Rini liet me
in de steek"
GE PETERS: „HET IS ME
NIET TEGENGEVALLEN"
„Ineens
zagen ze
schimmen"
Weerslag
rond feest
Wagtmans
„Ik zie
toekomst
somber in"
„Altijd
ging
het goed"
„Nu is het
tijd aan
te passen
Rentmeester:
Een wonder
dat ik in
Parijs kwam
Narigheid
RONDE VAN
ULVENHOUT
Rommelig
derde sportpagina van maandag 20 juli 1970
EEF DOLMAN
RIK VAN LOOY
VISSERS: „IK VOEL ME BELAZERD"
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS De kater van de Tour de France tekende de Willem ll'ers.
In het Bois de Vincennes geen eensgezinde groep, maar een versplin
terde partij waarin de zorgen over het voortbestaan van de ploeg
het wonnen van de vreugde over de behouden aankomst. Het was de
kater van de Tour. De weerslag van het feest rond Rini Wagtmans, de
kopman, die met zijn prestaties de centen had laten dansen in de
kom der verdiensten. Een paar dagen heeft de fuif geduurd, toen
kwam de kater. Rini Wagtmans ging kritiek leveren en de eenheid
in de ploeg scheurde. Ton Vissers, ploegleider, stelde het zelf vast
en voor het eerst in vijf Willem II/Gazelle-jaren kromden zijn schou
ders onder een probleem. Onder zijn altijd losjes wapperende handen
het stereotiepe gebaar waarmee hij zorgelijke situaties wegwuift
spartelde de saamhorigheid weg.
„Ik wist dat er zich ooit een groot
probleem zou voordoen, want dat
komt iedereen op een dag weieens
tegen. Maar nu het zover is, kan ik
het moeilijk verwerken". Ton Vis
sers zegt geen vertwijfeld man te
zijn. Daarvoor is hij te optimistisch
van aard en te nuchter. „Ik voel me
alleen flink belazerd". En bij de
schuldvraag wijst hij naar Rini
Wagtmans. Hij zou verantwoordelijk
zijn voor de breuk in de ploeg, bij
hem ontspoorde de goede zin van de
sponsors die nu zo overpeinzen
Vissers en een deel van de renners
misschien wel stoppen uit teleur
stelling.
De boze woorden van Rini Wagt
mans die zijn hart luchtte na de
negentiende etappe in Mourenx,
zaaiden verdeeldheid in de ploeg.
„Jaren waren ze vrienden, nu ineens
dit", zegt Ton Vissers. Behalve deze
wrijving, kwam er een botsing met
de thuiszittende sponsors Willem II
en Gazelle, die anti-propaganda la
zen in de regels die de journalisten
naar het vaderland telefoneerden.
„Ze hebben me er een paar keer
over opgebeld", zegt Ton Vissers.
„Meneer Mauser van Willem II en
meneer Breukink van Gazelle zijn
diep teleurgesteld".
Hoe hoog des sponsors gramschap
zit, bleek gistermiddag in het Bois
des Vincennes. waar in tegenstelling
tot vorig jaar geen Willem II en
Gazelle vertegenwoordigers ter be
groeting na de lange reis aanwezig
waren. Met al die narigheid, is voor
Ton Vissers en zijn renners de
vraag of de „firma" volgend jaar
wel doorgaat, een uiterst vervelend
onderwerp geworden. Ze herinneren
zich de voorzichtige uitlatingen van
Willem II directie-lid Mauser tijdens
de Tour toen het ging over het
voortbestaan en ze zijn bang dat
deze trammelant ertoe zal bijdragen
om een punt achter de sponsoring te
zetten.
Op de laatste dag van de Tour,
met de symptonen van de kater op
het gezicht, vroeg Ton Vissers zich
af waar hij dat aan verdiend heeft.
Hoe Rini Wagtmans hem zo in de
steek kon laten", want dat heeft hij
gedaan". Ton Vissers vertelt dan
over de diepere oorzaak van het
conflict, zoals dat naar zijn mening
groeide tot een explosie in Mourenx.
„Rini kreeg een geweldige aanbie
ding van Faemino. Hij ontkent het
wel, maar ik weet het zeker. Eddy
Merckx bood hem ontzettend veel
geld en vanaf die dag is Wagtmans
veranderd. Het leei wel of hij be
wust ruzie zocht om onze ploeg op
te blazen, want, dat is zijn enige
redding om weg te Komen. Con
tractueel zit hij nog een jaar vast.
Alleen wanneer Willem II en Gazel
le stoppen, is hij vrij. De jongens en
ik kunnen ons niet aan de indruk
onttrekken, dat hij het daarop aan
stuurt".
Joop Zoetemelk, de revelatie van de afgelopen Tour, op de baan van het stadion van Vincennes, waar hij de laatste meters ter verdediging van
de tweede plaats aflegde.
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS Moed voor de toe
komst, putte Kees Rentmeester uit
de Ronde van Frankrijk. „Ik haalde
het einde en dat geeft me een
enorm moraal. Het is voor mij nog
steeds een wonder dat ik in Parijs
kwam, want ik tobde met grote
inzinkingen. Na alle drukte in het
voorseizoen, kreeg ik het nu soms
erg moeilijk, maar daar heeft soig-
neur De Meyer me overheen ge
praat.
Met hem kon ik goed opschieten.
Hij stimuleerde me zo dat ik op het
laatst weer in mezelf ging geloven
en ik merkte dat ik ook voorin kon
fietsen. Met iedere trap kreeg ik
toen meer moed. En als ik dan eens
terugkijk op het geheel, ben ik te
vreden. Weet je: de vervelende din
gen vergeet je gauw, de prettige
kanten blijven je bij".
Zo dacht ook Gerard Vianen ero
ver. „Bij die ellende blijft je nooit
lang stilstaan, het zijn de goede
dingen waar je aan denkt. Maar in
ieder geval ben ik blij diart we in
Parijs zitten. eHt was alles bij elk
aar een zware Tour voor me. Toch
heb ik prettiger gereden dan in de
landenploeg indertijd. Toen zat ik in
een samenraapsel van renners uit
verschillende ploegen, nu met jon
gens waar ik het hele jaar mee
optrek. Dat is vertrouwder, ook in
de leiding".
Kees Zoontjens vindt van zichzelf,
dat hij over het geheel genomen te
weinig macht had in deze Tour.
„Het is me iets tegengevallen, voor
al in de bergen. Ik ging minder
goed omhoog dan ik gedacht had.
Een van de „jongens", Evert Dol
man op wie Rini Wagtmans de
grootste kritiek heeft „Ik zie
onze toekomst somber in. Voor mij
is het niet onmogelijk dat de ploeg
als een zeepbel uit elkaar spat. Dat
is dan de schuld van Wagtmans,
want ik kan me voorstellen dat onze
sponsors verschikkelijk kwaad zijn.
Dat Rini kritiek leverde is zijn goed
recht. Dat doe ik ook als me iets
niet bevalt. Maar het gaat er natuur
lijk wel om, hoe je het naar voren
brengt en daarbij maaakte Wagt
mans nu een grote fout. Ik vind het
best begrijpelijk dat Willem II en
Gazelle boos werden, maar wij zit
ten er mee. En waarvoor? Wagtmans
maakt een grote denkfout. Hij vindt
dat we naar hem moeten komen als
de man die voor de meeste verdien
sten zorgt, maar ik zeg dat een
kopman zelf steun en vriendschap
dient te zoeken. Rini draait dat net
om. Ik zou jammer vinden, als na
deze ruzie Willem II en Gazelle
stoppen, want het zijn goede spon
sors. Ik heb in mijn carrière meer
hazen meegemaakt, dus ik weet wat
er te koop is. En ik zeg je dat dit
een fijne combinatie is".
met Faemino, werd de stemming er
niet beter op. Ook al omdat Rini
vervelend ging doen. Er vielen
woorden en de eensgezindheid brak.
In een open gesprek, met alle cou
reurs rond de tafel, probeerde ik de
scherven te lijmen, maar dat is niet
gelukt. Wagtmans bleef allerlei nare
dingen uithalen en barstte tenslotte
ook los tegen de journalisten. Zoiets
kan een sponsor natuurlijk onmoge
lijk hebben".
Dat vindt ook Ton Vissers, voor
wie een andere wieiergroepering vo
rig jaar 15.000 gulden boven zijn
jaarsalaris bood. maar op welk voor
stel hij niet inging. „Daarvoor was
mijn vriendschappelijke binding te
groot". En nu dan dit. Na vijf zorge
loze jaren. „We hebben nooit verve
lende dingen meegemaakt in onze
ploeg. Altijd ging het goed. Zelfs
met Van Looy, die wel eens knech
ten meebracht, waar ik minder ge
lukkig mee was".
Als Ton Vissers teruggraaft in
zijn herinnering, begonnen de moei
lijkheden op 3 juli na de tour
étappe in Vorst. Daar kwam Willem
TI directielid Mauser de ploeg op
zoeken, maar zijn als morele steun
bedoelde visite draaide uit op onrust
onder de renners. Hij kon ze in
afwachting van budgetaire bespre
kingen geen antwoord geven op
de vraag of de wielerploeg volgend
jaar nog wel zal bestaan. „Ik", zegt
Ton Visser, „maakte daar nooit een
probleem van. Want het is altijd op
het laatst pas beslist. Maar de jon
gens zagen ineens schimmen, die
begonnen te twijfelen. Tijdens de
Tour heb ik de heer Mauser nog een
keer gebeld om te vragen of hij al
wat meer kon zeggen om zo weer
wat rust in de ploeg te brengen. Hij
wist nog niets" Vanaf dat moment,
zo reconstrueert Ton Vissers, sloeg
Rini Wagtmans om en met hem de
hele ploeg. „Iedereen dacht: nou
kunnen wij ons lam rijden voor
Rini, straks staan we allemaal op
straat, maar zijn prestaties leverden
hem onmiddellijk een contract bij
een ander op. Toen bovendien uit
lekte dat hij contacten onderhield
Ton Vissers stelt met een pijnlijk
gezicht vast dat Rini Wagtmans hem
in de steek liet en voor warme
vriendschap en plezier in het werk,
gal terug gaf. „Ik vind het zo oneer
lijk. Zou hij de laatste dagen niet
ziek zijn geworden wat zijn pres
taties drukte en was Joop Zoete
melk geen plaats voor hem geëin
digd, dan had je geen woord ge
hoord. Nu reageert hij zijn ontevre
denheid over zichzelf af over ons.
Dan vergeet hij ineens wat wij al
die jaren voor hem deden en hoe ik
hem steeds beschermde.
Neem dit jaar. Hij reed slecht in
het voorseizoen. Daar maakte ik
nooit een woord over vuil. „Richt jij
je maar op de Tour", zei ik steeds
en Rinus kon zijn eigen gang gaan.
Hij wilde een eigen soigneur mee en
ik stond het toe, al was het een
beetje tegen mijn zin. Toen moest
die verzorger naar huis en vader
Wagtmans verscheen. Dat kost ons
geld, maar dacht je dat ik na de
Tour Rini een rekening presenteer
de? Welnee. Kijk, als je dat soort
dingen allemaal over hebt voor een
renner en hij behandelt je zo, dan
voel je je verschrikkelijk belazerd".
Ton Vissers is ontgoocheld naar
huis vertrokken, zijn renners volg
den hem in bezorgdheid. Hoe zal er
straks door de sponsors geoordeeld
worden? Wat zullen de ongetwijfel
de pittige gesprekken over wat er
zich in Frankrijk afspeelde, opleve
ren? De kater van de Tour de Fran
ce ging mee naar Nederland.
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS „Alles bij elkaar", vat Gerard Peters het samen, „is het
me niet tegengevallen". Caballero kijkt met tevredenheid terug op
het debuut in de Tour de France, de grootste wielerwedstrijd die een
sponsor kan doen en waarvoor de ploeg van Peters jaren knokte om
dat te bereiken. De jonge Caballero-équipe deed in Limoges zijn in
trede en als Gerard Peters eens terugkijkt op de achter hem liggende
dagen van beproeving, dan vindt hij dat er weinig te mopperen valt.
„Ik heb geen klagen".
(ADVERTENTIE)
29 juli le woensdag in de
bouwvakvakantie
Heeft de grote wielerkenner bij
uitstek Kees Pellenaars, niet be
weerd dat in 1969 Ulvenhout de
mooiste profronde had Daarom
voor een echte profkoers naar
Ulvenhout.
Bouwvakkers reserveer deze
datum
Geen balve snipperdag
Maar een hele vakantiedag
55
Het heeft Caballero (dat met vier
man Parijs haalde) Steevens, Rent
meester, Vianen, Zoontjens)
overigens weinig meegezeten. De
prestaties van de ploeg werden dui
delijk gedrukt door het vroegtijdig
wegvallen van Arie den Hartog en
Wim Schepers, de „beschermde"
renner die er respectievelijk door
ziekte en een valpartij uitgingen.
„Toen dat gebeurde", zegt Gerard
Peters nu, „heb ik het wel even
somber ingezien. Hun vertrek beïn
vloedde de hele ploeg en dat kon
haast niet anders. Een team trekt
zich nu eenmaal op aan de besten
en dat waren Den Hartog en Sche
pers. Bovendien kun je met wat
sterke mannen beter aanvallen, wat
tevens extra verdienste betekent.
Dat alles gingen wij missen".
Toch kwam Caballero af en toe
niet tot onverdienstelijke prestaties.
Het won een dag het ploegenklasse-
ment en er werden twee tweede
plaatsen (Duyndam en Steevens)
gehaald. Verder finishten de Cabal-
lero's verschillende keren bij de
eerste tien. Te weinig misschien
voor daverende publiciteit, genoeg
voor Gerard Peters, die bouwt aan
zijn ploeg en geconstateerd heeft
dat dit eerste werkelijke grote werk
tot tevredenheid is afgewerkt. Maar
Peters, is realist genoeg om even
eens vast te stellen dat er verster
king nodig is, wil hij volgend jaar
wat verder rijken in de Tour de
France. „Daarvoor moeten we wat
nieuwe renners aantrekken", mana
ger Frans van den Enden over dit
onderwerp van gesprek: „We hou
den het oog gericht op de ronde van
1971 en we zullen onze voorberei
dingen daarop afstemmen. Dit keer
was dat niet mogelijk. We moesten
ons als maar „bewijzen" en dat ging
ten koste van de Tourploeg als zo
danig".
Gerard Peters valt ln: „Internatio
naal zitten we er nu aardig tussen.
Het betekent dat het nu tijd is onze
ploeg aan te passen aan die situatie.
Ik geloof daarom dat we geen 20
renners meer moeten contracteren.
Het kan met minder, als je maar een
paar goede jongens achter de hand
hebt". En Frans van den Enden: „In
ons programma kunnen we wat se
lectiever gaan werken. Nu is het
bijvoorbeeld niet meer persé nodig
dat we Parijs-Nice rijden om een
entree te hebben. Aan die wedstrijd
hielden we een aantal vervelende
blessures over, maar we moesten dat
risico nemen om ons voor de Tour te
presenteren".
deden en dat van degenen die Parijs
haalden, Harry Steevens uitblonk.
„Jammer vain zijn knieblessure, an
ders had hij nog eens wat meer
kunnen laten zien. Steevens heeft
sterk gereden. Hij bewees niet ver
sleten te zijn. zoals men dacht". En
de andere renners? Peters: „Het ho
ge begin tempo nekte Hutib Harings.
Op zijn leeftijd kon hij dat niet
meer aan. Van Wouters valt weinig
te zeggen. Hij ging er, om ongeluk
kige omstandigheden, nogal vroeg
uit. Rentmeester is me geweldig
meegevallen. Als je nagaat dat hij
vorig jaar om deze tijd nog met
krukken liep, dasn geloof ik dat je
de grootste bewondering moet heb
ben voor zijn doorzettingsvermogen.
Henk Benjamins is er niet doorge
komen. In de toekomst kan hij mis
schien een nuttige kracht worden.
maar nu forceerde hij teveel. Leo
Duyndam gaf volgens mij te vroeg
op. Hij reed niet slecht en met die
tweede plaats in Amiens waren we
dik tevreden. Kees Zoontjens was
een uitstekende ploegmaat die erg
veel werk opknapte. Gerard Vianen
deed het niet slecht. Hij moest wel
iswaar in de tweede helft van de
tour de tol betalen voor zijn inspan
ningen van het eerste deel, maar dat
wil ik hem niet aanrekenen. En tja,
dan zijn er nog Den Hartog en
Schepers. Ik rekende er vast op dat
een van hen zeker bij de eerste tien
kon komen. Ze hebben jammer ge
noeg, voor hunzelf en voor de firma,
geen kans gekregen dat te bewij
zen".
De Tour, het grote woord, het
beloofde land waar Caballero nu is
ingetreden. Geen hemel voor Gerard
Peters. ,Jk vond het een rommelig
gedoe. Trouwens alle ploegleiders
klaagden. We moesten veel te dik
wijls ver reizen naar vertrekplaat
sen, er zaten te veel ploegen in
dezelfde hotels, waardoor de bedie
ning stagneerde en het routeschema
beviel me niet door al die versnip
peringen met halve ritjes en tijdrit
ten. Dat soort dingen haalt een cou
reur uit zijn concentratie. Nee, wat
dat betreft heeft de Tour geen grote
indruk op me gemaakt".
In zijn beoordeling over de cou
reurs, is Gerard Peters milder Hij
oordeelde dat ze aardig hun best
Harrie Steevens: de grootste lof
van ploegleider Peters.
Grootste lof dus voor Harry
Steevens, „de Witte", die meer pech
dan geluk tegen kwam op zijn weg
naar Parijs. Voor hem volgde de ene
teleurstelling na de andere met als
triest dieptepunt een knieblessure.
Die weerhield hem er overigens niet
van toch nog prestaties te leveren.
„Maar" zei Steevens in het Bois de
Vincennes" als ik die blessure niet
gekregen had, zou je nog eens wat
hebben meegemaakt". Met een dage
lijkse injectie in de knie reed
Steevens naar eindplaats Parijs,
want zonder dat was de pijn niet te
harden.
Na wat magere jaren, lijken nu
voor Steevens de wat vettere tijden
aangebroken. „Ik weet zeker dat het
zo is", versterkte hij die gedachte.
„Ik voel het. Er komen nog betere
prestaties. Na de Tour, al, dat staat
voor mij vast. Ik ga me nu speciaal
concentreren op Parijs-Luxemburg
en het wereldkampioenschap. Daar
wil ik een goede slag slaan". Hoe
verklaart Harry Steevens die plotse
linge, opzienbarende, ommekeer in
zijn profcarrière? „Volgens mij was
het een kwestie van wennen bij de
beroeps. De overgang van amateur
naar prof was moeilijk voor me.
Misschien ook ben ik iets te vroeg
beroepsrenner geworden. Maar ik
wist dat ik uiteindelijk mijn doel
zou bereiken DE MENSEN TWIJ
FELDEN WELEENS, MAAR IK
HEB ALTIJD IN MEZELF GE
LOOFD. Deze Tour sterkte me in
dat zelfvertrouwen"
PETER HEERKENS
