Lin Piao, de „kroonprins" van hei
Chinese communisme
RflllW+VFRWARMINR 1f) t/m 14 APRIL 'RQ ^^AT1, IITRFRHT met show leefbaarheid binnen de schaalvergroting
FRANSEN VOELEN NIETS VOOR
REFERENDUM VAN DE GAULLE
Zonder de generaal een chaos
Komedie
Zestienjarige
ging er met
Vuilverbrandings
installatie in
Bolfcefeiet!
kost 185 müjïen
Chaos
Vakcentrales
steunen
vervoersbonden
16-jarige scholier
omgekomen
Agenten redden
Utrechtse baby
zéaa
Pagina 2
DE VRIJE ZEEUW
Woensdag 16 april 1969
UUUll I V lui IVV nl IIVIII1VI IIIUIII lw ttl'IIIL Uü GESLOTEN UIII1.UIII geopend van 9-i 7 uur voordelige trein/toegang biljetten op de stations verkrijgbaar
woensdag
16
april
wuimderdag'
17
april
vrijdag
18
april
ZATERDAG
19
april
BRIEFKAART-
AKTIE VOOR
KONINGIN
Terugbetaling
luistergeld
autoradio
Naaste kameraad en opvolger
van Mao lsje-7oeng
Gevraagd:
Boekhandel Van de Sande
De lange mars
Werkkamp
Bijziend
LANDBOUWSCHUUR
IN DE AS GELEGD
NOORSE ZEEMAN
VERONGELUKT
Reeds meermalen heeft presi
dent De Gaulle de Fransen het
referendum, de volksstemming,
aangeprezen als het perfectste de
mocratische middel om een volk
te laten beslissen hoe het gere
geerd wil worden. De Fransen be
ginnen evenwel hun geloof In deze
stelling te verliezen, vooral nu de
voorbereidingen voor het a.s. refe
rendum op gang komen. Althans
van de zijde van de generaal en
de gaullistische organisaties, want
de oppositie krijgt (zeer ondemo
cratisch) weinig kans voor de tv.
en radio te komen die immers in
regeringshanden zijn.
Toch ligt daar het voornaamste
bezwaar niet. Het gaat er om, dat
het referendum eerst werd aange
kondigd als een peiling van de me
ningen over twee zaken: een her
vorming van de senaat tot een
raadgevend orgaan zonder enige
bevoegdheid en grotere mogelijk
heden voor het eigen bestuur der
gewesten. Twee zaken die hoege
naamd niets met elkaar te maken
hebben, maar die desondanks met
één „ja" of één „neen" moeten
'worden beantwoord.
Nu de campagne aan hef draaien
ïs, blijkt dat de vragen weer ver
anderd zijn. Generaal De Gaulle
heeft in een toespraak tot de na
tie voor de vorm een interview
maar naar de aard een monoloog
ffy flIMf hqki'IAAI'
a a ivwa ItullMaUi
De gemeentepolitie van Renkum
heeft maandagavond om kwart:
over elf in een café in Oosterbeek
de 16-jarige H. van der H. uit
Schiedam aangehouden. Hij: was er
*s morgens met 17.050,van
door gegaan. Ruim f 10.000,
van het geld was nog over.
De jeugdige kantoorbediende H.
moest van zijn baas bij de Amro-
bank een chèque van 1050,in
nen. Hij vervalste de chèque en
maakte er f 17.050,van. Vlot
werd het geld uitbetaald. Met het
bedrag ging hij op stap en kocht
eerst een gebruikte Chevrolet voor
f5.000,waarmee hij ging toe
ren. Zo kwam hij in Oosterbeek
terecht. Daar reed hij op de Noor-
derweg twee hekken stuk, waarna
de auto in de tuin bleef steken.
De bestuurder ging er vandoor. De
politie werd gewaarschuwd die de
auto meenam naar het bureau. In
het handschoenenkastje vond men
ruim 10.000,aan bankbiljet
ten.
Intussen kreeg de politie een tip
dat op de spoorbaan een verdach
te man was gezien, die in de rich
ting van het kerkhof was gegaan.
De politie sloeg alarm en met alle
beschikbare manschappen zette
men de omgeving van het kerkhof
af, terwijl drie speurhonden wer
den ingezet, maar de gezochte had
zijn heenkomen gezocht via het
talud. Omstreeks 11 uur kreeg de
politie een tip dat hij zich in een
café te Oosterbeek ophield. Hij1
werd daar gearresteerd.
De Rotterdamsche droogdok-
maatschappij N.V. en het haven
bedrijf Vlaardinèen-oost gaan deel-
nemen aan de bouw van een reus
achtige vuilverbrandingsinstallatie
aan het Scheur in de Botlek. De
twee bedrijven hebhen van de N.V.
Afvalverwerking Rijnmond deze
opdracht ontvangen. Met de order
is een bedrag van ongeveer f 55
min gemoeid. Het hele project
de installatie aan het Scheur wordt
de grootste vuilverbrandingsinstal
latie ter wereld zal ongeveer
185 min kosten.
In de afvalverwerking Riinmond,
de opdrachtgever, nemen 22 Rijn
mondgemeenten deel. De installa
tie aan het Scheur zal openbaar
worden, zodat alle industrieën uit
het Rijnmondgebied er met hun
afval terecht kunnen. Voorts ligt
het in de bedoeling dat in het pro-
ject een waterdestillatiebedrijf zal
worden opgenomen dat zeer zui
ver water voor de industrie gaat
produceren. De vuilverbrandings
installatie zelf krijgt een verwer
kingscapaciteit van ongeveer
R50.000 ton afval per jaar. Het be-
'-ijf moet rond 1973 klaar zijn.
uitgelegd dat hij zijn politieke
loophaan als beëindigd zal be
schouwen als hij geen meerderheid
krijgt. Een en ander voorzien van
de waarschuwing dat zonder hem
de chaos dreigt en dat men het
dus zelf maar moet weten. Dit
maakt de vraagstelling natuurlijk
tot een komedie.
Het is geen nieuwe truc, deze
chantage van de president, want
bij vorige gelegenheden is iets der
gelijks gebeurd. Maar ditmaal valt
het op dat de Fransen het beu
worden voor de schijn antwoord
te geven op vragen, waarop 't par
lement eigenlijk het antwoord zou
moeten geven; daar is het immers
voor.
De generaal wil nog eens een
bewijs dat men hem zo graag mag
en dat men hem graag houdt. Van
daar dat de opiniepeilingen gewa
gen van een grote weerzin om te
gaan stemmen. Die weerzin zal
wel wijken na de campagne, want
de angst voor de chaos die De
Gaulle er in dreunt, zit diep, voor
al bij de middenstand maar ook hij
een groot deel van de werknemers.
En chaos is het laatste waarnaar
de Fransen verlangen. Daar heb
ben ze hun hulk van vol
Met medewerking van de in ons
land bestaande natonale oranje-
organisaties, heeft het nationaal
jeugdzorgfonds, ter gelegenheid
van de komende 60e verjaardag
van H.M. koningin Juliana, een
huldebetoon via briefkaarten ge
organiseerd.
De koningin heeft haar toestem
ming betuigd met een door het na
tionaal jeugdzorg fonds voorbe
reide massale jeugdfelicitatie-
briefkaartaktie, waarmee tevens
door middel van overfrankering 'n
financiële steun voor het genoem
de fonds wordt beoogd. Tevens
heeft de koningin er in toege
stemd dat deze briefkaart aan haar
persoonlijk wordt geadresseerd. De
oplage van de fellcitatiekaart is
gesteld op bijna 2 miljoen exem
plaren, te distribueren over alle
plaatselijk oranjeverenigingen en
over alle lagere scholen.
Uit elke provincie wordt een
jongen en een meisje uitgekozen
om de kaarten, in albums geplakt,
aan de koningin aan te bieden.
Aan de kolleges van burgemees
ter en wethouders in alle Neder
landse gemeenten is verzocht,
deze aktie hij de scholen te willen
ondersteunen.
In het erecomité hebben dr. W.
Drees, minister van staat; mr. H.
P. Linthorst Homan, commissaris
der koningin in de provincie Fries
land, en mr. C. Th. E. graaf van
Lynden van Sandenburg, commis
saris der koningin in de provincie
Utrecht zitting genomen.
Het overlegorgaan van de drie
vakcentrales heeft er in een tele
gram aan de ministers van sociale
zaken en van economische zaken
op aangedrongen de c.a.o. voor
het streekvervoer ongewijzigd
goed te keuren „mede teneinde de
onrust, gelet op de voorgeschiede
nis, geen nieuw voedsel te ver
schaffen".
Zoals bekend wacht de c.a.o.
voor het streekvervoer nog steeds
op goedkeuring van de ministers.
Het overlegorgaan van de vakcen
trales heeft zich door de drie ver
voersbonden op de hoogte laten
stellen over het tot stand komen
van de onderhandelingsresultaten
voor de nieuwe c.a.o. autobus
ondernemingen. Daarbij is tevens
verslag gedaan van besprekingen
tussen een delegatie van de rege
ring en de contractpartijen. De in
redelijk overleg tot stand ge
komen onderhandelingsresultaten
passen volgens de opvatting van
het overlegorgaan in de sociaal-
economische situatie, „dit mede
tegen de achtergrond van het feit
dat in deze sectoren van een aan
merkelijk lagere beloning dan voor
de vergelijkbare categorieën over
heidspersoneel sprake is".
165.000 Nederlanders krijgen
dezer dagen een klein douceurtje
van de P.T.T. De dienst omroep
bijdragen _is namelijk begonnen
met terugbetaling van de voor dit
jaar betaalde luisterbijdragen voor
autoradio's, waarvoor van 1 Janu
ari af geen bijdrage meer is ver
schuldigd.
Alle 165.000 zullen voor het in
nen van dat bedrag echter de gang
naar een postkantoor moeten ma
ken, of ze een giro-rekening heb
hen of niet. Ze krijgen namelijk
van de P.T.T. een zgn. „zicht-
chèque", die alleen op een post
kantoor te verzilveren is.
De dienst omroepbijdragen, al
dus de persdienst van de P.T.T,,
vond het sturen van zichtchèques
het snelst werken en had geen ge
legenheid uit te zoeken, of zijn de
biteuren wellicht een girorekening
hadden en er prijs op stelden het
bedrag daarop overgeschreven te
krijgen'.
Consequent als de P.T.T. is blijft
zij echter reclame maken voor
de giro. Ook op deze zichtchèques:
„Heeft u nog geen postrekening,
aanvraagformulieren voor een
postrekening worden u gaarne
door dé postambtenaren ver
strekt", zo luidt de tekst
AMELAND: H.K.H. prinses Mar
griet heeft -maandagmiddag op
Ameland een Rode Kruis vakan
tieweek geopend voor 40 chro
nische zieken. De patiënten krij
gen de vakantieweek aangeboden
van de Amelander bevolking.
Hier de prinses tijdens de boot
tocht naar het eiland.
Bij een verkeersongeluk op de
Apeldoornseweg te Eerbeek ter
hoogte van de Hallsebrug is dins
dagmiddag de 16-jarige J. Mulder
uit Loenen (Veluwe) bij een ver
keersongeluk om het leven ge
komen. De even oude G. Beking
uit Loenen werd zwaar gewond.
De jongens makten deel uit van
een groep scholieren van de am
bachtsschool te Apeldoorn, die op
excursie was bij de machinefabriek
Drenth te Hall.
Na afloop van de excursie gin
gen zij op eigen gelegenheid per
bromfiets naar huis. Na het pas
seren van de brug werd de brom
fiets door een uit de richting Apel
doorn komende personenauto ge
schept.
Mulder werd op slag gedood.
Beking moést zwaar gewond naar
het academisch ziekenhuis te Nij
megen worden overgebracht.
Noordstraat 55, Terneuzen
Maarschalk Lin Piao die door
het negende congres van de Chi
nese communistische partij is
aangewezen als opvolger van
voorzitter Mao tse-Toeng, wordt
algemeen beschouwd als een on
voorwaardelijk volgeling van
Mao. Uitspraken van hem zijn:
„Soms begrijpt men niet goed
wat voorzitter Mao wenst, dan
moet men zich verstandig tonen
en zijn woorden bestuderen" en
„het doet er weinig toe of men de
richtlijnen van voorzitter Mao al
dan niet begrijpt, men moet ze
onmiddellijk volgen. Later zal
men ze wel begrijpen".
Lin werd in 1908 te Oeang-
Kang in de provincie Hopeh ge
boren uit een familie van kleine
neringdoenden. Toen hij tien jaar
was, verliet hij het gezin en ver
ving de voornaam Joe-Joeng die
hij van zijn ouders had gekregen,
door Piao, hetgeen „wilde kat"
betekent. Hij koös een militaire
loopbaan. Evenals de huidige pre
mier Tsjoe en-Lai bezocht hij de
beroemde militaire academie
Wjampoa in Kanton, die werd ge-
22
Wellicht zou hij daar weer
vrede met een nieuw bestaan vin
den. Maar wat moest hij begin
nen, zonder de getuigschriften,
waarom gevraagd werd?
Zou men dan niet tot de ont
dekking komen, dat hij een voort
vluchtige was? Wat zou het, als
of er in Rotterdam niet meer wa
ren zoals hij. Men keek hier niet
zo nauw, als je maar werken kon.
Hij kwam tot de conclusie, dat
hij het allicht proberen kon en
meldde zich aan het kantoor. Daar
werd hij na enige tijd wachten
tot een vertrek toegelaten, waar
de heer Vermeer zich bevond.
De ondernemende koopman
monsterde hem van de voetzo
len tot de haarwortels. Daarna
lachte hij hem vriendelijk toe. Hij
zei, dat de naam Dorus van Do
renkamp hem niet helemaal on
bekend voorkwam. Kon het zijn,
dat hij al eens bij het los-perso-
neel had geholpen?
De boswachter knikte. Ja, ja,
nu herinnerde Vermeer het zich
weer, zijn boekhouder had over
hem gesproken als van een onge
woon type onder de havenwer
kers.
Dorus van Dorenkamp voelde
zich niet op z'n gemak. Wist Ver
meer al iets, en wilde hij dat met
die woorden laten doorscheme
ren? Maar wat kwam het er ook
op aan? Hij voelde zich geen mis
dadiger. Vermeer maakte een
door
'Jakob Schopmani
sympathieke indruk. Hij zou hem
recht op de man af vertellen wat
hem vanuit het dorpje tussen de
hei en dê hossen naar de haven
werkers'had gebracht.
Terwijl hij z'n verhaal deed zat
Vermeer met stijgende belang
stelling te luisteren. Dorus las
meegevoel, op z'n gezicht. „Zo sta
ik hier dan", besloot hij z'n re
laas. Vermeer stond op en drukte
hem de hand. „Ik geloof je, van
Dorenkamp", zei "hij, „en ik zal
de laatste zijn, die een veroorde
ling over je uit zou durven spre
ken. Misschien had ik wel het
zelfde, gedaan, als ik er zo voor
gestaan had. Ik zal je helpen voor
zo ver da.t in mijn macht ligt. Jij
gaat naar de Oost en zo God het
wil zal je leed daar onder de vol
le tropenzon op het schone eiland
vergeten worden. Een mooie taak
ligt er op je te wachten, die je
weer tot een gelukkig mens zal
maken".
De boswachter voelde zich be
moedigd en opgelucht, toen hij
weer op straat stond. Het geluk
lachte hem weer toe. Was er nu
maar iemand, met wie hij het kon
delen. Haast automatisch liep hij
de'richting van het kerkje uit,
waai* hij 'binnen ging en neer
knielde voor het Maria-altaar.
God dénk; nu was er iemand, die
zijn géval van a tot z kende, en
die hem niettemin toch niet ver
achtte. Dat herstelde zijn ver
trouwen in zichzelf en in het le
ven. Hij besefte, dat hij weer op
een keerpunt stond, zoals op die
avond, toen hij opgewonden en
verbitterd zonder enig woord
weg liep van huis en vrouw. Deze
maal zou hij die fout niet maken.
Wat hij aan Lena had verzuimd
berouwde hem nu diep. En hij
bad, dat de schuld weggenomen
zou mogen worden, die hij ten op
zichte van haar op zich had ge
laden.
Aan boord van een vrachtschip
voer hij de volgende dag de ri
vier af naar zee. Hij stond op het
achterdek eri keek uit over de
stad Rotterdam, waar hij heen
en wéér geslingerd was tussen
dood en leven, ondergang en
overwinning. En over de stad
heen gingen zijn gedachtèn ver
der naar Waldkerk, waar zijn
vrouw nu op het kerkhof lag.
Zonder te weten wat er in wer
kelijkheid was gebeurd, voelde
hij dat als een zekerheid. Een in
nerlijke stem-zei hem, dat hij niet
opgewassen was geweest tegen
de slagen, die haar waren toege
bracht. Ook door hem. Het ergst
door hem. Met tranen in de ogen
staarde hij met nietsziende blik
over het woelige water, dat zich
steeds breder tussen het uiteen
wijkende lage groene land uit
strekte. Waldkerk, Annemarie,
dacht hij. En Dorus van Doren
kamp wist, dat hij z'n heimwee
niet kwijt zou raken, al ging hij
tot de verst gelegen uithoek van
de wereld.
De jaren kwamen en gingen.
Het grensdorpje Waldkerk lag in
steeds dezelfde zelfgenoegzaam
heid tussen z'n dennebossen en
heidevelden. Het steenuiltje
schreeuwde door de nacht als al
tijd, en met het bijgeloof was het
nog precies zo gesteld als vroe
ger. Bijna achttien jaar lang lag
Lena van Dorenkamp al begra
ven op het kerkhof, tot stof ver
gaan zoals Peter Beeren.
Hun namen werden nooit meer
genoemd. Een nieuwe generatie
was opgegroeid, die weliswaar
wel ooit van de treurige geschie
denis had gehoord, maar de daar
bij betrokken personen niet of
nauwelijks had gekénd.
Hannes Martens en z'n vrouw
Elisabeth behoorden sedert een
jaar ook niet meer tot de leven
den. Hun kleinkind Annemarie
was opgegroeid tot een flink jong
meisje, dat met haar donkere
ogen en bruine haren veel op
haar moeder geleek. Ze woonde
weer in het boswachtershuis en
vele jonge mannen achtten haar
een aantrekkelijke partij, want
ze was niet alleen knap doch
stond ook aangeschreven als
enigszins welgesteld, nu ze naast
het erfdeel van haar ouders ook
dat van haar grootouders gekre
gen had.
Er was slechts een jongeling,
wiens attenties Ahnemarie niet
onverschillig lieten. Een grensbe
ambte, die met de bevolking min
der goed kon opschieten, omdat
hij geenszins z'n plicht verzaakte,
wat de smokkelaars nog al eens
onaangenaam was. Want het was
in de jaren, dat er aan de smok
kel wat te verdienèn viel en er
was bijna geen man in het dorp,
die niet eens of meermalen voor
de verleiding bezweken was.
Vooral met koffie vielen zaken
te doen en sommigen hadden zich
zelfs in goed georganiseerde ben
den verenigd om op grote schaal
de sluikhandel te bedrijven.
(Wordt vervolgd.)
sticht door maarschalk Tsjang
Kai-Sjek. In 1927 nam hij deel
aan de militaire opstand van
Nansjang, die nu in communis
tisch China wordt beschouwd als
het ontstaan van het „rode leger".
Kort tevoren had hij als kolonel
van een nationalistisch regiment
de zijde van de communisten ge
kozen.
Met Mao tse-Toeng, de legen
darische Tsjoe-Teh en de inmid
dels in ongenade gevallen leider
Lioe Sjao-Sji en Pen Sjen nam
hij deel aan de „lange mars",
waarbij de communisten zich ten
slotte in 1935 in het ontoeganke
lijke bergland van de noordwes
telijke provincie Sjensi met
Jenan als centrum konden vesti
gen. Lin Piao die tijdens de lange
mars verscheidene militaire suc
cessen behaalde, kwam in de lei
ding van de militaire en politieke
academie van Jenen. Vervolgens
speelde hij een rol in de strijd
tegen Japan. In maart 1939 raakte
hij gewond. Voor herstel ging hij
naar Moskou, waar hij Russisch
leerde. In 1941 werd hij hoofd van
genoemde academie in Jenan.
Twee jaar later kreeg hij de lei
ding over het organiseren van
communistische gueriilagroepen
tegen Japan. In 1945 trok hij naar
Mandsjoerije waar hij zijn troe
pen uitrustte met de Japanse wa
pens die daar nog waren opgesla
gen. In datzelfde jaar werd hij
gekozen in het centrale partij-
comité en benoemd tot opperbe
velhebber van 't communistische
leger in het noordoosten.
In 1948 voltooide hij de verove
ring van Mandsjoerije op Tsjiang
Kai-Sjek en trok vervolgens naar
het zuiden, waar hij het midden
en het zuidwesten van China be
zette. In 1959 volgde hij maar
schalk Pen Teh Hoeai op als
minister van defensie en als voor
zitter van de militaire commissie
van het centrale partijcomité.
In 1965 publiceerde hij onder
de titel „Leve de overwinriings-
oorlog van het volk" een artikel
over Mao's leer over de „revolu
tionaire oorlog". Deze publikatie
luidde de „grote proletarische re
volutie", ook wei de „culturele
revolutie" genoemd, in.
In augustus 1966 werd Lin Piao
op een plenaire bijeenkomst van
het centrale partijcomité „de
naaste kameraad van voorzitter
Mao" genoemd. Terwijl mensen
als president Lioe Sjao-Sji van
het politieke toneel verdwenen,
werd China door toedoen van Lin
Piao en andere medestanders van
Mao, zoals Sjen Po Ta, Kang Sjen
en mevrouw Sjiang Sjing, de
echtgenote van Mao, een reusach
tig gemilitariseerd „werkkamp",
gebaseerd op „de gedachten van
Mao tse-Toeng". De strijdkrach
ten werden daarbij met steun
van de „rode gardisten" geleide
lijk de belangrijkste stuwende
kracht.
In de grote meningsverschillen
die zich de afgelopen twaalf jaar
in China hebben voorgedaan over
kwesties als de modernisering
van het leger, de „grote sprong
voorwaarts", de volkscommunes
en de betrekkingen met de Sow-
jet-Unie, stond Lin Piao steeds
aan de kant van Mao.
Uiterlijk maakt Lin Piao wéi
nig indruk. Hij ziet er slecht uit,
is bijziend en heeft last van een
droge hoest, die nog een over
blijfsel zou. zijn van een t.b.c.-in-
fectie waar hij in de jaren 1939
1942 aan heeft geleden. Rode gar
disten vonden het in 1966 nodig
door middel van een aanplakbil
jet mee te delen, datïStTFiao „de
beste opvolger vaft^H-eorzitter
Mao is wegens zijn ideologische
zuiverheid en politieke kennis én
eveneens wegens zijn robuust
heid, die geïllustreerd wordt dooi
de uitstekende toestand van zijn
lever, de regelmaat van zijn
bloedsomloop en de uitstekende
staat van al zijn inwendige orga
nen".
Volgens de rode gardisten kon
Ljn Piao „nog twintig jaar en lan
ger leven".
De zeven weken oude Claudia
van Dijkhuizen uit Utrecht heeft
waarschijnlijk haar leven te dan
ken aan een snelle actie van de
Utrechtse politie. Haar moeder
belde maandagmiddag in paniek
het hoofdbureau op met de me
dedeling dat Claudia was gestikt.
Het berichtencentrum stuurde er
ogenblikkelijk een surveillance
wagen op af met de. hoofdagen
ten J. van Dijk en J. Ooyevaar.
Zij troffen de baby, die bij hel
voeden melk in de luchtweger
had gekregen, in bewusteloze
toestand aan. Zes minuten na hei
telefoontje leverden ze het kind
in het inmiddels ook gewaar
schuwde reanimatiecentrum var
het academisch ziekenhuis af
Daar slaagde men erin het kind
weer bij te brengen. Claudia
mocht een klein uurtje later weer
met haar overgelukkige moeder
naar huis.
In de Koeienstraat te Halsteren
zijn maandagmiddag omstreeks
half vijf een grote landbouw-
schuur en enkele belendende
veestallen van de landbouwer A.
Heijnen door onbekende oorzaak
in brand geraakt en in de as ge
legd. Het grote véè was op dat
moment al in de wei. Het klein
vee kwam echter in de vlammen
om. De totale schade wordt ge
schat op ruim een ton. De brand
weer van Halsteren, later geassis
teerd door die van Bergen op
Zoom, wist te bewerkstelligen
dat het woonhuis dat op korte af
stand van de vuurhaard stond,
gespaard bleef.
Maandagavond is de 19-jarige
Noorse zeeman T. W. Breathen
op de werf van de N.D.S.M. in
Amsterdam-noord verongelukt.
De man die behoorde tot de be
manning van het Noorse vracht
schip „Vesthav", is bij het ®an
boord gaan van de gangway naar
beneden gevallen. Hij kwam té-,,
recht op een betonnen pier en
was op slag dood. Zijn stoffelijk
overschot werd naar het Wilhel-
minagasthuis overgebracht.