an /0n
S r/n
Qgen
De afgang van Broekeman
°°d in i
«&HI
BEURSOVERZJCHT
Wrakhout
van de
wintersport
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 7
Bier van de Brouwerij „De Drie Hoefijzers" Sinds1628- uit de Bierstad Breda
Voetbal
Een man woont in een
staat op de deur. Tocli
liem kent. De buren
ze een lantaarnpaal
papier op straat. Ze
hem nietwant
n§
huis. Zijn naam
is er niemand die
zien de man, zoals
zien. Of een prop
zien hem en ze zien
mensen zijnmeestal
zo in zichzelf gekeerd, dat ze geen oog hebben voor
een onopvallend medemens. Zo kan een man verdwij
nen en niemand die het merkt. Zoals een prop papier
van straat weg waait en niemand die het merkt. De we
reld is vol mensen tegenwoordig. Maar dat is nog geen
reden om ze onverschillig voorbij te gaan. Alle mensen
zijn interessant. Daarin verschillen ze van proppen pa
pier. Wie ogen heeft om naar andere mensen te kijken,
beleeft de hele dag toneel. Komedies en tragedies.
Kluchten en drama's. Doorlopende voorstelling. Gratis
toegang. Het enige wat van u gevraasd wordt is uw rol
met een beetje gevoel te spelen.
Frisse lucht
Geen hond
Molshoop
Donderdag 25 mei 1967
GEEN NOTERING
IN AANDELEN
GENERAL BANDEN
De beurs had gisteren weer
veel stof om over te praten maar
weinig orders om uit te voeren.
Een belangrijk onderwerp van
gesprek uiteraard was de slui
ting der fabriek van de General
banden en Rubber Maatschappij
Holland N.V., een dochter van 't
grote Amerikaanse General Tire
Concern. Een lijdensgeschiedenis
van vele jaren, waarvan aan
deelhouders in de vergaderingen
herhaaldelijk hebben laten blij
ken dat de ontwikkeling de ver
keerde kant uitging, heeft hier
mee een triest einde gevonden.
Of er voor aandeelhouders nog
iets zal overschieten, moet wor
den afgewacht, maar erg opti
mistisch was men er gisteren in
de beurszaal niet over. Op last
van het beursbestuur kwam gis
teren geen notering in de aan
delen tot stand. De vereniging
effectenbescherming heeft in
middels aangedrongen op een
spoedeisende vergadering van
aandeelhouders.
Dezelfde factoren die dinsdag
de markt hebben gedrukt, lieten
zich ook gisteren gelden. De
lichte daling in Wallstreet werd
voortgezet en steeds verder ver
wijdert het Dow Jones-gemid-
delde van de 900. De politieke
toestand in het midden-oosten
blijft gespannen en onder al deze
onzekerheden is men ter beurze
bijzonder gereserveerd en waagt
men het niet om nieuwe ver
plichtingen aan te gaan. Het
wachten is feitelijk op de ver
hoopte ontspanning van de
situatie aan de grenzen van
Israël.
Niet te verwonderen was het
dat de markt alles behalve op
gewekt gestemd was. Het aanbod
kreeg de overhand, maar geluk
kig was er geen sprake van bui
tensporige verkopen. Onder de
internationals was het Kon. Olie
die het meest van aanbod te lij
den had mede doordat ook het
publiek hier en daar tot verko
pen overging. Het verlies voor
olies bedroeg 2 gulden maar de
handel bleef zeer beperkt. Uni
lever ging 1 gulden achteruit;
Philips was ruim 1 gulden lager
en A.K.U. moest een halve gul
den prijsgeven.
Algemeen heerste er een luste
loze, onbehaaglijke stemming.
Zelfs de cultures deden hieraan
mee en konden het vorige niveau
niet handhaven. Ook de scheep
vaartpapieren waren aan de
zwakke kant vooral voor scheep
vaart-Unie. Staatsfondsenmarkt
zette de gedrukte tendens van de
laatste dagen voort.
Per saldo bleek dat hier en
daar vrij gevoelige verliezen wa
ren geleden. Zo ging Hoogovens
terug naar 370 hetgeen een da
ling van 15 punten betekende.
Philips kwam tijdelijk zelfs on
der de 88 en ook de overige in
ternationals vertoonden nauwer
lijks tekenen van herstel. De cul
tures bleven algemeen ten ach
ter K.L.M. ging, overeenkomstig
Wallstreet 12 gulden terug naar
380. Wat de lokale fondsen be
treft werd geen notering opge
maakt in aandelen E.M.S, aange
zien men ter beurze uit Scheve-
ningen een bericht verwachten.
De lokale industrieën lieten voor
het overgrote deel behoorlijke
koersverliezen zien. De bieraan-
delen waren flauw voor Heine-
ken en Oranjeboom, Zout-Ketjen
was 11 Vi punt lager, Amst. Bal
last verloor 9 punten, Fokker min
6, Brocades min 9, Misset min 7
en Bijenkorf min 5. Een uitzon
dering was Bensdorp die 5 pun
ten omhoog ging.
Nabeurskoersen
A.K.U.49,70)
Hoogovens: (376,00)
Kon. Olie: 129,00—130,00 (128,50)
Philips: 88.80— 90.00 88.00)
Unilever: 91.70— 92,50 91,60)
K.L.M.: (378.00)
Hongarije versloeg
Denemarken met 2—0
Hongarije heeft woensdag
avond in Kopenhagen in een
wedstrijd voor groep 5 van het
toernooi om het Europees kam
pioenschap ..voor landenploegen
met 20 gewonnen van~T3enë-
marken. Bij de rust was de stand
10. De eerste ontmoeting tus
sen de twee landen, die vorig jaar
september in Boedapest werd
gespeeld, eindigde in een 6—0
zege voor de Hongaren.
De stand in groep 5 luidt nu:
1. Hongarije 4 3 1 0 7 123
2. Nederland 4 1 1 2 3 88
3. Oost-Duitsl. 1 1 0 0 2 4—3
4. Denemarken 3 0 0 3 0 010
Engeland won van Spanje
Wereldkampioen Engeland heeft
woensdagavond in het Londense
Wembleystadion met 20 ge
wonnen van Spanje."De Engelse
doelpunten werden na de hervat
ting gescoord door Jimmy Grea
ves en Roger Hunt.
Er waren 97.800 toeschouwers.
Koude oorlog tussen
Stein en Herrera
Terwijl de spelers van Celtic
Glasgow en Inter Milaan een
lichte training ondergingen in
het immense nationale stadion
van Lissabon, voerden de mana
gers van beide clubs een koude
oorlog tijdens een persconferen
tie.
Celtics „baas" Jock Stein was
duidelijk: „We zullen het accent
op de aanval leggen. We zijn ge
komen om voetbal te spelen, niet
om een oorlog uit te vechten".
Stein was niet van mening, dat
Inter gehandicapt zou zijn door
het ontbreken van Suarez, die
wegens een blessure niet kan
spelen. Hij verklaarde dit als
volgt: „Geen enkel team is ge
bouwd op één speler. Als hij een
sleutelpositie innam in het Ita
liaanse team, zal een ander zijn
taak overnemen. Vergeet niet,
dat wij ook een belangrijke speler
moeten missen, n.l. Joe McBride".
Helenio Herrera, 's werelds best
betaalde coach, bediende zich tij
dens de persbijeenkomst van drie
talen. Toen men hem vroeg of hij
een zwakke plek in de Schotse
ploeg had ontdekt, gaf hij ten
antwoord: „Dat vertel ik u wel
na de wedstrijd". Welke club zou
volgens Herrera winnen? „Ik
ben geen waarzegger", zei hij,
maar na een ogenblik pauze ver
volgde hij glimlachend: „Ik denk,
dat wij winnen".
De manager van Celtic Glas
gow, Jock Stein, heeft het elftal
bekendgemaakt, dat vandaag in
Lissabon tegen Internazionale
uitkomt in de finale van het
toernooi om de Europese beker
voor landskampioenen.
Het is dezelfde ploeg, die op
25 april in Praag met 00 ge
lijkspeelde tegen Dukla en daar
door een plaats veroverde in de
eindstrijd.
Het elftal ziet er als volgt uit:
Doel: Simpson;
Achter: Craig en Gemmell;
Midden: Murdoch, McNeill en
Clark;
Voor: Johnstone, Wallace, Chal
mers, Auld en Lennox.
JUICHEND NAAR DE MENIGTE
Athene: Prinses Irene, koning
Constantijn en koningin-moeder
Frederika wuiven opgewekt naar
de juichende menignadat zij
in de kathedraal een Te Deum
hebben bijgewoond.
Zwitserland verpletterde
Roemenië met 7—1
Het Zwitserse voetbal elftal,
dat al sinds een jaar geen wed
strijd meer had gewonnen, zege
vierde woensdagavond in Zürich
in een wedstrijd voor groep 6 van
het toernooi om het Europees
kampioenschap voor landenploe
gen met 71 over Roemenië. Bij
de rust stonden de Zwitsers al
met 30 voor. Er waren 20.000
De stand in groep 6 luidt nu:
1. Roemenië 5 3 0 2 1813 6
"Italië - n 2 2 0 0 5—1 4
3. Zwitserland 2 10 1 95 2
4. Cyprus 3 0 0 3 1—14 0
won/j
0,'üer
ae nv°ha ^se tf"a'
ao»,. c' In hohfj
ï'Se s heer
Ie0 ig 0'i'ng °f-
üe o v
v
1'^-
de
po-
PujbMcatie aangeboden door dit blad - in samenwerking met de Stichting Ideële Reclame
(Van een onze redacteoren)
DIE eerste skiles, mijn hemel, wat een doffe ellende. Indertijd hebben je ouders je al uit de wieg gesteurd, omdat ze
vonden, dat je zo nodig moest leren lopen. Je lag er uit de kunst, fopspeen tussen de lippen, rammelaar in het
rimpelige vuistje, maar omwille van misplaatste moederlijke trots werd je gedwongen dat zalige paradijs vol kanten
ruches en geborduurde lakens te ruilen voor het karpet in de voorkamer, waar je met verkrampt gezicht tussen de leun
stoelen' wankelde. Nog echoën de collectieve kreten uit die tijd in je herinnering „en waar is mijn broekeman dan,
komt mijn kleine toereloerus in mijn hokje?"
Je eerste reële stappen
zijn voor de eeuwigheid
geconserveerd: een vaag
verkleurde foto met een
stralende moeder op
haar hurken en een kap
seizende dreumes, die
met de moed der wan
hoop op zijn moddervette
beentjes balanceerde.
Hadden ze het toen
daarbij gelaten, dan had
je er nog vrede mee
kunnen hebben. Maar
neen hoor, nauwelijks
had je de lopende zaken
afgedaan, of vader oor
deelde het nuttig om je
schaatsen onder te bin
den. „Goed voor je
body", zei hij, „frisse
lucht, sportief vertier".
In feite wilde hij alleen,
dat zijn zoon een betere
acht op het ijs draaide
dan de jongen van de
buren, die hem al lang
een doorn in het oog was.
Daarna kwamen de rol
schaatsen, de driewieler,
de step, de fiets. Het
familiealbum barst van
de kunsten, die je ver
toond hebt in het huise
lijke circus der ijdelheid.
Je moest ook leren
zwemmen en paalklim-
men, ofschoon je daar
altijd aandrang van
kreeg. Voortdurend was
je bezig om te bewijzen,
dat je het ook kon: de
100 meter in elf drie,
een sprong van vier
meter twee in de zand
bak achter het huis, een
gaaf doelpunt, en dat,
terwijl Je vliegende kee
per was.
En nou dit weer: twee
latten yan belachelijke
lengte, twee schoenen,
die Je spontaan de in
druk geven, dat je kreu
pel bent. Als je ze voor
de eerste keer aantrekt,
kun je je been niet eens
van de grond krijgen.
Zou het toch niet ver
standiger zijn om te gaan
klaverjassen met de on
getrouwde kleuterleid
sters van kamer 46?
Het is weer diezelfde
trots, die je van dit lof
waardig voornemen af
houdt. Broekeman moet
immers zijn hele leven
al zo nodig. Hij tilt de
skies op zijn schouder
en gaat zijn kruisweg tot
het bitter-zoete einde.
In zijn nieuwe skibroek,
zijn nieuwe skijack, met
zijn nieuwe, vuurrode
muts en zijn nieuwe ski
bril is hij een tragische
anti-held, die in de tuin
van het hotel al gelijk
uitglijdt en ruggelings
ter aarde stort. Geluk
kig: zijn vrouw had het
filmtoestel attent in de
aanslag, zodat ook het
thuisfront straks van die
afgang kan meegenieten.
Beneden in het dorp
loopt de skischool onder
tussen langzaam vól.
Straks zullen de zesde
klassers zich moeiteloos
van de helling laten
glijden en door de ski
lift de hemel in worden
getild. Achter hen zwer
men de kinderen uit:
wriemelende kuikens in
het spoor van de grote,
bazige haan. Zij worden
nagekeken door de kra-
kepoten, die van heinde
en verre zijn komen aan-
klossen om klassikaal
nun eerste modderfiguur
te slaan. De oogst van
deze week bestaat uit
drie Zwitsers, één Fran-
:aise, twee Engelsen en
drie Nederlanders. Zij
vormen het traditionele
wrakhout van de winter
sport, dat „God zegene de
greep" bereid is om van
elke beschikbar* berg af
te donderen.
De meester van de eei-
ste klas is Charly, een
gebruinde lederhosen-
drager uit München, die
ons allang heeft gewogen
en te licht heeft bevon
den.
„Heeft iemand van u ai
eerder op skies ge
staan?", vraagt hij.
Nou, geen hond. Ze heb
ben met him stijve rug
gen wel achter bureaus
gezeten, ze hebben in
auto's rondgerost en el
ke avond met open mond
voor de buis gezeten. Ze
hebben geen vinger uit
gestoken om hun con
ditie te verbeteren: ze
gunden zich de tijd niet
voor de diepe kniebui
gingen en de noodzake
lijke oefeningen ter ver
krijging van soepele
heupspieren.
Daar staan ze nu met
hun onwillige lichamen,
die hooguit geschikt zijn
voor het halmaspel of
een potje dammen. Toch
branden ze van verlan
gen om die berg op te
stuiven, want ze willen
thuis losjes kunnen pra
ten over hun eerste af
daling, over de peilloze
afgrond, die ze met soe
pele kuit en lenige lies
overwonnen. Achter al
die truien woelt een
héros, achter al die
Alleen de Engelsman
blijft overeind. Tot
stomme verwondering
van zichzelf drukken zijn
92 kilo hem vast op de
skies, die onder hem
steeds harder gaan. Hij
lijkt een locomotief, die
snuivend op hol is ge
slagen. Halverwege de
heuvel verandert hij ook
nog van koers en ver
dwijnt hij in het maan
landschap. Na vijftig
meter reikt de sneeuw
al tot aan zijn middel, na
100 meter is alleen zijn
hoofd nog zichtbaar.
Charly kijkt hem scha
terlachend na en
schreeuwt: „Stuurt u een
kaartje?"
Op dat moment duikt de
hoffotograaf van Wild-
haus op, die ons bijeen
drijft voor een herinne-
ringskiek.
Het is die foto, die de
volgende dag in het
hotel circuleert en bij de
ongetrouwde kleuter
leidsters kreten van be
wondering losweekt.
Derde van links is Broe
keman, die nonchalant
op zijn skistok leunt en
een zuinige glimlach
produceert.
„Is dat nou moeilijk",
vraagt één der dames,
„dat skieën".
hsaR 6e alwiilas op,
zegt: „Ach, wat is moei
lijk. Het is even een
slag".
Aan de andere kant van
de lounge knikt de En
gelsman instemmend.
Het is hem duidelijk, dat
zijn collega uit Hofland
ook niet in zijn eerste
leugen gebarsten is.
koortsige ogen smeult
een hete dadendrang.
„Alle spieren ontspan
nen", roept Charly, „los
jes door de knieën veren,
niet dat krampachtige".
Hij doet het voor. Niet
dit op aan te merken.
Naast mij probeert de
Engelsman het ook. God
save the king. Het vol
gend moment ligt hij
voorover in de rulle
meeuw. Er wordt luid
keels om gelachen. Ook
door mij. Snikkend wijs
ik naar de Engelsman.
Een seconden later lig
Ik naast hem. „Weet jij
nou, hoe je weer over
eind komt?", vraagt hij
bezorgd. Ik probeer het,
maar het is net, alsof
ik op een cake-walk sta,
die met reuzel is inge
smeerd. Tenslotte wor
den we door Charly weer
op de been geholpen.
Hij doet dat met de om
zichtige gebaren van een
padvinder, die op de
vluchtheuvel een ge
struikelde bejaarde op
tilt.
Na een half uur zijn we
zover, dat we, trillend
van de zenuwen, achter
hem aan kunnen schui
ven zonder telkens door
de enkels te zwikken.
Dan komt er een heuvel
tje, een uit zijn krachten
gegroeide molshoop, die
zelfs in Valkenburg niet
serieus zou worden ge
nomen. „Losjes naar
beneden glijden", zegt
Charly, maar hoe doe je
dat? Hij had ons voor
hetzelfde geld kunnen
opdragen om naar Wild-
haus te vliegen.
De eerste, die het met de
moed der wanhoop pro
beert, is de Frangaise.
In Montparnasse trippelt
ze een aardig eind weg,
maar hier zakt ze spon
taan door de knieën en
gebruikt ze haar zitvlak
als veilige slee. De an
deren verzinnen daarna
allerlei onthutsende va
riaties op dit thema;
zelfs de doorgewinterde
schuinsmarcheerders we
ten er geen raad mee en
zeilen op ellebogen, rug
en zij naar beneden.
