jauilm
Dieptepunt daling
woningproduktie
nog niet bereikt
"Validen overtuigen
dat invaliden
gewone mensen zijn"
TWEEDE KAMER
WIL
NIEUW GEBOUW
het mooiste cadeau,
'n Prisma horloge!
HANS BERGMAN, INWONER VAN "HET DORP", SCHREEF BOEK
Brief met suggesties
DRS. P. BOGAERS
PRISMA7
FA. P. VAN AART
FA. J. P. CORNET
FA. C. M. BROEKHOVEN
FA. A. v. MIL - v.v.
HORLOGER DINGEMANSE
FA. DE RIDDER-SCHOUTEN
FA. A. C. BROEKHUIS
PRISMA
FA. P. F. VERKUYL
MANUSCRIPT
INHOUD
HAIR
De Jawelïers van Nederland.
„Waarom zou je wel
een jas mogen
kopen en niet een
gouden collier?
Ben je gek, dan gaan
we toch zeker."
Samen wezen winkelen.
Bij de juwelier gekeken.
Erg mooi collier
met hanger gekocht.
Kostte f140.-.
Echt goud natuurlijk.
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1970
19
l
PRISMA HORLOGES
HAAGWEG 27 - BREDA - TEL. 33654
PRISMA HORLOGES
BOSSTRAAT 44 BREDA - TEL. 31724
PRISMA HORLOGES
KORTEMEESTRAAT 33 BERGEN OP ZOOM - TEL. '5607
PRISMA HORLOGES
WOUWSESTRAAT 18 BERGEN OP ZOOM - TEL 5207
PRISMA HORLOGES
AXELSESTRAAT 46 - TERNEUZEN - TEL. 3373
PR'SMA HORLOGES
WINKELCENTRUM 43 - ETTEN TEL 2941
PRISMA HORLOGES
GROTE KERKSTRAAT 42 - STEENBERGEN TEL. 3385
De gehele kollektie
dames- en herenhorloges
in voorraad bij
JUWEUERSBEDRIJVEN N.V.
BRABANTPLEIN 28, BREDA
TEL. 42808
(Van een onzer verslaggevers)
AMERSFOORT „Een volkt krijgt of „bouwt" de woningnood, die
het verdient. Dat kan ook moeilijk anders als men de overtuiging
heeft, dat het dieptepunt in de daling van de woningproduktie nog
niet is bereikt, juist vanwege het structurele karakter van de oorza
ken, die deze daling hebben veroorzaakt en het gebrek aan vastbera
denheid om er wat aan te doen", aldus drs. P. Bogaers, oud-minister
van Volkshuisvesting en voorzitter van het gewest Gooiland, die op
de jaarvergadering van de landelijke vereniging van Leidinggevende
Huisvestingsambtenaren in Amersfoort, voor het eerst na jaren pu
bliekelijk stelling nam inzake het woningbouwbeleid.
Drs. Bogaers noemde zeven oorza
ken van de daling van de woningpro
duktie en deed evenveel suggesties,
die de oorzaken kunnen wegnemen.
Een eerste vereiste is het tot stand
komen van een gewestwet. Een ge
westelijk bestuur moet op het gebied
van bouwen en wonen eigen taken
en bevoegdheden hebben. Dit is vol
gens drs. Bogaers de enige manier
om de bestuurlijke onduidelijkheid
en de grote wirwar van overleg te
doorbreken. Temeer is dit noodzake
lijk omdat het aantal st'eden, dat bin
nen zijn gemeentegrenzen praktisch
of geen bouwgrond meer ter beschik
king heeft, voortdurend toeneemt en
daardoor aangewezen is op omrin
gende gemeenten.
Drs. Bogaers bepleitte ook de tijds
duur van de voorbereiding en goed
keuring van een bouwplan te verkor
ten, de onteigeningswet te vereen
voudigen, de introductie van een
voorkeursrecht voor gemeenten wat
betreft de aankoop van gronden voor
woningbouw.
Voorts bestrijding van de inflatie
en bevordering van de doorstroming
door hoge voorrang te geven aan een
op een stabiel prijsniveau gericht be
leid, een op matiging gericht inko
mens- en prijsbeleid, een huurheffing
voor allen, die minder dan 15 pet van
hun inkomen aan huur betalen, zo
lang de woningnood niet is opgelost
en een algehele herziening van het
huurniveau van woningen gebouwd
vóór 1966/1967 op basis van de huur
op nieuwbouw.
De huidige methode van inspraak
acht drs. Bogaers „waardeloos". Het
enige resultaat van bijvoorbeeld de
huidige hearings is, dat op de hope
loos langé weg van plan tot werke
lijkheid weer een nieuw obstakel is
bijgekomen. „Als men inspraak ziet
als recht, dan moet men ook de daar
aan vastzittende verplichtingen dur
ven zien. De zwaarste verplichting is
het zich op de hoogte .stellen van de
grenzen van de inspraak, het onder
geschikt maken van de eigen privé-
belangen aan het algemeen belang.
Veel zou al gewonnen zijn als wij
ons meer realiseerden, dat het niet
zo zeer gaat om inspraak als wel om
samenspraak".
Aan het slot van zijn inleiding zei
drs. Bogaers zich minder te verbazen
over de daling van het aantal gepro
duceerde woningen dan over het in
de afgelopen 12 maanden toch nog
gereed gekomen aantal van 118.000
woningen.
(ADVERTENTIE)
PRISMA HORLOGES
OUDE BREDASEWEG 6 - ETTEN - TEL. 2360
(Van een onzer verslaggevers)
ARNHEM „Moeder is geweldig irots, ik vind hel enorm leuk, dat ze dit mag beleven.
Iedereen zegt wel, wat is het knap en wat heb je een doorzettingsvermogen, maar dat heb ik
allemaal door de opvoeding van mijn ouders. Ik ben blij, dat ik uit een normaal huisgezin
kom, waar van tijd tot tijd iets niet op rolletjes liep, dan heb je het later toch gemakkelijker
dan anderen bij wie het niet het geval is".
Hans Bergman, een 28-jarige inwoner van Het Dorp, spastisch en gekluisterd aan zijn rolstoel, is een
levenslustig man. Zijn boek: „Mijn leven, een uitdaging" is daar een g»ed voorbeeld van. Deze week
kreeg hij uit handen van de heer J. Mens, adjunct-directeur van N.V. Gebr. Zomer en Keunings Uit
geversmaatschappij en hoofd van de boekenuitgever ij, het eerste exemplaar aangeboden. Talrijke geno
digden waren aanwezig bij de feestelijke gebeurtenis.
(ADVERTENTIE)
(Van onze parlementaire redactie)
„Ik moest me elke dag nog in mijn arm knijpen of ik waak of droom, ik
hen er dolblij mee". Hans Bergman herhaalt het nog eens, hij is nog niet
gewend dat zijn naam op de omslag van een boek verschijnt. Het eerste
exemplaar was ook echt het eerste (het hoek op de foto is een dummy).
Dr. Elsa Pereira-d'Oliveira, een
arts in Bussem, heeft een belang
rijk aandeel in de totstandkoming
van zijn boek gehad. Niet alleen in
zijn boek trouwens, maar ook in
zijn leven. „Mijn ouders zijn met
mij naar tientallen artsen geweest.
Niemand wist goed wat ik man
keerde, totdat we bij haar kwa
men. Dokter Pereira is de eerste
geweest die zei: Dit kind is niet
achterlijk, het moet nodig aan de
slag". Ze schreef een voorwoord in
het boek.
Op initiatief- van de dokter is-
Hans Bergman in mei 1969 begin
nen te schrijven. „Ik heb altijd al
graag willen schrijven en nadat de
dokter zei: waarom probeer je niet
iets over Het Dorp te schrijven,
heb ik wat op papier gezet". Dok
ter Pereira ontving het eerste
hoofdstuk. Hans Bergman had op
dat moment beslist nog niet het
idee, dat het een boek zou worden.
Buiten zijn weten om stuurde de
arts het stukje manuscript naar
Zomer en Keuning.
„Ze waren daar erg enthousiast",
vertelt de schrijver, „maar ik ge
loofde er niet in. Na 8 jaar ver
taalwerk weet je wel hoe moeilijk
het is om iets uitgegeven te krij
gen".
Het dorp is niet het onderwerp
geworden. Verschillende bewoners
vonden, dat er al zoveel over ge
schreven wordt. Ze gaven hem de
raad een biografie te maken. Na
tuurlijk speelt het dorp daarin een
grote rol. Per slot van rekening
woont hij er inmiddels al drie jaar.
Hans Bergman woont er niet al
leen, hij werkt er ook: in de brail-
leafdeling van de werkplaats. Toen
In een bijlage geven de briefschrij
vers de globale inhoud voor het nieu
we Kamergebouw (oppervlakte circa
5 hectare) aan:
Zij bepleiten onder meer:
1. Een kamer voor 20 a 25 leden
met tribune. Regeringskamers, com
missie- en fractiekamers; per een a
3 Dolphin 100, chroom herenhorloge,
100% waterdicht 99,- met datum 109,-
Ook verkrijgbaar in doublé, in edel-
staal, ook met datum. Prijzen v.a. 109,-
b chroom duikerhorloge met stalen
bodem, automatisch, datum 155,-
(duikerhorloges in edelstaal v.a. 115,-
met datum v.a. 125,-)
C Prisma GT, chronograaf, tachometer,
waterdicht, met datum in edelstaal
275,- Prisma GT-modellen in chroom
v.a. 159,-
verzekerd legen verlies en diefstal
hij met het boek bezig was. kreeg
hij toestemming om halve dagen te
brailleren en halve dagen te typen.
Het werken op een schrijfmachi
ne is een grote handicap voor
Hans. Zijn bewegingen zijn niet
altijd gecontroleerd, waardoor het
tempo natuurlijk niet hoog ligt.
„Anders zou ik allang een baan in
de stad genomen hebben", zegt hij.
Van jongs af aan heeft hij op een
schrijfmachine gewerkt, gewoon
schrijven is te moeilijk. Tot zijn
12e kreeg Hans huisonderwijs in
zijn ouderlijk huis in Sassenheim,
pas in de 6e mocht hij naar de
lagere school.
Hij was zover bij, dat de over
stap naar de mulo zonder al te
veel moeilijkheden verliep. „Onge
looflijk, ik heb gewoon geboft, net
zoals ik geboft heb door in het
dorp te komen". Hans Bergman
behaalde zijn diploma in Sassen
heim. Daar bleef hij wonen tot
oktober 1967.
Steeds meer kritiek wordt geuit
op Het Dorp. „Ik heb ook kritiek",
merkt Bergman bewoner van
het appartement Roedelstraat 17
op, „maar die hebt u ook bij b.v.
uw werk".
„En waarom zou je de vuile was
buiten hangen. Er zijn in het begin
fouten gemaakt, dat gebeurt ook
overal. Een belangrijk deel van de
bezwaren, de vrij geïsoleerde lig
ging, wordt ondervangen door de
aanleg yan een tunnel die Het
Dorp met de Hoogkamp verbindt".
Hans Bergman spaart een aantal
bewoners, die alles op zich af laten
komen, de kritiek niet. „Tevelen
denken, we zitten hier goed, ze
zorgen voor ons". Hijzelf is geen
binnenzitter. Regelmatig is Hans te
vinden bij vergaderingen, in de
schouwburg of in de natuur. Hij
was ook een bezoeker van Hair:
„Enorm leuk".
De kersverse auteur is er niet
bang voor, dat de mensen zijn hele
leven van haver tot gort kennen.
„Na een paar maanden zijn ze de
details toch weer vergeten. Belang
rijker is, dat mijn bedoeling van
het boek overkomt: de valide er
van te overtuigen, dat de invaliden
heel gewone mensen zijn. Ik kom
ze nog bijna iedere dag tegen, van
wie je aan hun blik kunt zien, dat
ze je zielig vinden. Je kunt ze het
niet kwalijk nemen, want als ik
mezelf na ga, toen ik vanuit een
gewoon gezin naar Het Dorp
kwam.... Ik keek ook mijn ogen
uit. Maar leuk is het natuurlijk
niet, als ze je zielig vinden. Geluk
kig verandert er al iets ten goede,
vooral in Arnhem".
Hans Bergman schreef de laatste
regels op 28 mei, de dag voor de
officiële opening van Het Dorp.
Zijn biografie is niet het laatste
werk, kondigt hij aan. „Ik heb
ideeën voor meer boeken. Ik hoop
een roman te schrijven, een gezel
lig boek, maar waar je ook bij
moet nadenken".
DEN HAAG. Er moet in Den Haag een nieuw giebouw voor de
Tweede Kamer komen en daarmee kan niet te lang worden gewacht.
Dat schrijven zes Kamerleden uit de zes grote politieke partijen
(KVP, PvdA, AR, CHU, VVD en D'66) aan de voorzitter van de Twee
de Kamer, mr. Van Thiel.
De zes Kamerleden zeggen dat een
nieuw gebouw moet voldoen aan de
eisen van doelmatigheid, flexibiliteit
en representativiteit. „Een ruime op
zet zal voor de dynamische ontwik
keling van het parlementaire werk in
de komende decennia voldoende mo
gelijkheden moeten bieden." Zij den
ken daarbij ook aan zaken als een
hotel, sportaccommodatie en par
keerruimte, die mede ten dienste van
de burgerij in overleg met de ge
meente Den Haag kunnen worden ge
realiseerd.
De Kamerleden denken voor wat
de plaats van vestiging betreft aan
yier mogelijkheden. Hiervan vinden
de Kamerleden het terrein aan de
Nieuwe Hout het meest voor de hand
liggend. „Dit terrein komt snel be
schikbaar. Hier bestaat de mogelijk
heid om op een unieke plaats in het
centrum van de nieuwe city en op
korte afstand van het oude centrum
en het nieuwe centraal station een
gebouw van allure te krijgen. Wil de
ze kans niet verloren gaan, dan zal
de Kamer zich op korte termijn met
dé gemeente Den Haag in verbinding
moeten stellen," aldus de briefschrij
vers.
Zij stellen mr. Van Thiel voor hier
voor spoedig een commissie in te stel
len, die zich over de verschillende
mogelijkheden kan oriënteren en
daarover rapport en advies moet uit
brengen. Binnen een paar maanden
zou de Kamer dan een beginselbe
sluit kunnen nemen.
twee leden een werkkamer met se-
cretaressenkamer; rustkamers, toi
letten en douches.
2- Ruimten voor de griffie, archief,
postkantoor, telefooncentrale en
bibliotheek-leeszaal.
3. Huishoudelijke dienst: lounges, tv-
kamer, restaurant, bar, cafetaria,
eoffee-shop, keukens, e.h.b.o.-kamer.
4. Hotel met accommodatie voor 100
personen, ontbijtzaal, zwembad en
gymnastiekzaal.
5. Pers: perstribune, werkkamers voor
journalisten/studio's voor radio en
televisie, straalzenderantenne en
telexkamers.
6. Parkeerruimte voor 600 auto's, bo
ven- of ondergronds en binnens
huis bereikbaar.
7. Woonruimte: flats voor de voorzit
ter, conciërge en chefs van dienst.
(ADVERTENTIE)
