Gevangenisstraf voor bezetters
„Maagdenhuis"
PONTIAC
Actie „veilig uit - veilig thuis"
V
AJSBswl
Twee uur rijden,
een kwartier rust
ver weg?
2 uur rijden
1/4 uur rust
drinkjijenrijik
blije gezichten, fijne horloges
P0HTIAC TIJD JUISTE TIJDI
't wordt tüd. dat u er óók sen draagt
Pagina 2
DE VRIJE ZEEUW
Vrijdag 13 juni 1969
Eerste uitspraak
Leider?
Applaus
Verdediging
Het tweede
vonnis
Vrijspraak
Buiten
de rechtszaal
Boe-geroep
Aula bezet
Ontruimd
VERZENDING
ZEEPOST
Staking bil
Rolls Royce
Ervaring
- AGENDA
Twee meisjes
verdronken
Betonnen plafond
van fietsenstalling
ingestort
Buitenland
(Vervolg van pag. 1)
Wanneer het openbaar minis
terie in dit geval van massaal
verzet verstek zou laten gaan,
zou het tekort schieten in zijn
opdracht om rechtsorde en open
bare orde te handhaven", zo zei
de officier van justitie.
„Tegen de wil van de rector-
magnificus in is men binnenge
komen met de bedoeling het
Maagdenhuis te bezigen voor een
actie tegen het universiteitsbe
stuur, een in wezen vijandige
daad". Deze vijandigheid bleek
volgens mr. Abspoel ook uit het
barricaderen van de deuren en
de bekogeling van de politie bij
de verwijdering van de lucht
brug. „Ik stel hierbij vast, dat
het gebruik van de traangas-
bommen door de politie een ge
rechtvaardigde verdediging as
tegen deze bekogeling. De on
aangename gevolgen van het ge
bruik van traangas komen uit
sluitend voor rekening van de
genen, die de politie hebben aan
gevallen".
De politierechter veroordeelde
Paul V. wegens lokaalvredebreuk
tot vier weken gevangenisstraf.
deeld tot zes weken gevangenis
straf.
In zijn tweede requisitoir gaf
de officier toe niet competent te
zijn om te oordelen over de ach
tergronden. Het was alleen zijn
taak het weden-echtelijk optre
den van de studenten in de be
staande rechtsorde te plaatsen.
Van overmacht was in dit geval
geen sprake.
Mr. Abspoel was ervan over
tuigd dat Ton Regtien een van
de meest verantwoordelijke was
voor de Maagdenhuisaffaire. Hij
hield rekening met een vroegere
veroordeling van verdachte in
verband.'met het bezetten van
het Mexicaanse consulaat en
eiste daarom een gevangenisstraf
van drie maanden.
Ton Regtien bestreed de be
wering als zou hij de leider van
de bezetters zijn geweest.. „Als
u in het Maagdenhuis was ge
weest, had u zelf kunnen zien
dat er van enig leiderschap geen
sprake was", aldus verdachte.
Vijf uur na het begin waren
alle dertig zaken van de. och
tendzitting behandeld. De eerste
scholier die terechtstond, een
18-jarige leerlingfotograaf kreeg
een boete van 150, een 19-ja-
rige kelner een boete van 200
plus drie weken -orwaardelijk.
Een 21-jarige toneelspeelster
werd veroordeeld tot een week
voorwaardelijk en een boete van
300.
De publieke tribune gaf her
haaldelijk met een luid applaus
instemming te kennen met het
geen de studenten of hun ver
dedigers naar voren brachten.
Een paar keer werd van de tri
bune het verzoek aan de politie
rechter gericht luider te spreken,
omdat men zijn vonnissen niet
kon verstaan.
Een groep van verdedigers
overhandigde aan de rechter een
bundel pleitnotities, waarin de
verdediging voor alle zeshon
derd bezetters was samengevat.
Als sprekers traden op mr. P.
Smidt van Gelder, die de strikt
juridische kant van de zaak be
lichtte; mr. F. W. Grosheide, die
het politieke aspect van de af
faire uiteenzette, en mevrouw
mr. E. Jesserun d'Oliviera, die
de universitaire achtergronden
besprak.
Mr. Smidt zei dat de rechter
niet de aangewezen instantie is
om over de fundamentele pro
blemen van deze zaak te oor
delen, laat staan ze op te lossen.
Het strafrecht behoort een uiter
ste remedie te zijn. In het onder
havige geval vond hij, dat de
overheid te prematuur naar dit
middel heeft gegrepen.
Hij kwam tot de conclusie, dat
er bij het bezetten van 't Maag
denhuis geen sprake is geweest
van wederrechtelijk binnendrin
gen, zodat volgens hem de dag
vaarding nietig moet worden
verklaard.
Ook zei hij, dat niet gesproken
kan worden van enige schuld
omdat de studenten na de uit
latingen van de minister onlangs
in de tweede kamer, waarbij hij
het middel van bezetting door
studenten in Tilburg niet af
keurde, er van mochten uitgaan,
dat het bezetten van gebouwen
'n geoorloofd, althans niet straf
baar, middel is.
Hij wees hier op artikel 40 van
net wetboek van strafvordering,
waarin wordt gezegd, dat iemand
niet strafbaar is, die een feit be
gaat waartoe hij door overmacht
is gedrongen. „Hieronder valt
ook psychische dwang". Daarom
vroeg de verdediger ontslag van
rechtsvervolging.
De politierechter, die de dag
vaarding juist achtte, verwierp
het beroep op overmacht en' af
wezigheid van schuld. „De mi
nister heeft zeker niet tot het
bezetten van het Maagdenhuis
geadviseerd", zo luidden zijn
woorden. Hij achtte bewezen,
dat de oud-voorzitter van de
A.S.V.A. zich schuldig had ge
maakt aan artikel 139 betreffen
de lokaalvredebreuk. Rekening
houdend met het -feit, dat ver
dachte een leidende rol heeft ge
speeld, veroordeelde de politie
rechter hem tot vier weken ge
vangenisstraf.
Paul Verheij wees in zijn laat
ste woord op de politieke inti
midatie van de overheid. Hij
haalde voorbeelden aan het op
treden van de politie tijdens de
bezetting van het Maagdenhuis,
in het bijzonder het werpen met
traangasgranaten. „De bezetting
was een daad van overtuiging
en intimidatie heeft op ons op
treden geen enkele invloed". Hij
besloot: „En dit geldt niet alleen
voor mij maar ook voor de an
dere Maagdenhuisbezetters. Wij
zetten de strijd voort".
De tweede verdachte, de 30-
jarige Ton Regtien, werd na een
eis van drie maanden veroor-
De derde verdachte werd con
form de eis vrijgesproken. Het
betrof de 20-jarige Annette
Apon, een leerlinge van de Ne
derlandse filmakademie, die in
opdracht van een van haar do
centen met nog drie studenten
in het Maagdenhuis was geweest
om van de bezetting journaalop
namen te maken.
Twee andere verdachten, stu
denten, werden na een eis van
300 en drie weken voorwaar
delijk veroordeeld tot 200 en
de gevraagde voorwaardelijke
straf.
De eerste niet-student, de 23-
jarige typograaf Peter B. werd
na een eis van drie maanden tot
acht weken gevangenisstraf ver
oordeeld. De officier zei dat Pe
ter B. een man is, die bij alje
rellen is betrokken of hij er iets
mee te maken heeft of niet en
die op alle manieren bezig is de
openbare orde te verstoren.
De berechting van de Maag
denhuisbezetting had honderden
jongelui naar de omgeving van
het paleis van h'stitie getrok
ken. Voordat de zitting begon,
had zich al een groep bij de in
gang van de zaal van de politie
rechter in de Lange Leidse-
dwarsstraat geposteeidie snel
aangroeide. De jongelui hielden
zich bezig met het zingen van
liederen, waarbij ze op guitaren
werden begeleid. De politie liet
ze hun gang gaan.
Nadat binnen de zaak was be
gonnen kreeg de samenscholen
de groep versterking van een
geluidswagen met aan de micro
foon Marian Greidanus, die tij
dens de Maagdenhuisbezetting
omroepster was van de klandes-
tiene zender „De vrije maagd".
Uit de geluidswagen werd aan
gegeven welke strijdliederen
dienden te worden aangeheven.
Tevens werden verdachten op
geroepen bij de wagen de laat
ste instructies voor de proces
voering te komen vernemen.
bewaking aanwezig van de rijks
politie. Om op alles voorbereid
te zijn surveilleerden binnen-ook
een aantal brandwachts.
Toen Paul Verheij naar buiten
kwam en via de microfoons van
de geluidswagen vertelde hoe
het vonnis was uitgevalen, ging
een luid boe-geroep aan 't adres
van de politierechter op. Verhe-'J
deed uitvoerig verslag van de
zitting en riep op „de strijd voort
te zetten".
Nadat de zaak tegen Ton Reg
tien was afgehandeld, formeer
den de demonstranten een op
tocht met de bedoeling naar het
actiecentrum in de Oude Man
huispoort te gaan. Toen zij langs
de aula van de universiteit aan
het Spui kwamen, werd het plan
gewijzigd. Besloten werd de aula
te bezetten, zoals Bertus Hen
driks, oud-voorzitter van de
A.S.V.A. en lid van de bezet-
tingsraad van het Maagdenhuis,
zei „als antwoord op de klasse-
justitie". De aula werd tot ac
tiecentrum uitgeroepen. Volgens
een schatting trokken 500 per
sonen de aula binnen. Enkele
tientallen arbeiders bleven bui
ten staan.
Op verzoek van het presidium
van de universiteit was sinds
kwart voor één een tiental poli
tiemannen ter bewaking in het
naast de aula gelegen Maagden
huis aanwezig.
In ,de aula bevonden zich rond
kwart voor twee tweehonderd
bezetters terwijl buiten het ge
bouw een honderdtal discus
sieerden met het publiek. Op het
dak van de aula hingen enkele
studenten een groot spandoek
op met de leuze „medebeslis
singsrecht op de scholen, in de
bedrijven en in de universiteit".
Omstreeks half drie werd be
kend dat het bestuur van de uni
versiteit had besloten de aula te
doen ontruimen. Rechercheurs
gingen het gebouw binnen en
deelden de aanwezigen mede,
dat zij de aula moesten verlaten
en dat zij anders met geweld
verwijderd zouden worden.
Daarna kwamen grote aantal
len studenten naar buiten. Een
hunner vertelde, dat zij vijf mi
nuten hadden gekregen om het
gebouw te verlaten.
Buiten bleven drie autobussen
van de gemeente, die waren in
geschakeld om arrestanten te
vervoeren, ongebruikt.
De politie moest een charge
uitvoeren toen er met stenen
werd gegooid.
AMSTERDAM: In optocht trek
ken de Maagdenhuisbezetters
hier door de Jan van Galenstraat
in Amsterdam op weg naar Mar-
canti voor een vergadering over
hun houding tijdens het „mon
sterproces".
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
ter post moet zijn bezorgd, staan
achter de naam van het schip
vermeld.
1
Argentinië:
m.s. „Algorab" 17-6
Australië:
m.s. „Isarstein" 16*6
Brazilië:
m.s. Algorab" 17-6
Canada: i
m.s. „Beaveroak" 17-6
Chili:
m.s, „Pericles" 18-6
Indonesië:
m.s, „Astyanax" 20-6
Kenya, Oeganda, Tanzanië:
m.s. „Ingrid Brodin". 17-6
Ned. Antillen:
m.s. „Aristoteles" 19-6
Nieuw-Zeeland:
m.s. „Leuve Lloyd" 20-6
Suriname:
m.s. „Maron" 16-6
Verenigde Staten van Amerika;
s.s. „Statendam"
m.s. „Atlantic Span"
Z.-Afrika (Rep.)
m.i.v. Z.-W.-Afrika:
Zuiderkerk"
17-6
19-6
18-6
In de Rolls Royce-fabriek in de
Engelse stad Crewe is de produk-
tie tot stilstand gekomen als ge
volg van de schorsing van qen ar
beider, die herhaaldelijk colle
ga's met water had bespoten.
Een woordvoerder van de fa
briek verklaarde dat de man
werkte in de spuitafdeling. Men
had hem'driemaal gewaarschuwd,
omdat men een auto die met wa
ter was bespat moest overspui
ten. Toen deze waarschuwingen
Tegen tien uur voegde zich 'n bleken belpen, had men
grote groep, die in optocht via
de Weteringschans was gekomen,
bij de wachtende menigte. Bij
deze „versterking" bevonden zich
vele jongelieden, die woensdag
tot de bezetters van het rijks
museum hadden behoord. De
politie hield zich nog steeds pas
de man geschorst. Daarop legden
vijftig collega's van hem in de
spuitafdeling het werk neer. Als
gevolg hiervan moesten donder
dag nog 142 man naar huis wor
den gestuurd.
Een vakbondsvertegenwoordi
ger zag in de schorsing een ran-
sief. In het gebouw was extra- cune-maatregel van de directie.
Het verbond voor veilig ver
keer voert in de komende weken
een grote landelijke vakantiever-
keersactie onder de leuze „Veilig
uit - veilig thuis". In deze actie
volgens het verbond dringend
noodzakelijk gezien de ongeval-
lencijfers van de juni-, juli- en
augustusmaanden van 1968, toen
er 837 doden en ruim 15.000 ge
wonden vielen op de Nederlandse
wegen zullen de motto's „2
(twee uur rijden en een kwar
tier rusten) en drinkjijenrijik"
(glaasje op laat je rijden) specia
le aandacht genieten.
De grootste drukte op onze we
gen verwacht het verbond op 27
juni wanneer de scholen en de
metaalindustrie hun poorten slui
ten en op een massale uittocht
kan worden gerekend naar de t.t.-
races in Assen. Een tweede druk-
GRENSVOLK
door
Jakob Schopmans
61)
In ieder geval sloeg de volgen
de zondag de parochieherder, in
toorn ontstoken, met de vuist op
de kansel, omdat zijn parochianen
al zijn vermaningen in de wind
geslagen hadden, en zich evenals
de pas gewassen varkens weder
om gewenteld hadden in het slijk.
De Waldkerkers kregen te horen,
dat zij de naam Christen onwaar
dig waren, en dat tot laat in de
nacht hun dronkemansgelal op
straat te horen was geweest. De
hel had ook kermis gevierd in
Waldkerk. Deze en andere strie
mende woorden lieten niet na in
druk te maken op de dorpelingen.
Ze vormden weliswaar een ruw
volkje, maar in hun hart waren
ze niet kwaad. En na het krach
tige sermoen sloeg menigeen on
der gebeden van de H. Mis zich
rouwmoedig op de borst.
Daarna nam het leven spoedig
weer z'n oude loop. Er werd nog
wel veel na geroddeld over de
gedragingen van sommigen, die
tijdens de kermis al te losbandig
waren geweest. Dat deed men in
Waldkerk graag. Achterbaks met
spitse tongen de lieve medemen
sen over de hekel halen, en af
gunstig iemand bekletsen, als hij
meer veroorloofd had dan een
ander, zodat men zich afvroeg
waarvan hij het deed, hoorde er
nu eenmaal bij.
Men kon het de Waldkerkers
moeilijk zwaar aanrekenen. In dit
opzicht waren ze nu eenmaal er
felijk belast. Ze konden het niet
verdragen als iemand afweek van
de gebaande paden, en een an
dere rol speelde dan hem volgens
geboorte en gewoonte toekwam.
Zo bleef Waldkerk liggen, waar
het reeds zo lang gelegen had:
aan het einde van de wereld.
En zo was het goed, want het
was goed wonen tussen de ge
moedelijke heiboeren die nog
niet door de zondvloed van de
moderne cultuur waren aange
raakt, en behoudzuchtig tot in
hun gebeente hun leven volgens
de oude tradities sleten. En die
slechts een enkel gebrek hadden:
ze konden het niet verkroppen
als een hunner door verstand en
vlijt tot grotere welstand kwam,
en spanden in het geniep samen
om zo!n streber hun gezamenlijke
macht te doen voelen.
Tot degenen, over wie na de
kermis nog een hartig woordje
gesproken werd, behoorde Anne-
marie van Dorenkamp. Het was
niet geheel onopgemerkt geble
ven, dat zij op het bal bij de dikke
zich tijdens de kermisdagen wat I Maas Smokkeldorus had gehaald.
en dat zij zich met een onge
geneerdheid, die haars gelijke
niet had, als een wellustige deer
ne aan zijn borst had geklemd.
„Als men de koe niet kende,
zou men niet weten waar het kalf
vandaan kwam", zeiden enig*
vrome vrouwtjes, die elkaar bij
de uitgang van dé kerk getroffen
haMden, „ze is al net zo slecht als
haar moeder, die op de hei aan
haar eind kwam. De zonden van
de ouders wreken zich aan de
kinderen."
Iedereen, wie het aanging, en
dat waren er niet weinigen, deed
er het hare toe om een ros ge
kleurd verhaal over de gedragin
gen van dat zonderlinge meisje
op te hangen. Des te verachtelij
ker de dochter van de boswachter
werd gemaakt, des te meer
schenen de vertelsters zelf uit te
rijzen tot een toonbeeld van
deugdzaamheid, wier voorbeeld
des te scherper afstak bij zulk
wangedrag.
Haneplukkers-Truuke, de heks,
was de enige, die het voor Anne-
marie op nam. Ze waarschuwde
met haar knokige vingers, dat het
schande was om zo te praten.
„De moeder van het kind was
een goed mens, beter dan wie
ook" hield zij altijd tegen ieder
een vol, „de tijd zal nog eens aan
breken, waarin alle lastertongen
nog eens beschaamd zullen wor
den gemaakt. Al het kwaad straft
zich reeds op aarde zelf."
Het oude mensje had een diep
gaande verering voor haar groot
ste weldoenster en was ervan
overtuigd, dat al het kwaad,
jegens de boswachtersvrouw be
dreven, nog eens uitgeboet zou
moeten worden.
De dorpelingen hadden die
„voorspellingen" al vaak gehoord,
maar ze geloofden er niet aan. Ze
wachtten al twintig jaar op de
vervulling er van. Ook de pastoor
had van het „weinig stichtende"
gedrag van Annemarie gehoord.
Er waren er altijd genoeg, die uit
vroom plichtsgevoel meenden de
zonden van anderen bij hem te
moeten aandragen. Het kwaad
diende men te bestrijden, door
het bekend te maken.
Het had niet veel indruk op de
parochieherder gemaakt. Hij wist
meer dan de roddelaarsters en
kon zich heel goed indenken, dat
het meisje haar gevoelens tegen
over haar vader niet had kunnen
onderdrukken. Het manvolk in
teresseerde zich meer voor een
ander aspekt van de zaak. Men
had in de zaal de gehate commies
Kempen met van woede bleek
vertrokken gezicht op Annema
rie zien afkomen, die hij de hef
tigste verwijten over haar schan
dalig gedrag maakte. Hij balde
z'n vuisten en wilde hun ver
loving op de plaats zelf ver
breken.
„Luister slechts een ogenblik
naar me", had men het meisje
horen zeggen, „maar niet hier,
met zóveel mensen om ons heen."
„Wat heb je nu dan weer voor
smoesjes!" had de commies nors
uitgeroepen, maar daarna was hij
toch met haar naar buiten ge
gaan, alle mannen in de zaal
achterlatend met de hoop, dat het
touw tussen die twee voorgoed
stuk zou raken, hetgeen in de
blikken vol leedvermaak, die
hem nageworpen werden, maar
al te duidelijk tot uitdrukking
kwam.
(Wordt vervolgd.)
tegolf wolgt op 11 juli. Dan sluit
een groot aantal bedrijven in de
provincies Brabant, Limburg en
Zeeland, terwijl op die dag de
vakanties beginnen van veel
scholen en bedrijven in Nord-
rhein-Westfalen. Tenslotte wordt
de derde hausse verwacht op 25
juli, wanneer de vakanties voor
de bouwbedrijven, de textielin
dustrie en een aantal collectief
sluitende bedrijven in de ooste
lijke en noordelijke provincies
beginnen.
ZATERDAG 14 JUNI
Terneuzen: Luxor-Theater, 8
uur: „Angelique en de sultan".
ZONDAG 15 JUNI J'
Terneuzen: Luxor-Theater,
2.30, 5 en 8 uur: „Angelique
en de sultan".
MAANDAG 16 JUNI
Terneuzen: Luxor-Theater, 8
uur: „Angelique en de sultan"!
DINSDAG 17 JUNI
Terneuzen: Luxor-Theater, 8
uur: „Angelique en de sultan".
Bij het baden in het Brielse-
meer zijn woensdag twee meisjes,
afkomstig uit de gemeente Rozen
burg, verdronken. De 11-jarige
Johanna W. Dentener en de 12-
jarige Peggy Volkerst waren om
half twee per fiets van huis ver
trokken. Toen ze 's avonds nog
niet thuis waren en bekend werd
dat ze waren gesignaleerd bij het
Brielsemeer, werd alarm gesla
gen. Donderdagochtend vroeg
heeft de rijkspolitie te water het
lijkje van Johanna Dentener op-
gedregd. Naar het andere meisje
werd nog gezocht.
De leerlingen van de techni
sche school „Rijnmond-Zuid
west" in Brielle zijn aan een
groot gevaar ontsnapt. Gisteren
omstreeks één uur stortte een
aantal betonplaten van elk zestig
kilo uit het dak van de fietsen
stalling omlaag en verpletterden
44 fietsen. Dit ongeluk gebeurde
juist toen de school was begon
nen. Er was nog een late leer
ling in de fietsenstalling, maar
deze wist ongedeerd weg te ko
men.
De rijwielstalling, die onder
de op palen gebouwde gymnas
tiekzaal ligt, maakt deel uit van
'n nieuw gebouw van de school,
dat in mei in gebruik is geno
men.
Vast staat, aldus het verbond,
dat van de honderdduizenden die
er van 27 juni af op uittrekken
voor een vakantie in binnen- of
buitenland, een groot aantal over
onvoldoende rijervaring en ver-
keersinzicht beschikt. Dit zijn
factoren die het vorig jaar tot
ernstige ongevallen hebben ge
leid. Het verbond adviseert alle
automobilisten, die minder dan
vijfduizend kilometer per jaar
rijden, een minimum aan routine
op te doen door de komende da
gen flinke proefritten te maken
en geleidelijk op wat drukkere
wegen. Een ander gevaarlijk punt
in het vakantieverkeer is de gro
tere mate van onbekendheid met
de wegen en de afwijkende ver-
keers- en gedragsregels in bin
nen- en buitenland.
Het verbond heeft een grote
hoeveelheid voorlichtingsmate
riaal verspreid, zoals een reisfol-
der (oplage 250.000 stuks) en een
wandkr'ant (oplage 25.000 stuks).
Zij die een buitenlandse reis wil
len maken, kunnen een brochure
verkrijgen met verkeersregels in
twintig Europese landen.
Het verbond hoopt, dat door
deze voorlichting vele Nederlan
ders beter voorbereid op vakantie
zullen gaan en dat de acties „2
V4." en „drinkjijenrijik" ertoe zul
len bijdragen, dat iedereen fit en
nuchter de grote trek zal begin
nen. In de vakantietijd zal het
verbond via radio en televisie een
intensieve voorlichting geven.
Tezamen met de A.N.W.B. is het
van oordeel dat automobilisten j
op toeristische wegen de z.g.
„sightseeing" over moeten iaten
aan hun medepassagiers. Het I
verbond doet tenslotte een beroep
op het meer geroutineerde woon-
en werkverkeer om in de vakan
tietijd van 27 juni tot medio
augustus extra rekening te ..hou
den met langere rijtijden, speciaal
op de vrijdag.
