H - JEUGD OP ZOEK NAAR EIGEN LEVENSSTIJL H Kinderen Amsterdamse kunstschilder wil een half miljoen handtekeningen tegen Jagers Alleen Haven Geluk Sacrament De man of vrouw die Gerarc' Esser moet opvolgen zal na melijk niet alleen heel erg betrokken moeten zijn bij he1 tot van de dieren, maai moet bovendien erg goed met kinderen om kunnen gaan. Gerard Esser praat bijna uitsluitend voor kinde ren omdat deze veel beter toegankelijk zijn dan vol- kunnen boeien. Gerard Es ser: „Maar als ik dan bin nenkom en door zo'n grote groep kinderen enthousiast word begroet voel ik me her boren, dan kan ik ineens al les weer aan en voel ik me weer één met de jeugd". Ook tijdens de komende ac tie gaat Gerard Esser weer op scholen praten, hij heeft al uitnodigingen gekregen vanuit Leeuwarden, Gronin- Moord op de Walrussen van Gerard Esser. wa'ssenen. Kinderen tot een jaar of achttien zijn volgens hem nog niet opgeslokt door de drukte van de moderne maatschappij, kinderen staan nog open voor 't dier en een belangrijk deel van zijn acties voert Gerard Es ser daarom op scholen. Met en zonder uitnodiging houdt hij lezingen voor scholieren, soms wel voor 15.000 in twee dagen. Dat werk is natuur lijk ontzettend vermoeiend en vaak weet hij dan ook werkelijk niet hoe hji een volgende groep weer zal Het menselijk schrikbewind over de dieren gen, Eindhoven, Zwolle en Emmeloord. Het gemeente bestuur van Maastricht heeft alle scholen verzocht om ac ties te voeren in overleg met Esser en pok uit verschillen de andere steden is al mede werking toegezegd. De 64-jarige Amsterdamse kunstenaar is echter onver moeibaar en hoopt op nog meer uitnodigingen („Ik hoef er geen geld voor te hebben, als men mijn rèi's en verblijf wil bekostigen ben ik al te vreden".). Bovendien hoopt hij zijn actie tot buiten de grenzen te kunnen uitbrei den. Uit het Belgische Gent heeft hij al medewerking toegezegd gekregen en de Frankfurter dierentuindirec teur Grzimek heeft ook alle steun toegezegd. Het is Ge rard Esser echter nooit ge noeg. Hij wil minstens een half miljoen handtekeningen en 500 kindertekeningen. Waarom? Op elk pak van duizend handtekeningen plakt de onvermoeibare Am sterdammer een kinderteke ning om duidelijk te maken hoe de kinderen met 't dier meeleven. In Stockholm hoopt hij deze tekeningen te kunnen exposeren en daar mee de aandacht op zijn ac tie en de nood van de (zoog-) dieren te vestigen. Om redenen die hemzelf ook niet helemaal duidelijk zijn is Gerard Esser voorname lijk geïnteresseerd in zoog dieren. In zijn kamer loopt weliswaar ook een schildpad en in en buiten kooien laten een papegaai, zangvogels, 'n kapmeeuw en hele troepen mussen voortdurend hun aanwezigheid horen, maar de aandacht van dfe kunste naar richt zich vooral op de grotere zoogdieren. Gerard Ess'er staat pal voor het be houd van deze dieren, is consequent vegetariër en be strijdt met grote felheid de vivisectie. Met een aan woede grenzend vuur beert hij zich ook tegen de jacht. Volgens Gerard Esser is jacht een gelegali seerde vorm van dierenmis- Gerard Esser (links) bij het aanbieden van het kwart miljoen handtekeningen die hij verzamelde in zijn actie tegen het afslachten van zee honden. In het midden de heer Seynes, onder-secretaris generaal bij de Verenigde Na ties waar Gerard Esser zijn handtekeningen deponeerde en rechts de heer Fack, Ne derlands permanente verte genwoordiger bij de V.N. handeling en is het veel aan gevoerde motief dat de jacht nodig is om het wild te selec teren een grote leugen. Zich zelf voortdurend interrumpe rend met gruwelijke voor beelden spreekt hij met af schuw over de opvattingen van de jagers die beweren dat ze kruitdamp in het bloed hebben zitten en daarom moeten schieten. Volgens Gerard Esser wil men alleen maar dieren uit elkaar knallen om het plezier en omdat de mannen hun taak in het boudoir niet meer kunnen vervullen'. In de Verenigde Staten zou een actie op touw worden gezet om deze jagersmentaliteit te bestrijden. Gerard Esser voert zijn ac ties nagenoeg alleen. Vol gens hemzelf kunnen andere mensen hem niet vervangen omdat de jeugd hém wil zien. Hij zou een tweede ik moeten hebben die hem zou kunnen helpen maar zoals al gezegd die is niet te vinden. Vrienden van Gerard Esser hebben hem al ver schillende malen aangeraden om zijn acties in een stich ting te centraliseren, maar daar voelt hij niets voor om dat een stichting een te ge sloten groep zou zijn. Een stichting hoeft volgens de hepr Esser geen verantwoor ding af te leggen. Om zijn acties te kunnen bekostigen heeft Gerard Esser daarom (helaas) een girorekening moeten openen. Hij heeft er een hekel a-an om geld_ aan te nemen maar omdat hij zelf een bescheiden inkomen heeft is hij dat wel ver plicht (na lang aarzelen geeft hij het nummer: 2135697). Gerard Esser heeft de strijd bijl weer opgegraven. Voor het laatst denkt hij zelf. Nog eenmaal wil hij proberen om met een groot aantal hand tekeningen het geweld van de mens jegens het dier om te buigen in een meer ver draagzame houding. De ti rannieke wijze waarop de mens de dieren uitroeit (en die volgens Gerard Esser geen catastrofe wordt maar al is) moet volgens dfcze Am sterdamse kunstenaar wor den gestopt anders is er voor die mens ook geen toe komst. Om dit te hereiken h'e'eft Gerard Esser alles over, ook de vakanties naar Frankrijk en Joegoslavië die hem aangeboden zijn en die hij eigenlijk voor zijn ge zondheid hard nodig h'e'eft. door J. WILLEMS -■■- at Europese na tuurbeschermingsjaar is volgens de 64-jarige Am sterdammer Gerard Esser een grote flop geworden omdat geen enkel land werkelijk iets heeft gedaan om het lot van de dieren te verbeteren, jagers heb ben een mentaliteit waar van hij gruwt en hij vindt dat in iedere VN-deiegatie onmiddellijk een ecoloog milieudeskundige) be noemd moet worden. Vanuit een heel bescheiden, overvolle bovenverdieping aan de Quellijnstraat in oud zuid voert Gerard Esser een solo-actie tegen wat hij noemt: het menselijk schrik bewind over de dieren. Een jaar of zes geleden is hij zijn kruistocht begonnen met een handtekeningenactie tegen de slachting van zeehonden in Canadia en als het moge lijk is wil hij er volgend jaar mee stoppen. Gerard Esser is namelijk moe, moe van het vechten en moe van het voortdurend zelf moeten regelen van allerlei acties. Hij heeft weliswaar een groot aantal naamloze mede werkers die af en toe kun nen helpen maar het meeste Werk doet hij toch zelf. De grote handtekeningenactie die hij binnenkort wil starten moet daarom de laatste zijn. Volgend jaar wil hij met een half miljoen handtekeningen naar de grote milieuconfe rentie in Stockholm en daar na wil hij zich terugtrekken. Voordat hij zich echter weer I helemaal aan het schilderen en aan zijn vele huisdieren kan gaan wijden moet er echter eerst een opvolger ge vonden worden, iemand die met hetzelfde vuur de strijd voor het behoud van de die- 'ren voortzet. En die iemand -is volgens Gerard Esser niet te vinden. sprak. Herman Cohen zegt: ,De drug-scène is een zeer- complexe, maar ook een zeer intrigerende wereld, een we reld waarin de grootste te genstellingen rustig naast ei kaar kunnen voorkomen verheven ideologieën naast bizarre spuitrituelen, aanko mende gangsters naast zeer plezierige en ontspannen aca demici. Deze grote tegenstel lingen alsmede het proces matig karakter van het druggebruik (zowel al's ver schijnsel als voor wat betreft het individuele gebruik) zou den ons wel eens kunnen no pen om het causale denken los te laten. Met andere woorden niet meer vragen naar het waarom van een si tuatie, maar het hoe van een steeds voortgaand proces. Set is wel zaak om de scène open te houden en dit kan al leen wanneer er geen oor logssituatie ontstaat, waarin lamenleving, politie en scène als tegenstanders tegenover elkaar komen te staan. Een dergelijke situatie is slecht én voor de samenleving én voor de scène." Veel ex-gebruikers zijn al een stap verder. Ze hebben het drug-middel niet meer nodig. De drug heeft zijn nut voor hen gehad. Ze hebben zich gelegd aan de voeten van Oosterse leraren. Ze heb ben zich meditatief zo ge vormd dat zij in de maat schappij kunnen leven zonder door die maatschappij „aan geraakt" te worden. Zij zijn temggekomen van een verre reis en in veilige haven aan gekomen. Velen zijn nog niet zover. Zo als Frans en Rudy. Zij zijn „op weg", zoals Jack Kerou- ac jaren geleden schreef. Dat mag voor de maatschappij geen reden zijn om hen uit te spuwen. Want die maat- ïchppij zal moeite toege ven dat hun doel nobel is, ook al is het niet het doel van de maatschappij. Hun vlucht omhoog in hun „mimd" gaat met vallen en opstaan. Het is beter hen be hulpzaam te zijn dan hen te laten vallen. Vleugellam ge slagen. algemeen zijn gebaseerd." Roszak zet zich op een bij zonder knappe manier af te gen de technicratische maat schappij, waardoor alles en iedereen wordt opgeslokt. Zelfs de slaapkamer is geen veilige plaats meer. Zwarte Panter Bobby Seale heeft hel eens zo uitgedrukt: „Leven vrijheid en het najagen var geluk betekenen niets voo: me als ik niet naar huis kar gaan en me daar veilig voe len al's iik met mijn vrouw ii bed de aarde lig te verv len." Bij de druggebruikers gaal het dan ook niet om de drugs Hum doel is een beetje geluk een beetje leven. Maar om dat zij ingebed zitten in ees maatschappij die hen te gen wil en dank stuur naar prestatie, naar gek verdienen, naar de top, zoe ken zij naar iets dat deze maatschappij niet accepteer en dat hen doet „uitbreken.' Het middel: drukgs. Ande re uitbreekmogelijkhedeT (waar ook drugs weer eer rol spelen) zijn (geweest): provo, hippie, yippie, flowei power, popfestivals en de trek naar het meditatieve Oosten met leermeesters als Zen en I Ching, onlang's nof door Simon Vinkenoog ver taald voor de bloemenkiede ren van Nederland. Drug als een „stijl van leven" be tekent dat niet tevens een on dergang? Zwarte cijfers stro men dagelijks uit publicaties drugs betekenen de dood Drugs bewerken een totals afbraak van de persoonlijk heid. Is dat wel zo? Kan een drugloze maat schappij de ontplooiing van de persoonlijkheid gerande- ren? Neen. Zij is er juist op uit om het individu in te pas sen in het geheel. Om het geen individu meer te laten zijn. Voor velen is dat een aannemelijke methode. Voor vele anderen i's het een mo tief om te vluchten. De vluchters kwamen weliswaar toch weer terecht in een an dere maatschappij van lotge noten, maar dit was een maatschappij die hen aan door FRITS STOMMELS JL ij komt naar me toe blazend op een bam boefluitje. De dagen en nachten dat hij de slaap niet heeft gezien zijn niet van zijn gezicht af te ie zen. Vijf etmalen houdt hij zich reeds overeind in een vitale springlevendheid. De pervitine (amfetamine) houdt hem op de been- Zwervend langs de bloem bedden van de grote stad. Hij heeft links en rechts wat genomen. Uit tuinen die hij op zijn nachtelijke odyssee tegenkwam. De ruiker die hij ervan sa menstelde is voor hem ais de Tuin van Eden. Dat zegt hij tenminste. En ik moet hem op zijn woord geloven. Frans van 23 is een amfetaminespuiter en wanneer hij onder invloed is, is hij niet kapot te krij gen. Daarna komt de pijn in de botten en slaap, vee) slaap. De bad trip heeft hem voor goed genezen. Al kreeg ik tweeduizend gulden. Nooit meer. Serge (30): „Ik maakte op een avond een verschrikke lijke toestand en dat gewoon door hasj. Maar ik nam te- - veel, veel teveel. Ik had een half uur nodig om oP mijn horloge te kijken hoe laat het was. Ik deed twee uur over een afstand van enkele me ters. Dat hoorde ik tenminste van mensen die erbij waren. Ze hadden hartelijk gelachen om mijn pogingen Het was alsof ik tweemaal de zwaar tekracht moest overwinnen". Drugs. Waarom, hoe, slecht of goed? Hard, soft of beide. Spuiten of slikken of gewoon roken, gezellig onder elkaar? Wat is het? Wat bezielt de gebruikers? ,Het gebruik van drugs is als een sacrament. Een ma nier om verdeT en hoger te komen." „Het leven van het individu wordt een happening, een trip." „Het gaat niet om de wer king van de drugs, maar om de levensstijl, waarin deze middelen worden ingepast." Uitspraken die er niet om liegen en die een zekere rechtsgeldigheid niet ontzegd kan worden. De Amerikaan Theodore Roszak zegt in zijn pas in het Nederlands ver schenen „Opkomst van een tegencultuur": „Als we aan vaarden dat de tegencultuur in wezen een onderzoek is van de bewustzijnspolitiek dan heeft de psychedelische ervaring daarbij zijn plaats als een, maar niet meer dan een, mogelijke methode om dat onderzoek aan te vatten. Het wordt een beperkt che misch middel voor het berei ken van een veel groter psy chisch doel, namelijk de her formulering van de persoon lijkheid, waarop de sociale ideologie en de cultuur in het Rudy van 24 is opiumspuiter (heroïne en morfine). Hij zegt het niemand aan te wil len raden maar er zelf niet buiten te kunnen. Voor hem is het een middel om die „andere" wereld, zoals hij het noemt, te ontvluchten Hij kan niet leven in die we reld die door z.ijn ouders voor hem gemaakt is. Hij wi meetellen, als individu. Iets betekenen, op de eerste plaats voor zichzelf en dar brengt hem de spuit. Het is gewoon fijn, zegt hij. Maar ook: ik wil me bepaald niet dood spuiten. Harry i's 29. Hij deed mee aan een LSD-experiment. Kan hem hoeft het niet myer.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 5