Bouwvallige charme van
Zeeuwsch-Vlaanderen
«Sr
tekst en foto's
van cor j. de boer
r
to
BIJ DE FOTO'S
Linksboven: het luguber inte
rieur van het sinds vier jaar ver
laten huisje in Heikant; daaron
der: de drijfassen hangen nog in
de uitgebrande vlasserij in Koe
wacht. Rechtsboven: overal in
Zeeuwsch-Vlaanderen vindt
men dergelijke taferelen in ver
gane schuren. Linksonder:
Zaamslag, een schuur is inge
stort. Rechtsonder: Ruïne van
een direktiewoning bij Terneu-
zen, daaronder: een hek bij Sluis
voor het decor van loszittende
planken. Kleine foto's:
Zeeuwsch-Vlaanderen herbergt
veel verlaten huisjes met glas
loze vensters en open deuren.
Zeeuwsch-Vlaanderen neemt
moeilijk afscheid van
voorbije zaken. Men ziet
dat aan de vele gebouwen
meestal van hout, want
dat was goedkoper uit
het begin van deze eeuw, die
nu vaak bouwvallig zijn.
Zijn de Zeeuwschvlamingen
minder slooplustig dan de
bevolking van de rest van
Nederland of slaat men niet
graag de bijl in het verleden?
Overal staan ze als een
schijnbaar onmisbaar
element van het landschap,
tussen de barokke begroeiing
van brandnetels en bewoond
door ratten: De restanten
van de te kleine boeren
bedrijf j es, de met riet
gedekte schuren en de tot
spookhuis geworden directie
woning bij de ruine van de
staalfabriek langs het kanaal
bij Terneuzen.
Een gedeeltelijk uitgebrande
vlasserij in Koewacht en
een huisje in Heikant waar
sinds de dood van de laatste
bewoner, ruim vier jaar
geleden, de natuur alles
radicaal heeft vernield.
Wie brutaal naar binnen
kijkt ziet in een luguber
donker vertrek een oude
tafel en verrotte rieten
stoelen staan. In het vuil op
de vloer ziet men ratte-
sporen. Hiervoor zijn de
Belgische en Duitse weekend
recreanten te laat gekomen.
De kosten om van dergelijke
huisjes een vluchtplaats
voor de stedeling te maken
zijn te hoog geworden.
Verscholen achter een dijk
bij Zaamslag staat een
ingezakte schuur als een
oude kameel wachtend op
de komende winter en in
de omgeving van Sluis staat
een hek zonder verdere
afrastering, voor een half
vergane planken schuur die
buiten bedrijf is.
Zeeuwsch-Vlaanderen gunt
de romantische nieuwkomer
nog een ruime blik in haar
verleden. Tegen de tijd dat
de laatste houten schuur
is vergaan, zal het gebied
heel wat industrie „rijker"
geworden zijn.
Het Vlaamse land heeft dan
afscheid genomen
van zich zelf.
