HET STAATSBEZOEK VAN „RADJA BELANDA"
Definitieve
afsluiting
koloniaal
tijdperk
Man onderhield gezin
jaren van inbraken
Naar Sopot-festival
lom te
Chr. Volkspartij
voor volgende
verkiesingen
ik m Mms map
WATZ/EM Rollen
Hoor deze_2omer.'
VeerTic-
PAKOE
binnenland
buitenland
Heimwee
Merde ka
]Na diefstal springstof
weer kraken van
brandkasten verwacht
rong te water
Sp
na vechtpartij
was dodelijk
Wachtlijsten voor
biologiestudenten
Dinsdag 24 augustus 1971
24 augu5tus 1971
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG Het staatsiebezoek, dat koningin Juliana en Prins
Bernhard aan Indonesië zullen brengen, is een even waardige als
definitieve afsluiting van het koloniale en turbulente postkoloniale
tijdperk. Dit bezoek is de meest nadrukkelijke bevestiging van wat
Nederland in het algemeen slechts node en schoorvoetend aan
vaard heeft, namelijk dat Indonesië, het oude Nederlands-Indië,
een vrij en onafhankelijk land is. De atmosfeer tussen Nederland
en Indonesië is opgeklaard, het noodweer is voorbij. De laatste
donderslagen rolden weg toen de kwestie Nieuw Guinea, thans
Irian Barat, afgedaan was. Sedertdien hebben de opklaringen meer
en meer de overhand gekregen.
Het tempelcomplex Boroboedoer, getuigenis van eeuwenoude cultuur.
De eerste ontmoeting tussen Ne
derland en het eilandenrijk, dat
thans Indonesië heeft, had plaats
op een junidag in het jaar 1596
toen Houtmans schepen het anker
lieten vallen voor de kust van
Bantam. Voordien hadden beide
landen hun eigen historische weg
bewandeld. Toen het land Neder
land in zijn tegenwoordige gedaan
te nog gevormd moest worden, liep
op Java reeds de oudste mens, de
Pithecantropoide Javamens rond,
wiens overblijfselen gevonden zijn
in de bedding van de Solorivier.
En in de tijd dat een deel van het
mensdom in West-Europa nog in
dierenvellen wandelde, werd in
midden-Java het schitterende
boeddistische monument, de Boro
boedoer opgetrokken. En terwijl
Nederland zijn Karolingers en zijn
graven Floris en Dirk verwerkte,
kwamen en gingen de machtscen
tra in Indonesië: de rijken Sriwid-
jaja, Kediri, Singosari, Modjopahit
en Mataram, die ieder op hun
beurt een rol van grote betekenis
hebben gespeeld.
Houtmans reis was geen plezier
tocht, maar noodzaak. Als gevolg
van het conflict met Spanje was
Lissabon als overslaghaven voor
wat men later „koloniale waren"
zou noemen verloren gegaan. De
wal van Antwerpen verlegde het
zwaartepunt van de handel in de
Nederlanden naar Amsterdam. De
Hollanders maakten zich niet al
leen op om de wereldvrachtvaart
in handen te nemen, maar ook om
de Portugezen van hun handels
routes naar en uit hun steunpunten
in het Verre Oosten te verdrij
ven.
Vanaf die gedenkwaardige juni
dag in 1596 raakten de histories
van Nederland en Indonesië steeds
nauwer met elkaar verweven.
De oude Hollanders hebben zich
nooit druk gemaakt over het stich
ten van een imperium. Ze hadden
maar een interesse, het vestigen
van monopolies en deze, zo nodig,
met de wapens te verdedigen, c.q.
uit te breiden. Daartoe dienden de
forten die zij her en der bouwden
in strategisch belangrijke, maar
doorgaans door malaria geteisterde
kuststreken.
Het koloniale imperium, die
„gordel van smaragd die zich om
de evenaar slingert", zoals de
meesten van ons dat gekend heb
ben, heeft eigenlijk pas in de vori
ge eeuw zijn definitieve vorm ge
kregen. Noodzakelijke uitbreiding
van de handelsbelangen, de indus
triële revolutie en de verarming
van Nederland na de Napoleonti
sche tijd en de afscheiding van
België noopten tot een andere aan
pak in het overzeese gebied. Dat
ging niet zonder moeilijkheden. De
Java-oorlog tegen de prins-mysti
cus Diponegoro reduceerde de
macht van de midden-Javaanse
vorsten (Soerakarta en Djokjakar
ta) tot vrijwel nihil. Expedities
tegen Bali, Lombok en Amboina
(Ambon) bevestigden het gezag in
de buitengewesten. Alleen Atjeh
(Noord-Sumatra) bleef tot het bit
tere einde weerstand bieden.
Heden ten dage verwerpt men,
terecht, koloniaal bezit als iets im
moreels. Dit is het gevolg van een
geestelijke evolutie die de begrip
pen nationale vrijheid en persoon
lijke vrijheid meer reliëf gegeven
heeft. Het is gemakkelijk om, te
rugblikkend, oordeen te vellen. Er
is een tijd geweest, dat koloniaal
bezit even normaal als benijdens
waardig was. Het Duitsland van
voor de laatste oorlog beschouwde
het niet hebben van koloniën als
een van de aanleidingen om een
oorlog te beginnen. Maar van een
ding waren de Nederlanders over
tuigd: koloniën moesten nauwgezet
en rechtvaardig bestuurd worden.
Ze waren ook nog van iets anders
overtuigd: alleen Nederlanders wa
ren daartoe in staat met uitsluiting
van de onrijp geachte autochtone
bevolking.
De Engelsen hebben „de kolo
nie" altijd als een soort doorgangs
huis beschouwd. Men ging er heen
als onderdeel van een militaire,
financiële of handelscarrière. Ze
bleven ongenaakbaar in hun socia
le burcht en keerden terug naar
waar zij thuis hoorden: good old
England.
Zo niet de Nederlander. Voor
hem was Nederlands-Indië een
tenten-residenten, residenten, gou
verneurs met hoog boven allen, de
landvoogd, wiens wil wet was en
slechts verantwoording verschul
digd was aan een schimmige sta-
ten-generaal, ver weg in het moe
derland.
Hij wist zich lid van een mild
heersende klasse, die een land
heerachtige staat kon voeren, zoals
in eigen land nauwelijks mogelijk
was, omringd door een staf van
weinig-eisend personeel. Hij was
ook bereid hard te werken, ook in
het belartg van de bevolking.
Hij legde wegen en irrigatiewer-
ken aan, bouwde ziekenhuizen en
zag streng toe op een rechtvaardi
ge rijstverdeling. Kortom hij hield
van het land en kon zich niet
voorstellen er ooit uit verdreven te
kunnen worden. „Wij zijn hier al
zo'n paar honderd jaar en wij zul
len hier ook nog wel een paar
ïondcrd jaar blijven", zei gouver
neur-generaal De Onghe. Een aan
tal jaren later logenstraften de ex-
Het bezoek van koningin Juliana en prins Bernhard wordt in Indo
nesië zelf met vreugde tegemoet gezien. De Indonesische minister van
voorlichting, generaal Boediardjo, zei dit een televisie-interview. „Ener
zijds wordt dit bezoek beschouwd als de gewoonste zaak van de wereld,
anderzijds als een historische aangelegenheid", zei hij.
Minister van buitenlandse zaken Adam Malik over het a.s. bezoek
„Het is niet alleen een nieuwe fase in de verhouding tussen Nederland
en Indonesië maar ook een mogelijk sluitstuk van een oude geschiede
nis en het begin van een nieuwe".
nieuw en tweede vaderland. Hij
werd er soms geboren en stierf er
niet zelden. Terug in het oude
moederland werd hij bevangen
door een diep en machtig heim
wee, naar de machtige natuur
ginds onder de evenaar, naar de
vriendelijke welgemanierde bevol
king en naar het goede leven met
ruime horizonnen.
Hij vereenzelfdigde zich met het
land. Niet zelden sloot hij, al dan
niet gewettigd of ingezegend, ver
bintenissen voor het leven met
vrouwen van het land. En zo die
verbintenissen wat kortstondiger
waren, dan was hij bereid het
nakomelingschap te erkennen, dat
dan ook dezelfde rechten kreeg als
de kinderen uit een later, officiëler
huwelijk.
Hij was omringd door vakkundi
ge en in het algemeen onkreukba
re ambtenaren: controleurs, assis-
plosies in Pearl Harbour dezè wat
slordige uitspraak.
Maar de liefde tot het land deel
de de Nederlander met de Indone
sische nationalisten, wier stem in
de jaren voor de oorlog steeds
nadrukkelijker gehoord werd. En
toen ,de droom van het Japanse
imperialisme in de radioactieve
rook van Hirosjima en Nagasaki
opging en het „sekali merdeka.
tetap merdeka eens vrij, altijd
vrij" door de archipel schalde, was
hij gekwetst en boos, dat zijn goe
de bedoelingen niet begrepen wa
ren en dat het „groots dat hij
verricht had" in handen zou vallen
van hen over wie hij zolang zo
goed geregeerd, maar dan wet ge
regeerd had.
De Amerikaan Louis Fisher om
schrijft het in de jaren vijftig als
volgt: „De Nederlanders zijn een
halsstarrig en onbuigzaam volk,
Het motto van hun staat, dat hun
militairen op de uniformen dragen
luidt „je maintiendrai" (ik zal
handhaven). Een volk dat schier
onbewoonbare moerassen tot een
rijk en welvarend land heeft ge
maakt en de zeebodem heeft ver
anderd in vruchtbare akkers, moet
wel koppig, taai, aan zijn bezittin
gen verknocht, conservatief zijn
de Nederlanders voelen zich nooit
van Indonesië gescheiden. Het zit
hun nog in het bloed. Ze verlangen
er naar. Ze spreken innig en be
wogen over het land, hartelijk
over zijn bevolking en verbitterd
over zijn regering. Hun woningen
zijn gevuld met batiks, Balinees
houtsnijwerk, wajangpoppen en
andere herinneringen. Hun harten
zijn vol weemoed. Dat alles doet
pijn en pijn verandert liefde vaak
in haat. Ze haten de politici die
hun de onafhankelijkheid afge
dwongen hebben
Deze nachtmerrie is voorbij. De
doden zijn begraven. De jaren
hebben de haat getemperd. De
verbitterde generaties over en
weer zijn aan het uitsterven. En
nu komt dan, voor het eerst in de
honderden jaren gezamenlijke his
torie een „radja belanda", een Ne
derlandse koning(in), die een taal
spreekt, die daargings nog niet ge
heel en al verleerd is.
De weg voor een hartelijk wel
kom is ten dele reeds bereid. Ne
derland heeft zich met graagte
geschaard in de rij van de landen
die Indonesië uit zijn grote econo
mische moeilijkheden wil halen.
Het stelt zijn instellingen open om
verpleegsters en andere broodnodi
ge deskundigen de onontbeerlijke
kennis te laten opdoen en is in
verre en naaste toekomst bereid
zich in nieuwe projecten te verdie
pen zoals het ene vrije land jegens
liet andere vrije land in de heden
daagse wereld dat als een vrien
denplicht beschouwt.
Moge het bezoek zijn als Gorters
mei: een nieuwe lente, een nieuw
geluid
In liet kader van het koninklijk
bezoek brengen wij met ingang van
morgen een serie impressies over
het Indonesië van nu van onze me
dewerker Frans Kessels.
AMSTERDAM (ANP) Zon
der dat zijn vrouw of z(jn kinde
ren er iets van merkten, heeft de
25-jarige Amsterdamse metaalbe
werker J. H. V. hen sinds 1969
onderhouden met het geld dat hij
met vele tientallen inbraken bij
elkaar wist te krijgen. De man, die
vorige week donderdag werd ge
arresteerd en inmiddels zo'n hon
derd inbraken bekende, verliet
iedere ochtend om acht uur zijn
huis in oost en kwam 's avonds om
precies zes uur weer thuis.
Van het geld richtte hij zijn wo
ning in de loop van de jaren opnieuw
in. Zo kwamen er onder meer een
dure stereo-installatie, kleurentele
visie, een wasmachine en nieuwe
vloerbedekking. Zijn vrouw kreeg
iedere vrijdag twee of driehonderd
gulden huishoudgeld. De laatste
maanden liep dit bedrag op tot vijf-
a zeshonderd gulden per week.
V. kon worden gearresteerd op
aanwijzingen van een huisvrouw,
die hem vorige week donderdag in
de Molukkenstraat in de hoofdstad
tegelijk op een-, twee- en driehoog
zag aanbellen. Ging de deur open,
dan riep hij „Plantinga"?, kreeg ne
gatief antwoord en ging naar het
volgende portiek. Daar zag de vrouw
hem met een loper naar binnen gaan,
toen op zijn bellen niet werd open
gedaan. De vrouw belde de politie,
die V. op de tweede verdieping aan
trof, terwijl hij de huisdeur trachtte
te forceren. Een tien minuten duren
de vechtpartij volgde, waarbij de in
breker tenslotte het onderspit dolf
tegen twee agenten, die hierbij licht
werden gewond.
Uit zijn verklaringen konden on
geveer honderd inbraken direct wor
den „opgelost", waarbij de buit circa
25.000 gulden was. Volgens de re
cherche van bureau Kattenburg, die
V. nog steeds aan de tand voelt, zal
het aantal zeker tot tweehonderd
oplopen. De buit van de inbraken
bedraagt dan vermoedelijk f50.000.
V. is nog nooit eerder met de politie
in aanraking geweest.
DEN HAAG (ANP) Uit een
opslagplaats van een aannemingsbe
drijf te Loosduinen zijn vijf kilo
springgelatine en 300 ontstekers ver
dwenen. De waarde hiervan is onge
veer honderd gulden. Men kwam in
de opslagplaats door een deur te for
ceren. De inbraak moet tussen 17 en
21 augustus zijn gepleegd.
De springstof was overgebleven
van werkzaamheden die het bedrijf
vorige week te Scheveningen heeft
uitgevoerd.
Volgens de Haagse politie bestaat
nu de mogelij kheid dat er in de ko
mende maanden weer brandkasten
zullen worden gekraakt. Zij baseert
dit vermoeden op ervaringen. Vorig
jaar oktober werden uit hetzelfde
bedrijf zestien kilo springstof en 200
ontstekers gestolen. Deze springstol
werd gebruikt bij het kraken van
enkele brandkasten, o.a. bij een zie
kenfonds te Zwijndrecht (buit 2400
gulden), in het postkantoor aan de
Rijnstraat in Den Haag (buit 15.000
gulden en 11.000 postzegels) en en
kele kleinere kraken in Den Haag.
Er werden toen twee Hagenaars aan
gehouden en veroordeeld. Zij kunnen
de inbraak vorige week niet hebben
gepleegd, omdat zij nog hun straf
uitzitten.
VLAARDINGEN (ANP) De 29-
jarige J. A. V. uit Vlaardingen, die
onder drankinvloed was, is aldaar de
haven ingesprongen en verdronken.
Hij was tevoren betrokken bij twee
vechtpartijen in café's. Een getuige
had gezien, dat V. wegliep voor een
man die achter hem aanliep. Hij had
V. de haven zien inspringen en ter
stond alarm geslagen. Een politie
man en een burger sprongen gekleed
te het om V. weer op het droge te
ten het om V. weer op het droge te
brengen. In een ziekenhuis bleek de
man te zijn overleden. De politie
stelt een onderzoek in.
Lenny Kui en Euson zijn van Schiphol gistermiddag vertrokken naar
de Poolse Oostzee - badplaats Sopot. Daar zal hel tweetal deelnemen aan hel
elfde „Internationale Popsong Festival".
UTRECHT (ANP.) Wachtlijsten
voor de practica in de studie biologie.
Dit adviseert de plaatsingscommissie
eerstejaarsstudenten in de biologie
om de stroom studenten die dit vak
hebben gekozen, in te dammen. In
alle universiteitssteden in het land
is het aantal aanmeldingen groter
dan de capacitieit van de subfacul
teiten biologie.
Het gaat in totaal om 822 aanmel
dingen, waartegenover een capaciteit
staat van 643.
Dc plaatsingscommissie heeft be
paald dat de uitgelote studenten, die
op de wachtlijst komen wel vrij zijn
colleges te volgen.
(ADVERTENTIE))
PRUMS
UlTEEN,
1^1 UIII héle beste halve zware, tg)
■vERSUM Morgen
1,1e NOS «le eerste van
ie k0rte documentaires
L een NOS-reportage-
Leeft gemaakt over de
lel, die koningin Juliana
Bernhard op hun reis
Indonesië zullen bezoe-
Tot en met zaterdag 4
wordt elke avond
ide netten na het laatste
,al deze korte filmim-
,e op het scherm ge-
it. Zolang als het staatsie-
5k duurt zal het journaal
Veer tien minuten langer
Dan worden heelden
Xnd die via de satelliet
L worden overgeseind.
Waarnemend KVP-voorzitter Laan: Ke volgende dagen zijn boven-
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De waarnemend
voorzitter van de KVP, de Noord-
hollandse gedeputeerde Th Laan. is
vol vertrouwen over de verdere sa
menwerking tussen KVP, AR en
CHU. Onjuist noem* hij de bewe
ring, als zou de lijn van de samen
werking zijn afgebroken. Integen
deel. de drie grote confessionele
partijen zullen elkaar in versneld
tempo zoeken. „Op korte termijn
moeten wij komen tot een volledige
integratie van de drie partijen", al
dus de heer Laan. Zijn persoonlijke
mening is, dat de drie partijen
ruimschoots voor de volgende ver
kiezingen samen moten gaan. „Daar
voor zal ik me een groot voorvech
ter tonen".
De heer Laan, is sinds voorjaar
1968 vice-voorzitter van de KVP.
Nadat mr. A. van der Stee staats
secretaris is geworden, neemt hij het
voorzitterschap waar. Dat zal waar
schijnlijk wel tot het einde van dit
jaar zijn. Hij staat niet te dringen
om daarna voorzitter te blijven, hoe
wel hij een beroep op hem niet
meteen zal afwimpelen.
In de afgelopen dagen heeft de
heer Laan overleg gepleegd met de
partijleiders van AR en CHU en uit
hun opstelling geconcludeerd, dat
deze twee partijen met de KVP nog
steeds op „een lijn" zitten. Zijn
optimisme over de nauwere samen
werking stoelt hij mede op de gun
stige ervaringen, die plaatselijk en
regionaal zijn opgedaan onder meer
in zijn woonplaats Hoorn.
Het zou trouwens onwaarachtig
zijn om gescheiden verder te gaan.
We handelen toch alle drie vanuit
hetzelfde evangelie?" zegt de heer
Laan. Weinig heil ziet hij in de door
de KVP-er Couwenberg gepredikte
algemene volkspartij. „Als die er
zou komen, is de politiek voor mij
niet aantrekkelijk meer. Zo'n alge
mene partij zie ik niet zitten, ik wil
een christelijke volkspartij".
Voor de heer Laan moet het poli
tiek handelen worden bepaald door
„een evangelische houding". Als dr.
Couwenberg zegt: „De KVP heeft
geen inspiratie", dan wil hij meteen
nuchter antwoorden: „Als de KVP-
ers die maar hebben".
Hij is ervan overtuigd dat KVP,
AR en CHU nu voor een beslissende
fase staan. Als het aan de waarne
mend KVP-voorzitter ligt, zal de
christen-democratische volkspartij
een radicale inslag krijgen. ,Als
men de evangelische opdracht heb
uw naasten lief als uzelf werkelijk
serieus neemt, dan zullen de mensen
hier offers moeten brengen. Dan
vergissen ze zich, als ze denken met
een koopje klaar te komen. Als je
echt radicaal wilt zijn, krijgen de
mensen hier wel op hun donder,
want dan is de hele wereld je werk
terrein geworden". In 1953, zegt de
heer Laan, waren we begaan met de
slachtoffers van de waternoodramp
En we wilden allemaal helpen. Maar
laten we goed beseffen dat Pakistan
nu dichterbij ligt dan Zeeland
toen.
Voor een opdelen van de mensen
in twee politieke blekken voelt hij
niets. Hij meent dat dan aan „de
anderen" onovldoende respect wordt
betoond. Als lid van de Tweede
Kamer heeft de heer Laan in okto
ber 1966 de val van het kabinet-Cals
tijdens de „nacht van Schmelzer"
meegemaakt. Hij heeft fractievoor
zitter Schmelzer in diens aanval op
het kabinet niet gesteund. „Ik heb
Schmelzer toen voorspeld: De nacht
van Schmelzer wordt een monument
van ruzie". Zonder een greintje vol
daanheid stelt hij achteraf vast niet
helemaal ongelijk te hebben gekre
gen.
Het liefst had de heer bi
zien dat de Pvd A nu weel
regering had deelgenomen,
voor mij meer voor de I
gen". Jammer noemt hij heil
PvdA rich bij voorbaat buitl
had gezet. De heer Laan te|
dege, dat vele jongeren de a
onele partijen de rug hebta|
keerd. „Ze hebben niet
wat ze .eerwacht hadden,
jongeren constateer je echte f
rusting, maar daar hebben a
ruimte voor gekregen". Als li
hem ligt moet de vooruitsïj
politiek van de christen-den
sche volkspartij bij hem weej
aanslaan.
ilgenae ws™
reportages gepland:
j,„ 26 augustus.
Nederland 1: rechtstreek-
Stage van de aankomst op het
E van Djakarta. Deze repor-
roi-dt 's avonds van 18.15 tot
iur via het tweede net her-
29 augustus: 10.30-11.15 uur
Pand 1: rechtstreekse reportage
Wc aankomst in Bandung. Hel
p van aanvang staat met hele-
Kast Mocht de reportage uitlo-
Ban wordt de uitzending orr
f over elf op het tweede nel
fcezet. Deze reportage wordt 's
tpc van vier tot half vijf vi.
Taste net herhaald. Daarvoor
Teen half uur durende samen-
na gegeven van de filmimpres-
lie de NOS na de laatste jour-
[reeds heeft uitgezonden.
lg 5 september: 15.30-16.1J
Jfederland 1: tweede samenvat
tan de documentaire reporta
I.O.S.-radio zal rechtstreekse re
|ge- uitzenden van onder meer
jnkomst van koningin Julian:
Uns Bernhard op het vliegvelc
Djakarta, van de rit naar d<
He toespraken tijdens het ban
Jï het Merdeka-paleis, de in
Fin Bandung op zondag 29 au
B, het bezoek aan de Sultar
Bjogja op maandag 30 augustu
[et bezoek aan de Boroboedoe
psdag 31 augustus. Verslagge
.bij deze rechtstreekse reporta
Ejn Jan Zindel en Henk Enke
[De reportages zullen wordei
Beerd door mini-klankbeeldei
de betrokken onderwerpen, di
Jf door Bob Uschi en Frans va:
Vigt worden gemaakt.
Brieven voor deze rubriek moeten
ledige naam en adres worden onderteil
publicatie zullen deze vermeld wordwB
bij hoge uitzondering zal van dea
den afgeweken. Naam en adres F
de redactie bekend. Publicatie van 1
(verkort of onverkort) betekent uk11
redactie het in alle gevallen eer» k"1
Koud, c.q. strekking.
Kennis van zaken
Uw artikel over het vinden vil
aantal besmettelijke T.B.C.-P>j
heeft mij als C.B.-arts mf
twee dingen geleerd:
ie De allergische reacties Hl
dergelijk gebeuren door vetaj
name van de kant van de peis.
2e De moeilijkheid om L
kennis van zaken over te
aan de communicatie-media.
Dit betreft met name de »'®J
heid van het periodieke röa'fl
derzoek. Wanneer zoals dat IJ
bevolkingsonderzoek blijkt i
jaar uit van tienduizendenJ
mensen longfoto's worden I
met als resultaat een enkele pi
met tuberculose, dan kan
afvragen of het middel niet»
dan de kwaal, om allerlei f
Wanneer het er echter o*J
ziekenhuispersoneel te
tegen de tuberculose t!
noodzakelijk dan moet m®l
lei maatregelen nemen, «dj
het maken van een röntgen"
aanname, een tuberculine
eventueel een B. C. G.
tie, maar ook een
röntgencontrole. Het inter1'1!
een dergelijk onderzoek Wj
van de omstandigheden. ""J
migen kan een jaar"
ruim voldoende zijn voor r
ren zal een halfjaarlijkse1
beter zijn. Voor enkelen ecu
delijksc of tweemaandelijkse-
Ie. In die gevallen zijn de
van de rontgencontrole 1
baar vee] groter dan de *.j
zen nadelen, verbonden aat
ken van een of meer röntgen»-!
Naar ik meen was het rv- J
hierop te attenderen,
verkeerde conclusies g
den kunnen worden uit W
vermelde artikel in uw blad-
H-J-l
BREDA.
[de serie „Jan de Hartog e
1" zendt de KRO vanavond d
de aflevering uit: Stella (Th
De hoofdrollen in deze filr
JB58, die men tot de beste f'li
Ie reeks mag rekenen, worde
Md door Sophia Loren, Trevo
lard en William Holden. De filr
geregisseerd door Carol Itee<
pilm speelt zich af tijdens d
[sjaren, waarin de zeelieden e
zeker van zijn, of ze nog wi
n terugkeren. Het meisje Steil
Iw toevluchtsoord voor enkele
[hen, aan wie zij de sleutel va
I kamer geeft. David Ross is
hen. Maar evenals zijn voorgar
[Chris Ford heeft gedaan, gee
[h'j een duplicaat-sleutel aan e®
T>d, omdat hij er nooit zeker va
I z'jn, dat hij bij Stella zal tcru;
1®. De film Stella" wordt do<
de Hartog zelf hij de kijke:
leid.
