Verenigde Stalen caputuleerden voor de eisen van Hanoi Na 1 november 1970 geen grenzen meer in Benelux Regering siaat positief tegenover spaarloon WELKOM DOKTER L. B. J. BESPAARDE HET Z'N OPVOLGER MINISTERSCONFERENTIE TE BRUSSEL NAM BELANGRIJKE BESLUITEN ONTSLAG VOOR 250 WERKNEMERS WEGENS SLUITING GRONINGS CONFECTIEBEDRIJF Het woord is aan het bedrijfsleven Meer dan honderd doden in Valle Mosso en Vercelli *aeina 1 DETVHIJE ZEEÜW Grootste moeilijkheid Hervormde predikanten krijgen 5,5 procent loonsverhoging Politievliegtuigje maakte onfortuinlijke landing Diefstal uit juwelierszaak Een daad van moed Rapport binnen vfer maanden Snuif en wrijf Terechtstelling twee Indonesiërs uitgesteld 15) S.E.R. onmisbaar Nfof-.consumptieve sfeer Mislukte beroving van Belgisch fort Hearing over loonwet uitgesteld Hoe men het ook probeert te bemantelen, president Johnsons besluit om de bombardementen op Noord-Vietnam te staken is een capitulatie voor de eisen van Hanoi, dat hiervan steeds een voorwaarde heeft gemaakt voor dat een gesprek kon beginnen. Weliswaar duidt de vermindering van de strijd in Zuid-Vietnam er op dat de Noordvietnamezen een klein handje hebben willen hel pen om het Johnson mogelijk te maken zijn zure beslissing er enigszins aannemelijk te laten uitzien, maar meer dan een kleine hoffelijkheid hoeft men er niet in te zoeken. Waarom deed Johnson het? Tenslotte had hij tot zijn afscheid van het Witte Huis in januari de zaak bij het oude kunnen laten. Het lijkt niet waarschijnlijk dat hij zijn besluit alleen maar nam om zijn vriend Humphrey een handje te helpen in de verkie zingsstrijd. Daarvoor kwam het besluit te laat en was het effekt te onberekenbaar. Het ligt meer voor de hand dat Johnson heeft beseft, hoe moei lijk een capitulatie zou zijn voor zijn opvolger. Voor hemzelf, die met geen toekomstige binnen landse politieke ontwikkelingen rekening hoeft te houden als aan staande professor in Texas, was het gemakkelijker. Hij zal daar om zijn opvolger een zwaar be sluit hebben bespaard. Overigens is de zaak niet van de ene dag op de andere in kan- De traktementen van de her vormde predikanten in ons land zullen begin volgend jaar wor den verhoogd met 5Va procent. Bovendien zal de hervormde kerk, ingaande 1 januari 1969, zich voor de predikantstrakte menten richten naar het trend- beleid van de overheid, waarbij aan het begin van het jaar een voorlopige salarisverhoging wordt gegeven, die in de loop van het jaar eventueel door een nabetaling wordt gevolgd. Het percentage van 5Vs is op gebouwd uit twee componenten. De predikanten kunnen op 4 pet méér rekenen, omdat dit het per centage is, hetwelk het centraal planbureau voorziet voor de stij ging van de contractlonen in '69. Deze loonsontwikkeling is ge baseerd op de macro-economi sche verkenningen van septem ber 1968. De overige anderhalf procent wordt toegekend gezien de achterstand van de trakte menten van de predikanten bij de ontwikkeling in 1968 op het ge bied van de lonen in het bedrijfs leven. Dinsdagmorgen omstreeks elf uur heeft het rijkspolitievlieg' tuigje PH-RPA op het vliegveld Seppe bij Hoeven een verkeerde landing gemaakt, waarbij het door de afrastering van 't vlieg veld is gegleden en op de pro vinciale weg terechtkwam. Daar bij zijn de vleugel en het onder stel beschadigd. De rijkspolitie stelt een onder zoek in. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. Twee mannen van de Rotter damse verkeerspoliie hebben maandagnacht in de Stadhuis straat in Rotterdam de 34-jarige classificeerder R. F. uit de Maas stad aangehouden, die enkele minuten eerder uit de etalage van een juwelierszaak aan de Lijnbaan voor 14.000 aan sie raden had gestolen. De classifi ceerder had met een trottoirtegel de etalageruit ingegooid en wist razendsnel tien gouden ringen, drie broches en een gouden arm band weg te grissen. Op het mo ment dat de tegel het glas trof was de politie op het hoofdbu reau al via de alarminstallatie gealarmeerd. De eerste de beste wan die de agenten op hun on derzoekingstocht in het nachte lijk duister tegenkwamen,, bleek de dader te zijn. De elassificeer- 'u' is in bewaring gesteld nen en kruiken. Niet dat men al te zwaar hoeft te tillen aan de bezwaren die de Zuidvietnamese president Thieu maakt om mee te doen aan de onderhandelingen. Hij zal wel moeten, maar heeft gelijk dat hij zijn onderhande lingspositie zo stevig mogelijk maakt. En zo min mogelijk de schijn wekt alleen maar een bij wagen van de Amerikanen te zijn. De grote moeiijkheid is nooit geweest Saigon aan de onderhan delingstafel te krijgen. Die lag voor de Amerikanen meer hierin voor het eigen volk duidelijk te maken dat het machtigste land ter wereld moest erkennen dat een oorlog niet kan worden ge wonnen. Er zit iets zuurs in voor Johnson dat hij van Kennedy ad viseurs erfde zoals McNamara en Bundy, die voor een harde lijn waren, maar die ijlings afstand namen van de harde Vietnam- politiek, toen die eenmaal was doorgevoerd. Dit overkwam de president zelfs met McNamara's opvolger Clifford. In het kabinet gehaald door Johnson die hoopte van hem de steun te krijgen voor voortzetting van de strijd, zwaaide hij om tot de overtuiging dat de oorlog zin loos was en moest worden be ëindigd. De tragedie voor Johnson is vooral geweest dat de Vietna mese oorlog tegelijk te groot en te klein was. Te groot om buiten de belangstelling van de gemid delde Amerikaan te blijven, te klein dan dat er een basis van po pulair patriotisme voor kon ont staan. Juist het inzicht dat de V. S. de Vietnamese oorlog niet konden winnen, maar ook niet verliezen, deed de burgerij beseffen hoe hoog de eindeloze rekening zou worden, een 30.000 doden al en langzamerhand nog eens 10.000 per jaar erbij. Uitgaven van een honderd miljoen gulden per jaar, die als verloren geld werden be schouwd, omdat door oproereh in getto's duidelijk werd hoezeer het geld beter kon worden be steed voor sociale verbeteringen binnenslands. Dat is de Amerikanen te veel geworden. De nationale trots echter verzette zich tegen een eenvoudig opgeven. Die moeilij ke knoop te hebben doorghakt en er niet zijn opvolger mee op te zadelen is misschien de grootste verdiensté die men Johnson kan toerekenen. Het was In elk geval een daad van morele moed, waar toe noch Humphrey noch Nixon op het eerste gezicht in staat wa ren geweest. De Benelux-minïsterconferen- tie heeft maandag in Brussel meer resultaten opgeleverd dan werd verwacht. In beginsel is niet al leen overeenstemming bereikt over voltooiing van de economi sche unie, maar ook over ver sterking van de samenwerking tussen Nederland, België en Lu xemburg. In het bijzonder is over eengekomen, dat na 1 november Meinens Kleding n.v. te Gro ningen, een confectiebedrijf van herenjassen, overjassen en auto- coats, zal per 31 januari 1969 de produktie staken. Op grond van de ongunstige bedrijfsresultaten gedurende de laatste jaren en van de verwachtingen voor de toekomst heeft de direktie moe ten besluiten haar aktiviteiten uitsluitend als handelsonder neming voort te zetten, zo deelt de direktie in een communiqué mede. Dit betekent, dat voor 250 werknemers een ontslagvergun ning zal worden aangevraagd. Te Groningen zullen 170 werk nemers moeten afvloeien en in het nevenbedrijf te Ter Apel 80. Een diepgaand onderzoek heeft uitgewezen, dat het niet mogelijk is met de huidige bedrijfsgrootte en de daarbij behorende kosten- struktuur positieve resultaten te bereiken. Ook de concurrentie van bedrijven van grotere om vang wees in de richting van de noodzaak van schaalvergroting. Er zijn zowel binnen als buiten Nederland door de direktie po gingen gedaan om te komen tot aansluiting met andere onder nemingen, teneinde een gunstige kostenopbouw te verkrijgen, waardoor de werkgelegenheid zou kunnen worden gehandhaafd. De direktie is er echter niet in geslaagd een partner te vinden. Er bestaat goede hoop, aldus het communiqué, dat het personeel in andere Groninger bedrijven een nieuwe werkkring zal vin den. Overleg met de daarvoor in aanmerking komende instanties is gaande. In overleg met de vak organisaties is een afvloeiings- regelng getroffen, waarbij in het bijzonder met de belangen van oudere werknemers rekening is gehouden. 1970 het verkeer over de onder linge grenzen volledig vrij zal moeten zijn. De vergadering was een voor bereiding van een Benelux-con- ferente met regeringsleiders, die de definitieve besluiten zal moe ten nemen. Deze conferentie zal in maart of april a.s. in Den Haag worden gehouden. Minister Luns verklaarde, dat meer vorderingen konden wor den gemaakt dan werd verwacht, ook al zjjn niet de aanvankelijk ambitieuse plannen verwezen lijkt. Daarin was o.a. sprake van instelling van een Benelux- executieve. In plaats daarvan wordt nu een „comité d'impul- sion" (letterlijk vertaald een duw-comité) voorzien, dat echter geen initiatiefcomité mag zijn. Over de samenstelling ervan zal de topconferentie beslissen. In beginsel is voorts het vol gende overeengekomen, zo ver klaarde minister Luns: Een jaarlijkse regeringscon ferentie van Benelux. Meer aandacht voor de raad gevende interparlementaire Beneluxraad (het Benelux- parlement) door ministeriële beantwoording van schrifte lijke vragen, regeringsrappor ten over de buitenlandse poli tiek en meer inzage in de plannen van de regeringen op wetgevend gebied. Uw verkoudheid van neus, keel of borst weg met Instelling van nieuwe ministe riële werkgroepen voor bui tenlandse politiek, cultuur, wetenschapsbeleid, toerisme, regionale politiek en eenma king van het recht. De ministerconferentie heeft beslist, dat op ambtelijk niveau binnen vier maanden een rapport moet worden uitgewerkt over in stelling van volledig vrij verkeer over de onderlinge grenzen bin nen twee jaar. Het rapport zal ook de concrete maatregelen moeten aangeven, die daarvoor nodig zijn. De terechtstelling van twee In donesische „communisten", ex- generaal Soepardjo en Sjam, is uitgesteld omdat zij als getuige in de zaak tegen kolonel Abdoel Latif moeten verschijnen, zo heb ben welingelichte militairen in Djakarta maandag meegedeeld. Abdoel Latif was een mede werker van wijlen luitenant kolonel Oentoeng. Soepardjo en Sjam, alias Kamarizaman, be vinden zich in een gevangenis in Djakarta. Het proces tegen kolo nel Latif moest worden uitge steld, omdat deze in een van zijn benen een ernstige infektie had veroorzaakt. Hij ligt onder be waking in een militair hospitaal in Djakarta. Vorige week dinsdag werden drie communistenleiders, Njono, Soedisman en Wirjamorto, te rechtgesteld nadat hun gratie verzoeken waren verworpen. De minister van sociale zaken de heer B. Roolvink, meent dat moeilijkheden bij collectieve ar beidsovereenkomsten die op het eerste gezicht hoog lijken, gemak kelijker kunnen worden vermeden, indien deze overeenkomsten voor zien in het uitkeren van een spaar loon. Sprekend in de tweede kamer commissie voor sociale zaken ver klaarde de minister, dat de rege ring positief tegenover het spaar loon staat. Hi} betreurde het dat in de tot nu toe door werknemers- afgevaardigden gedane voorstellen het spaarloon ontbreekt. Minister Roolvink herinnerde er overigens aan, dat de regering in 1968 eslechts één maal heeft ingegrepen in een c.a.o. en dan niet wegens de hoogte van het loon, maar om de arbeidsduur. Indien de eerste kamer de wet op het minimumloon heeft goed- door Ann Rush „Haar vader en moeder en haar vijf oudere broers gaven haar alles wat ze wenste. Alle jonge mannen van Cameron County parkeerden hun auto's op de weg voor haar huis. Ik was toen natuurlijk veel jonger en als ik soms 's nachts voorbij kwam, hoorde ik hen zingen. Óf ik zag hen dansen in de grote vóór- galerij die langs drie kanten van het huis liep." „Was dat bet huis op de plan tage?" vroeg Eve. „Natuurlijk. En zoals ik het toen zag, hadden de Farradays wel alles wat je op de wereld maar kon hebben. Ze waren rijk, gelukkig, succesvol. Ik denk ech ter, dat oudere mensen in de om geving al wisten hoe de zaak er voor stond. De katoenprijzen daalden. Het land was uitgeput. Er kwam een ziekte onder de katoenplanten. En het eind van het liedje was, dat de Farradays hun plantage kwijtraakten." Die miljonair uit Chicago kocht haar, is het niet?" vroeg Eve die zich vaag iets herinnerde. „Ja. En Mr. Farraday, Minnie Lee's vader stierf kort daarna. Minnie Lee was toen verloofd met Farris Weatherbee. die zich als advocaat in Savannah had ge vestigd. Farris was een knappe jongeman met een vriendelijke aard maar niet bijzonder ge brand op hard werken. Misschien dat Minnie Lee niet veel vertrou wen in een toekomst met hem had. of misschien besloot Wea therbee dat een meisje uit een verarmde familie niet bepaald was wat hij nodig had. In elk ge val werd er op zekere morgen aan elke ontbijttafel verteld, dat Minnie Lee ze was toen onge veer zeventien zich door John McLeod had laten schaken. John was weduwnaar en vijfendertig jaar. De mensen dachten dat hij rijk was maar toen hij stierf, bleek hij even arm te zijn als de Farradays. Hij had zelfs geen levensverzekering afgesloten. Minnie Lee verliet de plantage en kwam in de stad wonen. En sinds dien heeft ze nooit anders gedaan dan de schijn ophouden, het te doen voorkomen alsof alles nog precies zo was als toen ze nog niet had ontdekt dat ze Peen prinses uit "en sprookje was." Hij zweeg en zijn gezicht drukte medelijden uit, mede lijden met de vrouw die nooit vol wassen had willen worden. Eve vulde zijn relaas aan. „En nu is ze natuurlijk moe van al dat doen alsof. Doodmoe." Rufus Cameron keek haar aan en scheen ingenomen te zijn met haar snelle conclusie. „Als je nu een psychiater was geweest die Minnie Lee onder be handeling had, dan zou het haar duizend dollars gekost hebben aangenomen dat ze die zou kun nen betalen en jou een zee van tijd om dezelfde gevolgtrekking te maken. Denk niet, dat ik psy chiaters niet bijzonder nuttig vind maar soms weten doodge wone huisdokters als ik meer van hun oude vrienden en vaste patiënten dan psychiaters in een jaar kunnen ontdekken." „En ze moet niet alleen moe zijn," ging Eve verder, „maar ze zal nu ook tegenover zichzelf moeten toegeven dat de schijn niet langer opgehouden kan wor den. En in haar opvattingen is het leven dus niet meer de moeite waard. Maar ik zou toch graag iets voor haar doen. Ik kan het niet verdragen dat ik daar maar moet zitten en wachten tot ze De oudere Dr. Cameron legde ziin hand op die van zijn nicht. „Heb je wel eens eerder een patiënt zien doodgaan?" Eve knikte. „Maar in het zie kenhuis was het heel iets anders. Je deelde de verantwoordelijk heid met anderen en de patiënt was meestal iemand die je een week eerder nog nooit had ge zien." Enkele ogenblikken zaten ze zwijgend bij elkaar, verzonken in' hun eigen gedachten. Toen zei Dr Rufus: „Heb ik je gisteren niet gezegd, dat ik het jammer zou vinden als ik mijn praktijk op jouw schouders moest laden? Dat neem ik terug, Eve. Ik ben blij dat ik het kan doen. Ik zou niet willen, dat je ook maar in bet minst op Minnie Lee Farraday leek. Ik wil dat je volwassen bent en op je eigen benen kunt staan en dat je het feit kunt aanvaar den, dat niet op alle vragen een antwoord is te vinden." Eve knikte en veegde haar vochtige ogen af met de rug van haar hand. Dr. Rufus glimlachte. „Dat be tekent niet, dat ik niet graag naar ie zal luisteren als je behoefte hebt om ergens over te praten of om mijn raad in te winnen. Ik had al jaren geleden een vrouw moeten hebben tegen wie ik kon praten maar'ik heb nooit de tijd gehad om er een te zoeken." Het lukte Eve om zwakjes te glimlachen. „En zal ik nu ook een beetje psychiater spelen wat jou betreft, oom Rufus? Je zou weg kwijnen als je niet wist hoe het met je mensen ging. En aangezien ik niet van plan ben om je de eer ste tijd aan 't werk te laten gaan, zal ik wel genoodzaakt zijn om je regelmatig verslag uit te komen brengen." „Afgebroken," zei Dr. Rufus. „En nu we het er toch over heb ben, hoe gaat het met Mrs. OveT- by en haar nieuwe baby?" (Wordt vervolgd.) gekeurd, komt ratificatie van de Europese conventie over gelijke beloning voor mannen en vrouwen „steeds meer in zicht", zo ver klaarde de minister in antwoord op opmerkingen van mevr. mr. H. SingerDekker (p.v.di.a.). Het tijd stip van ratificatie hangt af van de mate waarin dispensatie van toepassing, van de wet op het mi nimumloon wordt verleend. In antwoord op opmerkingen van diverse kamerleden zei minis ter Roolvink, dat niet alleen in Nederland, maar ook in andere Europese landen het looninkomen bij een gespannen arbeidsmarkt situatie sneller toeneemt dan het winstinkomen en omgekeerd bij economische herstel het onder nemersinkomen sneller stijgt dan het looninkomen. De minister was niet bereid de p.v.d.a.-afvaardigde E. R. Wiel draaier toe te zeggen dat bij ad viesaanvragen aan de sociaal-eco nomische raad met de voorzitter van de raad zal worden overlegd binnen welke termijn het advies zal worden uitgebracht, en de da tum bekend te maken. Elk advies wordt zo snel moge lijk ingewacht en soms wordt tus sentijds op spoed aagedrongen, maar het vaststellen van een ter mijn is, gezien het karakter van de raad, onmogelijk, aldus de minister. Hij voegde hieraan toe grote waardering te hebben voor de S.E.R., een instelling die zich onmisbaar heeft gemaakt. Binnen drie maanden zal een wetsontwerp worden ingediend over de aanwending van de uit de verkoop van Breeband-aandelen ter schikking gekomen gelden, zo wel ter bevordering van het eigen wonmgbezit als van het effecten bezit onder kleine spaarders, zo minister Roolvink de k.v.p.- afgevaardigde J. H. J. Maenen Om invoering van spaar- en in- vesteringsloon mogeliik te maken zal het burgèrliik wetboek moeten worden gewijzigd, een kwestie waarover overleg wordt gepleegd met de minister van justitie. Het leek minister Roolvink niet. nodig deze wijziging aan de S.E.R. voor te leggen. Hij legde er de nadruk op dat. gezien de vrije loonvorming, d° regering niet méér kan doen dan het wegnemen van wettelijke be lemmeringen en dat het woord thans aan het bedrijfsleven is. Het is duidelijk dat een deel van de loonstijging in de niet-cónsump- tieve sfeer moet worden toege- ITAL1E: Een overzicht van een der overstroomde dorpen: een watermassagepaard gaand met dood en vernieling. Bij de overstromingen en grondverschuivingen in de ge bieden van Valle Mosso én Ver celli in noord-Italië zjjn ruim 1Q0 mensen omgekomen. Er zijn 300 gewonden en de schade bedraagt honderden miljoenen lire. Vijftig mensen worden ver mist. Tachtig procent van de ultra moderne wolf abri eken. in deze streek zou zijn verwoest. Binnen eèn tijdsbestek van drie dagen zijn 15.000 tot 20.000 mensen werkloos geworden. Dit zou vóór de autoriteiten het ergste pro bleem zijn. De hele dag is het reddingswerk maandag voortge zet. Tegen 18 uur moesten de 16 helikopters van het leger en de politie, die een luchtbrug^ onder hielden tussen Biellarf>ïi troffen gebied, wegens dichte mist hun vluchten staken. Honderden jonge vrijwilligers zijn naar Biella gekomen om levensmiddelen uit te delen aan de getroffen bewoners van de ge- isoleerde dorpen rond Valle Mos so. De ongeveer 10.000 dorpelin gen zijn niet in paniek geraakt. Een drietal Belgen Is in het afgelopen weekeinde' gearres teerd na een poging om het wa penarsenaal van het fort te Merk- sen bij Antwerpen te plunderen. Het drietal van ongeveer der tig jaar was in de nacht van zaterdag op zondag met behulp van een opblaasbaar rubberboot je de vestinggracht overgesto ken. Zij raakten bij hun in braak echter de alarminstalla tie, waarop sirenes gingen loeien en de wachtposten werden ge alarmeerd. Een der inzrekerS' werd ge vat. Na verloop van enjcele uren konden zijn twee medeplichti gen, die waren gevlucht, achter haald worden. Overeenkomstig het verzoek van de drie vakcentrales heeft de vaste commissie voor sociale za ken uit de tweede kamer gisteren besloten de aangekondigde hearing over de nieuwe loonwet naar een latere datum te verschuiven. Deze hearing zou oorspronkelijk worden gehouden op 7 november. Een nieuwe datum is nog niet vastge steld. De voorzitter van de kamercom missie, de kvp'er J. H. Maenen, zei een redeliik maar niet te lang Uit stel gerechtvaardigd te vinden óm de vakcentrales gelegenheid en tiid te geven te komen tof een afge rond oordeel over de vele facetten van de loonwet, die èen niéuwe reeehng van de (vrije) loonpolitiek inhoudt. Na overleg is dinsdagavond npg besloten de hearing over de nieu we loonwet te houden op dinsdag 14 januari. kend. Er is praktisch geen andere weg. Hoe eerder nien dit doet ho» beter, aldus de minister, die zei te hopen dat volgend jaar een duidelijke stap in deze richting van spaar- en investeringslöön wordt gezet.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1968 | | pagina 2