„Maar het is daar mijn
huis niet meer!"
CONFLICT W.A.-HOEVE
GROEIT NAAR CLIMAX
Vraag naar
het NS-
zomermenu
<D
R ijn-Scheldekanaal
brengt
grote gevaren mee
f44,
Weer een
brief
van
'meneer X'
Kip Kampeerwagens n.v.
Eerst leren,
dan lesgeven
8Dagen
kris-kras door
Nederland
Zoon woont op een kamer
Directeur eist buitendienststelling staf
Massaal protest
van theologen
tegen grondwet
voor katholieken
RIJENS KAMERLID J. SPINKS:
binnenland
buitenland
Geen tijd
6.25 o' 725
voordelig
eten bij NS
NORMAAL'
Ook tweede
slachtoffer schiet
partij Driebergen
overleden
KIR CAVALIER en GOLDSTREAM
zijn produkten uit de grootste
en modernste kampèerwagen-
fabriek van Nederland.
Vraag vrijblijvend folder.
Postbus 89 Hoogeveen
tel. 05280-64741
Officieren in 't
onderwijs:
Moord gepleegd onder
invloed van drugs
VERZEKERING
J. Buiter burgemeester
van Groningen
St.-Eloy wil lijst
van té gevaarlijk
vakantiewerk
voordelig
uit met NS
Zaterdag 19 iuni 1971
(Van een onzer redacteuren)
TILBURG - „Ik ben thuis
weggegaan, omdat ik al dat
halfslachtige gedoe niet meer
harden kon.
Steeds waren er ruzies, menings
verschillen, wrijvingen. Vader en
moeder zijn de laatste jaren
vroeger was dat anders bezeten
van geld, van de auto, van de
kleurentelevisie, van dure 'feestjes
voor kennissen en van kennissen
die op hun beurt nog weer duurde
re feestjes geven. Tegen elkaar op.
Alles is thuis scheefgetrokken.
„Ik" is het waarom er alles draait.
Ik ben zo misselijk geworden van
al dat onwezenlijke gedoe. Daarom
ben ik op een kamer gaan wo
nen".
Hij is 24, een forse jonge man
met een zware zwarte baard en
lang haar. Vanachter vrij sterke
brilleglazen kijken twee helblauwe
ogen uitdagend en met humor naar
de bezoeker. Her en der verspreid
in de kamer liggen boeken, mees
tal over maatschappelijke onder
werpen. Aan de muur enkele pos
ters met uitdagende slagzinnen. Er
heerst een toch wel behaaglijke
wanrode. „Ik heb niet met vader
en moeder gebroken. Kom af en
toe gewoon binnenwandelen. Maar
het is daar mijn „huis" niet meer.
Ik werd er steeds meer een
vreemde, een onbegrepene. Het ge
zin, ons gezin, heeft voor mij zijn
functie verloren. Daarover zijn,
vooral door Amerikaanse, sociolo
gen, boeken vol belangwekkende
dingen geschreven". Hij maakt een
breed gebaar. Vele van die ver
taalde boeken heeft hij. Haalt wat
triest de brede schouders op.
„Knap hoor. Maar al die mooie
termen, al die geleerde theorieën
zeggen eigenlijk zo weinig.- Het is
allemaal waar, maar ik heb sterk
het gevoel dat in al die studies, in
al die statistieken, in al dat ge
schrijf een dimensie ontbreekt.
Waarom is „het gezin" in verval?
Waarom waren heel veel doodge
wone mensen die niet gestudeerd
hadden vroeger heel gelukkig? En
waarom is er zoveel ontevreden
heid? Enfin, gaat u zo maar
door...!"
echter niet. „Weet u mijn twijfel
is eigenlijk begonnen, toen er een
auto kwam. Eerst vond ik dat ge
weldig. Maar van dat ogenblik af
fietsten we niet meer samen, de
natuur in, naar buiten. We vraten
kilometers op steeds vollere we
gen. Lekker rustig aan was er niet
meer bij. Een gezamenlijke bele
venis kwam daardoor abrupt ten
einde. Da't heb ik pas veel later
begrepen. Hupsa, jongens, instap
pen en weg wezen". Er werden
dure dingen gekocht. Vader ver
diende immers steeds meer. De
buurt bepaalde voor een niet ge
ring deel het levenspatroon van
het gezin. „Ik was geen studiekop.
Niet stom, maar speels. De school
gaf het adives mij naar de am
bachtschool te sturen. Mens, dat
school, in de werkplaats en
later op die avondcursussen. Ik
verkondigde ideeën die voor mijn
ouders in hun nieuw verworven
status schrikbarend revolutoinair
waren. Nu begrijp ik wel dat ik
dat allemaal veel rauwer zei dan
nodig was. Als een soort afweer
tegen het zélfgenoegzame gezins
milieu. Tegen al die barstend nette
mevrouwen en meneeren die zich
onze vrienden noemden en die als
maar tegen elkaar opjoegen".
Hij vertelt dat vader en moeder
geen tijd meer hadden voor de
kinderen. „Echt met elkaar praten
was er hoe langer hoe minder bij.
Er was altijd iets van buiten het
gezin. Die rot-televisie heeft bij
ons ook een hoop bedorven. Man,
etenstijd werd vaak bepaald door
liet gezin staat centraal in een
nieuwe reportageserie waarvan
vandaag de eerste aflevering. In de
komende week zullen nog vijf af
leveringen volgen. Het gezin staat
op de tocht. Waarom en waardoor?
Een onzer redacteuren, Jacques
Levij, stak zijn licht eens op. Bij
jong en oud. Hij voerde vele ge
sprekken. Daaruit blijkt dat de
oorzaken van de gezinsmoeilijkhe
den veelal buiten het gezin liggen.
De maatschappij verandert. De ou
deren weten vaak niet wat hun
overkomt. Traditioneel is hun me
ning dat het gezin de vaste burcht
is van hun zekerheden, rechten en
plichten. Niets echter lijkt minder
waar te zijn geworden. Dat schept
onzekerheid die vaak gepaard gaat
met verdriet. Het leidt ook tot
spanningen, tot onbegrip en uitbar
stingen.
Hij vertelt over zijn kinderjaren.
Onopgesmukt, eerlijk. Het verhaal
van duizenden jonge mensen. Een
voudig gezin, hardwerkende vader,
huiselijke moeder. Vier kinderen.
Hij de oudste. Vader maakt carriè
re. De oude vertrouwde buurt
wordt verlaten. „We kochten een
huis in een kale kak buurt. Ik
miste die oude vertrouwde omge
ving, de kameraadjes, ook de ge
wone jongens en meisjes van de
school. Als u het mij vraagt, vond
moeder het eerst ook niet zo fijn.
Maar ja, zo langzamerhand was dat
dagelijkse koffiedrinken met de
„mevrouwen" toch wel iets voor
haar. Over en weer. U kent dat. Er
moest dik worden gedaan. Dat had
ik snel door".
Nadenkend bladert hij in een
boek. Ziet het gedrukte woord
was een klap voor vader en moe
der. Ze stuurden me naar de mulo".
Bitter zegt hij: „Dan hoefde ik 's
morgens tenminste niet in een
overal de deur uit". Kort en goed:
het ging niet en werd een jaar
later toch ambachtschool.
Hij deed het daar goed. „Toen ik
er klaar was, ging ik werken, leer
de 's avonds en in het bedrijf. Ik
kan nu zeggen dat ik een uitste
kend vakman ben. Heb een ver
antwoordelijke baan en word ge
waardeerd. Maar die ambachts
school was voor mijn ouders on
verteerbaar. De anderen gingen
„studeren". Daar werd dan HBS of
iets dergelijks mee bedoeld. Mijn
opvattingen over God en maat
schappij, politiek en rechtvaardig
heid zijn gevormd op de ambacht-
het tijdstip waarop een bepaald
programma begon". Dat alles
maakte hem steeds opstandiger.
„En eerlijk, ook wel mijn broers
en m'n zusjes. Die waren jonger,
schikten zich wat gemakkelijker in
die oppervlakkige in wezen onbe
tekende onbenulligheid. Ik niet.
Toen ik voor het eerst echt
een meisje ontmoette dat mij aan
trok kinderspel was het nog
was het eerste dat moeder zei dat
haar vader maar 'n gewone bouw
vakker was" (Vloek). „Nou opa,
haar vader, was timmerman. Enfin,
dat gaf me een echte opdonder.
Vader probeerde het nog wat af te
zwakken. Vergeefs". Hij bracht
het meisje niet thuis. „Ik denk nog
wel aan Trudie. Lief kind. We
hebben veel van elkaar geleerd. Ze
zal wel getrouwd zijn. Ik kreeg
uitgesproken denkbeelden over de
inrichting van onze samenleving.
Die vind ik namelijk zo rot als een
mispel. Kun je nagaan wat een
doodsohrik ze thuis kregen, toen ik
mijn opvattingen, nog onrijp uiter
aard, voor de mevrouwen niet on
der stoelen of banken stak. Man.
die baard heeft me wat strijd ge
geven, Mijn wat langere haren
ook. Wat er echter achter mijn
protest stak, heb ik ze nooit kun
nen vertellen. Nog niet".
Hij vertelt het thuis heel best
gehad te hebben. „Van eten en
drinken, zoals dat heet. Maar dat
was onvoldoende. Wij vormden
geen gemeenschap. We leefden
met elkaar in één huis, onder één
dak. Maar dat maakt nog geen
echt gezin. We zijn dat wel ge
wéést. Toen ik nog klein was. In
die oude buurt. Een rammelkast
van een huis. Maar het was een
tehuis. Vader maakte zich toen nog
druk voor de vakbond, was poli
tiek geïnteresseerd. Fietste met
me, ging met me naar het voetbal
len. Later niet meer. We konden
het toen beter doen. Ik kreeg dus
vaker nieuwe kleren. Materieel zat
het heel goed. Ach, u begrijpt wat
ik bedoel. Jammer dat het zo
moest lopen". Hij meent dat zijn
ouders ook met de andere kinde
ren wel problemen zullen krijgen.
„Die missen ook iets. Ze vertellen
me dat. Ik vind dat moeilijk. Ik
wil geen gedonder maken. Maar
helpen kan ik ook niet. Ik begrijp
best dat vader en moeder hun
levenspatroon niet meer kunnen
veranderen. En dat ik en zus en
mijn broers ons eigen leven
moeten maken".
Hij zegt bang te zijn zelf een
gezin te stichten. „Ik wil niet in
dezelfde situatie terecht komen.
Voor mij is een gezin meer dan
„eten en drinken". Maar kan ik
dat waarmaken? Ik kan best be
grijpen dat twee mensen samen
gaan leven zonder te trouwen. Dan
kletst men er wel over, maar de
illusie wordt in ieder geval niet
gewekt dat er een gezin is. Maar
wat doe je dan als je kinderen
wilt hebben?" Het klinkt als een
noodkreet.
JACQUES LEVIJ
DEN DOLDER (ANP) Dr. S.
i'ruyt, de tijdelijk geneesheer-direc
teur van de Willem Arntszhoeve in
Den Doldèr, heeft de ogenblikkelijke
buitendienststelling geëist van de staf
van de zwakzinnigeninrichting Den
nendal, alsmede de terugkeer van
prof. A. Poslavsky als directeur van
de hoofdafdeling psychiatrie. Hij
draagt de hele staf ook voor voor
ontslag „ai dan niet met onmiddellij
ke ingang".
In twee brieven aan het college
van regenten van de W.A.-stichting
laat dr. Pruyt weten, dat hij vandaag
(19 juni) de tijdelijke waarneming
(ADVERTENTIE)
Deze zomer kunt u in
50 stationsrestaurants
een compleet menu
krijgen voor de
aantrekkelijke prijs van
inclusief bedieningsgeld
en BTW.
van de medische leiding van de
hoofdafdeling psychiatrie en van
Dennendal zal neerleggen, als niet
aan zijn eisen wordt voldaan.
Dr. Pruyt wenst de terugkeer van
prof. Poslavsky ingaande vandaag 19
juni en zonder dat er aan de uitoefe
ning van diens functie beperkingen
worden gesteld.
Het staflid J. C. Mulder gaf als eer
ste commentaar: „Het zou leuk zijn
als prof. Poslavsky weer in zijn func
tie terugkeerde, want dan is de me
dische eindverantwoordelijkheid voor
Dennendal weer verzekerd en dan
bestaat er geen probleem meer voor
dr. Pruyt".
Juist voordat het ultimatum van
dr. Pruyt bekend werd, had de staf
van Dennendal een stuk gepubli
ceerd met een groot aantal suggesties
voor een de-escalatie van de gespan
nen situatie bij Dennendal en voor
een oplossing van het conflict. Deze
suggesties zijn gisteravond al voorge
legd aan de leden van de door het be
stuur ingestelde adviescommissie die
de komende tijd besprekingen gaat
voeren met alle bij het conflict be
trokken partijen. Er was op de Wil
lem Arntszhoeve weer wat rust te
ruggekeerd, nadat het bestuur woens
dagnacht had besloten dat hangende
de activiteiten van de adviescommis
sie niet van de stafleden zal worden
geëist dat zij een loyaliteitsverklaring
ondertekenen m.b.t. dr. Pruyt en ver
pleegkundig directeur W. Andrl.
In zijn verklaring had de staf ge
steld dat het conflict in principe moet
worden gezien als betrekkelijk nor
maal en in ieder geval begrijpelijk,
gezien de ingrijpende veranderings
processen die aan de gang zijn. „De
betrokken partijen doen in beginsel
niet voor elkaar onder in goedwil
lendheid, schurkachtigheid, progres
siviteit en intelligentie", aldus de
staf.
De situatie is, zo zegt de staf, rond
uit gevaarlijk gemaakt door de be
stuursbesluiten van vrijdag 11' juni
(om buitendienststelling van prof. dr.
A. Poslavsky, de geneesheer-direec-
teur van de hoeve en drs. Carel Mul
ler, de directeur van Dennendal).
Als eerste stap stelt de staf voor,
volgende week de buitendienststel
ling van prof. Poslavsky en drs. Mul
ler op te heffen.
UTRECHT (ANP) In het Aca
demisch ziekenhnis in Utrecht is vrij
dagochtend de 35-jarige mevr. Euge
nie Z.-Helmerich, het tweede slacht
offer van een schietpartij die onge
veer drie weken geleden in Drieber
gen plaatsvond, aan haar verwon
dingen overleden.
De vrouw werd 27 mei tijdens een
familieruzie in het woonwagenkamp
door haar zwager, de 20-jarige Frans
Z., neergeschoten. Haar man, de even
oude Karei Z., kreeg twee schoten in
de borst en was onmiddellijk dood.
De dader werd een dag later door de
politie gearresteerd.
(ADVERTENTIE)
NIJMEGEN/BONN/PARIJS/LON-
DEN In een verklaring hebben
222 van de meest bekende Europese
theologen geprotesteerd tegen proce
dure en inhoud van de in Rome on
der leiding van kardinaal Felici ont
worpen „grondwet" voor de katho
lieke kerk. Tot de protesterende theo
logen behoren o.m. Schillebeeckx,
Haarsma, Küng, Metz, Aubert en Al
berigo.
Het gaat hier (zoals wij eerder
meldden) letterlijk om een soort
grondwet, waarvan het ontwerp aan
alle bisschoppen vertrouwelijk is toe
gestuurd ter goedkeuring, en die
moet gaan fungeren als het „theo
logische en juridische fundament van
de verschillende wetten van de ka
tholieke kerk", zoals de Romeinse
verklaring luidt.
In hun verklaring stellen de 222
theologen o.m. vast dat de grond
wet in het geheim is opgesteld, zon
der mogelijkheid voor discussie of
amendering, dat het geval onvol
doende bijbels gefundeerd is (het
evangelie wordt van de grondwet af
hankelijk gemaakt, zeggen de theo
logen), dat de grondwet indruist te
gen letter en geest van het tweede
Vaticaans concilie (uit de concilie
teksten wordt willekeurig geciteerd
om daarmee het sinds de middel
eeuwen gebruikelijke juridisme,
absolutisme en triomfalisme grond
wettelijk vast te leggen"), en dat dit
voor de oecumene een grote hinder
paal betekent.
De theologen eisen tenslotte dat de
diocesane en priesterraden in de ver
schillende bisdommen en landen ver
zet aantekenen tegen deze grondwet
en dat de bisschoppenconferenties de
afkondiging van de grondwet te
genhouden.
dochteronderneming van BOISE CASCADE U.S.A
Officieel hoofddealer voor BREDA en omgeving
FIRMA HARRY DE BRUYN, Bis. Molenstraat 40
ETTEN-LEUR (bij Breda), telefoon 01608-31.87
Showroom: Roosendaalseweg 19, telefoon 01608-
■2477
DEN HAAG Nog niet zo lang
geleden werden er in de Tweede
Kamer vragen gesteld over het tracé
van de Zoomweg, dat dwars door
een waterwingebied heen is gepro
jecteerd. Wat voor ramp kan hier
niet gebeuren, zo luidde de teneur
van de vragen, als op die Zoomweg
een tankauto betrokken raakt bij
een aanrijding. Er is geloof ik wei
nig fantasie voor nodig om de moge
lijke gevolgen van een dergelijke
botsing te voorspellen. Vrolijk lijkt
het vooruitzicht nauwelijks.
Soortgelijke sombere voorspellin
gen kan men maken als men de
tankauto even verwisselt voor een
dito schip en in plaats van aan de
Zoomweg even denkt aan het Sehel-
de-Rijnkanaal, de toekomstige bin
nendoor-verbinding tussen Antwer
pen en Rotterdam.
Het vooruitzicht, dat zich in dit
kanaal een aanvaring voordoet lijkt
me minstens even onplezierig als
een botsing op de Zoomweg. Ik
moest aan deze problematiek den
ken, toen deze week in Den Haag
de aanbesteding werd gehouden
voor de bouw van een brug over dit
in 1975 gereedkomende kanaal. Op
z'n minst, zo bedacht ik. zou Zuid-
(Van onze onderwijsredacteur)
DEN HAAG. In een rapport over
onderwijsbevoegdheid van officieren
komt een staatscommissie tot een aan
tal voorstellen tot verlenging of uit
breiding van die onderwijsbevoegd-
heden voor bepaalde categorieën of
ficieren. Die verlengingen en uitbrei
dingen hebben dan betrekking op
vakken die bij hun officiersopleiding
speciale aandacht hebben gehad, zo
als wiskunde, natuur- en scheikunde,
economische vakken en bepaalde be
roepsgerichte vakken.
Voorwaarde van de commissle-
Goote is, dat de betrokken officieren
voordat zij tot het onderwijs worden
toegelaten een pedagogische en vak
didactische scholing die tevens een
bijscholing zal inhouden zullen
ontvangen. De commissie begon in
1966 met haar studie. Die had betrek
king op de KMA en het Koninklij k
Instituut voor de Marine. De opdracht
van de commissie luidde: advies uit
te brengen over het verlenen van be
voegdheden tot het geven van voort
gezet onderwijs aan officieren van
zee-, land- en luchtmacht.
De commissie moest rekening hou
den met bestaande bevoegdheden,
met de genoten opleiding, met de in
de praktijk van de militaire dienst
verworven ervaring en met de eisen
die moeten worden gesteld ten aan
zien van hun pedagogische en didac
tische vorming. De commissie stelt
duidelijk, dat slechts aan de verwe
zenlijking van de voorstellen kan
worden begonnen als nog verschillen
de adviezen zijn ingewonnen en als de
reacties op het rapport dat dezer
dagen openbaar is gemaakt bestu
deerd zijn.
west-Nederland zich toch wel zor
gen mogen maken over deze zaak.
De aanleg van het kanaal stoelt
natuurlijk op economische motieven
(en die kunnen best respectabel
zijn), maar heeft men zich in 1963
toen het verdrag inzake deze
verbinding tussen België en Neder
land werd gesloten wel voldoen
de de mogelijke gevaren gereali
seerd?
Het in Rijen wonende Tweede
Kamerlid John W. Spinks (PvdA),
met wie ik eens over deze kwestie
ben gaan praten, dacht van niet. Hij
is duidelijk bezorgd over de kwestie
en steekt niet onder stoelen of ban
ken, dat hij deze zaak bij de ko
mende begrotingsbehandeling zal
aansnijden in de Kanier.
Van de scheepvaartbewegingen
tussen Rotterdam en Antwerpen, zo
rekent de heer Spinks voor, zijn er
dagelijks minstens 300 met tanklich-
ters, waarin zich benzine, kerosine,
butaan, olie en noem maar op kan
bevinden. Dat gaat straks allemaal
binnendoor via een toch betrekke
lijk smalle waterweg, die Zuid-Be
veland, Tholen en St.-Philipsland
doorsnijdt en die zich gevaarlijk
dicht bij de Brabantse „kust" be
vindt.
Wat de heer Spinks het meest
dwarszit is, dat er tot op heden geen
enkel overleg schijnt te zijn geweest
tussen de regering en de belangheb
bende lagere overheden. Daardoor is
er ook geen enkele voorbereiding en
planning gemaakt inzake het optre
den bij eventuele calamiteiten op
het kanaal. Niemand spreekt erover,
totdat er twee schepen op elkaar
varen, maar dan is het natuurlijk te
laat, zo meent de heer Spinks, die
zich afvraagt of de brandweerkorp
sen van de dichtst bij het kanaal
gelegen gemeenten wel de middelen
hebben en in staat zullen zijn dit
soort rampen te bestrijden.
Ze zijn nu alleen geoefend in het
bestrijden van boerderij- en bos- en
heidebranden, aldus het Kamerlid,
dat de indruk heeft dat men zich in
Zeeland en West-Brabant nog te
weinig druk maakt over deze zaak,
gewoon omdat men zich onvoldoen
de heeft verdiept in de mogelijke
consequenties.
Hij verwijt de regering van ons
land, dat bij het sluiten van
het verdrag met België de risico's
zijn onderschat. „Het is natuurlijk
flauwekul otn te zeggen: we treffen
die voorzieningen wel als het kanaal
klaar is", aldus de heer Spinks, die
rich eigenlijk verbaasd afvraagt
waarom er tot nu toe „in alle talen",
ook bijvoorbeeld ia het onlangs ver
schenen rapport over Zuidwest-Ne
derland, over gezwegen wordt.
Driehonderd tankers per dag en
dat is dan nog niet alles, want
hoeveel niet-tankers zullen er dage
lijks voorbijvaren met gevaarlijke
stoffen als chemicaliën aan boord?
De heer Spinks durft er geen schat
ting van te maken, maar het veront
rust hem bijzonder en ik dacht: niet
ten onrechte.
EGBERT ZIJLEMA
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG/DELFT De 25-
jarige H. K. („meneer X") uit
Delft, die zich volgende week
vrijdag voor de Haagse rechtbank
zal moeten verantwoorden voor
de moord op de 21-jarige Ada
Lansbergen in een flat in Delft,
heeft opnieuw een brief aan een
krant geschreven, dit keer aan
een landelijk ochtendblad. Daar
in verklaart hij, dat hij tijdens de
moord op mevrouw Lansbergen
op 24 november van het vorig
jaar onder invloed van het ge
bruik van verdovende middelen
(„pilletjes") was.
De officier van justitie bij de Haag
se rechtbank, mr. Wessel, wilde giste
ren niet zeggen of hij in de nieuwe
onthullingen van „meneer X" aan
leiding ziet om het onderzoek te her
openen. Maar waarschijnlijk is het
niet. De behandeling van de zaak
staat nog op de roi voor volgende
week vrijdag en zal daar volgens mr.
Wessel ook wel op blijven staan. De
raadsman van K., mr. H. J. Brands-
ma uit Den Haag, zet zijn vakantie
normaal voort. Hij komt pas woens
dag of donderdag terug.
Volgens de Delftse gemeentepolitie
is K. tijdens de verhoren op het poli
tiebureau nooit met het verhaal over
de verdovende middelen op de prop
pen gekomen. Voor de politie, die er
overigens niet aan twijfelt, dat K. de
schrijver is van de brief, is de „zaak
meneer-X" afgedaan, „tenzij de offi
cier van justitie nog een nader onder
zoek wenst". Maar die opdracht is
nog niet gekomen.
„De waarheid omtrent de dood van
mevr. Lansbergen", heeft K. zijn ze
ven kantjes tellende en op 21 februa
ri gedateerde-brief als titel meegege
ven. In een begeleidend schrijven,
dat van 12 juni dateert, heeft hij ter
verduidelijking aan zijn naam toege
voegd: „Bij het publiek bekend als de
wurger van Delft".
De lezing, die „meneer X" in zijn
brief geeft van de dramatische ge
beurtenissen in de flat van mevrouw
Lansbergen, verschilt praktisch niet
van de verklaringen, die hij tegen
over de politie heeft afgelegd. Alleen
verklaart hij nu onder invloed van
het gebruik van verdovende midde
len te zijn geweest. Het geld, waar
van hij Ada Lansbergen beroofde,
zegt hij nodig gehad te hebben om
zijn schuld 260,groot) aan de
leverancier van de verdovende mid
delen te kunnen voldoen. Oorspron
kelijk verklaarde hij het geld te heb
ben willen gebruiken voor een ver-
Jaardagscadeau voor zijn vrouw. Het
geld, dat hij er zelf voor gespaard
had (ongeveer f 300,was uit zijn
flat gestolen. In zijn brief, die uit het
Huis van Bewaring in Scheveningen
is gesmokkeld, schrijft hij nu, het ge
stolen geld vergoed te hebben gekre
gen van de verzekering.
DEN HAAG (ANP) Binnenkort
is de benoeming te verwachten tot
burgemeester van de stad Groningen
van de heer J. G. Buiter, secretaris
generaal van het internationaal ver
bond van vrije Vakverenigingen.
De heer Buiter, die lid is van de
FVdA, was onder meer werkzaam
bij de metaalbedrijfsbond van het
NVV en bij de Kolen en Staalge
meenschap. Sinds 1967 is hij secre
taris-generaal van het IVW.
UTRECHT (ANP) De katholieke
metaalbond St. Eloy is van mening
dat er een lijst moet komen met
werkzaamheden welke een werkge
ver scholieren, die in de vakantie
werken, niet mag toevertrouwen, om
dat die werkzaamheden teveel gevaar
inhouden voor onervaren jonge men
sen. Sancties zouden de werkgever
eventueel moeten dwingen zich aan
deze bepalingen te houden.
(ADVERTENTIE)
Wie 8 dagen lang veel in
ons land wil reizen, is het
voordeligst uit
met een 8-daags kris-kras
abonnement.
N S-Identiteitsbewij s
of pasfoto meebrengen.