op de eerste plaats voor de wetenschap Mario Cypriano van Les Petits Frères: J.Th. J.M. Willems Een wereld of geen wereld. We kunnen er niet omheen. Carolus van Ettinger Ik kan moeilijk op het Leid- seplein gaan roepen: mensen ik ben geen sexbom. Ik kan het al leen maar bewijzen door mijn spel. Willeke van Ammelrooy Er is een geweldig onder scheid tussen het afvuren van een pistool op een ongewapende boer en het afvuren van een ka non op een ongewapend boeren dorp. Het eerste mag beslist niet; het tweede is aan de orde van de dag. Gerard Vermeulen 0 Iedereen vindt dat ik talent heb. Door allerlei situaties is dat er gewoon niet uitgekomen. Shirley (zangeres) 0 Ik meende dat ik topless-ser veersters voor het uitzoeken zou hebben. Maar ik kreeg alleen jongens. En om nou met topless kelners te gaan werken, dat lijkt me toch wel wat al te plat. René de Milde barkeeper 0 De Britse regering is welis waar geen direct fascistische re gering, maar het zal van de te genstand van de burgerlijk- democratische instelling en in het bijzonder van de radicale buitenparlementaire oppositie afhangen, of de potentieel fascis tische regering een direct fascis tische wordt of dat er een po litiek alternatief ontstaat. Rudi Dutschke 0 Als je in Amsterdam woont is Den Haag al provincie. Albert Vogel Het is onzin te denken dat de mens het hoogste wezen is. Het moordt en roeit soortgenoten uit. Een beest richt zich enkel tot zijn rivaal. Jules de Korte 0 Je zou kunnen zeggen dat ik klassiek ben geschoold, in die zin dat ik vrijwel alle musea ter wereld heb bezocht. Pierre Cardin 0 Parijs is Frankrijk niet en Amsterdam is Holland niet. Wim Sonneveld Wij allen zijn stervende. Dit is de stimulans die ons korte verblijf op deze wereld met dy namische kracht kleur en vreug de moet geven. Alleen op deze wijze kunnen wij van ons leven een feest op aarde maken. Karei Appel 0 Er staat hier voor mijn deur een agent auto's te controleren. Heeft die man niet wat beters te doen Een telefoontje van een Amsterdams burger naar het politiebureau. 0 In Nederland is het onmoge lijk weduwnaar te blijven. Na twee jaar is hij een lastige vent waar de instanties van af willen. J. van der Heijden, voorzitter Stichting Welzijnsbevordering Weduwen en Weduwnaars. 0 Kontrakten zijn gemaakt op papier, ze worden gemaakt voor de blits, voor de journalisten om mijlpalen aan te geven. Je zwaait met een kontrakt zoals met een krant. Ian Anderson (Lid van Jethro Tuil, popgroep) Het waren vooral de bejaarden die slachtoffer werden van de grote armoede, die na de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk heerste. Ze waren, vooral in een stad als Parijs, volkomen weerloos tegen de gevolgen van de oorlogsellende. Ze leefden in erbarmelijke omstandigheden. Armand Marquiset, een Frans edelman, zeer begaan met het lot van de bejaarden, stichtte in 1916 de Petits Frères des Pauvres. Hoewel de organisatie aanvankelijk een op zeer streng katholieke leest geschoeide beweging was (men legde bijvoorbeeld een gelofte van armoede af, men bleef celibatair, e.d.) is dit in de loop der tijd veranderd. Men heeft nu nog wel de inspiratie vanuit het Evangelie, maar staat open voor mensen van allerlei overtuigingen. Een duidelijk bewijs voor de veranderingen is dat zelfs de belangrijkste organisatoren getrouwd zijn, dat men heeft deelgenomen aan de mei-revolutie van 1968, en dat twee jonge Petits Frères, temidden van de hippie-jeugd van New ïork een nieuw centrum hebben gevormd. De organisatie der Petits Frères is versprei» over de hele wereld. Behalve een groot aantal vestigingen in Frankrijk, komen namen als Casa Blanca en Chicago voor in het rijtje en jonge mensen uit vele landen hebben inspiratie geput uit de actie van de 'etits Frères voor eenzelfde idee in eigen land. 4Als bejaarde geïntegreerd is, kan ik gaan' „Als we bereiken, dat de bejaarde weer volledig deel gaat uitmaken van de maatschappij, dan eerst kan ik mijn taak als Petit Frère beëindigen, aldus Mario Cypriano, een van de organisatoren van de Petits Frères des Pauvres- Hij is een Parijzenaar van rond de 35, getrouwd en sinds jaren bezig met de problematiek van de be jaarden. De Petits Frères des Pau vres, is een wereldwijd ver breide organisatie, bestaan de uit leken, die geïnspi reerd door het Evangelie zich erop hebben toegelegd de bejaarden te herintégre- ren in de maatschappij. Een maatschappij die hen op dit moment slechts eenzaam heid biedt. En dat is iets, waarmee de Petits Frères zich niet kunnen verenigen. „De mens is immers een so ciaal wezen en we zouden ons dan ook als zodanig moeten gedragen. Aan de ene kant is iedere mens wel iswaar een uniek individu, een eilandje temidden van de rest, aan de andere kant maakt hij deel uit van dat geheel en zal hij alles moe ten doen om de maatschap pij optimaal te laten func tioneren. Maar in de loop der tijd zijn er vreemde dingen gebeurd. Zo hebben we on derscheid leren maken. Tus sen rijk en arm, jong en oud De jongere generatie geeft de oudere niet langer de kans volledig uniek, mens te zijn", aldus Mario Cypria no. Hij is echter van mening door FRITS BLESS Foto H. Guerard dat veel factoren daaraan ten grondslag liggen. Door de geïndustrialiseerde maat schappij is het familieleven kapot gegaan. In het gezin is geen plaats meer, daar buiten heeft men de bejaar de niet goed kunnen opvan gen. De snelle ontwikkeling van techniek, levensopvat tingen, etc. gaan vaak boven zijn begrip. Daarbij komt dan nog dat sociale voorzie ningen in veel landen een onbekend begrip zijn. Der halve vallen de bejaarden vaak onder de arme bevol kingsgroepen. In een stad als Parijs, waar de organisatie van start is gegaan, kan men dit feit overal constate ren. De wet geeft in Frank rijk iedereen recht op wel zijn, de werkelijkheid laat echter veel te wensen over. Mario Cyprianor „We noe men de bejaarden vaak .oud je', of we zeggen ,moet je dat zielige dametje 'ns zien'. Maar beseffen we het deni grerende ervan? Evenals de armen worden de bejaarden vaak als inferieure mensen beschouwd. Als je je met de problemen van de bejaarden bezig houdt, word je meest al bewonderend gek gevon den." De Petits Frères zijn van mening dat de bejaarde onrechtvaardig behandel^ wordt, vooral door te menen dat hij zijn tijd heeft gehad. Behalve dat zij een concre te (materiële) actie voeren, .rachten de Frères telkens door publikaties, een infor- menwerking met een groep weer het publiek van het matiecentrum over alles wat die de problemen onderzoekt probleem te doordringen. met bejaard zijn te maken en de politici er van bewust Dat doen zij bijvoorbeeld heeft en door een nauwe sa- tracht te maken. Maar het meest wezenlijke deel van hun werk is toch wel de actie, zoals die iedere dag wordt gevoerd in Parijs, Montreal en Chicago om maar een paar steden te noe men. Een van de belang rijkste uitgangspunten is, dat tussen bejaarden en de mensen die bij hen komen een vriendschapsband rtioet ontstaan. De Petits Frères vragen als zodanig iets terug van hun ,oude vrienden', zoals ze de be jaarden vaak noemen. Men wil dan ook dat de actie niet als liefdadigheid wordt ge zien, maar als vrienden dienst. De dagelijkse actie van de Petits Frères des Pauvres wordt niet centraal vanuit één punt geregeld. In Parijs bestaan vijf aparte huizen, ieder met een eigen actie. Maar vanuit het hoofdkwar tier in Parijs wordt vooral het financieel economische deel georganiseerd. Grote man achter de schermen is hier Maurice Lambert, die evenals Mario sinds jaar en dag bij de Petits Frères is. Hij houdt zich voornamelijk bezig met grotere acties om geld binnen te krijgen. „Ve len, die her en der in een van de huizen werken, heb ben er meestal geen idee van wat er voor nodig is om alle werk te financieren. We houden straat- en kerkcol- lectes. We moeten moeiza me gesprekken voeren met kapitaalkrachtigen. Alleen dit gedeelte van ons werk is al een volledige dagtaak voor een tiental mensen," aldus Maurice Lambert. Met het geld wordt op de eerste plaats de dagelijkse partij .levensmiddelen' pak ketten verzorgd. Veel be jaarden zijn immers niet in staat noodzakelijke levens middelen te kopen. Deze pak ketten worden rondgebracht door vrijwilligers. Het pak ket wordt trouwens niet zo maar afgeleverd. Het loopt meestal uit op een bezoek van enkele uren. Men moet foto's van vroeger bekijken, een diepgaand gesprek voe ren of helpen met enkele huishoudelijke problemen. Veel bejaarden ontvangen naast het voedselpakket vaak nog een warme maaltijd. Want ook dat zou voor hen anders niet zijn weggelegd. De toestanden die men bij bezoeken aan de bejaarden aantreft zijn onvoorstelbaar. Een kleine kamer, een raam dat nauwelijks licht door laat, bijna geen verwarming. Een vuil en uitgeleefd hok. Als de bejaarde bewoner dan ook nog moeilijk loopt, zal hij dat kleine hok nau welijks kunnen verlaten. Dit soort kamers treft men bij herhaling aan op de hoogste verdiepingen van herenhui zen op de Champs Elysées. Nog erger zijn vaak de bejaardenhuizen. Ook al zijn die dan meestal schoon, hier zitten de mensen toch opeen gepakt. Een bejaardenhuis als Champrosay, 25 kilome ter buiten Parijs, bestaat voor een groot deel uit cham- brettes. Iedereen kan daar bij iedereen binnenkijken. Er is nauwelijks een hoekje te vinden waar je je rustig kunt terug trekken. Feesten nemen bij de ac tie van de Petits Frères des Pauvres een belangrijke plaats in van een thé-dan- sant tot een groot kerstbal. In de bejaardenhuizen orga niseert men vaak feesten, die op een toevallige bezoeker de indruk van een buitentijds carnavalsfeest maken. Ver- ideedpartijen, slingers en champagne maken die in druk compleet. „Een uiterst belangrijk en ook wel duur onderdeel vor men de vakanties. Geduren de de zomermaanden organi seren we," aldus Maurice Lambert, „voor de bejaar den vakanties in huizen die wij speciaal voor dit doel hebben. Een équipe van jon ge mensen uit vele landen verzorgt een maand ,echt uit' voor onze oude vrien den." Die huizen van de Petits Frères zijn over het alge meen grote kastelen, die door de welwillende eige naar voor dit doel ter be schikking zijn gesteld. Naast een prettige tijd in het huis, worden excursies, uitjes en feestjes georganiseerd. De jongeren zorgen voor het huishouden, maar hebben desondanks zelf ook wel een maand onbezorgde vakantie. „Ze zijn zich Immers vaak niet bewust hoeveel het kost aan voorbereiding, niet al leen om de financiën te krij gen, maar ook aan planning etc.," zegt Maurice Lam bert, terwijl hij zijn zoveel ste sigaret van die dag uit drukt. De asbak kan het nauwelijks aan. Natuurbehoud Binnen enkele weken kan 'n nieuw lente-offensief worden verwacht door de voorvech ters van natuurbeheer en na tuurbehoud. Verschillende acties en werkgroepen zullen, geïnspi reerd door het mooie weer, opnieuw de strijdbijl opgra ven en een van de argumen ten, die dan weer frequent zal worden aangevoerd ten gunste van het natuurbe houd, is de recreatie. Hier door ontstaat zo langzamer hand de indruk, dat "ie na tuur vooral om de openlucht recreatie beschermd zou moeten worden. Hiernaast leest u wat mr. H. P. Gorter, directeur van de Vereniging tot Behoud van Natuurmo numenten in Nederland, daarvan denkt. De wetenschappelijke waar de van bepaalde planten, dieren en hun levensgemeen schappen, is en blijft het be langrijkste argument voor 't behoud van de natuur. Als er ooit een conflict zou ont staan, als bijvoorbeeld de belangen van de openlucht recreatie in strijd zouden ko men met de belangen van 't natuurbehoud, zal het be houd van de wetenschappe lijke waarden altijd moeten prevaleren, want recreatie mogelijkheden zijn te ver vangen, maar een eenmaal uitgestorven plant is voor al tijd verloren. Mr. H. P. Gorter vindt prin cipieel, dat de wetenschap pelijke waarden in een na tuurgebied duidelijk nummer één staan. Hij is niet bereid op dit punt enig water bij de wijn te doen. Sterker: vol gens de directeur van de grootste Nederlandse parti culiere natuurbeschermings organisatie zal het gewicht van die natuurwetenschap pelijke waarden in de toe komst alleen maar kunnen toenemen: „Het is ongetwij feld waar, dat de betekenis van de natuur voor de re creatie in de loop van de ja ren groter zal worden, maar voor die recreatie kunnen eventueel ook elders moge lijkheden worden gecreëerd. Natuurwetenschappelijke waarden zijn daarentegen zeldzaam en uniek en kun nen niet op een andere plaats worden gemaakt. Bedreigde planten en dieren kunnen hoogstens nog zeldzamer worden. Natuurbeheer en natuurbe houd volgens mr. Gorter een belangrijk onderdeel van het totale milieubeheer hebben dus allereerst een grote wetenschappelijke be tekenis. Maar dat wil niet zeggen, dat dit natuurbehoud ook geen belangrijke recrea tieve waarde zou hebben. In het breder kader van het mi lieubeheer geplaatst springt de recreatieve betekenis zelfs naar voren („de natuur heeft een belangrijke psychi sche invloed op de mens"), maar uiteindelijk wil mr. Gorter de betekenis van de natuurgebieden toch niet aan dit recreatieve aspect koppelen. Zelfs als er geen mens in een natuurgebiee zou komen zou een dergelijk terrein toch een positieve waarde hebben meent hijde gunstige invloed van de on gerepte natuur op het hele menselijke milieu is welis waar nog niet duidelijk be wijsbaar, maar mr. Gorter heeft het gevoel, dat die po sitieve invloed van de natuur op de rest van het milieu erg groot moet zijn. De taak van het natuurbe houd ligt daarom niet alleen op het gebied Van het aan kopen en behèren van na tuurgebieden, maar ook op dat van de ruimtelijke orde ning. Het inpassen van de natuur in het totale beeld van de Nederlandse ruimte lijke ordening zou zelfs be langrijker zijn dan het aan kopen en beheren van na tuurgebieden alleen, want 't milieu heeft zo'n grote in vloed op de flora en fauna, dat de vestiging van bijvoor beeld een industrie een over wegende invloed kan hebben op de planten en dieren, die in een reservaat voorkomen. Het verdedigen van de na- tuurbehoudsbelangen bij het afwegen van tegenstrijdige belangen ziet mr. Gorter dan ook als de eerste taak van het Nederlands natuur behoud. Het zijn of niet-zijn van natuurgebieden hangt volgens hem af van een ver antwoorde planologie en di- rekt gekoppeld aan die pla nologie ziet mr. Gorter als derde taak van het natuur behoud: de opvoeding en de voorlichting. Zonder een ver antwoorde houding van zowel de overheid als de burgerij tegenover de natuur en het milieu is volgens de direc teur van Natuurmonumen ten geen beheer en behoud mogelijk en de educatie is daarom een aspect, dat over de aankoop en de planologie heengrijpt. Beheer en behoud van de na tuur zijn in Nederland ver snipperd over een groot aan tal organisaties. Is dit geen enorme verspilling van man kracht, geld en energie? „Ik geloof niet, dat je van versnippering en verspilling kunt spreken. Al de verschil lende organisaties, die op 't terrein van de natuurbe scherming actief zijn, heb ben namelijk hun eigen werkterrein of een eigen ge bied en de coördinatie en sa menwerking zijn uitstekend. Neen, er is geen sprake van een misstand. Het ligt na tuurlijk wel voor de hand, dat je bij een dergelijke gro te verscheidenheid aan orga nisaties één centraal punt moet hebben dat alle activi teiten coördineert. Een der gelijk centraal punt hebben we in de Contact Commissie voor Natuur- en Land schapsbescherming", Dat het Nederlandse natuur behoud ondanks die grote verscheidenheid in de prak tijk toch wordt gerealiseerd door een betrekkelijk kleine groep mensen is volgens mr. Gorter 't moeilijk te vermij den gevolg van 't feit dat 'n deel van dit werk alleen be roepsmatig kan worden ver richt en dat het beleid op het nationale vlak een overzicht over het geheel van de pro blematiek vereist. Daarbij komt, dat het aantal onder werpen waarover een speci fieke deskundigheid wordt vereist steeds groter wordt. Als extra-probleem komt daar nog bij, dat de natuur- beschermingspolitiek bij zonder veel nuances kent en het beleid daarom goed af gewogen moet worden omdat je „natuurlijk niet alles zon der meer kunt afwijzen". Je moet volgens mr. Gorter aanvoelen, wanneer de mo gelijkheid van succes erin zit en wanneer een compro mis het enig haalbare is. Dit vergt een overzicht van het hele beleid. In de toekomst blikkend ziet mr. Gorter als hét grote ge vaar voor het behoud van de natuur niet de planologische ontwikkeling („er komt een steeds groter begrip voor de waarde van de natuur"), maar het sluipende bederf, dat zich manifesteert in het verdwijnen van gevoelige soorten zonder dat er een duidelijke aanwijzing voor de oorzaak is. Die aftakeling van het hele milieu (inclu sief de natuur) ziet hij als het grote probleem waarte gen het natuurbehoud de ko mende decennia strijd zal moeten leveren. Met een verontschuldigend gebaar verklaart de directeur van Natuurmonumenten dat deze taak eigenlijk ondoenlijk is, omdat het natuurbehoud met een belachelijk klein aantal mensen tegenspel moet le veren tegen een groot aan tal overheidsdiensten. „We moeten overal tegelijkertijd onze aandacht hebben en dat is een uitputtende bezig heid". Maar ondanks deze huizen hoge problemen ziet mr. Gorter de toekomst toch op timistisch tegemoet omdat 't volgens hem vooral een kwestie van goede wil en sa menwerking is ofer in de verre toekomst nog plaats blijft voor de natuur of niet. Diq samenwerking is er („kijkt u maar eens naar de ontwikkeling in het Gooi") en de goede wil ontbreekt ook niet, maar het blijft „na tuurlijk altijd moeilijk om op langere termijn vooruit te kijken". 1 i

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 7