De
3
Zeeuwse
ploegen
in 2B
AXEL WEER
AFGEROOMD
Eugène Lauret
kwam terug
In
de
igingen
MOEILIJKHEDEN ROND KEEPER
VERLICHTING OP TRAININGSVELD
GEEN PROFCLUB IN ZEELAND
SPORTNUMMER „DE VRTJÊ 2EÉÖVV*
AXEL Wanneer de heer A. C. van de Velde, secretaris/trainer van de twee
deklasser Axel over het verlies van zijn beste spelers aan de semi-profclnbe
spreekt doet hij dat met gelatenheid. Langzamerhand is hij erin gaan berusten,
dat hij zijn meest talentvolle pupillen moet laten vertrekken. Dit jaar waren het
er weer twee: Tonnie Shields ging naar Haarlem en keeper Plet Verpoorte werd
lid van Gantoise. Verleden jaar verloor Axel Hans Herman voorlopig aan St,
Niklaas. Na een jaar „proeftijd" besloot ook hij definitief bij zijn nieuwe Belgi
sche club te blijven. Opnieuw is het eerste elftal van Axel afgeroomd.
De heer Van de Velde: „Het is natuurlijk niet leuk om de jongens, die je
meestal vanaf hun tiende of elfde jaar hebt opgeleid, te zien vertrekken juist
wanneer zij goed gaan voetballen. Maar er is nu eenmaal niets aan te doen. Zij
zijn niet tegen te houden. Er wordt meestal wèl aan mij gevraagd wat ik ervan
vind, maar dan kan ik toch alleen maar een adviserende stem uitbrengen. De
uiteindelijke beslissing moeten de jongens zelf nemen. Meestal geef ik ze da
raad om het voorlopig voor één jaar te proberen. Wanneer je je in België voor
langere tijd bindt, kun je niet meer veranderen zonder de toestemming van da
vereniging. Ik heb echter ook wel eens iemand afgeraden over te gaan. Dait was
bijvoorbeeld het geval bij Tonnie Shields, toen hij twee jaar geleden door NAO
werd benaderd. Hij heeft dat aanbod ook inderdaad afgeslagen om eerst zijn
studie aan het CIOS af te maken".
Er zijn mensen geweest, die trainer Van de Velde complimenteerden met het
feit dat de semi-profclubs belangstelling voor zijn pupillen toonden. Met deza
optimistische zienswijze is de Axelse oefenmeester het echter niet eens. „Men
heeft wel eens tegen mij gezegd dat ik de interesse vain de „grote clubs" voot
mijn spelers als een eer moest opvatten, maar zo zie ik het niet. Ik train de jon
gens in de eerste plaats met het doel Axel op een hoger plan te helpen en nieft
om spelers af te kunnen leveren aan het betaalde voetbal, dat er dan direct van
kan profiteren", aldus de Axelse trainer, die als secretaris tevens weet 'hoe weinig
de vereniging heeft aan de drieduizend gulden van iedere transfer.
Behalve de verkochte spelers heeft Axel de laatste twee jaar nog drie speJeru
uit het eerste elftal zien verdwijnen door ernstige blessures. Trainer Van da
Velde is daarmee meer dan de helft vain het team, waarmee hij twee jaar geleden
het ecrsteklasserschap had willen verkrijgen, verloren. „Die kans is nu voorlopig
verkeken. Het spelersmateriaal waarmee wij in de eerste klas mee hadden kun
nen komen is nu verdwenen", zegt de 48-jarige oefenmeester.
Het is voor de Axelers in het komende seizoen op de eerste plaats zaak ta da
tweede klas te blijven. De toekomst ziet er voor Axel echter somber uit. Voorm
de keepersplaats zal moeilijkheden opleveren nu Piet Verpoorte weg is. Reserve-
doelman Jos Óppeneer zit momenteel namelijk in militaire dienst en Is met zijn
onderdeel in West-Dultsland gelegerd. De heer Van de Velde heeft een verzoek
bij het ministerie van defensie ingediend om hem weer in Nederland gelegerd tg
krijgen. Er is tot op heden echter nog steeds geen antwoord, zodat men in Axel
voor de plaats onder de lat misschien wel op een derde keus zal moeten terug
vallen. De aanwinsten bleven dit jaar beperkt tot Joop Dielemam, die zich van
AZVV naar Axel heeft over laten schrijven. Er is een kans dat hij als linksbui
ten in het eerste team zal worden opgesteld.
De opengevallen plaatsen zullen vrijwel allemaal door jonge „eigen kweek"
ingenomen moeten worden. Het valt echter sterk te betwijfelen of deze nieuwe
formatie even goed zal draaien als het elftal van Axel in de vorige competitie,
toen de Zeeuwsch-Vlamingen met slechts twee punten achterstand op de tweede
plaats achter RKWU eindigden. Als voornaamste reden voor dit succes, de beste
klassering sinds '65, noemt de heer Van de Velde de homogeniteit in de ploeg en
het constante bezoek aan de trainingen.
Maar liefst veertien weken stonden de Axelers in het afgelopen seizoen op da
eerste plaats van de ranglijst Tot vier wedstrijdeh voor het einde van de compe
titie hadden zij de beste papieren voor het kampioenschap. Toen kwam er even
een inzinking en dat was voor RKWU voldoende om de Zeeuwsch-Vlamingen
voorbij te streven. Pas in de op één na laatste wedstrijd van het seizoen, toen
Axel uitgerekend van Terneuzen verloor, viel de definitieve beslissing. De druk
van een eerste plaats was op den duur toch nog te zwaar gebleken.
Dit jaar vindt de eerste Zeeuwsch-Vlaamse derby tussen Axel en Terneuzen
reeds op 29 september plaats. Voor de Axelse spelers vormen de wedstrijden te
gen Terneuzen nog altijd het hoogtepunt. Maar niet alleen sportief gezien, ook
financieel is de thuiswedstrijd tegen Terneuzen een top. Bij die ontmoeting kan
het beetuur zo'n 2000 toeschouwers verwachten, terwijl bij de overige thuiswed
strijden niert meer dan 600 Axelers de moeite nemen naar het voetbalveld te
komen.
P. van Dlxhoorn, sinds 1945 secretara van Terneuzen, is wat voorzichtiger in
zijn voorspellingen. Hoewel hij toegeeft dat hij zijn club wel in de bovenste
regionen verwacht, durft de heer Van Dixhoom nog niet aan een kampioenschap
■te denken. De ervaring heeft hem geleerd geen voorbarige conclusies te trekken:
„Er kan nog zoveel gebeuren". Dat neemt echter niet weg dat Terneuzen toch
zeker als één van de grote kanshebbers op de titel in 2B van start gaat.
Behalve Eugène Lauret, die in het eerste elftal van Terneuzen midvoor of
rechtsbuiten zal gaan spelen, zal A. Roose, de tweede aanwinst waarschijnlijk
een plaats in de achterhoede krijgen. Verder zijn er een drietal a-junioren aan
de selectie voor het eerste team toegevoegd.
De veranderingen in Terneuzen bleven dit jaar niet alleen tot het elftal be
perkt. De heer J. Meesters, sinds 1963 oefenmeester in Terneuzen, maakte plaats
voor A. Stehouwer uit Sas van Gent. Hoewel de heer Stehouwer nog niet in het
bezit is van zijn c-diploma, heeft Terneuzen van de K.N.V.B. dispensatie gekregen
omdat het aantal beschikbare trainers in Zeeuwsch-Vlaanderen beperkt is. Door
«e komst van de heer Stehouwer is Terneuzen af van het grote vervoerspro
bleem, dat bij de heer Meesters (afkomstig uit Rilland-Bath) btf slecht weer
Vaak roet in het eten gooide.
De nieuwe oefenmeester is inmiddels reeds met zijn werk begonnen. Veel
zorgen over de voorhoede zal hij zich niet hoeven maken. Zelfs zonder goalgetter
Lauret kwam Terneuzen in het afgelopen seizoen tot 48 doelpunten. Met dit
aantal toonde het zich de meest produktieve club uit de tweede klas B, waarvoor
fcet de Internos-beker in ontvangst mocht nemen.
Hoewel er officieel een lange rustpauze tussen de twee competities is geweest,
Is er voor Terneuzen vrijwel geen zondag zonder voetbal voorbijgegaan. De
club bereikte in de bekerstrijd de kwartfinales; hetgeen voetbal tot In juli bete
kende. Daarna volgden een aantal oefenwedstrijden, waarin de Terneuzenaren
lich op het nieuwe seizoen voorbereidden.
Op de terreinen van Terneuzen in het Zuidersportpark wordt binnenkort weer
een nieuwtje verwacht. De leden zullen zelf voor de verlichting van het trai
ningsveld zorgen, zodat de duisternis 's winters tijdens de trainingen geen spel
breker kan zijn. Met de komst van deze verlichting beschikt Terneuzen over een
vrijwel perfecte accommodatie. De vereniging maakt op het Zuidersportpark
naast het hoofdveld (met een overdekte tribune), gebruik van een bijveld en
èen trainingsstrook. Het enige wat er voor de .Terneuzense voetballers nog te
wensen over blijft is een halfverhard trainingsveld en verlichting op het hoofd
veld. Maar ook zonder dit beschikt Terneuzen over een complex waar vele andere
clubs slechts van kunnen dromen.
De goede accommodatie heeft er mede toe bijgedragen dait Terneuzen bij de
thuiswedstrijden in het afgelopen seizoen gemiddeld tussen de 1000 en 1500 toe
schouwers kon ontvangen, geen gering aantal voor een tweedeklasser.
Trainer Stehouwer zelf is bijzonder goed te spreken over zijn eerste weken
bij Terneuzen. „Wait ik tot nu toe van Terneuzen gezien heb, heeft me hoop voor
de toekomst gegeven", aldus de heer Stehouwer, die tot 1965 zelf in het eerste
elftal van Papendrecht (eerste klas) speelde. „Met het spelersmateriaal, waar
over Terneuzen momenteel beschikt moet het zeker mogelijk zijn de eerste klas
te bereiken. Er zijn achttien voetballers die een plaats in het eerste elftal waard
zijn. Het zal voor mij dan ook niet zo moeilijk zijn om een sterk elftal op te stel
len, maar om van die elf spelers een homogene formatie te maken. Dat is voor
lopig dan ook mijn voornaamste doel".
Om dit doel te bereiken eist trainer Stehouwer van zijn pupillen dat zij regel
matig de trainingen bezoeken. Stehouwer: „Er wordt in Terneuzen al jarenlang
gezegd dat de ploeg hogerop wil. Dat is mogelijk, maar dan moet iédere en er zich
voor inzetten. Het huidige elftal van Terneuzen hoeft voor veel eersteklassers
niet onder te doen".
Voordat de heer Stehouwer bij Terneuzen in dienst trad heeft hij met de
bestuursleden duidelijke afspraken gemaakt over de trainingsopkomst en de op
stelling. De ex-Papendrechtspeler kan zich helemaal toeleggen op de twee sterk
ste elftallen van Terneuzen. Voor de overige seniorenteams is er een hulptrainer,
terwiil ook da jeugd een eigen oefenmeester heeft
VLISSINGEN De vijfde plaats van Zeeland Sport in het afgelopen seizoen
in de tweede klas B was enigszins teleurstellend voor voorzitter P. Veutevogel.
„Wij hadden een hogere klassering kunnen bereiken, maar na een wat vreemd
verlopen competitie, lange tijd waren wij zowel promotie- als degradatiekandidaat,
hebben wij tenslotte toch niet mee kunnen spelen In de strijd om de eerste
plaats", aldus de praeses van Zeeland Sport, die de geringe produktiviteit va
de voorhoede als één van de oorzaken ziet. „Wij hebben zeer veel wedstrijden
gelijk gespeeld met 11, of met 10 gewonnen. De aanval Is de laatste tijd dan
ook ons grootste zorgenkind geweest".
In de vbofltóeiTevan Zeeland Sport komen In hét nieuwe seizoen waarschijn*
HJk verschillende wijzigingen. Enkele jonge spelers zullen een kans krijgen. De
heer Ventevogel: „Ik ben er echter nog niet helemaal zeker van of het dit jaar
beter zal gaan. Natuurlijk hoop ik weer op een goede plaats, en ik denk daarbij
dan zeker bij de bovenste vijf te eindigen, maar het is de grote vraag of da
jonge spelers werkelijk een versterking betekenen. Er zit altijd nog een kans in
dat we toch weer voornamelijk moeten gaan steunen op de meer geroutineerde
spelers, zoals Frans Rieteco, die al 15 jaar in het eerste elftal speelt".
Een gunstige bijkomstigheid is het feit dat aanvaller Jetze Zorgdrager inmid-
delg de militaire dienst heeft verlaten en in het komende seizoen wekelijks be
schikbaar zal zijn. Van buiten de vereniging zijn er verder drie nieuwe spelers
(ex-Jong Ambon) bijgekomen. Van dit drietal is er echter maar één die op
korte termijn een kans maakt op een plaats in het eerste team.
Het vernieuwde elftal van Zeeland Sport gaat in het komende seizoen in
ieder geval trachten door aantrekkelijker voetbal meer toeschouwers te trek
ken. „De publieke belangstelling is bij onze wedstrijden matig. De opbrengsten
van de entreegelden zijn zelfs niet voldoende om onze reiskosten naar de uit
wedstrijden te dekken", aldus de heer P. Ventevogel, die in een promotie naar
de eerste klas de oplossing van dit probleem ziet. „Wij zouden dan bijzonder
aantrekkelijke wedstrijden tegen Middelburg en Vlissingen krijgen. Die ont
moetingen trekken publiek".
Ondanks de geringe inkomsten uit de entreegelden gaat het Zeeland Sport
op financieel gebied bijzonder goed. De voorzitter schrijft de gunstige financiële
positie van zijn club onder meer toe aan de zuinigheid van de leden en de in
komsten van de verenigingen uit de voetbaltoto. In het afgelopen jaar leverde
da toto Zeeland Sport maar liefst f. 10.000,. netto op. Met dit geld en de mede
werking van de leden bouwde de vereniging een kapitaal clubhuis (verzekerde
waarde f 120.000,-).
Over de financiële middelen van de vereniging hoeft de heer Ventevogel
zich geen zorgen te maken. Zelfs het idee dat Zeeland Sport mogelijk binnen
enkele jaren een semi-profclub als naaste buurman zou kunnen krijgen kan
hem niet verontrusten. Hij zegt: „Het enige nadeel van een semi-profclub in
Zeeland zou voor ons het verlies van goede spelers aan die vereniging kunnen
zijn, maar ik geloof niet dat wij op financieel gebied onder die club zouden
lijden. Er is tot op heden nog nooit een amateurvereniging ter ziele gegaan,
omdat er in de naaste omgeving een semi-profclub werd opgericht".
De heer Ventevogel gelooft overigens helemaal niet in de verwezenlijking
van een betaalde club op Walcheren. Zo'n vereniging heeft volgens hem in
Zeeland momenteel nog geen levensvatbaarheid, terwijl ook het probleem van
de financiën bijzonder moeilijk zou worden. In zijn lange loopbaan als sportbe
stuurder heeft de Zeeland Sport-voorzitter de moeilijkheden rond een „semi-
profclub-in-nood" uit de eerste band van zijn collega's kunnen vernemen. „Ik
heb verschillende malen gesproken met bestuursleden van EBOH en Longa,
twee ex-profclubs, die naar het amateurvoetbal zijn teruggekeerd. Deze mensen
hadden alleen maar trieste herinneringen aan de tijd in het betaalde voetbal.
De nood was bij deze verenigingen op den duur zo hoog dat de bestuursleden,
als zij voor aanvang van de wedstrijd over de vrijwel verlaten tribunes liepen,
hoopten dat hun team zou verliezen omdat anders de premies onmogelijk be
taald zouden kunnen worden. Wanneer je zulke verhalen hoort moet je toch wel
een bijzonder grote zekerheid hebben alvorens tot de oprichting van een semi-
profclub over te gaan", aldus de heer Ventevogel.
Voorlopig ziet het er echter nog niet naar uit dat Zeeland Sport er een „grote
broer" bij krijgt. De vereniging ondervindt nu alleen nog „concurrentie" van
Vlissingen, de club waarmee het het hoofdvoetbalveld in de Walcherense haven
stad deelt. Promotie naar de hoogste amateurafdeling zou Zeeland Sport tevens
uit de schaduw van Vlissingen kunnen doen treden.
Voorlopig wordt er bij Zeeland Sport, aan het begin van zijn negende sei
zoen in de tweede klas B niet aan een kampioenschap gedacht. Allereerst heeft
trainer Bram Carol de conditie van de spelers op een zodanig peil gebracht dat
de „oude vertrouwde" tegenstanders in 2B weer goed partij kan worden gege-
de „oude vertrouwde" tegenstanders in 2B weer goed partij kan worden gegeven.
Een berekening van de kansen is voor de Vlissingers moeilijk te geven, maar
één ding is zeker: dit keer wil men, in tegenstelling tot vorig jaar, het „geba-
lanceer" tussen het degradatiegevaar enerzijds en de promotiekans anderzijds
eerder in het seizoen naar de kunstige kant laten doorslaan.
TERNEUZEN Voor het komende seizoen Is de Terneuzense hoop voor eei
groot deel gevestigd op Eugène Lauret, die na een éénjarig verblijf bij NA(
weer bij zijn oude vereniging Is teruggekeerd. De Terneuzense spitsspeler heefl
Inmiddels alweer getoond het schieten ondanks zijn mislukte gang naar het
betaalde voetbal niet verleerd te zijn. In de vriendschappelijke wedstrijden
van Terneuzen, voor de aanvang van het voetbalseizoen, zijn er al verschillende
goals van zijn voet gekomen en het is dan ook niet verwonderlijk dat de Terneu
zense voetbalsupporters het komende seizoen met optimisme tegemoet zien.
Immers, verleden jaar was Terneuzen zonder Lauret goed voor een gedeelde
derde plaats. Waarom zou het nu dan niet nog beter gaan
