Lin Piao, de „kroonprins" van hei Chinese communisme RflllW+VFRWARMINR 1f) t/m 14 APRIL 'RQ ^^AT1, IITRFRHT met show leefbaarheid binnen de schaalvergroting FRANSEN VOELEN NIETS VOOR REFERENDUM VAN DE GAULLE Zonder de generaal een chaos Komedie Zestienjarige ging er met Vuilverbrandings installatie in Bolfcefeiet! kost 185 müjïen Chaos Vakcentrales steunen vervoersbonden 16-jarige scholier omgekomen Agenten redden Utrechtse baby zéaa Pagina 2 DE VRIJE ZEEUW Woensdag 16 april 1969 UUUll I V lui IVV nl IIVIII1VI IIIUIII lw ttl'IIIL Uü GESLOTEN UIII1.UIII geopend van 9-i 7 uur voordelige trein/toegang biljetten op de stations verkrijgbaar woensdag 16 april wuimderdag' 17 april vrijdag 18 april ZATERDAG 19 april BRIEFKAART- AKTIE VOOR KONINGIN Terugbetaling luistergeld autoradio Naaste kameraad en opvolger van Mao lsje-7oeng Gevraagd: Boekhandel Van de Sande De lange mars Werkkamp Bijziend LANDBOUWSCHUUR IN DE AS GELEGD NOORSE ZEEMAN VERONGELUKT Reeds meermalen heeft presi dent De Gaulle de Fransen het referendum, de volksstemming, aangeprezen als het perfectste de mocratische middel om een volk te laten beslissen hoe het gere geerd wil worden. De Fransen be ginnen evenwel hun geloof In deze stelling te verliezen, vooral nu de voorbereidingen voor het a.s. refe rendum op gang komen. Althans van de zijde van de generaal en de gaullistische organisaties, want de oppositie krijgt (zeer ondemo cratisch) weinig kans voor de tv. en radio te komen die immers in regeringshanden zijn. Toch ligt daar het voornaamste bezwaar niet. Het gaat er om, dat het referendum eerst werd aange kondigd als een peiling van de me ningen over twee zaken: een her vorming van de senaat tot een raadgevend orgaan zonder enige bevoegdheid en grotere mogelijk heden voor het eigen bestuur der gewesten. Twee zaken die hoege naamd niets met elkaar te maken hebben, maar die desondanks met één „ja" of één „neen" moeten 'worden beantwoord. Nu de campagne aan hef draaien ïs, blijkt dat de vragen weer ver anderd zijn. Generaal De Gaulle heeft in een toespraak tot de na tie voor de vorm een interview maar naar de aard een monoloog ffy flIMf hqki'IAAI' a a ivwa ItullMaUi De gemeentepolitie van Renkum heeft maandagavond om kwart: over elf in een café in Oosterbeek de 16-jarige H. van der H. uit Schiedam aangehouden. Hij: was er *s morgens met 17.050,van door gegaan. Ruim f 10.000, van het geld was nog over. De jeugdige kantoorbediende H. moest van zijn baas bij de Amro- bank een chèque van 1050,in nen. Hij vervalste de chèque en maakte er f 17.050,van. Vlot werd het geld uitbetaald. Met het bedrag ging hij op stap en kocht eerst een gebruikte Chevrolet voor f5.000,waarmee hij ging toe ren. Zo kwam hij in Oosterbeek terecht. Daar reed hij op de Noor- derweg twee hekken stuk, waarna de auto in de tuin bleef steken. De bestuurder ging er vandoor. De politie werd gewaarschuwd die de auto meenam naar het bureau. In het handschoenenkastje vond men ruim 10.000,aan bankbiljet ten. Intussen kreeg de politie een tip dat op de spoorbaan een verdach te man was gezien, die in de rich ting van het kerkhof was gegaan. De politie sloeg alarm en met alle beschikbare manschappen zette men de omgeving van het kerkhof af, terwijl drie speurhonden wer den ingezet, maar de gezochte had zijn heenkomen gezocht via het talud. Omstreeks 11 uur kreeg de politie een tip dat hij zich in een café te Oosterbeek ophield. Hij1 werd daar gearresteerd. De Rotterdamsche droogdok- maatschappij N.V. en het haven bedrijf Vlaardinèen-oost gaan deel- nemen aan de bouw van een reus achtige vuilverbrandingsinstallatie aan het Scheur in de Botlek. De twee bedrijven hebhen van de N.V. Afvalverwerking Rijnmond deze opdracht ontvangen. Met de order is een bedrag van ongeveer f 55 min gemoeid. Het hele project de installatie aan het Scheur wordt de grootste vuilverbrandingsinstal latie ter wereld zal ongeveer 185 min kosten. In de afvalverwerking Riinmond, de opdrachtgever, nemen 22 Rijn mondgemeenten deel. De installa tie aan het Scheur zal openbaar worden, zodat alle industrieën uit het Rijnmondgebied er met hun afval terecht kunnen. Voorts ligt het in de bedoeling dat in het pro- ject een waterdestillatiebedrijf zal worden opgenomen dat zeer zui ver water voor de industrie gaat produceren. De vuilverbrandings installatie zelf krijgt een verwer kingscapaciteit van ongeveer R50.000 ton afval per jaar. Het be- '-ijf moet rond 1973 klaar zijn. uitgelegd dat hij zijn politieke loophaan als beëindigd zal be schouwen als hij geen meerderheid krijgt. Een en ander voorzien van de waarschuwing dat zonder hem de chaos dreigt en dat men het dus zelf maar moet weten. Dit maakt de vraagstelling natuurlijk tot een komedie. Het is geen nieuwe truc, deze chantage van de president, want bij vorige gelegenheden is iets der gelijks gebeurd. Maar ditmaal valt het op dat de Fransen het beu worden voor de schijn antwoord te geven op vragen, waarop 't par lement eigenlijk het antwoord zou moeten geven; daar is het immers voor. De generaal wil nog eens een bewijs dat men hem zo graag mag en dat men hem graag houdt. Van daar dat de opiniepeilingen gewa gen van een grote weerzin om te gaan stemmen. Die weerzin zal wel wijken na de campagne, want de angst voor de chaos die De Gaulle er in dreunt, zit diep, voor al bij de middenstand maar ook hij een groot deel van de werknemers. En chaos is het laatste waarnaar de Fransen verlangen. Daar heb ben ze hun hulk van vol Met medewerking van de in ons land bestaande natonale oranje- organisaties, heeft het nationaal jeugdzorgfonds, ter gelegenheid van de komende 60e verjaardag van H.M. koningin Juliana, een huldebetoon via briefkaarten ge organiseerd. De koningin heeft haar toestem ming betuigd met een door het na tionaal jeugdzorg fonds voorbe reide massale jeugdfelicitatie- briefkaartaktie, waarmee tevens door middel van overfrankering 'n financiële steun voor het genoem de fonds wordt beoogd. Tevens heeft de koningin er in toege stemd dat deze briefkaart aan haar persoonlijk wordt geadresseerd. De oplage van de fellcitatiekaart is gesteld op bijna 2 miljoen exem plaren, te distribueren over alle plaatselijk oranjeverenigingen en over alle lagere scholen. Uit elke provincie wordt een jongen en een meisje uitgekozen om de kaarten, in albums geplakt, aan de koningin aan te bieden. Aan de kolleges van burgemees ter en wethouders in alle Neder landse gemeenten is verzocht, deze aktie hij de scholen te willen ondersteunen. In het erecomité hebben dr. W. Drees, minister van staat; mr. H. P. Linthorst Homan, commissaris der koningin in de provincie Fries land, en mr. C. Th. E. graaf van Lynden van Sandenburg, commis saris der koningin in de provincie Utrecht zitting genomen. Het overlegorgaan van de drie vakcentrales heeft er in een tele gram aan de ministers van sociale zaken en van economische zaken op aangedrongen de c.a.o. voor het streekvervoer ongewijzigd goed te keuren „mede teneinde de onrust, gelet op de voorgeschiede nis, geen nieuw voedsel te ver schaffen". Zoals bekend wacht de c.a.o. voor het streekvervoer nog steeds op goedkeuring van de ministers. Het overlegorgaan van de vakcen trales heeft zich door de drie ver voersbonden op de hoogte laten stellen over het tot stand komen van de onderhandelingsresultaten voor de nieuwe c.a.o. autobus ondernemingen. Daarbij is tevens verslag gedaan van besprekingen tussen een delegatie van de rege ring en de contractpartijen. De in redelijk overleg tot stand ge komen onderhandelingsresultaten passen volgens de opvatting van het overlegorgaan in de sociaal- economische situatie, „dit mede tegen de achtergrond van het feit dat in deze sectoren van een aan merkelijk lagere beloning dan voor de vergelijkbare categorieën over heidspersoneel sprake is". 165.000 Nederlanders krijgen dezer dagen een klein douceurtje van de P.T.T. De dienst omroep bijdragen _is namelijk begonnen met terugbetaling van de voor dit jaar betaalde luisterbijdragen voor autoradio's, waarvoor van 1 Janu ari af geen bijdrage meer is ver schuldigd. Alle 165.000 zullen voor het in nen van dat bedrag echter de gang naar een postkantoor moeten ma ken, of ze een giro-rekening heb hen of niet. Ze krijgen namelijk van de P.T.T. een zgn. „zicht- chèque", die alleen op een post kantoor te verzilveren is. De dienst omroepbijdragen, al dus de persdienst van de P.T.T,, vond het sturen van zichtchèques het snelst werken en had geen ge legenheid uit te zoeken, of zijn de biteuren wellicht een girorekening hadden en er prijs op stelden het bedrag daarop overgeschreven te krijgen'. Consequent als de P.T.T. is blijft zij echter reclame maken voor de giro. Ook op deze zichtchèques: „Heeft u nog geen postrekening, aanvraagformulieren voor een postrekening worden u gaarne door dé postambtenaren ver strekt", zo luidt de tekst AMELAND: H.K.H. prinses Mar griet heeft -maandagmiddag op Ameland een Rode Kruis vakan tieweek geopend voor 40 chro nische zieken. De patiënten krij gen de vakantieweek aangeboden van de Amelander bevolking. Hier de prinses tijdens de boot tocht naar het eiland. Bij een verkeersongeluk op de Apeldoornseweg te Eerbeek ter hoogte van de Hallsebrug is dins dagmiddag de 16-jarige J. Mulder uit Loenen (Veluwe) bij een ver keersongeluk om het leven ge komen. De even oude G. Beking uit Loenen werd zwaar gewond. De jongens makten deel uit van een groep scholieren van de am bachtsschool te Apeldoorn, die op excursie was bij de machinefabriek Drenth te Hall. Na afloop van de excursie gin gen zij op eigen gelegenheid per bromfiets naar huis. Na het pas seren van de brug werd de brom fiets door een uit de richting Apel doorn komende personenauto ge schept. Mulder werd op slag gedood. Beking moést zwaar gewond naar het academisch ziekenhuis te Nij megen worden overgebracht. Noordstraat 55, Terneuzen Maarschalk Lin Piao die door het negende congres van de Chi nese communistische partij is aangewezen als opvolger van voorzitter Mao tse-Toeng, wordt algemeen beschouwd als een on voorwaardelijk volgeling van Mao. Uitspraken van hem zijn: „Soms begrijpt men niet goed wat voorzitter Mao wenst, dan moet men zich verstandig tonen en zijn woorden bestuderen" en „het doet er weinig toe of men de richtlijnen van voorzitter Mao al dan niet begrijpt, men moet ze onmiddellijk volgen. Later zal men ze wel begrijpen". Lin werd in 1908 te Oeang- Kang in de provincie Hopeh ge boren uit een familie van kleine neringdoenden. Toen hij tien jaar was, verliet hij het gezin en ver ving de voornaam Joe-Joeng die hij van zijn ouders had gekregen, door Piao, hetgeen „wilde kat" betekent. Hij koös een militaire loopbaan. Evenals de huidige pre mier Tsjoe en-Lai bezocht hij de beroemde militaire academie Wjampoa in Kanton, die werd ge- 22 Wellicht zou hij daar weer vrede met een nieuw bestaan vin den. Maar wat moest hij begin nen, zonder de getuigschriften, waarom gevraagd werd? Zou men dan niet tot de ont dekking komen, dat hij een voort vluchtige was? Wat zou het, als of er in Rotterdam niet meer wa ren zoals hij. Men keek hier niet zo nauw, als je maar werken kon. Hij kwam tot de conclusie, dat hij het allicht proberen kon en meldde zich aan het kantoor. Daar werd hij na enige tijd wachten tot een vertrek toegelaten, waar de heer Vermeer zich bevond. De ondernemende koopman monsterde hem van de voetzo len tot de haarwortels. Daarna lachte hij hem vriendelijk toe. Hij zei, dat de naam Dorus van Do renkamp hem niet helemaal on bekend voorkwam. Kon het zijn, dat hij al eens bij het los-perso- neel had geholpen? De boswachter knikte. Ja, ja, nu herinnerde Vermeer het zich weer, zijn boekhouder had over hem gesproken als van een onge woon type onder de havenwer kers. Dorus van Dorenkamp voelde zich niet op z'n gemak. Wist Ver meer al iets, en wilde hij dat met die woorden laten doorscheme ren? Maar wat kwam het er ook op aan? Hij voelde zich geen mis dadiger. Vermeer maakte een door 'Jakob Schopmani sympathieke indruk. Hij zou hem recht op de man af vertellen wat hem vanuit het dorpje tussen de hei en dê hossen naar de haven werkers'had gebracht. Terwijl hij z'n verhaal deed zat Vermeer met stijgende belang stelling te luisteren. Dorus las meegevoel, op z'n gezicht. „Zo sta ik hier dan", besloot hij z'n re laas. Vermeer stond op en drukte hem de hand. „Ik geloof je, van Dorenkamp", zei "hij, „en ik zal de laatste zijn, die een veroorde ling over je uit zou durven spre ken. Misschien had ik wel het zelfde, gedaan, als ik er zo voor gestaan had. Ik zal je helpen voor zo ver da.t in mijn macht ligt. Jij gaat naar de Oost en zo God het wil zal je leed daar onder de vol le tropenzon op het schone eiland vergeten worden. Een mooie taak ligt er op je te wachten, die je weer tot een gelukkig mens zal maken". De boswachter voelde zich be moedigd en opgelucht, toen hij weer op straat stond. Het geluk lachte hem weer toe. Was er nu maar iemand, met wie hij het kon delen. Haast automatisch liep hij de'richting van het kerkje uit, waai* hij 'binnen ging en neer knielde voor het Maria-altaar. God dénk; nu was er iemand, die zijn géval van a tot z kende, en die hem niettemin toch niet ver achtte. Dat herstelde zijn ver trouwen in zichzelf en in het le ven. Hij besefte, dat hij weer op een keerpunt stond, zoals op die avond, toen hij opgewonden en verbitterd zonder enig woord weg liep van huis en vrouw. Deze maal zou hij die fout niet maken. Wat hij aan Lena had verzuimd berouwde hem nu diep. En hij bad, dat de schuld weggenomen zou mogen worden, die hij ten op zichte van haar op zich had ge laden. Aan boord van een vrachtschip voer hij de volgende dag de ri vier af naar zee. Hij stond op het achterdek eri keek uit over de stad Rotterdam, waar hij heen en wéér geslingerd was tussen dood en leven, ondergang en overwinning. En over de stad heen gingen zijn gedachtèn ver der naar Waldkerk, waar zijn vrouw nu op het kerkhof lag. Zonder te weten wat er in wer kelijkheid was gebeurd, voelde hij dat als een zekerheid. Een in nerlijke stem-zei hem, dat hij niet opgewassen was geweest tegen de slagen, die haar waren toege bracht. Ook door hem. Het ergst door hem. Met tranen in de ogen staarde hij met nietsziende blik over het woelige water, dat zich steeds breder tussen het uiteen wijkende lage groene land uit strekte. Waldkerk, Annemarie, dacht hij. En Dorus van Doren kamp wist, dat hij z'n heimwee niet kwijt zou raken, al ging hij tot de verst gelegen uithoek van de wereld. De jaren kwamen en gingen. Het grensdorpje Waldkerk lag in steeds dezelfde zelfgenoegzaam heid tussen z'n dennebossen en heidevelden. Het steenuiltje schreeuwde door de nacht als al tijd, en met het bijgeloof was het nog precies zo gesteld als vroe ger. Bijna achttien jaar lang lag Lena van Dorenkamp al begra ven op het kerkhof, tot stof ver gaan zoals Peter Beeren. Hun namen werden nooit meer genoemd. Een nieuwe generatie was opgegroeid, die weliswaar wel ooit van de treurige geschie denis had gehoord, maar de daar bij betrokken personen niet of nauwelijks had gekénd. Hannes Martens en z'n vrouw Elisabeth behoorden sedert een jaar ook niet meer tot de leven den. Hun kleinkind Annemarie was opgegroeid tot een flink jong meisje, dat met haar donkere ogen en bruine haren veel op haar moeder geleek. Ze woonde weer in het boswachtershuis en vele jonge mannen achtten haar een aantrekkelijke partij, want ze was niet alleen knap doch stond ook aangeschreven als enigszins welgesteld, nu ze naast het erfdeel van haar ouders ook dat van haar grootouders gekre gen had. Er was slechts een jongeling, wiens attenties Ahnemarie niet onverschillig lieten. Een grensbe ambte, die met de bevolking min der goed kon opschieten, omdat hij geenszins z'n plicht verzaakte, wat de smokkelaars nog al eens onaangenaam was. Want het was in de jaren, dat er aan de smok kel wat te verdienèn viel en er was bijna geen man in het dorp, die niet eens of meermalen voor de verleiding bezweken was. Vooral met koffie vielen zaken te doen en sommigen hadden zich zelfs in goed georganiseerde ben den verenigd om op grote schaal de sluikhandel te bedrijven. (Wordt vervolgd.) sticht door maarschalk Tsjang Kai-Sjek. In 1927 nam hij deel aan de militaire opstand van Nansjang, die nu in communis tisch China wordt beschouwd als het ontstaan van het „rode leger". Kort tevoren had hij als kolonel van een nationalistisch regiment de zijde van de communisten ge kozen. Met Mao tse-Toeng, de legen darische Tsjoe-Teh en de inmid dels in ongenade gevallen leider Lioe Sjao-Sji en Pen Sjen nam hij deel aan de „lange mars", waarbij de communisten zich ten slotte in 1935 in het ontoeganke lijke bergland van de noordwes telijke provincie Sjensi met Jenan als centrum konden vesti gen. Lin Piao die tijdens de lange mars verscheidene militaire suc cessen behaalde, kwam in de lei ding van de militaire en politieke academie van Jenen. Vervolgens speelde hij een rol in de strijd tegen Japan. In maart 1939 raakte hij gewond. Voor herstel ging hij naar Moskou, waar hij Russisch leerde. In 1941 werd hij hoofd van genoemde academie in Jenan. Twee jaar later kreeg hij de lei ding over het organiseren van communistische gueriilagroepen tegen Japan. In 1945 trok hij naar Mandsjoerije waar hij zijn troe pen uitrustte met de Japanse wa pens die daar nog waren opgesla gen. In datzelfde jaar werd hij gekozen in het centrale partij- comité en benoemd tot opperbe velhebber van 't communistische leger in het noordoosten. In 1948 voltooide hij de verove ring van Mandsjoerije op Tsjiang Kai-Sjek en trok vervolgens naar het zuiden, waar hij het midden en het zuidwesten van China be zette. In 1959 volgde hij maar schalk Pen Teh Hoeai op als minister van defensie en als voor zitter van de militaire commissie van het centrale partijcomité. In 1965 publiceerde hij onder de titel „Leve de overwinriings- oorlog van het volk" een artikel over Mao's leer over de „revolu tionaire oorlog". Deze publikatie luidde de „grote proletarische re volutie", ook wei de „culturele revolutie" genoemd, in. In augustus 1966 werd Lin Piao op een plenaire bijeenkomst van het centrale partijcomité „de naaste kameraad van voorzitter Mao" genoemd. Terwijl mensen als president Lioe Sjao-Sji van het politieke toneel verdwenen, werd China door toedoen van Lin Piao en andere medestanders van Mao, zoals Sjen Po Ta, Kang Sjen en mevrouw Sjiang Sjing, de echtgenote van Mao, een reusach tig gemilitariseerd „werkkamp", gebaseerd op „de gedachten van Mao tse-Toeng". De strijdkrach ten werden daarbij met steun van de „rode gardisten" geleide lijk de belangrijkste stuwende kracht. In de grote meningsverschillen die zich de afgelopen twaalf jaar in China hebben voorgedaan over kwesties als de modernisering van het leger, de „grote sprong voorwaarts", de volkscommunes en de betrekkingen met de Sow- jet-Unie, stond Lin Piao steeds aan de kant van Mao. Uiterlijk maakt Lin Piao wéi nig indruk. Hij ziet er slecht uit, is bijziend en heeft last van een droge hoest, die nog een over blijfsel zou. zijn van een t.b.c.-in- fectie waar hij in de jaren 1939 1942 aan heeft geleden. Rode gar disten vonden het in 1966 nodig door middel van een aanplakbil jet mee te delen, datïStTFiao „de beste opvolger vaft^H-eorzitter Mao is wegens zijn ideologische zuiverheid en politieke kennis én eveneens wegens zijn robuust heid, die geïllustreerd wordt dooi de uitstekende toestand van zijn lever, de regelmaat van zijn bloedsomloop en de uitstekende staat van al zijn inwendige orga nen". Volgens de rode gardisten kon Ljn Piao „nog twintig jaar en lan ger leven". De zeven weken oude Claudia van Dijkhuizen uit Utrecht heeft waarschijnlijk haar leven te dan ken aan een snelle actie van de Utrechtse politie. Haar moeder belde maandagmiddag in paniek het hoofdbureau op met de me dedeling dat Claudia was gestikt. Het berichtencentrum stuurde er ogenblikkelijk een surveillance wagen op af met de. hoofdagen ten J. van Dijk en J. Ooyevaar. Zij troffen de baby, die bij hel voeden melk in de luchtweger had gekregen, in bewusteloze toestand aan. Zes minuten na hei telefoontje leverden ze het kind in het inmiddels ook gewaar schuwde reanimatiecentrum var het academisch ziekenhuis af Daar slaagde men erin het kind weer bij te brengen. Claudia mocht een klein uurtje later weer met haar overgelukkige moeder naar huis. In de Koeienstraat te Halsteren zijn maandagmiddag omstreeks half vijf een grote landbouw- schuur en enkele belendende veestallen van de landbouwer A. Heijnen door onbekende oorzaak in brand geraakt en in de as ge legd. Het grote véè was op dat moment al in de wei. Het klein vee kwam echter in de vlammen om. De totale schade wordt ge schat op ruim een ton. De brand weer van Halsteren, later geassis teerd door die van Bergen op Zoom, wist te bewerkstelligen dat het woonhuis dat op korte af stand van de vuurhaard stond, gespaard bleef. Maandagavond is de 19-jarige Noorse zeeman T. W. Breathen op de werf van de N.D.S.M. in Amsterdam-noord verongelukt. De man die behoorde tot de be manning van het Noorse vracht schip „Vesthav", is bij het ®an boord gaan van de gangway naar beneden gevallen. Hij kwam té-,, recht op een betonnen pier en was op slag dood. Zijn stoffelijk overschot werd naar het Wilhel- minagasthuis overgebracht.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1969 | | pagina 2