WIJ WEDUWNAARS ZIJN
EEN VERGETEN GROEP
Enkele seconden beslissend bij ramp
met rondvlucht
fijn
samen fietsen!
Walter Ulbricht
doorstond iedere
machtswisseling
Weinig oog voor vaak precaire situatie
Theo Baylé
overleden
IN KREMLIN
Getallen
„Onder haar hart droeg Yvette het leven
maar in haar hart de dood"
binnenland
buitenland
Huishoudelijke hulp
Uit elkaar
Belegering
MOEDER DOODDE ZEVEN KINDEREN
Russische
dissident
vri]
en
Pendel naar
Duitsland
toegenomen
INTEGRATIE
Belgische mijnstaking
praktisch geëindigd
KUSSENDE
MEISJES
MET
GRIJPGRAGE
HANDEN
papier
/oor uw pen
Personeel
Jeugd en ouderen
Generaal Nasoetion
in Nederland
DINSDAG 4 MEI 1971
(Van een onzer verslaggevt..
DEN HAAG „De weduwnaars in ons land en hun kinderen
staan in de kou. In hoofdzaak doordat het liefde-element en de
genegenheid in 't gezin is weggerukt: de echtgenote en de moeder.
Ook de belastingen laten de weduwnaar met opgroeiende kinderen in
de steek. Zelfs de kerken hebben weinig oog voor de vaak precaire situatie,
waarin de weduwnaars en hun gezinnen zich bevinden. Alleen de gerefor
meerde kerken zijn bereid om iets te doen zoals het houden van een col
lecte. Wij weduwnaars zijn een vergeten groep. Vier jaar knokken van de
stichting Welzijnszorg Weduwen en Weduwnaars (stichting WWW) heeft
niets opgeleverd: de regering laat ook de moederloze gezinnen op de tocht
staan".
Deze klacht komt uit de mond
van de heer C. Streef, zelf weduw
naar en bestuurslid van de stich
ting WWW. Deze stiohting dreigt
ten onder te gaan wegens gebrek
aan financiën en geen bereidheid
van de overheid iets te doen voor
deze stichting. De heer Streef had
met zijn collega's (weduwen, we
duwnaars en maatschappelijk
werksters) van de stichting WWW
het volgende willen bereiken:
erkenning van de buitengewo
ne lasten van de weduwnaar met
kinderen
uitbreiding van de AWW (al
gemene weduwen- en wezenwet)
tot de weduwnaars.
dezelfde belastingaftrek voor
de kosten van tijdelijke hulp in
een moederloos gezin als voor deze
kosten in geval van ziekte van de
moeder.
meer aandacht aan de opvang
en nazorg van wezen.
dezelfde belastingfaciliteiten
voor de werkende weduwe als
voor de werkende gehuwde
vrouw.
„Het meest nijpende probleem in
een gezin met opgroeiende kinde
ren na het overlijden van de moe
der is de hulp in het huishouden.
Tegenwoordig is het al een voort
durende zorg om aan een goede
hulp te komen. In onze gevallen
moet een huishoudster ook de kin
deren enigszins kunnen opvangen.
De moeder is natuurlijk niet te
vervangen", aldus de heer Streef,
die al 8 jaar weduwnaar is. „Het
gebeurt ook vaak, dat de huishou
delijke hulp in een moederloos ge
zin plotseling verdwijnt. De we
duwnaar kan dan opnieuw gaan
zoeken."
Een weduwnaar kan ook geen
blijvend beroep doen op het „insti
tuut gezinsverzorging" aldus de
heer C. Streef, „omdat de huis
vrouw niet tijdelijk, maar voor
goed is uitgevallen. In de meeste
gevallen heeft een weduwnaar
weinig tijd vanwege zijn werk
om zelf zijn kinderen te verzor
gen."
„Voor een weduwnaar met kin
deren is het bijzonder voordelig,
wanneer zijn huishoudster die
minstens 750,- bruto per maand
verdient, ziek wordt. In dat geval
kan hij een beroep doen op het
instituut gezinsverzorging. Er komt
dan een gezinsverzorgster, voor
Nederland telt 450.000 wedu
wen en 150.000 weduwnaars. In
bijna elk huwelijk wordt vroeg
of laat een van de partners
weduwe of weduwnaar. Ruim
300.000 kinderen leven in on
volledige gezinnen. Het aantal
weduwnaars beneden de 60 jaar
bedraagt dn ons land 30.000.
Aan weduwen niet ouder dan
65 jaar telt ons land een kwart
miljoen. Uit onderzoekingen is
gebleken, dat de Nederlander
nauwelijks op de hoogte is van
de problemen, die zich voordoen
als men weduwe of weduwnaar
wordt. Een groot deel van de
Nederlanders vergeet zijn nala
tenschap te regelen bij testa
ment. Zelden denken beide
echtgenotes saimen er aan voor
de kinderen een toeziende
voogd te benoemen en met
hem tijdige afspraken te ma
ken. Deze voogd kan, wanneer
vader en moeder tegelijk over
lijden, zeer belangrijk zijn voor
de achterblijvende kinderen. In
veel gevallen wordt wel een
verzekering gesloten op het le
ven van de man. Voor de finan
ciële gevolgen van het overlijden
.van de vrouw treft bijna nie
mand voorzieningen. De meeste
echtparen hebben geen idee van
de problematiek in het moeder
loze gezin, het verkrijgen en be
talen van huishoudelijk hulp.
C. STREEF
wie op basis van draagkracht
maximaal 250,- per maand moet
worden betaald", aldus de heer C.
Streef, die dit een absurde toe
stand vindt. „Voor een weduwnaar
is het gewoon te wensen, dat zijn
huishoudster blijvend ziek wordt,
dan worden zijn onkosten lager.
Daarom pleiten wij voor dezelfde
belastingaftrek voor de kosten van
tijdelijke hulp in een moederloos
gezin. De man moet nu het volle
pond betalen".
„Het moederloze gezin heeft al
tijd liet gevaar boven zich hangen
uit elkaar te vallen. Soms moeten
de kinderen bij gebrek aan huis
houdelijke hulp naar een internaat.
De weduwnaar gaat zich soms
steeds meer als een vrijgezel ge
dragen en de kinderen missen met
de dag hun moeder", zo verzucht
de heer C. Streef. „Hertrouwen is
ook niet altijd dé oplossing. Vele
weduwnaars onder de 35 jaar her
trouwen vaak weer met nog niet
getrouwde vrouwen. Ben je ouder,
dan wordt het moeilijker".
„Wat ons als stiohting ook be
nauwt is het volkomen gebrek aan
wetenschappelijk onderzoek naar
de positie van weduwnaars en hun
kinderen. Als weduwnaar weet je
niet bij wie je dan aan moet klop
pen. Gelukkig is er nog de bij
standswet, maar voor de meeste
mensen is de gang naar het ge
meentehuis voor bijstand geen leu
ke wandeling", aldus de heer C.
Streef. „Wij willen daarom de
AWW uitbreiden tot een AWWW,
dus ook voor de weduwnaars.
Daarnaast moet er op korte ter
mijn een landelijk bemiddelings
bureau voor hulpen in moederloze
gezinnen komen, waarbij de be
middeling zorgvuldig gebeurt".
Veel hoop, dat er echter nog iets
voor weduwnaars zal gebeuren
heeft de heer Streef niet. Hij is
pessimistisch. Niet ten onrechte.
Vier jaar lang hebben zij als het
ware de ministeries van sociale
zaken cultuur, recreatie en maat
schappelijk werk belegerd voor
hulp. Er gebeurde niets, ondanks
een handtekeningenaktie van
Tweede Kamerleden. „Het heeft al
lemaal niets uitgehaald. Wij staan
met de rug tegen de muur".
(ADVERTENTIE)
DEN HAAG (ANP) Luttele se
conden hebben op die tot dan zonni
ge zondagmiddag van 30 augustus het
vorige jaar beslist over het lot van
negen passagiers en een vliegtuigbe
stuurder. In die, volgens ooggetuigen
gistermiddag voor de Raad voor de
Luchtvaart in Den Haag, paar secon
den verdween het door de 24-jarige
ongehuwde Noor Tore Dypdahl be
stuurde tweemotorige vliegtuig in
eens in een van zee boven het
Veerse Meer binnengedreven mist
bank. Het toestel kwam er, in een
steile rechterbocht, vrijwel direct uit,
kwam lager, raakte boomtoppen op
het eiland „De Haringvreter" in het
meer, vloog tegen de grond en schoot
in brand. Twee passagiers, de 32-ja-
rige heer M. W. Gunst uit Goes en
de 59-jarige heer A. Maquelin uit
Middelburg, en de bestuurder kwa
men om het leven. De overige zeven
passagiers, bij wie een meisje van ne
gen jaar, werden min of meer ern
stig gewond.
Ir. C. Falkenhagen, fungerend di-
reoteur-generaal van de Rijkslucht
vaartdienst, concludeerde na het ver
hoor van getuigen en van de deskun
dige, dat de bestuurder niet tegen de
situatie moet zijn opgewassen ge
weest. Het vliegtuig, een Britten-
Norman „Islander" van „Nationaal
V-liegbeheer" in Den Haag was, aldus
ir. Falkenhagen, volledig bestuur
baar. Het was weliswaar 85 kg over-
beladen en had een passagier meer
aan boord dan was toegestaan, maar
die grotere ladling was relatief zo ge
ring dat zij niet wezenlijk tot het on
geluk heeft bijgedragen.
De vlieger was bevoegd het vlieg
tuig te besturen. Een onderzoek na
zijn dood heeft geen aanwijzingen
opgeleverd dait hij niet tot het laatste
toe in staat was het vliegtuig te be
sturen. Hij had op die zondag, nadat
hij met het in Rotterdam volgetankt
vliegtiug naar het pas geopende
vliegveld Midden-Zeeland was gevlo
gen (waar geen benzine kon worden
bijgevuld), al vijf rondvluchten ge
maakt. Een andere vlucht was over
genomen door een collega-vlieger en
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Op de beklaagdenbank van een tribunaal in de Seine et Marne
twee stumperds, man en vrouw. Een sociale werkster hebben zij nog nooit
gezien. En van haar zouden zij bovendien niet hebben aangenomen eii ook
niet hebben begrepen, dat er middelen bestaan om het aantal kinderen bin
nen de perken te houden.
De voorzitter van het tribunaal heeft uitgerekend, dat de vrouw Yvette
niet minder dan 21 maal in verwachting is geweest, dat zij zes kinderen
in een kom water heeft verdronken en het zevende in de kachel heeft ver
brand na het met petroleum te hebben overgoten. Voor de kinderlijkjes
groef de vader, André, een gat in de tuin. Naast de twee beklaagden zit de
moeder van Yvette, 63 jaar, die er alles van wist, maar haar mond heeft
gehouden.
Een medicus-psychiater had rapport over het echtpaar uitgebracht en ver
geleek de moeder met een roofdier, dat te veel jongen heeft geproduceerd
en er uit noodzaak een paar verslindt. De openbare aanklager beperkte zich
tot de volgende woorden: „Onder haar hart droeg Yvette het leven maar
in haar hart de dood".
En Yvette zelf? „Het duurde niet langer dan vijf minuten en toen waren
ze al dood".
Yvette kreeg 7, André 5 jaar, terwijl de grootmoeder naar huis mocht gaan
met drie jaar voorwaardelijk.
de zevende nam de jonge Noor weer
voor zijn rekening.
De heer Falkenhagen veronderstel
de dat de vlieger, toen hij die plot
selinge zeedamp, „zeevlam", waar
nam, door die steile rechterbocht ge
tracht heeft het zicht op de grond te
behouden. De overgang van vliegen
met zicht op de grond naar het be
sturen aan de hand van de blimd-
vlieginstrumenten vraagt een men
tale overschakeling van de bestuur
der en kost een paar seconden. In die
enkele seconden dat het vliegtuig in
de mistbank vloog is de bestuurder
waarschijnlijk niet in staat geweest
door correcties de stand van het toe
steil te handhaven.
De heer Falkenhagen merkte
voorts o.m. op dat de organisatie van
de rondvluchten voor commentaar
vatDaar was. Er ontbrak op het
vliegveld Midden-Zeeland een be
hoorlijke gewichtscontrole. Door het
niet aanwezig zijn van een öenzine-
pomp, kwam het voor de rondvluch
ten gebruikte vliegtuig „vol" van de
luchthaven Rotterdam. Het brand
stofverbruik was tussen de tachtig en
honderd liter per uur. Naarmate er
meer rondvluchten waren gemaakt
en er meer brandstof was verbruikt,
KAMPEN (ANP) De operazan
ger Theo Baylé (58) is in het Sophia-
ziekenhuis in Zwolle overleden. Hij
woonde in Kampen, waar hij leraar
zang was aan de muziekschool.
Het hoogtepunt van de carrière
van Baylé was de periode 1951-1962,
toen hij was verbonden aan de
Staatsopera in Wenen. Na terugkeer
in Nederland werkte hij o.m. als
leraar -aan het Utrechts conservatori
um en het Muzieklycetèm in Arn
hem.
Theo Baylé is geboren in Laren
(NH). Hij kreeg zanglessen van
Aaltje Noordewier-Reddingdus en
van de Duitse zangpedagoog Loh-
mann (Wiesbaden). Hij debuteerde
als oratoriumzanger in 1931 in „Die
Jahreszeiten". In 1939 maakte hij
zijn debuut als operazanger in „Hoff"
mann's vertellingen" bij de Wag-
nervereniging jn Amsterdam.
nt ,was °-m- verbonden aan de
Nederlandse Opera.
kon het aantal passagiers worden
opgevoerd. Dat gebeurde schatten-
derwijs.
De raad zal op 15 juni uitspraak
doen.
(Van onze redactie buitenland)
MOSKOU Een bekende Russi
sche dissident, Ivan Jachimovitsj, is
ontslagen uit de psychiatrische in
richting in de Letse hoofdstad Riga.
Twee jaar geleden werd hij daar op
gesloten op beschuldiging van „anti-
Sovjet-laster". Vrienden van hem
hebben dit gisteren in Moskou mee
gedeeld.
Jachomovitsj was oorspronkelijk
voorzitter van een collectieve boer
derij. Deze post verloor hij, toen hij
in 1968 in een brief aan het Kremlin
protesteerde tegen de wijze waarop
toen in Moskou een proces werd ge
voerd tegen vier jeugdige dissiden
ten.
(Van onze redactie binnenland)
UTRECHT De pendel van Ne
derlandse werknemers naar de aan
ons land grenzende Westduitse deel
staat Noordrijn-Westfalen is in de
periode 25 september 197025 maart
1971 met zes procent toegenomen.
Dit blijkt uit cijfers die het N.K.V.
heeft ontvangen van het Ministerie
van Economische Zaken van Noord
rijn-Westfalen.
De pendel van bouwvakkers steeg
het sterkst: met 11 procent. Op het
ogenblik werken ruim 8600 Neder
landse bouwvakkers in Duitsland,
dat is meer dan 40 procent van het
totale aantal pendelaars (21.000).
In de serie "Ontdek Nederland op de fiets" kunt u kiezen
uit 67 fijne fietstochten, de vrijheid in.
Stuur 30 ct. aan postzegels in een gesloten, als brief
gefrankeerde envelop aan: "stichting: fiets!", postbus 7120
Amsterdam» en u ontvangt een lijst van alle beschikbare
fietsroutes thuis. Wél duidelijk uw naam en adres vermelden.
En dan: fijn samen fietsenl
(Van onze redactie buitenland)
BERLIJN Ernst Paul Walter Ulbricht, die op 30 juni 1893 in
Leipzig als zoon van een kleermaker werd geboren, zal de geschiede
nis ingaan als de bouwer van de Berlijnse Muur, in West-Duitsland
ook wel „Ulbrichts Muur" genaamd.
Hij was vanaf zijn jeugd de com
munistische zaak toegedaan en dit
leidde ertoe dat hij aan het einde van
de tweede wereldoorlog door Stalin
werd uitgekozen om de „Sovjetise
ring" van Oost-Duitsland te doen uit
voeren. Zijn absolute leiderschap is
binnen het communistische blok
nooit een ernstig punt van dispuut
geweest. Zowel tijdens de gevaarlijke
oorlogsjaren onder Stalin, als gedu
rende de daarna ingetreden „dooi'
onder Chroestjev en diens opvolgers,
wist Ulbricht zich als leider van
Oost-Duitsland te handhaven.
Van 1945 tot 1960 werd Oost-Duits
land geleid door een driemanschap
bestaande uit de oude president Wil
helm Pieck, Otto Grotewohl, als pre
mier en de onverzettelijke Walter
Ulbricht, wiens woord wet was.
Toen Pieck in 1960 overleed, be
noemde Walter Ulbricht zich tot
voorzitter van de staatsraad, waar
door hij in feite meer macht kreeg
dan hij als president gehad zou heb
ben. Een jaar later, toen Grotewohl
ernstig ziek naar Moskou werd over
gebracht, werd duidelijk dat Ulbricht
in het vervolg de enige leider van
Oost-Duitsland zou zijn.
Op 19-jarige leeftijd was Walter
Ulbricht reeds toegetreden tot de so
ciaal-democratische partij, toentertijd
de meest linkse organisatie in Duits
land. Toen enkele radicalen, onder
wie Karl Liebknecht en Rosa Luxem
burg, de partij verlieten om de Spar-
takus Bund waaruit in 1918 de
communistische partij voortkwam
op te richten, behoorde Ulbricht tot
hun volgelingen. In 1923 werd hij lid
van het centrale comité van de com
munistische partij.
Na de komst van Hitler in 1933
werd Ulbricht door de partij naar
Rusland gezonden. In 1936 was hij in
Spanje, waar hij tijdens de burger
oorlog als politiek commissaris werk
te op het hoofdkwartier van het re
publikeinse leger. Na de oorlog kwam
Ulbricht terug in BeHijn, waar in
oktober 1949 de Duitse Democrati
sche Republiek werd uitgeroepen.
Ulbricht heeft zich steeds een
groot voorstander getoond van nau
we integratie van Oost-Duitsland met
Rusland en de andere Oosteuropese
landen.
In verband met deze politiek van
integratie sloot Ulbricht in 1950 cul
turele en handelsakkoorden met Po
len, Tsjechoslowakije, Hongarije, Roe
menië en Bulgarije. Bij het verdrag
met Polen werd de Oder-Neissegrens
aanvaard als grens tussen Oost-Duits
land en Polen.
In 1950 ontwierp hij het eerste vijf
jarenplan voor Oost-Duitsland, waar
van de uitvoering samenviel met de
campagne voor „Sovjetisering" van
het land. Hiertegen bestond echter
veel verzet. Onder druk van deze on
dergrondse oppositie werd de Oost-
duitse regering begin 1953 gedwon
gen een mildere politiek toe te pas
sen, die leidde tot vertraging bij de
uitvoering van het Sovjetiseringspro-
gram.
Tussen 1953 en 1958 voerde Ul
bricht verscheidene zuiveringen in de
partij uit. Hij schakelde zijn tegen
standers uit en wijzigde de partijpoli
tiek diverse malen zonder ooit zijn
greep op het land te verliezen.
Chroestjevs nieuwe aanval op Sta
lin tijdens het congres van de Sovjet-
russische communistische partij in
oktober 1961 scheen voor vele buiten
landse waarnemers het sein voor Ul
brichts val. Maar de slimme politicus
volgde het voorbeeld van Chroestjev
en liet een reusachtig standbeeld van
Stalin in de Stalinallee in Oost-Ber-
lijn neerhalen. De naam van de straat
werd veranderd in Karl Marx-Allee
en het werd spoedig duidelijk dat Ul
brichts macht onaangetast was ge
bleven.
(Van onze redactie buitenland)
BRUSSEL In België zijn de
meeste mijnwerkers weer aan het
werk gegaan, nadat de regering be
sloten had een speciaal ministers
comité het vraagstuk van de ouder
domspensioenen van de mijnwerkers
te laten bestuderen.
Alleen in het Luikse bekken wei
gert het personeel van drie mijnen
nog aan het werk te gaan.
(Van onze redactie binnenland)
ROERMOND Een wande
laar in Roermond, die op de
Schuitenberg 't was overigens
al nacht bij een meisje om een
kus pingelde, is duur op de kof
fie gekomen. Het meisje in kwes
tie ging op het verzoek van de
man in tegen betaling van 3,
De man, die het meisje en haar
vriendin vanaf het Stationsplein
gevolgd had, betaalde en vroeg
om een tweede kus, die hem
eveneens werd toegestaan.
Toen hij weer betalen wilde,
bleek zijn portemonnaie verdwe
nen. Het meisje en haar vriendin
nemen de benen. Later werd het
tweetal aangehouden in een bar
in de Zwartbroekstraat. De kus
sende dievegge bleek de 21-jari-
ge J. S. uit Haelen te zijn. Zij
had de buit, een bedrag van 250
gulden gedeeld met haar vrien
din, de evenoude C. R. uit Bug-
genum. De portemonnaie was
door de dames in het toilet ge
gooid.
Brieven ^oor deze rubriek moeten met vol
ledige naam en adret worden ondertekend. Bif
publicatie zullen deze vermeld worden. Slecht»
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie van brieven
(verkort of onverkort) betekent niet det de
redactie het in alle gevallen eena is mat
houd, c.q. strekking.
Een artikel in De Stem van don
derdag 22 april j.l., de sluiting van
Arnberg Goes n.v. betreffende, is
voor mij aanleiding hierbij de vol
gende kanttekeningen te plaatsen:
Dat Arnberg Goes zou sluiten
stond vrijwel vanaf het begin der
vestiging vast. Men heeft nimmer
met de noodzakelijke optimale per
soneelsbezetting kunnen werken.
Geruchten over sluiting circuleren
reeds sinds ongeveer een jaar.
Dat het bedrijf foundations ver
vaardigde welke n-aar Zweden wer
den geëxporteerd is beslist bezijden
de waarheid. In Texpress van 17
april j J. kunt u lezen dat de founda-
tionsproduktie voor Nederland in de
komende jaren zal worden gecon
centreerd op de grotere maten vanaf
44 (verkoopdirecteur Schreuxs van
Triumph International te Amster
dam Confectie Centrum).
Dezelfde heer Scltreurs die tevens
voorspelde dat binnen 5 jaar haar
productie naar de ontwikkelingslan
den zou zijn overgebracht! Ik ben er
beslist niet van overtuigd dait de
vakbonden acooord zouden gaan met
het overnemen van personeel en ga
ranties door Sanbella; dit past be
slist niet in het beleid van de vak
organisaties, hetwelk ik professio
neel meen te kunnen beoordelen
door mijn CAO-onderhandelingscon-
tacten met de bonden.
Het geringe aantal meisjes is van
zelfsprekend gemakkelijk plaats
baar, ook in de andere bedrijven te
Goes en omgeving. De directeur
van het Arbeidsbureau te Goes be
twijfelde dan ook of er bij hem
inschrijvingen van deze meisjes zou
den plaatsvinden.
Sanbella garandeert voor 3 maan
den het laatst verdiende loon bij
Arnberg! en.... is dan door haar
grote orderportefeuille heen, wie
dan weer leeft, wie dan weer zorgit
nietwaar?
Welk geld komt terug in de
staatskas van de door het rijk ver
strekte bijdragen, mede waardoor
destijds vestiging van dit bednijf
mogelijk was?
Hoe ver is de regionale overheid
bereid te gaan bij het aantrekken
van nieuwe industrieën in ons ge
west. Reeds thans kan men waarne
men dat vele nieuwe vestingen ge
bruik moeten maken vam gastarbei
ders en tevens werkkrachten weg
trekken bij de bestaande industrieën
(Vicon e.a.).
Wat denkt men in Nederland nu
eindelijk eens te gaan dioen tegen
heit aantrekken van bedrijven in ge
bieden waar geen overschot aan
werkkrachten is en waar deze vesti
gingen, welke met grote overheids
steun tot stand komen, de werk
krachten uit de bestaande industrie-
en en middels het te werk stellen
van gastarbeiders aan de gang moes
ten komen. Gaarne commentaar van
de betrokkenen, hetwelk misschien
zal kunnen bijdragen tot een juiste
meningsvorming.
HEINKENSZAND
P.M. REHORST
Als men als katholiek opgegroeid
is met de Latijnse mis, kan men niet
zo maar wennen aan de nieuwe
liturgie. Er zijn natuurlijk katholie
ken die het niet erg vinden dat die
mooie liturgie en vooral die meer
stemmige kerkgezang nu gaan ver
dwijnen. Sommige mensen zijn met
minder tevreden of voelen het
mooie daarvan niet aan, begrijpen
niet dat men bij die zang rustig kan
mediteren en de muziek de klem
toon legt op de voornaamste lof en
dankwoorden tegenover God. Die
zang vertolkt de gevoelens vam de
mensen en roept Hem op tot weder
liefde en goede wil. Nu is er geen
rustig ogenblik meer om na te den
ken onder de H. Mis.
De jeugd mag piano's en allerlei
muziekinstrumenten de kerk bin
nen sjouwen en liederen schreeuwen
ook in de Engelse taal. Laat ons
ouderen dan het orgel en de meer
stemmige Latijnse zang behouden,
dan voelen we ons nog iets één en
samen sterk met heel de katholieke
Kerk over de gehele wereld. We
blijven elkaar dan verstaan en be
grijpen, kunnen overal de H. Mis
volgen en worden niet gekwetst in
onze gevoelens en verlangens tegen
over God. U jaagt dan niet meer
veel oudere katholieken die het niet
eens zijn met de liturgie, gebeden
en vooral de lezingen, de kerk tilt.
Maar de bisschoppen zullen wel doof
blijven, dat ondervinden we al ja
ren. Én dus steeds legere kerken
krijgen en minder geld voor onder
houd ook voor henzelf en de pries
ters.
BREDA
MEVR. P.J. AARTS
(Van onze redactie binnenland)
DEN HAAG Generaal Nasoetion,
die op het ogenblik de functie be
kleedt van voorzitter van het Indo
nesische volkscongres, is gistermid
dag in Nederland aangekomen voor
een privébezoek van enige dagen.
Generaal Nasoetion kwam uit Mos
kou.