Nieuw Zeeuws secundair- en tertiair-wegenplan
lil
Noodkreet uit
West-lrian
Ontwerp verdelingsverordening wegenuitkeringen
580.1. STAATSLOTERIJ
Duitse helpers van
Van den Doorn
vry
Pagina 2
DE VRIJE ZEEUW
Donderdag 17 angastas 1967
Afwijkende opzet
Rijkswegenplan
Definitie
Tertiaire wegen
Kilometers
Uitkeringen
Aardbeving
in Sowjet-Unie
K.V.P.-bestuur
wellicht sneller
bijeen
Sectie toonde
doodsoorzaak aan
in Dordtse
sterfgevallen
Embleem
„Klaagzangen
Ten Provinciehuize te Middel
burg liggen tot en met 18 sep
tember a.s. ter visie ontwerp
voorstellen aan de Provinciale
Staten tot vaststelling van een
secundair- en een tertiair-wegen
plan voor Zeeland. Deze wegen
plannen komen, op grond van
de nieuwe wet uitkeringen
wegen, in de plaats van het pro
vinciaal- en het tertiair-wegen
plan voor Zeeland 1958.
Ter visie ligt ook een ontwerp-
statenvoorstel tot vaststelling
van een verdelingsverordening
uitkeringen wegen. Exemplaren
van deze stukken zijn ter ken
nisneming toegezonden aan alle
Zeeuwse gemeenten en water-
schappen. Iedere belanghebben
de is in de gelegenheid tot
en met 18 septetmber bij Ge
deputeerde Staten bezwaren in
te dienen tegen de ontwerpen.
In het najaar zullen Provinciale
Staten plannen en verordening
vaststellen, waarna zij behou
dens goedkeuring van de Kroon
op 1 januari 1968 in werking
zullen treden.
De opzet van de secundaire-
en tertiaire wegenplannen nieu
we stijl wijkt nogal af van de
oude opzet. Het is nu, met het
oog op de rijksuitkeringen, niet
meer van belang of de tracees
van een plan al dan niet samen
vallen met bestaande wegen. De
ter visie gelegde ontwerpen om
vatten die wegen of geprojec
teerde wegen, welke samen met
de rijkswegen een aaneenslui
tend en logisch net van wegen
bestemd en geschikt voor door
gaand verkeer zullen vormen.
Aan de hand van een vooront
werp is in uitvoerig overleg met
functionarissen van rijkswater
staat het nieuwe rijkswegenplan
geconstrueerd. Op dit stramien
dat nog wijzigingen kan on
dergaan zijn de wegenplannen
van de provincie geënt.
Bij het ontwerpen der provin
ciale wegenplannen is van de
volgende rijkswegen (bestaande
en nieuwe) uitgegaan
Oost-westverbinding op Schou-
wen-Duiveland volgens de
huidige rijksweg nr. 18 en de
provinciale weg Zierikzee
Haamstede.
Oost-westverbinding over Z.-
Beveland, Walcheren en West
Zeeuws-Vlaanderen volgens
het ontwerp-tracee van rijks
weg 58.
Noord-zuidverbinding over
Schouwen-Duiveland, Noord-
Beveland en Walcheren
(Dammenweg) volgens een
tracee bepaald op grond van
technisch overleg.
Oost-westverbinding in West
en Midden Zeeuws-Vlaande-
ren volgens het tracee van
de huidige provinciale wegen
SchoondijkeIJzendijke
HoekSluiskil.
Noord-zuidverbinding in ka
naalzone Zeeuws-Vlaanderen
(Tractaatweg) volgens tracee
bepaald door de provincie.
Noord-zuidverbinding in Oost
Zeeuws-Vlaanderen volgens
bestaand of ontworpen tracee
van de huidige rijksweg nr.
60.
Behalve met dit schema van
rijkswegen is bij de opzet van
de eigen wegenplannen rekening
gehouden met de planologische
visie op de ontwikkeling van
Zeeland, zoals die tot uiting
komt in de tweede nota over de
ruimtelijke ordening en in de
diverse streekplannen.
Derde uitgangspunt was de
definitie voor de wegen. Deze is
overgenomen uit de nieuwe wet.
Daarin is een secundaire weg,
een weg, die naast de rijks
wegen een belangrijke ver
binding vormt of zal vormen
voor het doorgaande verkeer
met motorvoertuigen. In begin
sel zal zo'n weg niet door be
bouwde kommen lopen. Dit be
tekent, dat een groot aantal
wegen, die voorheen op het pro
vinciaal-wegenplan stonden, niet
op het secundair-wegenplan kun
nen worden geplaatst. Voorbeel
den daarvan zijn o.a. de recrea
tiewegen in de westhoek van
Schouwen-Duiveland, de kust-
ontsluitingsweg op Walcheren
(door de kommen van Koude-
kerke, Biggekerke, Zoutelande,
Westkapelle, Domburg, Oostka-
pelle en Serooskerke), de ont
sluitingswég door de zak van
Zuid-Beveland, de kustontslui-
tingsweg in West Zeeuws-Vlaan
deren énz.
Tertiaire wegen zijn volgens
de nieuwe wet wegen, die naast
de rijks- en secundaire wegen
als belangrijke interlocale ver
bindingen nodig zijn voor het
verkeer met motorvoertuigen.
Het gaat hier dus om wegen, die
dorpen of dorpskommen van
enige betekenis met elkaar of
met het doorgaande wegennet
verbinden.
Uit één en ander vloeit voort,
dat aantal en lengte van de op
het ontwerp secundair-wegen
plan voorkomende wegen be
perkter zijn geworden. Vele
wegen, waarop het nieuwe be-
prip „secundair" niet meer van
toepassing is of die niet kunnen
worden aangepast aan de eisen
van secundaire wegen en die dus
moeten worden vervangen, zijn
Verklaring
bestaande wegen van het rijkswegenplan
aan te leggen wegen van het rijkswegenplan
bestaande wegen van het secundair wegenplan
aan te leggen wegen van het secundair wegenplan
bestaande wegen van het tertiair wegenplan
aan te leggen wegen van het tertiair wegenplan
overgebracht naar het tertiair-
wegenplan.
In totaal bedraagt de lengte
van de op het ontwerp secun
dair-wegenplan voorkomende
wegen of aan te leggen wegen
ongeveer 258 kilometer, tegen
368 km voorkomend op het pro-
vinciaal-wegenplan 1958. Voor
het tertiaire wëgenplan ziin de
cijfers 485 („nieuw") en 443 km
(„oud"). De lengte van wegen,
voorkomende op het oude pro-
vinciaal-wegenplan, die naar het
nog niet definitief bekende
rijkswegenplan 1968 overgaat,
zal ongeveer 32,5 km bedragen.
Circa 32,9 km bestaande rijks
weg zal naar verwachting naar
het secundair- en tertiair-wegen
plan worden overgeheveld.
Van het provinciaal-wegenplan
1958 is ongeveer 138 km overge
bracht naar het tertiar-wegen-
plan en circa 70 km afgevoerd.
Het grootste deel zal worden
aangewezen als quartaire weg.
Van het tertiaire-wegenplan 1958
tenslotte is ongeveer 161 km af
gevoerd.
Gaan Provinciale Staten over
tot vaststelling van de ontwor
pen verdelingsverordening uit
keringen wegen Zeeland en krijgt
deze de goedkeuring van de
Kroon, dan zal 60 procent van
het aan Zeeland op grond van de
wet uitkeringen wegen toeko
mende bedrag worden bestemd
voor de secundaire wegen, 15
procent voor de tertiaire wegen
en 15 procent voor de quartaire
wegen. De resterende 10 procent
zal worden gebruikt of gereser
veerd voor bijzondere gevallen.
In afwijking van het nu gel
dende systeem, waarbij het tota
le bedrag van de voor de aanleg
van een weg of een weggedeelte
noodzakelijke investering aan
stonds beschikbaar dient te zijn,
zal in de nieuwe opzet dit be
drag over tien jaar kunnen wor
den uitgesmeerd. Gezegd mag
worden dat de nieuwe regeling
voor de beheerders van de
wegen, die onder de regeling val
len, een belangrijke financiële
verbetering met zich zal brengen.
De omgeving van Spassk, 185
km van Wladiwostok, is dinsdag
avond getroffen door een aard
beving. Er werd geen melding
gemaakt van schade. De beving
werd ook in Wladiwostok ge
voeld.
In de Kaukasus zijn honderden
meters van een gaspijpleiding on
langs vernield door een modder
stroom, die ook bruggen en stuk
ken weg heeft vernield. Twintig
breuken in de leiding zijn in zes
dagen hersteld.
In verband met de jongste ont
wikkelingen in de K.V.P. acht
tweede voorzitter drs. Horbach
het gewenst dat op korte termijn
bijeenkomsten worden belegd
van zowel het dagelijks bestuur
als het volledig partijbestuur. De
woordvoerder van de K.V.P. die
dit meedeelde, voegde hieraan
toe dat een aantal bestuursleden
op het ogenblik nog met vakan
tie is. Zou men echter een rede
lijk aantal leden kunnen vinden,
dan zouden de bijeenkomsten al
in de loop van de volgende week
plaatsvinden. Het dagelijks be
stuur zou oorspronkelijk op 4
september, het partijbestuur op
9 september bijeenkomen.
De woordvoerder ontkende
overigens, dat het partijbestuur
overweegt om wie dan ook te
royeren. „Daar is geen sprake
van", zo werd gezegd. De vraag,
of die ondertekenaars van het
„adres", die mede betrokken zijn
bij het overleg met C.H.U. en
A.R.P., hieraan kunnen blijven
deelnemen, zal ongetwijfeld in
de eerstvolgende vergadering
van het partijbestuur aan de or
de worden gesteld, zo werd nog
meegedeeld.
Van K.V.P.-zijde nemen aan
dit gemeenschappelijk beraad
over christelijke politiek deel
mr. P. J. Aalberse, dr. L. A. H.
Albering, mr. J. M. L. Th. Cals,
drs. G. J. M. Horbach, mr. E. C.
M. Jurgens en H. M. B. W. Gie-
len.
Het onderzoek naar de dood
van de 54-jarige heer K. van Ag-
teren, portier-bewaker te Dor
drecht, en van zijn 64-jarige huis
houdster M. H. Nuij, heeft uitge
wezen dat er geen abnormale om
standigheden in het spel zijn ge
weest. Uit op de stoffelijke over
schotten verrichte sectie is ge
bleken, dat beiden aan een hart
aanval zijn overleden. Men con
stateerde zowel bij de heer Van
Agteren als bij mej. Nuij hart
afwijkingen.
Waarschijnlijk is de heer Van
Agteren plotseling overleden en
is de huishoudster, die kennelijk
met de bedoeling om hulp te
halen, de straat oprende, gestor
ven tengevolge van de grote
emotie.
De koninklijke landmacht heeft
een officieel embleem. Nog nooit
heeft dit krijgsmachtdeel een
embleem gehad, maar blijkens de
Staatscourant is het nu dan toch
vastgesteld. De officiële omschrij
ving ervan, waarbij niets aan het
toeval is overgelaten, luidt als
volgt: in een rond schild van
oranje, omgeven door een aan
sluitende geparelde band, een
klimmende rechtsgewende leeuw,
gekroond met een kroon van drie
bladeren en twee parelpunten, in
de rechtervoorklauw, opgeheven
houdende in schuinlinkse stand
een ontbloot Romeins zwaard en
in de linkervoorklauw een bun
del van zeven pijlen, de punt om
hoog en tezamen gebonden met
een lint, alles van goud. Het
schild gedekt door de konink
lijke kroon, gelijkvormig aan die
bedoeld in artikel 4, sub. a., van
het kon. besluit van 10 juli 1907
(Staatsblad 181).
Tot dusver, aldus defensie,
hanteerde de landmacht bij wijze
van niet officieel vastgesteld
embleem de „mouwleeuw". Nu
er een officieel embleem is moet
de niet-officiële mouwleeuw het
veld gaan ruimen. Het is niet de
bedoeling om de „mouwleeuw"
op stel en sprong op allerlei
plaatsen te gaan vervangen. Ge
leidelijk is het motto bij deze
operatie.
WOENSDAG 16 AUGUSTUS 1967
VIERDE KLASSE
17)
Ik was vreselijk opgewonden
en Terry zag dit beslist, want
hij stelde me gerust: „Het zal
wel anders zijn, hoor! Maar ik
wil je er alleen maar op voor
bereiden, dat Alette Enbourg
niet het lammetje schijnt te zijn
dat ze ons voorspelt. Want dat
geval met die auto is toch dui
delijk niet in orde, hè?"
„Nee", stemde ik toe.
„Het is maar, Terry lachte,
„ik vertel je dit, omdat ik niet
wil dat' je nou verliefd wordt
op dat juffie. Begrijp je, Han?
Je moet mij helpen en aan een
bevooroordeelde assistent heb ik
geen snars."
Het bloed vloog me naar het
hoofd, maar ik hield me koest,
want wat hij zei was tenslotte
begrijpelijk.
„Ze zal wel niet zó geraffi
neerd zijn," voegde hij er nog
bij. „Maar jij moet op alles be
dacht zijn als je straks naar haar
toe gaat."
„Ik ga helemaal niet naar haar
toe," antwoordde ik verbaasd.
„Dat doe je wel, Han I" zei
Terry bestraffend. „Je gaat van
avond naar haar toe, als Ter
ry van der Linden. Ik heb an
dere dingen te doen. Ik moet in
stilte kunnen werken, vanavond,
zonder dat iemand weet waar
ik ben."
„Maar zal zij het onder
scheid niet zien?" weifelde ik.
DOOR OLAF J. DE LANDELL
„Welnee," stelde hij me ge
rust. „Je weet niet half hoe vol
ledig je op me lijkt als je je op
de voorgeschreven manier ver
momt. Je moet interessant zijn
hoor En haar een beetje boeien.
Ze moet tot half elf vastgehou
den worden. Daarna ga je weg
en enfin, dat spreken we van
middag nog wel af."
We kwamen erg goedgeluimd
aan de lunch, waar madame Ar-
lette ons al wachtte.
„Messieurs, messieurs!" hoofd-
schudde ze. „U bent veel te druk
bezig!"
Ik. in het vooruitzicht van het
aardige avontuur, stelde haar
overmoedig gerust. De tafel was
allersmakelijkst gedekt en met
deze charmante gastvrouw erbij
bleek onze honger nog groter
dan we eerst meenden.
Ze vroeg naar de toestand van
Henri en wij brachten zijn groe
ten over. Tussen het eten door
informeerde ze verder, wat we
in de middag zouden gaan doen.
„We zouden het lichaam van
monsieur Martijn graag willen
zien," lichtte Terry toe. „En dan
zouden we eigenlijk enkele din
gen in het huis wensen te be
kijken."
Ze glimlachte zonderling, als
met een zweem van spijt en zei
zacht: „Doe mijn groeten aan
dat arme clavichord, dat daar
zo eenzaam staat, in dat sombere
huis...."
Terry lachte tegen haar en
antwoordde: „Als dat instrument
werkelijk antiek is, heeft het
toch al veel meer meegemaakt,
madame!"
Ze sloeg haar prachtige grijze
ogen op en vroeg zacht: „Zou ik
niet met u mee mogenom het
éven te zien?"
Een ogenblik zweeg Terry
weifelend, maar dan schudde hij
langzaam het hoofd. „Het spijt
me verschrikkelijk, madame
zei hij. „Ik durf u niet binnen
te smokkelen Wat zou de poli
tie zeggen? Voor uw eigen vei
ligheid mag ik het niet toe
staan Het staat in de kamer
van Henri, nietwaar?"
„Ja," gaf ze toe, met een rilling.
„In die afschuwelijke kamer,
waar een hele nacht een dode
gelegen heeft Wie weet, hoe
langzaam hij gestorven isf
„Dan begrijpt u toch wel,"
praatte Terry hier zacht over
heen, „dat ik er niemand mag
toelaten. De kleinste vingertast
kan een heel ander licht op de
misdaad werpen En stelt u
zich eens voor dat de justitie
daardoor op een dwaalspoor ge
leid werd."
„U bent geens Fransman, mon
sieur," glimlachte ze. „En geen
musicus."
Terry aanvaardde dit verwijt
rustig en at met smaak door.
Na de lunch wensten we ma
dame Enbourg een prettige wan
deling, wat ze lachend een gren
zeloze hatelijkheid noemde. Ze
beweerde te «uilen gaan slapen
om de dag door te komen zoals
ze alle dagen moest trachten te
verschalken, tot ze Henri zou
mogen bezoeken.
Terry en ik zochten Burgheem
op, die met ons naar het politie-
buieau ging. Daar haalden we
inspecteur Menters op, en met
zijn vieren reden we naar een
nabijgelegen grotere plaats, waar
men het lijk van Martijn van
Doff heen vervoerd had, voor
sectie.
De vermoorde lag in een lijken
huisje. Het was de meest troos
teloze plaats waar ik ooit een
gestorvene heb zien liggen. Het
was een grijze cel met schelwit
elektrisch licht. In het midden
was een bank van beton en hier
op lag, onder een grof laken, het
lichaam.
Ik schaamde me een beetje,
dat we zo critisch stonden te
kijken naar deze verlaten man,
die naakt lag uitgestrekt onder
het wreede schijnsel. Zijn geel
bleke masker was strak en leeg.
De gelijkenis met de levende
broer in het ziekenhuis was tref
fend, juist door die bleekheid.
Ik vroeg me af hoe twee men
sen, die zo op elkaar geleken,
geheel van elkaar hadden kun
nen afdwalen.
Terry boog zich over de wond,
die aan de rechterslaap te zien
was: een kleine, diepe schram,
met wat bloed eraan; de omge
ving was een beetje blauw. Het
moest een korte vinnige tik ge
weest zijn, van die pook, anders
had het vlees erger geblesseerd
moeten zijn.
Op het been was inderdaad
een dergelijke wond. Deze was
groter, zwaarder, dieper.
„Was er geen watten tegen de
hoofdwond gelegd?" vroeg Ter
ry aan Menters.
Deze verzekerde hem, dat dit
niet het geval was geweest; er
was geen pluisje op gevonden.
(Wordt vervolgd.)
Prijzen van:
20 zijn gevallen op nummers eindigende op
50 zijn gevallen op nummers eindigende op
100 zijn gevallep op nummers eindigende op
200 zijn gevallen op nummers eindigende op
400 zijn gevallen op nummers eindigende op
ƒ1000 zijn gevallen op nummers eindigende op
ƒ2000 zijn gevallen op nummers eindigende op
0
78
08
25
705
585
0464
Een prijs van 5000 is gevallen op het nummer 004477
Een prijs van ƒ5000 is gevallen op het nummer 017640*)
Een prijs van ƒ5000 is gevallen op het nummer 013360*)
Een prijs van 5000 is gevallen op het nummer 092743
Een prijs van ƒ5000 is gevallen op het nummer 040698
De prijs van 10.000 is gevallen op het 'nummer 019303
De prijs van ƒ20.000 is gevallen op het nummer 021076
De prijs van 25.000 is gevallen op het nummer 029593
De prijs van 50.000 is gevallen op hel nummer 053475
De prijs van 100.000 is gevallen op het nummer 040599
Let welop dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
De voorzitter van het vrijheids-
comité West Papua, de heer N.
Jouwe, heeft gisterochtend tijdens
een persconferentie in Den Haag
een brief voorgelezen die hij kort
geleden van een waarnemer van
het comité in West-lrian heeft ont
vangen.
De brief bevat een opsomming
van gewelddaden die sinds mei
van het vorig jaar door het Indo
nesische leger zouden zijn bedre
ven tegen de bevolking van West-
lrian.
„Sinds het standrecht op 4 mei
1966 van kracht werd, houden de
Indonesiërs moord- en slachtpar
tijen op grote schaal in ons vader
land, zodat wij besloten hebben
naar het oostelijke deel van Nieuw-
Guinea te vluchten. Helaas zijn
wij hier in de bossen gestrand en
vrouwen en kinderen stierven en
sterven nog steeds als ratten",
aldus dit schrijven dat was ge
voegd bij het driemaandelijkse ver
slag van deze waarnemer over het
laatste kwartaal van 1966 en over
de eerste twee maanden van dit
jaar.
In oktober 1966 zouden volgens
het rapport Indonesische militairen
19 mannen van het dorp Boenggiak
hebben doodgeschoten. De reden
hiertoe is onbekend.
Op 28 januari 1967 zouden Indo
nesische militairen 80 mannelijke
inwoners van het dorp Goeloene
hebben gedood. Een tienjarig jon
getje zou zijn opgehangen. Bi} het
zien van deze massamoord spron
gen de vrouwen uit angst en wan
hoop in de Baliemrivier, waar zij
door verdrinking omkwamen.
De reden voor deze Indonesische
woede was, aldus het rapport, dat
de Baliemers weigerden „Iriane-
zen" te worden genoemd. Het aan
nemen van een andere naam bete
kent naar de opvatting van de Ba-
Iiemer ontworteling van zijn ver
trouwde omgeving en vooral van
de geesten van zijn voorvaderen.
Op 20 februari 1967: inspecteur
van politie Nico Jacadewa doodge
schoten. Met hem werden nog
meer politiemannen gedood. De
reden: zij hadden minachting voor
het Indonesische gezag.
Twee dagen later vermeldt het
rapport de aanhouding van de
voormalige Indonesische gouver
neur Liezer Bonay, ds. Goestaf a
Lanta, ds. Silas Hay, inspecteurs
van politie David R. Hanasbey,
Njaro, Fltowen en de heer Amos
Th. Pattipeme. Zij worden nog
steeds gevangen gehouden op Ifar
(het vroegere Macarthur Hill), de
reden van deze aanhouding is on
bekend.
Op 15 februa'ri van dit jaar zou
„Bapa" Johan Ariks, de oudste
Papoea-nationalist, ten gevolge van
zware mishandeling in de gevan
genis van Manokwari zijn omge
komen.
Het rapport bevat voorts nog een
lange lijst van geweldplegingen,
verkrachtingen en executies.
Het vervólgt: „Vanaf januari
tot en mét juni J.l. bombardeerde
de Indonesische luchtmacht de
dorpen in het binnenland van de
Vogelkop terwijl de Indonesische
oorlogsschepen de kustdorpen be
stookten met raketten. Gedurende
die periode zijn meer dan 2000
mensen als gevolg van Indonesi
sche militaire operaties om het
leven gekomen".
De heer Jouwe deelde mee dat
dit rapport ter kennis zal worden
gebracht van de verenigde naties
en van de Nederlandse regering.
„Nederland mag niet langer
werkeloos toezien dat het Papoea
volk wordt afgemaakt. Ik daag
hierbij de Indonesische ambassa
deur in Nederland of een andere
functionaris uit voor een televisie
debat", zo zei hij.
Hij toonde een exemplaar van
het verslag over de „moesjawarah"
(gemeenschappelijk overleg) tussen
Indonesië en West-lrian. „Dit
boekwerk, uitgegeven door de In
donesische regering, bevat een
aantal verklaringen en resoluties
die mede zijn 'ondertekend door
Papoea's. Van de ondertekenaars is
een aantal inmiddels vermoord of
gevangen genomen", aldus de heer
Jouwe die de hoop uitsprak dat
onder het nieuwe bewind in Indo
nesië de situatie spoedig zal ver
beteren. „Ik juich het toe dat de
betrekkingen tussen Indonesië en
Nederland verbeteren, maar dit
mag niet tot gevolg hebben dat de
Papoea het kind van de. rekening
wordt. De koffie en de thee zou
naar bloed smaken".
De woordvoerder van de Indo
nesische ambassade betitelde de
mededelingen over West-lrian des
gevraagd als de klaagzangen van
de heer Jouwe, waaraan het publiek
zo langzamerhand wel gewend be
gint te geraken. „AI in het begin
van dit jaar heeft hij beschuldigin
gen geuit. Toen wij fouten in zijn
beweringen aantoonden hebben wij
nooit meer iets van hem verno
men". Het optreden van de Indo
nesische luchtmacht tegen recalci
trante stammen in de Vogelkop is
al eerder gepubliceerd, aldus de
woordvoerder. „In --daze gebieden
zijn de mensen altijd zeer opstan
dig geweest, dat weet-iedereen'die
in West-lrian geweest is. Intussen
zijn waarnemers van de verenigde
naties in West-lrian geweest. Zij
weten dat Indonesië loyaal staat
tegenover het in 1962 gesloten ak
koord van New York. Ook de Ne
derlandse regering weet dit", aldus
de woordvoerder.
De twee Westduitsers die on
langs tezamen met de 29-jarige
Nederlander T. van der Boorn in
Bulgarije waren verdwenen toen
zij wilden pogen de schoonzuster
van Van den Boorn, Gudrun Leh-
mann, naar het westen te smok
kelen, keren in de hondsrepu
bliek terug. Dit heeft een woord
voerder van het Westduitse mi
nisterie van buitenlandse zaken
in Bonn meegedeeld. Hij zei zijn
inlichtingen te hebben van de
advocaat van de beide Duitsers.
Omtrent het lot van Van -den
Boorn kon de Westduitse woord
voerder niets zeggen omdat dat
een Nederlandse aangelegenheid
is.
Volgens het ministerie in Bonn
hadden de beide Duitsers, de
leraren Peter Lehmann (een
broer van Gudrun) en Winfried
Kadur uit Solingen gevangen ge
zeten en had volgens onbeves
tigde berichten Gudrun Leh
mann, arts van beroep, toen de
vluchtpoging mislukte zelfmo.or-d
gepleegd. a
De advocaat van de familie
Lehmann, dr. F. Lauterjung, zei
woensdagmiddag in Soli'ngen dat
Lehmanns echtgenote dinsdag
een telegram uit Villach had ont
vangen dat was ondertekend met
de namen van de beide Duitsers.
Over de Nederlander T. van den
Boorn werd in het telegram niet
gesproken. Tot gistermiddag wis.t
men niet of er sprake was van
een vervalst telegram.
De drie mannen waren ip -29
juli met twee wagens vanuit Vil
lach via Zuid-Slavië naar Bulga
rije gereden. Vanaf die dag was
niets meer van hen vernomen, in
Maastricht was wel een telegram
uit Oost-Duitsland ontvangen
waarin werd gezegd:.„Gudrun in
Bulgarije overleden. Doodsoor
zaak onbekend".
Dr. Lauterjung zei woensdag:
„Omtrent de werkelijke doods
oorzaak weten we niets". Op een
vraag of het drietal de 28-jarige
arts Gudrun Lehmann wilden
helpen vluchten naar het westen
zei hij: „Daarover mag ik nog
niets zeggen."