De Zeeuwse ploegen in de 3e klasse D Zierikzee: wéér moeilijk seizoen? Hontenisse: nog geen trainer Goes: promotie waar maken Breskens: conditie spelers opvoeren Steen: vertrek De Kind verlies Vogelwaarde weer moeilijk begin 8PÓRTNÜMMER „DB VRTJHIEEUW* ZIERIKZEE Zierikzee, de ploeg van Schouwen-Dniveland heeft een enerverend seizoen achter de rug. Door het staken op last van de scheids rechter van de wedstrijd Zierikzee-Alliance, welke moeilijkheden de Zeeuwen in eerste instantie in de schoenen werden gesohoven, maar welke beschuldiging in beroep te niet werd gedaan, moest deze wedstrijd tot tweemaal toe worden uitgespeeld. Zierikzee wist zich nog net te redden van de degradatie en haalde opgelucht adem. Want ha een moeilijk seizoen, waarin de rood-zwarten vrijwel gelijkwaar dig tegenspel demonstreerden aan hun tegenstanders, maar de schotvaar digheid hopeloos beneden de maat bleef, is het prettig zich nog in dezelfde klas te bevinden. Nu trainer J. Smits uit Vlissingen, wiens conditietrainingen boven alle lof verheven waren, is vertrokken en de heer Olyhoek uit Goes de leiding in handen heeft gekregen, hoopt men de vuurkracht van de toch wel talentvolle Zeeuwse voorhoede flink te kunnen opvoeren. Of dat zal lukken hangt uiteraard van de spelers af en hun bereidheid om iets voor hun sport over te hebben. Wat het eerste elftal betreft, is men niet gelukkig met het vertrek van E. Krips een vaste en waardevolle kracht van het eerste elftal, die naar Utrecht gaat. Ook zijn er niet veel nieuwe gezichten te zien bij Zierikzee. De plaats in het doel zal worden ingenomen door A. L. Stoutjesdijk, maar het zal moeten worden afgewacht of hij het peil van zijn broer (die zijn voetbalschoenen aan de kapstok heeft gehangen) nu al weet te bereiken. Hoe het elftal precies zal worden samengesteld nieuwe bezems vegen schoon is nog niet te zeggen. Een pluspunt is de terugkeer van Cees Berrevoets, die vorig jaar in militaire dienst was en daar moeilijk aan voetballen voor zijn club toekwaip. Maar bepaald hoge verwachtingen heeft men in Zierkizee voor het komende seizoen niet. De herinnering aan het afgelopen jaar is nog vers en de versterking is uitgebleven. Daarom gelooft men dat Zierikzee ook dit jaar weer een bijzonder zware dobber zal krijgen om zich te handhaven. Hoe de voorm^ voor hM komende seizoen zijn, is niet zo snel Vogelwaarde-speler Vonkt Moeilijk begin vast te stellen. De aanvankelijk wel zeer magere resultaten in het voorafgaande seizoen, toen men pas in de negende wedstrijd thuis tegen Zierikzee tot winst kon komen, werden en worden nog voor een deel toegeschre ven aan de ingebruikname van het nieuwe veld; een prachtig complex, waarop men echter zijn „draai" niet kon vinden. „Het is net of wij iedere wedstrijd uit moeten spelen", is een uitspraak van speler W. Vonk, vaste kracht in het eerste elftal. Maar of dit de hoofdoorzaak van het falen is, valt toch te betwijfelen. Aan Vogelwaarde om te bewijzen dat deze opvatting inderdaad de juiste is. Er zijn geen spe lers naar andere verenigingen vertroikken en het ziet er dus naar uit dat er met dezelfde kern groep aan de competitie kan worden begonnen. Bovendien'moet men nu gewend zijn aan de om standigheden op het nieuwe veld. Maar het begin ziet er nu niet zo hoopgevend uit. Trainer-secretaris A. van der Meyden moet namelijk juist in de periode van voorbereiding voor een maand naar een TilburgS revalidatie centrum en dat steekt wel weer een spaak in het wiel, want waar haalt-men een vervanger van daan? Of ook doelman Aug. de Schepper, die begin deeamfber voor de tweede maal binnen een jaar zijn pols brak, van de partij zal zijn, moet worden afgewacht. Als alles een beetje „meezit" verwacht men bij Vogelwaarde echter toch betere prestaties en dus minder degradatiezorgen. Als men de moeilijke aanloopperiode met het gemis van trainer Van der Meyden maar enigB" zins weet op te vangen. HONTENISSE Het is niet moeilijk om de Hontenisse-voorzitter, de 40-jarige heer C. P. Schelfhout, die nu al ongeveer 16 jaar deel uitmaakt van het bestuur van deze Zeeuwse vereniging, op zijn praat stoel te krijgen. En, als (zeer actief) oud-voetballer, is hij zeer zeker tot oordelen bevoegd. Gewaagd naar zijn verwachtingen blijft hij aan de voorzichtige kant. Naar de mening van de heer Schelfhout hangi dit niet alleen af van de prestaties van zijn eigen vereniging. De resultaten van de tegenstanders zijn wel degelijk even belangrijk. Het elftal van Hontenisse is niet verzwakt, maar een kampioensploeg ziet de heer Schelfhout er toch ook niet in. Succes e eerste wedstrij den zouden een goede stimulans kunnen zijn vou i verdere vervolg van de competitie. Niet meer in het elftal van v>,ug jaar zal terug keren de weer naar Graauw vertrokken J. Bogaert, die slechts één seizoen voor Hontenisse uitkwam. Het wordt verwacht, dat de jeugdige Hoger Rottier, die ih de oefenwedstrijden een goede vorm demon streerde, de plaats van Bogaert in zal gaan nemen. Als reserve is niet meer beschikbaar Th. Bogaert, want die is naar Vogelwaarde ver trokken. Overigens is het wel de vraag of Ed. Steijns (33) nog wel beschik baar blijft. Deze geroutineerde speler werkt namelijk bij de Provin ciale Stoombootdienst en door het in de vaart brengen van de „dub beldekker" zijn de werktijden dermate gewijzigd, dat het aan twijfel onderhevig is of Steijns nog wel kan meedraaien dit seizoen. Men hoopt in ieder geval van wel, want anders zal de samenstelling van de achterhoede enige moeilijkheden opleveren. De training bij Hontenisse vindt nog steeds - noodgedwongen - plaats met eigen mensen. De kosten van het aantrekken van een oefen- meester zijn dermate hoog (men is veelal aangewezen op mensen uit België, omdat Nederlandse trainers met een bevoegdheid om een derde klasser te trainen bijzonder dun gezaaid zijn) dat dit voor Hontenisse niet te doen is. De ligging van Hontenisse ten opzichte van de rest van Nederland speelt hierbij ook een belemmerende rol. Ondanks deze grote moeilijkheid hoopt men op een redelijke klassering. Hontenisse.yoprzitter Schelfhout: Geen trainer ST. JANSTEEN Wie lets van STEEN te weten er goed aan zich te wenden tot de 83-jarige secretaris schoot, die al vijf jaar als penvoerder van deze optreedt. In die functie zegt hij ook spijt te hebben van het vertrek van Lucien de Kind, een uitstekende speler, die in Lelden woont en studeert en niet meer beschikbaar is. Ook Emiel Saman zal geen deel meer uitmaken van Steens eerste elftal. Hij gaat voor de Bel gische club St Gilis Waes spelen. Deze overgang heeft overigens nogal wat voeten in de aarde gehad, omdat er eerst moest worden onderhandeld tussen deze Belgische club en Stekene, voor welke andere Belgische vereniging Saman speelde voor hij naar Steen kwam. Maar of het vertrek van Saman wel so'n groot verlies is, betwijfelt men. De2« overigens zeer talentvolle speler is wat individualistisch.' ingesteld en dat kwam het samenspel in de Steen-voorhoede niet altijd ten goede. Mogelijk weet zijn opvolger iets meer verband in de aanvalslinie te brengen. Maar wie is die vervanger? De van HVV '24 overgekomen W. Naessens is zeker een serieus kandidaat, maar dat geldt eveneens voor Th. Magnus, die heel wat in zijn voet balmars blijkt te nebben en van wie men hoge verwachtingen heeft. Over de samensteling van de achterhoede en middenlinie bestaan weinig vraagtekens. Da voorhoede baart nog wat zorgen. Maar toch weer niet zo veel, dat de heer Van Waterschoot niet kan ïeggen dat zijn elftal op een plaats in de bovenste helft van de ranglijst mikt. In 1969 viert Steen zijn 40-jarig jubileum en wat i3 er ten slotte mooier dan een kampioenschap en promotie van het hoogste team. Maar zover gaat de Steen-secretaris niet. Hij is voorzichtiger. Wel ziet hij een aantal pluspunten. Steen kent zijn tegenstanders nu beter dan vorig jaar en zal daarom proberen hun zwakte beter uit te buiten. Met een hoge klassering is men daarbij reeds zeer tevredenen dat is tenslotte ook een goede basis om een jubileum feest te bouwen. 0 BRESKENS Voorzitter C. Erasmus van het gepromoveerde Breskens draait er niet om heen als hem gevraagd wordt, waaraan het bij zijn elftal schort. Niet het gebrek aan de nodige voetbalcapaciteiten maar het gemis van de zo noodzakelijke conditie wijst hij als oorzaak aan en dan nog wel de meest belangrijke van de degradatie van het eerste elftal van zijn club na het seizoen 1966-1967. Het duurde echter niet lang voordat men de weg terugvond. Gelukkig deed men dat al in het eerste jaar na de degra datie. Maar tevreden is men bij Breskens toch nog steeds niet over de con ditie van de spelers. Oefenmeester A. Hendrikse, die geen bevoegdheid bezat om elftallen te trainen, die uitkwamen in een hogere klas dan de vierde, zag zich vervan gen door A. W. Smits. Op het gebied van de conditietraining heeft deze nieuwe oefenmeester een bijzonder goede naam en men hoopt hierdoor de achterstand op dit gebied die Breskens zeer zeker had geheel te kunnen wegwerken. Als dat inderdaad zou lukken is er geen enkele reden om te veronderstellen dat de Breskense ploeg niet zou kunnen meedraaien in de derde klas; in welke afdeling men het nu opnieuw mag proberen. Gelukkig kan nog gebruik worden gemaakt van de nieuwe velden, waarop men nog maar een paar jaar speelt, maar die mogelijk in de niet eens zo verre toekomst zullen moeten verdwijnen; hetgeen bij Breskens zeer zou worden betreurd. Hoe de samenstelling van het elftal zal worden, dat deze velden als belangrijkste ploeg gaat bespelen, is nog niet precies te vertellen. De oefenwedstrijden en het trainingsbezoek zullen hierbij natuurlijk een niet te geringe rol spelen. Doelman C. Verstraaten heeft concurrentie ge kregen, nu de van Groede overgekomen keeper J. Manneke als tweede voor het eerste team staat genoteerd. Een gezonde rivaliteit zal er zeker toe hij- dragen dat beiden hun uiterste best zullen doen om letterlijk en figuurlijk hun „doel" te bereiken. Er bestaat nog een kans dat de uitgebreide selectiegroep voor Breskens' eerste elftal nog enige aanvulling krijgt van spelers uit de A-junioren (die óók kampioen werden). Reden voor de heer Erasmus om met vertrouwen het begin van de oompetitie af te wachten, Steen-secretaris Van Waterschoot» Verlies GOES Zeeland» oudste voetbalvereniging Goes werd al ir het jaar 1895 opgericht! is nog niet geheel „bekomen" van hei verrassende en voor de Goesenaren zo verheugende slot van dt voetbalcompetitie 1967-1968. De geschiedenis is bekend: uitgerekenc in zijn laatste wedstrijd verspeelde koploper Vosmeer zijn kans op de titel door tegen degradatie-kandidaat Nieuw-Borgvliet te sneu- velen, terwijl de Zeeuwse club in het laatste duel van het seizoen tegen Cluzona juist met de hakken over de sloot wist te komen. Het on mogelijke was wel mogelijk gebleken.... Niét in Vossemeer werd feest gevierd, maar in Goes. En uitbundig, omdat het juist zo on verwacht kon gebeuren. In het komende seizoen zal men in Goes waar moeten (en willen) maken dat de promotie toch verdiend was. Er wordt nu reeds enigs weken zeer intensief getraind onder leiding van trainer Cas Hubregtsc uit Vlissingen, waarvan men mits deze oefenmeester zich wee) ean te passen aan de Goese mentaliteit nog veel plezier kan belc ven. Daar staan zijn verrichtingen in het verleden borg voor. Het elftal, waarmee Goes in het nieuwe seizoen zal ultkometi zal in grote trekken wel hetzelfde zijn als dat van het succesvolle vorige seizoen. Naast ue elf spelers van het kampioenselftal zijn ei enkele nieuwe „gezichten"; kandidaten voor een plaats in het eerst< elftal. In hoeverre William Debbaut, die via RCS en IJzendijke m weer bij zijn oude „liefde" is teruggekeerd daarbij zal behoren, za nog moeten worden afgewacht. Ook de van Patrijzen overgekomer A. Rijk, B. Verbrugge van Hansweertse Boys en L. Waisapy var Jong Ambon maken kans. Voorts staan er als nieuwe figuren op he' lijstje: J. Krijger, J. Wijnands en H. Flipse. Al met al meent men in Goes ook in het nieuwe milieu een woordje te kunnen meespreken. De ervaring is nog steeds aanwezig. En dat is een van de steunpilaren voor de poging om op zo kort mogelijke termijn weer door te stoten naar de afdeling, waarin Goes vroegei een gevreesde tegenstander was: de tweede klas. Aan de goede wil ontbreekt het niet. Het onmogelijke ic immers ook vorig jaar mogelijk gebleken voor de Goesenaren. Goes-secretaris Kriekaard: Waar maken i

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1968 | | pagina 15