Nederland begon zwak ARD SCHENK ONBETWIST GROTE MAN IN VIJFLANDENWEDSTRIJD Russinnen sterk favoriet „Het kon nog wel harder..." Programma heren kernploeg Tweede schok Een schandaal RITMEGEVOEL Schaats- reportages via radio sport DERDE SPORTPAGINA VAN MAANDAG 1 FEBRUARI 1971 Atje Keulen-Deelstra, de best geklasseerde Nederlandse vertegen woordigster in Leningrad. Russen zeer onsportief Nina Statkevitsj, de sterke Bussin k; kandidate voor de Europese sehaatstitel beschouwd worden als de eersti (Van onze speciale verslaggever) LENINGRAD Ondanks de her laaldelijke geruststelling van het organisatiecomité in Leningrad, da' er niets aan de hand zou zijn met d Europese kampioenschappen en da alles gewoon door zou gaan, moes het schaatstoernooi toch een da> worden uitgesteld. Iedere buiten landse delegatie kon er ondank de trucs die er werden uitgehaald wel begrip voor opbrengen. He vroor tenslotte niet en daar kor ïiemand iets aan doen". Maar beslist minder logisch, bijn onsportief, was het dat de Russischi schaatsenrijdsters onmiddellijk n; de mededeling hun schaatsen pakten om in een ander stadion buiten Leningrad weliswaar de training gewoon voort te zetten. De Neder landse coach, Kees Broekman en zijn buitenlandse collega's, die ook op deze gelegenheid aandrongen, kregen bij het organisatiecomité geen voet aan de grond. Zij konden als het dan zo nodig moest een kwartiertje de beschikking krijgen over een ijshockeyhal, waar de spie -en wat los konden worden gereden Maar meer ook niet. De meeste rij Iers hebben de dag voor het toer nooi toen maar wat conditieoefenin gen gedaan en zijn daarna weer naar hun hotelkamer gegaan. De Russische ploeg zo lekte later uit kon de dag voor de wedstrijd de zaak serieuzer aanpakken. Een daad van sportiviteit die niet iedereen aanstond in Leningrad. Ploegleider Coeleman heeft na afloop van de eerste dag van het Europees schaatskampioenschap voor dames twee protesten ingediend. Hij had bezwaar tegen het ontbreken van een tweede startlijn en vond eveneens dat de starter Tsypurski niet goed opgesteld stond wanneei hij de rijdsters naar de streep riep Coeleman: „Hij kon vanaf de plaat! waar hij stond niet goed zien of he' *en valse start was". Het organisatiecomité zegde latei op de avond toe dat aan de wensei van de Nederlandse ploegleider vol daan zou worden, de Nederlandse equipe heeft zelfs nog overwogen om een derde protest in te dienen Coach Broekman vond het een bij zonder kwalijke zaak dat Stien Kai ser voor de start op de 1500 meter zes keer werd teruggeschoten zon der dat haar Poolse tegenstandster Troicka, die telkens te vroeg ver trok, werd uitgesloten of een verma ning opliep. „Dit is reglementair eei volkomen onjuiste zaak. Maar wat doe je eraan. Protesteren? Dat heef: in dit geval geen enkele zin". Coach Kees Broekman was realist genoeg om behalve ergernis over di Russische organisatoren zich ook uit te spreken over de prestatie! van de Nederlandse rijdsters. „At je Keulen-Deelstra was de enige dit zich kon handhaven in dit geweld. Maar, zei hij, zij heeft ook de juiste vechtmentaliteit die de anderen gis teren misten. Zij werden ontmoe digd door de gedragingen van de starter en kwam die klap niet meer te boven". RUSSISCHE STARTER DE ZONDEBOK (Van onze speciale verslaggever) LENINGRAD. Tsypurski, een statige Rus, bleet onbewogen staan, toen de meest fanatieke Russische toeschouwers in het kille Leninstadion (temperatuur 6 graden) herhaaldelijk opsprongen van verontwaardiging over zijn praktijken. Hij, de man, naar wie coach Kees Broekman, meer dan eens met zijn vuisten balde van woede, kende geen enkele vorm van emotie en riep de rijdsters, na alweer een valse start, doodgemoedereerd naar de streep terug. Het Europees titeltoernoni in Leningrad, dat de afgelopen week al zo'n bewogen voorgeschiedenis heeft gehad, startte gisteren daardoor in een uiterst geladen stemming Het typische daarvan was, dat de meest ervarenen in het internationale schaatswerk, de Nederlandse rijd sters, het slachtoffer werden van de onverstoorbare Tsypurski. Nadat. Nina Statkevitsj in haar rit tegen Kutli Schleiermacher (het is ronduit een schandaal, zo autoritair als die starter schoot) eveneens vier valse starts had veroorzaakt, maar toch met een alleszins acceptabele tijd (46.23) voor de dag kwam, moest ook Atje Keulen-Deelstra er varen hoe moeilijk het is om zich aan te passen aan deze merkwaardi ge starter. Zij werd driemaal ont goocheld, sprong toen in het spoor van de Russische sprintspecialiste LudmiUa Titova en liet haar scha duw niet meer los. Door deze verbe- tijheid liep het sprintdrama voor haar als enige Nederlandse rijdster goed af. Titova 45.54 en Atje Keu len-Deelstra 46.56 Zij leden op de sprint, uitgerekend de afstand, waaraan zij dit seizoen zoveel aandacht hebben besteed, een duidelijkere nederlaag dan men de laatste vijf jaren van hen gewend was. De onbetwiste winnaresse op de sprint werd de laconieke Russin, Ludmilla Titova, de 24-jarige inge nieur in de vliegtuigbouw uit Mos kou, won het eremetaal in een tijd van 45.54. Op deze baan met dit ijs een vrij acceptabel resultaat. Maar misschien nog verheugder was de Russische groep over de uitgangspo sitie van de Europese titeihouctster Nina Statkevitsj. Zij bereikte een vierde plaats met 46.23. Op uitzon dering van Atje Keulen-Deelstra (46.56) bleef de pedagogisch studen te uit Leningrad met het resultaat verder dan ooit voor op haar grote rivale Stien Kaiser (48.67). Hoewel Nina Statkevitsj op de tweede af stand, de 1500 meter uitgeput en leeggereden over de finish kwam, bewees deze Russin met haar tijd (2.25.5) op de lange afstanden van de langere nummers dit seizoen veei bijgeleerd te hebben. Zij won er goud mee, want een tweede schok betekende voor de Nederlandse schaatsnatie, alhoewel Stien Kaiser (tweede in 2.26.8) en Atje Keulen-Deelstra derde in 2.27.3) in een niet duidelijk geslaag de positie aan de finish kwamen. Allemaal tijden, die het moreel van de Nederlandse ploeg beslist geen goed deden. Kees Broekman: „Het was een schandaal zoals die starter zich eigen normen aanmat. Als je in de internationale wedstrijden de starthouding aanneemt, dan schiet een starter meteen. Maar deze man niet. Hij wachtte meestal een paar seconden. En dan waren de meisjes helemaal van de kaart." Een belangrijke rol in de onzeker heid van de oranje-equipe heeft ook gespeeld het ontbreken van een tweede startlijn. In het Lenin-stadi- on. In alle ontmoetingen in West- Europa is het zo, dat er een startlijn is waarvoor je je kan inrijden en op de tweede begint de ernst; Maar in Leningrad was er maar één. Henny Roos, vertegenwoordiger van de in ternational Skating Union, moest on middellijk van advies dienen toen daarover protesten en niet alleen van de Nederlandse dames - los kwamen. Maar met het reglement in de hand kwam de Nederlander tot de merkwaardige conclusie: „Er staat nergens vastgelegd dat een startlijn niet genoeg is. Ondanks het feit dat het tegen de gewoonte is nergens op de hele wereld wordt er zo meer gestart is deze methode niet strafbaar". SHH OSLO (ANP) De herenkern ploeg zal zich in Davos gaan voorbe reiden op de wereldtitelstrijd in Go thenburg (13 en 14 februari). Maan dag reist men reeds af in de rich ting van de Zwitserse wintersport plaats. i Vrijdag of zaterdag voegen dokter Lap en masseur Nederveen zich bij het team. Peter Nottet en Ronnie Nooitgedacht, die al in Davos zijn, zullen in selectiewedstrijden uitma ken wie in Gothenburg de vijfde rijder wordt. Na het wereldkampioenschap trekt de ploeg naar Inzeil, waar op 20 en 21 februari de ISU-sprintkam- pioenschappen worden verreden. Vervolgens keert de ploeg naar Ne derland terug om voor de tot de tweede week van maart uitgestelde recordwedstrijden te Inzeil eerst nog een vierbanentoernooi mee te rijden in Amsterdam Heeranveen Deventer en Eindhoven. Ard Schenk in actie tijdens zijn bijzonder sterk gereden race op de 5000 meter in Oslo, een afstand die hij evenals de 1500 en 10.000 meter winnend beëindigde. Maar hoewel Stien Kaiser zo bleek later eveneens een goede stimulans in de Russische debutante Kap'itolina Seregina trof, bleek deze ervaring haar niet over de teleur stelling te kunnen heenhelpen. Kai ser: „Door een valse start krijg ik het altijd koud en dan ben ik weg. Ik had in de eerste bocht het gevoel al". Nu valt er niets meer aan te doen". De Nederlandse dames hadden op de sprint wel erg veel onfortuin. Natuurlijk namen op de 1500 meter de moeilijkheden met starten af. Het is nu eenmaal zo dat het er iets minder op aankomt om snel weg te glijden. Prompt herstelde Ans Schut (500 meter in 48.14) en Stien Kaiser zich enigszins van de gevoelige ne derlaag. Maar Nina Statkevitsj was duidelijk in the winning mood, wat door de chauvinistische toeschou wers (zij floten welhaast elke bui tenlandse deelneemster uit, maar juichten uit volle borst zodra er een landgenote op het ijs kwam, werd gestimuleerd. Zij reed onverwacht soepel door de bochten, gaf haar slag meer kracht dan ooit en bracht ook een tijd op het niet altijd functionerende scorebord, waarvan iedereen al bij voorbaat wist dat het moeilijk zou rijn om die te verbeteren. Wat in de navolgende ritten ook niet lukte. Stien Kaiser, Ans Schut en Atje Keulen-Deelstra trokken alle regis ters misschien wel meer dan verantwoord was open maar moesten uiteindelijk onderdoen voor de explosie van kracht en souplesse van Statkevitsj. Het enige succesje dat overbleef was de wetenschap dat de Russische suprematie op de 1500 meter was geslonken tot slechts één rijdster. De rest van de Russinnen was weggevallen naar het niveau van de middelmatigheid. Na de eer ste dag is er dan ook maar één conclusie te trekken. Nina Statke vitsj het vorig seizoen in Heeren veen de eerste Europees kampioene, heeft de grootste kans om haar titel te prolongeren. Als Atje Keulen- Deelstra vandaag op de 1000 meter niet te veel achterstand oploopt, moet zij in het meest gunstigste geval 5.4 goedmaken op de drie kilometer. En dat is een veronder stelling die de Russen met vreugde tegemoet zien. Coach Krasilnikov: „Dat lukt haar nooit. Statkevitsj is dit seizoen veel sterker op de lange afstanden geworden". Een brokje koude oorlogvoering, waarvan men in Rusland kennelijk geen genoeg kan krijgen. OSLO (ANP) Ard Schenk, de superatleet. Het uiterst sportieve Bisletpubliek herkende hem. Men wist niet goed, hoe een dergelijk sportman te belonen. Was een uit bundig „Heya Ard Schenk" wel ge noeg? Zou de lange, blonde Neder lander het massale armgezwaai niet beneden zijn stand vinden? De 10.000 Noren schaamden zich voor de 18.000, die thuis waren gebleven en grote leemten op de tribunes lieten. Was dat niet een decor, zo'n groot rijder onwaardig? Als om dit verzuim goed te maken, putten de aanwezigen zich uit in minutenlange ovaties. Dag Fornaess, toch Europees kampioen en landgenoot, was op brute wijze ontluisterd, Niemand schonk enige aandacht aan hem. Schenk glimlachte, wist wat dit be tekende. Hij richtte zich op en be- dankte de Noorse schaatsfans met minzame handgebaren. Ard Schenk, de sprinter. Slechts twee specialisten behoefde hij de 500 meter voor te lagen gaan. De Zweden Hasse Boerjes (met 39,61 seconden reed hij een nieuw baanre cord) en Ove König (40,20) deden hun plicht en verzamelden zoveel punten dat hun land na de eerste afstand leidde in het landenklasse- ment. Maar Noorwegen en Neder- lang lagen op de loer en stonden klaar om de Zweden voorgoed naai de achtergrond te rijden. Met 40.29 seconden werd Schenk derde. Daar mee bezorgde hij Boerjes een „Schenk-complex" voor de sprint kampioenschappen op 20 en 21 fe bruari in Inzeil. Het verschil van ruim 0,6 sec op de 500 meter moet Schenk op de 1000 meter kunnen goedmaken. Boerjes raakte wel los van het Moeratov-complex. De eerste ISU-kampioen kwam weliswaar in de laatste bocht ten val maar hij lag in zodanig geslagen positie, dat het tijdsverschil ongeveer een seconde zou hebben bedragen. Op de verlengde sprint de 1500 meter duldde Schenk zondag niemand voor zich. Niet afgeschrikt door de 2.03,9 van Fornaess perste Schenk er in het inmiddels witbe- sneeuwde Bislet een 2.02.3 uit: een onwaarschijnlijke prestatie voor een laaglandbaan. Ard, gestart in de Jan Bols bekijkt met Jacques de Koning het resultaat na zijn 5000 meter, waarop hij ten val kwam. tweede rit van de vijf kilometer tegen de bepaald niet inspirerende Fin Jouko Salakka, was met 7.25,9 slechts 0,3 seconden van het baanre cord van Eddy Verheyden verwij derd gebleven. Na afloop zei Schenk doodleuk: „Ik had nog harder gekund. Die laatste vier ronden gingen niet naar wens". Leen Pfrommervoegde daar nog aan toe „zijn stijl was niet eens vlekkeloos. Hij tilde zijn benen ver keerd op". Geen concurrent kon echter aan Schenk's tijd tippen. En kele enorm spannende ritten deden de temparatuur van acht graden on der nul echter vergeten. De 10.000 meter van zondag sloeg alles. In het derde paar wist Schenk Fornaess naast zich. In de kleedkamer was al schertsend over het wereldrecord „puntentotaal" gesproken. Schenk wist dat hij dan tenminste 15 min. en 17.0 sec. moest rijden, bijna zestien seconden onder zijn persoonlijk record. Het beginsehema van 15.48.0 was zeer voorzichtig op gesteld. „Daar hou ik van", zo zei Schenk, „een rustig schema vind ik altijd prettig. Je kunt onderweg toch gemakkelijk overschakelen". Na vier ronden greep Pfrommer naar 15.32.0. Toen de ronden van 36 seconden elkaar regelmatig bleven opvolgen, ging het schema halver wege zelfs nog naar 15.16.0. Ook daar zou Schenk nog ruimschoots onder blijven. Met 15.13.4 leverde hij de derde beste verrichting aller tijden. Fornaess eenvoudig: „Schenk ging veel te hard. Ik kon hem absoluut niet bijhouden" Daarmee kwam het wereldrecord puntentotaal op 171.317, 0.195 punten onder het oude record van Jan Bols Schenk' „Vroe ger had ik angst voor de 10.000 meter. Nu niet meer. Ik weet wat ik op die afstand kan. Ik heb het bewijs geleverd. Je kunt me niet meer vastprikken als sprinter. Ik ben all-rounder". Pfrommer: „Als de specialisten er niet bij geweest wa ren, had Ard alle afstanden gewon nen. Ik geloof niet dat dat al eens is voorgekomen". Ard Schenk nu favoriet voor de wereldtitel? „Ik favoriet? Ik plaats mezelf in een groep van vijf rijders met gelijke kansen op het kampi oenschap. Bislet heeft daar voor mij niets aan veranderd. Het is dezelfde situatie als voor Heerenveen". Schenk ging Nederland voor naar de overwinning in de vijflanden- wedstrijd, de eerste in de historie. Hoewel de prestaties van de wereld kampioen overheersen, mogen de bijdragen van de andere Nederlan ders niet onvermeld blijven. Oranje begon al met een handicap. Marten Hoekstra voelde zich reeds niet lek ker op de heenreis. Kreeg koorts (zaterdag zelfs oplopend tot 39,5) en kon niet starten. Hierdoor raakte Nederland op de 500 meter zonder meer enkele punten kwijt. Het zou niet de enige tegenvaller op de eer ste dag zijn. Jan Bols, op de sprint goed voor 41.02 sec (tiende, vlak achter specialist Jan Bazen) zou op de 5000 meter even wat laten zien. Hij stevende recht op een tijd van 7.32.0 af, toen het noodlot toesloeg Bij het uitkomen van de voorlaatste bocht gleed de Hoogeveener ineens opzij en kwam pas tegen de schuim- rubberrand tot stilstand. Dat kostte hem ongeveer twaalf seconden (7.46,4) en Nederland een tiental punten. „Ik wist niet wat me over kwam". zei Bols later, „ik reed in elk geval nergens tegenaan. Misschien zette ik m'n schaats te scheef. Kees Verkerk, die met 42,66 sec op de 500 meter had teleurgesteld (hij is zijn ritmegevoel voor de korte afstanden kwijt) en Eddy Verheyen zouden met prachtige ra ces op de 5000 meter echter veel vergoeden Verkerk reed net als vo rige week in Heerenveen de zesd< rit tegen Göran Claeson. Fel vech- tend nam de Nederlander half re vanche voor de eerder geleden ne derlaag en finishte gelijk met d( lange Zweed in 7.54.3 (vierde). Ver heyen presteerde het om driemaal een aanval van Fornaess af te slaan en er nog een alles vergende eind sprint uit te persen: 7.29.4 (tweede) tegen 7.30.9 (derde). Na de eerste dag leidde Neder land, ondanks alles met 3.5 punten voorsprong op Noorwegen. Begelei der Dick de Vroomen zou zeggen: „Hoewel er twee zijn gaan liggen, staan we nog de eerste". Zaterdaga vond zag het ernaar uit, dat ook Jan Bazen door de griepbacil zou wor den aangetast, maar hij was na een goede nachtrust toch zover hersteld, dat hij op de 1500 meter kon uitko men. Hoewel Schenk de schaatsmijl overtuigend won, zou Noorwegen de eerste plaats overnemen. Dit kwam hoofdzakelijk door de matige tijd van Kees Verkerk (2.07.5 veertien de) Een halve seconde minder zou Nederland zeker vijf punten ge scheeld hebben. Nu moest er op de tien kilometer een marge van 5.5 punt goed gemaakt worden. Dit luk te wonderwel. Eerst was Bols, zeer sportief, door het Noorse publiek ontvangen, tot een alleszins rede lijke 15.30.6 (vierde) gekomen. In het derde paar verloor Verkerk we liswaar van Stensen na een schitte rend gevecht, mar zijn tijd van 15.26.8 was toch goed voor de derde Maats. De winnende 15.13.4 van Schenk overtrof alles en Verheyen had toen aan 15.41.8 (zevende) vol doende om Nederland naar de zege te tillen: 240 tegen 236.5 punten. Noorwegen was overvleugeld. Een nederlaag, die de Noorse schaatswe reld niet licht zal vergeten. (Van onze sportredactie) HILVERSUM De NOS-radio zal hedenmorgen (maandag) in een aan tal rechtstreekse reportages, waar mee de programma's van de TROS en de NCRV worden onderbroken, tussen 9.00 en 12.00 uur verslag uitbrengen van de Europese schaats kampioenschappen voor de dames in Leningrad. De wedstrijden beginnen maandag- ch'end om acht uur, maar Hilver sum 3, waarop de reportages worden litgezonden. komt pas om negen uur in de lucht. Daarom zal direct na het nieuws van negen uur eerst een samenvatting worden gegeven van de ritten op de 1000 meter, die tot dan verreden zijn.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1971 | | pagina 9