De Indonesisch-Nederlandse samenwerking FORTUNA Kerstmis in Bethlehem na de zesdaagse oorlog Hu ook een overvloed aan aardappelen ECONOMISCHE MISSIE UIT DJAKARTA TERUGGEKEERD Bronchi lef fen Eerst melk, kaas, suiker, appels en slachtkuikens te veel Paqina 2 DE VRIJE ZEEUW Vrijdag 22 december 1967 Buitenlandse investeringen Havenoutillage Overbevolking Bevoogding Morgenavond De Kuyper Begroting economische zaken aangenomen SLACHTOFFER VAN DE GLADHEID Andere oorzaken IN TWEESTRIJD Oplossingen? Een winter- voorraadje. Helemaal niet gek Nog een protest tegen verhoging veergelden j Westerschelde De moord op de molenaar in Olst De boer zou geholpen zijn De regering van Indonesië moet in haar zittingstermijn van vijf jaar de kans hebben en krij gen haar plannen op velerlei ge bied uit te voeren. Deze betrek kelijk korte termijn heeft ze tenminste nodig. Aldus dr. W. P. H. van Oorschot, directeur-gene raal van de buitenlandse econo mische betrekkingen van het ministerie van economische za ken, die een economische missie van ambtelijk niveau heeft ge leid gedurende een verblijf van ongeveer drie weken in Indo nesië dat zondag j.l. werd beëin digd. De heer Van Oorschot heeft gisteren op een persconferentie mededelingen gedaan over dit bezoek. Hij zei groot vertrouwen te hebben in Indonesië. Gesprek ken met acht ministers van de Indonesische regering hebben de leden der missie en hem ervan doordrongen dat de ministers mensen zijn die weten wat ze willen. Zij en de functionarissen waarmee de missie besprekingen heeft gevoerd, zijn uitermate be trouwbaar, capabel en knap over de gehele linie. Er heerst geen sfeer van fantasie, integendeel, men is heel concreet. Doel van de missie was een basis te leggen voor een ver sterkte economische samenwer king. Het centrale punt in de be sprekingen was de inbreng van Nederlands kapitaal in het pro- duktieapparaat van Indonesië. Daarbij zijn drie afzonderlijke elementen in het geding: de In donesische wet op het gebied van investering van buitenlands kapitaal in Indonesië, de ont- werp-garantieregeling die het Nederlandse kabinet binnenkort bij het parlement aanhangig zal maken, een z.g. beschermings overeenkomst die Nederland zou willen sluiten. Doel van de missie was niet een overeenkomst te sluiten, maar zoveel mogelijk overeen stemming te krijgen, die op niet al te lange termijn een overeen komst tot resultaat kan hebben. De punten van overeenstemming zijn door beide partijen vastge legd. Een vaste gemengde com missie van beide landen zal wor den ingesteld die enige malen per jaar bijeen komt Om han gende vragen onder ogen te zien. Van Nederlandse kant is er daarbij op aangedrongen daarin van Indonesische zijde leden op te nemen die de Neder landse missie bij haar bezoek heeft leren kennen. Voor de Nederlandse missie waren o.a. die punten van be lang die niet duidelijk zijn ge regeld in de Indonesische wetge ving of daarin ontbreken, zoals b.v. arbitrage. De regering van Indonesië had dat al voor een deel opgevangen door deel te nemen aan de z.g. conventie van Washington, waarin welis waar arbitrage is geregeld maar partijen niet verplicht zijn zich aan arbitrage te onderwerpen. Andere punten zijn b.v. de vrije transfer van winsten en het in geval van nationalisatie in de plaats treden van de Nederland se staat. Bij nationalisatie moet er voor de Nederlandse inves teerders zekerheid bestaan dat er schadeloosstelling mogelijk is. In de Indonesische investe- ringswet staat ook niets over beheer. Wanneer een buitenlan der wil investeren wil hij ook zekerheid over de mogelijkheid van winst en andere voordelen. Die mogelijkheid is er alleen als het bedrijf waarin wordt geïn vesteerd ook efficient werkt. Daarmee komt dan het belang rijke vraagstuk van het beheer aan de orde. standpunt van Indonesië ten op zichte van „eigen" ondernemin gen kan begrijpen, dat er toch van bescherming geen sprake mag zijn. Bij haar bezoek heeft de Nederlandse missie veel be langstelling waargenomen van andere buitenlanders, Amerika nen, Duitsers en Belgen. Bij alles wat die buitenlan- inclusief Nederlanders in Indo nesië willen ondernemen moet niet uit het oog worden verloren, dat de Indonesische overheid de prioriteiten bepaalt. Die priori teiten zijn er vele. Een der be langrijkste is die der verbindin gen en daarmee hangt weer een groot aantal andere prioriteiten samen. Zo b.v. de verbinding van de centrale overheid met de bevolking op moeilijk bereik bare plaatsen, waar havens outil lage missen of nodig moeten worden uitgebaggerd. Omge keerd kunnen dan produkten uit die gebieden niet of met grote moeite en vertraging wor den verscheept. Er is daar op het gebied van de scheepvaart, luchtvaart, telecommunicatie haveninstallaties, maehine-onder- delenfabricage enz. heel veel werk te verzetten. Een lid van de missie, het centraal orgaan vertegenwoordi gende, heeft namens de groep die vroeger het scheepvaartver keer in en met Indonesië behar tigde, aangeboden een onderzoek uit te voeren voor de Indonesi sche regering. Dat onderzoek dat voor rekening van de groep zal worden uitgevoerd, zal zich kunnen uitstrekken over de ge hele interinsulaire problematiek. Voorts is. min of meèr in het kader van technische bijstand aangeboden Indonesisch perso neel op de hoogte te brengen met de ontwikkelingen. De regering van Indonesië zal deze aanbiedingen nader bezien: zodra zij positief reageert zal het Nederlandse bedrijfsleven een team sturen om de zaak nader uit te werken. Kosten voor de technische bijstand zullen van dt Nederlandse overheid moeten komen. Van groot belang wordt ge acht de kwaliteitsproduktie in- plaats van de kwantiteit. Indo nesië heeft grote belangstelling voor verbetering van de (pluim) veeteelt, de mechanisatie van de rijstbouw en -oogst, de papierfa bricage, de uitbouw van planta ges en mijnbouw, het bankwe zen. Wat de situatie in het alge meen op Java betreft heeft dr. Van Oorschot geconstateerd, dat er nergens een spoor van onrust viel waar te nemen in de gebie den die de missie heeft bezocht (Djakarta, Bandoeng, West-Java) De bevolking is zeer vlijtig. In West-Ja va is de overbevolking een probleem. Bij het ambtena rencorps is het uitoefenen van een functie naast de eigenlijke baan een normaal verschijnsel. Het heeft niets te maken met corruptie, maar alles met het voorzien in eigen levensonder houd. Hoesldrank in tabletvorrn.95cf 20.000 BEZOEKERS VERWACHT De zaak van het beheer is voor Indonesië ook belangrijk omdat daarbij het bevoogdings- element speelt. De missie heeft er in Indonesië lang over ge sproken met de representanten van de staat. Van de kant van Indonesië heeft men er geen be zwaren tegen dat ingeval van buitenlandse investeringen de investerende onderneming het recht heeft het bedrijf in Indo nesië te leiden. Dat zal ook tot uitdrukking moeten komen in de leiding van de z.g. joint ventures, onderne mingen in Indonesië waarin In donesische en Nederlandse be drijven investeren. Elk moet dan voor zijn deel geïnvesteerd kapitaal een beheerder hebben. Wanneer buitenlandse inves teerders willen samenwerken met een bestaand bedrijf in In donesië. komt daarbij reorgani satie van het bestaande bedrijf aan de orde. Het is waarschijn lijk dat het bedrijf in lange jaren door een grote toeloop van werk nemers moeilijk efficient kan worden geleid. Over dat pro bleem is ook gesproken en er zijn afspraken over gemaakt. Dr. Van Oorschot wilde daar niets naders van zeggen omdat eerst het kabinet moet worden inge- licht. Men verschilt nog van mening over de z.g. nationale behande ling door Indonesië van buiten landse ondernemingen. Neder land meent, hoewel het zich het Voor het eerst sinds 20 jaar zal met Kerstmis de verdeling van Jeruzalem geen belemmering vormen voor de stroom van pel grims naar Bethlehem. Wat de Mandelbaumpoort vóór de zes daagse oorlog was voor de pel grims uit de westelijke landen, is nu de Jordaan, die de bestands lijn vormt tussen Jordanië en Is raël, voor de christenen uit de Arabische landen. In Bethlehem zelf zijn de voor bereidingen voor de viering van het kerstfeest in volle gang. De straten worden versierd met slingers, dennegroen en gekleur de lampen. Kerken en openbare gebouwen worden met schijn werpers verlicht en kerstbomen opgericht. Voor de kerstnachtmis worden 20.000 mensen verwacht, tweemaal zoveel als vorig jaar. De geboortekerk beschikt echter over slechts 100 zit- en 1000 staanplaatsen. Daarom wordt op het dak van het gebouw van de politie tegenover de kerk een televisiescherm van 48 m2 opge steld, zodat de overige belang stellenden de mis kunnen volgen. Bij de gebruikelijke processie in de kerstnacht van Jeruzalem naar Bethlehem zal voor 't eerst sedert 1947 weer gebruik worden gemaakt van de oude Bethlehem- straat. Omdat het begin van de route door Israëlisch gebied loopt, werd in 1948 aan Jordaan se kant eveneens een weg aan gelegd. IN NAZARETH Patriarch Alberto Gori heeft het verzoek van Arabische chris tenen om de processie niet door te laten gaan afgewezen. Chris tenen uit de Arabische landen vrezen dat de processie zal wor den uitgelegd als een erkenning van de annexatie door Israël van het gebied ten westen van de Jordaan. De patriarch stelt daar tegenover dat het om een oude christelijke traditie gaat, die al in de Turkse tijd bestond en die los staat van de huidige politieke verhoudingen. Doordat Bethlehem voor de westelijke pelgrims beter bereik baar is geworden, zal Nazareth, dat op oorspronkelijk Israëlisch gebied ligt, waarschijnlijk van minder betekenis zijn dan in voorgaande jaren. Toch worden ook in Nazareth voorbereidingen getroffen voor de ontvangst van een groot aantal mensen. Men verwacht enkele duizenden be zoekers uit het gebied ten westen van de Jordaan, voor wie Na zareth nu toegankelijk is gewor den. In drie kerken zal een mis worden gehouden. (ADVERTENTIE) Als U niet vergeet één of meer De Kuyper's dranken in huis te halen, kunt U morgenavond al genieten van Neerlands beste borrel. De tweede kamer heeft gisteren zonder hoofdelijke stemming de be groting 1968 van het ministerie van economische zaken aangeno men. De fractie van de p.s.p. kreeg aantekening tegen enkele onder delen uit deze begroting te heb ben gestemd. Bij de stemming over de bij de begroting ingediende moties werd meegedeeld dat de motie-Van Mierlo (D '66) over de industriële ontwikkeling in het noorden, oos ten en zuiden van het land werd ingetrokken. De motie-Oele (p.v.d. a.) inzake de financiële steunver lening aan bedrijfsuitbre-dingen in de ontwikkelingsgebieden werd eveneens ingetrokken. Het voorste] van de afgevaar digde Lems (arb.) om meer gelden op de begroting uit te trekken ten behoeve van het ontwikkelings- en saneringsfonds voor de midden stand werd verworpen. Voor aan vaarding van deze motie spraken zich uit de fracties van D '66, D.s.D., c.p.n. en partij van de ar beid. Een motie van drs. J. M. den Uyl (p.v.d.a.) om boven de tot dus ver genomen maatregelen een be drag van 200 miljoen dollar be schikbaar te stellen in het kader van de bestrijding der werkloos heid werd eveneens verworpen. Ook voor deze motie spraken zich de vier reeds genoemde fracties uit. Eveneens werd verworpen de motie-Oele (p.v.d.a.) waarin er voor gepleit wordt dat ook de N.V. Staatsmijnen in beginsel in staat gesteld zal worden om in alle fasen van onderzoek en win ning op het Nederlandse deel van het continentale plat deel te ne men. De fracties van de p.v.d.a., p.s.p. en c.pji. stemden voor aan vaarding van deze motie. De geneesheer-directeur van het r.-k, ziekenhuis te Enschede, de heer P. B. A. Melief, is woens dagavond om het leven gekomen, toen de auto. waarin hij mee reed, nabij Zelhem als gevolg van de gladheid slipte en na een paar bomen te hebben geraakt in een weiland terechtkwam. De bestuurder van de auto werd zwaar gewond in een ziekenhuis in Doetinchem opgenomen. handel drukke" Zwitsers ZYUSSfritessrrid stabiei, kwaiiteitsprodu - schoon onbreekbaar. Makkeu te houden. Gega vr'u Zodra in de E.E.G. een prijs- interventie tot stand komt voor een of ander agrarisch produkt, ontwaken de tegenstanders. Zij zeggen dan, dat marktinterventie de overproduktie bevordert. Helaas, al is er een groot over schot bij melk, zuivel en suiker, het is er ook bij slachtkuikens, appels en aardappelen en daar voor bestaan nu jnist géén E.E.G.- prijsregelingen. Bij de slachtkuikens zijn de oorzaken bekend: het ging lange tijd goed en het werd een indus triële produktie. Bij de appels waren de groeiomstandigheden deze zomer zeer goed. Hoe komen wij nu aan ons geweldige aardappeloverschot? Het ant woord luidt: 1965 en 1966 waren heel goede aardappeljaren wat de prijs betreft. Wie niet op/een ongunstig tijdstip behoefde af te leveren, ontving veelal een uit stekende prijs. Dit had tot gevolg dat de teelt zich nóg meer uit breidde. Hoewel 1966 al een grote oogst gaf, overtreft die van 1967 deze verre. Dit jaar oogstten wij van de klei 1.710.000 ton (vorig jaar 1.470.000 ton) eri van het zand nog eens 670.000 tón (vorig jaar 593.000 ton). Het gevolg is, dat de prijs van voeraardappelen thans af boerderij 4 cent is en de prijs voor prima eetaardappelen, eveneens af boerderij maar veld gewas. 6 cent. Dat is een ramp voor de boer! Op dit ogenblik is er al evenveel uitgevoerd als vorig jaar, wat mogelijk was doordat onze kwaliteiten inter nationaal erkend zijn, maar ge zien de cijfers helpt dat niet. Er komt nog dit bij: 1. De oogst is vooral zo groot geworden door dat de aardappelen uitstekend zijn gegroeid en er weinig ziekte is opgetreden; 2. Beneden de 35 mm zit er maar weinig in de eet aardappelen en dat betekent wei nig uitschot; 3. Ook in Engeland, Duitsland, België en Frankrijk 34) Terwijl Gerda nog even bezig was met het opbergen van brood en schaaltjes, stond Henk wijd beens voor het grote zolderraam. Hij keek naar beneden, waar de gracht smal en stil in de diepte lag. Nog stiller dan gewoonlijk scheen de gracht door een auto, die geparkeerd stond tussen twee bomen, en een man, die zijn hond je uitliet en aandachtig, of hij er zijn brood mee moest verdienen, stond toe te kijken wat het dier tje bij een boom deed. Henk inhaleerde gretig de rook van zijn sigaret. Kon het leven nu eigenlijk mooier zijn dan zo? Ja, natuurlijk, dat wel, maar hij bedoelde eigen lijk: kon het ooit mooier worden gemaakt door die erfenis? Nee neehoogstens ge compliceerder en moeilijker, maar mooier of aantrekkelijker nooit. Laat er alsjeblieft niets van die erfenis komen.dacht hij, want ik voorzie dan narigheid en het ergste wat mij zou kunnen overkomen: een breuk met Ger da. Even later stonden ze getweeën op de stoep van het huis. Voor hen lag de gracht, stil gerimpeld en grijsgroen, als kathedraalglas, boven hen waren de gezwollen kruinen der iepen wolken van groen. Er ruiste iets door het ge bladerte, als een stem, die dro mend gedichten zegde, voor nie mand dan voor zichzelf. Bomen en gevels bogen zich voorover naar het water en bewonderden hun eigen schoonheid in het spie gelbeeld. En hoog boven alles was een ijle hemel, als een holgesle- pen aquamarijn. Ze wandelden voort. Hun voetstappen klonken vreedzaam en eensgezind op de stenen. Hij floot heel zachtjes, iets onbestemds. „Wil je nog naar het Plein?" vroeg hij. Gerda hoorde aan zijn stem, dat hij liever niet wilde, en ze antwoordde: „Ach nee, dat gedaas daar hangt mij de keel uit. Iedereen komt daar voor zichzelf en gebruikt ieder ander als klankbord. Laten we maar wat lopen". Zwijgend gingen ze verder, rechtsaf, langs de stille Leidse- gracht, tot aan het gerechtshof. Daar keerden zij het schuimend licht en leven van de nabije Leidsestraat de rug toe en wan delden terug langs de Prinsen gracht. Henk voelde, dat de erfenisge schiedenis nog in de lucht hing. Ze waren er nog niet over uitge praat geweest, daarstraks op het atelier, al scheen het van wel. Hij wist, dat het verschil van me ning nog werkte in Gerda's ge dachten, evenals in de zijne, en hij verwachtte ieder ogenblik een nieuwe aanval van haar. Omdat hij geen lust had er meer over te praten, plaatste hij af en toe wat losse opmerkingen: over een col lega, die een mooie opdracht van de gemeente had gekregen, en over een ander, van wie een be kend kunsthandelaar een paar doeken in consignatie had geno men. Gerda antwoordde wel, doch slechts vaag, en Henk kende haar nu langzamerhand goed genoeg om te weten, dat al zijn losse op merkingen haar niet van haar a propos konden afbrengen en dat zij liep te overpeinzen, hoe ze op nieuw over de zaak zou kunnen beginnen, En in gedachten capituleerde hij reeds. Eensklaps begon Gerda dan ook. „Waarom denk je, dat jij mij niets meer kunt geven, als we die erfenis krijgen?" vroeg ze, recht op de man af. „Wat?!" vroeg Henk, kwasi niet begrijpend, waarover ze het nu opeens had. „Oloop je daar nu nog aan te denken? Ik dacht dat we hadden afgespro ken, dat we er verder over zou den zwijgen." „Dan dacht je verkeerd. Dat hebben we niet afgesproken. Dat heb jij min of meer bevolen, maar daarom ben ik het er nog niet mee eens en leg ik mij er maar niet zo bij neer!" „Maar waarom maak je je daar nu zo druk over,'lieveling; er is nog niets definitief en „Ja, hoe kan ik me nu druk maken over een paar miljoentjes, zou je zo zeggen. Ik wou je wij zer hebben, Henk. Als die erfe nis werkelijkheid wordt, dan zal ik misschien eindelijk in staat zijn mijn innigste wensen te ver wezenlijken." Henk schrok er van en de druk van zijn arm werd onbewust even lichter. Daar heb je het al, ging het koud door zijn denken en hij ant woordde: „AchzoDus als ik het goed begrijp, dan.dan ben je allesbehalve tevreden, dan heb je min of meer genoeg van het leven, zoals je het bij mij leeft, dan verlang je naar. Met een ruk bleef Gerda staan. „Als je zo iets nog eens durft te zeggen, Henk, dan sla ik je middenin je gezicht, meteen hier op de gracht," zei ze fel en scherp. „Ja maar, Gerda," riep Henk uit, „ik weet toch heus niet, hoe ik het anders moet zeggen; ik voel heel góed „Hou je mond, want ik meen wat ik zeg, Henk!" Het klonk als een ingehouden schreeuw. Een ogenblik zwegen ze. Gerda kwaad en Henk volslagen ont hutst. Toen ze weer liepen, begon Gerda opnieuw: „Als je dan precies in woorden uitgedrukt wilt hebben, wat mijn innigste wens is, goed, dan zal ik het je zeggen. Dat jij, die hier in Amsterdam leeft als een mol on der de grond, eens een keer wordt uitgegraven." (Wordt vervolgd.) was de oogst groot en goed. On voorziene oorzaken dus, maar óók een te. groot areaal. In het produktschap is voor gesteld de minimummaat te ver hogen van 35 tot 40 mm. Deze moeite had men zich kunnen be sparen. Immers, de handel maakt al lang van te voren afspraken, ook voor uitvoer en kan zich daar tóch niet aan houden. Met name de uitvoer van kleine sorteringen voor conservenfabrieken (inge blikte aardappelen) zou dan in de knel komen. Een tweede voorstel was: een flink kwantum in de aardappel meelfabriek te verwerken. Ook dat is onuitvoerbaar, omdat ons kwantum voor de zetmeelfabri- cage in de E.E.G. dat niet toe laat. Kregen wij toestemming om het tóch te doen, dan zouden on middellijk ajle E.E.G.-leden (uit gezonderd Italië) om andere steunmaatregelen vragen. Een derde oplossing is grote partijen bestemmen voor vee voeder. Dit gebeurt ook al, met name in België, waar de prijzen nog een cent per kg lager zijn dan bij ons. Gezien de zetmeelwaarde zijn aardappelen van 46 cent per kg de moeite wel waard. Jammer is, dat er altijd twee cent per kg bij komt vóór de knollen bij de veehouder op het erf liggen. Daar komt dan nog 't vorstgevaar bij. Voor stomen op grote schaal, wat ook voor var kenshouders van belang zou kunnen zijn, ontbreken de instal laties veelal. Bij de akkerbouwers heerst enige paniek, nu de winter er is. Wie geen vorstvrije bewaar- ruimte heeft, tracht er een te maken met behulp van balen stro of door in te kuilen onder riet of stro alsmede aarde. Dat is niet zo dwaas, want zeker is de extreem lage prijs van november veroor zaakt door de vroeg invallende lichte vorst. Men mag er immers niet op rekenen, dat wij wéér zo'n zachte winter krijgen als de vorige! Deskundigen verwachten, dat de prijs nog wel zal stijgen. Dat zal vooral gebeuren tijdens strenge vorst. Ook daarna ver wacht men wel enige stijging. In geen geval verwacht men echter een oplopen van de prijs als in de vorige winter en in het afgelopen voorjaar. Daarvoor zijn de voor raden te groot. Niemand kan dan ook zeggen, of de kosten en de moeite van het bewaren betaald zullen worden, al verwacht men dit wel. Het hoofd koel houdendat doet ook de minister. Terwijl de aardappelprijs tot een record diepte is gezakt, strijden de huis vrouwenbonden nog altijd tegen de hoge prijzen (n.l, die van het laatste voorjaar). Gerda Brauti- gam stelde er vragen over in de Tweede Kamer, De minister raadde tijdige inkoop (van een wintervoorraad) aan en dacht dat de vakbonden, de huisvrou wenorganisaties en de consumen tenverenigingen wel gezamen lijke inkopen zouden kunnen doen. Blijkens „Trouw" van 21 november j.l, achtten zij 's minis ters woorden „krankzinnig". Zo gaat dat in onze welvarende en wellevende tijd Natuurlijk kunnen tal van bonden best de gezamenlijke in koop van een wintervoorraad ter hand nemen. Dat is echt niet zo krankzinnig, als men maar de moeite wil doen. Mej. Fransen van de consumentenbond dacht, dat maar weinig huisvrouwen een wintervoorraad konden aan leggen. Er wonen er zoveel in Op 20 december 1967 toerd in het provinciehuis te Middelburg akn de commissaris der koningin in Zeeland, mr. J. van Aartsen, het fotoboek „DELTA" overhandigd door de direkteur van de uit geverij A. Roelofs van Goor te Amersfoort. De foto's voor dit boek werden gemaakt door de bekende fotb- graaf Aart Klein. De tekst is vijn de hand van de journalist Kldfis Graftdijk. Voor de technische tekst werd medewerking vèr- leend door de heer W. Metzelagr van rijkswaterstaat. De in het centraal overleg sa menwerkende organisaties op het gebied van vervoer en verkeer hebben zich telegrafisch tot de voorzitter van de Tweede Kamer gewend en hem hun „ernstige" bezwaren tegen de voorgenomen verhoging van de veertarieven over de Westerschelde uiteenge zet. Zij verzoeken de Kamer de minister te bewegen van zijn voornemen af te zien. De organisaties zijn van me ning, dat veren als onderdelen van het wegennet moeten wor den beschouwd en dat veergel den in beginsel dus onaanvaard baar zijn. Zij wijzen daarbij op het feit, dat de totale lasten op het auto verkeer de laatste jaren aanzien lijk zijn verhoogd. Het argument van de minister van verkeer en waterstaat, dat de veergelden de laatste tijd niet zijn verhoogd, vinden zij derhalve niet overtui gend. Het autoverkeer zal het ko mende jaar ruim 2 miljard op brengen aan specifieke lasten. Verhoging van de veergelden vormt een ernstige bedreiging voor de rentabiliteit van vele be drijven, aldus de in het centraal' overleg samenwerkende organi saties. De rijkspolitie te Zwolle on derhoudt in verband met het on derzoek inzake de moord op de 71-jarige molenaar Alard Boks te Olst intensief kontakt met de recherche van de gemeentepoli- tei te Utrecht, sinds de arrestatie van de 25-jarige Utrechtenaar Van Z. Er zijn voor dit werk niéuwe krachten aangetrokken. Het ministerie van justitie heeft een beloning van 3.000 gul den uitgeloofd voor degene, die inlichtingen kan verstrekken welke zouden kunnen leiden tot oplossing van deze moord. flatsDat in werkelijkheid nog geen vijf procent van onze bevolking in fats woont, ontging haar natuurlijk. Ook de Ned. ver. van huis vrouwen schoot naast de roos door te stellen, dat 'n huisvrouw niet zou weten hoeveel aard appelen ze nodig heeft. Vele dui zenden weten het vrij precies en gezien de lage inkoopprijzen is 't geen ramp, als er eens een paar kg overblijft. Dat ziet men trou wens aankomen en die kan men wel kwijt bij buren en kennissen. Laten wij het als volgt samen vatten: de huisvrouw zou heel veel kunnen doen. maar ze eist dat de aardappelen goedkoop aan de deur worden gebracht tot in de meimaand toe. Dat is haar goed recht, maar elke dienstver lening kost geld. Het gekibbel zal daarom nog wel voortduren. In elk geval: thans zijn de aard appelen af boerderij bespottelijk goedkoop. De consument kan dus nagaan of gezamenlijke aan koop van wintervoorraad moge lijk is of niet. Geldelijk zit het wel goed. Men zal er enige moeite voor over moeten hebben, maar er zou een lichte verbetering van de aardappelpositie voor de boer in kunnen zitten.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1967 | | pagina 9