Wilsons troetelkind kwam er toch
ondanks besnoeiing van begroting
van de conservatieve regering
Hoofdkwartier
Enorm succes
Credit points
Niet duur
Model
Het hoofdkwartier van de open
universiteitis gevestigd in Walton
Hall" op een uitgestrekt landgoed
te Walton hij Bletcliley in het graaf
schap Buckinghamshire. De oude
gehouwen (links) bleken niet vol
doende te zijn om het administratief
centrum en het onderwijzendperso
neel te huisvesten. Daarom verrezen
nieuwe gehouwen uit de grond
(rechts), nog voor dat de conserva
tieve regering het mes kon zetten in
dit doeltreffende onderwijsprogram
ma van ex-premier Wilsón.
(Van onze correspondent)
LONDEN In 1963 kreeg Labourleider Harold Wilson een
„visioen" dat ongetwijfeld geinspireerd werd door wat hij in
de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie gezien had. Hoger
onderwijs dat via radio en televisie gegeven werd, was volgens
hem het eenvoudigste, goedkoopste en meest doeltreffende
middel om mensen, die geen universitaire opleiding genoten
hadden, een kans te geven om een academische graad te be
halen. In oktober 1963 legde Wilson bij wijze van spreken de
eerste steen. Op een conferentie van partij-, vakbonds- en co-
operatieve afgevaardigden in Glasgow stelde hij de stichting
van een „universiteit van de ether" met een „dynamisch pro
gramma" voor om aan honderdduizenden Britten thuis univer
sitair onderricht te geven.
Enkele maanden later begon in Groot-Brittannië de verkiezings
strijd. Wilson had de mond vol over technologie, dynamisme en
universitair onderwijs dat de gewone man een „tweede kans" zou
schenken. Op die manier zou het „verborgen talent" opgegraven
worden. Deze technologische filosofie en het plan om een „univer
siteit van de ether" op te richten, werden een belangrijk onderdeel
van Labours verkiezingsprogramma. Wilson twijfelde er nadien geen
ogenblik aan, dat hij zijn overwinning mede aan het „visioen" over
een elektronische volkshogeschool te danken had.
De „Universiteit van de ether" kinghamshke, werd als hoofdkwar-
was een van de weinige verkie- tier iitgekozen.
zingsbeloften waarvoor Labour zich Toen de socialistische partij haar
loiter hardnekkig inspande om de verkiezingsnederlaag van 1970 leed,
uitvoering ervan mogelijk te maken, was voor de open universiteit al een
Het plan werd uitgewerkt en aange- massa personeel aangeworven en
past aan die realiteit. De benaming veel\geld uitgegeven. In de schaduw
„universiteit van de ether" bleek v.an Walton Hall werd druk bdjge-
geen goede keuze te zijn, omdat de bouwd.
nieuwe hogeschool ook correspon-
dentiecuxsussen zou geven en haar
studenten regelmatig bij elkaar ging
roepen om studiegroepen te vormen
en lezingen te houden. Uiteindelijk
werd het de „open universiteit",
kortweg de „open". °P de vooravond van de verkie
zingen had de socialistische minister
Het was een gedurfd experiment, van onderwijs, Edward Short, de
Ondanks de tegenkanting overleefde nodige fondsen toegekend voor het
het allerlei politieke moeilijkheden eerste academische jaar van de
en bezuinigingen, die vooral na de nieuwe universiteit. Het was op
devaluatie van hét pond sterling een grond van contractuele verpiichitiin-
bijzondere ernstig karakter hadden, gen, dart de nieuwe conservatieve
In mei 1969 werd de „open", officieel regering Wilsons troetelkind besloot
tot stand gebracht als autonome te sparen. Ten titel van bezuiniging
universiteit. Ze kreeg een konink- verlaagde zij de begroting van de
lijk handvest, een titulair hoofd, „open" echter toch met 1 miljoen
Lord Crowther, eri een administra- pond. In conservatieve kringen
tief hoofd, dr. Walter Perry. „Wal- wordt nog steeds gezegd, dat Heath's
ton Hall", een groot gebouw op een eeste „kanselier van de schat-
uitgestrekt domein te Walton bij kist", wijlen Iain Macleod, de mieu-
Bletehley, in het graafschap Buc- we universiteit spoedig definitief
opgeruimd zou hebben, ails hij in
leven gebleven was.
Vorige zomer trachtte de conser
vatieve regering de „open" te dwin
gen haar oorspronkelijke doel te
wijzigen door niet enkel volwasse
nen, maar ook 18-jarigen die de
middelbare school verlaten, als stu
denten te aanvaarden. Alleen na
dergelijke wijziging zou de „open"
bestaanszekerheid krijgen. Boven
het broze experiment werd een
zwaard van Damocles opgehangen.
Geen wonder, dat dr. Perry's ge
zondheid er onder leed. Begin janu
ari van dit jaar was hij te ziek om
zijn studenten via de televisie wel
kom te heten.
De tegenstand van sommige politi
ci, een deel van de pers en andere
universiteiten belette echter niet,
dat de „open" onmiddellijk een
enorm succes oogstte onder de be
volking. De inschrijvingen voor het
eerste academische jaar werden op 4
augustus 1970 afgesloten. Tegen die
datum had de universiteit 42.821
aanvragen ontvangen. Slechts 25.000
daarvan konden in aanmerking ge
nomen worden. De uitverkoren stu
denten mochten een keuze doen tus
sen vier basiscursussen: wiskunde,
natuurwetenschappen, kunst en soci
ale wetenschappen, die dit jaar op
het programma staan. Tijdens de
komende jaren zullen tevens cursus
sen van een meer technische aard
en bestemd voor gediplomeerden of
specialisten geprogrammeerd wor
den.
De leeftijd vam de 25.000 studen
ten schommelt tussen 21 en 65 jaar.
In tegenstelling mat wait Labourlei
der Wilson er aanvankelijk van ver
wachtte, bestaa slechts vijf pro
cent van de ingeschreven eerste
jaarsstudenten uit arbeiders. Onder
wijzers en onderwijzeressen vormen
het grootste percentage (43.3 pro
cent). Daarna volgen huisvrouwen,
ambtenaren, kleine en grote bedien
den en kunstenaars.
Een jaar studie aan de open uni
versiteit betekent gedurende 36 we
ken ten minste 10 uur per week
studeren. Studenten met voldoende
doorzettingsvermogen en volharding
TWEEDE KANS
VOOR GEWONE t
MAN MET OPEN
UNIVERSITEIT
Voor een garantie van slechts 10 pond krijgen de 700 studenten, die de cursus natuurwetenschappen volgen, een „science kit" thuis bezorgd. Dit pakket
met hulpmiddelen voor laboratoriumonderzoek kost in de handel 100 pond, maar de „open universiteithoeft er slechts 70 pond voor le betalen.
Hierboven ziet u een deel van een dergelijke uitrusting.
kunnen uiteindelijk een baccalaure
aat behalen. De „open" maakt hier
voor gebruik van het Amerikaanse
„credif-systeem. Na afloop van ie
der studiejaar leggen de studenten
een exiamen af. Wie met lof slaagt,
krijgt een „credit". Voor het bac-
calacuraat heb je zes „credits" no
dig. Studenten die over voldoende
vrije tijd beschikken, kunnen twee
cursussen per jaar volgen en als
zij honderd procent slagen hun
baccalaureaat in drie jaar bemachti
gen.
Om aan de open universiteit te
studeren, behoeft men geen mid
delbaar anderwijs genoten te heb
ben. Wie echter bij zijn inschrijving
over bepaalde diploma's beschikt,
kan deze als „credits" laten aante
kenen en zijn baccalaureaat dus
vlugger behalen. De studenten krij
gen op vier verschillende manieren
onderricht: door middel van maan
delijkse correspondentie-cursussen,
die hen toegestuurd worden, wpke-
gen van de BBC, regelmatige bij
eenkomsten met professoren, raad
gevers en andere studenten in hun
plaatselijk studiecentrum (het land
zal weldra 250 centra van die aard
tellen), en door in de loop van hun
zgn. basisjaren (alle studenten moe
ten twee eerstejaarscursussen vande
vier basisleergangen volgen) de les
sen aan een zomerschool bij te wo
nen.
De studenten, kunnen hun studies
over zoveel jaren spreiden als zij
zelf verkiezen. Een baccalaureaat
kost tan minste 140 pond, maar in
ieder geval niet meer dan 170 en
ook deze uitgaven worden ruim ge
spreid. De zomerscholen vragen 25
pond voor één en 30 pond voor twee
weken verblijf en onderricht. Iedere
student, die de basiscursus natuur
wetenschappen volgt, krijgt een
„science kit" val reageerbuisjes en
andere hulpmiddelen voor laborato
riumonderzoek thuis bezorgd. De
liandelsprijs van dergelijke uitrus
ting bedraagt 100 pond. De univer
siteit heeft er 70 pond voor betaald
en vraagt aan iedere student een
garantie van slechts 10 pond.
In de loop van het jaar leggen de
studenten allerlei schriftelijke proe
ven af, waarvan sommigen door
computers en andere door professo
ren beoordeeld worden. In tegenstel
ling met wat men aanvankelijk ver
wachtte, nemen de radio- en televi
sie-uitzendingen slechts een klein
deel van de voorziene tijd in beslag.
leerstof, het schriftelijk beantwoor
den van vragen en het doen van
proeven.
De open universiteit wordt door
zijn voorstanders „een groot nieuw
opvoedkundig begrip" en „een
grandioos project" genoemd. Ze
heeft echter enorm veel tegenstan
ders, vooral onder de Conservatie
ven, die het idee vijandig gezind
blijven omdat het een „socialistische
uitvinding" is. Ook in conventionele
universitaire kringen halen sommige
critici de neus op. Zij vinden het
nut van dit onorthodoxe systeem erg
twijfelachtig en vragen zich af hoe
lang het zal duren eer de „open" in
elkaar stort.
Zij die de „open" steunen, wijzen
op de grote sociale en economische
voordelen van het project dat trou
wens in het buitenland sterk de
aandacht trekt. De oprichting en de
eerste vijf jaar van een moderne
conventionele universiteit, die plaats
biedt aan slechts 5.000 studenten,
kunnen 15 tot 20 miljoen pond ster
king kosten. Voor de eerste vijf jaar
van de „open" moet de staat daaren
tegen niet meer dan 6 miljoen pond
opbrengen.
Een ander voordeel is de relatief
geringe getalsterkte van het acade
mische personeel, met een reusach
tig aantal studenten. De „open" zal
uiteindelijk zes faculteiten tellen,
met een staf van ongeveer 140 man,
plus ongeveer 30 specialisten in op
voedkundige technologie. De centra
le operationele begroting gaat tegen
1973 minder dan 5 miljoen pond
bedragen en dit met inbegrip van de
kosten der radio, en televisiepro
gramma's van de BBC.
Dr. Perry is de eerste om toe te
geven, dat de „open" voor nog veel
veranderingen en verbeteringen vat
baar is. Wat tot nu toe tot stand
gebracht werd, vervult hem echter
met rechtvaardige trots. „De open
universiteit van Groot Brittannië is 'n
model", zegt hij, „dat beslist zal
nageboootst worden in andere delen
van de wereld, waar men aan de
oprichting van soortgelijke nationale
onderwijsinstellingen denkt".
Di, Walter Perryadministratief hoofd van de „open universiteitwas
begin januari van dit jaar te ziek om zijn studenten via de televisie welkom
te heten. Zijn gezondheid had te veel geleden onder de voortdurende zorgen
die veroorzaakt werden door de negatieve houding van de conservatieve
regering tegenover de „open universiteit". Dr. Perry is er nu van overtuigd
dat het model in andere delen van de wereld nagebootst zal worden.
Als men iedere week 10 uur stu
deert, wordt daarvan ongeveer 25
minuten ingenomen door een speci
aal televisieprogramma en ongeveer
evenveel tijd door de radiio. Het
grootste deel van de overblijvende
uren gaat op aan het lezen van de
