'NESSIE' HEEFT
CONCURRENTIE
GEKREGEN
Bekende Japanse
schrijver
pleegt harakiri
Gemeenschap moet zich uitspreken
over eigen toekomst
ihafing?
helgt bij
pijn
I!
Geleerden ontdekten monsters
in naburig Schots meer
Veel kritiek op commando-actie bij Hanoi
Zeg,
tape-type,
Nou,
gebruik dan
óók Agfa
Magneton
band
Verwarring
in
Israël
A
VOOR VERBAASDE MENIGTE
Wetenschap
en beleid (3)
„Goede behandeling
Indiase meisjes
in kloosters"
Mij. Geneeskunde
vóór fluoridering
Welzijn
KANDIDAAT
WAT IS BEDOELING
VAN REGERING?
r
■M
DONDERDAG 26 NOVEMBER 1970
(Van onze correspondent)
LONDEN Nessie, het goede oude monster van Loch
Ness, zit in de nesten. Alsof één concurrent in het naburige
Loch Morar, nog niet genoeg was, werd gisteren door een
groep geleerden onthuld, dat Loch Morar wel eens boor
devol monsters zou kunnen zitten.
Er is een tijd geweest, dat Nessie de alleen-heerseres van de
wereld der monsters was. In de komkommertijd hadden de jour
nalisten geen betere vriendin. Als Nessie het hoofd opstak, stond
dit grote nieuws de volgende dag in alle kranten.
L-*'-- :-V Yi f J
Begin november werd echter be
kendgemaakt dat in Loch Morar,
gelegen op 48 kilometer van Loch
Ness, vermoedelijk ook een voor
historisch monster woonde. Loch
Morar is het grootste en diepste
meer van Schotland. Z'n lengte
bedraagt ruim 19 kilometer en z'n
diepte zowat 305 meter.
Een groep geleerden, onder lei
ding van dr. Neil Bass, een mari
ne-bioloog van de universiteit van
Londen, heeft in de omgeving van
dit meer een uitgebreid onderzoek
ingesteld en de verbluffende uit
slag hiervan gisteren bekendge
maakt. Als de plaatselijke bewo
ners niet te veel whiskey drinken
en de geleerden ons niets wijsge
maakt hebben, zal het in Loch
Morar krioelen van afschuwelijke
monsters.
Volgens sommige waarnemers
hebben ze vier poten en begeven
ze zich aan land. De meeste ver
schrikte lieden, die een monster
gezien hadden, signaleerden achter
af, dat het een paling- of slang
achtige kcp en een zeer lange
hals had. Er werden ook een of
meerdere bulten waargenomen en
men stelde vast, dat de monsters
zich in het water razendsnel voort
bewogen.
De geleerden hebben niet min
der dan 27 waarnemingen geno
teerd, die zij betrouwbaar en aan
vaardbaar achten. Zij zijn niet van
mening, dat zij door de waarne
mers in het ootje genomen werden,
want er waren heel serieuze men
sen bij, zoals Charles Fishburne,
een bediende van de universiteit
van Edinburgh, wiens knieën
knikten toen hij na een monster
achtige ontmoeting thuiskwam.
Hoe good-old Nessie er uitziet is niet bekend. Dit is haar enige
„portret", genomen door een Londense journalist. Ze heeft nu
concurrentie gekregen.
De plaatselijke bevolking maakt
al vele jaren gewag van een mon
ster in Loch Morar en noemt het
beest liefdevol „Morag". Tot bij
het begin van hun onderzoek had
den de geleerden, onder wie ook
talrijke jonge dierkundigen, er
echter geen idee van dat Morag
niet eenzaam was.
Sommige leden van het research-
team merkten zelf in het meer
twee soorten sporen op van iets
dat een monster kon zijn. Voor het
overige geven de geleerden echter
-toe, dat zij nog geen tastbare voor
uitgang geboekt hebben en dat er
nog heel wat opsporingen nódig
zullen zijn om te bewijzen, dat
Loch Morar werkelijk door mon
sters bevolkt wordt.
Voor Nessie van Loch Ness is
het in ieder geval een trieste affai
re. Zij, die vroeger het gevierde
enige monster van Schotland was,
loopt nu gevaar als een van de
vele beschouwd te worden. Voor
deze degradatie zijn allicht dege
nen verantwoordelijk, die van
Schotland het land van de mon
sters willen maken, alleen maar
om meer toeristen aan te lokken.
In Londen wordt gevreesd, dat
Nessie deze vernederende exploi-
taitie te boven zal komen.
(Van onze redactie buitenland)
WASHINGTON Het Amerikaan
se ministerie van Defensie probeer
de zich gisteren van alle blaam te
zuiveren voor de mislukking van de
commando actie die bedoeld was om
Amerikaanse krijgsgevangenen uil
een kamp bij Hanoi te bevrijden.
Het Pentagon werd door critici uit
het congres hevig onder vuur geno
men. Legerwoordvoerders weigerden
details te geven over de operatie,
die door een enorme vloot helicop
ters moet zijn uitgevoerd. In plaats
daarvan beperkten de woordvoer
ders zich tot het geven van de
redenen waarom de operatie begon
nen was. Nieuwe berichten over
mishandeling en sterfgevallen in de
krijgsgevangenkampen hadden
zwaarder gewogen dan de mogelijke
risico's van de operatie.
Men gelooft dat 24 van de 450
Amerikaanse krijgsgevangenen in
Indochina gestorven zijn. De infor
matie dat nog zes gevangenen waren
gestorven kwam eerder deze maand
via onofficiële bronnen binnen. Het
was dit bericht die de regering tot
de actie had doen besluiten.
Zijn de motieven van de operatie
namelijk duidelijk, waarom zij volle
dig mislukt is, blijft in het duister'
gehuld. Kritici van de operatie zeg
gen dat, zelfs als zij geslaagd zou
zijn, de risico's voor zowel de com
mando's als de krijgsgevangenen
veel te groot waren geweest. „De
pogingen de krijgsgevangenen te be
vrijden, kan ertoe leiden, dat ze
geëxecuteerd worden", aldus de
democratische senator Bayh uit In
diana.
Minister Laird deelde later in de
senaatcommissie mee, dat als op
nieuw ongewapende Amerikaanse
verkenningsvliegtuigen boven
Noord-Vietnam worden aangevallen,
hij onmiddellijke vergeldingsacties
zou aanbevelen. De bombardemen
ten op Noord-Vietnam dienen vol
gens hem volledig te worden hervat
ingeval van een grootscheepse inva
sie in Zuid-Vietnam via de gedemi
litariseerde zone.
Senator Fulbright vroeg de minis
ter of hij nog andere manieren wist
om krijgsgevangenen vrij te krijgen.
„Wij overwegen andere acties", ant
woordde Laird, maar weigerde hier
verder op in te gaan.
In elk geval zal de regering niet
toestaan dat de krijgsgevangenen uit
wraak voor de reddingsactie mis
handeld zouden worden, zo zei hij.
Zowel vice-president Ky van
Zuid-Vietnam als vice-president Ag-
new van de VS hebben de actie
inmiddels geprezen als zijnde „een
prachtige operatie".
(Van onze redactie buitenland)
TOKIO De vooraanstaande Japanse romanschrijver Yoekio
Misjima heeft gistermorgen samen met vijf met zwaarden bewapende
extremisten een aanval uitgevoerd op een regionaal hoofdkwartier
van het leger in Tokio. Na de aanval pleegde hij zelfmoord in de
traditionele harakiri-stijl. Vervolgens werd hij naar Samoerai
traditie onthoofd.
De 45-jarige Misjima en vijf leden
van zijn „patriotische vereniging
van de wapenschilden" (een klein
particulier leger) vielen het regiona
le hoofdkwartier in het centrum van
Tokio aan en bezetten het kantoor
van luitenant-generaal Kanetosji
Masoeda, opperbevelhebber van het
oostelijk hoofdkwartier in de stad.
Terwijl de andere leden van de
groep de generaal als gijzelaar vast
hielden sprong Misjima op het bal
kon van het kantoor en hield voor
een menigte van 2500 verbaasde sol
daten eeen rede over de corruptie in
de Japanse politiek. Na zijn rede
riep hij „lang leve de keizer" en
benam zich het leven.
Misjima en zijn volgelingen had
den geprobeerd een gesprek met
generaal Masoeda te krijgen. Toen
dit werd geweigerd bezetten ze zijn
kantoor. Misjima had de generaal
willen spreken teneinde hem te be
wegen tot het plegen van een mili
taire staatsgreep. Naar het oordeel
van de schrijver, die bekend stond
om zijn onbuigzame anti-communis
tische houding, zouden de militairen
weer de absolute heerschappij van
de Japanse keizer mogelijk moeten
maken.
(ADVERTENTIES)
is uw kamer minder
dan de studio's van
Hilversum I
Hilversum H
Hilversum IE
Radio Luxemburg,
Radio Veronica
R.T.B.
B.R.T.?
AGFA-GEVAERT
(Van onze onderwijsredacteur)
TILBURG Wetenschappelijk
onderzoek en de toepassing van we
tenschappelijke ontdekkingen beïn
vloeden in toenemende mate vrijwel
alle gebieden van ons leven en van
de maatschappij. Nieuwe terreinen
van wetenschapsbeoefening worden
voortdurend betreden (gerontologie,
bicni:a, océanologie)Het begint
met het onderwijs, het doordringt
ons denken en (veel te weinig) ons
handelen op - bijvoorbeeld - sociaal,
economisch, medisch, planologisch
en politiek terrein. Het einidgt
Ja, waar eigenlijk?
Geen wonder dus. dat er in de
loop der achter ons liggende jaren
ook door de politieke partijen steeds
sterker is aangedrongen op een nati
onaal wetenschapsbeleid, op het for-
m: 'eren van wetenschappelijke
doektt.jngen op een wetenschapspo
litiek d>e duidelijk contouren heeft
Twee juli van dit jaar besprak de
Tweede Kamer het Wetenschaps
budget 1970. Heel duidelijk bleek
toen dat vrijwel alle bonafide partij
en verontrust zijn over de ongewisse
gang van zaken met betrekking tol
het wetenschapsbeleid in ons land
Maar dat er nauwelijks eenstemmig
heid is over de te volgen koers. De
kaarten kwamen toen als volgt op
tafel te liggen.
D'66 en de VVD willen een aparte
minister voor technologie en weten
schap. De WD wenst dat ondei
zulk een minister ook de universi
teiten zullen worden geplaatst. De
PSP is nog niet helemaal zeker, of
er wel een aparte minister moei
komen en wijst de naam „minister
voor technologie" al. De ARP wil
het Directoraat-Generaal voor de
Wetenschappen verder uitbouwen
of - eventueel - een staatssecretaris
voor de wetenschappen. De PvdA
wenst een minister voor de coördi
natie van het wetenschapsbeleid. De
CHU voelt voor een minister zonder
portefeuille, speciaal belast met het
wetenschapsbeleid. De KVP wil een
centrale instantie op top niveau om
het wetenschapsbeleid te coördine
ren, doch wenst te wachten op het
rapport Van Veen over een eventue
le nieuwe taakverdeling van de de
partementen voor dat ze haar defini
tieve standpunt bepaalt.
Die - uiteraard voorlopige - stand
puntbepaling staat dan aan het eind
van een bijna tienjarige periode
waarin de Tweede Kamer zich her
haaldelijk met het wetenschapsbe
leid heeft beziggehouden.
Merkwaardig is dat slechts twee
oolitieke partijen aan het onderwerp
- van levensbelang voor onze toe
komst - studies hebben gewijd. De
Wiardi Beekman Stichting, het we
tenschappelijk bureau van de PvdA,
publiceerde onlangs een studie over
„wetenschapsbeleid: planning en de
mocratisering" (x), waarin een uit
stekende korte opsomming van de
problemen wordt gegeven Vooral
het vraagstuk van de inspraak in
het bepalen van het wetenschapsbe
leid, door de wetenschappelijke
werkers zelf, en door de maatschap
pij wordt uitvoerig behandeld. In elf
concluf,,et stippelt de stichting haar
oplossingen voor een wetenschaps
beleid uit.
De De Savornin Lohmanstichting
van de Christelijk Historische Unie
maakte juni j.l. een nota publiek,
waarin de commissie wetenschaps
beleid pleit voor de aanstelling van
een minister voor het wetenschaps
beleid (xx). Een kort werkstuk dat
uitgaat van de huidige onbevredi
gende situatie in ons land, doch zich
niet bezighoudt met de maatschap
pelijke gevolgen van de weg die de
wetenschappen gaan.
Uit al de discussies is één zaak
wei heel duidelijk naar voren geko
men: welvaart én welzijn kunnen
voor de (ook nabije) toekomst
slechts gewaarborgd worden door
verbreding en verdieping van het
wetenschappelijk niveau, waarop
ons volk zich wil bewegen en door
de praktische ontwikkelingen die
het bereid is te stimuleren uit de
verworvenheden van het (dure) we
tenschappelijk onderzoek. Om het
maar gewoon te zeggen: onze indus
trie moet kunnen blijven concurre
ren. Onze maatschappelijke struc
tuur kan niet binnen het keurslijf
van 18e en 19e eeuwse opvattingen
bekneld blijven, als de wetenschap
ons de mogelijkheden geeft de 21e
eeuw binnen te stappen. De span
ning tussen praktijk en mogelijk
heid is te groot geworden.
Een duidelijk wetenschapsbeleid
dat op middelbare en lange termijn
- met de noodzakelijke soepelheid -
keuzen bepaalt en prioriteiten stelt
kan er veel toe bijdragen dat er in
ons volk een globale kennis van
zaken berustende meningsvormen
gaat ontstaan over de maatschappe
lijke, sociale en economische beteke
nis van de weg die wordt gekozen
voor de wetenschappelijke ontwik
keling.
De versnippering bij het weten
schappelijk onderzoek is nu heel
groot. Tientallen instellingen, insti
tuten, organisaties - en wat dies
meer zij - bewegen zich op dit
uigebreide, bijna onafzienbare ter
rein. Op universitair niveau is het
niet anders. Ieder werkt in de eigen
sector. Nergens is een centrale die
de informatie ontvangt over al die
activiteiten en plannen Het is niet
bekend, waarmee „het wetenschap
pelijk onderzoek" als geheel bezig
is. Regering en-
volksvertegenwoordiging tasten ero
ver in het duister. Het Nederlandse
volk heeft via zijn politieke verte
genwoordigers geen of weinig in
vloed op ontwikkelingen die zijn
leven in hoge mate zullen bepalen.
Er is een openbare besluitvorming
over de verdeling van de gemeen
schapsgelden voor hgt wetenschap
pelijk onderzoek. Die ontbreekt ech
ter geheel over de richting die dal
onderzoek neemt Er is geen weten
schapsbeleid aan de top. Er is geer
democratische besluitvorming, waar
bij van te voren alle bekende impli
caties van de na te streven onder-
zoek-objecten bekend worden ge
maakt. De wetenschapsbeoefenaren
zelf kennen die nauwelijks. De con
trole is gebrekkig, de verslaggeving
onvoldoende. Het gevaar is niet
denkbeeldig dat een kleine groep
ongecontroleerden de gang van het
wetenschappelijk onderzoek en de
ontwikkeling van wetenschappelijke
ontdekkingen gaat bepalen. Zulk
een groep kan een politieke machts
factor worden, waarop de samenle
ving, de kiezers, geen enkele greep
heeft.
Het gaat er niet om iedereen over
wetenschappelijke mogelijkheden,
grenzen, wenselijkheden, 'te laten
oordelen. Dat moeten de weten
schapsbeoefenaren zelf doen. Het
gaat er wel om dat de gemeenschap
als geheel zich kan uitspreken over
wetenschappelijke doeleinden, over
technische en maatschappelijke ont
wikkelingen, die op de uitkomst van
wetenschappelijk onderzoek berus
ten. De gemeenschap moet „ja" of
„neen" kunnen zeggen tegen weten
schappelijke doeleinden. Het gaat
om haar welvaart, haar welzijn,
haar geluk, haar -toekomst. De maat
schappelijke gevolgen van het we
tenschappelijke onderzoek gaan ons
allen aan. Een democratie die wil
blijven bestaan kan niet toestaan
dat de verwetenschappelijking van
de maatschappij zonder politieke
controle plaatsvindt.
JACQUES LEVIJ
X Wiardi Beekman Stichting.
„Wetenschapsbeleid: planning en
democratisering". (Uit. Kluwer,
87 pag.).
XX Jhr. oir. A.F. de Savornin
Lohmanstichting. „Nota over de
aanstelling van een minister voor
het wetenschapsbeleid". (Uitg.
CHU, Wassenaarseweg 7, Den
Haag. 7 pag.).
Bij de gevechten die aan de be
zetting voorafgingen raakten vijf
soldaten zodanig verwond dat ze
naar het ziekenhuis moesten worden
overgebracht. Na de zelfmoord van
Misjima stormden zo'n 250 leden
van de oproerpolitie het bureau van
'de generaal binnen om hem uit de
handen van de volgelingen van Mis
jima te bevrijden. De vijf mannen
werden gearresteerd.
Misjima had in spetember 1968
zijn 80 leden tellende vereniging
opgericht. Hij eiste toen de instelling
van een volksmilitie omdat het Ja
panse leger volgens hem niet in staat
was een invasie of een opstand het
hoofd te bieden.
Yoekio Misjima werd beschouwd
als een van de voornaamste schrij
vers van Japan en als een kandidaat
voor de Nobelprijs voor de litera
tuur. Sinds hij op 19-jarige leeftijd
zijn eerste werk publiceerde heeft
hij een groot aantal romans, meer
dan 40 toneelstukken en ongeveer
60 korte verhalen geschreven. Zijn
werk is in vele Europese talen ver
taald. In 1967 kreeg hij net niet
genoeg stemmen om de Formentor-
prijs te verwerven. Eerder al was
hij, ook zonder succes, kandidaat
gesteld voor de Nobelprijs voor de
literatuur.
Uit alle werken van Misjima
blijkt dat hij gefascineerd werd
door geweld, of dat nu geestelijk
was dan wel lichamelijk. Kendo, het
traditionele Japanse spel met zwaar
den,was een van zijn hobby's. Hij
meende, dat het Japanse volk door
egoïsme en materialisme „vergif
tigd", terug moest keren naar de
„reinheid van de geest" en het hel
dendom van de Samoerai.
De Japanse minister-president Ei-
sakoe Sato en zeer vele Japanners
zijn diep geschokt door het bericht
van de actie en de zelfmoord van
yoekio Misjima en zijn volgelingen.
Sato gewaagde van een „verschrik
kelijk incident". Volgens hem moet
Misjima geestelijk niet geheel in
orde zijn geweest.
(Van onze correspondent)
JERUZALEM De Israëliërs be
grijpen even slecht als buitenlanders,
Waar hun regering en in het bijzon
der hun minister van defensie Dayan
nu staat op het punt van oorlog of
vrede. Herhaaldelijk zijn er berich
ten verschenen dat Dayan de terug
keer van Israël naar de vredesonder
handelingen, een nieuwe en betere
overeenkomst voor het staakt-het-
vuren en een zekere vermindering
van de militaire krachten aan beide
zijden van het Suezkanaal zou heb
ben bepleit. Officiële woordvoerders
hebben herhaaldelijk ontkend dat hij
dit gezegd heeft.' Het feit dat Dayan
zijn toespraken en verklaringen nooit
op papier uitgeeft, zelfs niet als hij
voor de regering spreekt, is oorzaak
van veel verwarring. Een andere re
den is dat enkele van de terecht be
faamde Israëlische informatiedien
sten de laatste tijd sterk afgezakt zijn.
Achter deze warboel ligt ook de
rivaliteit tussen de ministers. Op het
ogenblik hebben Dayan en vice-pre-
mier Allon de beste kansen om pre
mier Golda Meir op te volgen. Die
rivaliteit is momenteel zeer actueel,
omdat de regerende arbeidsparty
binnen tien dagen haar afgevaardig
den zal kiezen voor een conventie die
eventueel wat te vertellen zal heb
ben bij het kiezen van de volgende
premier. Het hardop denken van
Dayan heeft ook minister van buiten
landse zaken Abba Eban in verle
genheid gebracht. Eban was, toen
Dayan zijn uitspraken deed, juist in
gesprek met de Amerikaanse minis
ter van buitenlandse zaken Rogers
om gunstigere grondregels voor her
nieuwde vredesbesprekingen los te
krijgën.
De diepere oorzaak van de ver
warring is echter dat de gebeurtenis
sen de laatste tijd elkaar te snel zijn
opgevolgd om er koel over na te
kunnen denken. Nasser was ineens
weg, Atassi is weg en Hoessein heeft
het tegen de guerrilla's kunnen hou
den. Raketten en Russen, zijn nu een
vast onderdeel van het landschap aan
het Ruezkanaal. Daarnaast bestaat er
grote onzekerheid over de verhouding
Moskou-W ashington.
Het nieuwe regime in Egypte lijkt
niettemin een weg te zoeken om uit
de dwangbuis van de oorlog te ko
men. Na de jongste zitting van het
Israëlische kabinet is de mist enigs
zins opgetrokken. De Israëlische re
gering aanvaardt nu dat zij na de
vredesonderhandelingen zal terugke
ren, maar-zij stelde ook vast dat daar
voor eerst een beter scenario gevon
den moet worden. De Israëliërs wil
len ook dat de Amerikaanse minister
Rogers zijn vredesplan op het punt
van de Israëlische terugtrekking uit
de bezette gebieden verzacht. Paral
lel met het zoeken naar een beter
scenario voor de vredesonderhande
lingen, loopt het zoeken naar een
nieuw bestand om het voortbestaan
ervan te verzekeren.
(Copyright De Stem/The Guardian)
Misjima tijdens zijn rede op het
legerterrein, enkele ogenblikken
voordat hij harakiri pleegde.
(ADVERTENTIE)
1) Hartig hapje:
Toastje met stukje
gemarineerde haring
of rolmops. Garneren
met tomaat.
2) Kippers:
Zó op 't brood öf
even bakken met mes
puntje boter öf kort koken
in bodempje water.
3) Bokking:
Gefileerd of gesneden.
Garneren met dun
schijfje augurk.
4) Maatjesharing:
In mootjes op toast
(met stukje tomaat).
Cocktail: 1 dl. room,
2 dl. tomatenketchup,
4 dl. mayonaise en naar
.smaak sherry of cognac.
(ADVERTENTIE)
verpakking: 14 en 40 tabletten
NEW DELHI (RTR) Een voor
lopig onderzoek van de Indiase re
gering heeft aangetoond, dat de In
diase r.k. meisjes die naar kloosters
in Europa zijn gegaan, uit vrije wil
de reis hebben aanvaard en in Euro
pa goed worden behandeld, zonder
dat hun te veel beperkingen worden
opgelegd.
Dit heeft de minister van buiten
landse zaken, Swaran Singh, in het
pari-ment in New Delhi meege
deeld. Het onderzoek betreft de be
schuldigingen, dat meisjes uit de
staat Kerala aan kloosters in Europa
zou "ii ?i.i verkocht
Hij zei, dat het onderzoek naar de
vraag" of er geld voor de meisjes is
betaald, nog niet is voltooid.
UTRECHT (ANP) Het dage
lijks bestuur van de Koninklijke
Nederlandse Maatschappij tot bevor
dering der geneeskunde heeft na een
vergadering in Utrecht verklaard, dat
de maatschappij verdere uitbreiding
van de fluoridering van het drinkwa
ter noodzakelijk acht.
De maatschappij betuigt haar ad
hesie met de resolutie, die vorige
wees met algemene stemmen is aan
genomen op de algemene vergade
ring van de Nederlandse maatschap
pij oi bevordering de tandheelkun
de. Daarin werd geconcludeerd, dat
snelle invoering van drinkwaterfluo-
ridering een volksgezondheidsbelang
van de eerste orde is.
De maatschappij geneeskunst
heeft in 1966 al uitgesproken, dat
tegen fluoridering, van het drinkwa
ter géén bezwaar bestaat.
mmimmmmmmi
