Jan Janssens visie op de Tour DEELNEMEN AAN TOUR WAS DOM VAN STEEVENS van Jos der Vleuten luidt met blunder eigen ondergang in KARSTENS ERG STERK GODEFROOT ZIT BIJ VERKEERDE EQUIPE „Ik ben gekomen voor etappezeges" L Janssen antwoordt lezers VAN KM TOT KM 1 TRANEN KAPOT Resultaten Goudsmit-Hoff sport ■MKüHHi Zaterdag 3 juli 197. 1» (Vaii onze speciale verslagge ver). LE TOUQUET Walter Gode- froot heeft een beroerde verjaardag achter de rug. Achtentwintig werd hij gisteren, maar de blokkige Belg verkeerde allerminst in feeststem ming- Er kon geen lach af. In de palm van zijn rechterhand groeide een zweer, waarvan de dokter hem tussen de twee ritten door vertelde dat alleen operatief ingrijpen de kwaal kon verhelpen. Het betekende, dat Walter Godefroot de macht niet had om op zijn verjaardag een rit te winnen, waartoe hij gezien zijn sprinterskwaliteiten en de uitzetting Aft Be etappe van gisteren heeft hetzelfde beeld gegeven als zondag. De renners moesten weer vroeg uit bed en er ston den twee ritten op het programma. Dat houdt onder andere twee keer meer eten en wassen in. Vooral dat eten is een belangrijke zaak. Je mag namelijk beslist niet teveel naar binnen werken. De renners, die dat wél doen lopen een groot risico als er verschrikkelijk hard vertrokken wordt, want met een dikke buik rij je echt niet fijn. Normaal is het altijd zo dat som mige renners bij twee ritten op één dag veel achterstand oplopen. En dat betreft dan vrijwel steeds cou reurs, die te weinig gegeten hebben. Die krijgen een'tik van de honger als er echt gekoerst wordt. Het ls dus zaak met overleg te eten. Karstens heeft gisteren een goeie prestatie geleverd. Tweede achter Leman is toch wel een succes. Hij trekt aardig z'n plan in het sprin- tersgezelschap. Maar of hij de groe ne trui nog herovert waag ik toch te betwijfelen. De voorsprong van Roger de Vlaeminck is nog altijd tamelijk groot. Maar Karstens heeft (Van onze speciale verslaggever) LE TOUQUET Aan het eind van de eerste Tourweek een dag die in 2 wedstrijden verdeeld was beleden de Goudsmtt-Hoffs hun gedrag, waarover Kees Pellenaars (en niet ten onreche) zo ontstemd deed. Met een uitstekende tweede plaats van Gerben Karstens op de paardenrenbaan van Amiens en een vierde van Jos van der Vleuten in badplaats Le Touquet mochten zij en hun ploegbaas zeker niet ontevreden zijn. Vooral, omdat beiden de koers verlevendigden op een dag die anders nog saaier zou zyn geweest, want het peloton voelde er weinig voor al te grote inspanningen te leveren bij het ingaan van de rustdag aan de Franse kust. Zowel in de etappe naar Amiens (gewonnen door Eric Leman) als naar Le Touquet (eerste plaats voor Mauro Simonetti), hielden de cou reurs elkaar in bedwang, om op elke ontsnapping resoluut te reageren. Die kleurloosheid kreeg franje, dank zij Gerben Karstens die in het twee de deel niet te lui was om wat ont snappingen op touw te zetten, en daarna het tweede deel dank zij Jos van der Vleuten wiens bedrijvigheid een kopgroep opleverde die het tot het eind zou houden. Beide activitei ten kregen niet de hoogste honore ring. Achter Eric Leman spurtte Ger ben Karstens naar de tweede plaats, Jos van der Vleuten luidde zijn ei gen ondergang in door een vergissing, die hij had kunnen voorkomen wan neer hij het routeboek goed bestu deerd had. In plaats van winnaar, werd hij vierde. door peter heerkens ik merkte dat ik me vergiste, ver loor ik alle macht. Ik was gewoon lam van teleurstelling". Toch demar reerde Jos van der Vleuten nog eens na dat voor hem dramatische moment Twee kilometer verder nam hij 50 meter, een voorsprong waar zijn me- devluchters niet in berustten. Ze pak ten hem terug en meteen daarna sprong Mauro Simonetti weg om met royaal verschil te gaan finishen. Toen had Jos van der Vlueten de macht niet meer om opnieuw onder in de beugel te gaan. Een vierde plaats en tranen, in plaats van de overwinning en een blijde lach. Jos van der Vleu ten was er kapot van. Jos van der Vleuten: aan de finish tranen van beide routes in staat mocht worden geacht. Al een week nu ontbreekt Walter Godefroot op het erepodium en dat is een opvallend gemis. Vorig jaar won hij twee ritten en eindigde in Parijs met de groene trui, die hem voor Peugeot (dat hem van Salvara- ni wegkocht) zo waardevol maakte. Tot op heden slaagde Walter Gode froot, eens zo gevreesd, er niet in om sprints te beheersen. Hij blijft ach ter en dat valt tegen. Niet het minst Godefroot zelf, die er ontmoedigd en ontdaan van alle zelfvertrouwen bij loopt. „Ik mis de moraal", klaagt hij, „in het begin van het seizoen kreeg ik nogal eens tegenslag en nu zit ik met die ontsteking. De dokter kan er niks aan doen. Het enige wat helpt is een verdovende spuit, maar ja als je die elke dag moet nemen gaat je macht helemaal weg. Trou wens, zo'n injectie helpt me hooguit een uur. Vandaag barstte ik na 50 km. alweer van de pijn. Ik weet niet wat dat moet worden. Je kunt je als beroepsrenner toch moeilijk midden in het seizoen laten opere ren. Ik zal ermee moeten sukkelen fotaan de winter"- Zijn jongste pech kan niet verhelen dat Walter Godefroot ook al voor de Tour in slechtere doen was. „Gebrek aan zelfvetrouwen", verklaart hij, moei zaam komt er dan uit wat daarvan de oorzaak is: „In Parijs-Roubaix liet mijn ploegleider me alleen, om achter Jo-urd-an aan te gaan, die een halve minuut vooruit was met Gi- mon-dd. Het kostte me, daar ben ik zeker van, m'ijn kans op de overwin ning, want in de kopgroep waarin ik zat was ik bijna niet te kloppen. Ma-ar toen ik plat viel kon ik niet geholpen worden. Daardoor moest ik drie minuten wachten. Ik geloof dat toen mijn seizoen verpest is. Walter Godefroot voelt zich duidelijk niet op zijn gemak in de Franse Peuge- ot-ploeg maai- hij heeft er geen be hoefte aan daar nu op in te gaan. Verzorgen Joseph d'Hondt, die al vier jaar bij hem is, maakte er geen geheim van: „W-alter is gedemorali seerd door de houding van zijn ploeggenoten ze helpen hem niet zoals het eigenlijk zou moeten. Die Fransen rijden puur voor zichzelf. Hu-n enige doel is de ronde uit te rijden omdat ze Fransman zijn. Nee, voor Walter deugt deze ploeggeest niet. Hij kan er niet tegen, conditio neel is hij even sterk als vorig jaar, daar ligt het niet aan". En zo lijkt Walter Godefroot deze Tour voort te leven in de anonimi teit. waarin hij zich al een week bevindt. PETER HEERKENS. Dikke tranen drupten over het bolle gezicht van Jos van der Vleu ten, toen hij zich op de zonnige Bou levard de la Plage liet uitdrijven na een krachtsexplosie van 50 km. Hui lend overdacht hij zijn zonden, die hij een minuut of tien tevoren beging door fel sprintend uit de kopgroep van zeven te komen en het gebaar van de triomfator te maken. Eén ronde te vroeg, want het wedstrijd schema vermeldde duidelijk drie doorkomsten op het plaatselijke parcours en de speker schreeuwde zijn stem sohor om de aanstormende renners te waarschuwen. „Encore un tour, encore un tour", echode het over de boulevard. Maar Jos van der Vleuten hoorde het niet. Met zijn wilde aanvalskraeht wierp hij zich naar voren en stak juichend de lin ker arm op. „Ik dacht echt", snikte hij onbeheerst en leunend tegen een door de zon wanm gestoofd dranghek „dat ik won. Ik dacht het echt, want ik was de sterkste". Daaraan kon niet getwijfeld wor den, want wat Jos van der Vleuten opknapte toen zich na 86 km op zijn (en Genty's) initiatief een vlueht- groep vormde (met Mintjes, Wolfs- hoh.l, Simonetti, Francioni en Ven tura Diaz .die snel aanhaakten toen Vna der Vleuten en Genty spron gen) bleef niet onopgemerkt. Zonder ophouden sleurde Jos van der Vleu- - ten aan het groepje dat steeds dreig de te sneuvelen, omdat de voorsprong nooit verder reikte dan 30 sec. Kilo meters lang loerde het peloton op de aansluiting, maar als het voor de vluchters al te benauwd werd zet te Jos van der Vlueten zich weer op kop en joeg er de vaart in. (Van onze speciale verslaggever) 1 AMIENS „Als ik vroeger zo was geweest", mijmerde Gerben Karstens in Amiens, waar hij er weer een actieve rit op had zitten, „zou ik veel meer gewonnen heb ben, absoluut". Zijn aggressiviteit, die hem nu, op zijn 29ste jaar, naar voren jaagt, komt tot uiting in het puntenklassement (groene trui), waarin Gerben Karstens de derde plaats bezet. Hij is de meest regel matige Goudsmit-Hoff renner, de enige bovendien die tot op heden een rit won (het tweede deel van de eerste etappe) en gisteren dat suc ces bijna prolongeerde. Enkele cen timeters maar kwam Gerben Kar- „Hij deed teveel", vond Pellenaars. „Ik reed sterk", oordeelde Jos van der Vleuten over zichzelf, „Maar toen Eric Leman: al te royale boog om in goede positie te komen. stens in Amiens tekort tegen de snelste man van het peloton Eric Leman. „Als die bochten niet zo groot waren geweest", mopperde Karstens over de aamkomst op de renbaan van Amiens, waar vorig jaar Leo Duyndam tweede werd achter Jos Sprayt, „zou ik misschien gewonnen hebben. Nu moest ik, samen met Guimard helemaal buitenom ko- meen". Een klacht, die ook winnaar Eric Leman deelde, want hij was in een van de boulevardachtige krom mingen voorbij gestreefd door een grote groep. „Wel dertig man, ik wist niet wat me overkwam". Be halve Karstens en Guimard moest ook dus Eric Leman een al te royale boog maken om ie goede positie te kunnen komen. Hij nam bij het ingaan van het laatste recht stuk, de kop. Karstens: „Ik kon nog net aan haken. Blijf in zijn wiel dacht ik. dan klets je er straks overheen". Maar de in sprints al veel gelouter de Eric 'Leman kon nog net heet duwtje geven dat hem de eerste plaats opleverde. „Ik voelde", zei de Belg, „wat Karstens van plan was. Toen hij pal achter me zat. trok ik me ineens weer op gang". Karstens: „Dat is nou precies d-e kracht van Leman, die kan dat, ik niet. Ik moet het meer hebben van een lange lijn. Als ik dan bovendien nog eens goed gelanceerd word, ben ik bijna niet te kloppen". Gerben Karstens is weer terug in de top van de sprdntersrij, waaruit hij door ziekte wegsloeg. Zelfverze kerd („dat moet je als sprinter nu eenmaal zijn, anders ben je ner gens") als altijd, zegt hij daarover: „Ik heb er nooit aan getwijfeld. Ik wist dat ik terug zou komen". Be halve zijn opmerkelijke herstel als finisher, valt bij Gerben Karstens agressiviteit op. Hij rijdt vinniger, attenter en aanvallender dan in zijn eerste prof jaren toen hij een popula riteit bijeen trapte, die hem door alle misère heen trouw bleef. Na mijn ziekte", constateerde Gerben Karstens als het daarover gaat, „heb ik mijn vak serieuzer opgevat. Ik kreeg een betere instelling. Zou ik die vroeger gehad hebben, dan was mijn erelijst groter geweest. Of schoon: dat afwachtende rijden wat ik toen deed, lag niet helemaal aan mezelf. Ook aan de opbouw van de Televizierploeg. Daarin zaten man nen, die grote winstkansen hadden als ze eenmaal weg waren. Nijdam en Zilverberg bijvoorbeeld. Zodoen de moest ik nogal eens blijven zit ten". De tijd dat Gerben Karstens zich in verhouding tot zijn klasse weinig liet zien, is voorbij. Hij durft tegen woordig te gaan: „Ik weer me in deze Tour meer dan ik in een Ronde van Frankrijk ooit gedaan heb, ik voel me erg sterk". Het enige wat Gerben Karstens nog betreurt: „Ik had vandaag dat ritje moeten win nen, dan was voor mij deze Tour helemaal geslaagd geweest. Die groene trui zegt me weinig, leuk natuurlijk dat ik zo goed geklas seerd sta, maar het gaat me om etappezeges. Daarvoor ben ik hier gekomen". PETER HEERKENS (Van onze speciale verslaggever) LE TOUQUET Een week Tour de France heeft de renners van Pellenaars naast veel kritiek toch ook wel ereplaatsen opgeleverd. Maar het Nederlandse wielerpubliek is in de jaren 50 een 60 te zeer verwend geworden. De tweede plaats, die Gerben Karstens gisteren weer behaalde, zou in vroegere jaren als een gewel dig succes begroet zijn. Vandaag de dag worcjt ze vermeld als een uitste kend gereden sprint. Natuurlijk heeft men op bepaalde dagen de renners van Pellenaars met recht een gebral; aan initiatief kunnen verwijten, maar toch hebben zij al is het dan niet zo opgeval len veel prijzen gefietst. De eer ste 25 renners worden dagelijks be loond. De resultaten van de renners van Pellenaars in de eerste week waren: Benjamins: geen prijs, De Koning: 23e en 24, Harings: 17e, 11e, 21e, 8e, 15e, 16e, 15e, Karstens: 4e, le, 5e, 18e, 11e, 6e, 2e en 9e; Krekels: 7e, 10e, 17e, 10e, 12e, 19e en 14e; Prin sen: twee keer 18e; Van der Vleu ten: 4e; Van Katwijk: 13e, 15e, 22e, 19e, 16e, 23e, 15e en 20e; Steevens: 20e. A. Stoop, Mominerstraat 24, Hoeven: „De versnellingshandle zit tegenwoordig op de schuine buis tussen trap-as en stuurko- lom. Vroeger bevond hij zich al tijd aan het stuur. Waarom is dat veranderd?" JAN JANSSEN: „Het is niet helemaal waar, want er zijn nog wel enkele renners die de handle aan het stuur hebben. Maar in derdaad het gros van de renners heeft hem aan de buis. Een na deel van de handle aan het stuur is als je valt. Dikwijls,wordt de handle dan verbogen. Verder luistert hij niet zo nauwkeurig als een buisversnelling. In de sprint is een stuurversnelling be ter. Je hoeft dan namelijk het stuur niet los te laaten". A. P. G. M. Diepstraten. Be- verweg 8, Breda: „Gebeurt bet veel dat renners gedupeerd wor den door het verkeerd, te laat of onduidelijk aangeven van de te volgen rijrichting, zodat ze een verkeerde weg inslaan, aarzelen of in de remmen moeten knijpen (zoals Wagtmans overkwam)? Heeft een renner kans op verhaal als hem dit overkomt? En wor den de officials beboet net als de renners als die iets verkeerd doen?" JAN JANSSEN: „Het komt re gelmatig voor dat een politiea gent verkeerd staat of begrepen wordt. Ik heb het zelf dikwijls meegemaakt. De volgers moeten altijd rechts af en de renners rechtdoor. Derenners willen ook nog wei eens rechtsaf gaan. Oe renners hebben geen enkel ver haal. De organisatie stelt dat de renners het parcours moeten ken nen, omdat het in het draaiboek staat. De politieagent, die een verkeerde weg wijst, krijgt mis schien een berisping. Verder niets", i A. v. Hoek, Wilhelminaplein 32, Oudenbosch: „In De Stem van 2 juli wordt gesuggereerd dat Mars-Flandria een verbond heelt gesloten. Wilt u hierop reageren? Zo ja, hebt u zo iets wel eens in uw loopbaan ondervonden (graag met duidelijke voorbeelden)?" JAN JANSSEN: „De Tour is geen praatje-pot. Het is beslist niet zo dat er gezegd wordt: jij mag dit klassement en jij dat. Er moet echt voor geknokt worden. Er worden wel eens afspraken gemaakt, maar dan alleen de laatste twee, drie dagen van de Tour. Mogelijk, moet ik er nog bij zeggen. Ér wordt altijd over combines in de wielersport ge sproken. Het is zwaar overtrok ken. Ik heb in ieder geval de Tour gewonnen met drie ploeg maten en met niemand anders". in ieder geval opnieuw wat laten zien. Het was trouwens ook hoog tijd dat de ploeg van Pellenaars weer eens op de voorgrond trad. Dat Van der Vleuten niet meer be reikte is natuurlijk jammer voor hem, maar zijn eigen schuld. Als hij het Tourboek goed gelezen had, had hij geweten dat er na het passeren van de finish nog twee ronden moesten worden afgelegd. Het uitvallen van Steevens heeft me niet verbaasd. Hij had een zere knie. Maar dat wist hij ook voor het vertrek in Mulhouse. Het was dom van hem toch te starten. Want voor een Tour moet je honderd procent fit zijn. Het is geen kermis- koers. Vandaag een rustdag. Zeker zes tig, zeventig renners zullen er be hoorlijk blij mee zijn. Vooral dege nen die niet de grote vorm hebben. Een dag pauze, waarin goed ge slapen en gesoigneerd kan worden, is ook heel nuttig voor de mannen, die last hebben van doorzitten, schaafwonden, steenpuisten enz. Die irritaties kunnen in die tijd toch ver verdwijnen. Ikzelf hield er nooit zo van. Ik vloog altijd JAN JANSSEN van links naar rechts, van beneden naar boven. Echt bedrijvig. En ik had een enorm snel recuperatie- vermogen. Andere renners kwamen op een rustdag weer bij. Voor mij was het dus niet zo interessant. Redactie Hein Groothuis Wanneer u Jan Janssen een vraag wilt stellen over Tour-zaken die u bezighouden, kunt u dat vanavond doen tussen 18.30 en 19.30 uur. Men dient daarvoor onze sportredactie te bellen, telefoon Breda (01600) - 22341. toestel 215 of toestel 143. De Italiaan Simonetti, winnaar van de zesde etappe. Agostinho, 5 Prinsen. 70 km Lopez-Carril, Francioni en Eduard Janssens ontsnappen. 71 km Peloton weer compleet. 72 km Kopgroep, bestaande uit Le- tort, Perin, Janssens, Martelozzo, Pella, Francioni, Karstens, Simon- netti, Wolfshohl, Santamarina, Lo pez-Carril, Tierlinck, Quintarelli, Lievens en Gomez-Lucas. 75 km Kopgroep ingelopen. 76 km ontsnapping van Teirlinck, Casas, Swerts, Ravaleu, Janssens, Huysmans, Hoban, Dumont en Ji menez. 80 km Ontsnapping ongedaan ge maakt. 118 km Vluchtpoging van Karstens Labourdette, Francioni en Crepal- di. 119 km Leiders ingelopen. 120 km Labourdette, Huysmans. Boifava en Guimard demarreren, maar worden weer snel ingelopen. 122 km Boifava, Motta', Van Vlier- berghe, Guimard en Gualazzini springen. 125 km peloton weer compleet. 127,5 km Eric Leman wint de mas sasprint. Harry Steevens komt ze ven minuten te laat binnen en wordt uit de strijd genomen. TWEEDE DEEL ZESDE ETAPPE 30 km Doorkomst op de Cóte de Long (vierde categorie): 1 Van Impe, 2 op vijf sec. Motta, 3 Cre- paldi, 4 op tien sec. Benjamins, 5 Riotte en vervolgens het hele pe loton. 50 km Demarrage van Karstens, b(j wie komen Armani, Peelmaran en Sanquez. 53 km Kopgroep ingelopen. 81 km Sprint voor de Point Chaud: 1 Hoban, 2 Nassen, 3 Motta. 32 km Jos van der Vleuten en Genty demarreren. Sluiten aan Wolfshohl, Simonetti, Francioni, Diaz en Mintjens. flO ktn Voorsprong 30 see. 100 km Voorsprong nog steeds het zelfde. 133,5 km Simonett wint in Le T<m*~ quet. de gisteren verreden etappe. Karstens, rechts Eric Leman wint hier de massasprint van het eerste gedeelte van naast hem, wordt tweede. (Vam onze speciale verslaggever) jjp* V m y Gerben Karstens: „Die groen trui zegt me niet zo veel ZESDE ETAPPE, EERSTE DEEL ROUBAIX - AMIENS 27 km Demarrage van Crepaldi, die snel wordt ingehaald. 35 km Ontsnapping van Marteloz zo, Bruyère, Peelman, Genty, Far- tioni, Huyspjans en Wolfshohl. Ger ben Karstens'sluit aan. 38 km Leicfers ingelopen 44 km Gianni Motta wint de sprint voor de Point Chaud. Op 5 sec. 2 Karstens, 3 Nassen. 45 km Demarrage van Raymond, die echter niet ver komt. 53 km Doorkomst op de Cóte de Petit Vimy (vierde categorie): 1 Motta, 2 Van Impe, 3 Zoetemelk, 4

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 13