Terneuzen
blij dat
Deij bleef
Voorhoede
van Axel
sterker
HVV's nieuwe Zeeland Sp.
trainer: Neefs moet gaan
(ex-Willem IT) verjongen
Broer van
Dijk terug
bij RKVYU
Longa op
verzoek
naar 2b
Jeugd van
Dosko in
opmars
Gerards
trainer
Internos
Rood-Wit
heeft niet
Het ging
te snel
Roosendaal Uno Animo RAC komt
staat er
te klagen zegt V.C.W. goed voor
ging erop
vooruit
op nieuw
sportpark
SPORTNUMMER „DE VRIJE ZEEUW"
Terneuzen-secretaris Van Dixhoorm Hwa zijn tl Qi&t OOhtSt"
Plet van Dlxhoom, die al meer dan 25 Jaar in het bestuur van Terneuzen zit en
niet minder dan 22 jaar als secretaris optreedt, kijkt wat zorgelijk als men hem
naar de kansen van Terneuzen in het nieuwe seizoen vraagt.
Na enig trouwtrekken vertrok Eugène Lauret namelijk naar NAC en dat betekent
een geduchte verzwakking voor de Zeeuwse ploeg. Maar men is tevreden dat Deij
is gebleven en dat geeft de burger weer moed. Met wat minder tegenslagen is een
plaats in de kopgroep zeker bereikbaar. De uitstekende training van J. Meesters
staat daar mede borg voor.
De terugslag, die Terneuzen na de winterperiode vorig jaar kreeg is zo ver
zekerde Piet van Dixhoom beslist niet te wijten aan een verminderd trainings-
bezoek in die periode. Bij Terneuzen is men er ook nog niet achter, wat de terug-
slag heeft veroorzaakt.
Men hoopt echter het volgend seizoen „verschoond" te blijven van een dergelijke
inzinking. Er zijn bij de selectie-groep een aantal spelers bijgekomen en in de oefen
wedstrijden zal uiteindelijk de beslissing wel vallen.
Eén van die oefenwedstrijden speelt zich overigens niet in ons land, maar in
Engeland af. Terneuzen heeft reeds enkele jaren een bijzonder prettig contact met
de sterke Engelse amateurploeg FC Dulwich, gevestigd in een voorstad van Londen.
Eind augustus trekken de Terneuzenaren met twee elftallen naar Londen toe en
men stelt zich van deze trip bijzonder veel voor. De basis voor het contact met
FC Dulwich werd enkele jaren geleden gelegd, toen Terneuzen als remplacant voor
het spelen tegen deze ploeg werd aangezocht. Dit is langzamerhand uitgegroeid
tot een stevige vriendenband. Maar ook al is deze reis nog zo prettig, het sportieve
zal beslist niet uit het oog worden verloren. Trainer Meesters neemt deze oefen
wedstrijden te baat om een geschikte vervanger voor Eugène Lauret te vinden.
Axel leverde het afgelopen seizoen
een goede prestatie- Lange tijd speelden
;de oranjehemden zelfs een rol meen in
de strijd om het kampioenschap. Er is
geen enkele reden te veronderstellen,
dat het in het komende seizoen veel
minder zal gaan. Secretaris-trainer T-
van de Velde, reeds vele jaren de cen
trale figuur bij de Axelse ploeg en
als Toon niet thuis mocht zijn dan re
gelt zijn echtgenote de voetbalzaken
v?n de club!) is zeer tevreden over de
goede opkomst bij de training.
De spelers die er kunnen zijn, zijn er
vrijwel steeds. .Gelukkig", aldus deze
ijverige secretaris, „hebben wij de laat
ste tijd een wat bredere basis gekregen
len al is het in feite natuurlijk min ol
Imeer wachten op het tijdstip, dat de
[A-junioren „rijp" zullen zijn voor een
overstapje naar het eerste, er is door
jde grotere armslag wat meer concur'-en-
Itie gekomen en dat stimuleert altijd tot
grotere inzet om het begeerde plaatsje te
toehouden of te bereiken".
T. vag_Vugt, die in het jaar dat A-
|xel de tweede klas bereikte, een succes
vol middenvoor is gebleken, maar tij-
jdèlijk werd uitgeschakeld, heeft ernstige
[plannen de voetbalschoenen weer te
[gaan aantrekken en ook L. Deij, die
men wegens studieredenen een lange
|tijd heeft moeten missen, gaat Weer
meetrappen, waardoor het gebrek aan
goede voorhoedespelers, dat zich vorig
seizoen bij tijd en wijle nogal eens liet
■voelen, kan worden opgelost en de aan
val sterker gemaakt. Het feit, dat niet
Blinder dan vier elftallen van Axel 'n
[kampioenschap behaalden is overigens
wel een bewijs, dat het de Axelse ploeg
goed gaat.
Dat Toon van de Velde desondanks
geen kampioenschap verwacht, zou dan
ook voor een deel toegeschreven kun
nen worden aan zijn nuchtere kijk op
de feiten en zijn voorzichtig trainersbe-
lleid.
Vrijwel het hele seizoen hing HW on
deraan. Degradatie was onvermijdelijk.
Twee jaar kwam HVV in de tweede klas
uit. Maar aan het einde van het vorige
seizoen voltrok zich opnieuw het vonnis
over de vereniging. De Hulster voetbal
lers zakten nog een afdeling lager. Toch
begon HVV het laatste seizoen goed. Uit
de eerste vier wedstrijden werden 7 pun
ten gehaald. Plotseling werd die zege
reeks afgebroken. Op onverklaarbare
wijze knapte het hele team af en ge
durende de hele competitie werden er
vrijwel geen punten meer bij gehaaid.
Hoe dat mogelijk was is voor iedereen,
die de verrichtingen van de club op de
voet volgt, een raadsel.
Dat een ongeluk nooit alleen komt, gold
ook voor HVV '24. Toen de zaken een
maal slecht begonnen te lopen kwam de
ene tegenslag na de andere. Vorig jaar
nam de heer Verniers, sinds 1958 trainer
in Hulst, afscheid van HVV. De oefen-
meester uit St.-Niklaas, die de ploeg in
de eerste klas had gebracht, wilde wei
eens een verandering. Ratinkx (Antwer
pen) volgde h#m op, maar niet voor lan
ge tijd. Na een- seizoen was men in Hulst
genoodzaakt Het contract met de heer
Ratinkx op te zeggen, omdat men het be
nodigde geld niet meer op kon brengen.
Ook dat was weer een uitvloeisel van
de achteruitgang; steeds meer toeschou
wers lieten verstek gaan, zodat weldra de
bodem van de kas zichtbaar werd. Ook
de animo bij de spelers werd minder, het
verzuim op de trainingsüren steeds gro
ter. Nu men echter aangeland is op het
laagste punt sinds jaren, schijnt de „spi
rit" weer terug te komen.
Oud-Willem ll'r H. Neefs neemt met
ingang van het nieuwe seizoen de spelers
onder zijn hoede. In de afgelopen weken
zijn er enige goede voetballers lid ge
worden van HVV en samen met die nieu
we aanwinsten hoopt men bij HW '24
een seizoen te kennen, dat wat beter zal
verlopen dan het de laatste jaren het ge
val was.
Bram Carol, eens een van de beste en
meest succesvoile spelers van Middelburg,
wiens sportiviteit bijna spreekwoordelijk
is geworden, gaat dit seizoen zijn zevende
jaar in als trainer van het Vlissingse Zee
land Sport. Carol toonde zich over de
prestaties van zijn ploeg in het afgelopen
seizoen allerminst tevreden en dat valt
ook niet te verwonderen.
Veel pech, min of meer ernstige bles
sures van enkele prominenten en nog en
kele andere oorzaken, hebben tot gevolg
gehad dat men, hoewel als een der mo
gelijke kanshebbers gestart, tenslotte nog
hard heeft moeten ploeteren om niet in
ernstig gevaar te komen. Voor het ko
mende seizoen is er niet yeel wijziging
in het eerste elftal te verwachten. Door
de terugkeer van Kobus de [Kraker naar
RCS moet wel voor enige aanvulling
worden gezorg'd. Tegenover dit verlies
staat de winst van Klaas vaa Belzen ,die
het RCS-shirt voor dat yap. Zeeland
Sport gaat verwisselen.
Hoewel enkele vaste eerste ejftalspelers
al wat op „leeftijd" gaan raken en mo
gelijk daardoor wat over hun hoogtepunt
heen zijn, zal het volgens trainer Carol
toch een hele toer worden om nü al tot
verjonging over te gaan. Er zijn wel en
kele veelbelovende A-junioren, maar de
sprong van het juniorenvoetbal naar het
soms toch wel wat harde tweede klas spel
lijkt hem toch juist nog iets te gropt Des
ondanks meent hij in een speler pis P.
Kambier een ernstig kandidaat to zien
voor ëen vaste plaats in het eerste, ter
wijl ook F. Doelaard en J. Muller tot de
kanshebbers behoren". Was het niet dat
het tengere postuur van B. Sorgedrager
hem parten speelt, dan zou deze knappe
voetballer zeker voor een plaats in het
eerste in aanmerking komen".
Deze uitspraak typeert eens te meer
de voorzichtigheid, waarmee trainer Ca
rol zijn spelersmateriaal „hanteert". Al
met al meent hij dat in het komende sei
zoen weer een plaats in de veilige mid
denmoot bereikbaar is.
„Vorig seizoen werden te veel punten
en juist in de laatste minuten verspeeld
en veelal", aldus Carol, ..dopg danfflj#
ipech".
Het Leurse Unitas had in de vorige
competitie heel wat in de (kampioens) pap
te brokkelen. De geelzwarten uit het
dorp aan de Mark dicteerden met RKC
(dat tenslotte beslag zou leggen op de
titel) en EAC de wetten in de tweede
klasse B. Ook in de compeitie 1967—1988
zullen de spelers van trainer Louis Timp
waarschijnlijk een hartig woordje mee
spreken, want ondanks het verlies van
rechtsbinnen Tonny Frjjters, die naar
RBC werd overgeheveld, is de voetbal
lende formatie uit Leur sterker geworden.
Unitas, dat in de tweede klasse debu
teerde met enthousiast spel en het door
zettingsvermogen bekroond zag met di
verse winstpunten, gaat steeds meer in-,
houd in zijn spel leggen.
Secretaris Robert Raaymakers slaat de
kansen van zijn tricolores hoog aan, maar
omdat zo langzamerhand klassiek gewor
den derbies met Rood Wit en Internos deel
uitmaken van 't program, is tiet aanwij
zen van een kampioen een moeilijke
zaak. Deze derbies die altijd een zeer
sportief karakter dragen, zijn vooral voor
de penningmeester een welkom rugge-
steuntje.
Broer van Dijk, enkele jaren geleden
het enfant terrible van de Leurenaren, is
teruggekomen van UW. De Bredanaar
Van de Heuvel en de Internosjeugdspeler
Bert Gijzen zijn de andere aanwinsten
van Unitas, dat ook weer uit zijn jeugd-
arsenaal kan putten. Nico Prins, Johan
van de Logt, Kees Theunissen en Jan
Hendrikx kunnen steunpilaren worden
voor de Leurse club, terwijl jeugdkeeper
Gijzen zijn talent verder kan ontplooien.
De samenstelling van het eerste elftal
is een interessant vraagstuk, dat pas na
het spelen van diverse oefenwedstrijden
opgelost za) zijn; vast staat, dat zowel
het eerste elftal als het tweede team bij
zonder sterk aan de competitie zullen
Ikunnen beginnen.
Tweemaal heeft de amateurclub Longa'
een aanloop genomen ten einde de eerste'
klasse binnen te stappen. Even zovele'
malen is de vlieger niet opgegaan, maar1
omdat alle goede dingen in drieën ple-j
gen te gebeuren is bestuurslid Van Os;
optimistisch gestemd. „Belangrijk is",;
zegt hij, „dat men stilaan begint te ver
geten dat we ooit in het betaalde voetbal
hebben gespeeld. De meeste tegenstan
ders hadden er een handje van juist te
gen die ex-profs stevig van leer te trek
ken.
Er komt nogal wat versterking. De oud-
Willem II-ers (de latere Wilhelminianen);
Boor, Kerestesz en Van Esch komen bij!
Longa spelen. Ook Weeterings, die recht-!
streeks van Willem II (waar hij geen eon-;
tract meir kreeg) overstapt. Verder be-!
eindigt ex-aanvoerder Van Erp zijn NEC-
avontuur en keert hij op het oude nest'
terug. Als het nu maar lukt van de nieu
we formatie een eenheid te maken (wat
eerder niet is gelukt) dan kan trainer
Bud Brokken op 'n sterk team rekenen"..
Verlies werd genoteerd door het contract!
dat Vrins aanging met Turnhout en de|
terugkeer van De Chêne naar Noad.
Longa verhuist naar de tweede klasse B;j
de westelijke afdeling. Men is er allesbe-j
halve rouwig om. Men heeft er trouwens'
zelf om gevraagd.
De Tilburgers waren wat uitgekeken op
de kwaliteit van het voetbal dat men
doorgaans in Oost-Brabant pleegt te spe
len. Het is wat hard soms en kwalitatief
nu ook niet direct om daarover naar huis!
te schrijven.
„Wij willen" en dat onderstreept pen
ningmeester Van Os nadrukkelijk „in
de eerste plaats goed voetbal spelen en
wij zijn van mening dat het voetbal in
2B ons wat beter ligt. Wij vermoeden bij
de Westbrabantse en Zeeuwse clubs meer
techniek, zodat het spel zuiverder kan
worden gespeeld."
Werden de reiskosten niet hoger? De
heer Van Os zegt: Dat is het ergste niet,
ofschoon we 3 maal naar Zeeland moe-'
ten (Terneuzen, Axel en Zeeland Sport).
Erger misschien is dat veel van onze
nieuwe tegenstanders weinig toeschou-
iwers meenemen tijdens de uitwedstrijden.
De nestor van het Bergse Dosko, de
heer Q. Bogers, is zeven dagen per week
in de weer voor zjjn vereniging. „Krien"
(niemand, jong en oud, kent hem anders)
is al 53 jaar lid van de Bergse vereni
ging en heeft als commissaris van ma
teriaal zitting in het bestuur. Maar datt
is niet zijn belangrijkste functie. Krien
heeft meer importante bezigheden.
Hij is dt „ambassadeur" van Dosko, de
lonmisbare man die allerlei „akkefietjes"
opknapt. In de loop der jaren is dat zo
gegroeid. „Toen ik op mijn vijftiende
jaar bij Dosko kwam, hadden wij nog
maar zeven leden en was het een dood
boeltje hier. Nu hebben wij veel jong
materiaal, dat elkaar staat te verdringen
voor een plaatsje in het eerste elftal".
Een feit, dat Krien Bogers graag signa
leert, want het betekent volgens hem dat
de toekomst er goed uitziet.
Over het vorige jaar waar men 't na
de toekomst altijd over krijgt is men
bij Dosko „gematigd" tevreden. Na een
matige start bleek dat het 4—24-systeem
maar weinig winstpunten opleverde en
in overleg met trainer Van Pelt seha-
■kelde Dosko terug naar de vertrouwde
stopperspilformatie, waarmee het jaar
daarvoor het kampioenschap werd be
haald. En juist daarna kwamen er over
winningen op toonaangevende clubs. Trai
ner Van Pelt vertrok naar een andera
club en het ziet er naar uit, dat onder]
de Hongaarse trainer Joseph Nagy (dia
in Breda woont) het stopperspilsysteemi
doorgang blijft vinden. Nagy heeft eenl
uitstekende staat van dienst; hij was eer-!
der oefenmeester bij Baronie, RKC ea'
Meteo.
Krien Bogers heeft naast de prestaties
van het eerste elftal dit jaar nog één.
grote interesse: de viering van 't 60-jarig
bekaan. Hij heeft daarvoor slechts één
wens: „Wat zou het fijn zijn als onze po
gingen om het elftal van de oud-interna
tionals voor onze jubileumwedstrijd naar
hier te krijgen succes zouden hebben".
Een met klasse gezegend voetbalelftal
beantwoordt niet altijd aan de verwachtin
gen; deze ervaring is men in Etten wel
rijker geworden in de competitie 1966i
1967, waarin het Ettense Internos als een
der grootste kanshebbers voor het kam
pioenschap begon. Door een samenloop
van omstandigheden werd 't eerste elftal!
gebombardeerd tot een team voor de mid
denmoot. Internos werd in de laatste com-j
petitie achtereenvolgens getraind doorl
Van Knijff, Canjeis er Kuypers; in de meti
rasse schreden naderende nieuwe wed-
istrijdenreeks zal de kleine architect van
(het grote middenveld, Johnny Gerards,
'het trainingsgedeelteh op zich nemen.
De Ettense formatie wil zioh dit seizoen;
niet andermaal bij de neus laten nemen;
en als het enigszins mogelijk is een plaatsi
bij de eerste drie bemachtigen. Een kam--
pioenschap zou uitermate welkom zijn,
omdat Internos in 1968 haar 40-jarig be
staan hoopt te vieren.
Lambregte en Gillissen, beiden van Ban
ironie, Snoeijs van NSV en Leo Dekkers
'de jeugdige Ettenaar, die het in de NAC-
jeugd geprobeerd heeft, zullen in de eom-
Ipetitie 19671968 de geelblauwe gelederen
versterken. Jan Bogers, die er bij In-
'temos steeds beter inkwam, verhuisde
naar het gepromoveerde Boeimeer en Jac.
Hermes gaat het bij Rood Wit proberen.
In de terreinaccommodatie mag zeer
spoedig verbetering te verwachten zijn.
[wamt het sportcomplex, dat ten noorden
van het N.S.-station zal verrijzen is reeds
in een vergevorderd stadium. „Er be
staat", aldus Inifcernossecretaris Jef van
Kuyck, één der oprichters van de Ettense
voetbalvereniging ..een goede kans dat de
competitie 1968—1969 hier zijn beslag zal
■krijgen-" De sporthal, die het terreinen
complex gaan completeren, zal uitstekend
Igeschakt zijn voor binnentraining, wan-
neer de weersomstandigheden de buiten-
trajgjntt niet mogelijk maken.
Eindelijk zou Rood Wit wel eens bin-
'nen willen treden in het walhalla van
het amateurvoetbal, de eerste klasse.
Reeds verschillende jaren misten de Wil-
jlebrorders de promotie op een haar na.
'.Iedere keer weer bleek er een ander
elftal in de eindsprint juist iets sterker
jdan Rood Wit. In het wielerdorp St.-Wil-
;lebrord koestert men nu opnieuw de vu-
(rige wens, dat het voetbalelftal, de an-
Idere trots, het overstapje zal kunnen ma
llen.
En men is ervan overtuigd dat als
'het dan toch kan het dit jaar moet
[gebeuren. Rood Wit, dat nog naarstig
[naar een trainer zoekt, beschikt op dit
.moment over ruim twintig spelers, die
geschikt zijn voor het eerste elftal. Iede-
're trainer is jaloers op zijn (toekomstige)
ÏWillebrordse collega, die over zo'n ruime
.keuze kan beschikken. De leden van het
-elftal van de junioren-hoofdklasse, vorig
■seizoen kampioen in hun afdeling, maken
van de selectiegroep een belangrijk deel
ruit. Het elftal is namelijk geheel over
gegaan naar de senioren. Deze senioren-
'afdeling gaat waarschijnlijk vier teams
tellen, tegen (eveneens) vier junioren-
elftallen.
Reeds nu is men bij Rood Wit enigszins
tevreden. Ook de spelers zijn dit en dat
.heeft één voorname reden: de problemen
wat de accommodatie betreft zijn gro
tendeels opgelost. Nog dit seizoen zal
namelijk het derde speelveld waar
men zo lang op heeft gehoopt in ge
bruik worden genomen; een hele zorg
minder voor het bestuur van Rood Wit,
-dat de gestadig groeiende stroom wed
strijden niet meer op twee velden ver
speeld kon krijgen. Bovendien is het
hoofdveld van een (nieuwe) degelijke
.afrastering voorzien. Zaken, die het spe
len slechts veraangenamen.
En daarom heerst er bij het eerste elf
tal vertrouwen voor de toekomst; ver
trouwen dat het nu eindelijk eens zal
lukken, dat de promotie naar de eerste
(klasse een feit zal worden. De tegen
standers van de Willebrorder» rijn ge-
Negentienhonderd Inwoners heeft Wa
genberg en dat is niet veel. Wagenberg
heeft ook VCW en dat is heel wat.,Twee-
Ie klasser werd het op 16 april en er is
geweldig om gefeest. Nu ligt dat weer
/er achter de actualiteit die afgestemd
wor.lt op de nieuwe competitie, waarin
VCW moet bewijzen „het" waard te
ijn. Ter kennismaking met deze nieuwe
tweede klas club, even wat geschiedenis
Een merkwaardige historie, oordeel
maar: VCW ontstond kort na de oorlog
uit het in die tijd ontbonden WVC. De
plaatselijke garage Jansstns diende in
eerste instantie als oprichtingslokaal en
misschieft kwam het daardoor dat VCW
de afstand van de derde klas afdeling
naar de eerste zo snel aflegde. In zes
jaar stootte het door naar de top, toen
viel de motor stil en pruttelde de VCW-
machine als een regelmatig werkstuk
door. Er werd aan gesleuteld. Nieuw
materiaal in de personen van jeugdspe
lers, bracht er zes jaar geleden ineens
weer gang in. VCW promoveerde naar
de vierde klas KNVB. Het begin van
een succesvolle periode, die nu een hoog
tepunt vond in de -vergang naar de
Itweede klas. Het is allemaal te snel ge
gaan, zeggen ze in Wagenberg. En daar
bij doelt men dan op de accommodatie
die de gemeente Terheijden een jaar of
wat geleden ter beschikking stelde: een
schitterend complex, met een voortref
felijke lichtinstallatie en een kanine die
er zijn mag. Maar. het is entourage
voor een vierde of derde klas club. Nu
VCW in een hogere afdeling speelt heett
het behoefte aan een tribune, een grote
re kantine en meer velden. Zullen de
voorzieningen er komen? Jan Janssens,
leider van het eerste en onvermóeiba#r
werker wanneer VCW 'n beroep op hem
doet, zegt: „Ik geloof het niet".
Vol goede moed is de voetbalclub Roo
sendaal aan de vooravond van het nieu
we seizoen. De enthousiaste rood-witten
promoveerden naar de tweede klas, na
een bijzonder spannende finale. „Ons
spel", aldus voorzitter Piet Bruyninckx
(40 jr.) „zal zeker beter tot z'n recht
komen in de tweede klas. We streven er
eerst naar om goed mee te kunnen ko
men met constructief voetbal. Dat is
voor spelers en voor publiek het pret
tigste"
Voetbalclub Roosendaal is wel eens
meer vol goede moed aan een nieuw sei
zoen begonnen. Zes jaar geleden bij
voorbeeld promoveerde het naar de eer
ste klas. Na een jaar ai volgde degrada
tie en nog een jaai later werd_ „Roo
sendaal" derde klasser- Drie seizoenen
heeft men er over gedaan om die down
periode ai te sluiten. De vaart zit nu
weer in de club Ei is een uitstekende
sleer, de financiële zaken staan er roos
kleurig voor en het spelersmateriaal doet
veel verwachten.
Utt het kampioenselftal heeft men met
lede ogen goalgetter Ad de Bot naar
Sportclub Gastel zien vertrekken-Rechts-
half Johan van de Boom verwisselde het
rode shirt voor de RBO-kleuren. Verster
king is op komen dagen in de persoon
van oud-TSC'er Wim Soeters, RBC-con-
tractspeler Jan Wittebols en Teun van
Soest, sportinstructeur bij de Comman
do's. De eerste elftalclub van „Roosen
daal" vermeldt verder de namen van
Geert Mol, Marinus en Tiny Matthijssen.
Pierre Heesbeen. Ad Hopstaken, Christ
van Merode, Nico van de Boom, Wim
Willems, Walter Heynen en John van
Dorst. „Ik heb alle vertrouwen in deze
mannen", aldus voorzitter Bruyninckx.
Onder leiding van trainer Geert van
Nassau zijn de kerospelers aan een ge
ducht oefenprogramma begonnen. „Maar
we laten de spelers helemaal in hun
gewone doen", aldus de voorzitter „geen
poespas van dat moet je eten en dat.
mag je niet drinken. Gewoon doen".
1 Van de vele semi-profi die door het in-,
'krimpen van de clubs in het betaalde
•voetbal vrij kwamen, heeft Uno Animo eij
•ook enkele gekregen. Van Willem U kwa
men Meyer en Broeders naar de voetbal-,
club in Loon op Zand Samen met v. d.
iLaak, die al een half jaar lid van de ver-j
eniging is maar door de overschrijving bij
gjjn vroegere club RKTW halverwege;
Int seizoen niet mocht spelen gaan zij de
(voorhoede van Uno Animo aanmerkelijk;
versterken. De Loonse club ging erop
'vooruit.
De competitie '66'67 is voor Una
■Ammo niet bepaald succesvol verlopen!
■Vooral in de eerste helft van het seizoeri
(waren de resultaten slecht. Alles leelc
'tegen te zitten, later ging het weer iets!
ibeter en kon Uno Animo de dreigende
degradatie ontlopen. Al met al wist de
iclub met hangen en wurgen haar plaats
'in de tweede klas te behouden.
Die teruggag kwam als een complete
verrassing. Het jaar daarvoor had Uno
Animo nog het kampioenschap behaald,
de promotie kon toen echter nog niet
worden verwezenlijkt. Naast het minder
goede voetbal had ook de indeling ir)
een afdeling waar verschillende Zeeuwse
'clubs uitkwamen een slechte invloed op
'het toeschouwersaantaL Was een toe
schouwersaantal van meer dan duizend
mensen in het kampioensjaar een nor
maal verschijnsel, in het afgelopen sei
zoen moest men het vaak stellen met 20(j
mensen. Door de lange reizen waren de
supporters van de Zeeuwse gasten meest-;
al niet in staat hun favorieten te volgen.'
Naar één man zal men vanaf septemJ
ber tevergeefs in het eerste zoeken. Vete.'
raan Jan Meyer ex-NOAD en LONGA
(39) voelde zich te oud voor het eerste;
-elftal en gaf zijn plaats onder de bestel
ielf op. De voetballiefhebbers in Loon op
Zand hopen dit jaar pp betere resultaten
dan het vorig seizoen. Gezien de verster
kingen in het eerste elftal to0h geen on
bereikbaar doeiL
Dit seizoen staat RAC voor een grote
overgang. Niet door promotie, want dip
gelegenheid moesten de Rflenaren na een
boeiend gevecht met RKC opgeven. Neen,
RAC staat een andere verandering te
wachten. Het gaat na vijfendertig jaap
gespeeld te hebben aan de Laagstraat
verhuizen naar het gloednieuwe gemeen
telijk sportpark „De Vjjf Eiken", knus
met bossen omsloten in de hoek rijks
weg Tilburg - Breda en de Oosterhoutse-,
weg.
RAC begint aan het negenendertigste
seizoen en de te vieren vier kruisjes
(volgend jaar augustus) wil men uiter
aard graag met een eerste klasserschafl
omlijst zien. Met enige fantasie mag men;
de RAC-elf die yoor deze opgave staan
welhaast conservatief noemen Het laat
zich namelijk aanzien dat geen enkel
nieuwe spelers in het elftal wordt opge
nomen. Wèl mist men voor het eerst sinds
14 jaren Theo yan der Steen, die twee
beenbreuken in het voorbije seizoen net
genoeg vond om nu de schoenen voorgoed
op te bergen.
RAC heeft voldoende „eigen kweek"!
om eventueel opengevallen gaten te vul
len. Een bijzonder bloeiende jeugdafde
ling (12 junioren- en 4 pupillenteams)'
staan gereed om yoor aanvulling te zor
gen.
Aanwinst yan enige importantie is de
18-jarige W. Santegoets, een doelman vaa
Willem IL Of de Tilburger reeds dit sei
zoen de uitstekende goalie Henk van
Oosterwijk kan verdringen is echter niet
geloofwaardig.
„We hopen mee te doen in het strijdge
woel rond het kampioenschap", redeneerts
RAC. Weinig overtuigend zal men zegJ
gen? Uit de manden van de RAC-be-1
stuurders hoort men zelden sensationele
uitspraken. Wie echter de onder Toon
van Beek (ex-BW) geleide trainingen
bezoekt, zal ervaren dat RAC veel voor
bereidingen treft om deze uitspraak waar
te maken. In Rijen rekent men in leder
geval op een even enerverend slot als yo-
rig jaar. Maar dan,,", met 1 et» meer
succes.
