Nederland in hel jaar 2000
I
PLAATS OUDER DE ZON
Voor 20 miljoen inwoners „minder
recreatie en meer creatie"
MINISTER LUNS VINDT INVOERING
VAN EEN „EUROPAS"
GEEN SLECHT IDEE
MEER VERANTWOORDELIJKHEID
VOOR GEMEENTEBESTUREN
BIJ BESTRIJDING
LUCHTVERONTREINIGING
ONDERZOEK NAAR GEVAL VAN
VERGIFTIGING BIJ PHILIPS
H. J. de Koster
ragina 5
Explosie van
ideeën
Toekomst
ligt niet vast
TWEEDE KAMER
Hoge levens
standaard
Levens- 1
voorwaarden
Sociale
harmonisatie
in de E.E.G.
Ruimere
bevoegdheden
Speelbal
Bedreiging?
staatssec reta r i s
buitenlandse zaken
Vrijdag 9 juni 1967
DE VRIJE ZEEUW
Op de 184e jaarvergadering
van de maatschappij van nijver
heid gaven de vier preadviseurs
een toelichting op hun rappor
ten. Prof. C. A. van den Beid
merkte o.a. het volgende op
De bevolkingsprojecties voor
2000 lopen sterk uiteen. De be
gin 1965 gepubliceerde prognose
kwam op een aantal van 21 mil
joen in 2000. Dit cijfer is ook
het uitgangspunt in het pre-ad-
vies. Een week geleden echter
publiceerde het C.B.S. een
raming, die uitkomt op een
kleine 18 min in 2000.
Enkele gevolgen van een min-
.der sterke bevolkingsgroei zijn
'sterkere vergrijzing van de be
volking; het aantal personen
boven de 65 jaar bedraagt in
2000 dan 12 pet. van de totale
bevolking (i.p.v. 10 pet.); min
der discrepantie tussen stijging
van overheidsuitgaven en belas
tingdruk; geringere woningbe
hoefte; vermoedelijk eenzelfde
reëel loon van 22.000 in 2000.
De arbeidsduur zou komen op
38 uur per week in 2000. De ver
korting van de arbeidsduur komt
lager uit dan veelal wordt ge
dacht.
Aan een gelijkblijvend peil van
de investeringen ligt de veron
derstelling ten grondslag, dat
langdurige diepe depressies kun
nen worden vermeden, dan wel
achterwege blijven.
De industriële ontwikkeling
stelt hoge eisen aan het onder
wijs. Anderzijds is er een ver
groting van de belangstelling
voor onderwijs. Naar verhouding
zullen steeds minder werk
krachten beschikbaar zijn voor
eenvoudige arbeid.
De particuliere consumptie
komt op het huidige peil van de
'Ver. Staten. Veel nadruk valt op
duurzame goederen en recreatie.
De technische ontwikkeling
roept een aantal pathogene fac
toren in het leven, zoals water
en luchtverontreiniging, lawaai,
misbruik van geneesmiddelen,
radio-actieve straling e.d. Het is
zinloos wanneer men zich gewel
dige moeten en kosten getroost
terwille van de gezondheid en
deze massaal werkende factoren
op hun beloop laat.
Dr. C. de Galan lichtte zijn
pre-advies aldus toe
Het nuchtere „wetenschappe
lijke" denken over de toekomst
breidt zich voortdurend uit. Het
is voor beleidsbeslissingen onmis
baar. Die beslissingen beïnvloe
den op hun beurt de ontwikke
ling. De toekomst ligt niet vast,
hij wordt gemaakt.
Het gaat dus niet alleen om
feitelijke, maar ook om wense
lijke ontwikkelingen. Juist ten
aanzien van overheid en z.g. col
lectieve voorzieningen is dat zo.
Hoe willen we het land (de ge
meente enz.) besturen, welke
omvang geven we de overheids
uitgaven en hoe financieren we
ze?
Vooruitzien op deze terreinen
berust dan ook maar ten dele op
extrapolaties (b.v. verkeer). Al
lerlei kwalitatieve elementen
spelen mee een rol (onderwijs,
woningbouw), evenals andere
politieke overwegingen (defen
sie, ontwikkelingshulp).
De overheid vormt bovendien
geen afgescheiden eenheid. Zij
staat in complexe relatie tot de
particuliere sector. De wederzijd
se verbondenheid wordt steeds
groter (arbeidsmarkt, cultuur,
wetenschappelijk onderzoek, re
gionale ontwikkeling, inkomens
overdrachten). Overheidsuitga
ven en z.g. collectieve voorzie
ningen zijn deels consumptief,
deels produktief, dikwijls van
gemengd karakter.
Aangezien het overheidsbeleid
ingrijpender wordt en de om
vang van de overheidsuitgaven
relatief zal (moeten) toenemen,
worden het karakter en de in
houd van het beleid en de wijze
van besluitvorming steeds es
sentiëler. Deze kwalitatieve pro
blemen zijn groter dan de kwan
titatieve.
Prof. ir. J. J. Broeze lichtte
zijn pre-advies aldus toe:
De rest van deze eeuw zal be
vestigen waarom de 20e eeuw
die van de techniek heet en in
nog groter mate dan tot dusver
zijn stempel op onze omgeving
en ons leven drukken.
De kettingreactie der mense
lijke ideeën en uitvindingen is
in deze eeuw in een explosie
uitgebarsten en hoewel wij niet
weten, wat de naaste toekomst
ons zal brengen, is het zeker dat
ze ons met vele nieuwe dingen
'zal verrassen.
De nieuwe kernenergie brengt
op zichzelf geen soelaas, zolang
de technologie niet heeft voor
zien in splijtstof-genererende
reactoren. Men verwacht dit om
streeks 1980 en daarom zou in
een redelijke prognose voor 2000
kunnen worden gesteld, dat het
.energieprobleem dan zal zijn op-
gelost.
Tot 2000 toe zal de energiebe
hoefte in ons land tot het acht
voudige kunnen aangroeien. Het
is in ieder geval allerbelang
rijkst dat van de enorme inves
teringen die hiervoor nodig zijn,
veel door de Nederlandse indus
trie in materie zal kunnen wor
den omgezet, omdat Nederland
zich het niet zal kunnen ver
oorloven dit alles aan buiten
landers over te laten.
Nederland zal een actieve in-
dustiepolitiek moeten voeren,
leidende tot produkt.en van ge
avanceerde conceptie, geache
veerde uitvoering en tegen ac
ceptabele prijzen.
Voor ons land is de volauto
matische massa-industrie geens
zins een panacee.
Om onze snel groeiende bevol
king aan een hoge levensstan
daard te helpen, is meer begrip
voor het probleem nodig, hoe
de industrie tegelijk welvaart-
scheppend en in hoge mate werk
verschaffend te maken. Dat pro
bleem is nog niet opgelost.
Samenvattend zei prof. Broeze:
„minder recreatie, meer creatie."
Prof. dr. A. de Froe betoogde
o.a. Wij beseffen dat wij ons
niet langer kunnen bepalen bij
het ingrijpen in de gebeurtenis
sen, maar dat wij op het gebeu
ren moeten vooruitgrijpen, wil
len wij onze vrijheid behouden.
Wij groeien naar levensvoor
waarden toe die niet verenig
baar zijn met de levensvoorwaar
den die wij overwonnen hebben.
Van nature wordt de weerstand
tegen besmettelijke ziekten in
een bevolking op peil gehouden
door het doormaken van deze
ziekten ten koste van een hoge
kindersterfte. Wanneer men door
hygiënische maatregelen deze
ziekten voorkomt, daalt de weer
stand tegen deze ziekten.
Het is bijzonder jammer dat
de bestrijding van besmettelijke
ziekten niet op mundiale schaal
mogelijk is, zodat haarden blij
ven bestaan van waaruit de
ziektekiem opnieuw tot de aan
val kan overgaan.
Het reguleren vah de voort
planting is een sociale maat
regel die diep ingrijpt in het
leve» v«n de enkeling.
Minister Luns heeft donder
dag in de Tweede Kamer ver
klaard het idee van een „Euro
pasje" dat voldoende zou zijn om
de vijf overige landen van de
Europese gemeenschap te bezoe
ken, „geen slechte gedachte te
vinden".
De minister, die sprak tijdens
de behandeling van het vrije ver
keer van personen in de E.E.G.
door de vaste commissie voor
buitenlandse zaken, meende ech
ter dat men met een dergelijk
pasje niet ver komt.
Het idee van een „Europasje"
of een „Europees identiteitsbe
wijs" was gelanceerd door de af
gevaardigden Berkhouwer en
Westerterp. De heer Westerterp
herinnerde eraan dat de raad van
Europa reeds in 1962 heeft voor
gesteld een Europees paspoort in
te voeren, een voorstel dat hij op
nieuw in de aandacht van de mi
nister aanbeval.
Beide Kamerleden wezen op
de recente verhoging van pas
poortleges en vroegen zich af, of
deze verhoging niet strijdig was
met de richtlijn dat paspoorten,
verblijfsvergunningen etc. tegen
administratiekosten moeten wor
den verstrekt.
Minister Luns antwoordde dat
er geen teruggang in het aantal
paspoortaanvragen was geweest
en dat het merendeel der pas
poorten werd aangevraagd voor
toeristische doeleinden, terwijl
de richtlijn omtrent de kosten
van paspoorten etc. betrekking
heeft op het vrije verkeer van
werknemers.
De minister van sociale zaken
en volksgezondheid, de heer
Roolvink, heeft in de Tweede
Kamer verklaard dat de sociale
vooruitgang in de E.E.G. achter
blijft bij vooruitgang op andere
terreinen.
Frankrijk wil de bevoegdheden
van de commissie zoveel moge
lijk beperken en wenst dat de
commissie slechts overleg pleegt
met de regeringen.
Overigens was het niet zo, dat
alleen Frankrijk de zaak tegen
houdt. De standpunten der overi
ge landen liggen tussen dat van
Frankrijk en Nederland, terwijl
deze landen soms in feite Frank
rijk steunen.
Nederland wenst een versoe
peling van de nogal stringente
bepalingen. Half september zal
een nieuwe raadszitting worden
gehouden. Men is overeengeko
men dat de raad tenminste één
maal per jaar de werkgelegen
heidssituatie zal bespreken.
Het christelijk-historische lid
dr. Bos had gewezen op de toe
nemende ontevredenheid van de
vakbeweging over de sociale
harmonisatie en op het feit dat
de sociale vooruitgang in Europa
achterblijft. De heren Van der
Ploeg, Laan, Imkamp en Oele
hadden soortgelijke kritiek geuit
en geïnformeerd naar de be
voegdheden van het'sociaal fonds
en van de Europese commissie
om sociale partners te consul
teren.
BLOED VOOR ISRAEL
Amsterdam: Een groot aantal
donors was woensdagavond aan
wezig op het centraal laborato
rium van de bloedtransfusie
dienst van het Nederlandse Rode
Kruis, om bloed af te staan voor
gewonden in de strijd in het mid
den-oosten.
(ADVERTENTIE)
^BESCHERMT
BRUINT
tfS SNÉL
Achttien-jarig meisje
en Italiaan verdacht
van moord op baby
De politie te Enschede heeft
een 18-jarig meisje, E. H, en de
25-jarige Italiaan V. L. aange
houden. Zij worden ervan ver
dacht hun pasgeboren zoontje
om het leven te hebben gebracht.
Het lijkje werd zondagavond ge
vonden onder een hoop puin in
de nabijheid van de ouderlijke
woning van het meisje, waar haar
Italiaanse vriend V. L. in de kost
is.
Acht maanden
voor frauderende
belastingambtenaar
De rechtbank in Haarlem heeft
de 45-jarige kommies le klasse
bij de rijksbelastingen in Bever
wijk G. G. T. wegens verduiste
ring van 15.000 aan belasting
gelden en valsheid in geschrifte
veroordeeld tot een gevangenis
straf van acht maanden, waarvan
drie voorwaardelijk. De eis luid
de twaalf aanden gevangenis
straf, waarvan drie voorwaar
delijk.
In de periode 19631966 had
verdachte ontvangen belasting
gelden slechts gedeeltelijk afge
dragen. Hij scheurde bladen uit
het kohierboek en gebruikte val
se kwitanties. Uit het onderzoek
is gebleken, dat de kommies
vroegere schulden met het ver
duisterde geld heeft aangezui
verd.
Achttien maanden
voor roofoverval
De 25-jarige voeger W. A. P.
en de 27-jarige metaalbewerker
J. R. K., beiden uit Haarlem, zijn
door de rechtbank in Haarlem
wegens beroving met geweld
pleging veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van één jaar en zes
maanden. De eis tegen hen luid-
de twee jaar.
Op de avond van 4 februari
had het tweetal in een café ge
zien, dat een bezoeker bij het
betalen van zijn consumptie een
briefje van 1000,bezat. Toen
de man het café verliet, volg
den de verdachten hem. In een
stille straat sloegen ze hem neer.
Het slachtoffer bleef bewuste
loos liggen en moest later in een
ziekenhuis worden opgenomen.
De verdachten zochten tever
geefs het geld van het slacht
offer.
(ADVERTENTIE)
Naar het oordeel van mr. L. G.
van Reijen, directeur van de ver
eniging van Nederlandse ge
meenten (V.N.G.). dienen de ge
meentebesturen binnen de gren
zen van hun vermogen de ver
antwoordelijkheid te dragen om
de luchtverontreiniging tegen te
gaan.
Mr. Van Reijen zegt dit in zijn
pre-advies over de bestuurlijke
aspecten van de luchtverontrei
niging, welk advies vandaag en
zaterdag in bespreking komt op
de in het Belgische Namen te
houden administratieve dagen.
Mr. Van Reijen stelt de vraag,
of de gemeentelijke indeling nog
wel beantwoordt aan de behoef
ten van deze tijd. „Dienen zij
niet op enigerlei wijze te wor
den betrokken in het nroces van
schaalvergroting, dat onze heden
daagse samenleving te zien
geeft", zo vraagt hij zich in het
pre-advies af.
Daarin wijst hij er op, dat de
hoofdinspectie van de volksge
zondheid, belast met het toezicht
op de hygiëne van het milieu,
zich de zorg voor de luchtver
ontreinigingszaken in belangrijke
mate aantrekt.
Toch is het de vraag, aldus mr.
Van Reijen, of het verstandig
zou zijn op dit terrein alleen
voor deze inspectie een taak te
zien. Aan andere overheidsorga
nen, die reeds toezicht uitoefe
nen op de hoedanigheid van ge
bouwen, van industriële uitrus
tingen en werkwijzen, van waren
en voertuigen, kan z.i. evenzeer
de mogelijkheid worden gebo
den en de verplichting worden
opgelegd bij hun beslissingen
het aspect van mogelijke lucht
verontreiniging in hun overwe
gingen te betrekken. Voor zoveel
nodig dient daartoe aan die or
ganen en diensten door verrui
ming van hun bevoegdheden de
nodige armslag te worden gebo
den. Deze wijze van aanpakken
heeft zekere voordelen. In de
eerste plaats zal de burger niet
met nog eens een instantie te
maken krijgen, voor hij bepaal
de handelingen kan verrichten
of zaken in
brengen.
het verkeer kan
Een dergelijke organisatie zal
ook voorkomen, dat de burger
in nog sterkere mate dan nu
vaak het geval is, het gevoel
krijgt de speelbal te worden tus
sen verschillende instanties.
Ook uit een oogpunt van ef
ficiency lijkt het mr. Van Reijen
geboden dat, wanneer een over
heidsorgaan zich met bepaalde
technische aspecten van een
zaak bezighoudt om gevaar,
schade of hinder te voorkomen,
dat orgaan dan zoveel mogelijk
alle in aanmerking komende
aspecten in beschouwing neemt.
„Het doet het overheidsgezag in
het algemeen geen goed, wan
neer een controlerende ambte
naar langs bepaalde aspecten
van een aan zijn toezicht onder
worpen zaak heen ziet, omdat
die aspecten hem niet aangaan",
aldus mr. Van Reijen.
CONSTANTE KWALITEIT -25 STUKS f 1.59
De Eindhovense politie stelt
in samenwerking met de Phi-
lipsbewakingsdienst in een der
Philipsfabrieken een onderzoek
in naar vergiftigingsverschijnse
len bij de 45-jarige afdelingsbaas
A. Sander. Het onderzoek heeft
nog geen enkel resultaat opge
leverd. In totaal worden onge
veer 30 personen gehoord. Hier
toe behoren allereerst de negen
tien directe ondergeschikten van
S. De overigen zijn personeels
leden, die met het geval iets te
maken zouden kunnen hebben.
De politie is van mening, zo werd
donderdag op een persconferen
tie op het hoofdbureau van poli
tie meegedeeld, dat op een of
andere manier aan S. thallium
moet zijn toegediend. Dinsdag is
de politie met het onderzoek be
gonnen, nadat zij van de zijde
van de fabrieksdirectie was ge
waarschuwd. Een bedrijfsarts
had bij S., die reeds een week
AMERIKAAN
WEGENS SPIONAGE
VEROORDEELD
Herbert Broeckenhaupt, een
sergeant bij de Amerikaanse
luchtmachtstaf, is woensdag te
Alexandria, in de staat Virginia,
tot 30 jaar gevangenisstraf ver
oordeeld op beschuldiging van
samenzwering om militaire ge
heimen uit te leveren aan de
Sowjet-Unie. De 24-jarige, uit
Duitsland afkomstige verdachte
kreeg tien jaar voor het pogen
om op onwettige wijze gegevens
betreffende de nationale ver
dediging in handen te krijgen en
nog eens 20 jaar voor pogingen
om deze gegevens uit te leveren.
Hij moet deze straffen achter
elkaar uitzitten. Zijn verdediger
zal beroep aantekenen.
48)
En toen ze koffie gedronken
hadden en een stuk koek hadden
gegeten, leek het allemaal niet
meer zo moeilijk. Ina had er in
elk geval geen moeite mee Mar-
the van de meester ervan te
overtuigen, dat ze het geld, dat
Tjeerd haar elke week bracht,
moest aannemen.
„Jij mag je geen zorgen ma
ken. je moet het zo goed mo
gelijk hebben. Is het niet alleen
voor jou, danEn ze glim
lachte tegen de bleke, bekom
merde jonge vrouw. Zoals vrou
wen die een zoet geheim hebben.
Bovendien, zei ze, kon ze Tjeerd
het geld teruggeven, zodra Jakob
weer thuis was. „En dat zal nu
zo lang niet meer duren". Ze
moest het beschouwen als geleend
geld. En denken, dat ze niet de
enige was die geld leende.
Jan Boetjes, de reder deed het
ook. En het waren geen kleine
bedragen die hij leende. Het liep
in de duizenden, misschien tien
duizenden. Hij wist het zelf niet
precies en durfde er nauwelijks
aan denken ook. Maar hij, of de
Rederij Noordzee dan, waarvan
hij de directeur was, kocht grote
percejeji grond, nieuws machines
voor de garnalendrogerij, liet
huizen en loodsen bouwen, liet
een weg aanleggen van de bin
nenhaven, dwars door de wei
landen, naar het station, waar de
vis overgeladen werd in spoor
wagons, hoewel het'de bedoeling
was ze in de toekomst met vracht
auto's te laten vervoeren.
„En dan kunnen de Neder
landse Spoorwegen hun zaak hier
wel opdoeken", beweerde dikke
Jan. Misschien had hij wel ge
lijk. Het reizigersvervoer had
weinig te betekenen; alleen een
paar vrouwen, die van tijd tot tijd
eens naar de stad wilden, gingen
met de trein; wie er verder kwa
men, en dat waren vrijwel alleen
maar mensen die op het kantoor
of de terreinen van de Rederij
Noordzee moesten zijn, architec
ten, ingenieurs of grote vishan
delaren, kwamen wel met hun
eigen auto. De spoorwegen moes
ten het hoofdzakelijk hebben van
het vervoer van goederen, van
vis. Een kapitaal betaalde de Re-
derjj Noordzee elke maand, zei
Jan Boetjes. „En dat kan ik zelf
verdienen als ik een paar grote
vrachtauto's aanschaf".
Rooie Tjeerd, die Marthe van
de meester elke week haar vijf
tien of twintig gulden gaf, bere
kende daarvoor geen rente. Het
kwam niet in hem op. Maar de
oank, waar Jan zijn geld leende,
.eed dat wél. Het was geen hoge
ente. Drie en een halve cent van
uke gulden. Het leek zo goed als
nets. Pas tegen het eind van het
aar, toen de boekhouding moest
-vorden afgesloten, bleek dat het
.och nog een behoorlijk bedrag
■verd als de lening niet in de gul-
iens maar in de tienduizenden
iep. De boekhouder, die procura-
.iehouder was geworden hoewel
dikke Jan zelf nauwelijks wist
wat een procuratiehouder was,
scheen er heel licht over te den
ken. Maar Jan Boetjes kreeg het
er een beetje benauwd van. Dat
kon hij tegenover de procuratie
houder natuurlijk niet laten mer
ken. Ook niet tegenover de vis
sers die bij hem kwamen om af
te rekenen. Alleen als iemand
eens, wanneer het zo in een ge
sprek te pas kwam, opmerkte,
dat hij een hoop geld moest ver
dienen, zei hij;
„Ja, maar het brengt een hoop
zorgen mee ook.al die ver
antwoordingEn dan de
verantwoording voor dingen
waar hij eigenlijk geen verstand
van had. Ook als zijn vrouw er
eens, heel bedeesd, over begon,
zei hij dat.
Hij had een goede vrouw, Jan
Boetjes. Een eenvoudig mens.
Haar vader was een klein vissers
mannetje geweest, die niet eens
een eigen botter had bezeten. Ze
was God en het leven niet on
dankbaar voor wat haar gegeven
werd, toen ze trouwde met Jan,
die eigenaar was van vier mooie
loggers, zeilloggers waren dat
toen nog. En hij was een goede
man voor haar geweest ook. Een
man die niet meer van haar vroeg
dan ze hem kon geven en van wie
zij ook het onmogelijke niet ver
langde. Ze hadden twee kinderen
gehad, een jongen en een meisje.
De jongen was gestorven, toen hij
nog klein was in de mist op
het wad verdwaald en omgeko
men. Het meisje was verpleeg
ster geworden, het moet de be
doeling zijn geweest haar eerst
naar een hogere burgerschool en
dan naar de universiteit te stu
ren Jan z'n bedoeling tenmin
ste! maar daarvoor had ze de
gaven niet en daarom werd ze
verpleegster. Erg flink was ze
niet, maar wel lief, goedig. Ze had
de aard van haar moeder. En
toen ze als verpleegster verloofd
raakte met een jongen die voor
arts studeerde, vond Jan Boet
jes het ook best. Ze is met die
jongen getrouwd zodra hij afge
studeerd was en het werd een
goed huwelijk. Heel goed. Jam
mer alleen, dat ze zo ver weg
woonde, helemaal in het zuiden
van Brabant, zodat ze haar moe
der maar zelden kon opzoeken.
„Maar een mens kan niet alles
vergenwe mogen al blij
zijn, dat we het zo goed hebben",
meende Jan Boetjes' vrouw. Wat
ze dan ook was.
Ze had veel voor anderen over.
Ze gaf graag en uit de volheid
van haar goede hart. Aan Ina, die
ze in huis genomen had omdat
Jan nogal veel uit moest en ze
niet graag alleen bleef en ook
omdat het meisje haar, alleen al
door haar uniform, aan haar
dochter deed denken.
„Die met een dokter getrouwd
is", zoals dikke Jan er altijd bij
zei, wanneer het ter sprake kwam
of hij kans zag het ter sprake te
brengen.
(Wordt vervolgd.)
wegens ziekte niet op het werk
was verschenen, vergiftigings
verschijnselen waargenomen en
bij onderzoek thallium in bloed
en urine van de man aangetrof
fen. x
Woensdagmiddag ging de po
litie ertoe over de directe on
dergeschikten van S. te verho
ren. S. was bij hen niet bepaald
gezien. Hij was kort geleden op
de afdeling geplaatst om „orde
op zaken" te scheppen. „Je moet
oppassen, we krijgen je wel
klein", was hem als een verkap
te bedreiging voor de voeten ge
gooid. Op deze afdeling wordt
thallium gebruikt bij de ver
vaardiging van lampen. De stof
wordt door het laboratorium in
de vorm van korreltjes uitgege
ven. Per lamp is tien milligram
nodig.
Thallium, dat een zwaar ver
gif wordt genoemd, is smaak- en
reukloos. De politie vermoedt
dat S. de stof meermalen in klei
ne hoeveelheden is toegediend.
De toestand van S. is goed. Van
levensgevaar is geen sprake.
Men acht het uitgesloten dat
het bij ongeluk of vergissing ge
beurd zou zijn, maar ook acht
men het uitgesloten, dat het ver
gif in de koffie van S. zou zijn
gedaan, daar de man, naar hij
heeft verklaard, steeds zelf zijn
koffie uit de automaat haalde.
Bij koninklijk besluit van 5
juni 1967 is benoemd tot staats
secretaris van buitenlandse zaken
de heer H. J. de Koster, lid van
de Tweede Kamer der Staten-
Generaal. Zijn benoeming gaat in
met ingang van de datum van
zijn beëdiging.
Henri J. de Koster werd 5 no
vember 1914 in Leiden geboren.
Hij studeerde economie aan de
gemeentelijke universiteit van
Amsterdam. Na verdere studie in
Engeland en de V. S. begonnen
zijn werkzaamheden bij de meel
fabriek „De Sleutels". Sinds 1939
werd hij direkteur van deze ven
nootschap.
In 1945 trad de heer De Kos
ter op verzoek van de regering
op als adviseur van de regerings
commissaris, hoofd van het
„Netherlands Government Food
Purchasing Bureau" in New
York.
De Nederlandse vereniging van
meelfabrikanten koos hem in
1950 tot voorzitter, een funktie
die ook zijn vader jarenlang heeft
bekleed. In 1951 werd hij vice-
voorzitter en in 1954 voorzitter
van de internationale vereniging
van meelfabrikanten, waarbij
thans 15 landen zijn aangesloten.
In 1961 werd de heer De Kos
ter gekozen tot voorzitter van
het verbond van Nederlandse
werkgevers, in welke funktie hij
dr. ir. F. Q. den Hollander op
volgde. Sjnds 1959 maakte hij
toen deel uit van het presidium
van dit verbond, speciaal belast
met de behandeling van buiten
landse aangelegenheden.
De nieuwe staatssecretaris is
officier in de orde van Oranje-
Nassau. Op grond van zijn ille
gale werk tijdens de bezetting
werd hij onderscheiden met de
bronzen leeuw. Hij is voorts com
mandeur in de kroonorde van
België op grond van zijn bijdrage
aan de toenadering tussen Neder
land en België.
De heer De Koster heeft zitting
in de Tweede Kamer voor de
volkspartij voor vrijheid en
democratie.
