Psychiaters dienden rapport in van
meer dan vijftig pagina's
HET GOUD
BLINKT
HANS VAN Z. WAS VRIJDAG NIET lli
RECHTSZAAL AANWEZIG
Opnieuw moeilijkheden in Pakistan
Voor de zondag
KEROIEHSTEH
tfaerina 2
DE VMïF, ZEEUW
Zaterdag 15 februari 1969
Drang naar
hoger"
Geestelijk onrijp
Relatie met
„ouwe Nol"
Jeugdliefde
Paranormaal
Gesimuleerd?
Verontwaardiging
Moordlust
Getuige tegen
ouwe Nol"
Voetveeg
I.Q. rond 110
Schotwonden
Drie doden en
zeven gewonden
bij verkeers
ongeluk
Voor de vierde achtereenvol
gende dag heeft de rechtbank in
Utrecht zich vrijdag met de zaak
Hans van Z. bezig gehouden.
De psychiaters prof. dr. J. Kloek
en J. G. Schnitzler verklaarden
dat hun diagnostische overwegin
gen ten aanzien van de patiënt
Van Z. waren uitgegaan naar een
psychopatische persoonlijkheids-
struktuur met een sterk neuro
tische bovenbouw en een soms
hysterisch colorit.
Uit het psychiatrisch rapport
dat ruim 50 pagina's telt, kwam
naar voren dat Hans van Z. van
zijn vroegste jeugd af een won
derlijk kind was. Hij was sloom,
plaatste zich buiten de groep,
speelde geen spelletjes mee en
kon geen kontakt met anderen
maken. Hans van Z. was niet in
de rechtszaal aanwezig.
De artsen achten het niet uit
gesloten, dat Van Z. bij zijn ge
boorte bepaalde kenmerken heeft
meegekregen, die zijn aparte ge
drag verklaren.
Op de vraag van de president
of Hans van Z. een „zwaar" ge
val voor de psychiaters is ge
weest, antwoordde prof. Kloek,
dat het geen eenvoudige, maar
evenmin een moeilijke zaak was.
De familie van Hans van Z.
kwam naar voren als een groep
hard werkende mensen die wei
nig maat in hun gedragspatroon
vertonen, mensen die zich moei
lijk kunnen aanpassen en die snel
uit de rails vliegen; die zich niet
krimineel gedragen maar wel iets
van psychopathie hebben, aldus
prof. Kloek.
De moeder is voortgekomen
uit een familie van „primitieve
simplistisch denkende natuur
mensen". Als meisje heeft ze als
hulp in de huishouding bij een
dierenarts gewerkt. De indruk
ken die zfj daar heeft opgedaan,
hebben haar de ogen geopend
voor andere milieus. De vrouw
heeft eerst in haar huwelijk ge
probeerd, haar echtgenoot naar
een hoger niveau te sturen. Toen
dit op een teleurstelling uitliep,
heeft zij die drang naar „hoger"
op haar enige zoon Hans gepro-
jekteerd.
Door de grotere psychische
spankracht dan normale kinde
ren is Hans van Z. volgens de
rapporteurs terecht gekomen in
de hoek van de kinderen die al
tijd worden geplaagd. Bij hem
waren de kenmerken erg gepro
nonceerd. Met de term „infanti-
lautisme" hebben de rapporteurs
het ziektebeeld van het kind
Hans van Z. aangeduid. Hel is
een nieuwe term in de psy
chiatrie, waarmee men wil zeg
gen dat er sprake is van een kon-
taktstoring, van het leven in een
wereld zonder aansluiting met
de wereld eromheen.
Dokter Schnitzler vervolgde,
dat Hans van Z. heel lang gees
telijk onrijp is geweest. Ook een
typisch kenmerk van infantilau-
tisme is, dat men de mens niet
binnen zijn waarnemingsvermo
gen kan opnemen. Daardoor is te
verklaren, dat hij geen egards
had voor de mens.
heeft getroffen hoe Van Z. op
bepaalde opmerkingen ad rem
en fel kan reageren en ander
zijds zoals in het geval Eily
Hagers alleen maar beelden
voor zich ziet, wegzakt en in
vaagheden redeneert. Mr. Van
Zeben had soms een zekere wan
hoop op zijn gezicht ontdekt in
de zin van „hoe moet ik het zeg
gen". De rapporteurs beaamden
deze indruk. Door zijn onmacht
iets te formuleren wekt hij de
indruk dat hij simuleert. Er is
eerder sprake van een spelletje
met iemand spelen en een valle
tje zetten. Hans van Z. heeft een
buitengewone feeling om andere
mensen te peilen, inclusief hun
menselijke zwakheden.
Over de relatie tot „ouwe Nol",
in wie Hans van Z. een tijdlang
een vaderbeeld heeft gezien,
werd geconstateerd dat hij hem
in 1963 voor het eerst heeft ont
moet, toen de oude man door
Utrecht liep. Hans van Z., die
met zijn auto langs reed, dacht:
„Ach, laat ik die oude man even
naar huis brengen".
De verhouding»met „ouwe Nol"
werd als „wonderlijk" omschre
ven. Hans van Z. voelde dat het
een man was, voor wie je moest
oppassen en van wie je je mis
schien ooit zou moeten ontdoen,
omdat hij gevaarlijk was", zo zei
dokter Schnitzler.
Ouwe Nol leidde hem een nieu
we wereld binnen. Het moet een
openbaring voor hem zijn ge
weest, dat ouwe Nol in cafés en
op straat tegen hem zei: „Dit en
dat weet ik van die en die". Wat
ouwe Nol in het negatieve deed,
was juist wat Hans van Z. in het
positieve zo bitter nodig had, al
dus de psychiater.
De president stond lang stil bij
de rol die het Haarlemse meisje
Michele F. in het leven van Van
Z. heeft gespeeld, toen deze in
de Spaarnestad in een pleegge
zin vertoefde. Hans van Z., 16
jaar oud, was „weg" van dit nog
jongere meisje, dat in betere
kringen kwam dan die waaruit
hij zelf afkomstig was.
„Hans meende, dat Hij door
haar toegang tot een hoger mi
lieu zou krijgen en hij is altijd
onder de indruk gebleven van
het feit dat dit meisje hem af
wees, toen hij naar de jeugd
gevangenis ging", aldus de
zenuwarts Schnitzler.
De president vond het treffend
dat Hans van Z. tegenover zijn
vele vriendinnen vaak sprak
over het verdriet dat hij altijd
nog had over een meisje, dat hij
in zijn jeugd had gekend. Ook
daardoor werd hij voor tal van
meisjes een tragische en tegelijk
boeiende man.
Had hij homofiele neigingen?,
zo vroeg de president.
De psychiaters konden zich
daarover niet met zekerheid uit
spreken. Wel werd gesteld, dat
Van Z. op jeugdige leeftijd kon-
takt had met een oudere homo
fiel in Utrecht. „Hij had de nei
ging om op sexueel gebied te ex
perimenteren", meende prof. dr.
Kloek, die met dokter Schnitzler
de overtuiging was toegedaan,
dat de moorden op Elly Hagers
en Coby van der Voort niet pri
mair lustmoorden zijn geweest.
De president wilde graag nog
wat meer weten over de toe
spelingen die in de rapporten
zijn gemaakt op mogelijke para
normale begaafdheden.
Prof. Kloek gaf als zijn mening
te kennen, dat Van Z. iedereen
wantrouwt die' met dergelijke
verhalen aankomt. Slechts in
één procent van de gevallen is er
iets van waar. Na overleg werd
dan ook besloten, daarop niet
nader in te gaan. „We hebben er
geen belangstelling voor als psy
chiaters", aldus prof. Kloek.
Een zekere paranormale be
gaafdheid wordt mogelijk geacht,
vooral omdat Hans van Z. heeft
bewezen, „in een ander te kun
nen wegglijden". Hij denkt met
een rechercheur mee en zelfs
vooruit. Slechts enkele aanwij
zingen hebben de psychiaters
ontdekt. In de eerste plaats in het
geval Elly Hagers, maar ook in
zake de moord op Goosje van
Piggelen in Eist. Hans van Z.
bleek in staat het huisje, waar de
man heeft gewoond, tot in details
te beschrijven. „Maar hij kon
zichzelf er niet bij betrokken zien
en omdat het bewijsmateriaal
niet zo sterk was, geloofde hij er
ook niet in dat hij deze moord
kon hebben gepleegd.
De rechtbank heeft zich ook
beziggehouden met de vraag
welke waarde de psychiaters
toekennen aan de „diepe" en
„platte" beelden die Hans van Z.
van de moord op Elly Hagers
heeft gezien. „Men moet daar erg
voorzichtig mee zijn; je kunt met
deze dingen in de psychiatrische
wereld gauw voor de gek wor
den gehouden. Hij beschrijft het
allemaal zo duidelijk, ik zeg niet
dat Hans van Z. heeft gesimu
leerd, maar het zou mogelijk
zijn", aldus prof. Kloek.
Deze zei dat Hans van Z. mis
schien voor het eerst in een
hysterische schemertoestand is
geraakt, toen hij Elly Hagers
doodde en dat hij daaraan slechts
flardige herinneringen heeft
overgehouden.
Zowel prof. Kloek als dokter
Schnitzler achtten het van be
lang dat Hans van Z. straks niet
van andere mensen wordt ge
ïsoleerd. Op de vraag of er in
Nederland mogelijkheden zijn
waar hij een geëigende behande
ling kan ondergaan, antwoordde
prof. Kloek dat die vraag moei
lijk te beantwoorden is.
Als wij hem behandelen, met
welk doel doen wij dat dan, om
hem daarna het kontakt met de
maatschappij toch weer te zien
verliezen? Wij hebben bijna
geen mogelijkheden voor dit ge
val. Misschien Groningen?
Nadat enig verontwaardigd
gemompel door de zaal golfde,1
vroeg de president; „Acht u dat
asyl een juiste omgeving voor
een man als Hans van Z.?"
Prof. Kloek: „Misschien is de
strafgevangenis in Breda, hoe
beperkt de mogelijkheden daar
ook zijn, een betere oplossing.
De hoogleraar stelde verder
dat Van Z. in geen geval in de
administratie van het gevange
niswezen mag verworden tot een
vergeten subject. Misschien is het
wel zo dat een goede bewaker
meer kan doen dan de beste psy
chiater".
Volgens dokter Schnitzler moet
Van Z. in kontakt blijven met de
maatschappij en voortdurend in
kontakt staan met een psychiater.
De raadsman van Hans van Z.,
mr. F. P. van Ravenswaay, ver
klaarde dat zijn cliënt zich zor
gen maakt over de vraag wat hij
nog meer op zijn geweten kan
hebben. „Hij heeft er behoefte
aan, alles rond te hebben, maar
wil ook de zekerheid hebben dat
hij de dingen die hij toegeeft,
werkelijk heeft gedaan", aldus
de raadsman, die wilde weten of
Van Z. in de reprodukties van de
schemerbeelden een eerlijke man
is geweest.
Dokter Schnitzler zei, dat hij
Van Z. nooit op onwaarheden
heeft kunnen betrappen. „Ik heb
het gevoel dat-ie eerlijk is, maar
het is mogelijk dat hij dingen
heeft verteld die onjuist zijn,
maar die hij zelf als waarheid
gelooft".
Raadsman: „Als hij in 1964 Elly
Hagers heeft vermoord, kan hij
dan tussen 1964 en 1967 meer
moorden hebben gepleegd? Als
iemand moordzucht of moordlust
heeft, wacht hij toch niet drie
jaar tot de volgende moord?"
Doker Schnitzler: „Het is niet
een kwestie van wachten, maar
van het opstapelen van emoties,
die tot een crisis en daardoor tot
een nieuwe daad leiden. Er is
geen argument te vinden dat hij
in die drie jaar zou hebben ge
moord
H
Beide psychiaters vroegen ten
slotte bijzondere aandacht voor
de stemmingsschommelingen in
de persoonlijkheidsstruktuur van
Van Z., die aan elke gewelddaad
voorafgingen. Vermoeid, bleek
en onzeker werd Hans van Z.
daarna de rechtszaal binnenge
leid. President mr. Van Zeben
gaf een samenvatting van het
geen de rechtbank te horen had
gekregen over de persoonlijkheid
van Hans van Z. en de volgens
prof. Kloek „onhanteerbaar
moeilijk aan te geven" toekomst
prognose.
„In beginsel bestaat de moge
lijkheid met uzelf in het reine te
komen, maar het zal een moei
lijke weg zijn",hield mr. Van
Zeben de aardachtig luisterende
verdachte voor. „U bent nog zeen
gevaarlijk en u moet geconfrori-
teerd worden met hetgeen u
heeft bedreven". Hans van Z.
kreeg ook te horen dat, als de
uitspraak zou neerkomen op een
terbeschikkingstelling, er maar
„weinig inrichtingen zijn waar u
op uw plaats zou zijn".
De president, die prof. Kloek
vroeg of hij wellicht iets was ver
geten, kreeg te horen dat het
„misschien beter is, dat we dat
doorpraten in een situatie die
met wat minder mensen is om
geven". Hans van Z. was het
daarmee eens. „Ik geloof dat het
goed is dat er nog een gesprek
komt", zei hij. Behoefte aan vra
gen in de rechtszaal had hij niet
imeer, waarna de president het
onderzoek schorste tot woensdag.
Dinsdag zal Hans van Z. tegen
„ouwe Nol" moeten getuigen.
In Pakistan zijn vrijdag beto
gingen gehouden tijdens een alge
mene staking, die was uitgeroe
pen door het demiocratisch actie
comité waarvan acht meest recht
se partijen deel uitmaken, die
zich verzetten tegen het bewind
van Ajoeb Chan. In Lahore ge
bruikte de politie traangas tegen
demonstranten die door afzetting
ZIJN HET OOK WEINIGEN?
„Here, zijn het weinigen,
die behouden worden?"
Lucas 13 23
Lucas vertelt dat Jezus op weg
naar Jeruzalem, predikt in veel
steden en dorpen. Onder de luis
teraars is er één, die naar voren
komt met een vraag: „Here, zijn
het weinigen, die behouden wor
den?"
Dat ziet er uit als een vraag,
is het ook zo bedoeld? Of wi'
de vrager er zijn deskundigheid
mee bewijzen?
Heer, die mensen staan nu wel
allemaal naa>- U te lo!sW—
maar zü begrijpen er toch niets
van. Wij weten wel beter.
Laten wij hij die vraag blij
ven, zij gaat over grote dingen.
Behouden worden, gered wor
den, veronderstelt doodsgevaar
(een zieke, een drenkeling).
Mogelijk hebben wij ons ant
woord klaar. Er zijn mensen die
onmiddellijkantwoorden: niet
weinigen, maar velen, allen!
Hoe verder men van God af-
leeft, des te royaler is men met
de behoudenis. Het is als bij een
mens, die een lot in de staats-
'oterij heeft genomen en dan
tegen zijn vrienden zegt: als ik
de honderdduizend trek dan zal
ik Dit niet, omdat hij zo vrij
gevig is, maar omdat hij niet in
zo'n groot geluk gelooft.
Anderen vertellen nadrukke
lijk dat het weinigen zijn. Er
staat immers: „velen zullen
trachten in te gaan en niet kun
nen.' Maar de tekst vervolgt:
..als de heer des huizeh de deur
gesloten zal hebben." Dus een
maal zal het te laat zijn.
Velen of weinigen Jezus
weigert op die vraag in te gaan.
Hij laat die vrager staan. Er staat
niet: Hij zeide tot hem, maar Hij
zeide tot hen. Het antwoord is
voor God, niet voor ons.
De kern van het hysterische
van Hans van Z. ligt naar het
oordeel van dokter Schnitzler in
het gevoelsmatig reageren op
beelden. Hij trachtte iets over te
bi'engen aan de mensen, maar
had de onmacht, dat duidelijk te
maken. Moeder Van Z. heeft haar
zoon verkeerd getaxeerd. Ze zag
een zoon voor zich met beloften
voor de toekomst en besefte niet,
dat uit hem geen harmonisch
mens kon groeien als ze hem ge
ïsoleerd hield. Ze vond een kind
dat teruggetrokken leefde, maar
leerde hem niet, hoe hij zich
moest verweren tegen plagende
kinderen.
Thuis was Hans al.vroeg een
tiranniserend kind. Hij gebruikte
zijn moeder als voetveeg.
Na 1958, toen hij van huis was
weggelopen en in een pleeggezin
werd geplaatst, is het snel berg
afwaarts gegaan. Enkele dief
stallen en verduisteringen en
een omgeving die zich niets aan
trok van zjjn pogingen, te praten
over musea, literatuur en filoso
fische onderwerpen, vervreemd
den hem nog meer. Men zag in
hem een fantast en liet hem links
liggen.
In de rapporten wordt een in
telligentiequotiënt genoemd in
de buurt van 110, hetgeen dok
ter Schnitzler tot de konklusie
brengt, dat Van Z. qua intellekt
geen geniale jongen is, maar
„uitschieters" naar boven en be
neden heeft.
D« president zei dat het hem
door
W. GELDOF
24
Wanhopig vocht John met de
touwen die hem knelden. Hij
kroop op zijn buik rond op zoek
naar scherpe stenen, waarop hij
zijn boeien kon doorvijlen. Maar
Nick Smith zag het en liet hem
begaan. Hij had twee geladen
geweren bij zich en amuseerde
zich kostelijk met de vergeefse
pogingen van de jongen.
Jefferson onderging zijn lot
geduldig. Hij wist, dat dit lot
vreselijk zou zijn, maar een in
wendige stem verbood hem zich
verder voor iemand als Nick
Smith te vernederen. AI zou
aardse gerechtigheid tekort schie
ten jegens dit onmens, er was
nog een andere
Juist toen de overvaller naar
zijn tondeldoos begon te zoeken
om vuur te slaan en toen hij ge
knield bij de takken rond de
arme Jefferson lag, klonk een
geweerschot. Met 'n kreet stond
Nick Smith op, toen klonk een
tweede schot. Ditmaal was het
raak, want kreunend van p"u
was de rover neergevallen. Dat
betekende echter alleen dat hij
dekking zocht. Hij greep één der
beide geweren en kroop achter
de hoop hout, die hij rond zijn
slachtoffer had gestapeld.
Daar Jefferson wel begreep,
dat Smith nog tot alles in staat
was, draaide hij 'zijn hoofd zo,
dat hij hem zien kon. Toen zag
de gekwelde tot zijn vreugde,
dat Smith's rechterarm slap
neerhing en hevig bloedde. Wel
trachtte Smith met zijn linker
arm het geweer te schouderen
en te vuren, maar de kogel vloog
hoog de lucht in. Nog wist Jef
ferson niet wie zijn bevrijder
was, daar deze zich achter een
rotsblok niet ver in het dal had
vei-schanst.
„Kom hier, vriend! Kom hier!"
juichte de oude man. „Wees
maar niet bang. Smith's rech-
tei-arm is geraakt en goed ook!
Met zijn linker kan hij toch niet
richten en mikken! Kom maar
gerust!"
Toen John dit begreep, vulde
hij de boodschap met ziin krach
tige jongensstem aan. Maar Nick
Smith mompelde een verwen
sing, greep zijn tondeldoos, waar
in het vuur nog smeulde en blies
dit aan tot een vlammetje. Wel
dra brandde de houtstapel rond
Jefferson als een fakkel
Te laat begreep hij, dat juist
dit zijn eigen lot bezegelde. De
bevrijder (het was er werkelijk
maar één), die na het gejuich
van Jefferson nog aarzelde om
te voorschijn te komen, begreep
dat hij. nu niet langer kon en
mocht wachten. Met het geweer
in de hand rende hij naar voren.
„Jim! Jim Connal!" juichte
John, die op zijn knieën voor de
ingang van het hol lag. Maar de
aangesprokene lette niet op hem.
In enkele sprongen was hij bii
het vuur. Met één klap stelde hij
Smith, die nog steeds het geweer,
op hem wilde richten, buiten ge
vecht en toen begon hij als een
razende het brandende hout weg
te schoppen. Dat was vlug ge
beurd en eerst daarna konden
de kleren van Jefferson die juist
vlam gevat hadden, worden be
werkt.
„Dat was net op tijd", kon de
oude man nog mompelen, toen
zijn bevrijder de touwen door
sneed. Toen zakte hij bewuste
loos ineen. Een halve minuut
later was ook. John bevrijd. De
beide vrienden omhelsden el
kaar. John was sprakeloos.
Jim echter niet. „Eerst je
vader helpen, John! Ik hoop, dat
hij niet te veel brandwonden
heeft opgelopen. Ja, laten wij
hem hier neerleggen. Heb je
iets om zijn voorlxoofd nat te
maken? Goed zo, de pols is
regelmatig, het is gewoon van
de consternatie. Hij komt straks
wel weer bij."
Inderdaad sloeg de oude man
na enige minuten weer de ogen
op. Na wat gedronken te heb
ben knapte hij weer op. Maar
ook Smith bleek na de klap met
de kolf van het geweer nog
levenstekenen te vertonen. Jim
bond hem, maar deed hem geen
onnodige pijn, tot grote ergernis
van zijn vriend, die de rover ook
nu nog wel te lijf wilde.
Jim Connal schudde het hoofd.
„Bedaar wat, John! Deze man
wordt netjes aan de justitie uit
geleverd en die zal bepalen wat
recht is en niet jij!"
„Maar je weet niet half hoe
gevaarlijk hij is," huilae John.
„Je weet niet hoe gemeen hij is.
En dat hij ontvlucht is! Mis
schien ontvlucht hij wel weer en
dan
„Nogmaals: nèe, John Jeffer
son!" zijn stem klonk hard. „Ik
weet wie en wat Nick Smith is,
maar hier speelt niemand eigen
-echter. En geloof maar gerust:
kans op ontsnapping zal er dit
maal niet mëer bij zijn!"
„Intussen", vervolgde hij, na
dat John gekalmeèrd was, „in
tussen ben ik jullie wel een ver
klaring schuldig, hoe ik hier ge
komen ben. Maar hoe voelt u
zich, meneer Jefferson? Brand
wonden opge1ooer'? NW n
'ukkig maar. Nou, ik was al lang
van plan jullie weer eens op
zoeken, want ik was erg nieuws
gierig om te zien.'hoe het in de
Bad Lands ging. Deze week
waren wij met de kudde een
heel eind deze kant op geraakt
en zuidelijk van Bremsdale ge-!
komen. Ik kon toen niet laten
even over de Black River te wip
pen
„Te wippen, zei te?" viel John
hem in de rede. „Man, de rivier
is levensgevaarlijk op het ogen
blik!"
Jim Connal lachte. „O, maar
niet met een goed paard hoor!
Het mijne heeft wel eens r"°°r
foor een wild riviertje gezwom
men met mü op zijn rug. hoe
dan ook, ik kwam op jullie boer
derij aan tegen een uur of vier
in de middag. Daar hoorde ik
van Alice en haar moeder wat
er aan de hand was. Nou, toen
leek het mij het beste er maar
meteen achteraan te gaan. Ik
wist nl., dat Nick Smith ont
snapt was. Enkele mensen uit
Oakridge hebben hem zelfs al
eens achterna gezeten wegens al
lerlei kleine diefstalletjes. En
aangezien ik wist, dat dit heer
schap tot alles in staat was, dacht
ik maar eens te gaan kijken hoe
jullie het met hem klaarspeel
den. Ik volgde het spoor
(Wordt vervoled.)
van kruispunten van wegen het
verkeer onmogelijk maakten. In
Karatsji, waar vrijwel geen ver
keer was, werden de weinige
auto's door jongelui met stenen
bekogeld. Volgens radio-Pakistan
zijn in Tsadgaon de kantoren van
twee kranten in brand gestoken.
Het stakingsparool zou vrijwel
overal worden opgevolgd.
President Ajoeb Chan heeft be
sloten met ingang van maandag
de noodtoestand te beëindigen,
die in 1965 na de Indiaps-Pak's-
taansp oorlog werd ingesteld. Dit
is vrijdag meegedeeld deer minis
ter van justi'ie Syed Mohammed
Zafar terwijl het overal in het
land onrustig was.
In Liakwatabad, een buitenwijk
van Karatsii, liepen gisteren zeker
"eertien mensen schotwonden op
hii geverbon
tegenstanders van de staking. Er
zijn so'd-uen peso-Men om ch rust
te herste'len. Aanhangers van pre-
"Mpnt Ch-n t-arhtten zwarta vlsg-
gen te verwijderen van voertuigen
Me ondanks de staking op de weg
waren.
De onheffing van de noodtoe
stand va't samen met de opening
in Rawalpindi maandag van een
conferentie tussen de regerin" en
de opnosHienartiien over eisen
voor grondwetsherziening en over
de hongerstaking van Bhoetto.
Verwacht wordt dat deze met de
onheffing van de noodtoestand
zijn vrijheid zal herkrijgen.
DEVENTER: Een beeld van de
brand die, donderdagmiddag de
fabriek van de firma Tedeco teis
terde. Enorme zwarte rookwol
ken stijgen op uit het brandende
gedeelte.
Op de westelijke rijbaan van de
rijksweg UtrechtDen Bosch on
der Jutphaas heeft zich donder
dagnacht in dichte mist een ket
tingbotsing voorgedaan, waarbij
vijftien auto's waren betrokken.
Bij dit ongeluk zijn drie men
sen om het leven gekomen: een
iong echtr-ear uit Culemborg; M.
Blaauw (25) en J. P. Blaauw
Twigt (22), en de 63-jarige chauf
feur D. Louise uit Breda. Zevén
gewonden zijn met ambulances
naar het diaconessenziekenhui#
in Utrecht vervoerd.
Bij dit ongeval, dat omstreeks
één uur 's nachts gebeurde, waren
tien personen autu o's „en. vier
vrachtwagens betrokken.
Het was nog niet réo'fêlijk alle
bij het ongeval betrokken perso
nen te ondervragen. Er zijn vijf
kraanwagens aan te pas gekomen
om de ravage van de rijbaan te
verwijderen.
RflOME.KATHOT.lEKE KERK
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1969
Axel: 19 uur H. Mis.
R'ervllet: 19 uu- H Mis.
Hinve: 19 uur H. Mis.
Hoek: H Kru'eW" 19 uur H. Mis.
HuM; 19 uur H. Mis.
'Wtburg: J9 uur H M's.
"hilirro'ne: 19 uur H Mis.
Pas v»n Gent: 19 '5 uur H. Mis.
Sluiskil: 19 uur H. Mis.
Temenden- Ned. Herv. kerk: 19
uur H. Mis.
Trlnitelts''erk:*19 15 uur H. Mis
Westdorne: '9 uur H M's.
Tangstraat: 19 uur H Mis.
Zuiddorpe: 19 uur H Mis.
ZONDAG 16 FEBRUARI 1969
NED. H^EV. KERK
Aardenburg: 10.30 uur Ds. Noor-
lons.
Avei- 8.45 en 10.30 uur Ds. J. Ver
heul.
B'»-"liet: 10 uur Ds. G. F. H. Kel-
llng.
Breskens: 9 30 pur Ds. H. J. Be-
poer. van Hoofdnlaat.
CM—md: 10.45 uur Ds. W. C. Luu-
ring.
Grnede: 9 30 uur Ds. H. Faber, van
A ardenburg.
Hn°k; io uur Rerw. Heer I. Ver-
duiin, van Breskens.
Haato-i!—s- 10 30 uur Mej. Ds. H.
R da jgoeiing.
Hoofd-'a-t- io uur Ds. L. Spaans,
van Breskens.
H"i-t- o uur Mej. Ds. H. B. de
Neel'ng,
Nieuwviiet: 11 uur Ds. H. Faber,
van Aardenburg.
Oostbi.sm in 30 uur Ds. T. A. C.
van Dnmen.
Rpt-a„at,o^,put: 9.30 uur Ds. W.
C. Luuring.
Srimaaduw jo uur j)S p A. L.
Brinkman.
St. A-aa ter Muiden: II uur Ds.
C Reik.
St. Km's- 9 mir Ds. J. v. d. Hoek,
van Zu'dzande.
Cb,ic 0 30 u»r Ds c. Ralk.
SluiskO: 11 ui"- Wka R. J. Was-
terval, van Hedenese.
Tpannan. i, kerk: 10 uur Ds.
E. J. Rietveld.
Cna/X a TJo-^a-V-rk: 10 uur Ds.
J. Scbolten; 19 uur Ds. P. A. v.
d. Vlugt.
W-tariaadkerkje: 10 uur Ds. W. B.
Beresma.
IJzendUke: 9.30 uur Ds. W. B.
Berssma, van Waterlandkerkje.
Zsamripa; lo en 14.30 uur Ds. A.
T. Deinum.
Zu-'d-mde: 11 uur Ds. J. v. d.
Hoek.
GEREFORMEERDE KF.RK
Hoek: 10 eh 14.30 uur Ds. Noor-
loos, van Aardenburg.
Sas van Gent: 11 uur Ned. herv.
pred.
Temenzen: Noordstraat: 10 en
1630 uur Ds. W. H. Gisnen.
Mozartbof: 9 uu- Ds. L. Ber»er;
19 uur T>S w. H. Gispen. Wel-
komstdienst.
GEREF. KERK (Vrilgemaakf)
Axel: 10 en 15 uur Ds. A. Knfnér.
Hoek: 10 en 14 30 uur Leesdienst.
Temeu'en: 10 uur Leesdienst; 15
uur Ds. T. Dekker, van Goes.
Zp.uosnui: 10 en 14.30 uur Lees
dienst.
CHR. GEREF. KERK
Zaamslgg; 10 en 14.30 uur Ds. f.
Sneep.
GEREFORMEERDE GEMEENTE
Hoek: 14 uur Leesd'enst.
Temenzen (Viooswükstraat): 9.30
en 18 uur Ds J. Pannekoek; 14
uur Leesdienst.
GEREF. GEMEENTE (Syn.)
Axel: 10 en 15 uur Leesdienst.
Temeuzen (Frons Halslaan): 10 en
15 uur Leesdienst.
OUD GEREF. GEMEENTE
Temeuzen: 9 30. 14 en 18 uur
Ds. A. de Reuver.
VOLLE EVAN"-vT.tr GEMEENTE
„FILADELFIA"
Temeuzen (Vlooswijkstraat 61): 10
uur Samenkomst; 20.30 uur Bid
stond.
LEGER DES HEILS
Temeuzen: 10 en 19.30 uur Lte C.
Jongejans en Kadet-lte H. Wagt-
man.
ROOMS-KATHOLïEKE KERK
Axel: 8.15. 9.30 en 1 uur H. Mis.
Biervliet: 7.30 en 10 30 uur H. Mis.
Ciinge: 7, 8.30 en 10 uur H Mis.
Hock: H. Kruiskerk: 9.30 uur H.
Mis.
Hu'st: 8, 10, 11.30 en 19 uur H.
Mis.
Oostburg: 8.30, 10.30 en 17 uur H.
Mis.
Phil'ppinet 7.30 en 10 uur H. Mis.
14.30 uur Lof.
Sas vei Gent: 8, 9.30, 11 en 17 uur
H. Mis.
Slnmkil: 7.30, 9 en 10.45 uur H.
Mis.
Temeuzen: Ned Herv. kerk: 8 en
11.45 uur H. Mis.
Triniteitskerk: 9, 10.30 en 17 uur
H. Mis.
Westdorpe: 7.30 en 10 uur H. Mis.
Zuiddorpe: 7 30 en 10 uur H. Mis.
Zandstraat: 10 uur H. Mis.