„De radio raakt
steeds
meer m
KOFFIEMELK
literfles 8°/„
CAPUCUNERS ntemin
v«
BUST droogkokend pak 1 kg us 149
TUTTI FRUTTI zak 200 gr
CHIPS reuzezak paprika of naturel os
ZOUTE PINDA'S zak 500 gr m 159
ZOETE SPAANSE WUN KT 2*245
PUTRIS SALATA lies 0.50 liter Hf 139
[eerlijke prijzen
LETTY KOSTERMAN VINDT TELEVISIE EEN GROTE VLEESMOLEN
nu
nu
Vauxhall Viva 6«294f
HET TEAM VAN HUISVROUWEN
UW HUISVROUWEN ADVIES-VOORDEELVAN DEZE WEEK;
Singing swinging
R
SUPER
SUPER
SUPER
SUPER
Bekijk 'm nuchter: een complete gezinsauto en ook een sportieve wegwezer. Véél meer dan vier
wielen met een koepeltje erop. Ontdek v»at een objectieve vergelijkingstest
tussen 8 concurrerende auto's uitwees:
Vauxhall Viva-winnaar op alle punten.
Garage R. R. Visser Parkeerterrein Terneuzen Tel.: 01150-7900
SHOWROOM Noordstraat 102 Terneuzen Tel.: 01150-2400.
vat een objectieve vergelijkingstest
O Vauxhall van General Motors
Maandag/dinsdag 16/17 februari 1970
DE VRIJE ZEEUW
(Van onze showredactie)
AMSTERDAM Op weg naar Hellenburg 37 een functionel
woondoos, die voorlopig nog onzichtbaar blijft in de versteende tuin
stad Buitenveldert welt spontaan de gedachte op, of het eigen
lijk nog wel zin heeft om te gaan praten over het televisieprogram
ma „Opmaat". Nu de VARA dit ondergeschoven kind wreed de nel
heeft omgedraaid, is het voorgenomen loflied immers gedoemt
een grafrede te worden in het bijzijn van de treurende nabestaan
den. Is het in dat geval niet beter om het bezoek te laten vallen ei
te volstaan met bloemen?
Achteraf blijkt pas, dat de bewo
ners van Hellenburg 37 de doodklap
alweer aardig te boven zijn. Ze zijn
liet er wel over eens, dat de VARA
de samenstellers van Opmaat wat
meer tijd hadden moeten gunnen.
„We zochten nog naar de definitie
ve vorm, toen we ai te horen kre
gen dat het niet meer hoefde. Dat is
natuurlijk sneu". Is dat al het com
mentaar?
Letty Kosterman kijkt aandachtig
naar haar man, die vanaf de bank
cursief aan de nabeschouwing deel
neemt. „Akkoord", zegt ze, „op de
avonden, waarop vroeger Opmaat op
het scherm kwam, willen we ook nog
wel eens een protestje laten horen.
Wij zijn fanatieke televisiekijkers,
soms denk ik wel eens: we zijn er aan
verslaafd. Dan riidpn wo als gekker
naar huis, omdat over vijf minuten
Farce Majeur begint. Als de omroep-
ster nu 's woensdags zegt dat hel
komt, schreeuwen we met zijn twee-
en: „Wij willen Opmaat, Wij willen
Opmaat. Dat lucht lekker op".
„Opmaat was te kort", stelt haar
man somber vast, „je kon nergens
diep op ingaan. Dat vind ik een groot
bezwaar".
.„Ho ho", zegt ze, „als je- dat zo
zegt, denkt meneer meteen, dat me
vrouw Kosterman erop gebrand was
om haar licht te laten schijnen op de
betere echtscheidingsvoorwaarden en
de adoptiebepalingen. En op dat
punt heb ik juist zo goed als geen
eerzucht. Ik vind, dat je voor zulke
onderwerpen erg veel mee moet bren
gen, ik laat het graag over aan spe
cialisten als Hedy d'Ancona en Jean
ne van Munster. Die weten er ten
minste zinnige dingen over te vertel
len".
Terzijde vanaf de bank: „Letty
zoekt het meer in de richting van
een personality-show" Zoiets als Wil
lem Duys doet." „Willem Duys", roept
ze verbijsterd, ze kauwt enkele secon
den op de naam en spuwt hem dan
korzelig op de salon,lafeL „Iftr-ben geen
geen witzenverteüer. Als ik een leu
ke bak ga vertellen, wordt het een
droefenis. Ik zodk het liever in de in
timiteit, ik houd van een program
ma met warmte".
ue LCiev vue uuuuungeiu^.ig. in een
van de uitzendingen had ik een man
uit Hoogeveen, die zijn fluit kwam de
monstreren. Zijn zelfgemaakte fluit
je, dat hij in grauw papier uit Dren
te naar Hilversum had gebracht. Die
man stapt uit de trein en denkt er
niet over om een taxi naar de studio
te nemen, dat doet hij in Hoogeveen
ook niet. Hij gaat dus lopen en komt
buiten adem in de studio wdar de
floormanager meteen twee grote
blauwe kringen om zijn voeten tekent
Die man komt na een paar uur ont
redderd bij me en zegt: „Mevrouw
Kosterman. Luistert dat nauw. Mag
ik niet uit die kringen als ik op mijn
fluitje blaas?".
Begrijp je, die man is volledig in
de war, voordat hij een noot gebla
zen heeft. Die krijgt tussen de mid
dag een uitsmijter in de kantine en
voor de rest moet hij met zijn poten
in die kringen blijven staan. Ga op
die manier maar eens een lekker
ontspannen programma maken".
Feestje
Vleesmolen
Had Opmaat de voorgeschreven
temperatuur?
Ze denkt na. Is inmiddels devoot
op een kinderlijk laag rotankrukje
aan het voeteneinde van haar onder
vrager gaan zitten. „Luister", zegt ze
„televisie is in feite een grote vlees
molen. Bij de radio ken je iedereen,
daar is de intimiteit een vanzelfspre
kende zaak. Ik zou de radio dan ook
voor geen goud willen missen. Bij te
levisie liggen de zaken heel anders
Daar lopen tien, twintig mensen om
je heen. Mensen met draadjes in hun
oor, die onbegrijpelijke dingen zeg
gen. Dat maakt de kans op paniek
groter. Als ik tussen de repetities
voor Opmaat in de kantine een kop
koffie ging drinken, dacht ik: „Waar
om knikt die man zo vriendelijk
naar me?". Ik wist niet eens, dat hi;
in hetzelfde programma zat".
De gasten hadden dat gevoel nog
sterker. Die kwamen met grote blau
we paniekogen de studio binnen en
werden aan bun lot overgelaten. Ik
heb het ook tegen de regisseur ge
zegd. Ik zei: „Rinus, dat loopt fout'
We hadden in Opmaat altijd een los
makertje. Een jongen met een gek
ke eend. De vrouw met de neus, die
kwamen van heinde en verre en voe'
den zich in die vreemde wereld v
In afwachting van een nieuwe kans
om de buis te annexeren, heeft ze
zich nu weer teruggetrokken in het
veilige radio-bastion, waar ze drie
programma's moeiteloos aan de praat
houdt. „Voor mij is elke uitzending
een feestje", bekent ze. „Als ik za
terdags voor dag en dauw in de au
to stap, heb ik altijd het gevoel, dat
ik naar een party ga. Neem Z.O.-135,
dat gaat life de lucht in en ik moet
dus om zes uur op. Dat lijkt een on
christelijke tijd, maar je went er aan
als Z.O. straks is afgelopen, sta ik
waarschijnlijk zaterdags toch om zes
uur op
Ik vind life-programma's zalig.
Naar Z.O.-135 luisteren zo'n miljoen
mensen en die heb je allemaal om
je h Als je bezig bent. Je weet,
erels in pyjama's tussen zit-
.ensen die een beschuitje sme-
_n. Mensen die op je rekenen. Dat
hele gekeutel werkt ongelooflijk in
spirerend.'
In dat zaterdagmorgenprogramma
kan ik een hoop van mezelf kwijt. Je
moet voortdurend alert zijn, je moet
de zaak plezierig houden. Ik ben een
perfectioniste, ik houd van mijn ei
gen taal, ik heb er ontzettend de pest
in als er iets fout gaat. Toch ben ik
nooit echt bang. Ik ben alleen plezie
rig gespannen en dat duurt tot na de
uitzending. Dan komt de reactie: ik
voel me laveloos en zou spontaan op
de grond kunnen gaan liggen ronken.
Ik geloof, dat ik mijn angst gewoon
opzout.
Mu man-interest'
Dan doe ik ook nog Plaats Gevon
den. Je trekt dan het land in en
praai, met een zaal vol mensen. De
plaatselijke amateurs zetten hun bes
te beentje voor. Je kletst met .een
man die een hoop van zijn stad weet.
Ja, wat kan ik daar in kwijt? Mis
schien mijn „Luman-interest". Je
komt in aanraking met mensen, die
je in je eigen leven nooit tegen komt
Ik vind, dat zulke ontmoetingen erg
nuttig zijn, want je loopt bij radio en
televisie voortdurend het gevaar, dal
je alles beoordeelt vanuit je eiger
Gooise club. In Hilversum en Amster
dam wordt de wereld gemaakt vin
den zij en daarbuiten is alles waai
deloos. Ik heb zelf een hoop kritiel
op die incrowd-mentaliteit. Ik vine
het ook verloren tijd om in de Jongi
Haan met de mensen uit het vak kar
nemelk te drinken en te zwetser
Maar als je dan de moeite neemt or
de provincie in te trekken, zijn de re
acties meestal bedroevend. Met Z.O,
135 hebben we het geprobeerd. Jt
ging dan naar Den Bosch en de VA
RA stuurde wat mensen mee, die
vragen konden beantwoorden. Weet
je wat je dan kreeg? Een man, die
vroeg waar Herman Wigbold zat eri
als je het had uitgelegd bleek zijn e-
nige probleem het vullen van zijn
VARA-aansteker te zijn. Ik heb zeil
een vrouw te woord gestaan, die
vroeg of ik verstand had van opberg-
mappen Ze had er een voor haar ra-
diogids en de rug was losgegaan. Als
je zo'n reactie hoort, denk je toch
„Wat doe ik hier eigenlijk?"
Ik ben gek op spelletjes
l\a vier uur s middags begon mijn
leven pas, dan kwam het toneel, het
cabaret. Ik kreeg van de AVRO 2000
gulden per jaar en voor dat geld heb
ik tientallen programma's gemaakt
en gepresenteerd. Achteraf zeg je:
„Het is een schandalige fooi". Maar
ik moest toch zo nodig? Ais ik als
kind naar de radio luisterde dacht ik
al: „Het moet geweldig zijn om met
andere mensen dingen te bedenken,
die worden uitgezonden"
En de ijdelheid. fioe zit het daar
mee?
„Ik ben ijdel", geeft ze toe, „maar
anders dan de meeste vrouwen. Niet
doorzichtige glamorous-toer van
„meid, wat zie je er mooi uit". Ik
vind het jofeler, als ze zeggen: „Dat
heb je op een intelligente manier aan
gepakt". Ik ben ijdel op een manier
die ik zelf niet vervelend vind".
Na een kort gewetensonderzoek:
om bekijks te hebben. Daar ben je
„Natuurlijk vind ik het ook geweldig
vrouw voor. Ik was een van de eer
sten in Nederland die een maxi-jas
had. Ik ga in de Bijenkorf met opzet
niet met de lift, want dan kan ik niet
in mijn maxi-jas van de trap af schrij
den. Dat is een kunst apart.
Weet je wat ik ook fijn vind. Om
een broekpak aan te trekken en op
een klein wit fietsje door Buitenvel
dert te scheuren. En goeie sieraden
en mutsen, dat is het ook wel. Neen',
laten we het er maar op houden, dat
ik ijdel ben. Ik zou een enorme trut
zijn als die dingen me koud lieten".
Ze noemt zich ook een „typisch
VARA-vrouwtje". Ik voel me geluk
kig bij die omroep. Dat is een kwes
tie van engagement. Het is je hou
ding tegenover de dingen in >de we
reld. Of klinkt dat te dik. Schrap het
dan maar weer. Zet maar, dat er bij
de VARA geen'benauwde kliekjes
sfeer hangt".
Feit is, dat ze onder de vleugels
van de kraaiende haan. pas reële
kans heeft gekregen. Ze heeft repor
tages en interviews gemaakt en toen
Bert Garthoff definitief terugkeerde
naar zijn zondagse dauwtrappers,
nam ze de walmende fakkel van „Dit
is uw leven" over. Daarna volgde Ro
tonde, de voorloper van Z.O.-135,
waarmee de VARA een geslaagde
aanval deed op fiet KRO-feestneuzen-
programma Dj inn.
En dan natuurlijk de hartelijke ra
dio-spelletjes, waarin ze landelijke
vermaardheid heeft gekregen. Ze
geeft het stralend toe: „Ik ben gek
op spelletjes. Een rubriek als „Ver
haal halen" doe ik erg graag. We
krijgen dan de laatste twee regels
van een verhaal en moeten de rest
reconstrueren. Je kunt er alles in
kwijt. Je moet je hersens laten wer
ken, je moet gevoel voor de taal heb
ben en een flinke dosis humor kun
nen opbrengen. Het is alleen jammer
dat er zo weinig mensen naar luis
teren.
Toch ben ik ervan overtuigd, dat
de radio ook nu nog enorme kansen
heeft. Je merkt het trouwens om je
heen: de radio raakt steeds meer in.
Alleen de tijd waarop ernaar geluis
terd wordt, verschuift. Vroeger was
alles geconcentreerd op de avonden,
nu op de dag. Ik denk er ook niet
aan om de radio los te laten. Ik wil
wel een televisie-programma, een
personality-show van een uur met
een fijn team van medewerkers. Ik
houd er niet van om verantwoorde
lijkheid alleen te dragen. In de groep
heb ik de meeste lol"
volgt een snelle ontnumng van tte
Utrechtse cabaretgroep, waar ze in
de vijftiger jaren met handgemaak
te liederen schitterde. „Op een gege
ven moment heb ik me aangemeld
voor een auditie van de oprechte au
teur. Ik wilde wel eens van een an
der horen, wat ik kon, want zelf vond
ik het lang niet zo slecht. Ik heb het
gebracht tot de landelijke finale en
daarna kreeg ik van het komische
duo Van der Zee-Lugtenburg het aan
bod om voor de AVRO te gaan wer
ken. Ik vond het al lang prachtig. Ik
was onderwijzeres maar dat lustte ik
niet meer. Ik had het alleen gedaan
vanwege de korte werkdagen en voor
de rest vond ik er geen moer aan.
Terwijl van de plaat, waarop Ja
mes Last bewerkingen van Neder
landse volksliedjes laat horen, al
zo'n 200.000 exemplaren zijn verkocht
moet Freddy Golden met 500 ver
kochte exemplaren genoegen nemen.
„Een verzameling van Nederlandse
volksliedjes in moderne stijl" noemt
Artone, onder welk label de plaat
werd uitgebracht deze verzameling.
Die ball-room-achtige „moderne stijl"
is echter nogal saai. We horen dan
maar liever de liedjes in oude stijl.
En dan ook liefst gezongen; dat
'.oemkoor op de achtergrond werkt
hoogst irritant. En dan staat er nog
op de achterkant van de hoes (op de
voorkant ontstellend en wel, u raadt
het nooit: een meisje op klompen en
in mini en nog een molen toe): „A
truly enjoyable set, wich should ap
peal to a wide variety of listeners in
many countries". We vrezen het erg-
;te voor Paul Visser, die deze „li-
ier notes" aanbracht.
Swinging and swinging; a med
ley of Dutch folk-songs in modern
style, Freddy Golden met koor en
orkest. Artone Stereo IHD.I -3189.
JAN HüSJtEN
Heden nam God tot Zich geheel onverwacht,
voorzien van het Sacrament der zieken, onze
lieve, goede en zorgzame moeder, behuwd- groot-
en overgrootmoeder, mevrouw
MARIA COLETA DE SCHEPPER
weduwe van de heer
Hendricus, Johannes van de Velden
op de leeftijd van 82 jaar.
Terneuzen: Rosa van de Velden
Geleen: M. L. Cornelissen-v. d. Velden
L. Cornelissen, kinderen en
kleinkinderen
Terneuzen: J. L. B. Claessens-v. d. Velden
L. Claessens en kind
Middelburg: J. Ch. M. van de Velden
I. R. S. v. d. Velden-Rammeloo
en kind
Terneuzen, 14 februari 1970.
Hondiusstraat 3
De gezongen uitvaartdienst waarbij u beleefd
wordt uitgenodigd zal plaatshebben op woensdag
18 februari a.s. in de Triniteitskerk te Terneuzen
om 10.00 uur. Samenkomst bij de kerk.
- 7K16-21-2.
rijzen
Eerlijke prijzen voor goede kwaliteitsprodukten!
VéGé stelt kwaliteit als eerste eis. Natuurlijk zijn de
produkten laaggeprijsd. Dat is voor VéGé een van
zelfsprekende zaak. Maar daarnaast ziet VéGé toch
nog kans om met extra lage aanbiedingen te komen.
Prijswijzigingen voorbehouden
VéGé laat zich, wat haar
eigen produkten betreft,
adviseren door een team
van huisvrouwen, onder
voorzitterschap van me
vrouw Henriet van Aelst.
Deze dames testen de pro
dukten van VéGé op prijs,
kwaliteit eri doelmatigheid.
VpGé neemt deze adviezen
van huisvrouwen, zoals u,
degelijk ter harte! VéGé
stelt kwaliteit als eerste eis
voor haar produkten. Het
lager dan laag in de aan
biedingen en reclame van
zovele levensmiddelenbe-
drijven, is voor VéGé de ge
woonste zaak van de wereld
De combinatie kwaliteit en
toch een voordelige prijs,
daarin herkent u VéGé.
129
- mmmmmm
Bij fl,- aan boodschappen heeft u recht op
1 koopzegel met meerwaarde en bovendien
gratis geldzegels bij VéGé-produkten.
18 modellen vanaf 5.620,excl. B.T.W.
u^/viviviv rivgvrv^iVIt Tt/W lliVUl Udli VlCl
