PA TIËNTEIWERENIGING
OVER HARTZEGELPLAN:
„De tijd van collectes is voorbij
IN AMAZONEGEBIED
Algemene Bank Nederland
Grote omroepen
voelen niet voor
loskoppeling kijk
geld-lidmaatschap
Beschaving bedreigt
leven van Indianen
Een veilige spaarvorm
met een hoge rente:
rente thans llA - 7
f100,-per stuk
Dramaturg
David Koning
omgekomen
•>1
Hertog van Kent
keert uit
Ierland terug
Drie soorten
Aan toonder
WETSVOORSTEL DRS. VISSER (D*66)
binnenland
Aanklacht
Geen weerstand
Calley: Verliezen
van vijand altijd
sterk overdreven
looptijd 3 jaar, rente TA
looptijd 4 jaar, rente TA%
looptijd 5 jaar, rente TA%
De ABN Kasobligaties luiden
aan toonder en zijn voorzien
van jaarcoupons.
Vaste aflossings- en coupondag 1 mei
ABN Kasobligaties verkrijgbaar bij alle kantoren van de
JONGEREN
KASSIES
Rechtspositie
van clubhuis-
werkers slecht
Man aangehouden
na mishandeling zoon
n
DONDERDAG 25 FEBRUARI 1971
De grote vlekken geven aan waar de pijn bij agina
pectoris begint: in het midden van de borst die pijn
lijk samentrekt, gevolgd door pijn in de maag die de
patiënt doet geloven dat de oorzaak een indigestie
kan zijn vooral als hij kort tevoren heelt gegeten.
De lijnen geven aan waar de pijn zich doet ge
voelen: in schouders, armen, kin en rug. De percen
tages geven de frequentie aan, waarmee de pijn zich
in verschillende streken van het lichaam voordoet.
De cijfers zijn verkregen bij het onderzoek van 658
gevallen van een infarct.
ROTTERDAM/DEN HAAG „Het is een gewoon zegelplan als
elk ander, maar het verschil is, dat van onze zegelactie honderd
procent van de baten bestemd is voor het dienen van de volks
gezondheid. En dat onze kosten zo laag zyn (tussen tien en vijftien
procent), komt doordat ons doel niet commercieel is, waardoor
allerlei mensen bereid zijn om dingen goedkoper voor ons te doen.
Dat middenstandsorganisaties hun leden hebben afgeraden aan
onze acties mee te doen, dat wijt ik voor een goed deel aan de
anti-reclame, die met name de heer Kierkels, de directeur van de
Hartstichting, heeft gemaakt."
Aan het woord: de heer J. van
der Putten, organisatie-adviseur te
Rotterdam, ontwerper van het
Hartzegelplan en gevolmachtigd
bestuurslid van de Nederlandse
Hartpatiëntenvereniging, voor wie
de baten van de actie bestemd
zijn.
Waarom werd dit zegelplan op
touw gezet? Van der Putten: „De
tijd van de collectes is voorbij.
Hoeveel moeite hebben allerlei or
ganisaties niet om voor toch echt
belangrijke dingen collectanten te
vinden.
j Bn hoeveel leveren die collectes
nog op! De collecte is uit de tijd;
daarom hebben we gezocht naar
een moderne, zakelijke manier om
geld bijeen te krijgen voor zo'n
belangrijke zaak als de volksge
zondheid. Onze Hartzegelaotie is
echt niet zo moeilijk te verkopen.
Het geld is voor een prima doel en
het is zowel voor huisvrouw als
winkelier heel aantrekkelijk".
„Ik heb het plan een paar jaar
geleden al aangeboden aan het
Roode Kruis. Dit heeft het afgewe
zen, omdat het meende er een hele
acquisitie voor te moeten opbou
wen, een hele administratieve toe
stand. Maar dat technische gedoe
heb ik juist op me genomen. Kijk,
ik heb altijd chirur villen wor
den, maar mijn vac r vond dat
maar niks en stuurde me na de
h.b.s. naar Delft Ik had geen zin
om ingenieur te worden en omdat
ik niks aan m'n studie deed, had
hij z'n an >ord al gauw klaar:
„Jongens ais jij moeten maar de
handel in", zei hij. Ik werd organi
satie-adviseur en dat heb ik altijd
graag gedaan. Maar ik heb het
nooit kunnen laten om daarnaast
allerlei dingen te doen ten behoeve
van de volksgezondheid. Vandaar
ook zoiets als de opbouw van deze
zegelaetie. Ik ben nu 53 en ik
verdien als organisatie-deskundige
een goede boterham, maar een zo
iets als dit, daaraan heb ik gewoon
m'n hart verpand, daar heb ik al
m'n tijd voor over. Daar heb ik
trouwens inmiddels al een halve
ton in gestoken ook. En ik heb
natuurlijk wei erg graag dat dat er
weer uit komt".
„Goed, het Roode Kruis. Ze zei
den ook, bang te zijn, dat ze door
zoiets als een zegelaetie aan sym
pathie zouden inboeten. Lees maar,
hier is het antwoord, van 11 maart
1968. Ik heb het daarna aan het
Asthmafonds aangeboden. Men
heeft mij in alle eerlijkheid geant
woord, na een half jaar trouwens,
dat ze niet eens tijd hadden om
het plan te bekijken. Ik kreeg de
spullen ongeopend terug op 25 au
gustus 1969. Ja, u kunt dat alle
maal inkijken. We hebben hele
maal geen geheimen".
„En toen kwam de Hartstichting.
In januari I960 kreeg ik een uitno
diging voor een gesprek over de
zegelactie. En ziehier het antwoord
van 21 maart 1969. Het lijkt erg
veel op dat van het Roode Kruis,
maar u moet dan ook wel beden
ken, dat de voorzitter van het
Roode Kruis tevens bestuurslid is
van de Hartstichting. Ook zij zeg
gen, geen mogelijkheden te hebben
om een organisatie-apparaat op ,te
bouwen en vooral vinden ze de
actie een te vergaande vermen
ging van charitatieve en commer
ciële doeleinden om daaraan de
naam van de Hartstichting te ver
binden".
„In de brief wordt ook gespro
ken over een marketing-bureau,
dat een onzerzoek zou hebben in
gesteld, maar dat is een vreemde
zaak. Men zei niet eens welk bu
reau, men had mij niet eens te
voren om toestemming gevraagd
en dat bureau heeft zelfs noodt bij
mij enige informatie ingewonnen.
En in mijn werk heb ik als gouden
stelregel dit toch wel geleerd: in
formeer altijd eerst bij de bron.
Maar goed, ook dat bureau (het
bleek later De La Mar in Amster
dam te zijn geweest) adviseerde
op dezelfde gronden ook al afwij
zend. Men zou de handen vol heb
ben aan de opbouw van oontacten
met vrijwilligers en men wilde die
mensen niet ook nog eens belasten
met acquisitie. Enfin, ik heb al
gezegd: dat was telkens weer de
belangrijkste misvatting".
„Toen mijn plan was aangeno
men door de Hartpaifciënitenvereni-
ginig, kreeg men bij de Hartstich
ting blijkbaar de schrik te pakken.
Nou ja, dat kan, maar waarom
men dan aain middenstandsorgani
saties het advies gaat geven om op
te passen met ons en vooral niet
mee te doen.... Ik heb echt over
wogen om een aanklacht bij de
rechter in te dienen. Want dat
werd toch te bont. Trouwens later,
in een gesprek met een gevol
machtigd bestuurslid van de Hart
stichting, gaf men volmondig toe,
dot de Hartstichting de boot had
gemist door de zegelactie af te
wijzen".
„Natuurlijk ben ik begonnen
met te proberen de besturen van
middenstandsorganisaties te inte
resseren voor het plan. Ik begon
J.A. v.d. Putten: „Even wennen".
met een kleine organisatie, circa
1600 leden, waarvan er nu ver
schillenden meedoen. Maar hun
bestuur schreef, dat er al zoveel
zegeltjes waren, dat ze daarom
hun leden zouden adviseren niet
aan de actie mee te doen. Nou ja,
toen wist ik het wel zo ongeveer.
Ik ging afzonderlijke groepen win
keliers benaderen en daar had ik
altijd succes. Allicht, het plan is
aantrekkelijk en solide en ik vind:
men mag deze acties niet tegenwer
ken. Trouwens, het plan zal slagen.
Door de tegenwerking komt het
allemaal wat langzamer van de
grond, maar het slaat aan, beslist".
Het overlegorgaan van de cen
trale ondernemersorganisaties voor
het midden- en klein bedrijf heeft
zich overigens in zijn geheel gedis
tantieerd van het plan. Mr. G. J.
Leemreize, jurist van het Neder
lands Katholiek Ondernemersver-
bond in Den Haag, geeft ons des
gevraagd de redenen op.
Charitas en commercie worden
door elkaar gehaald", zegt hij, „en
dat zijn twee dingen die gemakke
lijk met elkaar verward kunnen
worden. Bovendien: men kan de
middenstander wel overal voor op
laten draaien, maar wij zijn nu
eenmaal in de eerste plaats com
mercieel. En waarom moet nu
weer één bepaalde groep voor een
dergelijke actie opdraaien? Het is
ook nog een beperkt doel (hartpa
tiënten). Het overlegorgaan noemt
als eerste reden van zijn afwijzing,
dat er roet de organisaties op geen
enkele wijze overleg is geweest.
Ook het overlegorgaan meent, dat
de vermenging van commercie en
charitas ongunstig kan zijn. Aan
de ondernemer kan verweten wor
den, dat hij deelneemt aan een
charitatieve actie, die hem zelf
geld opbrengt. Maar als hij niet
meedoet, wordt hem dat weer ver
weten. En een belangrijk argument
is ook, dat de Hartstichting zich
van deze actie gedistantieerd. Die
organisatie van hartpatiënten en de
Hartstichting zouden tot samen
werking moeten komen".
„Ach ja", aldus de heer Van der
Putten, „men kende het plan niet
en heeft het toen om twee redenen
afgewezen: omdat men zich gepas
seerd voelde nn omdat men be
vooroordeelde informatie had ge
kregen van de directeur van de
Hartstichting. En het is voor de
Hartstichting natuurlijk onaange
naam dat de patiëntenvereniging
met het plan is gaan strijken. Toch
willen wij de Hartstichting beslist
niet tegenwerken. Natuurlijk niet.
Men kan trouwens zeggen: het is
heel gezond dat twee clubs naast
elkaar opereren. Niet voor niks
kruipen Albert Heyn en De Gruy-
bar dicht bij elkaar. We houden
elkaar wakker en het publiek
blijft doorlopend van ons horen".
En dan: we hebben allebei het
zelfde doel, maar de Hartstichting
werkt meer op wetenschappelijk
niveau, de patiëntenvereniging is
er voor de meer directe noden en
voor de wat hardere acties, die
zo'n deftige stichting zich niet kan
veroorloven. Hoewel, zelf ben ik
ook niet zo'n voorstander van har
de atcies. Ik geloof echt in dit
zegelplan. Maar ja, in Nederland
moet men nu eenmaal aan dit soort
dingen wennen. Ze noemen het
eerst onfatsoenlijk om op een za
kelijke manier geld bijeen te bren
gen voor een goed doel en als ze
zien dat het lukt, hebben ze spijt
er zelf niet mee begonnen te zijn.
En dat het lukt, daarvan ben ik
overtuigd".
JAN HüSKEN
(ADVERTENTIE)
GENEVE (AFP) Het leven van
de Indianen in het Amazonegebied
wordt door de beschaving bedreigd.
Men moet hen met alle middelen
helpen, zich te handhaven, maar
men moet tevens voorzichtig te
werk gaan. Dit is de conclusie uit
een rapport van 70 bladzijden, dat
maandag in Genève door het inter
nationale comité van het Rode Kruis
is gepubliceerd.
Het rapport is het resultaat van
een onderzoek van drie maanden
(15 mei tot 15 augustus 1970), dat
onder auspiciën van het Rode Kruis
is verricht door drie artsen (een
Zweed, een Nederlander en een
Duitser), een etnoloog (een Zwit
ser) en een vertegenwoordiger van
het Rode Kruis met medewerking
BELFAST. Het eskader Britse
pantserwagens onder bevel van de
hertog van Kent, de neef van konin
gin Elizabeth, zal na een verblijf van
slechts drie weken bij de Britse troe
pen in Noord-Ierland naar Engeland
terugkeren, zo heeft een legerwoord-
voerder meegedeeld. Deze zei dat dit,
met het terugkeren van andere een
heden mogelijk is geworden door de
betrekkelijke rust die er in Noord-
Ierland heerst.
Veel waarnemers in Belfast menen
echter dat de terugkeer van de een
heid van de hertog samenhangt met
vrees voor diens veiligheid.
van de Braziliaanse autoriteiten.
De commissie, die tot taak had de
levensomstandigheden en de gezond
heidstoestand van de Indianen vast
te stellen, heeft 22.000 km afgelegd
en twintig stammen in dertig dorpen
bezocht, d.w.z. een derde van de
Indiaanse bevolking van het Amazo
negebied, dat naar schatting onge
veer 50.000 a 70.000 mensen telt.
Het rapport stelt vast, dat de
kans op voortbestaan van een Indi
aan, die uit zijn natuurlijke milieu
is geraakt, vermindert. Het contact
met de beschaving verzwakt zijn
lichamelijk en geestelijk weer
standsvermogen. Zijn bestaan wordt
dan bedreigd door nieuwe ziekten
waartegen hij geen weerstand kan
bieden, ook door het nieuwe voed
sel, nieuwe sociale en economische
structuren en door het gebruik van
vuurwapens. Opgemerkt wordt, dat
het Amazonegebied reusachtige na
tuurlijke hulpbronnen bevat en dus
econ'omisch van groot belang is.
FORT BENNING (Reuter)
Luitenant William Calley, die in Fort
Benning terechtstaat in verband met
het bloedbad My Lai, heeft dinsdag
het Amerikaanse leger er van be
schuldigd, dat het de vijandelijke
verliezen overdrijft. Zo was na het
gebeurde in My Lai gemeld, dat zijn
eenheid 250 communistische militai
ren had gedood.
Calley staat terecht op beschuldi
ging van het neerschieten van 102
burgers, onder wie vrouwen en kin
deren, op 16 maart 1968. Hij beroept
zich op bevel van hogerhand.
De luitenant zei dinsdag, dat het
Amerikaanse lager soms koeien,
varkens en honden meetelt, als het
gaat om het vaststellen van de ver
liezen van de tegenstander. Hij wist
dat, als hij zelf acht man had verlo
ren, het beter was te melden dat de
tegenpartij tien doden had,
ABN
Kasobligaties
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De grote omroepen staan afwijzend tegenover de
ontkoppeling van het lidmaatschap van een omroepvereniging en het
betalen van een omroepbijdrage (luister- of kijkgeld). Het Tweede-
Kamerlid drs. Visser heeft een wetsvoorstel ingediend om tot ontkop
peling te komen. Een commissie van Kamerleden hield erover een
hoorzitting.
Nu is het nog zo dat alleen leden
die een omroepbijdrage betalen,
meetellen bij de verdeling van de
zendtijd. Begin januari hadden de
omroepverenigingen tussen de 10
pet (NCRV) en 20 pet (VPRO en
TROS) ongeldige leden.
Het voorstel-Visser betekent dat
niet meer alleen de 3,5 miljoen kdjk-
geldbetalers, hoofdzakelijk gezins
hoofden, maar alle 13 miljoen Ne
derlanders geldig omroeplid kunnen
worden. VARA-bestuursleden wezen
de Kamercommissie erop dat dit zal
leiden tot grote versnippering vam de
zendtijd. Het zou immers veel ge
makkelijker worden om 15.000 leden
bij elkaar te krijgen en een aspirant-
omroep te beginnen. De VARA er
kent overigens het gebrek in het
huidige systeem, waardoor voor
overige gezinsleden geen inspraak is
in de omroep.
KRO en NCRV zouden ongeveer
dezelfde bezworen hebben tegen het
plan-Visser, alleen VARA en VPRO
waren op de hoorzitting aanwezig.
Het NOS-bestuur heeft zijn stand
punt nog niet klaar. Het kampt met
een grote verscheidenheid van in
zichten.
JAN KASSIES.
De VPRO wil het plan-Visser zo
aanvullen dat alleen mensen vanaf
18 jaar omroeplid kunnen worden.
Dan wordt voorkomen dat ouders
zichzelf en al hun kinderen omroep
lid maken, of zelfs namen van
kennissen gebruiken om de eigen
favoriete omroep te steunen. Door
deze aanvulling houdt het voorstel-
Visser de verdienste dat jongeren
zelfstandig lid kunnen worden van
hun eigen omroep, onafhankelijk
van de omroep waar hun gezins
hoofd lid van is.
Volgens de VPRO zou het leden-
potentieel volgens zijn voorstel ver
groot worden van 3,5 miljoen (ge
zinnen) tot ruim 7 miljoen (boven-
18-jarigen). De getalscriteria zouden
binnen vier jaar geleidelijk moeten
worden verdubbeld van 15 duizend
tot 30 duizend voor een aspirant-
omroep (Evangelische Omroep), 100
duizend tot 200 duizend voor een C
omroep (VPRO en TROS), 250 dui
zend tot 500 duizend voor een B
omroep (nu geen) en 400 duizend
tot 800 duizend voor een A-omroep
(AVRO. KRO. NCRV, en VARA).
Het kamerlid Vonhoff (VVD)
maakte van de gelegenheid gebruik
te wijzen op de zijns inziens al lang
overleefde „clubstructuur met getal-
fetisjisme" van ons omroepbestel.
In een nationale omroep zouden alle
groeperingen aan bod kunnen ko
men zonder de kwalen van leden
aantallen en reclame met program
mabladen.
Voorzitter J. Kassies vam 'de
VPRO wees eveneens op de verou
derde structuur. Het gezinslidmaat
schap past volgens hem uitstekend
in de tijd van de jarein twintig en
dertig toen verschillende ideologi
sche en religieuze groeperingen voor
hun emancipatie streden en daar
voor de ether probeerden te be
machtigen om hun denkbeelden nog
beter te kunnen uitdragen. Vandaag
kiezen de mensen volgens de heer
Kassies meer volgens het program
ma-aanbod. De omroepstructuur
moet daarom volgens de VPRO
principieel op de helling.
Faliekant fout vindt de heer Kas
sies het dat, zoals steeds weer
blijkt, de meeste nieuwe leden van
een omroepvereniging niet 'zijn afge
komen op de programma's maar op
het programmablad, in feite niet
meer dan de opgepoetste verpakking
van de programmagegevens die voor
alle omroepbladen dezelfde zijn. Als
de materiële inhoud van de maat
schappij niet meer overeenstemt
met de formele, wettelijke struc
tuur, onstaat een revolutionaire situ
atie. Dat geldt ook voor de omroep,
aldus de heer Kassies.
UTRECHT (ANP) De vakorga
nisaties van overheidspersoneel heb
ben de werkgevers voorgesteld om
te bestuderen, of per 1 januari 1972
een cao kan worden ingesteld voor
de circa 2500 clubhuisleiders. De
rechtspositieregeling van de werk
nemers in het welzijnswerk is
slecht, aldus de heer L. Geradts,
bestuurder van de Algemene Bond
van Ambtenaren (ABVA).
„Wanneer er inderdaad op grote
schaal clubhuizen dicht zouden gaan
dan ziet het er voor de betrokken
werknemers niet best uit. Ze heb
ben alleen maar de w.w. Er is geeh
afvloeiingsregeling. Bovendien is er
voor hen weinig uitzicht op ander
werk,zei de heer Geradts. „Er
bestaan geen wachtgeldregelingen en
er is bovendien onvoldoende subsi
die op de pensioenlasten".
Een der oorzaken van deze slechte
rechtspositie is volgens de vakbon
den het feit, dat een aantal van de
arbeidsvoorwaarden niet subsidiabel
worden gesteld voor het rijk Verder
wat het rijk in de toekomst wel en
is CRM „nog altijd onduidelijk over
niet gaat subsidiëren".
(Van onze redactie bininenilaind).
VLAARDINGEN Gistermorgen
heeft de 54-jarige touwslager P. J.
V. uit Vlaardingen zijn 18-jarige
zoon met een bijl enkele slagen op
het hoofd gegeven. Het slachtoffer is
met ernstig schedelletsel naar het
ziekenhuis gebracht. De vader dacht
dat de zoon bij moeilijkheden tussen
zijn ouders partij trok voor zijn
moeder. Hij wond zich hierover op
en gaf zijn zoon een afstraffing. De
is aangehouden en ingesloten.
(Van onze rtv-redactie)
HILVERSUM Bij een verkeers
ongeluk op de rijksweg Amersfoort-
Amsterdam is het hoofd van de afde
ling drama van de NCRV, de heer
David Koning, woensdagmorgen om
het lever gekomen. De medeinzitten-
de van de door hem bestuurde auto,
zijn secretaresse I. de Jong, werd ern
stig gewond.
De vijftigjarige David Koning was
een van de begaafdste medëwerkers
van de NederlandseOmroep. Hij
oogstte grote successen met televisie
reeksen als „De kleine zielen" naar
de roman van Louis Couperus en do
thans lopende serie „De kleine waar
heid" naar de boeken van Jan Mens.
Zijn journalistieke carrière zette hij
nog steeds voort als toneelcriticus
van een weekblad.
David Koning begon zijn loopbaan
in de illegaliteit bij het Haarlemse
blad De Patriot, waarvan hij waarne
mend hoofdredacteur was. In 1948
trad hij in dienst van Haarlems Dag
blad/Oprechte Haarlemsche Courant.
Tien jaar werkte hij daar als kunst
redacteur, waarbij hij zich zowel in
toneel- als balletkringen een grote
reputatie verwierf. Hij schreef twee
boeken over balletkunst en vertaalde
tal van toneelstukken uit het Spaans,
Frans en Engels, alsmede een roman
van Hemingway, allemaal proeven
van zijn onvoorstelbare werkkracht.
Nadat hij in 1959 bij de NCRV-te-
levisie de dramaturgische produkties
ging leiden ontwikkelde hij een grote
activiteit in de artistieke, maar ook
in de personele sectoren van de Ne
derlandse omroep. Zo was hij voorzit
ter van de werkgroep drama van de
NOS, in welke functie hij ook de in
ternationale samenwerking op dra
maturgisch gebied stimuleerde, onder
meer door de uitwisseling van regis-
Zijn plotselinge dood heeft in Hil
versum verslagenheid gewekt.
