)0K HET ONDERWIJS STAAT OP DE TOCHT SCHEIDENDE „MENEERWIN VAN D.A.F.: Ons autootje eeft heel eel mensen eluk bezorgd eenendaalprovoceert met klandestiene vuilstorterij ]89 37 169 |00 |99 275 59 99 IEDER WEET't 3 PRIJS-SLAG (V) PRIJSSLAGPRIJZEN ZIJN DE LAAGSTE PRIJZEN te binnenland buitenland EXAMENPAKKET BESLOMMERINGEN BRUUSK Geen sfeer Volkswagen Uitslag en SST Bt!fSTERDAM- - Scholieren persen vriendje veel geld af SU 1 llllfll papier oor uw pen Veertig man bezig aan moordzaak jongetje (9) LEVERPASTEI ZALM fc SLAGROOM BESCHUIT VACUÜM- KOFFIE MARGARINE DAT IS MAKKELIJK UNOX RAGOUTS VLUG-RIJST CH0C0.MELK APPEL- STROOP W°- GAZEUSE WIJNCOGNAC KUIKEN- POTEN CHA-CHA STROOP WAFELS TOILETZEEP DEODORANT" SPRAY 3 geuren l ^normale pri|s-295" BADEDAS JAC. HERMANS augustus 1971 (Van onze „nderwijsredactie) .„or Rfi - In onze samcnle- n Staat alles ter discussie. Wat cL tan? vertrouwd en '»et staande in van kritische beschou- J 'n Men kan stellen dat dit samenleving in een soort cn- "hpeft gebracht. Evenals, bij- ,ÏÏd de katholieke kerk. Cis ons onderwijs. Niet de in- j van de Mammoetwet ff die crisis. Wel het feit, dat »li k daarmee alles ter discussie Komen. De wat gezapige rust i voorgoed - voorbij. Als t «aar is - «n het wordt be- „i dat het voortgezet onder- k vergeleken met het Zweedse 10 faar achter ligt in vernie l/komt de huidige onderwijs kundige onzekerheid extra hard Vo#r de Mammoet waren er (hts enkele eindexamens in het „bereidend hoger en middelbaar jenviis, namelijk mms, gymna- bj lA en B), hbs (A en B>. Nu bben we gymnasium, atheneum, vo en mavo en tal van studie- kketten, waarbij de kandidaat jjjn examenpakket kan sa- msteilen. Een onderwijskundige Idst, omdat ieder zich naar aard aanleg kan ontplooien. Maar ga er maar eens aanstaan om dat op school te organiseren. Met onvoldoende middelen. Voorts is er de strijd om van atheneum en gymnasium beide zesjarig één ongedeelde opleiding Voorbe reidend Wetenschappelijk Onder wijs te maken. De gymnasiumfans verzetten zich, vooral de leraren klassieke talen. Vroeg of Iaat komt die „ongedeelde" er natuurlijk. Er is een gesprek om niet-exa- menvakken in het vwo en havo voor de hoogste klassen te laten vallen. Ontlasting? Akkoord. Maar dreigt dan niet het gevaar dat het algemeen niveau gaat dalen? Niet zonder betekenis lijkt ons het vraagstuk van de geldigheid van het vwo-diploma. Hebben alle bezitters toegang tot een universi teit, ongeacht het vakkenpakket dat ze hebben gekozen? En hebben ze dan toegang tot alle studierich tingen? De universiteiten voelep daar weinig of niets voor. Voorts zijn er vele vragen over de ver plichte vakken in het vwo-studie- pakket per universitaire studie richting, over de garanties die een school kan geven voor het bepalen van het niveau van de eindexa mens en over de zwaarte van de beoordelingscijfers bij de overgang van klas 4 naar klas 5. Kortom, de hele Mammoet is zwaar van pro blemen en praktische moeilijkhe den. Er is over dat alles onbehagen op de scholen. Ook over de manier waarop het ministerie de zaken aanpakt. Men meent dat er door geldgebrek te weinig mogelijkhe den worden gegeven om al die zaken goed uit te voeren. Voorbe reiding en begeleiding gaat veel tijd en geld kosten. Financieel wordt men daarbij heel kort ge houden. Maar het ministerie wijst erop, dat er in Europa weinig lan den zijn die zoveel geld steken in het onderwijs als Nederland. Het gaat om heel dure zaken. Onder wijsmensen kunnen daarover on der elkaar niet beslissen. Dat moe ten de politici doen. Die moeten uitmaken, of ze het geld ervoor beschikbaar willen stellen. Een andere klacht is dat „Den Haag" ijverig regelingen ontwerpt en het land instuurt, maar zicli weinig bekommert om de organisa torische beslommeringen die er het gevolg van zijn voor de leraren. Zulk een zaak is, bijvoorbeeld, het schoolonderzoek dat over enkele jaren het mondeling examen onder toezicht van rijksgecommitteerden gaat vervangen. De school moet dan de kandidaat zelf tijdens het laatste schooljaar onderzoeken op zijn kennis van een examenvak. Er zijn dit jaar experimenten mee geweest. „Een goed ding, dat schoolonderzoek", zegt rector Hoogbergen uit Deurne. „Maar ik zou wel eens willen weten wie het heeft opgezet. Het is veel te om slachtig, een enorme papierwinkel, veel te veel voorschriften en maat regelen". Anderen onderschrijven dat van harte. In Den Haag hebben op school leraren geweigerd eraan mee te doen. „Het departement draaft door, de scholen staan voor de consequenties en moeten het allemaal maar uitzoeken. Zien wat ze ervan maken. Het ministerie lanceert allerlei nieuwe ideeën. Maar de meerderheid van de lera ren wil eindelijk eens rust. Om eerst de Mammoet eens aan het lopen te krijgen. Want die is nog erg kreupel. Er is bij velen van ons een zeker defaitisme, een grondige angst dat er nooit meer rust komt. Zo lang ze in Den Haag blijven ouwehoeren, geloven wij liet ook wel!" De vierde crisisfactor is dus de psychische onzekerheid over de toekomst van het onderwijs en de praktische moeilijkheid allerlei ideeën uit te voeren. Een vijfde factor en al die factoren verster ken elkaar, is het gebrek aan ken nis en begeleiding bij al die ver nieuwingen. De leraar, hij moet het allemaal doen, is voor zijn taak niet opge leid. Het leraarsambt was vanouds een degelijk beroep waarin ie mand een behoorlijke boterham kon verdienen. Iemand, die 20 jaar geleden, na de oorlog dus, leraar werd, had heel andere beroepsbe doelingen dan geconfronteerd wor den met wat zich nu allemaal in het middelbaar onderwijs af speelt. De inspectie Is met deze zaken bezig, de pedagogische centra doen hun best, maar zijn niet voldoende bemand, de onderwijskundige af delingen van universiteiten wer ken zonder onderbreking, sinds enige tijd wat meer gecoördineerd. Maar veel van de huidige proble men zouden er ook zonder Mam moet zijn geweest. Men kan die niet los zien van razendsnelle maatschappelijke ontwikkelingen. Hij werd eigenlijk bruusk, zon der behoorlijke begeleiding geldgebrek voor de uitvoering van de Mammoetwet geplaatst. Buitenlandse literatuur kan de le raar, die echt wil inspelen, bijna niet krijgen. Een rector van een experimenterende scholengemeen schap met goedwillende leerkrach ten zei: „Wij ervaren gebrek aan wederzijdse informatie bij experi menten. Je kunt het nauwelijks experimenten noemen. Er is nau welijks of niet evaluatie. En dat is toch zeer noodzakelijk om herha ling van fouten te voorkomen. Het is ook geen wonder, want wij zijn er niet voor opgeleid. Er is be zorgdheid, wij worden telkens voor opdrachten geplaatst, waar voor we niet voldoende zijn uitge rust". Wiens schuld is dat? Eigenlijk kan men niemand iets verwijten. WIM VAN DOORNE. ..nee, (nog) geen fusie... fINDHOVEN Hij zegt het jw nadrukkelijk. „Nee, geen Isie met Volvo. Ik weet dat f berichten in die geest in de ranten verschenen zijn. Na- Mrlijk: er zijn contacten met pdere bedrijven en wij bestu lpen de mogelijkheden die er Pn' Die kunnen op het terrein de verkoop of de produktie fcgen, maar er bestaan beslist eet ogenblik geen concrete innen om te gaan samenwer- |en (Him A. V. van Doorne J een paar dagen de topman P DAF (zaterdag de 21ste •P bij het bijltje erbij neer) wijst samenwerking niet af, '?ar /at de enige automobiel- van de Benelux, die dit fr een omzet van bijna een P/'d denkt te bereiken nu ta trappelen om „met de f e® beste" in zee te gaan, P* dat niet. pn zijn royale werkkamer op de ELI? eping van het DAF- eldmn aan de Eindhovense rT„7eg rrtelt de scheiden- nkwprir/.' ,7lm" .die het van left tot „r 7 Phüips gebracht üokio p opdent van één van de ld ""deraemingen van dft feveer lkOOO^weAnemers0^ dat zijn bedrijf gezond is en dat het nog alle groeikansen heeft. „Ik maak me wel zorgen over het dalen van het rendement. De lonen stijgen, de benodigde materi alen worden met de dag duurder en als het nu zo was dat je voort durend de prijs van je auto om hoog kon duwen zou het allemaal niet zo erg zijn, maar dat kun je niet. De felle concurrentie maakt dat onmogelijk". Op de kwestie rendement wil hij nog wat dieper ingaan. „De netto-winst van DAF daalde in het afgelopen jaar van 20 tot 17 miljoen en dat bij een omzetstij ging van 144 miljoen. Dat is na tuurlijk zeer onbevredigend. Dan heb je ook nog het probleem van het ziekteverzuim. In ons bedrijf schommelt het percentage tussen tien en elf en dat betekent dat doorlopend zo'n 1200 man weg zijn. Dat is ontstellend veel. An dere ondernemingen ervaren het zelfde. Vroeger was dat hoogstens 5 a 6 procent. Het zou voor mij een hele opluchting zijn als het ziekteverzuim eens wat zou da len". Klachten over zijn werkne mers? „Nee, dat niet. Wij hebben een prettige, open sfeer in dit bedrijf en als er moeilijkheden zijn wor den ze uitgepraat. Iedere man en vrouw in deze onderneming kan bij mij aankloppen en dat gebeurt ook. Vorige week kreeg ik een briefje van een oudere werknemer met het verzoek of hij even bij me mocht komen omdat hij iets te bepraten had. Ik heb hem ge vraagd of het ook schriftelijk kon, want ik zit tot over mijn oren in het werk en heb ieder uur hard nodig. Nee, dat liever niet. Nou, nu komt die man praten". Herhaalt dat er bij DAF een fijne sfeer is. „Ik zeg altijd tegen de Onderne mingsraad: je mag met alles ko men als het maar reëel is. Ik ben er trots op dat we in al die 43 jaar niet één keer een staking hebben gehad". Meneer Wim, zoon van een dorpssmid uit de Peel, is alle macht en invloed ten spijt een hartelijke Brabander gebleven, een man die ook nu nog best wil weten grauwe armoe gekend te hebben. „Goed mee te werken" zeggen ondergeschikten van hem. „Hij is alleen zo verdomd ongedul dig". Hij praat over Born, het DAF-bedrijf in Limburg, waar nu zo'n slordige 2800 man werken. Over dat Born, mede op aandrin gen van een minister van economi sche zaken tot stand gekomen, is hij duidelijk teleurgesteld. „Bom is ons enorm tegengeval len. Wij hadden gedacht daar vol op arbeidskrachten te zullen vin den maar dat is niet het geval geweest. Er werken nu 800 Belgen en 500 Marokkanen. We moesten wel, of we wilden of niet. Wij zijn overigens zeer tevreden over deze mensen, maar het is natuurlijk niet het uitgangspunt geweest". Geen wonder dan ook dat de president van DAF de wenkbrau wen fronst als hij hoort, dat dit of dat gebied in Nederland weer zo nodig opgekrikt moet worden. Hij zegt: „Neem nou Volkswa gen. Stel dat dat bedrijf zich in Tilburg vestigt. Wij houden niets tegen, kunnen ook niets tegenhou den. Maar goed, als dat bedrijf naar Tilburg gaat, waar haalt het dan de duizenden werknemers vandaan die het nodig heeft? Die zijn er toch niet". De scheidende president van DAF is ondanks het constant dalende rendement niet pessimistisch gestemd. „De personenwagens doen het zeer goed. Zestig procent gaat naar het buitenland, vooral naar Duitsland en Engeland. De verkoop van be drijfswagens laat wat te wensen over, maar dat is niet alleen bij ons het geval. De dalende conjuc- tuur is daar debet aan. Desondanks is DAF's marktaandeel groter ge worden. De Amerikaanse markt noemt hij een hele moeilijke zaak. De veiligheidseisen worden steeds verder uitgebreid en dat maakt alles toch wel uitermate moei lijk. Uit die monoloog die Wim van Doorne houdt blijkt wel duidelijk, dat DAF voorlopig niet op de Amerikaanse markt zal verschij nen. „Het is niet te doen om een speciale auto in kleine hoeveelhe den te bouwen. Wij wachten af, maar dat wil beslist niet zeggen dat we er nooit zullen beginnen". Over de luchtverontreiniging en de propvolle Nederlandse wegen zegt hij: „We zijn al jaren bezig om wat te doen aan de uitlaatgassen. En die overvolle wegen? We leven nu eenmaal in een dichtbevolkt land. Ik wil er toch ook op wijzen dat wij met onze kleine wagen heel veel mensen een stukje geluk bezorgd hebben. Ze kunnen er nu zondags op uittrekken. Ik vind dat de wegen zich moeten aanpassen aan de vraag van de maatschappij. Dat er in de grote steden ingrij pende maatregelen worden getrof fen is zeker noodzakelijk. Het openbaar vervoer zal er bevorderd moeten worden". Wil ook zijn mening geven over het conflict jeugd-maatschappij. „Ik weet het niet, maar misschien wordt het allemaal wel wat over trokken. Wij hebben in ons bedrijf echt geen moeilijkheden met jon gelui". Over zijn afscheid' „Ik vind 65 echt de leeftijd om op te krassen. Het begint wat zwaar te worden. Je zit zo vast en van vroeg tot laat ben je intensief be zig. Ik zou geld willen geven als ik eens een keertje kon uitsla pen". Meneer Wim, die zes jaar gele den de leiding van het mammoet- bedrijf van zijn broer Huub de man van de variomatic overnam en nu op zijn beurt de touwtjes uit handen geeft (zij het niet alle, want hij, wordt president-commis saris) krijgt nu tijd om uit te slapen. PIET DE BONT. peen onzer verslaggevers) «leente v» B,astmeiJer van de Kmeenteh6". gee£t grU tje: l&'uur laat klandes- Fein «mdat °P gemeente!ijk fee JZ™1 ™;n voor het indus- ftfale uilstart„ier7hkan °P de Daar Saats ln Maarsber- afvall g, ge sh>ffen, chemi- 7 en Nachtresten taboe. ccn^jaa/'we61! bh* tijd' al Gcdenutl' e„hebben dat ook Dri Ca* 1 SUten laten we" ^Icn nos sti/jr geleden' We s h steeds op antwoord. 4 1" de" Duhve-*a;f£aire nu met Publiciteit gebracht. We willen graag een reactie van GS. hoewel we niet graag de goede rela tie willen bederven. Bovendien gaat het bij ons niet om gevaarlijke stof fen, enkel maar om stinkend afval van het plaatselijke kippenslachtbe- drijf." De gemeente Veenendaal wil best weten dat ze het niet zo nauw neemt met de voorschriften. Zij doet het om te provoceren. Maar hoe staat het in de rest van Nederland Het Centrum voor Milieuzorg in Amsterdam voorspelt dat de afval hoop van de industrie in 2000 maar liefst 200.000 ton zwaar zal zijn. Elke Nederlander produceert nu 270 kilo huis- tuin- en keukenafval en dat zal in de loop der jaren niet minder worden. Bovendien zal de industrie in 1980 2700 miljoen ku bieke meter water gebruiken (en dus vervuilen). Waar laten we het Het huisafval stoppen we in grote kuilen, we ma ken er compost van, of we verbran den het. Industriële afval wordt in zee ge gooid, verbrand of op vuilnisbelten gestort. Mej. M. Brunt, biologe van het Cen trum voor Milieuzorg: „Het dumpen in zee neemt de laatste tijd nogal toe. Er zijn bijna geen regels voor. Het moet buiten de territoriale wa teren gebeuren, maar wie contro leert dat? Wat dat verbranden be treft: Nederland heeft drie bedrijven die de industrie van zijn afval af helpen: Nestorak. Tanker Transport Service (van de Stella Maris) en de Belgische firma N.V. Vereca. Ook kan de industrie terecht op sommige vuilnisbelten. Maar of men zich daaraan houdt EMMEN (ANP) Drie leerlingen van de lagere technische school te Emmen hebben het gepresteerd in ruim een jaar tijd hun vriendje van vijftien jaar f 6.000 af te persen. De drie knapen zijn inmiddels ingere kend. Voor het geld 11 a t- j het drietal zich op deze wijze wist eigen te ma ken kochten zijn eeii bromfiets, een opblaasboot, een motorfiets en gram mofoonplaten. De jongen, die steeds met een pak slaag werd bedreigd, nam het geld uit een geldkistje van zijn ouders. In het begin merkten die daar niets van. Dat veranderde toen er grote bedra gen gemist werden, waarna zij aan gifte bij de politie deden. Brieven voor deze rubriek moeten met vol ledige naim en adres worden ondertekend. Bij publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts bi) hoge uitzondering zal van deze regel wor den afgeweken. Naam en adres zi|n dan bij de redactie bekend. Publicatie van brieven (verkort of onverkort) betekent niet dat da redactie het in alle gevallen eens la met in houd, c.q. strekking. Klapp en incasseren Dat de jongste kabinetsformatie nogal veel tijd in beslag nam kan, behoudens het gebruikelijke partij- gefriemel nog zuiver psychische oorzaken hebben gehad. Men moet heden wel een olifantshuid bezitten om met de geestdrift van een Drees jr. aan de regeringstafel plaats te nemen. Ons statige Binnenhof ver toont immers geleidelijk meer over eenkomst met de ballentent van een Vlaamse kermis, en nog voordat het kabinet-Biesheuvel een zinnig woord had uitgebracht zag het zich reeds dermate afgekraakt, dat meni geen uit het koor der critici onder gelijke omstandigheden maar wijse lijk de kuierlatten zou hebben geno men. Het is eenvoudig geen kwestie meer van geschikt of minder ge schikt, populier of onsympathiek, onze huidige samenleving blijkt vol doende elementen te herbergen die het regeren „überhaupt" zelfs een keizer Augustus onmogelijk hadden gemaakt. Gesteld natuurlijk, dat de ze enigszins bekend mocht heten met de spelregels onzer parlemen taire democratie. Wat bijvoorbeeld te denken van een onnozel zinnetje als gepubli ceerd in De Stem van 30 juli j.l.: „Mr. Beernink was een groot CHU- man maar als minister is hij afge gaan als een gieter". Afgezien van de weinig parlementaire taal, waar aan we vermoedelijk al beter ge wend zijn dan goed voor ons is: het is gewoonweg niet waar. Men kan de heer Beernink verwijten dat hij juist dat goedkope soort populariteit verafschuwde hetwelk in bepaalde politieke kringen zo hoog genoteerd staat. Zulke figuren ligt het nu een maal niet om als minister voor Sin terklaas te spelen in de wetenschap, dat de „kindertjes" al dat moois en lekkers straks zelf mogen betalen. En deswege was hij misschien de voornaamste stabiliserende figuur in het kabinet-De Jong, mede tot ver driet van degenen die hem liever als een nationale bullebak hadden zien optreden. Gezegend als hij is met een degelijk gelooide olifantshuid bleek het verre van hem zijn tegen standers onophoudelijk van de zo zeer begeerde wapens te voorzien. „Regeren is vooruit zien", roept de politicus. De staatsman denkt: „Laat ik eerst 'ns wat rondkijken". En daar is onder alle omstandigheden wel wat voor te zeggen. Mensen met „een vooruitziende blik" zijn er tenslotte al meer dan genoeg. BREDA. L. Pison. UTRECHT (ANP) Veertig re chercheurs van de groep ernstige de licten van de gemeentepolitie van Amsterdam en van het district Utrecht van de rijkspolitie zijn in de omgeving van Mijdrecht nu al sinds vrijdag onafgebroken bezig met het onderzoek en het verifiëren van de ruim 130 tips die zijn binnengekomen in de zaak Bastiaan Bloemcna. De 9-jarige Bastiaan, die in Am sterdam woonde, verdween vorige week woensdag. Vrijdag iverd zijn stoffelijk overschot gevonden in de buurt van een recreatieterrein in Wilnis. Er bleek een zedendelict te zijn gepleegd, waarna hij was ge wurgd. (ADVERTENTIE) blik UNOX BOEREN - met stukjes echte lever normate prijs J8fT blik GEISHA HELE MOTEN normale pri|s245~ blik HOLLANDIA klopt direkt sti|f normale prijs J12" 2 rollen EIER 13 stuks per rol normale'prijsje 250 gramspak filter gemalen normale prjs .235" pak|e WEESPER KLUIT normale prijs^t?" BLIKKEN rundvlees—kippe- of kalfsragoüt bij ons per blik grote korrel inh. 200 gram normale pri|S-78" blik magere voor 2 volle glazen normale prijs-65" grote beker RINSE normale prijs -75" 3 flessen LIMONADE 5 smaken fles met fijne franse cognac normale prijs-26?" ALS MAALTIJD OF TUSSEN DOOR DIEPVRIES 500 gram MALSE normale pri|S-3+5' stuks van PAREIN normale prijs -75" 4 GOUDSE met roombotervulling 3 stukken LAVENDEL bij ons [0D0REX ZE IS ER WEER. grote tube normale prijs J25"

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 11