A. DEN DOOLAARD MORGEN ZEVEN TIG
Ik zou het
fijn vinden
als ik als
dichter zou
eindigen
Vondeling zorgt
voor financieel
voorproefje
2dagen
Amsterdam
f37.-
LHV POSITIEF OVER
VOLKS
VERZEKERING
Uw Magneet vakantie begint nu!
Ronddolen
Verre
reizen doen
Twee uur staken in Italië
Canarische
ancien
binnenland
buitenland
Bezielde aarde
Beelden
Hoogmoed
Einde is: uit
Over de rand
Jongeren
Recept
't GEMAKKELIJKE
A NIEUWE ffl BB mm*
ZAKTELEFOON Km Mm WJ&
NUMMER U JK U K
HERASHEKWERK
voordelig
uit met NS
Kalm aan
Volkstelling
Operaties Westduitse
marine uitgebreid
DE MAGNEET n.v
ZATERDAG 6 FEBRUARI 1971
(Van een onzer redacteuren)
A. den Doolaard wordt morgen zeventig. Daar loop hij. Alsof
hij tegen windkracht elf optornt en met zoveel doorzettings
vermogen dat je bijna te doen krijgt met de storm. Zijn stem
heeft nog steeds de weerbarstigheid die bij de jeugd thuishoort.
Zoals hij tijdens de oorlog vanuit Londen voor de Brandaris en
radio Oranje al wat hem tegenstond fel attaqueerde, zo spreekt
hij nu nog alsof uit alle sloppen en steden het onbegrip, de on
verdraagzaamheid en de tegenwerking hem wijdbeens tege
moet komen.
Den Doolaard beweegt zich niet voorwaarts, hij baant zich een weg.
Hij wil niet alleen overtuigen, hij wil ook veroveren. Nog steeds.
Vroeger waren het vrouwen, landen, volken en bergen of liever dat
leek zo, want natuurlijk was hij altijd bezig zichzelf te veroveren.
En dat is nog zijn voorwaartse bezigheid, die hem zijn vitale houding
gieeft en zijn stem zo jong doet zijn.
„Ik ben bij gaslicht geboren en alles van deze eeuw heb ik meege
maakt", zegt A. den Doolaard. Hij wordt zeventig. Hij heeft 29 boe
ken geschreven, waarvan er een achttal verschenen in vele vertalin
gen. Hij reisde door landen die nu toeristisch gebied zijn, vóór er
nog maar iemand aan dacht daarheen te gaan.
Maar daarover, over die innerlijke
zwerver, krijg je hem nooit aan het
praten. Het heeft te maken met de
mysterieuze krachten binnenin hem
waaruit hij zijn verhalen put. Daar
wil hij niet aan raken. „Ik ben een
sterk instinctief levend mens. het
vermogen tot schrijven blijft een
raadsel en het is goed zo". Hij
zwijgt dan. Bijna stug. Terwijl je
over welk ander onderwerp dan ook
maar hoeft te prikken en daar komt
hij los, met afgeronde zinnen die
een stenograaf bij wijze van spre
ken zo tot een boekwerk zou kun
nen componeren. Vraag hem over de
ruimtevaart en de Apollo 14.
„Een schande", zegt hij onmiddel
lijk, „zolang er negerbaby's in de
wieg opgevreten worden door de
ratten". Hij voelt wel voor techni
sche vooruitgang, zeker wel. „Maar
alles heeft zijn compensatie. In Joe
goslavië zijn nu modernere wegen.
Je wordt nu door de vrachtwagens
de weg afgedrukt. Vroeger als je
over de steenslagwegen hobbelde en
je banden versleet was er een broe
derschap, die zich uitte als je panne
had. Dan stopte de vrachtauto die
zich in de verte in een stofwolk
aankondigde, ze wilden je helpen.
Ik vind autorijden heerlijk en ik rij
nog altijd behoorlijk hard, behalve
met mijn vtouw naast me, dan mag
ik niet harder dan honderd. Je kan
overal komen en dat is belangrijk.
Maar ze hakken bomen om, want,
zeggen ze, anders rijden ze zich te
pletter. Nou rijden ze zich te pletter
tegen de vangrail".
„Die ruimtevaart is een interes
sant verschijnsel, zoals heel onze
technologie. Maar het leidt wel af,
als we niet oppassen, van de proble
men op onze aarde. De mens gaat
vóór alles. Het streven naar simpel
menselijk geluk dreigt zoek te ra
ken. Dat neemt niet weg, dat ik
door die ruimtevaart de kans kreeg
die prachtige foto's te zien waarop
de aarde ronddrijft in een pralend
blauw heelal. De vraag naar de oor
sprong van het heelal is voor mij als
schrijver van geen enkel belang. Ik
weet alleen zeker en ik besefte het
dioor die foto's nog eens, dat de
aarde voot mij een levend wezen is,
een bezield wezen waarop ik als
schrijver lees en mag schrijven voor
mijn tijdgenoten".
„Het zal best nuttig zijn, op de
lange duur en we moeten doorgaan
met alles te onderzoeken. Maar het
raadsel zal altijd blijven dat de zon
precies op zo'n afstand van ons staat
dat we niet verbanden en niet be
vriezen. Daardoor kan het leven zich
voortzetten. We zijn deel van een
continue schepping en schrijven
hoort daarbij".
ling, die wij met onze denkmoge-
lijkheden niet kunnen omvatten. En
dan krijg je die, zoals de Grieken
dat noemde, die „hybris", die hoog
moed. Men denkt zelfs leven te
kunnen maken. Dat is onzin. Het
blijft een mysterie. Eerst was ik, in
mijn jonge jaren, een vitalist en ik
dreef op mijn hartstochten. Ik ben
veel meer humanist geworden, wat
je in mijn later werk goed kan
merken. De journalistiek die ik be
dreven heb speelt in die ontwikke
ling een grote rol. Dat zal ik nooit
verloochenen. Doordat ik voor de
oorlog redacteur werd van het Volk
ging iik reportages maken. Ik inter
viewde werklozen, die al tijden
werkloos waren. Dan krijg je be
kommernis met de mens, maar er is
nooit één zin uit mijn journalistieke
reportages letterlijk in een roman
terecht gekomen, dat niet".
Nee, ik geloof niet aan een
persoonlijke god. Jezus vind ik
groot, maar Boedha is net zo groot.
De schepping is er met een bedoe-
„Ik ben heel sterk visueel-moto-
risch ingesteld. Gezichten, bewegin
gen, die blijven me bij. Waar ik
eenmaal ben geweest daar weet ik
altijd de weg weer terug te vinden.
Auditief ben ik niet. Muziek doet
me niets. Als ik ga schrijven heb ik
foto's om me heen van het milieu
waarin het verhaal speelt. Door zo'n
zwart-wit beeld van een foto gaat
alles weer leven, de omgeving krijgt
kleur, de gesprekken worden hoor
baar. Toen ik in Londein was, explo
deerde een vliegende bom twintig
meter van me vandaan. Sindsdien is
mijn rechteroorvlies niet goed meer,
niets aan te doen. Ik had overigens
maar een paar gebroken ribben. Er
waren zo'n 65 dioden, een safe was
opengebarsten en de pakjes ponds
biljetten hingen boven in de plan
ken van het plafond. Ik schrik nooit.
De schrik komt bij mij pas de
volgende dag. Ik kreeg nachtmerries
van al die doden en midden in de
nacht ben ik achter de schrijfmachi
ne gekropen om alles weg te schrij
ven. Want dat hoort er natuurlijk
ook bij: je schrijft weg wat je
dwars zit. Als schrijver heb je een
onuitroeibare beroepsafwij-king dat
hij alles wat er gebeurt. Je denkt,
hoe kan ik dat gebruiken. Je ont
wikkelt je tot een registratieinstru
ment en de band blijft doorlopen en
registreren. Ik heb het toen allemaal
opgeschreven en dan is het merk
waardige dat één detail genoeg is
om alles weer tot leven te brengen.
Dat was toen die kleine dames
schoen die hoog boven in de lucht,
onbereikbaar, aan een stang hing.
Misschien gebruik ik het ooit nog
eens. Maar zo'n beeld is voldoende.
De rest komt dan op de een of
andere manier vanzelf. Ik beschouw
dat als een deel van de levens
stroom waarin we allemaal meedrij
ven. Ik wil niet eens weten waar
het vandaan komt. Je moet leren er
geduldig naar te luisteren".
„Het verhaal blijft daarbij altijd
het belangrijkste. Je moet dat niet
onderbreken en met een microscoop
het weefsel van dichtbij bekijken en
de lieve lezer meedelen dat het nu
daarom en daarom zo verder gaat.
Tenminste ik moet dat niet doen.
Dat ligt me niet. Want wat nu af en
toe door jonge schrijvers geprodu
ceerd wordt vind ik soms zonderlin
ge mengsels van beschouwingen.
Het aardse bestaan en alle waarden
worden daarin met een misprijzende
ironie bekeken. Nee, daar houd ik
niet van. Ik houd het liever op
Albert Schweizer, die ik ooit ont
moet heb - „eerbied voor het leven".
Die jongens met hun ironie, ciie
staan radeloos tegenover het myste
rie, ze kunnen het niet eens de baas,
ze zeggen, God is dood en de roman
is dood, maar zolang er verhalen
verteld zullen worden, is dat niet
waar. Alle verhalen zijn varianten
op het sprookje en ze beginnen ei
genlijk altijd met „er was er eens".
Je moet er moeite voor doen en er
niet met de pet naar gooien. Voor
een verhaal geldt hetzelfde als voor
een ijsberg - maar eentiende ervan
wordt zichtbaar. De schrijver moet
veel meer weten dan hij er instopt".
„Wat ik denk dat het effect van
mijn boeken op de mensen is? Ik
weet het niet. Ik heb er nooit over
nagedacht. Dat hoort tot het terrein
van de lezer. Zodra ik met een boek
klaar ben, neem ik alles bij mekaar:
ontwerpen, mappen met materiaal,
aantekeningen mislukte fragmenten,
ik sleep het achteT het huis en dan
verbrand ik de hele troep. Zodra ik
het woordje einde heb geschreven,
is het uit met alles".
„Maar natuurlijk, ik vind leven
belangrijker dan schrijven. Er zijn
drie dingen waar ik, als ik terug
kijk, het dankbaarste voor ben. Ten
eerste dat ik in een commune leef
met de natuur van jongsafaan. Oor
spronkelijk was ik pantheïstisch,
maar dat is verdiept: ik zie nu het
heelal als het gewaad van een
scheppende geest. Ten tweede ben
ik dankbaar vanwege enkele weini-
JOE TELETYPE
ge, maar zeer hechte vriendschap
pen, die ik beschouw als de kost
baarste elementen van het leven.
Ten derde ben ik dankbaar dat ik
genoten heb van een aantal schone
vrouwen".
het seizoen - en dan nog iedere dag
twee borrels en een appel. Werken
moet je ook, met je handen. Ik moet
hoognodig een greppel uitgraven.
Dat is fijn werk. Elke dag een paar
uur, daar ben ik een week mëe
bezig. Je slaapt er uitstekend op,
zonder een hoofd vol warrige ge
dachten".
„Ja, inderdaad, het ouder worden
heb ik ervaren. Tussen mijn 55ste
en 60ste had ik het er te kwaad
mee, voor 't eerst. Het was een
lichamelijke ervaring, een moeilijke
bergtocht over een noordwand met
de zoon van m'n ouwe gids. Die
jongen was 21 en ineens kon ik zijn
tempo niet bijbenen. Na een grillige
rotspartij beklommen we wat mij
voorkwam als een eindeloze, steile
sneeuwhelldng, eindigend in een ne
vel en ik dacht dat ik naar de
eeuwigheid klom. Zo ga ik door,
dacht ik, moeizamer en moeizamer,
en op een /dag val ik over die rand
heen. Ik had het erg te kwaad. Ik
kwam uitgeput beneden. M'n ouwe
gids zei: „Ja, m'sier, we zijn geen
dertig meer'Mk ben er nu overheen.
Je moet je aanpassen. Ik doe geen
gekke dingen meer. Maar ik loop
nog alitijd ski"
„Mijn beleving van de natuur is
nog intenser geworden. Het aller
mooiste vind ik 's ochtends, als bij
de vorstdagen de rode zon opkomt
over de wei achter het Akkermaals
hout. Dan denk ik vaak aan die
Indiase boeren, die hun handen vou
wen en een 3000 jaar oude formule
uitspraken tegen die zon: „Wees ge
groet Savitri die mijn gedachten
verlichting schenkt". Die natuur,
daar voel ik me deel van. Als je me
vraagt om het recept voor een ge
zonde ouderdom dan zeg ik: als je
in Nederland woont, blijf weg uit de
randstad. En verder: doe aan sport,
maar niet op de tribune, eet elke
dag een haring - dat doe ik echt, in
„De jongeren? Een deel van hen
lijkt me op de vlucht, met een
beetje muziek, een stickie en wat
vrijen zonder hartstocht, een ander
deel protesteert gelukkig tegen dez:
wereld en dat is me een troost,
omdat het er toch vrijwel troosteloos
uitziet op onze aarde als ik zo ze
ventig jaar terugkijk. Een kabouter
als Roel van Duyn apelleert op de
dichter in me. Ik ben aan gedichten
bezig". Den Doolaard is jong begon
nen als dichter. Keert hij terug naar
een „jetigdzonde"? „Dat is het juiste
woord niet". Hij zwijgt, zoals hij
steeds doet wanneer het hem erg ter
harte gaat. Dan zegt hij: „Ik zou het
fijn vinden wanneer ik als dichter
zou eindigen".
Den Doolaard: „Nee, ik praat er
verder niet over. Je kan ontzaglijk
veel leren van het geweldige geduld
van de natuur, die alles op z'n tijd
doet. Je moet nooit, als de bomen
uitbotten, aan die knoppen gaan
friemelen. Afblijven". En zo is het.
Er moet genoeg mysterie overblij
ven om het concrete naar voren te
brengen voor deze man die van alle
tijden lijkt, die je je kunt voorstel
len in de steentijd en in de verre
toekomst omdat hij, zolang er men
sen leven tegen de stroom op zal
roeien. Als een bergbeklimmer ver
momd loopt hij rond en nog in zijn
romans verhult hij zijn oproep tot
menselijkheid achter het sterke ver
haal. Hij is niet bereid ergens voor
te capituleren tenzij voor de oer
kracht van het leven zelf. Het
woordje einde staat nog bij lange na
niet in zijn levensboek.
(ADVERTENTIE)
1# 04997- "Hl %0
ROME (Reuter - DPA) Uit protest tegen de aanslag in de Zuid-Itali
aanse stad Catanzaro, waarbij donderdag één arbeider om het leven kwam
en dertien personen werden gewond, hebben de drie grote vakcentrales in
Italië vrijdag een landelijke staking van twee uur uitgeroepen. In Catanzaro
zelf werd omstreeks het middaguur het werk voor onbepaalde tijd neerge
legd.
(Van onze parlementaire
redactie)
DEN HAAG Deze week heeft
de Tweede Kamer al een voor
proefje gegeven van de financië
le beschouwingen in het najaar,
als een nieuw kabinet een nieuwe
begroting moet verdedigen. Uit
gangspunt waren vragen van Von
deling naar het „gat van Witte-
veen", waarover de Haagse Post
had geschreven.
Vondeling is de voorganger van
Witteveen op het „Paleisje aan de
Kneuterdijk", het ministerie van Fi
nanciën. In de „nacht van Schmelzer"
werd het kabinet-Cals naar huis ge
stuurd, omdat Vondeling geen be
hoorlijke penningmeester werd be
vonden. Dat kan de Friese socialist
Vondeling nog steeds niet verkrop
pen en vergeten. En als hij kans
krijgt, probeert hij de liberaal Wit
teveen op diens financiële beleid te
pakken. Maar dat is moeilijk, want
Witteveen is niet alleen een geheide
liberaal maar ook een groot financieel
expert.
Hoewel het een kort en wat schim
mig debatje was, deze week, is het
voor de goede verstaander heel ver
helderend geweest. Voora] voor de
goede verstaanders bij de confessio
nele regeringspartijen, die het nieu
we kabinet grote daden willen laten
doen. Iedereen weet het: daden van
een kabinet, zeker nieuwe, kosten
geld.
Is dat er? Een interdepartementale
werkgroep berekende, dat als er niets
aan het beleid verandert, volgend
jaar voor 860 miljoen gulden zal
worden uitgegeven, zonder dat daar
voor geld beschikbaar is. De top
mensen van de rijksbegroting zijn
minder somber. Zij zien voor volgend
jaar een „gat" in de begroting van
260 miljoen, maar liefst 600 miljoen
minder.
(ADVERTENTIE)
Ontdek de gezelligste stad
van Nederland!
Volledig verzorgd, dus
incl. hotel, maaltijden,
reis en tramabonnement:
van elk
station
Vertrek dagelijks.
Alle informatie in de
NS-reiskrant op de
stations.
DE DOORSTROMING van leerlingen
van lager naar middelbaar onderwijs
en van middelbaar naar hoger tech
nisch onderwijs is groot. Dit blijkt uit
cijfers van het CBS.
„Dat verschil", zegt minister Wit
teveen, „komt door verschillende op
vattingen over de vraag, wat nu ei
genlijk onder ongewijzigd beleid
moet worden verstaan."
Iedereen kan nu wel op zijn vin
gers uitrekenen dat er volgend jaar
zonder aandraaien van de fiscale
duimschroeven weinig nieuwe taken
kunnen worden aangepakt. Integen
deel. Goed, de confessionele partijen
willen best de belastingen verhogen
om meer te doen aan woningbouw,
tegen milieuvervuiling enz., maar nu
komt het centraal planbureau om de
hoek kijken. Dat waarschuwt: fiscale
verzwaringen leiden tot prijsstijgin
gen, die leiden tot loonsverhogingen,
die weer tot prijsstijgingen leiden, en
ga zo maar door met dit haasje-over
spel.
Kortom: als de overheid niet kalm
aandoet, de prijzen en de lonen niet
in de hand warden gehouden, komt er,
van inflatiebestrijding niets terecht.
Probleem voor de confessionele
partijen: hoe vertellen wij de kiezers,
dat ons ambitieuze program niet veel
meer kan zijn dan een vette kluif,
waarnaar alleen maar verlekkerd
mag worden gekeken, op 28 april,
als er gekozen moet worden. Daarna
is de kluif verdwenen.
UTRECHT (ANP)
„Wij zullen ons kritisch
moeten afvragen, of er
inderdaad medisch zo
veel argumenten kun
nen worden ingebracht
tegen een of andere
vorm van een volksver
zekering. Als er een be
tere gezondheidszorg te
realiseren is, dan moe
ten wij er aan meewer
ken, ten behoeve van
hen die aan onze zorgen
zijn toevertrouwd".
Dit zei vrijdagavond
de heer F. N. M. Bie-
rens, de nieuwe voor
zitter van de Landelijke
Huisartsen Vereniging,
op een ledenvergade
ring in Utrecht. De heer
Bierens noemde het me
de de taak van de LHV
daadwerkelijk mee te
denken over de toekom
stige organisatie van de
gezondheidszorg.
„Als wij geen voor
waarden weten te
scheppen om het huis-
artsenbestaan leefbaar
te houden, zullen wij er
niet in slagen de cen
trale positie van de
praktizerend arts in de
gezondheidszorg te
handhaven", aldus de
heer Bierens, sprekend
over de problemen van
de huisartsen. Als be
langrijke punten voor
de verbetering van de
leefbaarheid van het
vak huisarts, onmisbaar
om medische studenten
er toe te brengen zich
na hun studie als huis
arts te vestigen, noem
de hij de honorering, de
huisvesting, het ont
koppelen van praktijk
en privéwoning, betaal
bare assistentie om de
besognes op te vangen,
gezondheidscentra, be
reikbare praktijkgebie-
den, parkeerfaciliteiten
en beperking van het
huisbezoek. Oplossing
van deze zaken is voor
al in de grote steden
volgens de heer Bierens
het kardinale punt van
deze jaren. Volgens
hem is er een tekort
van 1200 huisartsen in
Nederland. Met zo'n te
kort, vindt hij, is het
onmogelijk voor de
huisartsen om optimaal
te functioneren. „Prak
tijkverkleining tot 2000
patiënten zou de enige
oplossing zijn, de hono
reringsstructuur en het
gebrek aan mankracht
laten deze oplossing
buiten beschouwing",
aldus de voorzitter van
de LHV.
„Een oplossing kan
zijn de vorming van
groepspraktijken" vindt
de heer Bierens, maar
hij beschouwt dit mid
del niet alleen zaligma
kend, onder meer om
dat in de medische op
leiding de leer tot sa
menwerking nog nau
welijks is ingevoerd.
Een nog betere oplos
sing vindt hij werken
van huisartsen in wijk
of buurtgezondheids-
centra.
papier
kW pen
Brieve: «ur-ek moeten met vol»
ledige tiaarn en adres worden ondertekend. Bij
oublicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
oij hoqe uitzoi.cenna zal van deze regel wor
den atqeweken Naam en adres zijn dan bij
de 'edactle oekeno Publicatie van brieven
verkort o+ onverkort* betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen eens is met in
houd, c.q. strekking.
In de diskussie over de a.s. volks
telling worden door de voorstan
ders de argumenten van de tegen
standers om niet deel te nemen
irrationeel genoemd. Deze argumen
ten zijn: de geheimhouding is niet
100 pet gewaarborgd, waardoor mis
bruik mogelijk is hetzij door de
tellers hetzij door de regering. De
gegevens worden niet meteen ver
nietigd, er blijven een aantal men
sen wier verdere levensloop gevolgd
wordt. De gegevens van de volkstel
ling kunnen en zullen door het be
drijfsleven gebruikt worden om hun
reclame nog beter af te kunnen
stemmen op het kweken van nog
niet aanwezige behoeften bij de Ne
derlanders.
Al deze argumenten zijn geen be
wijzen in strikte zin; iemand die
niet gevoelig is voor dit soort aan
wijzingen kan ze gemakkelijk emo
tioneel ja zelfs irrationeel noemen.
Er zijn m.i. echter twee argumen
ten, die zonder meer steekhondend
zijn omdat ze rationeel zijn en uit
gaan van de gegevens van de volks-
tell'ng zelf.
Statistieken zijn per definitie star,
staties en onveranderlijk; dit blijkt
uit de hele denktrant van de volks
telling. Men zegt ja of nee, een
nuancering is niet mogelijk. Voor
godsdienst staat een van de gevestig
de religies men kan niet invullen
„christen" als de oude confessies
niet voldoen. Zo is er ook geen
ruimte voor alternatieve levensvor
men: men is gehuwd of ongehuwd;
voor vormen als commune, homofie
le verbintenissen of gewoon samen
leving zonder huwelijk is in de
volkstelling geen plaats. Dit is een
achterhaalde vorm van denken, die
zoals gezegd staties, ordelijk denkt,
het denken van het establishment.
Het tweede rationele argument
betreft de bedoeling van de volks
telling. Men wil aan de hand vam de
gegevens een beleid bepalen voor
de toekomst. Het verleden en het
heden leert ons echter, dat dat een
kapitalistisch beleid zal zijn. Elke
vorm van egaliseren, gladstrijken of
verzachten van de kapitalistische sa
menleving is strijdig met de doelen
van de antikapitalistische strijd. Het
weigeren van medewerking aan
volkstelling doet afbreuk aan de ka
pitalistische beleidsplanning en is
een wapen in de strijd tegen het
kapitalisme. Het logische gevolg van
mijn antikapitalistische houding is
bijgevolg: ik tel niet mee.
NIJMEGEN
WIM J. MATHIJSSEN
(ADVERTENTIES)
Voor tijdelijke kantoorkrachten
BREDA-Joris Helleputtestraat 15
Tel. 01600-48516
BONN (DPA) De Westduitse
marine zal intensiever dan tot nu toe
in de Noordzee gaan opereren, zo
is vrijdag van welingelichte zijde in
Bonn vernomen.
Minister van defensie Helmut
Schmidt zal in mei bepalen welke
taken de Westduitse marine in de
Noordzee moet verrichten en welke
bewapening daarvoor nodig is.
GISTERNACHT IS de 30-jarige W. O.
A. om het leven gekomen, toen er
brand uitbrak in het vooronder van
het motorschip Rijnstaal 32 dat in de
Waal ter hoogte van Leeuwen voor
anker lag.
(ADVERTENTIE)
IN BREDA EN MIDDELBURG
Wij hebben zeer exclusieve
reizen. Voor betaalbare prij
zen. Naar Kenya. Maar ook
naar' Indonesië of Rhodos.
Verblijf in first-class hotels.
Vraag de Magneet vakantie
reisgids.
Een voorbeeld: Rhodos, 15
d. v.a. f 502.-, Kenya, 17 d.
v.a. f 1945.-, Indonesië, 18 d.
v.a. f 3304.-.
Onvergelijkelijk mooi. In da
Dolomieten wacht u 'n aards
paradijs. Stoere natuur. Ru
we rotspartijen. Onverwachte
meren. Vergezichten. Onder
ga de grootsheid van 'n stok
oud gebergte. Ga per touring
car naar de Dolomieten. Ex
cursies te over.Vraag de Mag
neet vakantiereisgids.
Een voorbeeld: Dolomieten
Vinti touringcar 10 d. v.a.
f 295.-, Cles touringcar 13
d. v.a. f 315.-.
Extra voordelige vluchten per
KLM naar Tenerife en Las
Palmas, iedere maandag en za
terdag in februari en maart
8, 15 en 22 dg. v.a. ƒ488,
Ook wekelijkse vluchten naar:
Majorca, Costa del Sol en
Benidorm.
WINTERSPORT naar Tirol
per KLM, touringcar of trein
v.a. ƒ228,—
ÜSSBUlïl^U
meest complete reisorganisatie
Gunstige touringcaxvertrektijden
Vertrek Breda 08.00 uur.
Breda, reisbur. de Magneet Zuid-Nederland n.v. Pas
sage 2, tel. 01600-3 35 52 - Middelburg, reisbur
Intraned, Londensekaai 19, tel. 01180 - 78 55.