Veel „krachtvoer*
voor de Duitsers
tijdens rustdag
Zweden
nog hoop
HELMUTH SCHÖN: „WE HEBBEN
GELEERD VAN ONZE FOUTEN
Libuda
groots
Braziliaans kamp is
harem voor mannen'
x*
MEXICANEN HYSTERISCH
Uitbundig feest
na de 4-0 winst
„We vrezen
nu Peru
niet meer
Vis houdtïit
Feijenoord speelt
tegen Estudiantes
Flegmatiek
Benepen
HYSTERISCH
VRIENDELIJK
WIJTING
LEKKERBEKJES
om te
watertanden...
It
DINSDAG 9 JUNI 1970
13
Interessant is ook dat van de In
Mexico gescoorde goals 30 procent
voortkwam uit afstandsschoten van
buiten het strafschopgebied. Bij het
sterk defensief ingestelde systeem
van tegenwoordig is dit echter heel
begrijpelijk.
Leon, zevende stad van het land met 275.000 inwoners, op een hoogte van 1885 m geljgfen, beschikt over een „plezierige" en uitstekende geoutilleerd
stadion, dat voor het wereidtoernooi werd ontworpen. Het aantal toeschouwers 30.000 zal voor de wedstrijden in groep 4 waarschijnlijk meer dan toereikend
zijn want veel „buitenstaanders" zullen er niet komen omdat Leon 450 km verwijderd ligt van Mexico.
(Van onze speciale verslaggever)
COMANJILLA Uiterlijk verschilde het beeld nauwelijks van dat
na de wedstrijd tegen Marokko. En toch was er een geweldig verschil.
De gezichten van de Duitse voetballers, die al een half uur na de
schitterende 52 zege op Bulgarije een bad namen in hun eigen
hotel, straalden van geluk. Toen ze uit de bus kwamen hadden ze
tevreden geluisterd naar het applaus en het bravogeroep van de toe-
gesnelden „Schlachtenbummler". Franz Beckenbauer bekende: Stan
ley (Libuda) heeft voor ons de wedstrijd gewonnen. Hij heeft voor
treffelijk gespeeld". De beste stopper van Duitsland zei verder: „Wij
hebben geleerd van onze fouten tegen Marokko. In de eerste wedstrijd
hebben wij gerend, tegen Bulgarije hebben wij onze tegenstander
laten rennen".
Ongeveer hetzelfde reageerde
Wolfgang Overath: „Onze betere
taiktiêk was beslissend. Bij zo'n hitte
moet je anders spelen dan normaal.
Zolang we de ba'l in ons bezit hiel
den, kon de tegenstander geen doel
punt maken. Bovendien if nu geble
ken dat we niet zonder specifieke
buitenspelers kunnen. Wij moeten
Stanley allemaal bedanken. Hij was
de beste van ons allemaal". Horst
Hottges de pechvogel in de wed
strijd tegen Marokko: gelukkig, de
schande is uitgewist. We hebben
voor de wedstrijd gezworen te win
nen. Ook de achterstand heeft ons
moreel niet kunnen breken. Nu zijn
we ook niet meer bang voor Peru".
Stanley Libuda was ook na zijn
laatste succes wat flegmatiek. Bijna
gelaten kwamen de volgende woor
den van zijn lippen: „Nou ja, nu
zijn we een stap verder. Dat is toch
ook al iets". Maar hierna werd ook
hij vrolijker: „Eerlijk, op deze dag
heb ik zitten wachten. Ik wou laten
zien wat ik als buitenspeler kan.
Eerlijk, ik was woedend en die
woede heeft mij vleugels gegeven.
Laat Peru nu maar komen".
Carl-Heinz Schnellinger, die een
lamge schram op een scheenbeen had
opgelopen: „Mij maakt het voorlopig
niet uit of we in de kwartfinale
tegen Brazilië of Engeland moeten
spelen. Voorlopig is alleen van be
lang, dat we erin zijn gekomen. Ik
had verwacht, dat de Bulgaren ster
ker zouden zijn. Het tegendoelpunt
heeft ons niets gedaan. We spra'ken
voor de wedstrijd met elkaar af,
wat we onder elke omstandigheid
zouden doen. Bij deze hitte beslist
de betere taktiek, en dat is geble
ken".
Stanley Libuda: de uitblinker in de
Westduitse ploeg.
ROTTERDAM (ANP) Feijenoord
zal in de komende herfst de traditie
voortzetten en als winnaar van de
Europese voetbalbeker uitkomen te
gen de clubkampioen van het Zuid-
amerikaanse continent, Estudiantes
de la Plata (Arg.). „Het bestuur van
Feijenoord," vertelde voorzitter G.
Couwenberg gisteravond, „heeft na
overleg met spelers, manager, trainer
en medische staf, besloten de wed
strijden om de Europa-Zuid-Amerika-
cup (wereldbeker) te spelen."
Gisteravond is er een bespreking
tussen spelers en bestuur geweest en
de spelers waren, ondanks de be
kende bezwaren, voorstander van het
doorgaan van de ontmoetingen.
De twee wedstrijden zullen wor
den gespeeld op data voor of in de
maand oktober. De eerste ontmoeting
zal plaatsvinden in Buenos Aires en
de tweede ontmoeting in Rotterdam.
Een eventueel noodzakelijke beslis
singswedstrijd moet 72 uur na de
tweede wedstrijd plaatsvinden en zal
ook in Europa worden gehouden.
De wedstrijd in Zuid-Amerika zal
worden geleid door een Europese
scheidsrechter en die in Rotterdam
door een arbiter uit Zuid-Amerika.
Feijenoord heeft nog geen overleg
gepleegd met Estudiantes over de
speeldata, maar zal dat, nu de posi
tieve beslissing is gevallen, op de
kortste termijn doen.
CEES KOEKEN klasseerde zich
gisteren als tiende in een amateur
criterium in Stabroek. Bert Broere
bezette de negentiende plaats. De
Belg Roger Loysch ging als eerste
over de streep. Hij had voor de 107
kilometer 2 uur en 50 minuten no
dig.
11111111
Bondscoach Helmut Schön leek ja
ren jonger. Liep hij 's morgens nog
met een benepen gezicht rond, zo
verbaasden de journalisten zich na
de wedstrijd, toen hij hen met open
armen tegemoet liep. „Ik heb nooit
gezegd, dat we in de finale niet
tegen Brazilië wilden spelen. Elke
tegenstander is ons goed. Dat Lohr
vervangen zou worden door Gra-
howsi was reeds in de rust afge
sproken. Beckenbauer heeft een
lichte blessure in het bovenbeen,
daarom heb ik hem vervangen. Maar
hij zal woensdag zeker fit zijn.
Overigens moet ik zeggen, dat ik
over de hele ploeg bijzonder .tevre
den ben. 52 tegen Bulga'rije, daar
kan men trots op zijn. Maar ik wil
toch niet verbergen, dat ik ook te
gen Bulgarije enkele fouten gezien
heb".
Tot slot kwam er nog een kleine
verrassing in het Duitse kamp. „Ik
wil vandaag", zei Schön, „bij uitzon
dering een speler van ons elftal naar
voren halen. En wel Uwe Seeler.
Wat onze oudste man op het veld
aan inzet en ervaring heeft laten
zien was eenvoudig onwaarschijn
lijk". En daarover verbaasden de
aanwezige journalisten zich nogal.
Met een harde schuiver brengt Uwe Seeler liier het vierde doelpunt op zijn naam in de wedstrijd tegen de Bul
garen. De actie van de Bulgaarse doelman Simeonov is net iets te laat.
(Van onze speciale verslaggever)
COMANJILLA Na de wedstrijd
tegen Bulgarije waren de Duitse spe
lers 4 tot 7 pond lichaamsgewicht
verloren. Prof. Schobert meent:
„Dat is bij zo'n broeihitte normaal.
Dezelfde situatie was er na de wed
strijd tegen Marokko. Binnen 48 uur
had iedereen zijn eigen gewicht weer
terug. Het gaat hoofdzakelijk om het
verlies van vocht, dat na het drin
ken weer wordt gecompenseerd."
De dag na de voor Duitsland zo
belangrijke 52 overwinning op Bul
garije werd voor de Duitse selectie
een dag van actieve rust". Bonds
coach Helmut Schön: „De spelers
moeten nieuwe krachten opdoen,
maar tegelijkertijd hun conditie be
houden. Daarbij is het van bijzonder
belang, dat ze dat allemaal met ple
zier doen". In de ochtenduren deden
de Duitsers vrije oefeningen en gym
nastiek, in de namiddag hielden ze
oefeningen met de bal. De spijskaart
vermeldde „krachtvoer"veel eieren
en biefstukken.
Zondagavond is het verkeer in
Leon helemaal in de knoop geraakt.
Soms leek het of de gehele jeugdige
bevolking uit Leon en omgeving zich
op het marktplein, waar ook de
plaatselijke perszaal gelegen is, op
hield. Voor de 30 km van Coman-
jilla naar Leon heeft men doorgaans
20 minuten tot een half uur nodig.
De laatste paar 100 meter naar de
perszaal kostte gisteren nog eens zo'n
tijd.
In het feestgedruis, dat veel op een
carnavalsfeest geleek, speelden ook
de Duitse „Schlachtenbummler", een
overigens weinig leuke, rol. Gewa
pend met allerlei lawaai-instrumen-
ten trokken ze, behoorlijk aangescho
ten, door de binnenstad. Eerst lach
ten de Mexicanen vriendelijk, maar
later schudden ze toch afkeurend het
hoofd.
De Duitsers staan bekend om hun
grondigheid. Ook aan de voorberei
dingen voor het wereldkampioen
schap ontbrak niets. Dat is hen goed
van pas gekomen, want tot nu toe
loopt alles op rolletjes. „Alles gaat
normaal", zei Erich Denser, de mas
seur van de Duitse ploeg. „Ik heb
jarenlange ervaringen in warme lan
den en in die tijd heb ïk een methode
ontwikkeld, waar we nu de vruchten
van plukken."
Er worden weer meer doelpun
ten gemaakt. In 1966 hij de wereld
kampioenschappen in Engeland wa
ren na de eerste 16 wedstrijden in de
(Vier groepen 39 doelpunten gemaakt.
Na het gelijke aantal wedstrijden in
Mexico is er een totaal van 45. De
16 wedstrijden die nu gespeeld zijn
vormen precies de helft van het to
tale aantal als de finale tenminste
niet moet worden overgespeeld. De
meeste doelpunten werden tot nu toe
in groep 4 in Leon gescoord. Duits
land nam met 1 de meeste van de
18 treffers voor zijn rekening. In
Mexico City werden 11 doelpunten
gemaakt, in Guadalajara 10 en in
Toluca-Puebla slechts 4.
(ADVERTENTIE)
(Van onze speciale verslaggever)
GUADALAJARA Middeleeuw
se kloosters of een harem in het
Midden-Oosten zullen net zo geslo
ten zijn. Een zware poort met aan de
bovenrand scherpe punten. Daarvoor
is een dik henneptouw gespannen.
Daarachter moet iedereen wachten.
Een stel Mexicaanse meisjes, bewa
pend met handtekeningenboeken,
een aantal supporters, nieuwsgieri
gen van overal en de journalisten,
die gevraagd werd naar een pers
conferentie van de Braziliaanse
voetbalploeg te komen.
Om tien uur gistermorgen zou die
plaatsvinden. Men wachtte een
kwartier. Niemand te zien.
De poort bleef dicht. Enkelen stap
ten over het henneptouw heen, de
politieagenten werden erg onrustig.
De poort ging op een kier open en
er verscheen een atletisch gebouwde
man in een knal gele pullover.
Vriendelijk complimenteerde hij
de ongeduldige journalisten achter
het touw. Er zouden alleen enkele
informaties over technische proble
men gegeven worden, nee, geen
persconferentie. Dat moest een ver
gissing zijn.
Tussendoor wees de Braziliaan,
die zich als secretaris van de Brazi
liaanse delegatie uitgaf erop, dat hij
majoor in het leger was. Was een
gesprek met Pele niet mogelijk?
Men had een brief voor hem meege
bracht van bekenden uit Duitsland.
Onmogelijk. Pele werd juist gemas
seerd. Of misschien Mario Zagalo?
Hij werd dringend gevraagd voor
een interview voor de Duitse televi
sie in het Jalisco-stadion. Onmoge
lijk, Zagalo moest bij de ploeg blij
ven.
Kon er dan misschien iemand van
de delegatie komen? Onmogelijk. Ie
dereen had een bepaalde opdracht te
vervullen. Op het balcon van het
hermetisch afgesloten Braziliaanse
kamp „Suites Caribe" verscheen een
van de twee reserve keepers. De
meisjes voor het henneptouw krijs-
ten alsof plotseling de Beatles voor
hen stonden. Ze zwaaiden men hun
boekjes, die intussen met handteke
ningen van de aanwezige journalis
ten waren aangevuld. De voetballer
op het balcon wuifde verlegen terug
en verstopte zich onmiddellijk daar
na achter een krant. Beneden zag
men nu de snor van Rivellino door
een spleet in de jalouzieën. Weer
het doordringende gekrijs van de
meisjes. De zonnenschermen werden
snel weer helemaal afgesloten.
Opnieuw ging de grote poort op
een kier open. De leider van de
delegatie, Coutinho, niet te verwar
ren met de vroegere international
van dezelfde naam, kwam naar bui
ten, Hij sprak voortreffelijk Engels.
Maar hij zei bijzonder vriendelijk
niet anders dan dat het hem speet.
„Jammer genoeg kan ik niets doen",
zei hij. „Niets aan te doen". De
poort ging verder open. Een zwarte
limousine reed naar buiten. Naast de
chauffeur zat een breed geschouderd
persoon. Achterin, half liggend, een
speler. Men herkende Jair. De fabe
lachtige vleugelspeler, met een siga
ret tussen de vingers. En dan einde
lijk, kwam Zagalo, de trainer.
Hij wuifde naar de journalisten.
Nu mochten ze over het touw heen
komen. Bijna een uur hadden ze
gewacht. Glimlachend beantwoordde
de man, die in 1958 en 1962 als
linksbuiten van Brazilië wereldkam
pioen werd, de vragen. Niets van
belang. Dan kwam sijmor Fontana,
vertegenwoordiger van het Duitse
merk voor voetbalschoenen in Zuid-
Amerika, die ook de Braziliaanse
voetballers premies uitbetaalt als ze
zijn schoenen dragen. Zagallo zei nu
praktisch niets meer. Hij beloofde
wel nog naar het Jaliscostadion te
komen voor het televisie-interview.
Hij kwam ook. Blijmoedig ant
woordde hij op alle vragen. Waarom
zijn de spelers zo afgesloten van de
buitenwereld als zaten zij in een
harem of klooster? In 1958, 1962 en
1966, jaren waarin twee keer de
wereldtitel werd behaald, sloot Bra
zilië zich toch ook niet zo op? „Wij
willen winnen", zei Zagallo laco
niek. „Daarom is „Suites Caribes"
dezer dagen een harem. Een harem
echter alleen voor mannen.
1 kg wijtingfiiets,
80 gr bloem, 1 ei, zout,
1 dl. melk, slaolie of
frituurvet.
De filets door een deegje
halen van bloem, ei, zout en
melk en goudbruin bakken
in dampende slaolie
of frituurvet.
Warm opdienen.
Kostelijk!
Vraag recepten bij
uw vishandelaar
of bij het
Produktschap voor
Vis en Visprodukten,
Waesenaarseweg 20,
Den Haag.
MEXICO STAD De Israëlische
trainer Emanuel Schefer toonde zich
uitermate tevreden met het gelijke
spel van 1-1 tegen Zweden, hoewel
hij niet verheelde dat Israël in de
laatste vier minuten de overwinning
had kunnen grijpen. „We wisten van
af het begin dat de Zweden er stevig
tegenaan zouden gaan. Zij zijn pro
fessionals en wij amateurs". Gevraagd
naar de nogal toegeeflijke houding
van de scheidsrechter zei Schefer:
„De scheidsrechter heeft altijd gelijk.
Ik heb nooit kritiek op hem". De Is
raëlische trainer voegde eraan toe:
„Ik ben gelukkig dat we tenminste
een punt mee naar huis kunnen ne
men". De Zweedse trainer Ove Berg
mark zei nog steeds te geloven in de
Zweedse kansen om de kwartfinales
te hereiken. „We verloren vandaag
een punt, maar we hebben nog steeds
een kansje om bij de laatste acht te
komen. We hebben in de tweede helft
van alles geprobeerd om het winnen
de doelpunt te maken, maar de Isra
ëlische verdediging was bijzonder
hecht".
De manager van het Engelse elftal
Sir Alf Ramsey omschreef het duei
tegen Brazilië als een strijd tussen
twee gelijkwaardige ploegen. „Er was
bijzonder weinig verschil. Brazilië
won omdat het de kans, die het kreeg,
benutte". Hij zei dat de verdediging
nog altijd het zwakste deel van de
Braziliaanse ploeg is. „Maar we wa
ren niet in staat te profiteren van de
kansen die we kregen".
De Engelse manager gaf echter toe
dat zijn eigen verdediging op het punt
van instorten had gestaan in de perio
de, die voorafging aan het doelpunt
van Jair. „Onder die vloedgolf van
aanvallen kon onze verdediging zich
bijna niet staande houden". „Maar",
zo vervolgde hij„De spelers zijn ver
re van gelukkig met het resultaat. Ze
hebben nog een kans zich te kwalifi
ceren voor de kwartfinales en ik
denk dat ze zich spoedig hersteld zui
len hebben van deze nederlaag".
Sir Alf Ramsey wil geen antwoord
geven op de vraag of het effect van
de hoogte en de grote hitte van in
vloed was geweest op zijn spelers. Hij
zei alleen: „Ze zijn erg vermoeid".
De Braziliaanse manager Mario Za-
gazlo wilde best toegeven dat hst
laatste fluitsignaal van scheidsrechter
Klein voor hem een enorme opluch
ting had betekend. „Ik heb tijdens de
wedstrijd geen moment geloofd dat
onze overwinning zeker was. In deze
wedstrijd kon op elk moment van al
les gebeuren. Het ging zo gelijk op
dat ik geloofde dat het team dat het
eerste doelpunt maakte, zou winnen".
Beide ploegen hadden evenveel kan
sen. Tegen het eind werd Engeland
erg gevaarlijk met die hoge pases
door het midden, want de Britse aan
vallers hadden meer lengte dan mijn
verdedigers".
Coach Herman Carrasco van El Sal
vador vond dat zijn ploeg in de eer
ste helft uitstekend had gespeeld. „Er
is niets waarom ik kwaad zou kun
nen zijn op m'n jongens. Ze hebben
gedaan wat ze konden en eigenlijk
zelfs meer". Minder tevreden was de
Mexicaanse trainer Raul Cardenas.
„Slechts in de tweede helft heb ik
met voldoening naar ons spel geke
ken. Voor de rust speelde de ploeg
geremd en nerveus. Het eerste doel
punt werd voor ons het gelukkige
keerpunt".
Dr. Stefan Boskov was diep teleur
gesteld over de Bulgaarse prestaties
in Leon. „Wij hebben beduidend be
neden onze normale vorm gespeeld,
maar ik geloof niet dat daarvoor een
speler verwijten kunnen worden ge
maakt. We hebben hier een heleboel
geleerd en dat zal ons helpen in de
toekomst beter te spelen. Naar mijn
mening zijn de Europese ploegen in
dit kampioenschap duidelijk in het
nadeel door de combinatie van grote
hitte en ijle lucht. Acclimatiseren is
geen kwestie van twintig dagen, uf
twintig weken. Je kunt je topvorm
slechts bereiken als je hier twintig
jaar bent".
(Van onze speciale verslaggever)
MEXICO Iemand heeft de go
din der overwinning, die met een
mild glimlachje naast de bronzen
leeuw een lauwertakje ophoudt aan
de voet van de zuil, een sombrero
opgezet. Ze hebben de eerste treden
van het gedenkteken betreden. He
lemaal bovenaan valt het zonlicht op
de vergulde engel. Ze wenken met
honderden vlaggetjes en uit duizen
den kelen klinkt: „Mexico, Mexico,
Mexico". Een van hen heft de arm
op en maakt met twee vingers met
V-teken. Hij begint het volkslied te
zingen. Zeven, twintig, tachtig, drie
honderd armen en stemmen volgen.
Een krantenjongen laat de pakken
met het zojuist gedrukte nieuws
pardoes op de grond vallen waar hij
staat. In dikke, vette letters wordt
de overwinning verkondigd: Mexico
heeft El Savador verslagen, 40.
Het teken met de twee vingers van
de rechterhand die een V-teken vor
men, gebruiken de jonge mensen
ook voer „love". In de schaduw van
de bronzen leeuw staan twee men-
sen, zij kussen elkaar. De godin der
overwinning glimlacht intuSsen over
de goeden en de kwaden, over de
winnaar en verliezer heen. Neen,
verkeerd, er zijn vanavond alleen
overwinnaars.
Trlaloc, zoals de god van de regen
bij de Azteken heette, draagt een
deel bij. Ergo: de regen valt in
plenzen neer. Maar wat geeft dat?
Beneden op de schitterende Avenida
Paseo de Ia Reforma, een laan die
de Habsburger Maximiliaan vroeger
liet aanleggen, hebben ze met dui
zenden tegelijk him auto's laten
staan en rennen naar het monument
toe. Zingend, schreeuwend en han
den klappend. Iemand heeft de vlag
van El Savador bij zich. Hij wordt
gevierd als een generaal. Nu wordt
er in koor gebruld: „Brazilië, Mexi
co, Brazilië, Mexico". Alleen Brazi
lië staat Mexico nog in de weg.
Twee, drie oude auto's scheuren,
beladen met elk minstens twintig
hysterische Mexicanen, rond het
bloemperk. Joost mag het weten hoe
ze die vehikels daar hebben gekre
gen. Een wagen ramt met het voor
wiel de betonnen rand, het spatbord
vliegt er af, hij remt. Het achterop
komende vehikel kan niet zo snel
remmen. Er kraakt iets als blik
tegen blik botst. Beide chauffeurs
stappen uit en omhelzen elkaar. Wat
wil zo'n schrammetje zeggen als
Mexico met 40 van El Salvador
heeft gewonnen? Een politieagent,
die alles zag, glimlacht net zo mild
als de godin der overwinning.....
Ze dragen de dunne jurkjes,
bloesjes en overhemden, die ze ook
tijdens de hete dag aan hadden. Nu
zijn de kleren door de regen door
weekt en daardoor doorzichtig ge
worden. Maar wat geeft het? „Mexi
co, Mexico, Mexico". Zomaar iemand
grijpt de verbaasde vreemde bij de
arm en dwingt hem te knielen. En
dan blijft er niets anders voor hem
over, dan mee te krijsen, „Mexico,
Mexico, Mexico".
Ach, wanneer de Mexicanen nooit
zouden verliezen, ze zouden heel
beslist niet de beste, maar zeker wel
de uitbundigste winnaar van het
wereldkampioenschap zijn.
