De Indonesisch-Nederlandse
samenwerking
FORTUNA
Kerstmis in Bethlehem
na de zesdaagse oorlog
Hu ook een overvloed
aan aardappelen
ECONOMISCHE MISSIE UIT
DJAKARTA TERUGGEKEERD
Bronchi lef fen
Eerst melk, kaas, suiker, appels en
slachtkuikens te veel
Paqina 2
DE VRIJE ZEEUW
Vrijdag 22 december 1967
Buitenlandse
investeringen
Havenoutillage
Overbevolking
Bevoogding
Morgenavond De Kuyper
Begroting
economische zaken
aangenomen
SLACHTOFFER
VAN DE GLADHEID
Andere oorzaken
IN
TWEESTRIJD
Oplossingen?
Een winter-
voorraadje.
Helemaal niet gek
Nog een protest
tegen verhoging
veergelden j
Westerschelde
De moord op de
molenaar in Olst
De boer zou
geholpen zijn
De regering van Indonesië
moet in haar zittingstermijn van
vijf jaar de kans hebben en krij
gen haar plannen op velerlei ge
bied uit te voeren. Deze betrek
kelijk korte termijn heeft ze
tenminste nodig. Aldus dr. W. P.
H. van Oorschot, directeur-gene
raal van de buitenlandse econo
mische betrekkingen van het
ministerie van economische za
ken, die een economische missie
van ambtelijk niveau heeft ge
leid gedurende een verblijf van
ongeveer drie weken in Indo
nesië dat zondag j.l. werd beëin
digd.
De heer Van Oorschot heeft
gisteren op een persconferentie
mededelingen gedaan over dit
bezoek. Hij zei groot vertrouwen
te hebben in Indonesië. Gesprek
ken met acht ministers van de
Indonesische regering hebben de
leden der missie en hem ervan
doordrongen dat de ministers
mensen zijn die weten wat ze
willen. Zij en de functionarissen
waarmee de missie besprekingen
heeft gevoerd, zijn uitermate be
trouwbaar, capabel en knap over
de gehele linie. Er heerst geen
sfeer van fantasie, integendeel,
men is heel concreet.
Doel van de missie was een
basis te leggen voor een ver
sterkte economische samenwer
king. Het centrale punt in de be
sprekingen was de inbreng van
Nederlands kapitaal in het pro-
duktieapparaat van Indonesië.
Daarbij zijn drie afzonderlijke
elementen in het geding: de In
donesische wet op het gebied
van investering van buitenlands
kapitaal in Indonesië, de ont-
werp-garantieregeling die het
Nederlandse kabinet binnenkort
bij het parlement aanhangig zal
maken, een z.g. beschermings
overeenkomst die Nederland zou
willen sluiten.
Doel van de missie was niet
een overeenkomst te sluiten,
maar zoveel mogelijk overeen
stemming te krijgen, die op niet
al te lange termijn een overeen
komst tot resultaat kan hebben.
De punten van overeenstemming
zijn door beide partijen vastge
legd. Een vaste gemengde com
missie van beide landen zal wor
den ingesteld die enige malen
per jaar bijeen komt Om han
gende vragen onder ogen te
zien. Van Nederlandse kant is
er daarbij op aangedrongen
daarin van Indonesische zijde
leden op te nemen die de Neder
landse missie bij haar bezoek
heeft leren kennen.
Voor de Nederlandse missie
waren o.a. die punten van be
lang die niet duidelijk zijn ge
regeld in de Indonesische wetge
ving of daarin ontbreken, zoals
b.v. arbitrage. De regering van
Indonesië had dat al voor een
deel opgevangen door deel te
nemen aan de z.g. conventie
van Washington, waarin welis
waar arbitrage is geregeld maar
partijen niet verplicht zijn zich
aan arbitrage te onderwerpen.
Andere punten zijn b.v. de vrije
transfer van winsten en het in
geval van nationalisatie in de
plaats treden van de Nederland
se staat. Bij nationalisatie moet
er voor de Nederlandse inves
teerders zekerheid bestaan dat
er schadeloosstelling mogelijk is.
In de Indonesische investe-
ringswet staat ook niets over
beheer. Wanneer een buitenlan
der wil investeren wil hij ook
zekerheid over de mogelijkheid
van winst en andere voordelen.
Die mogelijkheid is er alleen als
het bedrijf waarin wordt geïn
vesteerd ook efficient werkt.
Daarmee komt dan het belang
rijke vraagstuk van het beheer
aan de orde.
standpunt van Indonesië ten op
zichte van „eigen" ondernemin
gen kan begrijpen, dat er toch
van bescherming geen sprake
mag zijn. Bij haar bezoek heeft
de Nederlandse missie veel be
langstelling waargenomen van
andere buitenlanders, Amerika
nen, Duitsers en Belgen.
Bij alles wat die buitenlan-
inclusief Nederlanders in Indo
nesië willen ondernemen moet
niet uit het oog worden verloren,
dat de Indonesische overheid de
prioriteiten bepaalt. Die priori
teiten zijn er vele. Een der be
langrijkste is die der verbindin
gen en daarmee hangt weer een
groot aantal andere prioriteiten
samen. Zo b.v. de verbinding
van de centrale overheid met
de bevolking op moeilijk bereik
bare plaatsen, waar havens outil
lage missen of nodig moeten
worden uitgebaggerd. Omge
keerd kunnen dan produkten
uit die gebieden niet of met
grote moeite en vertraging wor
den verscheept. Er is daar op
het gebied van de scheepvaart,
luchtvaart, telecommunicatie
haveninstallaties, maehine-onder-
delenfabricage enz. heel veel
werk te verzetten.
Een lid van de missie, het
centraal orgaan vertegenwoordi
gende, heeft namens de groep
die vroeger het scheepvaartver
keer in en met Indonesië behar
tigde, aangeboden een onderzoek
uit te voeren voor de Indonesi
sche regering. Dat onderzoek
dat voor rekening van de groep
zal worden uitgevoerd, zal zich
kunnen uitstrekken over de ge
hele interinsulaire problematiek.
Voorts is. min of meèr in het
kader van technische bijstand
aangeboden Indonesisch perso
neel op de hoogte te brengen
met de ontwikkelingen.
De regering van Indonesië zal
deze aanbiedingen nader bezien:
zodra zij positief reageert zal het
Nederlandse bedrijfsleven een
team sturen om de zaak nader
uit te werken. Kosten voor de
technische bijstand zullen van
dt Nederlandse overheid moeten
komen.
Van groot belang wordt ge
acht de kwaliteitsproduktie in-
plaats van de kwantiteit. Indo
nesië heeft grote belangstelling
voor verbetering van de (pluim)
veeteelt, de mechanisatie van de
rijstbouw en -oogst, de papierfa
bricage, de uitbouw van planta
ges en mijnbouw, het bankwe
zen.
Wat de situatie in het alge
meen op Java betreft heeft dr.
Van Oorschot geconstateerd, dat
er nergens een spoor van onrust
viel waar te nemen in de gebie
den die de missie heeft bezocht
(Djakarta, Bandoeng, West-Java)
De bevolking is zeer vlijtig. In
West-Ja va is de overbevolking
een probleem. Bij het ambtena
rencorps is het uitoefenen van
een functie naast de eigenlijke
baan een normaal verschijnsel.
Het heeft niets te maken met
corruptie, maar alles met het
voorzien in eigen levensonder
houd.
Hoesldrank in tabletvorrn.95cf
20.000 BEZOEKERS VERWACHT
De zaak van het beheer is
voor Indonesië ook belangrijk
omdat daarbij het bevoogdings-
element speelt. De missie heeft
er in Indonesië lang over ge
sproken met de representanten
van de staat. Van de kant van
Indonesië heeft men er geen be
zwaren tegen dat ingeval van
buitenlandse investeringen de
investerende onderneming het
recht heeft het bedrijf in Indo
nesië te leiden.
Dat zal ook tot uitdrukking
moeten komen in de leiding van
de z.g. joint ventures, onderne
mingen in Indonesië waarin In
donesische en Nederlandse be
drijven investeren. Elk moet
dan voor zijn deel geïnvesteerd
kapitaal een beheerder hebben.
Wanneer buitenlandse inves
teerders willen samenwerken
met een bestaand bedrijf in In
donesië. komt daarbij reorgani
satie van het bestaande bedrijf
aan de orde. Het is waarschijn
lijk dat het bedrijf in lange jaren
door een grote toeloop van werk
nemers moeilijk efficient kan
worden geleid. Over dat pro
bleem is ook gesproken en er
zijn afspraken over gemaakt. Dr.
Van Oorschot wilde daar niets
naders van zeggen omdat eerst
het kabinet moet worden inge-
licht.
Men verschilt nog van mening
over de z.g. nationale behande
ling door Indonesië van buiten
landse ondernemingen. Neder
land meent, hoewel het zich het
Voor het eerst sinds 20 jaar zal
met Kerstmis de verdeling van
Jeruzalem geen belemmering
vormen voor de stroom van pel
grims naar Bethlehem. Wat de
Mandelbaumpoort vóór de zes
daagse oorlog was voor de pel
grims uit de westelijke landen, is
nu de Jordaan, die de bestands
lijn vormt tussen Jordanië en Is
raël, voor de christenen uit de
Arabische landen.
In Bethlehem zelf zijn de voor
bereidingen voor de viering van
het kerstfeest in volle gang. De
straten worden versierd met
slingers, dennegroen en gekleur
de lampen. Kerken en openbare
gebouwen worden met schijn
werpers verlicht en kerstbomen
opgericht. Voor de kerstnachtmis
worden 20.000 mensen verwacht,
tweemaal zoveel als vorig jaar.
De geboortekerk beschikt echter
over slechts 100 zit- en 1000
staanplaatsen. Daarom wordt op
het dak van het gebouw van de
politie tegenover de kerk een
televisiescherm van 48 m2 opge
steld, zodat de overige belang
stellenden de mis kunnen volgen.
Bij de gebruikelijke processie
in de kerstnacht van Jeruzalem
naar Bethlehem zal voor 't eerst
sedert 1947 weer gebruik worden
gemaakt van de oude Bethlehem-
straat. Omdat het begin van de
route door Israëlisch gebied
loopt, werd in 1948 aan Jordaan
se kant eveneens een weg aan
gelegd.
IN NAZARETH
Patriarch Alberto Gori heeft
het verzoek van Arabische chris
tenen om de processie niet door
te laten gaan afgewezen. Chris
tenen uit de Arabische landen
vrezen dat de processie zal wor
den uitgelegd als een erkenning
van de annexatie door Israël van
het gebied ten westen van de
Jordaan. De patriarch stelt daar
tegenover dat het om een oude
christelijke traditie gaat, die al in
de Turkse tijd bestond en die los
staat van de huidige politieke
verhoudingen.
Doordat Bethlehem voor de
westelijke pelgrims beter bereik
baar is geworden, zal Nazareth,
dat op oorspronkelijk Israëlisch
gebied ligt, waarschijnlijk van
minder betekenis zijn dan in
voorgaande jaren. Toch worden
ook in Nazareth voorbereidingen
getroffen voor de ontvangst van
een groot aantal mensen. Men
verwacht enkele duizenden be
zoekers uit het gebied ten westen
van de Jordaan, voor wie Na
zareth nu toegankelijk is gewor
den. In drie kerken zal een mis
worden gehouden.
(ADVERTENTIE)
Als U niet vergeet één of meer
De Kuyper's dranken in huis te
halen, kunt U morgenavond al
genieten van Neerlands beste
borrel.
De tweede kamer heeft gisteren
zonder hoofdelijke stemming de be
groting 1968 van het ministerie
van economische zaken aangeno
men. De fractie van de p.s.p. kreeg
aantekening tegen enkele onder
delen uit deze begroting te heb
ben gestemd.
Bij de stemming over de bij de
begroting ingediende moties werd
meegedeeld dat de motie-Van
Mierlo (D '66) over de industriële
ontwikkeling in het noorden, oos
ten en zuiden van het land werd
ingetrokken. De motie-Oele (p.v.d.
a.) inzake de financiële steunver
lening aan bedrijfsuitbre-dingen in
de ontwikkelingsgebieden werd
eveneens ingetrokken.
Het voorste] van de afgevaar
digde Lems (arb.) om meer gelden
op de begroting uit te trekken ten
behoeve van het ontwikkelings- en
saneringsfonds voor de midden
stand werd verworpen. Voor aan
vaarding van deze motie spraken
zich uit de fracties van D '66,
D.s.D., c.p.n. en partij van de ar
beid.
Een motie van drs. J. M. den
Uyl (p.v.d.a.) om boven de tot dus
ver genomen maatregelen een be
drag van 200 miljoen dollar be
schikbaar te stellen in het kader
van de bestrijding der werkloos
heid werd eveneens verworpen.
Ook voor deze motie spraken zich
de vier reeds genoemde fracties
uit.
Eveneens werd verworpen de
motie-Oele (p.v.d.a.) waarin er
voor gepleit wordt dat ook de
N.V. Staatsmijnen in beginsel in
staat gesteld zal worden om in
alle fasen van onderzoek en win
ning op het Nederlandse deel van
het continentale plat deel te ne
men. De fracties van de p.v.d.a.,
p.s.p. en c.pji. stemden voor aan
vaarding van deze motie.
De geneesheer-directeur van
het r.-k, ziekenhuis te Enschede,
de heer P. B. A. Melief, is woens
dagavond om het leven gekomen,
toen de auto. waarin hij mee
reed, nabij Zelhem als gevolg
van de gladheid slipte en na een
paar bomen te hebben geraakt in
een weiland terechtkwam. De
bestuurder van de auto werd
zwaar gewond in een ziekenhuis
in Doetinchem opgenomen.
handel drukke" Zwitsers
ZYUSSfritessrrid stabiei,
kwaiiteitsprodu - schoon
onbreekbaar. Makkeu
te houden. Gega
vr'u
Zodra in de E.E.G. een prijs-
interventie tot stand komt voor
een of ander agrarisch produkt,
ontwaken de tegenstanders. Zij
zeggen dan, dat marktinterventie
de overproduktie bevordert.
Helaas, al is er een groot over
schot bij melk, zuivel en suiker,
het is er ook bij slachtkuikens,
appels en aardappelen en daar
voor bestaan nu jnist géén E.E.G.-
prijsregelingen.
Bij de slachtkuikens zijn de
oorzaken bekend: het ging lange
tijd goed en het werd een indus
triële produktie. Bij de appels
waren de groeiomstandigheden
deze zomer zeer goed. Hoe
komen wij nu aan ons geweldige
aardappeloverschot? Het ant
woord luidt: 1965 en 1966 waren
heel goede aardappeljaren wat
de prijs betreft. Wie niet op/een
ongunstig tijdstip behoefde af te
leveren, ontving veelal een uit
stekende prijs. Dit had tot gevolg
dat de teelt zich nóg meer uit
breidde.
Hoewel 1966 al een grote oogst
gaf, overtreft die van 1967 deze
verre. Dit jaar oogstten wij van
de klei 1.710.000 ton (vorig jaar
1.470.000 ton) eri van het zand
nog eens 670.000 tón (vorig jaar
593.000 ton). Het gevolg is, dat
de prijs van voeraardappelen
thans af boerderij 4 cent is en de
prijs voor prima eetaardappelen,
eveneens af boerderij maar veld
gewas. 6 cent. Dat is een ramp
voor de boer! Op dit ogenblik is
er al evenveel uitgevoerd als
vorig jaar, wat mogelijk was
doordat onze kwaliteiten inter
nationaal erkend zijn, maar ge
zien de cijfers helpt dat niet.
Er komt nog dit bij: 1. De oogst
is vooral zo groot geworden door
dat de aardappelen uitstekend
zijn gegroeid en er weinig ziekte
is opgetreden; 2. Beneden de 35
mm zit er maar weinig in de eet
aardappelen en dat betekent wei
nig uitschot; 3. Ook in Engeland,
Duitsland, België en Frankrijk
34)
Terwijl Gerda nog even bezig
was met het opbergen van brood
en schaaltjes, stond Henk wijd
beens voor het grote zolderraam.
Hij keek naar beneden, waar de
gracht smal en stil in de diepte
lag. Nog stiller dan gewoonlijk
scheen de gracht door een auto,
die geparkeerd stond tussen twee
bomen, en een man, die zijn hond
je uitliet en aandachtig, of hij er
zijn brood mee moest verdienen,
stond toe te kijken wat het dier
tje bij een boom deed.
Henk inhaleerde gretig de rook
van zijn sigaret.
Kon het leven nu eigenlijk
mooier zijn dan zo? Ja, natuurlijk,
dat wel, maar hij bedoelde eigen
lijk: kon het ooit mooier worden
gemaakt door die erfenis?
Nee neehoogstens ge
compliceerder en moeilijker,
maar mooier of aantrekkelijker
nooit.
Laat er alsjeblieft niets van die
erfenis komen.dacht hij,
want ik voorzie dan narigheid en
het ergste wat mij zou kunnen
overkomen: een breuk met Ger
da.
Even later stonden ze getweeën
op de stoep van het huis. Voor
hen lag de gracht, stil gerimpeld
en grijsgroen, als kathedraalglas,
boven hen waren de gezwollen
kruinen der iepen wolken van
groen. Er ruiste iets door het ge
bladerte, als een stem, die dro
mend gedichten zegde, voor nie
mand dan voor zichzelf. Bomen
en gevels bogen zich voorover
naar het water en bewonderden
hun eigen schoonheid in het spie
gelbeeld. En hoog boven alles was
een ijle hemel, als een holgesle-
pen aquamarijn. Ze wandelden
voort. Hun voetstappen klonken
vreedzaam en eensgezind op de
stenen. Hij floot heel zachtjes,
iets onbestemds.
„Wil je nog naar het Plein?"
vroeg hij.
Gerda hoorde aan zijn stem,
dat hij liever niet wilde, en ze
antwoordde:
„Ach nee, dat gedaas daar hangt
mij de keel uit. Iedereen komt
daar voor zichzelf en gebruikt
ieder ander als klankbord. Laten
we maar wat lopen".
Zwijgend gingen ze verder,
rechtsaf, langs de stille Leidse-
gracht, tot aan het gerechtshof.
Daar keerden zij het schuimend
licht en leven van de nabije
Leidsestraat de rug toe en wan
delden terug langs de Prinsen
gracht.
Henk voelde, dat de erfenisge
schiedenis nog in de lucht hing.
Ze waren er nog niet over uitge
praat geweest, daarstraks op het
atelier, al scheen het van wel.
Hij wist, dat het verschil van me
ning nog werkte in Gerda's ge
dachten, evenals in de zijne, en
hij verwachtte ieder ogenblik een
nieuwe aanval van haar. Omdat
hij geen lust had er meer over te
praten, plaatste hij af en toe wat
losse opmerkingen: over een col
lega, die een mooie opdracht van
de gemeente had gekregen, en
over een ander, van wie een be
kend kunsthandelaar een paar
doeken in consignatie had geno
men.
Gerda antwoordde wel, doch
slechts vaag, en Henk kende haar
nu langzamerhand goed genoeg
om te weten, dat al zijn losse op
merkingen haar niet van haar a
propos konden afbrengen en dat
zij liep te overpeinzen, hoe ze op
nieuw over de zaak zou kunnen
beginnen,
En in gedachten capituleerde
hij reeds.
Eensklaps begon Gerda dan
ook.
„Waarom denk je, dat jij mij
niets meer kunt geven, als we die
erfenis krijgen?" vroeg ze, recht
op de man af.
„Wat?!" vroeg Henk, kwasi
niet begrijpend, waarover ze het
nu opeens had. „Oloop je
daar nu nog aan te denken? Ik
dacht dat we hadden afgespro
ken, dat we er verder over zou
den zwijgen."
„Dan dacht je verkeerd. Dat
hebben we niet afgesproken. Dat
heb jij min of meer bevolen,
maar daarom ben ik het er nog
niet mee eens en leg ik mij er
maar niet zo bij neer!"
„Maar waarom maak je je daar
nu zo druk over,'lieveling; er is
nog niets definitief en
„Ja, hoe kan ik me nu druk
maken over een paar miljoentjes,
zou je zo zeggen. Ik wou je wij
zer hebben, Henk. Als die erfe
nis werkelijkheid wordt, dan zal
ik misschien eindelijk in staat
zijn mijn innigste wensen te ver
wezenlijken."
Henk schrok er van en de druk
van zijn arm werd onbewust
even lichter.
Daar heb je het al, ging het
koud door zijn denken en hij ant
woordde:
„AchzoDus als ik het
goed begrijp, dan.dan ben je
allesbehalve tevreden, dan heb je
min of meer genoeg van het
leven, zoals je het bij mij leeft,
dan verlang je naar.
Met een ruk bleef Gerda staan.
„Als je zo iets nog eens durft
te zeggen, Henk, dan sla ik je
middenin je gezicht, meteen hier
op de gracht," zei ze fel en
scherp.
„Ja maar, Gerda," riep Henk
uit, „ik weet toch heus niet, hoe
ik het anders moet zeggen; ik
voel heel góed
„Hou je mond, want ik meen
wat ik zeg, Henk!"
Het klonk als een ingehouden
schreeuw.
Een ogenblik zwegen ze. Gerda
kwaad en Henk volslagen ont
hutst.
Toen ze weer liepen, begon
Gerda opnieuw:
„Als je dan precies in woorden
uitgedrukt wilt hebben, wat mijn
innigste wens is, goed, dan zal ik
het je zeggen. Dat jij, die hier in
Amsterdam leeft als een mol on
der de grond, eens een keer wordt
uitgegraven."
(Wordt vervolgd.)
was de oogst groot en goed. On
voorziene oorzaken dus, maar
óók een te. groot areaal.
In het produktschap is voor
gesteld de minimummaat te ver
hogen van 35 tot 40 mm. Deze
moeite had men zich kunnen be
sparen. Immers, de handel maakt
al lang van te voren afspraken,
ook voor uitvoer en kan zich daar
tóch niet aan houden. Met name
de uitvoer van kleine sorteringen
voor conservenfabrieken (inge
blikte aardappelen) zou dan in
de knel komen.
Een tweede voorstel was: een
flink kwantum in de aardappel
meelfabriek te verwerken. Ook
dat is onuitvoerbaar, omdat ons
kwantum voor de zetmeelfabri-
cage in de E.E.G. dat niet toe
laat. Kregen wij toestemming om
het tóch te doen, dan zouden on
middellijk ajle E.E.G.-leden (uit
gezonderd Italië) om andere
steunmaatregelen vragen.
Een derde oplossing is grote
partijen bestemmen voor vee
voeder. Dit gebeurt ook al, met
name in België, waar de prijzen
nog een cent per kg lager zijn dan
bij ons. Gezien de zetmeelwaarde
zijn aardappelen van 46 cent
per kg de moeite wel waard.
Jammer is, dat er altijd twee
cent per kg bij komt vóór de
knollen bij de veehouder op het
erf liggen. Daar komt dan nog 't
vorstgevaar bij. Voor stomen op
grote schaal, wat ook voor var
kenshouders van belang zou
kunnen zijn, ontbreken de instal
laties veelal.
Bij de akkerbouwers heerst
enige paniek, nu de winter er is.
Wie geen vorstvrije bewaar-
ruimte heeft, tracht er een te
maken met behulp van balen stro
of door in te kuilen onder riet of
stro alsmede aarde. Dat is niet zo
dwaas, want zeker is de extreem
lage prijs van november veroor
zaakt door de vroeg invallende
lichte vorst. Men mag er immers
niet op rekenen, dat wij wéér
zo'n zachte winter krijgen als de
vorige!
Deskundigen verwachten, dat
de prijs nog wel zal stijgen. Dat
zal vooral gebeuren tijdens
strenge vorst. Ook daarna ver
wacht men wel enige stijging. In
geen geval verwacht men echter
een oplopen van de prijs als in de
vorige winter en in het afgelopen
voorjaar. Daarvoor zijn de voor
raden te groot. Niemand kan dan
ook zeggen, of de kosten en de
moeite van het bewaren betaald
zullen worden, al verwacht men
dit wel.
Het hoofd koel houdendat
doet ook de minister. Terwijl de
aardappelprijs tot een record
diepte is gezakt, strijden de huis
vrouwenbonden nog altijd tegen
de hoge prijzen (n.l, die van het
laatste voorjaar). Gerda Brauti-
gam stelde er vragen over in de
Tweede Kamer, De minister
raadde tijdige inkoop (van een
wintervoorraad) aan en dacht
dat de vakbonden, de huisvrou
wenorganisaties en de consumen
tenverenigingen wel gezamen
lijke inkopen zouden kunnen
doen. Blijkens „Trouw" van 21
november j.l, achtten zij 's minis
ters woorden „krankzinnig". Zo
gaat dat in onze welvarende en
wellevende tijd
Natuurlijk kunnen tal van
bonden best de gezamenlijke in
koop van een wintervoorraad ter
hand nemen. Dat is echt niet zo
krankzinnig, als men maar de
moeite wil doen. Mej. Fransen
van de consumentenbond dacht,
dat maar weinig huisvrouwen
een wintervoorraad konden aan
leggen. Er wonen er zoveel in
Op 20 december 1967 toerd in het
provinciehuis te Middelburg akn
de commissaris der koningin in
Zeeland, mr. J. van Aartsen, het
fotoboek „DELTA" overhandigd
door de direkteur van de uit
geverij A. Roelofs van Goor te
Amersfoort.
De foto's voor dit boek werden
gemaakt door de bekende fotb-
graaf Aart Klein. De tekst is vijn
de hand van de journalist Kldfis
Graftdijk. Voor de technische
tekst werd medewerking vèr-
leend door de heer W. Metzelagr
van rijkswaterstaat.
De in het centraal overleg sa
menwerkende organisaties op het
gebied van vervoer en verkeer
hebben zich telegrafisch tot de
voorzitter van de Tweede Kamer
gewend en hem hun „ernstige"
bezwaren tegen de voorgenomen
verhoging van de veertarieven
over de Westerschelde uiteenge
zet. Zij verzoeken de Kamer de
minister te bewegen van zijn
voornemen af te zien.
De organisaties zijn van me
ning, dat veren als onderdelen
van het wegennet moeten wor
den beschouwd en dat veergel
den in beginsel dus onaanvaard
baar zijn.
Zij wijzen daarbij op het feit,
dat de totale lasten op het auto
verkeer de laatste jaren aanzien
lijk zijn verhoogd. Het argument
van de minister van verkeer en
waterstaat, dat de veergelden de
laatste tijd niet zijn verhoogd,
vinden zij derhalve niet overtui
gend.
Het autoverkeer zal het ko
mende jaar ruim 2 miljard op
brengen aan specifieke lasten.
Verhoging van de veergelden
vormt een ernstige bedreiging
voor de rentabiliteit van vele be
drijven, aldus de in het centraal'
overleg samenwerkende organi
saties.
De rijkspolitie te Zwolle on
derhoudt in verband met het on
derzoek inzake de moord op de
71-jarige molenaar Alard Boks
te Olst intensief kontakt met de
recherche van de gemeentepoli-
tei te Utrecht, sinds de arrestatie
van de 25-jarige Utrechtenaar
Van Z.
Er zijn voor dit werk niéuwe
krachten aangetrokken.
Het ministerie van justitie
heeft een beloning van 3.000 gul
den uitgeloofd voor degene, die
inlichtingen kan verstrekken
welke zouden kunnen leiden tot
oplossing van deze moord.
flatsDat in werkelijkheid
nog geen vijf procent van onze
bevolking in fats woont, ontging
haar natuurlijk.
Ook de Ned. ver. van huis
vrouwen schoot naast de roos
door te stellen, dat 'n huisvrouw
niet zou weten hoeveel aard
appelen ze nodig heeft. Vele dui
zenden weten het vrij precies en
gezien de lage inkoopprijzen is 't
geen ramp, als er eens een paar
kg overblijft. Dat ziet men trou
wens aankomen en die kan men
wel kwijt bij buren en kennissen.
Laten wij het als volgt samen
vatten: de huisvrouw zou heel
veel kunnen doen. maar ze eist
dat de aardappelen goedkoop
aan de deur worden gebracht tot
in de meimaand toe. Dat is haar
goed recht, maar elke dienstver
lening kost geld. Het gekibbel
zal daarom nog wel voortduren.
In elk geval: thans zijn de aard
appelen af boerderij bespottelijk
goedkoop. De consument kan
dus nagaan of gezamenlijke aan
koop van wintervoorraad moge
lijk is of niet. Geldelijk zit het
wel goed. Men zal er enige moeite
voor over moeten hebben, maar
er zou een lichte verbetering van
de aardappelpositie voor de boer
in kunnen zitten.