S. V. DIJK
J. VISSER
J. TOLHOEK
FRANS VROMMAN
J. C. VINK
DE VRITE ZEEUW
„Elke avond"
„Old-timers"
„Succes"
2^es dagen lang zal Axel op Breugheliaanse wijze feestvieren. Vanaf maandagmiddag 11
september tot en met zaterdagavond 16 september, als het vuurwerk boven de stad
gedoofd zal zijn en de bevolking zich herinnerd zal hebben dat Axel op deze dag in
1944 werd bevrijd van de Duitse overheersing door de Poolse soldaten. De bevrijdings
dag sluit uitstekend aan op de lange rij feestelijkheden, omdat men volop gelegenheid
krijgt om langzaam tot een hoogtepunt te komen. De Stichting Streekcentrum (J. C. Vink,
J. Tolhoek, J. C. Visser, P. Lion, S. van Dijk, W. Wikkering, mej. J. Schieman, de heer Die-
leman-Dey) te Axel, is erin geslaagd een bijzonder aantrekkelijk feestprogramma op te
stellen, met als hoofdmotief Breughel. Niet de figuur die in de zestiende eeuw ooit eens
iets moois heeft geschilderd, maar de onderwerpen, die zijn kleurrijke panelen sieren. Zo
wil de Stichting Streekcentrum de Axelse bevolking een week lang zien. Een groot schil
derij van Breughel: één feestende, vrolijke volksmenigte. De historische kostuums van de
Breughelgroep en het braden van een os in de openlucht op de markt, zullen ongetwijfeld
de sfeer en de fantasie een stukje op weg helpen.
Kenner
„Kapstok"
fxLfjrpgi
Breughel zes
gast in Axel I
S. VAN DIJK
J. TOLHOEK
J. C. VINK
J. V1SSEK
Een van de vele groepen, ontleend aan een schilderij van Breughel, die meelopen in dc stoei.
(Van «en onzer redacteuren)
De heer S. van Dijk heeft samen
met de heer W. Wikkering voor de
nodige financiën gezorgd.
„Dat is beslist geen eenvoudig kar
wei geweest", zegt hij. „Elke avond
op stap van deur tot deur. Nooit thuis.
Je vrouw op een gegeven moment
kwaad, omdat je er nooit bent. En -
dat is te begrijpen".
De heer Van Dijk wist hoeveel geld
er nodig was. Het stond bij bem zo
vast .".Is een huis dat het bedrag van
f 15-000,- op tafel moest komen.
„Het komt er ook", verzekert hij.
„Kwestie van doordouwen...,"
De heer J. Visser, die secretaris is
van de stichting, gelooft zonder meer
ln het succes van de organisatie en
het feest zelf- Hij heeft maar een
teleurstelling gekend,
„Van een teleurstelling kun je direct
niet spreken", zegt hij. ,,Ik had ge
woon graag gehad dat we bij al het
feestelijks een stoet door Axel hadden
kunnen laten trekken van antieke au
to's. Helaas was dit niet te realise
ren. Je zit altijd met de narigheid
van vervoer over de Schelde. Niet al
le wagentjes verkeren in goede staat.
Ik heb de HAF geschreven. Er viel
en mouw aan te passen".
De heer Visser woont nu vier jaar
in Axel. Hij is geboren in Cadzand.
Via zijn vader is hij ia het bestuur
van de stichting beland.
„Vorig jaar", zegt hij, ben ik se- -
cretaris geworden. Ik ben blij, dat er
weer eens iets op poten gezet moet
worden. Zoals het programma er nu
uitziet, sta ik er volledig achter, ik
kan gerust zeggen, dat ik zeker weit
dat de Brueghelweek een succes gaat
worden. Het is misschien veel ge
zegd, maar ik heb dat gevoel. Trou-,
wens als je dat gevoel niet hebt, kun
,1e er beter niet aan beginnen, an
ders wordt het een grandioze mis
lukking. Je moet er helemaal achter
staan".
T7e heer Visser is van mening dat de
middenstander in Axel voldoende fa-,
ciliteiten heeft. „Er mag dus best eens
iets van deze groep uitgaan. Axel is
typisch geschikt voor een Breughel-.
feest. Boven de Schelde zou je dit niet
moeten proberen. Wij zijn nu een
maal met ons toerisme op België ge
oriënteerd- Het moet in deze feestweek
ook voor de Belgen attractief zijn oml
naar Axel te komen".
De heer J. Tolhoek is door de Stich
ting Streekcentrum Axel aangetrokken
ais adviseur bij de daadwerkelijke uil-
voering van de planne11-
„Ik ben zogezegd het hart van het
{eest", zegt hij. ,,Het--is mijn taak de
Breughelweek te brengen. Als recla
me-adviseur ligt dat geheel in mijn
lijn. Er zit een hoop werk aan vgst,
maar ik doe het met plezier. Boven
dien is het nuttig voor het verbreden
van jë ervaring en de contacten mei
allerlei - mensen'.'.. D.e .hgej; Tolhoek zit
dus niet direct in het dagelijks be
stuur van dë stichting, maar werkt
geheel naast het bestuur. Hij is diree,
verantwoording verschuldigd aan het
bestuur, maar kan verder volgens ei
gen inzichten te werk gaan. „Dat is
enorm prettig", zegt hij, „want op een
gegeven moment kun je niet eerst de
hiërarchieke weg afdraven, dan moet
er koste wat het kost gehandeld wor
den".
De heer Tolhoek, die behalve het re-
clamewerk voor de Breughelweek ver
zorgt ook veel administratieve beslom
meringen heeft, is geen Zeeuwsch-Vla-
ming. „Ik ben geboren in Klundert",
zegt hij. „Gestudeerd op St.-Joost in
Breda. Een uitstekende kunstacade
mie, tenminste in mijn - ogen. Ik ben
nog steeds heel gelukkig met mijn op
leiding."
Dat hij in Zeeuwsch-Vlaanderen is
komen wonen laat zich gemakkelijk
verklaren. De heer Tolhoek is ge
trouwd met een Zeeuwseh-Vlaamse
vrouw. „Het lev*i ln dit land bevalt
me best", vindt hij. „Ik voel me al
echt opgenomen door de bevolking.
Vooral nu ik gevraagd ben te advi
seren bij een dergelijk evenement."
De heer Tolhoek is eveneens recla
me-adviseur geweest bij de ENTE, die
onlangs in Terneuzen werd georgani
seerd.
„Hoewel ik daar niet zulke prettige
herinneringen aan h*b overgehouden",
zegt hij, „geloof ik'toch aan het wel
slagen van dit feest."
mb dM taiMtwuifcen v*u BiwiuM
De geestelijke vader van de Breughe
liaanse feesten en optochten die van
uit het Belgische WIngene grote be
kendheid hebben verworven, ig de heer
Frans Vromman.
Hij i» geboren te WIngene op 28-2-
1923. Vromman. studeerde aan de
Gentse universiteit en behaalde er het
licenciaat in de kunstgeschiedenis en
oudheidkunde. Van het ministerie van
Openbaar Onderwijs kreeg hij de op
dracht een inventaris op te maken van
monumenten en kunstschatten van de
Stad en kanton Brugge. Tal van bij
dragen aan kunst, en weekbladen wer
den van zijn hand gepubliceerd. Grote
faam verwierf hij door zijn talrijke
referaten, lezingen en voordrachten
voor culturele verenigingen en congres
sen. Buiten zijn leraarambt en zijn
studie interesseert hij zich ia het bij
zonder voor de mens en het menselij
ke, het volksleven en met name de
volksfeesten. Door op dit gebied zijn
activiteit snel te ontplooien heeft Frans
Vromman in betrekkelijk korte tijd,
ook in het buitenland, grote bekend
heid verworven als „stoetenbouwer".
Enkele van zijn creaties noemen we
hier: Het Uilenspiegelfeest in Ee.-ne-
gem in 1955, het Oogstefeest te Veur-
ne in 1959, 1960 en 1961, het Jacht
feest in Sint-Andries in 1959 en I960.
Ook had hij de algemene leiding bij
het organiseren v»n da praalstoet van
de Gouden Boom in 1958 en 1959 te
Brugge. Dezelfde Frans Vromman
komt met zijn Breugejgroep naar
Axel.
„We vonden dat er eindelijk weer
eens iets moest gebeuren. Zo kwam
een week of vijf geleden het idee om
ln Axel een soort Breughelweek te
organiseren". De man die dit zegt Is
de heer J. C- Vink. Hij Is voorzitter
van de Stichting Streekcentrum.
„Ik doe het al 10 jaar", zegt hij.
„Sinds de oprichting. De stichting werd
in 1957 in het leven geroepen °m op
bredere basis evenementen te organi
seren. Het voordeel van een stichting
is dat je niet van minuut tot minuut
rekening en verantwoording moet af
leggen aan een uitgebreid aantal le
den. Wij werken niet een dagelijks be-
[stuur. Dat gaat efficiënter. De groep
Sis kleiner en daardoor overzichtelij-
Jket. Je hebt meer contact met. elk-
'rar. zodat jë sneller tot regelingen
kunt. komen
Behalve deze functie heeft de heer
Vink nog die van voorzitter van de
plaatselijke V ?.v.
„Hel debuut", vervolgt hij, „van
onze Stichting Streekcentrum was in
het jaar van oprichting eer. gmte mid-
Aienstahdstentoonstelling. Daarna heb-
oen we een lasgë rij activiteiten ge-
ken. Na een rustperiode vonden we
net weer eens tijd worden om aan da
slag ie gaan."
Toen-net Tïée om een Breughelweek
in Axel te houden met ossen aan het
spit en optochten, wijnkeldertjes,
straatfeesten, etc-, er eenmaal lag,
moest gepraat worden over de finan
ciële kant van de zaak, „Bepaald niet
de eenvoudigste", zegt hij. „Het is na
tuurlijk .geweldig leuk dat iedereen
enthousiast is, maar om zoiets te doen
is veel geld nodig. Met een tientje
per man doe je niks. Er is over en
weer gepraat. De heer Van Dijk heeft
een soort opiniepeiling verricht, samen
met de heer Wikkering. Er kwam vol
doende garantie van de zijde van de
middenstand. „We hebben voor de fes
tiviteiten ruim f 15.000,. nodig. In be
trekkelijk korte tijd was de zaak ge
regeld. Wat dat betreft is onze sa
menwerking met de Axelse midden
stand enorm."
Vervolgens zijn er brieven verstuurd
naar allerlei verenigingen voor deel
name. „We hebben heel wat obsta
kels moeten overwinnen. Wat vandaag
werd toegezegd, ging morgen alweer
Biet. gloort», aldus de i'Oorzitter.^.Qp
•en -gegeven moment Trregea uw an
het Belgische verkeersbureau in Am
sterdam een goede tip. De naam Frans
Vromman werd genoemd. De geeste
lijke vader van de Breughelfeesten
te Wingene. Hij was direct bereid
ons te helpen. De kapstok was er nu.
Al het andere is er langzaam bijgeko
men. Je kunt immers bij een Breu-
gheloptoeht en het braden van ossen
aan het spit een hele erie andere
feestelijkheden uitlokken Dat was ook
onze opzet. De kapstok is er. Axel
zorgt voor de rest. Nu is er zoveel
georganiseerd door de straten eii buur
ten, dat we een week lang feest heb
ben in Axel van de morgen tot de late
avond. Ieder kan zich „uitleven" in
zijn eigen kring".
De heer Vink is bijzonder gelukkig
met de huidige bestuursvorm van
Stichting Streekcentrum. „Er zijn geen
Wanklanken te horen. Ik ben erg op
timistisch over het welslagen van de
Week, al wil ik me liever nog een
beetje op da vlakte houden."
„De blinden", m die m gekomt meigAxe YfiHöl ven een detail uit
