Dwight D. Eisenhower f
Politicus zonder liefde voor de politiek
Gelukkigste dag
Nieuwe
ambtstermijn
Onopvallend
Hij slikte even
Opperbevel
N.A.V.O.
Vargddag
Eisenhower-
doctrine
Het sjtionage-
vliegtuig
Een slogan
Voor de zondag
KERKDIENSTEN
Amateur
Padna 2
DE VETTE ZEEUW
Zaterdag 29 maart 1989
Acht jaar president van de Verenigde Staten
Storm over Rêo
De dood van
Jan Palach
Inspectie van Nederlandse troe
pen door generaal Eisenhower
op 1 mei 1951.
Generaal Dwight David Eisenhower, in 1890 geboren als telg in
het begin van de achttiende eeuw wagens geloofsvervolging naar
de nieuwe wereld uitgeweken Duitse voorouders, was een politi
cus zonder liefde voor de politiek en tevens een soldaat die geen
romantiek in de oorlog zag. „Er is in het gevecht geen glorie te
vinden, welke het vergoten bloed waard is", zo luidt een van zijn
uitspraken. Toen de tweede wereldoorlog voorbij was, zei hij: „Ik
haat de oorlog, zoals alleen een soldaat die er middenin heeft ge
zeten, dit kan. Ik haat hem als iemand die de wreedheid, waarde
loosheid en stupiditeit heeft gezien".
In de jaren van zijn president
schap bleef Eisenhower naast
moeilijkheden met zijn gezond
heid kritiek niet bespaard. Men
verweet de staatsman-soldaat,
die eens opperbevelhebber van
de grootste militaire coalitie in
de geschiedenis was besluiteloos
heid en gebrek aan leiderschap
en zei, dat hij meer belangstel
ling had voor het golfspel dan
voor staatszaken. Zijn aanhan
gers wezen er echter op, dat hij
op zijn eigen wijze het land door
een langdurige en kritieke pe
riode van de koude oorlog stuur
de, zoals hij ook als militair be
velhebber in de oorlog zijn b j-
•middelings- en verzoeningstalent
aanwendde om de heterogene
elementen onder zijn commando
tot een bruikbaar geheel te sme
den.
Winston Churchill zei van
Eisenhower: „In hem hadden .zij
een man, die de eenheid van de
geallieerde legers stelde boven
alle nationalistische gedachten".
De Britse veldmaarschalk Mont
gomery, Eisenhowers plaatsver
vanger bij de invasie in Norman-
dië, was evenwel van mening
dat deze de strategie van de
campagne op het Franse kust
gebied niet had begrepen. Eisen
hower is nooit op deze kritiek
ingegaan.
Na stafchef, universiteitsvoor-
zitter en atlantisch opperbevel -
hebberr te zijn geweest werd
Eisenhower, bekend om zijn bre
de glimlach, op de hoge golf van
de „I like Ike"-campagne in 1953
het Witte Huis ingedragen. Vol
gens zijn vrienden was het een
van de gelukkigste dagen in het
leven van de man die in zijn
jonge jaren gezegd had niet te
verwachten het ooit tot een hoge
militaire rang te zullen brengen,
toen hij in januari 1961, na acht
jaar aan het roer van staat te
hebben gestaan, die taak aan
John F. Kennedy kon overdra
gen om op zijn boerderij in Get
tysburg te gaan tuinieren en zich
te gaan toeleggen op zijn geliefde
golfsport.
Als militair had hij zich van
politiek afzijdig gehouden. Nog in
1946 zei hij geen enkele politieke
functie te zullen aanvaarden, of
dit nu „hondenmepper of opper
ste koning van het heelal" zou
zijn.
In de eerste tijd had de „ama
teur in de politiek" door zijn on
ervarenheid vele moeilijkheden,
maar geleidelijk viel het hem ge
makkelijker en misschien heeft
hij in juli 1955, op de topconfe
rentie in Genève, het hoogtepunt
van zijn politieke carrière be
reikt.
Hij toonde zich bij dit overleg
een staatsman, die bereid was tot
gedurfde diplomatieke zetten, zo
als zijn door de Russen verwor
pen voorstel elkanders militaire
inrichtingen uit vliegtuigen te
fotograferen om daarmee de
vrees voor een verrassingsaanval
weg te nemen.
Eisenhowers persoonlijkheid,
gekenmerkt door innemendheid
en onverzettelijkheid, speelde een
grote rol bij het verminderen van
de spanning in de wereld, wat
leidde tot de „geest van Genève".
De toenmalige Russische pre
mier, maarschalk Boelganin, zei
te hopen dat Eisenhower presi
dent van de Verenigde Staten zou
blijven om het verzoeningswerk
tussen oost en west te kunnen
voortzetten.
Toen in 1956 weer presidents
verkiezingen werden gehouden,
versloeg Eisenhower opnieuw
Stevenson. Het was de tweede
maal in deze eeuw, dat een repu
blikeinse president voor een
nieuwe ambtstermijn in het Witte
Huis terugkeerde. Bij de verkie
zingen in november 1960 was
Eisenhower in overeenstem
ming met het ingevoerde gebruik
geen kandidaat meer. De de
mocraat John F. Kennedy won
toen van de republikein Nixon
en werd president.
Toen Eisenhower de middel
bare school had voltooid, werkte
hij enige tijd als hulpje op een
boerderij, in een koelhuis en bij
de brandweer. Hoewel hij liever
bij de marine was gegaan, lieten
zijn ouders hem inschrijven op de
militaire academie van West
Point, omdat hij met zijn 21 jaar
voor de marine te oud was. Hij
slaagde in 1915 als 61e van een
groep van 164 en werd als twee
de' luitenant der infanterie naar
Fort Sam Houston gezonden,
waar hij „mamie" Geneva Doud
ontmoette, met wie hij in 1916 in
het huwelijk trad. Het echtpaar
kreeg twee zoons van wie één op
jeugdige leeftijd overleed. De
ander volgde het voorbeeld van
zijn vader en werd officier.
Toen de eerste wereldoorlog
was geëindigd, stond Eisenhower
op de lijst om uitgezonden te
worden naar Europa. De volgen
de zestien jaar vervulde hij onop
vallende militaire functies en had
de rang van majoor. Later werd
hij naar de Philippijnen overge
plaatst om als assistent van gene
raal MacArthur de luchtmacht te
organiseren.
Toen in. 1941 Japan Pearl Har
bour aanviel, werd Eisenhower
tot brigade-generaal bevorderd
en onder bevel geplaatst van zijn
vroegere jaargenoot van West
Point, generaal Marshall, die het
inmiddels tot stafchef had ge
bracht. Deze zond hem naar
Groot-Brittannië met de opdracht
rapport uit te brengen over ae
mogelijkheid van een gemeen
schappelijk opperbevel van alle
Amerikaanse strijdkrachten in
Europa.
Toen Eisenhower zijn rapport
op het bureau van zijn chef depo
neerde, zei deze na vluchtige be
studering: „U mag de man zijn
die het uitvoert. Wanneer kunt u
vertrekken?" De man die nooit
verwacht had dat hij een hoge
militaire post zou bekleden, slik
te even en antwoordde: „Morgen
ochtend". Drie dagen later was
hij bevelhebber van de Ameri
kaanse strijdkrachten in Europa.
Op zijn hoofdkwartier in Londen
bereidde hij de Invasie in Noord-
Afrika voor, die in november
1942 plaatsvond. Van Algiers uit
leidde hij de aanvallen op Sicilië
en Italië. Tenslotte kozen Chur
chill, Roosevelt en de gezamen
lijke staven hem éénstemmig als
commandant van het plan „Over
lord" dat een oversteek van het
Kanaal en de invasie in Norman-
dië inhield.
Velen beschouwden hem als de
grootste van een groep militaire
strategen van de eerste rang,
waartoe figuren behoorden als
veldmaarschalk Montgomery en
generaal Patton.
Na de capitulatie van Duits
land in 1945 werd de „glim
lachende generaal" door de vol
keren van vele bevrijde landen
gehuldigd. In hetzelfde jaar keer
de hij naar de V. S. terug, waar
hij stafchef van het leger werd.
In 1948 nam hij ontslag om een
funktie als president van de Co-
lumbia-universiteit te aanvaar
den. Deze vreedzame post, die
hem veel genoegen verschafte,
bezette hij niet lang.
De man, die zich een voorstan
der van het atlantisch verdrag
en de Europese eenheid had ge
toond, werd in 1950 door presi
dent Trumarf Aangezocht het op
perbevel over de strijdkrachten
van de NAVO op zich te nemen.
Eisenhower aanvaardde deze
funktie, waarin hij kans zag af
gunst en jaloezie tussen de Euro
pese landen weg te werken en
oude vijanden bijeen te brengen.
Een half jaar nadat hij zijn
eerste ambtstermijn als presi
dent' begon, kon Eisenhower de
inlossing van een van zijn voor
naamste beloften tijdens de ver
kiezingscampagne waarmaken:
de beëindiging van de Koreaanse
oorlog.
Van toen af concentreerden de
president en zijn minister van
buitenlandse zaken, John Foster
Dulles, hun inspanningen op drie
hoofddoelen:
1. De communistische mogend
heden te weerhouden van
agressieve daden door ze te
dreigen met „grootscheepse
vergelding" door middel van
kernwapens en door de mili
taire kracht van de niet-
communistische wereld te
vergroten.
2. Het ontwikkelen en uitbrei
den van het systeem van
bondgenootschappen, waaraan
president Truman in het be
gin van de koude oorlog was
begonnen.
3. Een soeverein West-Duits-
land in het nöordatlantisch
bondgenootschap te brengen,
hetgeen bij de akkoorden van
Parijs in 1954 werd verwezen
lijkt.
Een van zijn opvallendste
voorstellen als staatshoofd was,
dat alle landen die atoomenergie
opwekten, een deel van hun
bronnen voor vreedzame doel
einden in een gemeenschap zou
den inbrengen. Dit leidde tot de
historische conferentie „atomen
voor vrede" die in 1955. in Genève
plaatsvond.
Kort na de Geneefse conferen
tie werd Eisenhower getroffen
door een hartaanval, die later
door andere zou worden gevolgd.
Hij voelde zich echter krachtig
genoeg om zich opnieuw ver
kiesbaar te stellen. President
Nassers nationalisering van het
Suezkanaal en het ingrijpen van
Rusland in de Hongaarse op
stand legden naast de verkie
zingscampagne zware lasten op
hem. De onverzettelijke Eisen
hower, die nagenoeg nooit van 'n
eenmaal genomen besluit terug
kwam, hield vast aan een „vreed
zame regeling" van de Suez-
crisis, terwijl Frankrijk en En
geland tot militaire interventie
overgingen. Op 5 maart 1957
keurde het Amerikaanse congres
de door de regering-Eisenhower
opgestelde politiek voor het mid
den-oosten goed.
Deze politiek, bekend als de
„Eisenhower-doctrine", kwam er
in het kort op neer, dat ieder
land, dat direkt door de Sowjet'
Unie wordt bedreigd, door Ame
rikaanse strijdkrachten zal wor
den gesteund wanneer het dit
wenst. Bovendien moest een om
vangrijk programma voor eco
nomische hulp paal en perk stel
len aan de politieke en economi
sche invloed van het internatio
nale communisme in het midden
oosten.
Zijn tweede ambtstermijn was
nog jong, toen Eisenhowers
tegenstanders hem beschuldigden
van besluiteloosheid. Deze kri
tiek kwam ten dele voort uit de
achterstand der Verenigde Sta
ten op het gebied van het ruim
te-onderzoek in vergelijking met
de Russen. In december 1957
speelde hij ondanks de handicap
van een lichte beroerte, die zijn
spraakvermogen tijdelijk had
aangetast, een leidende rol op de
eerste topconferentie van de
NAVO in Parijs, waarop in prin
cipe werd besloten tot vestiging
van met Amerikaanse raketten
uitgeruste bases in West-Europa.
Hij deed nogmaals een poging de
koude oorlog te beëindigen door
de toenmalige Russische premier
Nikita Chroesjtsjov in de herfst
van 1959 naar de V. S. uit te no
digen. Dit scheen met succes be
kroond te worden en de president
ging tenslotte akkoord met een
topconferentie in Parijs in 1960.
Twee weken voordat de confe
rentie zou beginnen, sloeg het
neerhalen door de Russen van
een Amerikaans U-2 spionage
toestel boven de Sowjet-Unie
alle hoop de bodem in.
In augustus 1963, hij had het
presidentschap toen al overge
dragen aan Kennedy, bracht
Eisenhower 'n bezoek aan Euro
pa, waarbij hij zijn vroegere in
vasiehoofdkwartier in Southamp
ton en de invasiestranden van
Normandië bezichtigde. Het jaar
1965 begon voor hem met een
droeve plicht, toen hij de begra
fenis bijwoonde van Winston
Churchill. Op zijn 75e verjaardag
sprak hij zijn bezorgdheid uit
over de „morele achteruitgang"
onder het Amerikaanse volk.
Eisenhower gaat de historie in,
niet als een der grootste presi
denten van deze eeuw, maar wel
als een der geliefdste.
De leuze „I like Ike" ontstond
als een slogan om een verkiézing
te helpen winnen, maar is sinds
dien bij Ike blijven behoren. Hij
was een man die als grootste
kwaliteit had, dat men hem graag
mocht en die men vertrouwde.
Zijn voorganger Truman dwong
respect af als een gehaaide po
liticus. Zijn opvolger Kennedy
wist de geesten in beweging te
brengen zoals hij idealen in
woorden kon laten leven.
Eisenhower was de man van de
hartveroverende goede trouw,
die de Amerikanen bleef laten
zeggen: „I like Ike".
Als gevolg van een zware storm
hebben zich in de Braziliaanse
stad Rio de Janeiro overstromin
gen voorgedaan. Ook kwam de
vier miljoen inwoners tellende
stad in het donker te zitten. Het
enige slachtoffer waarvan tot
dusver melding is gemaakt, was
een achtjarig meisje uit een krot
tenwijk aan de rand van de stad,
die door het overstromingswater
werd meegesleurd.
DE KNECHT DES HEREN
„De Here heeft mij als een
leerling doen spreken."
Jesaja 50 4
Dit is een van de hoofdstuk
ken die handelen over de „Knecht
des Heren", waarvan Jesaja 53
wel het meest bekend is:
Bij deze hoofdstukken kunnen
wij moeilijk nalaten aan Jezus
te denken. Het lijkt haast of zij
geschreven zijn van het kruis en
de opstanding af. Zo ook het
bovenstaande "~rs. HÜ, die door
zijn discipelen „Meester" ge
noemd werd, was een leerling
van de Vader. „Hij wekt mijn
oor, opdat ik zal horen zoals
leerlingen doen."
In het licht van het evangelie
is hier ten volle rechtgedaan aan
het mens-zijn van de Heer. Dat
doen velen niet. Zij durven geen
ernst te maken met de méns
heid van Jezus, uit vrees, dat zij
aan zijn godheid tekort zullen
doen. Wanneer wij eenzijdig het
accent naar een van beide kan
ten verplaatsen, verliezen wij
Hem. Hij is niet gekomen (moge
lijk is dit elders reeds gezegd)
met een volgeschreven agendum,
waarin van dag tot dag stond,
wat Hij doen moest. Hij heeft,
wachtend op „zijn ure", luiste
rend naar de stem van God, ijn
weg gezocht, in het bevel en de
gehoorzaamheid van het i.,~h-
blik.
Zo vraagt Hij het ook van ons.
Wij hebben Gods geboden m
weten dus meestal wat God van
ons vraagt. Ik weet h .let, kan
betekenen: ik wil het liever niet.
Er kunnen ogenblikken komen,
waarop wij in het donker tasten
en God zwijgt. De beslissing
die wij nemen, schijnt een sprong
in het donker en die is gevaar
lijk. Waar komen wij terecht?
Zou God ons, op >'n ogenblik
verkeerd laten springen?
Uit het onderzoek naar de dood
van Jan Palach, de jonge Tsje-
choslowaakse student die op 16
januari in Praag zichzelf met
benzine overgoot en in brand
stak, is tot dusver niet gebleken,
dat anderen hem tot zijn zelf
moord hebben aangezet. Dit heeft
de minister van binnenlandse
zaken, Jan Pelnar, donderdag
avond voor radio-Praag ver
klaard. Hij doelde op berichten
van conservatieve zijde, waarvan
ook de Russische pers melding
heeft gemaakt, als zou een onder
grondse organisatie de student
tot zijn daad hebben aangezet en
hem hebben beloofd voor een
speciale vloeistof te zorgen, die
wel kon branden maar geen
brandwonden zou veroorzaken...
GRENSVOLK
door
Jakob Schopmani
Maar in 1952 zwichtte hij voor
de druk, die beide partijen op
hem hadden uitgeoefend om zich
kandidaat te stellen bij de voor
verkiezingen voor het president
schap. Hij gaf toen gehoor aan
de oproep tot zijn plicht en koos
de republikeinse partij, hoewel
hij jaren terug eens had gezegd
de democratische party altyd
trouw te zullen blijven. By de
verkiezingen werd „Ike" met
grote meerderheid op zijn demo
cratische tegenstander Steven-
som tot presiden gekozen.
11
Dagenlang was de geschiedenis
van de laatste kermisdag in café
Maas het alles beheersende on
derwerp van gesprek in 't dorp.
In groepjes bijeen stond men op
straat het gebeurde te bepraten
en ook in de café's werd hevig
gedebatteerd. Van de ongeluk
kige Lena bleef geen stuk heel.
Voor byna iedereen was ze een
sehynheilige, die de oorzaak van
al het ongeluk was, vooral nu
bleek, dat zelfs haar man haar
verlaten had.
Degenen, die opwierpen, dat
Peter Beeren maar wat dronke
manspraatjes had verkocht, wer
den spoedig overstemd door an
deren, die vonden, dat „kindè-
ren en dronkelui de waarheid
spreken". En wat Peter Beeren
slechts in enkele woorden had
gezegd, werd nu uitgesponnen
tot een verhaal van zwoele ont-
trouw en zecliyk bederf
Zo brak de zondag aan. Men
ging naar de kerk om er zich op
vrome wijze van zgn plichten te
kwyten. Voor één inwonc. van
Weldkerk waren de laatste da
gen met bijzondere zorg vervuld
geweest: 't was de oude pastoor,
die niet onkundig was gebleven
van de praatjes, die er de ronde
deden. Lang had hy er over na
gedacht of hij de ongelukkige
vrouw zou bezoeken om haar
een woord van troost en opbeu
ring te schenken, alsmede de
steun van zyn onvoorwaardelijk
vertrouwen. Maar tenslotte had
hg het beter geacht om eerst af
•te rekenen met de afschuweiyke
achterklap.
Hij had z'n preek bijzonder
zorgvuldig voorbereid, want hij
wist dat hem een zware taak
wachtte. En nog toen hij de
preekstoel besteeg, prevelde hij
een vurig gebed, dat hij er in
slagen mocht de mensen, zijn zc
snel tot oordelen gereed staande
gelovigen, te overtuigen van dt
onschuld van Lena van Doren
kamp.
„God lief hebben bu _n alles,
dat is het eerste en hoogste ge
bod; maar hét tweede is daar
aan gelijk: men zal zijn naaste
lief hebben geiyk zichzelf
Wie echter is uw naaste?" be
gon de gryze herder. En hy ver
volgde:' „Alle mensen zyn onze
naasten, de koningen der aarde
en de paus, maar ook de land
lopers en de ongelukkigen, die
een misdaad in de gevangenis
boeten. Ik ben uw naaste en de
burgemeester, maar ook arme
Klaas en wie ook in het dorp".
BÜ deze laatste woorden keek
arme Klaas, die op de achterste
bank zat glunder om zich heen.
Men zei van hem, dat hij een
armoedige van geest was, die de
zaligheid reeds hier op aarde be-
orven had, ofschoon hg was aan
gewezen op de milde gaven die
deze of gene hem voor een klei
ne dienst verlenen wilde.
De pastoor ging verder: „Niet
deze alleen zijn uw naasten, maar
iedereen zonder uitzondering, en
ook Lena van Dorenkamp".
Een druk gelispel ging door
de rijen der gelovigen. Sommi
gen zaten sprakeloos de pastoor
aan te staren. Maar in de ogen
van de meesten was nog de har
de achterdocht te '.zen der dor
pelingen, die niet spoedig ge
neigd zyn een eenmaal geves
tigde mening te herzien. Ande
ren keken elkaar aan alsof ze
eikaars gedachten willen ont
raadselen.
Niets daarvan ontging aan dc
aandacht van de pastoor. Plotse
ling liet hij z'n vuist neerdalen
op de balustrade van de preek
stoel en voer uit:
„Schijnheiligen! Wie uwer zon
der zonden is werpe de eerste
steen op deze onschuldige, waar
voor gij u allen te schamen hebt.
Ben groot ongeluk is door de
dronkenschap over ons dorp ge
komen, maar gg hebt het nog
duizendvoudig erger gemaakt
door met u allen lasterend een
moord te begaan.
Heb ik u niet dikwijls genoeg
gezegd, dat u de zondag moet
heiligen en gevaarlyke gelegen
heden moet mijden?
De Satan was het, die Peter
Beeren de rampzalige woorden
in de mond geleed heeft. En het
was de Satan, die de boswachter
naar het glas deed grijpen, waar
mee hij Peter Beeren naar het
leven stond.
Maar welk een vloed van boos
aardige verdachtmakingen en
beschuldigingen, van kwade las
ter en gemeenheid heeft deze
onheilsvolle daad tengevolge ge
had. Ook achter u heeft de Sa
tan gestaan. Wee u, zo gö niet
tot inkeer komt. Wee u, als ik
afdaal in het graf terwül gy u
verhard hebt in het kwaad. Als
ik voor Gods rechterstoel zal
worden geroepen, dan zal ik,
wanneer de Vader vraagt naar
de schapen, die Hy nr; heeft toe
vertrouwd niet zwijgen, maar
Hem antwoorden: „F^er, ik heb
geen schapen. Als bokken heb ik
mijn parochiekinderen gekregen,
als bokken geef ik ze u terug
Amen".
Het stemmengeroes in de kerk
was nu nog veel drukker en op
gewondener. Men kende de door
tastende aard van de pastoor,
maar ook zyn rechtschapenheid
en zijn gezond oordeel. En de
meesten namen zijn woorden in
hun hart op. Op zijn beurt con
stateerde de pastoor met voldoe
ning, dat zyn woorden indruk
hadden gemaakt. Ja, hy wist wel
hoe hy zyn schaapjes arn moest
pakken. Voor mooie woorden
hadden ze weinig gevoel. Men
moest by hen recht op het doel
af gaan. In de grond van hun
hart warep ze niet kwaad. Ze
waren misschien alleen aan de
buitenkant maar wat ruw, stro
pers en smokkelaars of min
stens nazaten daarva- als ze
waren.
(Wordt vervolgd.)
ZATERDAG 29 MAART 1969
ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Axel: 19 uur H. Mis.
Biervliet: 19 uur H. Mis.
Clinge: 19 uur H. Mis.
Hoek: H. Kruiskerk: 19 uur H. Mis
Hulst: 19 uur H. Mis.
Oostburg: 19 uur H Mis.
Philippine: 19 uur H. Mis.
Sas van Gent: 19.15 uur H- Mis.
Sluiskil: 19 uur H. Mis.
lerneuzen: Ned. Herv. kerk: 19
uur H. Mis.
Triniteitskerk: 19 15 uur H. Mis
Westdorpe: 19 uur H. Mis.
Zandstraat: 19 uur H Mis.
Zuiddorpe: 19 uur H. Mis.
ZONDAG 30 MAART 1969
NED. HERV. KERK
Aardenhurg: 10.30 uur Ds. H
Faber.
Axel: 8 45 en 10.30 uur Ds. p. J.
Pennings.
Biervliet: 10 uur Ds. G. F. H Kel-
ling.
Breskens: 11 uur Ds. C. Balk, van
Sluis.
Cadzand: 10.45 uur Ds. W. C.
Luuring. Openbare belijdenis.
Groede: 9.30 uur Ds. E. J. Riet
veld, van Terneuzen.
Hoek: 9 en 10 45 uur Ds. W. J
van Meeuwen (10.45 uur Open
bare belijdenis).
Hontenisse: 10 30 uur Mei Ds H
de Neeling. Geloofsbelijdenis.
Hoofdplaat: 10 uur Ds H. J. Be
geer. Geloofsbelijdenis.
Hulst: 9 uur Mej. Ds. H. B. d»
Neeling.
Nieuwvliet: 11 uur Ds. W. B
Bergsma, van Wate-landkerkje
Oostburg: 10 uur Ds. T. A. C. van
Drunen. Geloofsbelijdenis.
Philippine: 9 uur Ds. E. E. Stern
Retranchement: 9.30 uur Ds. W. C
Luuring.
Sas van Gent: 10.30 uur Ds. E. E
Stem; 19 uur Ds. L. Berger.
Schoondijke: 10 uur Ds. P. A. L.
Brinkman. Geloofsbelijdenis.
St. Anna ter Muiden: 11 uur Ds
E. J. Rietveld, van Terneuzen.
St. Kruis: 9 uur Ds. H. Faber.
Sluis: 11 uur Ds. A. M. Middag,
van Knokke.
Slu'skll: 9 en 11.30 uur Ds. H. J.
Ruis (11 uur Geloofsbelijdenis)
Temeuzén: Grote kerk: 10 uur Ds
P. A. v. d. Vlugt. Geloofsbelijde
nis.
Goede Herderkerk: 10 uur Ds
J. A. Poelman Geloofsbelijdenis;
19 uur Ds. E. J. Rietveld.
Waterlandkerkje: 9.30 uur Ds. W.
B. Bergsma. Bevestioing en voor
bereiding H- Avondmaal.
IJzendiike: 9.30 uur Ds, C. Balk,
van Sluis.
Zaamslag: 10 en 14.30 uur Ds. A
T. Deinum.
Othene: 19 uur Ds. A. T. Dei
num.
Zuidzande: 11 uur Ds. T, A. C.
van Drunèu, van Oostburg. H.
Doop.
GEREFORMEERDE KERK
Axel: 10 en 17 uur Ds. J. Th.
TTpomcIfPrl;
Hoek: 10 en 14.30 Ds. Maaskant,
van Leiden.
Sas van Gent: 19 uur Ds. L. Ber
ger.
Terneuzen: Noordstraat: 10.30 en
16.30 uur Ds. L. Berger.
Mozarthof: 9 uur Ds. L. Berger.
GEREF. KERK (Vrijgemaakt)
Axel: 10 en 15 uur Ds. A. Kuiper.
Hoek: 10 en 14 30 uur Ds. A. C.
Haitsma, van Zaamslag.
Terntuzen: 10 en 15 uur Ds. K. D.
van Dijk-
Zoutespui: 10 30 en 14.30 uur Ds.
J. v. d. Wielen.
CHR. GEREF. KERK
Zaamslag: 10 en 14.30' uur Ds. P.
Sneep.
GEREFORMEERDE GEMEENTE
Hoek: 9.30 en 14 uur leesdienst.
Terneuzen (Vlooswijkstraat): 9.30,
14 en 18 uur Leesdienst.
GEREF. GEMEENTE (Syn.)
Axel: 10 en 15 uur Student Mol,
van Hardinxveld Giesendam.
Terneuzen (Frans Halslaan): 10 en
15 uur Leesdienst.
OUD GEREF. GEMEENTE
Terneuzen: 9.30, 14 en 18 uur
Ds. A. de Reuver.
VOLLE EVANGELIE GEMEENTE
„FILADELF1A"
Terneuzen (Vlooswijkstraat 61): 10
uur Samenkomst; 20 30 uur Bid
stond.
LEGER DES HEILS
Terneuzen: 10 en 19.30 uur Lte C.
Jongejans en Kadet-lte H. Wagt-
man.
ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Axel: 8.15, 9.30 en 1 uur H. Mis.
Biervliet: 7.30 en 10.30 uur H. M>s'
Uiinge: 7, 8.30 en 10 uur H Mis.
Hoek: H. Kruiskerk: 9.30 uur H
Mis.
Hulst: 8, 10, 11.30 en 19 uur H.
Mis.
Oestburg: 8.30, 10.30 en 17 uur H
M!s.
Philippine: 7.30 en 10 uur H. Mis
14.30 uur Lof.
Sas van Gent: 8, 9.30, 11 en 17 uur
H. Mis.
Sluiskil: 7.30, 9 en 10.45 uur H.
Mis.
Terneuzen: Ned Herv. kerk: 8 en
11.45 uur H. Mis.
Triniteitskerk: 9. 10 30 en 17 uur
H. Mis.
Westdorpe. /.30 en 10 uur H. Mis.
Zandstraat: 10 uur H. Mis.
Zuiddorpe: 7.30 en 10 uur H. Mis.