Psychiaters dienden rapport in van meer dan vijftig pagina's HET GOUD BLINKT HANS VAN Z. WAS VRIJDAG NIET lli RECHTSZAAL AANWEZIG Opnieuw moeilijkheden in Pakistan Voor de zondag KEROIEHSTEH tfaerina 2 DE VMïF, ZEEUW Zaterdag 15 februari 1969 Drang naar hoger" Geestelijk onrijp Relatie met „ouwe Nol" Jeugdliefde Paranormaal Gesimuleerd? Verontwaardiging Moordlust Getuige tegen ouwe Nol" Voetveeg I.Q. rond 110 Schotwonden Drie doden en zeven gewonden bij verkeers ongeluk Voor de vierde achtereenvol gende dag heeft de rechtbank in Utrecht zich vrijdag met de zaak Hans van Z. bezig gehouden. De psychiaters prof. dr. J. Kloek en J. G. Schnitzler verklaarden dat hun diagnostische overwegin gen ten aanzien van de patiënt Van Z. waren uitgegaan naar een psychopatische persoonlijkheids- struktuur met een sterk neuro tische bovenbouw en een soms hysterisch colorit. Uit het psychiatrisch rapport dat ruim 50 pagina's telt, kwam naar voren dat Hans van Z. van zijn vroegste jeugd af een won derlijk kind was. Hij was sloom, plaatste zich buiten de groep, speelde geen spelletjes mee en kon geen kontakt met anderen maken. Hans van Z. was niet in de rechtszaal aanwezig. De artsen achten het niet uit gesloten, dat Van Z. bij zijn ge boorte bepaalde kenmerken heeft meegekregen, die zijn aparte ge drag verklaren. Op de vraag van de president of Hans van Z. een „zwaar" ge val voor de psychiaters is ge weest, antwoordde prof. Kloek, dat het geen eenvoudige, maar evenmin een moeilijke zaak was. De familie van Hans van Z. kwam naar voren als een groep hard werkende mensen die wei nig maat in hun gedragspatroon vertonen, mensen die zich moei lijk kunnen aanpassen en die snel uit de rails vliegen; die zich niet krimineel gedragen maar wel iets van psychopathie hebben, aldus prof. Kloek. De moeder is voortgekomen uit een familie van „primitieve simplistisch denkende natuur mensen". Als meisje heeft ze als hulp in de huishouding bij een dierenarts gewerkt. De indruk ken die zfj daar heeft opgedaan, hebben haar de ogen geopend voor andere milieus. De vrouw heeft eerst in haar huwelijk ge probeerd, haar echtgenoot naar een hoger niveau te sturen. Toen dit op een teleurstelling uitliep, heeft zij die drang naar „hoger" op haar enige zoon Hans gepro- jekteerd. Door de grotere psychische spankracht dan normale kinde ren is Hans van Z. volgens de rapporteurs terecht gekomen in de hoek van de kinderen die al tijd worden geplaagd. Bij hem waren de kenmerken erg gepro nonceerd. Met de term „infanti- lautisme" hebben de rapporteurs het ziektebeeld van het kind Hans van Z. aangeduid. Hel is een nieuwe term in de psy chiatrie, waarmee men wil zeg gen dat er sprake is van een kon- taktstoring, van het leven in een wereld zonder aansluiting met de wereld eromheen. Dokter Schnitzler vervolgde, dat Hans van Z. heel lang gees telijk onrijp is geweest. Ook een typisch kenmerk van infantilau- tisme is, dat men de mens niet binnen zijn waarnemingsvermo gen kan opnemen. Daardoor is te verklaren, dat hij geen egards had voor de mens. heeft getroffen hoe Van Z. op bepaalde opmerkingen ad rem en fel kan reageren en ander zijds zoals in het geval Eily Hagers alleen maar beelden voor zich ziet, wegzakt en in vaagheden redeneert. Mr. Van Zeben had soms een zekere wan hoop op zijn gezicht ontdekt in de zin van „hoe moet ik het zeg gen". De rapporteurs beaamden deze indruk. Door zijn onmacht iets te formuleren wekt hij de indruk dat hij simuleert. Er is eerder sprake van een spelletje met iemand spelen en een valle tje zetten. Hans van Z. heeft een buitengewone feeling om andere mensen te peilen, inclusief hun menselijke zwakheden. Over de relatie tot „ouwe Nol", in wie Hans van Z. een tijdlang een vaderbeeld heeft gezien, werd geconstateerd dat hij hem in 1963 voor het eerst heeft ont moet, toen de oude man door Utrecht liep. Hans van Z., die met zijn auto langs reed, dacht: „Ach, laat ik die oude man even naar huis brengen". De verhouding»met „ouwe Nol" werd als „wonderlijk" omschre ven. Hans van Z. voelde dat het een man was, voor wie je moest oppassen en van wie je je mis schien ooit zou moeten ontdoen, omdat hij gevaarlijk was", zo zei dokter Schnitzler. Ouwe Nol leidde hem een nieu we wereld binnen. Het moet een openbaring voor hem zijn ge weest, dat ouwe Nol in cafés en op straat tegen hem zei: „Dit en dat weet ik van die en die". Wat ouwe Nol in het negatieve deed, was juist wat Hans van Z. in het positieve zo bitter nodig had, al dus de psychiater. De president stond lang stil bij de rol die het Haarlemse meisje Michele F. in het leven van Van Z. heeft gespeeld, toen deze in de Spaarnestad in een pleegge zin vertoefde. Hans van Z., 16 jaar oud, was „weg" van dit nog jongere meisje, dat in betere kringen kwam dan die waaruit hij zelf afkomstig was. „Hans meende, dat Hij door haar toegang tot een hoger mi lieu zou krijgen en hij is altijd onder de indruk gebleven van het feit dat dit meisje hem af wees, toen hij naar de jeugd gevangenis ging", aldus de zenuwarts Schnitzler. De president vond het treffend dat Hans van Z. tegenover zijn vele vriendinnen vaak sprak over het verdriet dat hij altijd nog had over een meisje, dat hij in zijn jeugd had gekend. Ook daardoor werd hij voor tal van meisjes een tragische en tegelijk boeiende man. Had hij homofiele neigingen?, zo vroeg de president. De psychiaters konden zich daarover niet met zekerheid uit spreken. Wel werd gesteld, dat Van Z. op jeugdige leeftijd kon- takt had met een oudere homo fiel in Utrecht. „Hij had de nei ging om op sexueel gebied te ex perimenteren", meende prof. dr. Kloek, die met dokter Schnitzler de overtuiging was toegedaan, dat de moorden op Elly Hagers en Coby van der Voort niet pri mair lustmoorden zijn geweest. De president wilde graag nog wat meer weten over de toe spelingen die in de rapporten zijn gemaakt op mogelijke para normale begaafdheden. Prof. Kloek gaf als zijn mening te kennen, dat Van Z. iedereen wantrouwt die' met dergelijke verhalen aankomt. Slechts in één procent van de gevallen is er iets van waar. Na overleg werd dan ook besloten, daarop niet nader in te gaan. „We hebben er geen belangstelling voor als psy chiaters", aldus prof. Kloek. Een zekere paranormale be gaafdheid wordt mogelijk geacht, vooral omdat Hans van Z. heeft bewezen, „in een ander te kun nen wegglijden". Hij denkt met een rechercheur mee en zelfs vooruit. Slechts enkele aanwij zingen hebben de psychiaters ontdekt. In de eerste plaats in het geval Elly Hagers, maar ook in zake de moord op Goosje van Piggelen in Eist. Hans van Z. bleek in staat het huisje, waar de man heeft gewoond, tot in details te beschrijven. „Maar hij kon zichzelf er niet bij betrokken zien en omdat het bewijsmateriaal niet zo sterk was, geloofde hij er ook niet in dat hij deze moord kon hebben gepleegd. De rechtbank heeft zich ook beziggehouden met de vraag welke waarde de psychiaters toekennen aan de „diepe" en „platte" beelden die Hans van Z. van de moord op Elly Hagers heeft gezien. „Men moet daar erg voorzichtig mee zijn; je kunt met deze dingen in de psychiatrische wereld gauw voor de gek wor den gehouden. Hij beschrijft het allemaal zo duidelijk, ik zeg niet dat Hans van Z. heeft gesimu leerd, maar het zou mogelijk zijn", aldus prof. Kloek. Deze zei dat Hans van Z. mis schien voor het eerst in een hysterische schemertoestand is geraakt, toen hij Elly Hagers doodde en dat hij daaraan slechts flardige herinneringen heeft overgehouden. Zowel prof. Kloek als dokter Schnitzler achtten het van be lang dat Hans van Z. straks niet van andere mensen wordt ge ïsoleerd. Op de vraag of er in Nederland mogelijkheden zijn waar hij een geëigende behande ling kan ondergaan, antwoordde prof. Kloek dat die vraag moei lijk te beantwoorden is. Als wij hem behandelen, met welk doel doen wij dat dan, om hem daarna het kontakt met de maatschappij toch weer te zien verliezen? Wij hebben bijna geen mogelijkheden voor dit ge val. Misschien Groningen? Nadat enig verontwaardigd gemompel door de zaal golfde,1 vroeg de president; „Acht u dat asyl een juiste omgeving voor een man als Hans van Z.?" Prof. Kloek: „Misschien is de strafgevangenis in Breda, hoe beperkt de mogelijkheden daar ook zijn, een betere oplossing. De hoogleraar stelde verder dat Van Z. in geen geval in de administratie van het gevange niswezen mag verworden tot een vergeten subject. Misschien is het wel zo dat een goede bewaker meer kan doen dan de beste psy chiater". Volgens dokter Schnitzler moet Van Z. in kontakt blijven met de maatschappij en voortdurend in kontakt staan met een psychiater. De raadsman van Hans van Z., mr. F. P. van Ravenswaay, ver klaarde dat zijn cliënt zich zor gen maakt over de vraag wat hij nog meer op zijn geweten kan hebben. „Hij heeft er behoefte aan, alles rond te hebben, maar wil ook de zekerheid hebben dat hij de dingen die hij toegeeft, werkelijk heeft gedaan", aldus de raadsman, die wilde weten of Van Z. in de reprodukties van de schemerbeelden een eerlijke man is geweest. Dokter Schnitzler zei, dat hij Van Z. nooit op onwaarheden heeft kunnen betrappen. „Ik heb het gevoel dat-ie eerlijk is, maar het is mogelijk dat hij dingen heeft verteld die onjuist zijn, maar die hij zelf als waarheid gelooft". Raadsman: „Als hij in 1964 Elly Hagers heeft vermoord, kan hij dan tussen 1964 en 1967 meer moorden hebben gepleegd? Als iemand moordzucht of moordlust heeft, wacht hij toch niet drie jaar tot de volgende moord?" Doker Schnitzler: „Het is niet een kwestie van wachten, maar van het opstapelen van emoties, die tot een crisis en daardoor tot een nieuwe daad leiden. Er is geen argument te vinden dat hij in die drie jaar zou hebben ge moord H Beide psychiaters vroegen ten slotte bijzondere aandacht voor de stemmingsschommelingen in de persoonlijkheidsstruktuur van Van Z., die aan elke gewelddaad voorafgingen. Vermoeid, bleek en onzeker werd Hans van Z. daarna de rechtszaal binnenge leid. President mr. Van Zeben gaf een samenvatting van het geen de rechtbank te horen had gekregen over de persoonlijkheid van Hans van Z. en de volgens prof. Kloek „onhanteerbaar moeilijk aan te geven" toekomst prognose. „In beginsel bestaat de moge lijkheid met uzelf in het reine te komen, maar het zal een moei lijke weg zijn",hield mr. Van Zeben de aardachtig luisterende verdachte voor. „U bent nog zeen gevaarlijk en u moet geconfrori- teerd worden met hetgeen u heeft bedreven". Hans van Z. kreeg ook te horen dat, als de uitspraak zou neerkomen op een terbeschikkingstelling, er maar „weinig inrichtingen zijn waar u op uw plaats zou zijn". De president, die prof. Kloek vroeg of hij wellicht iets was ver geten, kreeg te horen dat het „misschien beter is, dat we dat doorpraten in een situatie die met wat minder mensen is om geven". Hans van Z. was het daarmee eens. „Ik geloof dat het goed is dat er nog een gesprek komt", zei hij. Behoefte aan vra gen in de rechtszaal had hij niet imeer, waarna de president het onderzoek schorste tot woensdag. Dinsdag zal Hans van Z. tegen „ouwe Nol" moeten getuigen. In Pakistan zijn vrijdag beto gingen gehouden tijdens een alge mene staking, die was uitgeroe pen door het demiocratisch actie comité waarvan acht meest recht se partijen deel uitmaken, die zich verzetten tegen het bewind van Ajoeb Chan. In Lahore ge bruikte de politie traangas tegen demonstranten die door afzetting ZIJN HET OOK WEINIGEN? „Here, zijn het weinigen, die behouden worden?" Lucas 13 23 Lucas vertelt dat Jezus op weg naar Jeruzalem, predikt in veel steden en dorpen. Onder de luis teraars is er één, die naar voren komt met een vraag: „Here, zijn het weinigen, die behouden wor den?" Dat ziet er uit als een vraag, is het ook zo bedoeld? Of wi' de vrager er zijn deskundigheid mee bewijzen? Heer, die mensen staan nu wel allemaal naa>- U te lo!sW— maar zü begrijpen er toch niets van. Wij weten wel beter. Laten wij hij die vraag blij ven, zij gaat over grote dingen. Behouden worden, gered wor den, veronderstelt doodsgevaar (een zieke, een drenkeling). Mogelijk hebben wij ons ant woord klaar. Er zijn mensen die onmiddellijkantwoorden: niet weinigen, maar velen, allen! Hoe verder men van God af- leeft, des te royaler is men met de behoudenis. Het is als bij een mens, die een lot in de staats- 'oterij heeft genomen en dan tegen zijn vrienden zegt: als ik de honderdduizend trek dan zal ik Dit niet, omdat hij zo vrij gevig is, maar omdat hij niet in zo'n groot geluk gelooft. Anderen vertellen nadrukke lijk dat het weinigen zijn. Er staat immers: „velen zullen trachten in te gaan en niet kun nen.' Maar de tekst vervolgt: ..als de heer des huizeh de deur gesloten zal hebben." Dus een maal zal het te laat zijn. Velen of weinigen Jezus weigert op die vraag in te gaan. Hij laat die vrager staan. Er staat niet: Hij zeide tot hem, maar Hij zeide tot hen. Het antwoord is voor God, niet voor ons. De kern van het hysterische van Hans van Z. ligt naar het oordeel van dokter Schnitzler in het gevoelsmatig reageren op beelden. Hij trachtte iets over te bi'engen aan de mensen, maar had de onmacht, dat duidelijk te maken. Moeder Van Z. heeft haar zoon verkeerd getaxeerd. Ze zag een zoon voor zich met beloften voor de toekomst en besefte niet, dat uit hem geen harmonisch mens kon groeien als ze hem ge ïsoleerd hield. Ze vond een kind dat teruggetrokken leefde, maar leerde hem niet, hoe hij zich moest verweren tegen plagende kinderen. Thuis was Hans al.vroeg een tiranniserend kind. Hij gebruikte zijn moeder als voetveeg. Na 1958, toen hij van huis was weggelopen en in een pleeggezin werd geplaatst, is het snel berg afwaarts gegaan. Enkele dief stallen en verduisteringen en een omgeving die zich niets aan trok van zjjn pogingen, te praten over musea, literatuur en filoso fische onderwerpen, vervreemd den hem nog meer. Men zag in hem een fantast en liet hem links liggen. In de rapporten wordt een in telligentiequotiënt genoemd in de buurt van 110, hetgeen dok ter Schnitzler tot de konklusie brengt, dat Van Z. qua intellekt geen geniale jongen is, maar „uitschieters" naar boven en be neden heeft. D« president zei dat het hem door W. GELDOF 24 Wanhopig vocht John met de touwen die hem knelden. Hij kroop op zijn buik rond op zoek naar scherpe stenen, waarop hij zijn boeien kon doorvijlen. Maar Nick Smith zag het en liet hem begaan. Hij had twee geladen geweren bij zich en amuseerde zich kostelijk met de vergeefse pogingen van de jongen. Jefferson onderging zijn lot geduldig. Hij wist, dat dit lot vreselijk zou zijn, maar een in wendige stem verbood hem zich verder voor iemand als Nick Smith te vernederen. AI zou aardse gerechtigheid tekort schie ten jegens dit onmens, er was nog een andere Juist toen de overvaller naar zijn tondeldoos begon te zoeken om vuur te slaan en toen hij ge knield bij de takken rond de arme Jefferson lag, klonk een geweerschot. Met 'n kreet stond Nick Smith op, toen klonk een tweede schot. Ditmaal was het raak, want kreunend van p"u was de rover neergevallen. Dat betekende echter alleen dat hij dekking zocht. Hij greep één der beide geweren en kroop achter de hoop hout, die hij rond zijn slachtoffer had gestapeld. Daar Jefferson wel begreep, dat Smith nog tot alles in staat was, draaide hij 'zijn hoofd zo, dat hij hem zien kon. Toen zag de gekwelde tot zijn vreugde, dat Smith's rechterarm slap neerhing en hevig bloedde. Wel trachtte Smith met zijn linker arm het geweer te schouderen en te vuren, maar de kogel vloog hoog de lucht in. Nog wist Jef ferson niet wie zijn bevrijder was, daar deze zich achter een rotsblok niet ver in het dal had vei-schanst. „Kom hier, vriend! Kom hier!" juichte de oude man. „Wees maar niet bang. Smith's rech- tei-arm is geraakt en goed ook! Met zijn linker kan hij toch niet richten en mikken! Kom maar gerust!" Toen John dit begreep, vulde hij de boodschap met ziin krach tige jongensstem aan. Maar Nick Smith mompelde een verwen sing, greep zijn tondeldoos, waar in het vuur nog smeulde en blies dit aan tot een vlammetje. Wel dra brandde de houtstapel rond Jefferson als een fakkel Te laat begreep hij, dat juist dit zijn eigen lot bezegelde. De bevrijder (het was er werkelijk maar één), die na het gejuich van Jefferson nog aarzelde om te voorschijn te komen, begreep dat hij. nu niet langer kon en mocht wachten. Met het geweer in de hand rende hij naar voren. „Jim! Jim Connal!" juichte John, die op zijn knieën voor de ingang van het hol lag. Maar de aangesprokene lette niet op hem. In enkele sprongen was hij bii het vuur. Met één klap stelde hij Smith, die nog steeds het geweer, op hem wilde richten, buiten ge vecht en toen begon hij als een razende het brandende hout weg te schoppen. Dat was vlug ge beurd en eerst daarna konden de kleren van Jefferson die juist vlam gevat hadden, worden be werkt. „Dat was net op tijd", kon de oude man nog mompelen, toen zijn bevrijder de touwen door sneed. Toen zakte hij bewuste loos ineen. Een halve minuut later was ook. John bevrijd. De beide vrienden omhelsden el kaar. John was sprakeloos. Jim echter niet. „Eerst je vader helpen, John! Ik hoop, dat hij niet te veel brandwonden heeft opgelopen. Ja, laten wij hem hier neerleggen. Heb je iets om zijn voorlxoofd nat te maken? Goed zo, de pols is regelmatig, het is gewoon van de consternatie. Hij komt straks wel weer bij." Inderdaad sloeg de oude man na enige minuten weer de ogen op. Na wat gedronken te heb ben knapte hij weer op. Maar ook Smith bleek na de klap met de kolf van het geweer nog levenstekenen te vertonen. Jim bond hem, maar deed hem geen onnodige pijn, tot grote ergernis van zijn vriend, die de rover ook nu nog wel te lijf wilde. Jim Connal schudde het hoofd. „Bedaar wat, John! Deze man wordt netjes aan de justitie uit geleverd en die zal bepalen wat recht is en niet jij!" „Maar je weet niet half hoe gevaarlijk hij is," huilae John. „Je weet niet hoe gemeen hij is. En dat hij ontvlucht is! Mis schien ontvlucht hij wel weer en dan „Nogmaals: nèe, John Jeffer son!" zijn stem klonk hard. „Ik weet wie en wat Nick Smith is, maar hier speelt niemand eigen -echter. En geloof maar gerust: kans op ontsnapping zal er dit maal niet mëer bij zijn!" „Intussen", vervolgde hij, na dat John gekalmeèrd was, „in tussen ben ik jullie wel een ver klaring schuldig, hoe ik hier ge komen ben. Maar hoe voelt u zich, meneer Jefferson? Brand wonden opge1ooer'? NW n 'ukkig maar. Nou, ik was al lang van plan jullie weer eens op zoeken, want ik was erg nieuws gierig om te zien.'hoe het in de Bad Lands ging. Deze week waren wij met de kudde een heel eind deze kant op geraakt en zuidelijk van Bremsdale ge-! komen. Ik kon toen niet laten even over de Black River te wip pen „Te wippen, zei te?" viel John hem in de rede. „Man, de rivier is levensgevaarlijk op het ogen blik!" Jim Connal lachte. „O, maar niet met een goed paard hoor! Het mijne heeft wel eens r"°°r foor een wild riviertje gezwom men met mü op zijn rug. hoe dan ook, ik kwam op jullie boer derij aan tegen een uur of vier in de middag. Daar hoorde ik van Alice en haar moeder wat er aan de hand was. Nou, toen leek het mij het beste er maar meteen achteraan te gaan. Ik wist nl., dat Nick Smith ont snapt was. Enkele mensen uit Oakridge hebben hem zelfs al eens achterna gezeten wegens al lerlei kleine diefstalletjes. En aangezien ik wist, dat dit heer schap tot alles in staat was, dacht ik maar eens te gaan kijken hoe jullie het met hem klaarspeel den. Ik volgde het spoor (Wordt vervoled.) van kruispunten van wegen het verkeer onmogelijk maakten. In Karatsji, waar vrijwel geen ver keer was, werden de weinige auto's door jongelui met stenen bekogeld. Volgens radio-Pakistan zijn in Tsadgaon de kantoren van twee kranten in brand gestoken. Het stakingsparool zou vrijwel overal worden opgevolgd. President Ajoeb Chan heeft be sloten met ingang van maandag de noodtoestand te beëindigen, die in 1965 na de Indiaps-Pak's- taansp oorlog werd ingesteld. Dit is vrijdag meegedeeld deer minis ter van justi'ie Syed Mohammed Zafar terwijl het overal in het land onrustig was. In Liakwatabad, een buitenwijk van Karatsii, liepen gisteren zeker "eertien mensen schotwonden op hii geverbon tegenstanders van de staking. Er zijn so'd-uen peso-Men om ch rust te herste'len. Aanhangers van pre- "Mpnt Ch-n t-arhtten zwarta vlsg- gen te verwijderen van voertuigen Me ondanks de staking op de weg waren. De onheffing van de noodtoe stand va't samen met de opening in Rawalpindi maandag van een conferentie tussen de regerin" en de opnosHienartiien over eisen voor grondwetsherziening en over de hongerstaking van Bhoetto. Verwacht wordt dat deze met de onheffing van de noodtoestand zijn vrijheid zal herkrijgen. DEVENTER: Een beeld van de brand die, donderdagmiddag de fabriek van de firma Tedeco teis terde. Enorme zwarte rookwol ken stijgen op uit het brandende gedeelte. Op de westelijke rijbaan van de rijksweg UtrechtDen Bosch on der Jutphaas heeft zich donder dagnacht in dichte mist een ket tingbotsing voorgedaan, waarbij vijftien auto's waren betrokken. Bij dit ongeluk zijn drie men sen om het leven gekomen: een iong echtr-ear uit Culemborg; M. Blaauw (25) en J. P. Blaauw Twigt (22), en de 63-jarige chauf feur D. Louise uit Breda. Zevén gewonden zijn met ambulances naar het diaconessenziekenhui# in Utrecht vervoerd. Bij dit ongeval, dat omstreeks één uur 's nachts gebeurde, waren tien personen autu o's „en. vier vrachtwagens betrokken. Het was nog niet réo'fêlijk alle bij het ongeval betrokken perso nen te ondervragen. Er zijn vijf kraanwagens aan te pas gekomen om de ravage van de rijbaan te verwijderen. RflOME.KATHOT.lEKE KERK ZATERDAG 15 FEBRUARI 1969 Axel: 19 uur H. Mis. R'ervllet: 19 uu- H Mis. Hinve: 19 uur H. Mis. Hoek: H Kru'eW" 19 uur H. Mis. HuM; 19 uur H. Mis. 'Wtburg: J9 uur H M's. "hilirro'ne: 19 uur H Mis. Pas v»n Gent: 19 '5 uur H. Mis. Sluiskil: 19 uur H. Mis. Temenden- Ned. Herv. kerk: 19 uur H. Mis. Trlnitelts''erk:*19 15 uur H. Mis Westdorne: '9 uur H M's. Tangstraat: 19 uur H Mis. Zuiddorpe: 19 uur H Mis. ZONDAG 16 FEBRUARI 1969 NED. H^EV. KERK Aardenburg: 10.30 uur Ds. Noor- lons. Avei- 8.45 en 10.30 uur Ds. J. Ver heul. B'»-"liet: 10 uur Ds. G. F. H. Kel- llng. Breskens: 9 30 pur Ds. H. J. Be- poer. van Hoofdnlaat. CM—md: 10.45 uur Ds. W. C. Luu- ring. Grnede: 9 30 uur Ds. H. Faber, van A ardenburg. Hn°k; io uur Rerw. Heer I. Ver- duiin, van Breskens. Haato-i!—s- 10 30 uur Mej. Ds. H. R da jgoeiing. Hoofd-'a-t- io uur Ds. L. Spaans, van Breskens. H"i-t- o uur Mej. Ds. H. B. de Neel'ng, Nieuwviiet: 11 uur Ds. H. Faber, van Aardenburg. Oostbi.sm in 30 uur Ds. T. A. C. van Dnmen. Rpt-a„at,o^,put: 9.30 uur Ds. W. C. Luuring. Srimaaduw jo uur j)S p A. L. Brinkman. St. A-aa ter Muiden: II uur Ds. C Reik. St. Km's- 9 mir Ds. J. v. d. Hoek, van Zu'dzande. Cb,ic 0 30 u»r Ds c. Ralk. SluiskO: 11 ui"- Wka R. J. Was- terval, van Hedenese. Tpannan. i, kerk: 10 uur Ds. E. J. Rietveld. Cna/X a TJo-^a-V-rk: 10 uur Ds. J. Scbolten; 19 uur Ds. P. A. v. d. Vlugt. W-tariaadkerkje: 10 uur Ds. W. B. Beresma. IJzendUke: 9.30 uur Ds. W. B. Berssma, van Waterlandkerkje. Zsamripa; lo en 14.30 uur Ds. A. T. Deinum. Zu-'d-mde: 11 uur Ds. J. v. d. Hoek. GEREFORMEERDE KF.RK Hoek: 10 eh 14.30 uur Ds. Noor- loos, van Aardenburg. Sas van Gent: 11 uur Ned. herv. pred. Temenzen: Noordstraat: 10 en 1630 uur Ds. W. H. Gisnen. Mozartbof: 9 uu- Ds. L. Ber»er; 19 uur T>S w. H. Gispen. Wel- komstdienst. GEREF. KERK (Vrilgemaakf) Axel: 10 en 15 uur Ds. A. Knfnér. Hoek: 10 en 14 30 uur Leesdienst. Temeu'en: 10 uur Leesdienst; 15 uur Ds. T. Dekker, van Goes. Zp.uosnui: 10 en 14.30 uur Lees dienst. CHR. GEREF. KERK Zaamslgg; 10 en 14.30 uur Ds. f. Sneep. GEREFORMEERDE GEMEENTE Hoek: 14 uur Leesd'enst. Temenzen (Viooswükstraat): 9.30 en 18 uur Ds J. Pannekoek; 14 uur Leesdienst. GEREF. GEMEENTE (Syn.) Axel: 10 en 15 uur Leesdienst. Temeuzen (Frons Halslaan): 10 en 15 uur Leesdienst. OUD GEREF. GEMEENTE Temeuzen: 9 30. 14 en 18 uur Ds. A. de Reuver. VOLLE EVAN"-vT.tr GEMEENTE „FILADELFIA" Temeuzen (Vlooswijkstraat 61): 10 uur Samenkomst; 20.30 uur Bid stond. LEGER DES HEILS Temeuzen: 10 en 19.30 uur Lte C. Jongejans en Kadet-lte H. Wagt- man. ROOMS-KATHOLïEKE KERK Axel: 8.15. 9.30 en 1 uur H. Mis. Biervliet: 7.30 en 10 30 uur H. Mis. Ciinge: 7, 8.30 en 10 uur H Mis. Hock: H. Kruiskerk: 9.30 uur H. Mis. Hu'st: 8, 10, 11.30 en 19 uur H. Mis. Oostburg: 8.30, 10.30 en 17 uur H. Mis. Phil'ppinet 7.30 en 10 uur H. Mis. 14.30 uur Lof. Sas vei Gent: 8, 9.30, 11 en 17 uur H. Mis. Slnmkil: 7.30, 9 en 10.45 uur H. Mis. Temeuzen: Ned Herv. kerk: 8 en 11.45 uur H. Mis. Triniteitskerk: 9, 10.30 en 17 uur H. Mis. Westdorpe: 7.30 en 10 uur H. Mis. Zuiddorpe: 7 30 en 10 uur H. Mis. Zandstraat: 10 uur H. Mis.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1969 | | pagina 2