Mr. B, Biesheuvel:
regering halverwege
blijven steken
Commentaar
Bolivia
de
zoveelste
generaal
„PLANNEN NIXON
PROPAGANDA''
I )e>re|Ud
NOTA „OPENBAARHEID VAN BESTUUR"
Noordvietnamezen
Ojoekwoe wordt
uitgewezen
André van der Louw
nieuwe
P.v.d. A.-voorzitter
Uitbreiding
Rose generaals
Sabotage
Vietnam
Ministerraad
Conclusies
Verschillen
J
«r w
1. Bescherming,
Het IVM Gulden
Plan biedt uw
gezin financiële
zekerheid in geval
van overlijden
2.Kapitaalgroei.
Het IVM Gulden
Plan maakt u
dëelgenoot in de
groei van het
internationale
bedrijfsleven.
3. Reserve. Het IVM Gulden Plan
garandeert u ten alle tijde contant
geld voor noodgevallen en
onverwachte situaties.
Het IVM Gulden Plan.
hel of schrijf voor inlichtingen
IVM, Karei Doormanstraat 6-8,
Rotterdam, tel.: 010-146222
VRIJDAG 9 OKTOBER 1970
DEN HAAG (ANP) „Hoezeer de nota ook voorstellen be
vat, die ik positief beoordeel is toch mijn eerste indruk, dat de
regering in haar streven naar grotere openbaarheid halverwe
ge is blijven steken. Het lijkt mij, dat ook een vage angst om
nieuwe wegen consequent te gaan bewandelen de regering par
ten heeft gespeeld".
Aldus mr. B. W. Biesheuvel, de voorzitter van de naar hem genoem
de commissie „heroriëntatie overheidsvoorlichting" in een commen
taar op de gisteren verschenen regeringsnota over „openbaarheid van
bestuur".
In de nota zegt de regering van
plan te zijn een wettelijke verplich
ting tot openbaarmaking van be
stuurlijke informatie in te voeren.
Premier De Jong zet in de nota het
regeringsstandpunt uiteen met be
trekking tot de openheid van het
bestuur. Deze nota zal nog in de
huidige kabinetsperiode worden be
handeld.
Een dergelijke algemene wette
lijke regeling zal, naar het oordeel
van de regering, een aantal uitzon
deringen moeten bevatten, die ech
ter pas in het in te dienen wets
ontwerp nauwkeurig zullen worden
geformuleerd. De regering stelt zich
voor, de wettelijke openbaarheids
verplichting geleidelijk in te voeren.
In de nota zegt de regering, dat
zij de openbaarheid niet ziet als
doel op zichzelf, maar als middel tot
betere communicatie tussen overheid
en burger.
Bij de begrenzing van het open
baarheidsbeginsel moet, aldus de re
geringsnota, worden gelet op de
grondslagen van ons staatsbestel en
op andere democratische belangen:
eenheid van beleid en ministeriële
verantwoordelijkheid tegenover het
parlement, doelmatigheid van be
stuur en bescherming van de privé-
sfeer.
In de nota, waarin onderscheid
wordt gemaakt tussen actieve en
passieve openbaarmaking, zegt de
regering, dat de verplichting tot
openbaarmaking van besluiten, die
algemeen verbindende regels bevat
ten, moeten worden uitgebreid.
De regering volgt de commissie-
Biesheuvel ten aanzien van de ac
tieve openbaarmaking van de be
leidsvoornemens en andere informa
tie in het stadium van de beleids
voorbereiding. Zodra met het oog op
een goede democratische bestuurs
voering opinievorming over het be
treffende onderwerp van belang is,
behoort deze openbaarmaking plaats
te vinden, en wel ih de opvatting
van de regering ten overstaan van
de kring van hen, die bij de materie
betrokken zijn- Ook het voorstel van
de commissie tot het actief open
baarmaken van de adviezen der niet-
ambtelijke organen, neemt de re
gering over.
Wat de passieve openbaarmaking
betreft, wil de regering een wette
lijke plicht invoeren tot het open
baarmaken van besluiten met de
motieven en feitelijke gegevens, die
daartoe hebben geleid voorzover
deze van belang zijn voor het inzicht
van de burger in het gevoerde be
stuur. De regering wenst geen open
baarheid van bestuurlijke informa
tie zonder meer, omdat andere ge
wichtige belangen van staat en bur
ger daaraan in de weg staan.
In de opvatting van de regering
moet het niet zo zijn, dat iedereen
bij een departement of rijksdienst
elk stuk informatie kan verkrijgen,
TERWIJL de sociale situatie in Bra
zilië tof het uiterste gespannen
is, de politieke klok in Bolivia af-
wiselend links en rechts slaat, in
Chili gematigde conservatieven en
gematigde socialisten een moeizame
samenwerking beginnen, heeft de
tweede verjaardag van het bewind
van de militaire junta in Peru weinig
aandacht getrokken. Het politieke
beeld is daar overigens opmerkelijk
genoeg. Een generaalsregering,
maar een die zich niet verheugt in
de sympathie van Washington. Want
de Peruaanse militairen nationali
seerden een Amerikaanse petro-
leummaatschappij, gevolgd door de
bevestiging van een herverdeling
van de landbouwgronden die zelfs
in Cuba „een van de gedurfdste van
Zuid-Amerika" werd genoemd.
Nieuwe decreten zijn op komst, voor
de industrie en het mijnwezen,
waardoor het beleid van generaal
Alvarado rose genoeg getint is om
hem van de steun van de linkse
groeperingen te verzekeren.
In de Verenigde Staten haalt men
zijn gram weliswaar in stilte, maar
tevens door niet minder schadelijke
als geruisloze economische tegen
zetten. De Peruanen hebben thans
hun hoop op Japanse belangstelling
voor hun delfstoffen gevestigd.
Blijkbaar is het de Amerikanen on
mogelijk in te zien dat men politie
ke vriendschappen slechts kan be
houden door het brengen van mate
riële offers.
ONS kabinet blijkt zeer bezorgd
te zijn over het leger. Dat is op
zichzelf een normale zaak, maar als
verschillende leden van het kabinet
wilde verhalen over sabotage in het
leger gaan rondstrooien, die niet be
wezen worden en bovendien door
een collega weer worden afge
zwakt, dan zit er iets mis. Minister
Udink (CHU-lijstlrekker) begon deze
week met de mededeling, dat „het
aantal gevallen van sabotage in het
leger hand over hand toeneemt"
Staatssecretaris Haex van Defensie
bevestigde dit later, maar diens chef
minister Den Toom, reageerde met
de waarschuwing dat „we niet ver
zeild moeten raken in een soort sa-
botagepaniek." Den Toom is echter
ook wel van mening dat er in het le
ger de laatste tijd meer sabotage
voorkomt. Zolang de bewijzen hier
voor zich beperken tot wat deze
week op de vliegbasis Leeuwarden
(niet) is gebeurd, houden wij ons
aanbevolen voor overtuigender ge
gevens. In Leeuwarden zijn maan
dag j.l. drie Starfighters een paar uur
aan de grond gehouden omdat men
sabotage aan de brandstof vermoed
de. Een brandstofwagen kon nl.
niet starten, een telefoon weigerde,
een sleutelkastje was geforceerd.
De leiding van de basis was over
tuigd van sabotage, totdat bleek dat
de tankwagen een versleten bobine
had, de telefoon gewoon kapot was
en het sleutel kastje was geforceerd
door een korporaal die in het week
einde daar moest werken maar geen
sleutel bij zich had.
Naar verluidt is de regering (Den
Toom) niet bezig aan een sabotage-
nota, zoals geruchten willen, maar
is het gek dat zulke geruchten in de
wereld komen als er van overheids
wege zo ongenuanceerd -wordt ge
kletst? Wij zijn daarom blij met de
vragen van het D '66-Tweede-Kamer-
lid Imkamp om exacte gegevens in
hoeveel gevallen Bestaat een ver
moeden van sabotage en in hoeveel
gevalen is sabotage bewezen Als
er werkelijk iets mis is moet de re
gering ingrijpen en niet blijven leu
teren.
DE vertegenwoordigers van
Noord-Vietnam op de Parijse
vredesconferentie hebben het vijf
punten tellende vredesplan van pre
sident Nixon van de hand gewezen.
Het grootscheepse offensief dat de
communisten enkele uren na het be
kend worden van het bestand in
Cambodja zijn begonnen, belooft
ook al weinig positiefs over de kan
sen van het nieuwe Amerikaanse
vredesinitiatief. De Noordvietname-
se delegatie keurde alle vijf punten
af. Haar belangrijkste eis is volledi
ge terugtrekking van de Amerikaan
se troepen uit Indochina.
Met name op dit punt is Nixon in
zijn plan uiterst vaag. Hij doet geen
enkeje concrete toezegging. Nixon
verklaarde bereid te zijn te onder
handelen over een tijdschema voor
volledige terugtrekking en dan nog
als onderdeel van een algehele re
geling. Dit is een belangrijke stap
vooruit maar kennelijk nog niet vol
doende.
De Amerikaanse president heeft
met zijn vredesplan misschien meer
succes in eigen land waar hij tegen
een steeds groter wordende berg
van anti's moet oproeien. De volgen
de maand zijn in Amerika ook de
Congresverkiezingen. Het vredes
plan is in Amerika goed ontvangen.
Het lijkt er daarom op dat Nixon er
in is geslaagd zijn binnenlandse po
sitie enigszins te versterken.
dat niet onder de uitzonderingsbe
palingen valt. De informatie moet
van belang zijn voor het inzicht van
de burger in het gevoerde bestuur.
De passieve openbaarmaking die
de regering voorstaat impliceert, dat
de geïnteresseerde burger nog steeds
onder voorbehoud door de betrok
ken bestuurlijke instantie geïnfor
meerd moet worden over de inhoud
van het besluit, waar zijn belang
stelling naar uitgaat.
Het beginsel van de openbaarheid
van bestuur is, zo vervolgt de nota,
ook van toepassing op de vergade
ringen van de ministerraad.
Voor zover de raad formele be
sluiten vaststelt, zullen ze, met de
motieven en het feitenmateriaal die
eraan ten grondslag hebben gelegen,
onder de verplichting tot openbaar
making vallen, indien deze bijdraagt
tot inzicht van de burger in het ge
voerde bestuur. Evenmin als elders
in de rijksdienst zal er voor de raad
een verplichting bestaan, agenda's
en notulen openbaar te maken.
Overige punten uit de regerings
nota zijn:
Elk departement zal moeten be
schikken over een permanente „in-
formation-desk", waar bezoekers
in eerste instantie de weg kan
worden gewezen.
In grote departementsgebouwen
dienen geschikte ruimten te zijn,
waar zij die informatie wensen,
deze kunnen verkrijgen.
De overheidsvoorlichting mag niet
het karakter krijgen van public-
relations en mag ook niet worden
beschouwd als onderdeel daarvan.
De regering acht het wel juist om
public-relations-adviseurs in de
overheidsvoorlichting te betrekken
in gevallen van concreet gerichte
acties, die betrekking hebben op
politiek niet-controversiële over
heidsactiviteiten.
Sociaal wetenschappelijk onder
zoek ten behoeve van de voorlich
ting acht de regering onmisbaar.
In beginsel staat de regering niet
afwijzend tegenover openbaarma
king van de adviezen van de Raad
van State over wetgeving.
In de nota van de regering wordt
tenslotte nog ingegaan op het vraag
stuk van de openbaarheid bij kabi
netsformaties. De regering stelt zich
op het standpunt, dat de openbaar
heid het moeilijke proces van de for
matie niet extra mag bemoeilijken
en voorts, dat ze niet met de on
schendbaarheid van het staatshoofd
in strijd mag zijn.
Voor de regering volgen hieruit
twee conclusies. In de eerste plaats,
dat het niet bij voorbaat juist kan
worden geacht, tijdens de (in) for-
formatieperiode alle beschikbare in
formatie openbaar te maken.
De tweede gevolgtrekking is, dat
het aandeel van het staatshoofd in
de gedachtenwisseling geen onder
werp van publieke discussie mag
kunnen worden. Daarover dient dus,
naar de mening van de regering, zo
wel tijdens als na de (in) formatie
periode te worden gezwegen-
Naar het oordeel van mr. Biesheu
vel vallen er zeer belangrijke ver
schillen te constateren tussen het rap
port van zijn commissie en de nota
van de regering. Allereerst het uit
gangspunt. Voor de commissie is de
openbaarheid vooral een probleem
van politieke democratisering. Voor
de regering niet meer dan een mid
del om tot betere communicatie tus
sen overheid en burger te geraken.
De regering, aldus mr. Biesheuvel,
bepaalt in haar gedachtengang wat
van belang is voor het inzicht van de
burger en voor welke burgers de in
formatie is bestemd. De commissie
daarentegen staat op het standpunt,
dat openbaarheid en geheimhouding
uitzondering dient te zijn.
De heer Biesheuvel wijst er op,
dat de actieve openbaarmaking (voor
lichting die de overheid uit eigen be
weging verstrekt) door de regering
aan veel meer opmerkingen wordt
onderworpen dan in het rapport van
de commissie het geval is. Dit is,
naar zijn mening, het gevolg van het
verschil in uitgangspunt bij regering
en commissie.
In zijn commentaar op de rege
ringsnota merkt mr. Biesheuvel
voorts op, dat de uitzonderingsgron
den, die de regering overweegt, doen
vrezen dat hier wel eens van niet
veel meer dan een wettelijke vast
legging van bestaande praktijken zou
kunnen zijn. Het voorontwerp van
wet, dat de commissie opstelde, ademt
een -geheel andere geest en getuigt,
naar zijn mening, van een frisse en
moedige nieuwe aanpak, die in de re
geringsvoorstellen ontbreekt.
Ook mr. M. Vrolijk, lid van de
Tweede Kamer voor de PvdA en
vice-voorzitter van de commissie-
Biesheuvel is teleurgesteld over de
regeringsnota. Geheel voor eigen re
kening sprekend, zegt hij in een com
mentaar dat de regering in deze no
ta „een te sterke mate van terughou
dendheid" heeft betracht. De nota be
vat z.i. allerlei compromis-elementen
en de uitgangspunten daarin beteke
nen naar zijn mening „niet een duide
lijke stap op weg naar de politieke
democratisering".
HET lijkt nauwelijks de moeite
om meer dan normale aandacht te
besteden aan de jongste reeks
.staatsgrepen in Bolivia. Wie garan
deert immers dat de sterke man die,
zoals het er nu uitziet, tenslotte uit
de bus is gekomen, een redelijk lan
ge regeringsperiode beschoren zal
zijn? Het leger lijkt niet de meest
aangewezen macht daartoe, want
daaruit zijn in Bolivia al sinds zes
jaar zowel de machthebbers als de
coup-makers voortgekomen. De ster
ke man in Bolivia is sinds woensdag
generaal Juan José Torres.
Hij heeft zichzelf meteen „presi
dent der arbeiders" gedoopt, heet
linkser georiënteerd te zijn dan
Ovando Candia, die tot begin deze
week een jaar lang de macht in Bo
livia in handen heeft gehad. De eer
ste woorden van de nieuwe presi
dent vertonen opmerkelijk veel
overeenkomst met de leuzen waar
mee Ovando een jaar geleden be
gon: zijn democratisch bewind zou
gaan rusten op de vier pijlers: uni
versiteiten, arbeiders, boeren en mi
litairen. Hij noemt zijn machtsgreep
„e enrevolutie vam het volk". On
danks de hoop op betere tijden die
hij, gezien de eerste uitbundige re
acties, bij grotere groepen arbeiders
en studenten blijkt te hebben ge
wekt, blijkt de enige werkelijke pij
ler waarop hij zich kan handhaven,
slechts een deel van het leger te
zijn. Uit de machtsstrijd van de af
gelopen dagen, die zich geheel bin
nen het leger heeft afgespeeld, mag
echter worden afgeleid dat Torres
het grootste deel van het leger ach
ter zich heeft. Van de luchtmacht is
„een revolutie van het volk". On-
res steunt.
Torres was enkele maanden gele
den onder druk van de conservatie
ve generaal Miranda, die zoals be
kend eerder deze "week Ovando tot
aftreden dwong en een drie man
sterke junta in het leven riep, afge
zet als opperbevelhebber van alle
strijdkrachten. Hij steunde Ovando.
maar heeft van de verwarring van
deze week toch gebruik gemaakt om
zichzelf president te maken. Hij
wordt in sommige kringen dan ook
een opportunist genoemd.
In hoeverre zijn sympathieën
werkelijk uitgaan naar de sinds
de oprichting van Bolivia al 182 re
geringsperioden lang onderdrukte
Boliviaanse massa's (Indianen)
zal spoedig blijken. De grote man
van de Boliviaanse revolutie van
1951, ex-president Estenssoro, heeft
in Peru laten weten dat hij naar zijn
vaderland wil terugkeren. Estensso
ro werd in 1964 door de oer-conser-
vatieve Barrientos met behulp van
Ovando afgezet. (Toen president
Barrientos vorig jaar bij een onge
luk om het leven kwam, greep
Ovando naar de macht).
Torres' revolutionaire gezindheid
zal moeten blijken uit zijn houding
tegenover b.v. Estenssoro, maar niet
minder tegenover de Verenigde Sta
ten, die vooral in de persoon van
ambassadeur Siracuse veel in de
Boliviaanse melk te brokkelen heeft.
Volgens Le Monde wordt Siracuse
hierbij effectief gesteund door een
legertje CIA-, FBI-, AID- en vrij
willigerskorps-mensen.
Volgens waarnemers kwam uit
deze hoek ook een zeer belangrijke
steun voor de, mislukte, coup van
generaal Miranda. Het is niet zo
vreemd dat de V.S. in Bolivia graag
een stevig ouderwets behoudend re
giem zouden zien, nu in het naburi
ge Chili een marxist (Allende) pre
sident aan het worden -is en het
eveneens nabijgelegen Peru opk een
voor Latijns Amerikaanse begrippen
ongewoon linkse regering heeft.
JUAN JOSé TORRES
(Abusievelijk stond gisteren in deze
krant zijn naam onder een foto van
een lid van de door Torres afgezette
junta, gen. Guachalla).
Men vraagt zich af wat Torres zal
doen met betrekking tot de Ameri
kaanse Gulf Oil-vestiging in Bolivia,
die door Ovando is genationaliseerd,
maar in de laatste weken weer door
hem terugverkocht dreigde te wor
den. Vragen, niets dan vragen rond
weer een nieuwe generaal. Want
hoe dan ook, het is altijd nog een
generaal.
J. L.
'(Van onze redactie buitenland)
NEW YORK/SAIGON/PARIJS Enkele uren nadat president
Nixon van de V.S. een nieuw vredesplan had ontvouwd, maakte de
Cambodjaanse legerleiding melding van de wat zij noemde grootste
aanval van de Vietcong en Noordvietnamezen in Cambodja tot dus
ver.
Zoals gisteren reeds in onze laatste
edities vermeld werd, heeft president
Nixon tijdens een televisierede van
gisternacht een bestand voorgesteld
onder internationaal toezicht voor
geheel Indochina. Verdere hoofdpun
ten waren: directe onderhandelingen
over een afgesproken tijdschema
voor de terugtrekking van alle Ame
rikaanse troepen, een internationale
vredesconferentie over Indochina, de
vrijlating van alle krijgsgevangenen
en het verzoek van de andere partij
zich aan te sluiten bij het streven
naar een politieke regeling, die wer
kelijk tegemoet komt aan de aspira
ties van alle Zuidvietnamezen.
De nieuwe vredesvoorstellen van
Nixon werden in Indochina en de
Verenigde Staten met instemming
begroet. Ook premier John Gorton
MEVROUW BINH
propaganda
(Van onze redactie buitenland)
ABIDJAN De regering van
Ivoorkust is van plan om de daar wo
nende generaal Ojoekwoe, destijds
de leider van Biafra, het land uit te
zetten.
In een vraaggesprek had de gene
raal, aldus de minister van voorlich
ting van Ivoorkust, bepaalde dingen
gezegd, die een inbreuk waren op een
afspraak door Ojoekwoe gemaakt met
president Houphouet-Boigny. Ojoek
woe had beloofd tijdens zijn aanwe
zigheid in Ivoorkust „geen verklarin
gen te zullen afleggen".
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De vice-voorzitter
van de P.v.d.A., André van der Louw
wordt steeds meer genoemd als een
serieuze kandidaat om dr. A. Vonde
ling als voorzitter van de partij op
te volgen.
De opvolging komt in februari aan
dé orde op het partijcongres in Rot
terdam. Van der Louw is een van de
voormannen van Nieuw Links. Hij
wordt echter in gematigde P.v.d.A.-
kringen de laatste tijd steeds meer
geaccepteerd.
van Australië en premier Holyoake
van Nieuw-Zeeland, landen die bei
de troepen in Vietnam hebben, be
tuigden hun instemming.
De leider van de Noordvietnamese
onderhandelingsdelegatie bij de vre
desbesprekingen in Parijs, Xoean
Thoey, zei dat het plan van Nixon
„eenvoudig een poging is het Ameri-
kaanse kiezersbestand naar zich toe
te trekken en de wereldopinie te wij
zigen". Mevr. Binh, minister van
buitenlandse zaken van de voorlopige
revolutionaire regering van Zuid-
Vietnam, vond dat de voorstellen
„niet bedoeld zijn om de Amerikaan
se agressie te beëindigen en om vre
de te brengen op basis van de onaf
hankelijkheid en soevereiniteit van
de bevolking van Indochina".
Canada is bereid gevolg te geven
aan Nixons oproep voor een afroe
pen van een staakt-het-vuren onder
toezicht, „mits het zeker is dat er een
nuttig doel mee gediend zou zijn".
Ter verduidelijking zei de minister
van buitenlandse zaken Sharp, dat
hij er aan twijfelt of de internationa
le controlecommissie ooit een nuttig
doel heeft gediend. Canada is nog
steeds lid van deze commissie, die
werd ingesteld na de Indochinese
oorlog in de jaren vijftig.
BOVEN de Westduitse deelstaat
Beieren is een Starfighter van de
Canadese luchtmacht neergestort. De
twee inzittenden bleven ongedeerd.
INTERNATIONAAL voorzitter van
de katholieke werkende jeugd, En
rique del Rio, is bij aankomst in
Brazilië in moeilijkheden geraakt
met de politie.
IN de Spaanse stad Puertonlano zijn
acht leden van de verboden commu
nistische partij en vijf leden van de
illegale „arbeiderscomités" gearres
teerd.
ZATERDAGMIDDAG houdt de PSP
een demonstratieve optocht in Am
sterdam en later in Den Haag, naar
aanleiding van de uitwijzing uit Ne
derland van het Portugese echtpaar
de Almeidda.
DE Amerikaanse ruimtevaarders
Shepard en Michel] zullen tijdens
hun komende verblijf op de maan
tweemaal hun ruimtevaartuig voor
een onderzoekingstocht verlaten.
DE elfduizend wex-knemers van de
FN-fabrieken in Herstal bij Luik,
die maandag in staking gingen, zjjn
gisteren weer aan het werk gegaan.
HET tweede artikel van het Itali
aanse echtscheiding wetsontwerp is
met 169 tegen 145 stemmen goed
gekeurd. Het geeft de rechter de
bevoegdheid kerkelijk gesloten hu
welijken ongedaan te maken.
DE rechtbank in Frankfort heeft de
59-jarige concentratiekamp-arts, dr.
Franz Bernard Lucas, vrijgesproken
van medeplichtigheid aan de moord
op 4000 joodse gevangenen in het
concentratiekamp Auschwitz.
Het weer, inmiddels doornatgere-
gende medeburgers, werkt allesbe
halve inspirerend op mij bij het
samenstellen dezer regelen. En het
wordt er niet beter op, lees ik: de
herfst die wij nu beleven, wordt
waarschijnlijk natter dan normaal.
Te nat, als u het mij vraagt.
Nat-uurlijk, nat-ionalistisch nat
rium, Nat-o, Nat-aal, nat-ter, nat
st!.. Vooruitlopend op een naar
mijn mening in de lucht, om niet te
zeggen in de ether zittende rage, die
aan het grote dierenbos doet den
ken, wens ik u: een woeftemorgen!
Ex-Boerenpartijkamerleden heb
ben de afgelopen jaren niet bepaald
blijk gegeven van profetische gaven,
oftwel een gewone vooruitziende
blik. Maar nou hebben we er een.
Kamerlid Harmsen, tevens Apel-
dooras wethouder vindt de politiek
een te wisselvallig bestaan en wil
zich voor de toekomst verzekeren
door op het terrein bij zijn woning
in Hoenderlo een camping te ope
nen.
Het zit er tenslotte in dat hij na
de kamerverkiezingen in het ko
mend voorjaar al wat meer vrije
tijd krijgt, die hij dan eens nuttig
kan besteden.
Je moet wel een uilskuiken zijn,
wil je nu geen braadkuiken kopen.
Een goed idee van dat Koninklij
ke Nederlandse Gymnastiekverbond
om de conditie van het Nederlandse
volk eens op te voeren door middel
van een trimactie. Ik had de naam
van de actie wel langer gemaakt:
Wees slim, trim door gym.
Maar ik weet het niet. Krijg de
mensen maar eens mee, als er geen
vierhonderd gulden mee te verdie
nen is. Ik hoor menig luiaard al
protesteren: wees nog slimmer en
trim nimmer.
Uit Zuid-Afrika zullen ditmaal
twee uitverkoren dames naar de
„miss world" verkiezingen in Lon
den gaan. Jawel, ze sturen gewoon
een witte en een zwarte, ofwel een
blanke en een niet-blanke. De eerste
wordt miss South-Africa, en de an
dere miss Africa South.
Stel je voor dat de zwarte wint.
Als men zo doorgaat wordt ieder
geintje dat je in het leger met de
sergeant uithaalt, sabotage.
Sergeant: Waarom schiet die tank
niet als-ie rijdt? Sabota'ge maor leut
'et, sergeant!
Maar ja, over die dingen moet je
eigenlijk veel genuanceerder en ge-
documenteerder praten, zoals minis-»
ter Udink en staatssecretaris Haex
doen.
Udinky toy. Toy, toy!
MERIJN
(ADVERTENTIE)
V
