Onzekere financiële verhoudingen ia Nederland Ingrijpende beslissingen Zeeuws-Vlaanderen Zaterdag 30 december 1967 DE VRIJE ÜEEUW Pagina 5 van de oorlog in het midden-oosten is intussen de groeiende militaire macht van de Sowjet-Unie in het gebied rond de Middellandse Zee. In weerwil van of misschien beter gezegd door de zesdaagse oorlog bleven de politieke problemen in het midden-oosten onopgelost, evenals het nijpende vraagstuk der Arabische vluchtelingen. De V.N.- bemiddelaar Gunnar Jarring staat hier voor onoplosbare problemen. Op financieel-economisch gebied was de belangrijkste gebeurtenis in 1967 zonder twijfel de devaluatie van het pond sterling. Maanden lang al had de Britse regering moeten vechten tegen het steeds lager zakkende getij der economie, mede als gevolg van herhaalde stakingen. Kredieten en andere steun van het I.M.F. bleken niet afdoende en op 18 november werd een devalua tie bekendgemaakt van ruim 14 procent. Tegelijk werden enige drastische deflatiemaatregelen aangekondigd, waarmee Engeland zijn export hoopte te vergroten en de invoer af te remmen. In de Verenigde Staten, waar de economische situatie vrijwel bepa lend is voor de ontwikkeling elders in de vrije wereld, heeft de econo mie zich in 1967 overweeend in stijgende lijn bewogen. Dit ging gepaard met inflatieverschijnselen en de laatste maanden met een stijging der rentetarieven. Een in augustus aan het congres voorge stelde belastingverhoging vond als gevolg van sterke oppositie nog stcds geen doorgang. Verder deed zich in de Ver. Staten het merkwaardige feit voor, dat het percentage voor de werk loosheid omhoogging met het per soonlijke inkomen. In september werd voor het totale persoonlijk inkomen on jaarbasis het record- n'vpau bereikt van 633.5 miljard dollar, terwiil in diezelfde maand de werkloosheid het voor dit jaar hoogste percentage van 4,1 bereik- te>. Dit wijst erop dat in het rijkste Op maandag 5 juni brak een driedaagse oorlog uit tussen Israël en haar Arabische buurlanden en welke na drie dagen reeds tot een Israëlische overwinning leidde. Wat de binnenlandse politieke situatie betreft gaat het jaar 1967 vermoedelijk de geschiedenis in als „het jaar van de partijvernieu wing". De kamerverkiezingen van februari hebben hiervoor de grond slag gelegd. Wel bleven de K.V.P. met 42 en de partij van de arbeid met 37 zetels de sterkste partijen, maar de verschuivingen waren toch van dien aard, dat men zich zowat overal is gaan afvragen, of de „oude" politieke groeperingen hun tijd niet hebben gehad. De verliezen die de K.V.P. en de P. v. d. A. bij twee achtereenvol gende verkiezingen hadden gele den, en de winst van D '66 waren tekenen aan de wand van onze politieke huisjes. Zonder aan de veelvuldige opiniepeilingen van de afgelopen maanden te veel waarde toe te kennen, was het opmerkelijk dat D '66 volgens een dezer uit komsten thans meer dan twintig zetels in de tweede kamer zou veroveren. Geen wonder dat men overal druk bezig is de hand in eigen boezem te steken, al is het uiteraard nog te vroeg om nu reeds concrete verwachtingen te formuleren. En als drs. Van Mierlo, de leider van D '66, na een Jaar „diensttijd" als kamerlid tot de weinig opzien barende uitspraak komt', dat „de verstarring in het parlement thans erger is dan ooit", dan moet men dat met evenveel korrels zout nemen als zo'n 75 S 80 jaar ge leden de overdreven vergelijking van Domela Nieuwenhuis, die het parlement in verband bracht met de Franse werkwoorden „parler" en „mentir". Toen de nieuwbakken en moge lijk tot zijn eigen verwondering naar voren geduwde premier De Jong in april zijn regeringsverkla ring aflegde, verkondigde hij met nadruk dat alleen door een terug dringen van minder urgente uitga ven nog een zekere ruimte kon worden geschapen voor een aantal zeer wenselijke zaken. Maar „in grijpende beleidsbeslissingen zou den nodig ziin", zo hield hij de kamer voor. We hebben het reeds gemerkt... „Pietje" de Jong, zoals onze kleine maar kwieke minister-presi dent vóór en bij zijn eerste optre den wel enigszins onparlementair is betiteld, heeft zich intussen doen kennen als een voortvarend, zij het wat onwennig politicus, wiens ka binet vrij algemeen is geaccepteerd als een tussenregering die drijft od enige „kurken" van deskundi gen en van vakmensen, maar wiens team niet voorbestemd schijnt om het in deze snel veranderende tijd vier jaar vol te houden met een in zichzelf verstarde kamer. In dit eerste parlementaire jaar van het kabinet-De Jong heeft de kamer al veel gepraat over inter nationale aangelegenheden, waarbij ons kleine land slechts zeer zijde ling is betrokken en waaroD het in ieder geval geen invloed kan uit oefenen, zoals Vietnam, het mid den-oosten, Griekenland. Bij meer dan één gelegenheid is ook het woord „ontwikkelings hulp" gevallen. De K.V.P.'er mr. Mommersteeg kwam met de ge dachte om voor een verdere ver hoging van de hulp aan ontwikke lingslanden een extra-accijns te heffen op frisdranken. De rege ring wilde niet achterblijven en kende in de begroting voor 1968 een hoge prioriteit toe aan de ont wikkelingshulp Nog slechts luttele weken ge leden wees de dezelfde regering, en wezen de regeringspartijen in de Kamer een voorstel om de bijdrage voor de ontwikkelingshulp te ver hogen, van de hand. Eenzelfde lot onderging een voorstel om meer gelden beschikbaar te stellen voor de bestrijding der werkloosheid Op 18 maart besloot de hoogste wetgevende vergadering in Indonesië dat Soekarno niet langer president was. In zijn plaats werd benoemd generaal Soeharto als waar nemend-president. Maandagochtend 6 november werd Willemstad opge schrikt door het instorten van de in aanbouw zijnde brug over de St. Annabaai. Op 24 mei brandde een groot Brussels warenhuis totaal uit. Bij deze ramp vonden meer dan 300 personen de dood land ter wereld nog altijd een grote kloof bestaat tussen de „haves" en de „have-nots". In West-Duitsland, de belang rijkste handelspartner van Neder land, begon het jaar 1967 in het teken van een recessie, waarbij in maart een aantal werklozen van ongeveer 675.000 stond geregis treerd. In augustus was het aantal gedaald tot 375.000 dank zij diver se maatregelen ter stimulering van WAT W'J PRESTEERDEN 1962-1967 produk'rie per werknemer in de indush ie (excl. bouwnijverheid) l&gSl, 1962 1963 1964 1965 was het weer gestegen tot 395.000 als een gevolg van seizoeninvloe den. De financieel-economische stabi liteit in Frankrijk maakte ook in het afgelopen jaar vorderingen en wel zodanig, dat president De Gaulle eind november kon verkla ren, dat Frankrijk zonder bezorgd heid de afschaffing dér tolmuren binnen de E.E.G.-landen in juli 1968 tegemoet kan zien. Het verbond van Franse werk gevers is minder optimistisch. Het acht het economisch klimaat nog steeds somber en meent, dat de devaluatie van het pond sterling de concurrentie heeft verscherpt eh de economische opleving zal bemoeilijken. Zo eindigt 1967 in een sfeer van onzekerheid. Er is nog geen ver trouwen in verscheidene valuta's, waarbij nu de dollar het moet ont gelden. Dit komt tot uiting in een levendige vraag naar goud in de centra waar een vrije goudhandel mogelijk is. Na de Amerikaanse verzekering dat de prijs van het monetaire goud gehandhaafd blijft op 35 dollar per „fine ounce", lijkt het onwaarschijnlijk dat De Gaulle die pleit voor terugkeer naar de zuiver gouden standaard, succes zal hebben. de economie, maar eind november Op 19 april van dit jaar stierf oud-bondskanselier dr. Adenauer op 91-jarige leeftijd. Met hem is een man weggevallen die een beslis sende rol heeft gespeeld in het herstel van een democratische Duitse staat. Wat onze eigen streek aangaat leken op het eind van 1967 slechts twee kwesties van belang, name lijk de verhoging van de veertarie- ven en de slepende gemeentelijke herindeling. Het was niet aangenaam maar het kwam toch ook niet onver wachts, dat Zeeuws-Vlaanderen weer met zijn neus op die veer- tarieven werd gedrukt. Opvallend was dat weinigen er warm voor liepen. Sinds een tiental jaren ge leden de strijd om de vrije veren in het nadeel van Zeeuws-Vlaan deren werd beslist, is de belang stelling merkbaar gedaald. Daar door bleef de actie ditmaal niet vrij van een zekere kunstmatigheid. Het provinciaal bestuur was trou wens al overstag gegaan en slechts onder druk van de staten zijn G.S. tot een ander standpunt over gegaan. In de Tweede Kamer was het pleit spoedig beslecht. Het werd „la mort sans phrase". De motie van de provinciale staten van Zee land, de protesten van de gemeen teraden, van de Kamers van Koop- HOEW'J HANDEL DRUVEN uitvoer in van de invoer {vwatdej I960 1961 1962 1963 19K 19651966 1967 K< Op 18 november van dit jaar devalueerde het pond sterling. Dit was niet de enige tegenslag voor premier Wilson; een maand later moest hij ervaren dat Frankrijk niets voor Engelands toetreding tot de E. E. G. voelde. De Zuidafrikaan Louis Washkansky kwam in het nieuws nadat op 3 december j.l. chirurgen te Kaapstad bij hem een hart van een jonge vrouw hadden geplaatst. Helaas stierf de man na veer tien dagen aan een dubbele longontsteking. handel en van de vervoersorgani saties werden zonder meer van de tafel geveegd en daarmee was de kous af. De regeringspartijen keer den zich in een gesloten front te gen de Zeeuwse belangen. Alleen de heren Dusarduijn (K.V.P.); Van der Peijl (C.H.U.); Van Bennekom (A.R.) en Schlingemann (V.V.D.) steunden de Zeeuwse zaak. De eer was gered, maar hun fracties lieten hen als eenlingen in hun hemd staan. We gaan dus straks blijmoedig en zonder morren de hogere tarie ven betalen, want we zijn sportieve verliezers. En als het land gered moet worden, dan staan wij klaar om te helpen Wat zouden wij trouwens te klagen hebben? Hebben wij deze Tweede Kamer niet zelf helpen kiezen en zouden wij bij een vol gende gelegenheid alleen ter wille van de veertarieven anders gaan stemmen? Wel neen toch! Volgend jaar om deze tijd praten we niet meer over de veertarieven en de toezegging dat dit (voorlopig) de laatste verhoging is geweest, be dekken we met het zout onzer Zeeuwse lichtgelovigheid. De gemeentelijke herindeling zal nog wel even op zich laten wach ten. Kamerleden van uiteenlopen de pluimage hebben bezoeken aan Zeeuws-Vlaanderen gebracht en ze hebben zich, zoals dat heet, gron dig laten voorlichten. Dat kwam tot uiting in het voorlopig verslag van de Tweede Kamer, waarin de bekende argumenten van verschil lende gemeenten waren terug te vinden. De memorie van antwoord van minister Beernink zal mogelijk nog enige opheldering kunnen ge ven, maar verder is het wachten op de openbare behandeling in de Kamer. Daar zal een beslissing moeten worden genomen die het toekomstbelang van Zeeuws-Vlaan deren dient en niet de belangetjes van enkele kleine gemeenten. Het heeft ons overigens getroffen dat de gemiddelde Zeeuws-Vlaming er zich helemaal niet druk over maakt, of er tenslotte drie of vier of vijf gemeenten uit bus zullen komen. Zo gaan we dan morgennacht het nieuwe jaar in met gillende stoomfluiten en uit elkaar spat tende donderbussen in de hoop dat 1968 ons zal brengen wat wij er van verwachten, ondanks alle moeilijkheden die het leven mee brengt, vol vertrouwen in alle mensen die van goeden wille zijn. Hen allen wensen wij het beste toe, waarop een menselijke sterveling aanspraak mag maken; vrede, wat voorspoed, gezondheid en 'n beetje geluk, arbeid en brood. We druk ken elkaar weer de hand en wen sen veel heil en zegen toe aan allen die we kennen en die we niet kennen; oude en vertrouwde wen sen die een traditie zijn geworden maar die we in het jaar dat voor ons ligt, harder nodig zullen heb ben dan ooit. De directie en de redactie van „De Vrije Zeeuw", erkentelijk voor de van zovele zijden onder vonden steun en medewerking, staan als steeds in de voorste ge lederen. Zij bieden alle lezers en adverteerders en begunstigers hun beste wensen aan voor het nieuwe jaar en zij hopen dat 1968 moge worden: EEN GOED EN VOORSPOEDIG JAAR

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1967 | | pagina 5