„Ik zie Villot volgend
jaar paus worden"
,6d vondje frisSQ
uoor bij 't
TITO KOMT PRATEN
OVER VEILIGHEID
IN EUROPA
De gangmaker.
Istizlrt
DE HARDNEKKIGE CELVORMING VAN DE IT O
PATER LEOPOLD VERHAGEN:
Laporte, van
journalistiek
in politiek
OPGELICHTE DEVOTIE
W OPENHAARDEN
Ook moeite
Wat koop ik
voor een
eucharistisch
snelbuffet
Bidden
natuurzuivere pepermunt
DINSDAG 20 OKTOBER 1970
(Van een onzer verslaggevers)
EINDHOVEN. Op de dag van het interview in het klooster
„Mariënhage" te Eindhoven, was hij precies 26 jaar vaste mede
werker aan Radio Nederland Wereldomroep. En de portier zei: „Hij
zal zo wel hier zijn, hij moest even op zijn brommerke de stad in.
Een rijbewijs heeft hij nog altijd niet". Later werd hij opgeroepen
met de zoemer. Lang, kort, kort. Het morseteken van de V. Het is
stil geworden om pater Leopold Verhagen (62), sinds de KRO hem
enkele jaren geleden schrapte als dagsluiter. De Augustijn met zijn
zilverwitte haar, die altijd zo luchtig kon mediteren over de ernstige
dingen des levens.
Waar staat hij precies in de he
dendaagse kerk?
Leopold Verhagen: „Luister, van
de KRO wil ik niet veel zeggen.
Het was een fijne tijd. Het begon
op een goede vrijdag, toen ze vast
zaten. Ik dacht vooruit maar. Toen
ben ik over het kruisbeeld op mijn
kamer begonnen. Daar staat een
tekst op „Leo, het was voor jou"
Voor mij begint het christenzijn
bij de liefde voor de mens, die
tijdt. Ik vind, dat er via de KRO
een groter stuk apostolische ka-
liolieke overtuiging weggegeven zou
moeten worden.
Ana het slot van de program
ma's mis ik dat staartje naar boven
het perspectief naar het geluk, er
wordt voor mij teveel gekraakt en
gekankerd, overal, ook in de kerk.
Het religieus idealisme is weg. We
leven duidelijk in een aflopende
tijd van de kerk. Bij ons vieren
we de laatste jaren alleen nog
maar afscheidjes. Ik had geschat,
dat we een man of tien zouden
verliezen, maar het zijn er nu al
tienmaal zoveel. Waarom ik blijf?
Niet omdat ik kritiekloos ben.
maar omdat ik me in deze kerk
thuisvoel. Weglopen is nooit een
oplossing. Vaticanum II heeft zeer
helder de zin en de bedoeling van
de kerk geconstateerd, maar in de
praktijk loopt het allemaal nog
niet gesmeerd. Er zijn veel mensen,
die op hol slaan. Ze zien gewoon
de geschiedenis over het hoofd.
Wat we nu beleven is na Trente
ook gebeurd. Het zal minstens
twee generaties duren, voordat Va
ticanum II is uitgevoerd. Intussen
ben en blijf ik gewoon rooms,
zonder me conservatief te voelen.
Als ik positie moest kiezen, sta ik
het dichtst bij waarheid en leven.
Maar ik hou niet van al die splin
terpartijtjes.
Voor mij is het geloof de doos,
waaruit je kunt putten als je in
armoe zit. Het geloof, uitgedrukt
in de kwantiteit van gebeden. Een
rooster van penitenties. Wie vroe
ger zestien gulden gestolen had,
ging naar de hel. Later is dat
verhoogd tot vijf-en-dertig gulden.
Dat was het weekloon van de ar
beider. En in de sexualiteit was
alles doodzonde, behalve het kin
deren verwekken. Een groot per
centage is nog altijd gelukkig met
dit systeem, vergeeft dat niet. Maar
de kankeraars hebben niet in de ga
ten, dat Vaticanum II zo'n prachtig
alternatief heeft gesteld.
„Ik geef toe: de paus heeft ook
moeite met Vaticanum II, dat
openbaart zich geregeld. Ik sta op
dit standpunt: laat het Vaticaan
zijn eigen dood sterven. Daar zijn
ze trouwens al mooi mee bezig.
Het Vaticaan is geen sine qua non.
Is geen wijn meer, als de flessen
kapot zijn? Het concilie begon met
3500 sinterklazen en het eindigde
met 3200 gewone priesters. Septua
gint noemt zich een groep realisti
sche priesters. Ik weet niet, of je
in geloofszaken primair realist
moet zijn. Elke vernieuwing is
gauw geforceerd. Onze litungietim-
meraars van het eerste uur hebben
allemaal de kerk verlaten. En
Bestaat er zoiets als een bewust
geloof?
„Ik heb dat bij mezelf onder
zocht. Eén keer in de tien jaar is
er een avond, dat ik werkelijk kan
bidden. Verder is het behelpen.
„God, wat heb ik het goed getrof
fen", zeg je dan, maar je hebt
elkaar evengoed n odig. Ik kan
geen dag zonder God".
U relativeert graag. Houdt dat u
als priester in de kerk?
„Ik weet het niet, ik voel mij
happy. Collega's, die vertrekken,
missen vertrouwen in de toekomst.
Ik geloof er nog in, rotsvast. Maal
ais ze het priesterambt vaarwel
zeggen en trouwen, laat ze het dan
goed doen. Verdorie, de helft
trouwt met een oudere gescheiden
vrouw, terwijl de markt toch zo
vol is. Het lijkt wel een greep aan
de noodrem".
Wat de nieuwe katechismus be
treft: ik kan het niet uitkrijgen.
Dat is geen bouwvast voor de ge
wone man, want je moet er op
studeren. Voor mij is het een puur
brok economie. Ik heb liever het
nieuwe missaal, dat is werkelijk
bruikbaar voor de wereld. Zet on
ze liturgieverbasteringen er maar
eens naast. Dan hebben we van de
mis gewoon een eucharistisch snel
buffet gemaakt"
Pater Verhagen heeft vertrouwen
in de paus: „Ik verwacht en hoop
ook, dat hij het volgend jaar ont
slag neemt. Het zou me anders van
zo'n heldere kop tegenvallen. Kar
dinaal Villot zie ik als zijn opvol
ger. Ze zijn kortgeleden samen op
vakantie geweest. Dat gebeurt an
ders nooit".
Pater Leopold Verhagen tobt
niet over de kerk. Hij is rooms
gebleven. Wat voorvelen identiek
is met conservatief. Maar voor de
ze blijmoedige Augustijn, die men
dagelijks voorover gebogen op zijn
brommerke door Eindhoven kan
zien snorren op weg naar school,
bestaat er geen passend hokje.
Hij is niet in te delen. Bij hem
past de laatste jaren alleen het
seintje van de zoemer in klooster
„Mariënhage". Lang, kort, kort.
sinds de liturgie vernieuwd wordt,
blijvensteeds meer mensen weg.
Ze ontmoeten geen priester meer,
die geïnspireerd is. We hebben
potdomme toch een hoop moois
overboord gezet, of niet? Als ik
Huub Oosterhuis met een cognac-
glas zie slingeren, is dat een ge
brek aan eerbied. Ik heb mijn
kelk laten maken uit ivoor".
„Apostolische bewogenheid is
voorwaarde voor goed priester-
..fichap. Ik vind het niet bij pries
ters, die in een flatje alleen gaan
zitten om beter zichzelf te kunnen
zijn. Intussen is er nog een extra
sleutel van de voordeur in omloop.
Ik vind het ook niet bij degenen,
die alles in de liturgie zo eenvou
dig mogelijk willen houden. Dat
doen ze dan om er vanaf te zijn.
Eredienst veronderstelt heel iets
anders. Ik neem een bad voor de
mis. Bij veel experimenten heeft
men God losgelaten. En ik kots
ervan, ais ik een priester hoor
aankondigen: „Thans zingen wij
het lied van Huub Oosterhuis van
daags vóór hij er tussenuit trok".
Natuurlijk heeft dat allemaal zijn
weerslag op de mensen, maar het
is zeker geen radeloze puinhoop in
de kerk. Er wordt juist ontzettend
veel gebeden tegenwoordig. Er is
een heel nieuw geloofssubstraat
aan het groeien".
Verhagen over het Vaticaan: „Is er geen wijn meer, als de flessen
kapot zijn?"
(ADVERTENTIE)
AKEN (DPA) Een te na
drukkelijk vertoon van devotie is
een 39-jarige mar., die in de. trein
van Maastricht naar Aken zat.
noodlottig geworden
Het viel een Westduitse poli
tieman op, dat de reiziger die in
priestertoog was, niet alleen, het
brevier bad maar ook de rozen
krans. Zoveel godsvrucht ging
hem te ver. Hij onderwierp de
„priester" aan een verhoor
De devote „geestelijke" bleek een
sinds lang gezochte oplichter te
zijn die zich bij verschillende ge
legenheden voor pater had uitge
geven.
Zo was hij in Saarbriicken als
plaatsvervanger voor een met
verlof zijnde priester opgetreden
en had daar voor zijn noodlijden
de missie in Zuid-Amerika 5000
Mark in contanten en giften in
goederen gekregen. In septem
ber van het vorig jaar werd hij
zelfs belast met de geestelijke
verzorging van pelgrims die naar
Lourdes gingen
Bij zijn arrestatie zaterdag
bleek hij over totaal 20.000 Mark
te beschikken.
(ADVERTENTIE)
(Van onze redactie buitenland)
DEN HAAG/BELGRADO Voor het eerst brengt een socialistisch staats
hoofd een bezoek aan Nederland. De Joegoslavische president Tito, vergezeld
van zijn echtgenote, zal vanmorgen op de vliegbasis Ypenburg arriveren,
waar hij door koningin Juliana en prins Bernhard zal worden begroet. Het
officiële staatsbezoek duurt tot en met vrijdag.
Het Joegoslavische staatshoofd zal
tijdens dit vierdaagse verblijf o.a.
besprekingen voeren met premier
De Jong, minister Luns en staatsse
cretaris van buitenlandse zaken De
Koster.
Het belangrijkste onderwerp van
bespreking zal ongetwijfeld de Eu
ropese veiligheid vormen. Zowel
Nederland als Joegoslavië hechten
groot belang aan een Europse veilig
heidsconferentie en beide landen
willen deze bespoedigen.
De economische samenwerking tus
sen Nederland en Joegoslavië is de
laatste jaren belangrijk genoeg ge
worden om op het hoogste niveau
een regelmatig contact te onderhou
den. Zeer recent nog bracht de Joe
goslavische minister van buitenland
se zaken Mirko Tepavac, een bezoek
aan Nederland, nadat minister Luns
eerder Belgrado had bezocht. De waar
de van de handel tussen beide landen
is in de periode van 1965-1969 bijna
verdubbeld van ruim 115 miljoen tot
210 miljoen gulden. Relevant bij het
bezoek van Tito is ook dat ongeveer
(ADVERTENTIE)
Als de stoelgang meer 'n moeilijke zit wordt,
doet hij zijn voortreffelijk werk. De gangmaker van Istizin.
Laxerende tabletten met 'n beschermend laagje.
Aktief op de plaats waar 'n beetje hulp dringend nodig is.
Istizin tabletten in doordrukstrip.
Gewoon de beste oplossing.
(Van onze correspondent)
QUEBEC Het F.L.Q. is in liet
begin van de 60'er jaren ontstaan
uit een aantal linkse organisaties
in Montreal. In haar manifest, dat
het de regering vorige week dwong
uit te zenden, beschrijft het zich
zelf „niet als een Messias noch een
moderne Robin Ilood", maar als
een groep arbeiders uit Quebec, die
vastbesloten is alle middelen te
gebruiken om er zeker van te zijn,
dat het volk van Quebec over zijn
eigen lot beschikt. Het manifest
combineert een soort semi-analfa-
betisme met marxistische en mao-
istische slogans. Het identificeert
zijn vijanden bitter als „de grote
jongens, de geidjagers in hun Ca
dillacs, de sigarenrokers". Het Frans
is minder elegant, maar verschilt
niet veel van de geloofsbelijdenissen
van andere linkse organisaties, die
in Montreal bloeien: Le front de la
liberation populaire, een combinatie
van marxistische, leninistische
groepen, de nieuwe democratische
partij, de communistische partij, de
Canadese arbeidsparty (maoïstisch)
en de liga van jonge socialisten.
De belangrijke steun voor het FLQ
komt van La confederation des
Syndicats Nationaux, een van de
De vermoorde Canadese minister van Arbeid
Pierre Laporte was een van de sleutelfiguren van
het nieuwe liberale kabinet na de verkiezingen Van
april. Eerder dit jaar verloor hij de strijd om de
leiding van de liberale partij en moest die aan
Robert Bourassa overlaten. Toen deze in april pre
mier van Quebec werd, nam hij de 49-jarige Lapor
te in zijn kabinet op als minister van arbeid en
immigratie.
Laporte is in 1921 in Montreal geboren. Hij be
haalde een graad in de rechten in 1945 aan de
universiteit van Montreal, maar verkoos een loop
baan in de journalistiek. Van 1948 tot 1960 volgde
de politiek van Quebec vanaf de perstribune in het
provinciale parlement. In 1962 werd hij in het
parlement gekozen. Het jaar daarop werd hij frac
tieleider van de liberalen en in 1965 kreeg hij
de portefeuille voor culturele aangelegenheden.
Laporte zette zich in voor het bereiken van
hervormingen op het gebied van verkiezingen en
voor de gemeenten. Hij bleek een zeer goed rede
naar. Associatie of een andere soort van speciale
status vooor het Frans sprekende Quebec vond hij
onzin. Laporte was gehuwd en had twee kinderen,
een dochter (21) en een zoon (10). Deze laatste
was getuige van de ontvoering van zijn vader.
twee vakbonden in Quebec met on
geveer een kwart miljoen leden.
De leider van deze vakbond werd
het afgelopen weekend onder meer
gearresteerd. In de begintijd be
perkte het FLQ, dat zijn organisatie
naar de communistische celmethode
heeft gevormd, zich tot het plegen
van bomaanslagen, op standbeelden
en militaire installaties. Natuurlijk
werden fouten gemaakt: een oudere
bewaker werd gedood en een sloop-
expert werd verminkt. Door de cel
organisatie kon de politie moeilijk
in de beweging doordringen. Toch
werden in juni 1963 17 mensen ge
arresteerd, maar de bewering van
de politie, dat het FLQ vernietigd
was, bleek voortijdig. De bomaan
slagen werden hervat en de ge
vangenneming en de uitwijzing uit
de V.S. van zijn twee voornaamste
theoretici, Charles Gagnon, een
nogal zachtaardig schijnende socio
loog, en Pierre Vallièrs, een groot
demagoog, kon zijn opmars niet stui
ten. Eerder dit jaar werd duidelijk,
dat het FLQ een nog wanhopiger
weg was ingeslagen. Toen ontdekte
de politie een plan om de Israëlische
consul in Montreal te ontvoeren.
In juni kwam na een inval in een
afgelegen huis, 60 km ten noorden
van de stad, een nog rijper plan,
namelijk het ontvoeren van de
Amerikaanse consul-generaal, aan
het licht. Aan het besluit van het
front ondanks deze tegenslagen,
door te gaan met hun kidnapplan-
nen, kan men haar wanhoop afme
ten. Om dit echter als de mate
van haar sterkte te beschouwen, is
zeker verkeerd. Eerste minister
Trudeau gaf aan het parlement toe
dat de buitengewone maatregelen,
die de regering vorige maal ge
dwongen was te nemen in bepaalde
opzichten „een val" vormde. Het
was immers een welbekende tech
niek van de revolutionaire groepe
ringen, de democratische regering
in discrediet te brengen door haar
in een autoritaire positie te dwin
gen. De moord op Laporte lijkt ech
ter meer op een val voor het FLQ.
Zij zal niet alleen de strop rond
de nekken van de kidnappers leg
gen, maar zal er ook toe bijdragen,
Frans- en Engelssprekende Canade
zen te verenigen. Het FLQ heeft
zonder zich om iets te bekommeren
hoog spel gespeeld en het heeft
gefaald. Toch zal men vragen blij
ven stellen of de regering, als ze
niet met de wet geschipperd had,
de levens van beide gijzelaars niet
had kunnen redden.
(Copyright The Guardian/
De Stem)
7000 Joegoslaven in Nederland werk
vinden. Aanleiding voldoende dus
om niet alleen over zuiver internati
onale zaken te praten.
Kort na aankomst leggen presi
dent Tito en zijn vrouw in de
hoofdstad een krans bij het Nationa
le Monument op de Dam.
Daarna ontvangt burgemeester
Samkalden de gasten in zijn ambts
woning aan de Herengracht. Bij de
ze ontvangst zullen ook koningin
Juliana en prins Bernhard aanwezig
zijn.
Het uitgebreide programma ver
meldt voor donderdag o.a. een be
zoek aan Philips in Eindhoven,
waarbij de Joegoslavische president
en zijn vrouw begeleid zullen wor
den door prins Bernhard, prinses
Beatrix en prins Claus.
Onder Tito heeft Joegoslavië zich
losgemaakt van de Sovjet-Unie. In
1948 brak hij met Stalin en sinds
dien heeft hij zich aan het Kremlin
weinig gelegen laten liggen, zonder
echter de socialistische principes
overboord te gooien. Hij was echter
PRESIDENT TITO
veel minder dogmatisch en dat heeft
hem in het Westen populair ge
maakt. Daarbij komt nog de helden
rol die hij als partisaan in de Tweede
Wereldoorlog heeft vervuld.
Zijn staat van dienst is indruk
wekkend. Josip Broz Titó, presi
dent van de socialistische federale
republiek Joegoslavië is in 1892 ge
boren in Kumrovic in Kroatië. In de
Eerste Wereldoorlog raakte hij aan
het front in de Karpaten ernstig
gewond, na eerst gearresteerd te
zijn geweest wegens anti-oorlogspro-
paganda. In 1915 werd hij als krijgs
gevangene naar Rusland gevoerd,
waar hij zich aansloot bij de inter
nationale rode garde tijdens de Rus
sische revolutie.
Teruggekeerd in Joegoslavië be
gon hij een steeds belangrijker rol
te spelen in de communistische par
tij in zijn land.
In 1941 organiseerde hij het gewa
pend verzet en legde daarmee de
basis voor de latere eenheid van
zijn land. Hij leidde de strijdkrach
ten van het volks-bevrijdingsleger
en van de partisanen-detachementen
naar de overwinning en verzekerde
de zege van de revolutie. Na de
bevrijding leidde Tito de politiek
van herstel en verdere ontwikkeling
van het socialisme. In 1953 werd hij
gekozen tot president.
Op het gebied van de internatio
nale politiek nam de Joegoslavische
president het initiatief tot de confe
rentie van niet-gebonden landen, in
1961 in Belgrado, herhaald in 1964
in Cairo en dit jaar in Loesaka. Op
het gebied van de buitenlandse poli
tiek staat Tito o.a. voor: het recht
van kleine landen op gelijkheid,
vreedzame coëxistentie en construc
tieve samenwerking tussen landen
met verschillende systemen.
Mevrouw Jovanka Broz-Budisavl-
jevic, de vrouw van president Tito,
is in 1924 geboren in Pécani, in het
zuidelijk deel van Kroatië. In 1942
sloot zij zich aan bij de volks
bevrijdingsbeweging en nam deel
aan de strijd tegen de bezetters.
In 1952 trouwde ze met Josip Broz
Tito. Zij is bijzonder geïnteresseerd
in kunst. Een van haar grootste
hobbies is haar liefde voor bloemen.
(ADVERTENTIE)
Wees zeker van uw keus.
Stuur voor gratis kleurige
documentatie no 20 een
kaartje aan Ringiever,
Antwoordnummer 1444,
Rotterdam
sretEEM
t^_. uuuuuujuu u UDB
PERFECTE SMOS1902
Havenstraat 209-213,
Rotterdam-W.
Tel. (010)-25.65.65*
Showr. geopend v. 9-17 u.
zaterdags van 9-13 uur.
Eigen parkeerruimte.
