EEN NIEUWE MYTHE: „ER BIJ WILLEN HOREN" HUGHES AUFRAY LIET ZIJN ENGAGEMENT VAREN Van skiffle tot folk tot Dylan tot „Amour IDEE: recreatiepark forellenkwekerij gulpen ,Avec amour" Folklore Dusty Springfield in V AR A-zomeravond NEDERLAND I: NEDERLAND It BELGIë (Nederlands): BELGIë (Frans): DUITSLAND I: DUITSLAND II: BERGEN ènhllvartnbtelc VRIJDAG 24 JULI 1970 HEEFT het zin om terug te blik ken op een Holland Festival, dat al weer een dag of veertien werd gesloten en zulks voor lezers, die merendeels op z'n best „via via" iets uit dait Festival beleven en voor een deel helemaal niet? Toch wel. In de eerste plaats puur artis tiek, omdat zo'n Festival toch een etalage (voor een beperkt recht streeks publiek) behoort te zijn, van dingen die cultureel belangrijk genoeg zijn om, al is het ook via omwegen en in verdere toekomst, het leefpatroon van deze lezer te veranderen. In de tweede plaats, omdat een zo zwaar gesubsidieerd en laatstelijk veel aangevallen in stelling door de criticus namens de via hun belasting mee-betalende burgers op z'n waarde mag of moet worden geschat. En in de derde plaats, omdat er ditmaal veranderingen en vernieuwingen te signaleren zijn, die binnen de huidige actieve cultuurpolitiek van verder-dan-Festival strekkend be lang lijken. Om dan maar met dat artistieke te beginnen: vanuit theateroogpunt viel dat wat tegen. Niet dat de diverse opera's, balletten of toneel opvoeringen benedenmaats waren, want op enkele tegenvallers na lag het gehalte hoog (genoeg voor een Festival), maar omdat er weinig nieuwe wegen in werden getoond, die niet al eigenlijk bekend waren. Bij de opera was het eigenlijk allemaal erg traditioneel. De Nati onale Opera van Praag is bepaald geen experimenteel instituut^ en de Nederlandse Operastichting had het ditmaal door keuze van diri genten en regie ook erg volgens beproefde, maar goede wegen ge zocht. Bij het ballet was het een goede gedachte om de enige nog niet in Europa terdege bekende groep „modernisten" uit Amerika toe te voegen aan de staalkaart die vorige Festivals brachten. Maar bij alle verfijning is Merce Cunningham eigenlijk alweer vol tooid verleden tijd, amper moder nistisch. En in hoeverre het naakt- ballet bij Danstheater of een musi cal-grap bij het Nationale Ballet „vernieuwing" betekenden, laat zich althans door déze criticus hoogstens met een sceptisch vraag teken beantwoorden. Modern om het moderne gaat meestal gauw voorbij als het niet een duidelijke ontwikkelingsfase illustreert bij de betrokken choreografen. Dat deed het niet. Z"lfs niet bij de ook in zwakkere momenten immer weer door zijn artistieke persoonlijkheid en originaliteit boeiende Rudi van Dantzig. Maar ook wat zich als „nieuw" aandiende op toneelgebied was in die nieuwigheid merendeels alweer door andere regisseurs achterhaald. Behalve dan wat het Teatro Libero uit Rome bracht, en wat door zijn oorspronkelijkheid gemakkelijk de winnaar" van dit Festival kor. worden: de nieuwe, uitermate le vendige vorm van volkstoneel, op rijdende karretjes midden tussen het publiek. Een juweel van een voorstelling, dankbare herinnering voor de velen (maar toch nog te weinigen) die zich aan dit staaltje van modern komediantendom mochten laven, maar toch ook weer niet „richtinggevend" omdat voor déze stijl zich slechts zeer bepaalde stukken lenen (en mis schien ook alleen maar acteurs met zo zuidelijk temperament). Maar wat de „experimentele" Amerika nen toonden aan toneel, was hoog stens leuk om wat ze deden, niet hoé, en dat zelfde gold voor het Britse Jeugdtheater met z'n Voet bal-komedie en voor de rockmusi- cal Stomp, die doorbuitelde op de weg die Hair als vernieuwer in sloeg. Waarmee niet gezegd wil wezen dat deze voorstellingen als soort en als manifestatie niet zowel waardevol als zinvol waren. Integendeel, na jaren ver starring is het nu afgelopen Festi val met een totaal ander aanbod voor andersoortig publiek, aan een verheugend nieuw leven bezig. En het belangrijkste daarbij is dan wellicht, dat opnieuw en nu niet „toevallig" of incidenteel, maar met een uitgebreid pakket van voorstellingen is bewezen, dat het verwerven van nieuw publiek (waarmee momenteel zowat iedere betrokkene in de toneelwereld be zig is), in hoofdzaak neerkomt op „ont-mythologiseren". Dat wil zeg gen: het doorbreken van keiharde vooroordelen binnen bepaalde groepen. Jarenlang kun je propa- ganderen dat het Festival er niet alleen voor de happy few is, en dat met name de jongeren er veel belangrijks kunnen vinden Maar zolang die jongeren elkaar blijven napraten dat dit gedoe niets voor hen is, wordt de mythe in stand gehouden. Op dat moment echter dat het je lukt een paar voorstel lingen te programmeren, zoals bv zo'n rockmusical, die in of buiten een Festival behoren tot de „musts" (zoals Hair een must is), ontstaat er een sneeuwbal-effect. Eerst beperkt tot de in-crowd van een bepaalde jongeren-groep, die door hun luidkeels uitgedragen „verwachting" van wat ze gaan zien de sneeuwbal aan het rollen brengen binnen veel grotere groe pen. En op het moment dat het „bon ton" is om één voorstellings soort niet gemist te hebben, gaat het mode worden ook andere soor ten (die minder aantrekkings kracht hadden) in het verwach tingspatroon op te nemen. Dan wordt, wat eerst een doorbreken van vooroordeel op beperkt gebied was, een mentaliteitswijziging, door zich zelf tot een klimaatswij ziging. Het wordt nu tot een nieu we groepsgewoonte om „er bij te horen" waar men eerst zichzelf door groepstaboe buitengesloten hield. Het is de Festivalleiding in het jongste Festival duidelijk ge lukt binnen nieuwe groepen tot „ontmythologisering" te komen, die omslaat in die nieuwe mythe van „er bij willen behoren". Het zou wetenschappelijk onderzoek lonen om te achterhalen precies waarmee of waarom de mythe kon omslaan. Met de Oudhollandse uit spraak „als er één schaap over de dam iskomt men er niet. Want dan zouden alle theaterwervers in afgelopen seizoenen betere resulta ten gehad moeten hebben. C. NICOLAI (Van onze correspondent) PARIJS Het heeft jaren geduurd voor hij aansloeg bij het „grote publiek". Buiten Frankrijk was hij een totaal on bekende. Zelfs nu nog zijn er mensen, dan wel alleen in Neder land, die even moeten nadenken als men de naam Hugues Aufray laat vallen. Hij kreeg zijn eerste internationale bekendheid tijdens een Eurovisie songfestival, waar hij uitkwam voor Luxemburg. Zijn liedje „Des que le printemps" sloeg toen in als een bom. Enige tijd daarvoor, om precies te zijn 2 maart '66 werd hij in Frankrijk een nationale ster: zijn optreden in het Parijse „hei lige der heiligen", de Olympia, werd een daverend succes. Hij kreeg direkt het etiket opgeplakt van „skiffle-koning". Met die betiteling was hij aanvankelijk meer dan tevreden, maar toen hij in 1967 kennis maakte met de liederen van Bob Dylan deed hij van alles om van die image af te komen. Zijn magnifieke skiffle- groep werd ontbonden en Hugues Aufray ging werken aan een nieuw repertoir, dat aan „de wereld" gepresenteerd werd op zijn langspeel plaat „Horizon". „Ik heb die plaat bewust zo ge noemd, omdat er iets nieuws in de tekst en muziek zat. De hele zaak werd in Londen opgenomen om een experiment uit te voeren uit tech nisch en muzikaal oogpunt. De erg eigen sfeer, waarin Engeland baad de, en waarin het zich nog steeds bevindt, trok veel zangers aan. Ze. kwamen zelfs uit Amerika om daar inspiratie op te doen voor nieuwe opnamen. Toentertijd gebruikten de Engelse musici instrumenten die ta melijk weinig voorkwamen in Frank rijk: de sitar bijvoorbeeld, die Geor ge Harrison gebruikte. Het was mijn bedoeling me vrij willig in een vreemde omgeving te plaatsen om een sfeer van stimulan sen te scheppen, te proberen nieuwe dingen te vinden om niet meer met dezelfde slechte gewoonten te wer ken: het is zo ongeveer als met een vrouw, die een nieuwe jurk aantrekt voor een belangrijk feest, de per soon blijft dezelfde, maar de presen tatie is anders". Aldus Hugues Au fray. De gedoodverfde „skiffle-koning" bracht plotseling Dylan-songs in het Frans. Iets totaal nieuws voor Frankrijk. Hugues Aufray wilde in '67 de protestsong uit het verre Amerika overhevelen naar het land der troubadours. Men ging hem ver wijten maken: „Hij is niet origineel, hij schrijft nooit eigen chansons, hij parasiteert". Hugues Aufray: „Dylan was een verwante geest, zijn songs bevielen me en ik wil er anderen kennis van laten nemen. Wanneer ik iets mooi vind, wil ik er anderen in laten delen Ik ontdek iets en help an deren het ook te ontdekken. Dat ik geen eigen liederen zing vind ik totaal onbelangrijk. Het is onzin mij zoiets te verwij ten. Barrault speelt net zo goed Shakespeare, en Corneille heeft zijn „Cid" ook uit Spanje overgenomen. Toen de soldaten uit de oorlog te rugkwamen, namen ze buitenlandse liedjes mee; het eigen land her kauwde ze en nam ze op in zijn folklore. Zo zijn een hoop liedjes, waarvan men denkt, dat ze inheems zijn, van origine van buiten de gren zen." Niet zo gek lang geleden (een paar weken) kwam Hugues Aufray weer met een geheel andere plaat op de markt: „Avec Amour" (La Compagnie LP 1004). Daarbij laat hij zich van een nieuwe kant zien. Hij doet daarbij vorige kritieken volledig teniet. In samenwerking met o.a. Jean-Claude Petit, Jean- Pierre Sabard en Christian Cheval- lier schreef hij een aantal „lieve chansons", waarbij Hugues zelf de teksten voor zijn rekening nam. Daarmee zette hij weer een streep onder zijn „geëngageerde periode". (Evenals Dylan trouwens eerder deed). „Avec Amour" is een plaat, waar bij Hugues Aufray de liefde in een bijna klassieke poëtische mantel hult. Daarmee heeft hij de vernieu wing, die hij eens in het Franse chanson wilde brengen, weggevaagd en werkt hij op de „succesformule" van een Jean Ferrat, Leo Ferré en Charles Aznavour. Daarmee voegt hij zich in de rij van dichter-zan- gers, mensen, die de poëzie, die Frankrijk zo rijk is, als ware trou badours uitdragen. De schrijnende dingen, die hij als een aanklacht het publiek inslingerde in zijn „hori- zon"-tijd of de pittige folklore, die hij opdiende in zijn skiffle-tijd, schijnen in de mist te zijn opgegaan. Frankrijk kent veel poëten, die voortgaan in een traditie. Leo Ferré dient zijn schrijnende aanklachten in, maar zijn muziek is traditioneel; Hugues Aufray deed het voorheen in een verpakking, die vele jonge mensen pakte. Dat geluid is ver stomd. Toch ziet Hugues Aufray zich nog steeds min of meer als geëngageerd zanger: „Ik vind, dat alle zangers geëngageerd zijn, en niet alleen zan gers, maar ieder mens. Misschien artiesten in het bijzonder, omdat zij de slechte gewoonte hebben hun ziel volkomen bloot te leggen in hun werk. Het chanson is het leven en laat de verschillende kanten van het le ven zien. Mijn Dylan-periode was de tijd, dat ik zeer begaan was met de escalatie in Vietnam. Dat ben ik nu nog, maar toen beheerste het mijn leven en moest ik erover zin gen, ik kon niet anders. Ik vind het heel gewoon, dat men over politieke zaken zingt: oorlog, racisme, honger enzovoorts. Het zijn zaken, die ons allemaal aangaan. En waarom dan alleen over die zaken praten en er niet over zingen. Ik heb er zo mijn ideeën over de diverse dingen en heb ze in praktijk gebracht. Geen revoluties en geen revolutionaire ideeën. Gewoon wat visies, die ik naar voren heb ge bracht op gala-avonden tegen het racisme, tegen de oorlog iin Zuid- oost-Azië, ten gunste van anarchis ten, ik sprak met Spaanse vrijheids strijders enzovoorts. Ik wil weten wat er gebeurt en vanuit dat oog punt ben ik een geëngageerd zanger, verder niet. Ik wil doen, wat ik wil. Er zijn momenten, waarop ik denk, dat alles wat ik geloof nuttig is, andere momenten twijfel ik grondig aan mezelf...." (ADVERTENTIE) Betekent de ommezwaai van Au fray dat, dat de skiffle en folklore uit Frankrijk verdwenen zijn? „Ik ben erin geslaagd de folklore te rehabiliteren. Acht jaar geleden, toen ik er voor het eerst over sprak, kreeg iedereen de rillingen over het lijf. Men associeerde folklore nog altijd met museumsferen en volks dansjes op dorpen rondom een kampvuur. Ik heb me trouwens nooit tot de Amerikaanse en Franse folklore beperkt. Ik putte ook uit de schat van de Israëlische, Zuidameri- kaanse, Venuzolaanse en zelfs Spaanse folklore. De Franse folklore neemt toe in belangrijkheid, want de pogingen die ikzelf en vrienden van mij ondernamen om haar be kendheid te geven, zijn dacht ik geslaagd, terwijl ze vroeger duide lijk gedoemd zouder. zijn te misluk ken. De folklore, de folksongs en nu de poëzie van de liefde zijn perio des, fases in mijn carrière. Steeds wil ik iets anders, want wat mijn einddoel zal zijn weet ik niet". Hugues Aufray, getrouwd en va der van twee dochters (15 en 10) is veel op reis. Hij is een ster en hij vindt dat terecht. „Vroeger was het armoe lijden, ik bedoel de periode voor ik mijn er kenning in de Olympia kreeg. Die amjoedtijd heeft wel zo'n vijf a zes jaar geduurd. Ik ving miserabel weinig poen. Als het regende werd ik kletsnat want ik had geen geld om een plu te kopen. Ik trad op in cabarets voor 20 frank per avond, waarvan dan direct tien frank afgingen voor het hotel. Kijk, geld is niet belang rijk, maar het geeft iemand de kans zijn geest te verruimen, platen te kopen, betere instrumenten te ko pen, te reizen". 'n Gloednieuw re creatiepark in het hartje van Zuid- Limburg. de forel lenkwekerij een enorme hengelvijver een speeltuin met zwemvijver fraaie wandelpaden twee restaurants groot parkeerterrein U ziet: volop mogelijkheid om er eena écht uit te gaan. Met Uw hele gezin. iedere dag geopend van 8.00 tot 18.00 uur. Inlichtingen: telefoon 04450-235. (Van onze rtv-redactie) HILVERSUM De Engelse voca- liste Dusty Springfield is de vedette in „Zo maar een zomeravond" van vanavond. Zij verwierf door gram mofoonplaten en optreden voor de televisie veel succes en bekendheid, recentelijk tijdens het televisiefesti val L, Montreux, waar Dusty Springfield het middelpunt was van een tv-show die de Nederlandse re gisseur Bob Rooyens voor de Duitse televisie heeft gemaakt. In „Zo maar een zomeravond" verder de Harderwijkse zusjes „The Hearts of Soul", zanger Ben Cramer en het acrobaten-trio „The Jacky's" (20.20 - 21.45 uur Nederland kleur). NOS 18.45 FIFO DE CLOWN 18.55 JOURNAAL (kleur) Aansluitend het weerbericht EO 19.04 TREFPUNT (kleur) Gesprekken met de tekenaar Wim de Mol en de beeldhou wer Jan van Dijk over chris ten en kunst. VARA 20.00 JOURNAAL NOS (kleur) 20.20 ZO MAAR EEN ZOMER AVOND (kleur) Gevarieerd amusementspro gramma, gepresenteerd door Koos Postema, met o.m. het spel „Zo maar een vraag" en improvisaties. 21.45 MANNIX (kleur) 22.35 JOURNAAL NOS (kleur) 18.45 18.55 19.04 19.30 19.37 20.00 20.20 21.35 22.00 22.25 22.35 NOS FIFO DE CLOWN JOURNAAL (kleur) Aansluitend het weerbericht. PREMÏèRE Programma over filmmaken en film kijken. NCRV SCHEEPSJONGENS VAN BONTEKOE Het avontuurlijke verhaal van Johan Fabricius wordt verder verteld door Coen Flink. DE WETTEN VAN DE WIL DERNIS (kleur) Serie over het dierenleven in de wildernis van Centraal- Afrika. In deze aflevering gaat het in het bijzonder over de strategie van de leeuw. JOURNAAL NOS (kleur) SPEL ZONDER GRENZEN (kleur) Internationaal wed strijdspel. Deze vierde uitzen ding wordt opgenomen in Avignon, Frankrijk. BARENBOIM OVER BEET HOVEN (kleur) Klassiek programma, waarvan deze vierde aflevering gaat on der de titel: „De componist aan het werk". De ouvertures Leonore 2 en 3 worden hierin met elkaar vergeleken, waarna een volledige uitvoering volgt van de ouverture Leonore 3. HIER EN NU KOORZANG Uitvoering van het I.J.E.-koor uit Overschie en „The Free dom Singers" o.l.v. Arie Pronk. JOURNAAL NOS (kleur) Aansluitend: weerbericht. 19.25 ZANDMANNETJE 19.30 INTERNATIONAAL LAND- BOUWMAGAZINE 19.55 MEDEDELINGEN EN DDE WEERMAN 20.00 JOURNAAL 20.25 ZIET U ER WAT IN? Overzicht van de televisiepro gramma's van het weekeinde. 20.30 DE MAN DIE LIBERTY VALANCE NEERSCHOOT Western van John Ford met James Stewart, John Wayne, Vers Miles en Lee Marvin. 22.20 KORT GEKNIPT 22.50 JOURNAAL 18.35 NIEUWS 18.10 BABILLARD ET FOLICHONNE Voor de kleuters. 18.55 AFFICHES Interviews met mensen uit de wereld van de kunst. 19.25 BéBé ANTOINE Voor de kleintjes. 19.30 TéVA, OPéRATION GAUGUIN TV-feuilleton. 20.00 JOURNAAL 20.30 PRISONNIERS DU CIEL Toneelspel van Yan Main. 23.00 JOURNAAL 20.00 JOURNAAL (kleur) 20.15 LUDWIG GANGHOFER (kleur) 21.00 REPORTAGE UIT BONN (kleur) 21.25 HET ZEVENDE ZINTUIG 21.30 S.T. EN DE KONINGIN (kleur) TV-film uit de serie „Simon Templar". 22.15 JOURNAAL (kleur) 22.30 DE ZORG Spel van Johannes Hendrich. 23.45 JOURNAAL (kleur) 19.45 HEUTE (kleur) 20.15 RECHT OP GEWETEN TV-film van Gerd Angermann naar motieven uit een bericht van Nikolaj Chochlow. Aansluitend: kort nieuws. 21.35 EXPRES Poëzie en waarheid zijn in dit amusementsmagazine op een satirische manier samenge bundeld. 22.20 DAGBOEK UIT DE EVAN- GELISTISCHE WERELD 22.35 JOURNAAL (kleur) 22.50 DE BASVIOOL Vrijdag 24 juli HILVERSUM I 402 M NOS: 12.00 Blik op de wereld: informatief programma over proble men van Europese integratie. Over heidsvoorlichting: 12.30 Uitzending voor de landbouw. NOS: 12.40 Ste reo: Lichte gramm. 12.50 Recht en slecht, praatje. 13.00 Nieuws. VA RA: 13.11 Actualiteiten. 13,20 Stere- o: Semi-klassieke orkestwerken (gr.) E.O.: 14.00 Ruimte: Radio-ma gazine met gewijde muziek, lezingen en actueel nieuws over de zending in binnen- en buitenland. NOS: 15.00 Stereo: Gaudeamus Kwartet: moderne kamermuziek. 15.45 Toeris me: toeristische informatie uit bin nen- en buitenland. VPRO: 16.00 VPRO-Vrijdag: gevarieerd program ma. (16.00 Nieuws; 17.55 Mededelin gen; 18.00 Nieuws; 19.30 Nieuws.) VARA: 21.00 Fragmenten uit de opera I Puritani, v. Bellini (gr.) 22.20 Stereo: Radio Kamerorkest: moderne muziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Mededelingen. 22.45 Actuali teiten. 22.55 Stereo: Serenade in blue: licht platenprogramma. 23.55- 24.00 Nieuws. HILVERSUM H 298 M KRO: 12.00 Van twaalf tot twee, gevarieerd programma. (12.22 Wij van het land; 12.26 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw; 12.30 Nieuws; 12.41-12.50 Actualiteiten; 13.00-13.05 Raden maar 14.00 Te rug uit Amsterdam, hoorspel. 14.25 Stereo: Lichte gramm. TROS: 14.55 Concert a la carte: verzoekplaten- progr. van operettemuziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Disco-drive-in: de showbusiness op de korrel genomen. 17.30 Sportkompas. NCRV: 18.00 Kerkorgelconcert: klassieke en mo derne muziek. 18.30 Nieuws. 18.41 Hier en Nu, met o.a. reportage IBM- schaaktoernooi. 19.00 Wereldpanora ma. 19.10 Veel gevraagde gewijde muziek (gr.) 19.40 Wijd als de we reld: wekelijkse internationale oriëntatie in kerk, zending en oecu mene. 19.50 Kinderkoor. 20.05 Stere- o: The Sound of musical: program ma van .musical fragmenten. 21.33 Het hedendaags muziektheater, mu zikale lezing. TROS: 22.00 Aktua: radio-magazine met reportages, kommentaren en muziek. 22.30 Nieuws. 22.40 De Beyaerd-Hier, ca baretprogramma. 23.10 Apollo XXI, een fantastisch ruimtevaart myste rie. 23.30 Stereo: Midnight Special: licht muziekprogramma. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM Hl 240 M EN FM VPRO: 12.00 Nieuws. 12.03 Top- 30. (13.00 Nieuws) TROS: 14.00 Nieuws. 14.03 Suzie Cream Cheese. AVRO: 15.00 Nieuws. 15.03 Muziek Boetiek: licht muziekprogr. (16.00 Nieuws) 17.00 Nieuws. 17.02 Radio journaal. 17.05-18.09 Zingende Bou gie: gevarieerd platenprogr. voor au tomobilisten., j| i jHj BRUSSEL NEDERLANDS 324 M 12.00 Nieuws. 12,03 Muziekprogr. (12.40-12.48 Weerbericht, mededelin gen en SOS-berichten voor schip pers) 12.55 Buitenlands pers overzicht. 13.00 Nieuws, weer bericht en beursberichten. 13.20 Ta* felmuziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Ka mermuziek. 15.00 Nieuws. 15.03 Ca- sinomuziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Volksmuziek. 17.00 Nieuws, weerbericht, en mede delingen. 17.15 Jazzmuziek. 18.00 Nieuws. 18.03 Verzoekprogr. voor de soldaten. 18.28 Paardesportuitslagen. 18.30 Gitaarmuziek. 18.35 Wegwijs wezen. 18.40 Gram. muziek. 18.45 Sport. 18.52 Taalwenken. 18.55 Gram. muziek. 19.00 Nieuws, weer bericht. 19.30 Oude muziek. 20.00 Muziekprogr. 21.00 Klankbeeld. 21.45 Literair progr. 22.00 Nieuws en berichten. 22.10 Kleinkunstmaga- zine. 23.00 Nieuws. 23.15 Liedje- sprogr. 23.40-23.45 Nieuws. Zaterdag 25 juli HILVERSUM I 402 M VARE: 7.00 Nieuws. 7.11 Ochtend- gymn. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23 Weekeind: jeugdprogr. VPRO: 7.54 Deze dag. VARA: 8.00 Nieuws. 8.11 Van de voorpagina. 8.15 Z.O. 135: gevarieerd progr. (9.35-9.40 Waterstanden) 10.30 Stereo: Licht instrumentaal ensemble. 11.00 Nieuws. 11.03 Stereo: Jazzmuziek (gr.) 11.10 Licht orgelspel. 11.25 Oosteuropese kroniek. 11.45 Stereo: Fanfare-orkest (gr.) HILVERSUM U 298 M NCRV: 7.00 Nieuws. 7.11 Het le vende woord. 7.16 Stereo: Op het eerste gehoor: klassieke muziek (gr.) (7.25 Horen en zien; 7.30 Nieuws; 7.32 Hier en Nu: actualitei ten). 8.00 Nieuws. 8.11 Stereo: Te Deum Laudamus: klassieke muziek (gr.) 8.30 Nieuws. 8.32 Touringclub: tips en informaties voor de vakantie. 8.45 Stereo: Lichte gramm. 8.57 Ste reo: Promenade orkest met zangso liste. 9.35 Gymnastiek voor de huis vrouw. 9.45 Stereo: Grand Gale du Discque Classique. 11.00 Nieuws. 11.03 Pastoraat en levenskunst, le zing. 11.15 Stereo: Semi-klassieke orkestmuziek (gr.) 11.55 Mededelin gen. HILVERSUM Hl 240 M EN FM KRO: 9.00 Nieuws. 9.02 Djinn: gevarieerd programma. (10.00 en 11.00 Nieuws). (ADVERTENTIE) ft A ft IP" IPP Op naar Nederlands grootste onfr- I Jttl "1, Ir—I II I spanningsparadijs. Met dozijnen kijk-speel- l—,V en-genletdingen.Ponyfarm. Promenadetrein. Pannekoekenhuis. Tennisbanen. Trampolines. Strand. Water. Europa's grootste kabelbaan.Wèt u maar wilt En aansluitend een park met 53 leeuwen en jachtluipaarden in de vrije natuur! DCCTWCIZ safa'barken DCCrXCC ontsptmningsparadijs

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1970 | | pagina 9