van
Nodig zijn: forse
investeringen
Gigantisch
werk
geklaard
w X:
Cijf
DE VRIJE ZEEUW
Fa«ina 11
DRS. J. A. BAKKER
Minister van Verkeer
en Waterstaat:
ers
„v:- <AtVi
De vergaande verruiming van
het kanaal van Gent naar Terneuzen
opent in beide steden en ook in de
kanaalzone nieuwe ontplooiingskan
sen voor de industrie. Hier is de
voorwaarde geschapen dat dit ge
bied in de toekomst een flinke portie
mee kan krijgen van de indrukwek
kende expansie in onze Delta.
Wij mogen dan bij de monding
van drie grote rivieren een natuur
lijke voorsprong hebben als we de
nodige bedrijvigheid willen aan
trekken, het blijft nodig forse in
vesteringen te doen alvorens we er
economisch uit kunnen halen wat er
in zit.
Hef werk aan dit kanaal laat zien
dat zulke grote structurele voorzie
ningen over de landsgrenzen heen
tot stand kunnen komen. Gelukkig
blijken we als buurlanden in toe
nemende mate in staat samenhan
gende belangen bevredigend te re
gelen.
Het feit dat H.M. de Koningin en
Z.M. de Koning der Belgen samen
naar Terneuzen zijn gekomen om
de nieuwe zeevaartsluizen officieel
In gebruik te stellen, onderstreept
het grote belang van dit kapitale
karwei, maar ook de waarde van
deze praktische samenwerking.
Naast de vruchtbare contacten op nationaal niveau, bestaan er In onze
grensprovincies al zoveel verbindingslijnen die de landsgrenzen over
schrijden. Ook in het mindet officiële vlak. Ik denk dan even aan alle
Nederlanders die de grens overwippen om even uit te blazen in Brussel,
Antwerpen, Gent, Brugge of misschien ook wel in Knokke. Ik denk ook
•an al die Belgische watersportliefhebbers die ik 's zomers op de Zeeuwse
wateren tegenkom.
Alle officiële contacten en al die informele contacten samen moeten
ertoe bijdragen dat wij de grenzen tussen beide landen steeds minder
ervaren als hinderlijke scheidslijnen die een goede ontwikkeling in de
Weg staan.
Aen het ministerie ven Verkeer en Waterstaat zal het niet liggen I
A. E. SANDBEEGEN
planning klopte
Foto boven: Een sluis wordt niet
alleen gestort, ze wordt ook ge
graven en gevlochten. Mannen,
meters hoog tegen een wolken
lucht, vlochten twee sluizen in
Terneuzen. Het zijn beslist niet
alleen de Ingenieurs die onze be
wondering afdwingen voor een
gigantisch werk.
- .v
-v^»*c
-2 - - v,
BREDA Het is natuurlijk
veel te veel gezegd, dat ir. L. A.
R. Sandbergen het kanaal Gent-
Terneuzen bevaarbaar maakte
voor schepen tot vijftigduizend
ton. Hij is dan wel de directeur-
hoofduitvoerder van de ICUST,
de Internationale Combinatie tot
Uitvoering Van Scheepvaartslui
zen in Terneuzen, maar hij deed
het bepaald niet op z'n eentje.
In de eerste plaats omdat de
ICUST zeven Nederlandse en Belgi
sche bedrijven in een combinatie ver
enigt, in de tweede plaats omdat de
Combinatie Havens Terneuzen niet
zo'n klein aandeel heeft geleverd in
het gereed komen van het project
(ook dit is een combinatie van be
drijven) en niet in de laatste plaats
omdat er in de toptijd alleen al bij
de ICUST zo'n 750 man aan de beide
nieuwe sluizen werkten. Want daar
bij komen dan nog de bedrijven, die
in Nederland en België het kanaal
verbreedden, die de kunstwerken
bouwden bij Zelzate, die de bruggen
maakten en plaatsten; enfin, de 39-
jarige Bredanaar Sandbergen deed
het niet alleen.
Maar deze sinds enkele maanden
en zeer jonge directeur van de IGB
(gewapend-beton-instructeurs in de
gehele wereld), die zijn hoofdkan
toor in Breda heeft, is tot dat het
grote werk werd opgeleverd toch de
spil waarom het sluizenwerk draait.
„Maar," zegt hij, „elk van de part
ners is hoofdelijk aansprakelijk ge
bleven, we vormen als ICUST geen
n.v. En het is waar, dat wij als IGB
bijvoorbeeld best dat werk op ons
eentje hadden kunnen klaren, maar'
dan ben je in de eerste plaats gedu
rende idem zoveel (oftewel zes)
jaren je hele potentieel er aan kwijt,
waardoor je nergens anders op de
markt terecht kunt en in de tweede
plaats is bij een dergelijke giganti
sche onderneming het risico voor één
bedrijf veel te groot. Want als zo'n
werk slecht loopt, dan loopt het ook
bijzonder slecht."
Maar het liep erg goed: „De plan
ning klopte eigenlijk doorlopend. Na
tuurlijk waren er onverwachte zaken.
Zo moesten we het programma van
de zeesluis wijzigen vanwege de
Boomse klei. Ja, inderdaad, die is
genoemd naar het Vlaamse plaatsje
Boom, waar ze die klei voor het eerst
aantroffen. Als die klei ontgraven
wordt, dan zwelt ie centimeters en
zakt weer (bij ons 17 cm!) als je er
op gaat bouwen. Een heel probleem
natuurlijk. Maar u snapt het al; na
tuurlijk, het is opgelost. De zeesluis
is er, helemaal, en safe. Hetzelfde
hebben ze ervaren bij het graven van
de nieuwe Antwerpse tunnel."
„In de combinatie is het echt ge
weldig gegaan. Onze ervaring bij
deze en andere combinaties (de
ICUST is inmiddels elders alweer
verder gegaan) leert wel, dat je de
mensen die er aan meewerken, moet
laten vergeten dat ze van verschil
lende maatschappijen afkomstig zijn.
En dat is zo goed gelukt, dat er zo
nu en dan door ICUST-mensen werd
opgebokst tegen het eigen bedrijf
vanwege het belang van de combi
natie. Intussen bouwen we als ICUST
de sluis bij Eozenburg."
„In Terneuzen zij we in novem
ber '62 gestart; dat was in die win
ter. die tot maart duurde! De eerste
grote stort van de zeesluis gebeurde
in september '64. De binnenvaart-
sluis moest echter eerder klaar zijn
omdat de deuren van de grote sluis
er door moesten. En nu is het wel
gebéurd, al gaan we officieel nog tot
maart 1969 met zo'n twintig man
door. Wat mij enorm meegevallen
is: dat al die mensen die bij ons in
middels zijn afgevloeid, allemaal ook
weer leuk terecht gekomen zijn. Ja,
je kunt zonder meer zeggen, dat we
in hoofdzaak hebben gewerkt met
Vlamingen en Zeeuwsch-Vlamingen.
In het begin kwamen er nogal wat
uit de landbouwsector bij de ICUST.
Via onze opleiding ziin ze weer in de
bouw terecht gekomen."
„Cijfers? In totaal hebben we
300.000 kubieke meter beton gestort.
Als je bedenkt dat een woningwet
woning een inhoud heeft van 300 m3,
dan hebben we zo'n slordige 10.000
woningwetwoningen volgestort! We
gebruikten 27.000 ton wapeningstaai,
dat is (reken maar na) 10.000 km.
Het graniet werd aangevoerd uit Po-
len met kleine binnenvaartschepen.
Daarhij moesten we er nadrukkelijk
rekening mee houden, dat in de win
ter die noordelijke havens toegevro-
ren zijn. Enfin, bet is geklaard."
