom en door zo'n grote
groep kinderen enthousiast
word begroet voel ik me her
boren, dan kan ik ineens al
les weer aan en voel ik me
weer één met de jeugd".
Ook tijdens de komende ac
tie gaat Gerard Esser weer
op scholen praten, hij heeft
al uitnodigingen gekregen
vanuit Leeuwarden, Gronin-
Moord op de Walrussen van Gerard Esser.
wa'ssenen. Kinderen tot een
jaar of achttien zijn volgens
hem nog niet opgeslokt door
de drukte van de moderne
maatschappij, kinderen
staan nog open voor 't dier
en een belangrijk deel van
zijn acties voert Gerard Es
ser daarom op scholen. Met
en zonder uitnodiging houdt
hij lezingen voor scholieren,
soms wel voor 15.000 in twee
dagen. Dat werk is natuur
lijk ontzettend vermoeiend
en vaak weet hij dan ook
werkelijk niet hoe hji een
volgende groep weer zal
Het menselijk
schrikbewind
over de dieren
gen, Eindhoven, Zwolle en
Emmeloord. Het gemeente
bestuur van Maastricht heeft
alle scholen verzocht om ac
ties te voeren in overleg met
Esser en pok uit verschillen
de andere steden is al mede
werking toegezegd.
De 64-jarige Amsterdamse
kunstenaar is echter onver
moeibaar en hoopt op nog
meer uitnodigingen („Ik hoef
er geen geld voor te hebben,
als men mijn rèi's en verblijf
wil bekostigen ben ik al te
vreden".). Bovendien hoopt
hij zijn actie tot buiten de
grenzen te kunnen uitbrei
den. Uit het Belgische Gent
heeft hij al medewerking
toegezegd gekregen en de
Frankfurter dierentuindirec
teur Grzimek heeft ook alle
steun toegezegd. Het is Ge
rard Esser echter nooit ge
noeg. Hij wil minstens een
half miljoen handtekeningen
en 500 kindertekeningen.
Waarom? Op elk pak van
duizend handtekeningen
plakt de onvermoeibare Am
sterdammer een kinderteke
ning om duidelijk te maken
hoe de kinderen met 't dier
meeleven. In Stockholm
hoopt hij deze tekeningen te
kunnen exposeren en daar
mee de aandacht op zijn ac
tie en de nood van de (zoog-)
dieren te vestigen.
Om redenen die hemzelf ook
niet helemaal duidelijk zijn
is Gerard Esser voorname
lijk geïnteresseerd in zoog
dieren. In zijn kamer loopt
weliswaar ook een schildpad
en in en buiten kooien laten
een papegaai, zangvogels, 'n
kapmeeuw en hele troepen
mussen voortdurend hun
aanwezigheid horen, maar
de aandacht van dfe kunste
naar richt zich vooral op de
grotere zoogdieren. Gerard
Ess'er staat pal voor het be
houd van deze dieren, is
consequent vegetariër en be
strijdt met grote felheid de
vivisectie.
Met een aan woede grenzend
vuur beert hij zich ook tegen
de jacht. Volgens Gerard
Esser is jacht een gelegali
seerde vorm van dierenmis-
Gerard Esser (links) bij
het aanbieden van het kwart
miljoen handtekeningen die
hij verzamelde in zijn actie
tegen het afslachten van zee
honden. In het midden de
heer Seynes, onder-secretaris
generaal bij de Verenigde Na
ties waar Gerard Esser zijn
handtekeningen deponeerde
en rechts de heer Fack, Ne
derlands permanente verte
genwoordiger bij de V.N.
handeling en is het veel aan
gevoerde motief dat de jacht
nodig is om het wild te selec
teren een grote leugen. Zich
zelf voortdurend interrumpe
rend met gruwelijke voor
beelden spreekt hij met af
schuw over de opvattingen
van de jagers die beweren
dat ze kruitdamp in het
bloed hebben zitten en
daarom moeten schieten.
Volgens Gerard Esser wil
men alleen maar dieren uit
elkaar knallen om het plezier
en omdat de mannen hun
taak in het boudoir niet
meer kunnen vervullen'. In
de Verenigde Staten zou een
actie op touw worden gezet
om deze jagersmentaliteit te
bestrijden.
Gerard Esser voert zijn ac
ties nagenoeg alleen. Vol
gens hemzelf kunnen andere
mensen hem niet vervangen
omdat de jeugd hém wil
zien. Hij zou een tweede ik
moeten hebben die hem zou
kunnen helpen maar zoals
al gezegd die is niet te
vinden. Vrienden van Gerard
Esser hebben hem al ver
schillende malen aangeraden
om zijn acties in een stich
ting te centraliseren, maar
daar voelt hij niets voor om
dat een stichting een te ge
sloten groep zou zijn. Een
stichting hoeft volgens de
hepr Esser geen verantwoor
ding af te leggen. Om zijn
acties te kunnen bekostigen
heeft Gerard Esser daarom
(helaas) een girorekening
moeten openen. Hij heeft er
een hekel a-an om geld_ aan
te nemen maar omdat hij
zelf een bescheiden inkomen
heeft is hij dat wel ver
plicht (na lang aarzelen
geeft hij het nummer:
2135697).
Gerard Esser heeft de strijd
bijl weer opgegraven. Voor
het laatst denkt hij zelf. Nog
eenmaal wil hij proberen om
met een groot aantal hand
tekeningen het geweld van
de mens jegens het dier om
te buigen in een meer ver
draagzame houding. De ti
rannieke wijze waarop de
mens de dieren uitroeit (en
die volgens Gerard Esser
geen catastrofe wordt maar
al is) moet volgens dfcze Am
sterdamse kunstenaar wor
den gestopt anders is er voor
die mens ook geen toe
komst. Om dit te hereiken
h'e'eft Gerard Esser alles
over, ook de vakanties naar
Frankrijk en Joegoslavië die
hem aangeboden zijn en die
hij eigenlijk voor zijn ge
zondheid hard nodig h'e'eft.
door J. WILLEMS
-■■- at Europese na
tuurbeschermingsjaar is
volgens de 64-jarige Am
sterdammer Gerard Esser
een grote flop geworden
omdat geen enkel land
werkelijk iets heeft gedaan
om het lot van de dieren
te verbeteren, jagers heb
ben een mentaliteit waar
van hij gruwt en hij vindt
dat in iedere VN-deiegatie
onmiddellijk een ecoloog
milieudeskundige) be
noemd moet worden.
Vanuit een heel bescheiden,
overvolle bovenverdieping
aan de Quellijnstraat in oud
zuid voert Gerard Esser een
solo-actie tegen wat hij
noemt: het menselijk schrik
bewind over de dieren. Een
jaar of zes geleden is hij zijn
kruistocht begonnen met een
handtekeningenactie tegen
de slachting van zeehonden
in Canadia en als het moge
lijk is wil hij er volgend
jaar mee stoppen. Gerard
Esser is namelijk moe, moe
van het vechten en moe van
het voortdurend zelf moeten
regelen van allerlei acties.
Hij heeft weliswaar een
groot aantal naamloze mede
werkers die af en toe kun
nen helpen maar het meeste
Werk doet hij toch zelf. De
grote handtekeningenactie
die hij binnenkort wil starten
moet daarom de laatste zijn.
Volgend jaar wil hij met een
half miljoen handtekeningen
naar de grote milieuconfe
rentie in Stockholm en daar
na wil hij zich terugtrekken.
Voordat hij zich echter weer
I helemaal aan het schilderen
en aan zijn vele huisdieren
kan gaan wijden moet er
echter eerst een opvolger ge
vonden worden, iemand die
met hetzelfde vuur de strijd
voor het behoud van de die-
'ren voortzet. En die iemand
-is volgens Gerard Esser niet
te vinden.
sprak. Herman Cohen zegt:
,De drug-scène is een zeer-
complexe, maar ook een zeer
intrigerende wereld, een we
reld waarin de grootste te
genstellingen rustig naast ei
kaar kunnen voorkomen
verheven ideologieën naast
bizarre spuitrituelen, aanko
mende gangsters naast zeer
plezierige en ontspannen aca
demici. Deze grote tegenstel
lingen alsmede het proces
matig karakter van het
druggebruik (zowel al's ver
schijnsel als voor wat betreft
het individuele gebruik) zou
den ons wel eens kunnen no
pen om het causale denken
los te laten. Met andere
woorden niet meer vragen
naar het waarom van een si
tuatie, maar het hoe van een
steeds voortgaand proces.
Set is wel zaak om de scène
open te houden en dit kan al
leen wanneer er geen oor
logssituatie ontstaat, waarin
lamenleving, politie en scène
als tegenstanders tegenover
elkaar komen te staan. Een
dergelijke situatie is slecht
én voor de samenleving én
voor de scène."
Veel ex-gebruikers zijn al
een stap verder. Ze hebben
het drug-middel niet meer
nodig. De drug heeft zijn nut
voor hen gehad. Ze hebben
zich gelegd aan de voeten
van Oosterse leraren. Ze heb
ben zich meditatief zo ge
vormd dat zij in de maat
schappij kunnen leven zonder
door die maatschappij „aan
geraakt" te worden. Zij zijn
temggekomen van een verre
reis en in veilige haven aan
gekomen.
Velen zijn nog niet zover. Zo
als Frans en Rudy. Zij zijn
„op weg", zoals Jack Kerou-
ac jaren geleden schreef. Dat
mag voor de maatschappij
geen reden zijn om hen uit te
spuwen. Want die maat-
ïchppij zal moeite toege
ven dat hun doel nobel is,
ook al is het niet het doel van
de maatschappij.
Hun vlucht omhoog in hun
„mimd" gaat met vallen en
opstaan. Het is beter hen be
hulpzaam te zijn dan hen te
laten vallen. Vleugellam ge
slagen.
algemeen zijn gebaseerd."
Roszak zet zich op een bij
zonder knappe manier af te
gen de technicratische maat
schappij, waardoor alles en
iedereen wordt opgeslokt.
Zelfs de slaapkamer is geen
veilige plaats meer. Zwarte
Panter Bobby Seale heeft hel
eens zo uitgedrukt: „Leven
vrijheid en het najagen var
geluk betekenen niets voo:
me als ik niet naar huis kar
gaan en me daar veilig voe
len al's iik met mijn vrouw ii
bed de aarde lig te verv
len."
Bij de druggebruikers gaal
het dan ook niet om de drugs
Hum doel is een beetje geluk
een beetje leven. Maar om
dat zij ingebed zitten in ees
maatschappij die hen te
gen wil en dank stuur
naar prestatie, naar gek
verdienen, naar de top, zoe
ken zij naar iets dat deze
maatschappij niet accepteer
en dat hen doet „uitbreken.'
Het middel: drukgs. Ande
re uitbreekmogelijkhedeT
(waar ook drugs weer eer
rol spelen) zijn (geweest):
provo, hippie, yippie, flowei
power, popfestivals en de
trek naar het meditatieve
Oosten met leermeesters als
Zen en I Ching, onlang's nof
door Simon Vinkenoog ver
taald voor de bloemenkiede
ren van Nederland. Drug
als een „stijl van leven" be
tekent dat niet tevens een on
dergang? Zwarte cijfers stro
men dagelijks uit publicaties
drugs betekenen de dood
Drugs bewerken een totals
afbraak van de persoonlijk
heid. Is dat wel zo?
Kan een drugloze maat
schappij de ontplooiing van
de persoonlijkheid gerande-
ren? Neen. Zij is er juist op
uit om het individu in te pas
sen in het geheel. Om het
geen individu meer te laten
zijn. Voor velen is dat een
aannemelijke methode. Voor
vele anderen i's het een mo
tief om te vluchten. De
vluchters kwamen weliswaar
toch weer terecht in een an
dere maatschappij van lotge
noten, maar dit was een
maatschappij die hen aan
door FRITS STOMMELS
JL ij komt naar me
toe blazend op een bam
boefluitje. De dagen en
nachten dat hij de slaap
niet heeft gezien zijn niet
van zijn gezicht af te ie
zen. Vijf etmalen houdt hij
zich reeds overeind in een
vitale springlevendheid.
De pervitine (amfetamine)
houdt hem op de been-
Zwervend langs de bloem
bedden van de grote stad.
Hij heeft links en rechts
wat genomen. Uit tuinen
die hij op zijn nachtelijke
odyssee tegenkwam.
De ruiker die hij ervan sa
menstelde is voor hem ais
de Tuin van Eden. Dat
zegt hij tenminste. En ik
moet hem op zijn woord
geloven. Frans van 23 is
een amfetaminespuiter en
wanneer hij onder invloed
is, is hij niet kapot te krij
gen. Daarna komt de pijn
in de botten en slaap, vee)
slaap.
De bad trip heeft hem voor
goed genezen. Al kreeg ik
tweeduizend gulden. Nooit
meer.
Serge (30): „Ik maakte op
een avond een verschrikke
lijke toestand en dat gewoon
door hasj. Maar ik nam te-
- veel, veel teveel. Ik had een
half uur nodig om oP mijn
horloge te kijken hoe laat het
was. Ik deed twee uur over
een afstand van enkele me
ters. Dat hoorde ik tenminste
van mensen die erbij waren.
Ze hadden hartelijk gelachen
om mijn pogingen Het was
alsof ik tweemaal de zwaar
tekracht moest overwinnen".
Drugs. Waarom, hoe, slecht
of goed? Hard, soft of beide.
Spuiten of slikken of gewoon
roken, gezellig onder elkaar?
Wat is het? Wat bezielt de
gebruikers?
,Het gebruik van drugs is
als een sacrament. Een ma
nier om verdeT en hoger te
komen."
„Het leven van het individu
wordt een happening, een
trip."
„Het gaat niet om de wer
king van de drugs, maar om
de levensstijl, waarin deze
middelen worden ingepast."
Uitspraken die er niet om
liegen en die een zekere
rechtsgeldigheid niet ontzegd
kan worden. De Amerikaan
Theodore Roszak zegt in zijn
pas in het Nederlands ver
schenen „Opkomst van een
tegencultuur": „Als we aan
vaarden dat de tegencultuur
in wezen een onderzoek is
van de bewustzijnspolitiek
dan heeft de psychedelische
ervaring daarbij zijn plaats
als een, maar niet meer dan
een, mogelijke methode om
dat onderzoek aan te vatten.
Het wordt een beperkt che
misch middel voor het berei
ken van een veel groter psy
chisch doel, namelijk de her
formulering van de persoon
lijkheid, waarop de sociale
ideologie en de cultuur in het
Rudy van 24 is opiumspuiter
(heroïne en morfine). Hij
zegt het niemand aan te wil
len raden maar er zelf niet
buiten te kunnen. Voor hem
is het een middel om die
„andere" wereld, zoals hij
het noemt, te ontvluchten
Hij kan niet leven in die we
reld die door z.ijn ouders voor
hem gemaakt is. Hij wi
meetellen, als individu. Iets
betekenen, op de eerste
plaats voor zichzelf en dar
brengt hem de spuit. Het is
gewoon fijn, zegt hij. Maar
ook: ik wil me bepaald niet
dood spuiten.
Harry i's 29. Hij deed mee
aan een LSD-experiment.
Kan hem hoeft het niet myer.