BLOEIEND IN ZOMER EN WINTER
Lange ioeiiijd
De bladbegonia
Niet de oescMd
Passend bi] de bruid
Een compositie
Zaterdag6mei 1967 DE VRIJE ZEEUW Pagina 11
BEGONIA'S
Twee begoniasoorten zijn er, die in de zomermaanden bloeien en daarna
afgelost worden door de struikbegonia, die in de wintermaanden bloeit.
Het zijn alle dankbare plantjes, met veel bloemen. Als we In mei knollen
in de tuin uitzetten, is het aardig enkele hangbegonia's aan de vijver
rand of in een tuinvaas te poten en er een paar als kamerplant in bloem
potten te doen.
De knolbegonia is een krachtige verschijning met haar grove blad en
grote enkele of dubbele bloemen, die gekarteld kunnen zijn. Waar de
andere begonia's hoofdzakelijk 's winters bloeien, valt de bloei van
deze plant in de zomer. Ze kan tot ver in het najaar aanhouden en prach
tig aansluiten bij de bloei van de struikbegonia.
In het najaar zullen tenslotte de bladeren afsterven en begint de rusttijd.
Gedurende de bloeitijd geven we bij voorkeur 's avonds van tijd tot tijd
mest (vloei- of kunstmest).
In de winter, als alle bladeren en stengels afgestorven zijn, moeten de
potten geheel droog worden gehouden. We plaatsen ze op een vorst-
vrije plaats; dit mag gerust een donker hoekje zijn. In april halen we de
potten weer te voorschijn en verwijderen we de oude aarde. De knollen
die niet de tuin ingaan, krijgen dan een plaatsje In kleinere potjes, die
gevuld moeten worden met vette tuinaarde, turfmolm en oude mest.
Hierna krijgen ze een warm plaatsje, b.v. op de schoorsteen of radiator
en wachten we de groei af.
Zodra de plantjes uitspruiten, krijgen ze een plaatsje op een venster
bank op het noorden of noordoosten, want ze zijn niet goed bestand
tegen de felle zon. In het begin geven we matig water. Zodra ze flink
aan de groei zijn, geven we meer water en af en toe mest en vrij kort
daarna een grotere pot. Deze plant houdt van frisse lucht en een lichte
plaats; krijgt zij deze, dan zal ze tegen de zomer in volle bloei staan.
De bladbegonia is een echte liefhebbersplant. Oorspronkelijk groen van
blad, met zilveren rand, kan men haar thans verkrijgen in de fraaiste
kleurencombinaties.
's Zomers groeit de plant snel en stelt dan natuurlijk prijs op veel vocht
en eens in de veertien dagen kunstmest. Ook deze plant verkiest een
licht plekje, maar is evenmin bestand tegen de felle zonnestralen, dus is
ook voor haar een plaatsje op het noorden of noordoosten zeer aan te
bevelen.
In de wintermaanden is het wel een beetje een zorgenkindje, omdat de
wijze van begieten van zeer groot belang is. Er dient gezorgd te worden
voor niet uitdrogen der potkluit, waar tegenover staat, dat we de juiste
hoeveelheid water blijven geven, maar vooral geen mest. Zij moet in het
volle licht en in een verwarmde kamer staan.
Deze plant kan vermenigvuldigd worden door het nemen van een blad-
stek. We nemen hiervoor een volwassen blad, snijden de nerven hier
van op verschillende plaatsen in. Dit „beschadigde" blad leggen we ver
volgens op een pot of kistje, gevuld met turfmolm en zand, dat middels
een verstuiver vochtig gehouden wordt. Het kistje of de pot wordt af-
jadekt met glas.
Jp de wonden zullen na korte tijd jonge plantjes ontstaan, die zodra zij
geworteld zijn, opgepot kunnen worden in een mengsel van gelijke delen
bladaarde. oude mest, turfmolm en zand. Het is een aardig werkje.
„Wat is ze mooi!" Een oprecht gemeende uitroep van velen, die een
bruiloft bijwonen of toevallig een bruidje uit de kerk of het gemeentehuis
zien komen.
Zo'n stralende lentebruid is ontroerd, geen wonder, want ze is gelukkig
en geluk maakt mooi. In tule, broderie, kant of satijn is zij die dag een
sprookjesprinses. Maar ook in een heel eenvoudig toiletje, dat juist door
zijn eenvoud misschien zo aantrekkelijk staat, is zij stralend.
Het traditionele geschenk van hem aan haar op die mooie dag in hun
leven, de hulde van de bruidegom aan zijn stralende bruid, is het bruids
boeket. Wist u dat de mode van bruidsboeketten uit Italië komt? En
omdat de Italiaanse jonge vrouwen de voorkeur gaven aan een boeket
van witte oranjebloesem, breidde zich in heel Europa het gebruik uit om
alle bruidjes sneeuwwitte bruidsboeketten in de hand te drukken. Het
liefst witte anjers of witte rozen.
Wit is in bruidskleuren symboliek uitgedrukt immers de kleur van on
schuld en reinheid. Dit slaat echter uitsluitend op de witte bruidsjapon.
De Italiaanse maagden kozen de witte oranjebloesem helemaal niet om
hun kleur, maar heel eenvoudig om de heerlijke geur. 't Was het parfum
van de plant, dat ze zo waardeerden.
Maar door dit misverstand is het gekomen, dat honderden jaren lang de
Europese bruid geen kleurige boeket op haar trouwdag kreeg, terwijl
een bruidsboeket in kleuren juist zo snoezig kan zijn. Bovendien is het
leuk juist weer eens iets anders te hebben.
De bruidegom bestelt het bruidsboeket en het bruidje verwacht, dat
haar bruidegom feilloos kiest wat het beste bij haar past. Maar dat kan
wel eens moeilijk'zijn, zélfs voor de man met smaak. De bruidegom kan
daarom het beste overleggen met de bloemist als hij zijn keus gaat be
palen. Er is ook zoveel waar hij aan denken moet
Neem in de eerste plaats maar de stijl, de kleur en het materiaal van de
bruidsjapon, waar rekening mee gehouden moet worden. Zijn bruid
zal hem haar japon niet laten zien, maar misschien kan hij proberen een
staaltje van de stof te bemachtigen? Verder zijn de kleur van haar en
ogen van de bruid erg belangrijk en niet te vergeten haar smaak en voor
keur voor bepaalde bloemen. En de bloemist wil, vóór hij raad geeft,
zeker graag weten of zij lang is of juist klein van stuk.
Veel bruidjes zullen verrukt zijn van een samenspel van lila fresia's
en roze anjers. En een ander zal juist weer blij zijn met tulpen of zo'n
romantisch boeket van lelietjes der dalen.
Al die boeketten zijn juweeltjes van bloemsierkunst, elk boeket weer
opnieuw is een compositie. Met uiterste zorg worden ze samengesteld,
vaak moeten de vele, tere bloempjes, die met elkaar die prachtige boe
ket vormen, stuk voor stuk op ijzerdraad worden gezet. Een werkje dat
uren vergt en dat zeer zorgvuldig moet worden uitgevoerd.
De bruidegom bestelt tegelijkertijd de boeketjes van de bruidsmeisjes,
de corsages voor zijn bruid en alle andere aanwezige dames en dan
voor zichzelf en de genodigde heren de boutonnières. De boeketjes van
de bruidsmeisjes in harmonie met het boeket van de bruid, als bouton-
nière meestal een witte anjer. Maar de hoofdzaak is het bruidsboeket,
symbool van alles wat pril en lieflijk is.
Vier
werelden
in 14 dagen
Er zijn mensen, voor wie de vakantie alleen maar zon, zand en zee
betekent. Een unieke kans krijgen ze dit jaar. Vier werelden in veertien
dagen...... Egypte, Jordanië, Israël en Cyprus.
Het is een unieke reis, die een Nederlands reisbureau dit jaar voor het
eerst organiseert. Uniek vooral, omdat de toerist voor de eerste maal in
de gelegenheid komt, het Heilige Land in z'n geheel te bekijken. Hij kan
zowel deelnemen aan een processie langs de kruisstaties op de Via Do
lorosa, als langs het meer van Tiberias en de oude stad Kaperneum
zwerven. Hij kan in een enkele reis het Jordaanse Bethlehem zien en
het in Israël gelegen Nazareth. Als toegift krijgt hij dan nog de piramiden
van Egypte en de Griekse (of Turkse atmosfeer van het omstreden eiland
Cyprus).
De toeristische wereld was met 6tomheid geslagen, toen de heer A. P. F.
van Gennip van het Nederlandse FIT zijn „rondreis" aankondigde en
nog wel voor een prijs, waarvoor geen enkel reisbureau, waar ook ter
wereld, zelfs maar een trip naar Israël alleen kon aanbieden. Toch is de
oplossing van dit raadsel eigenlijk vrij eenvoudig. FIT organiseert sinds
enkele jaren reizen naar Egypte en maakt daarvoor gebruik van Egypti
sche chartervluchten. Dit jaar voor het eerst maakt de United Arab. Air
lines een tussenstop op Cyprus om de Nederlandse passagiers op te
pikken, die met lijntoestellen van Cairo naar Jerusalem en van Tel Aviv
naar Cyprus zijn gevlogen. De deelnemers aan de rondreis maken dus
gebruik van dezelfde toestellen als de Egypte-reizigers. Het ei van Co
lumbus. Een ontdekkingsreis als die naar Jordanië en Israël is niet iets
voor degenen, die alleen maar rust zoeken. Het is eigenlijk een tamelijk
vermoeiende aangelegenheid. Niet zozeer door het enkele malen ver
huizen in die veertien dagen als wel door de onvoorstelbaar grote hoe
veelheid indrukken, die de toerist opdoet
Het begint al op de eerste dag, als in bliksemtempo de rijke historie van
de oude Egyptenaren aan een beschouwing wordt onderworpen. De pira
miden en de sfynx worden uiteraard niet overgeslagen en dan is er nog
precies voldoende tijd voor een bezoek aan de El Azra moskee, centrum
van de Mohammedaanse wereld, en aan het oude en nieuwe Cairo met
zijn bazaars en nachtclubs.
Het kleine Jordanië van de dappere koning Hoessein is de volgende
pleisterplaats. Vijf dagen rondzwerven in comfortabele taxi's (want Hoes
sein doet alles om het toerisme te bevorderen) langs allerlei heilige
plaatsen. De veertien kruisstaties, de Via Dolorosa, het huis van Pilatus,
niet te vergeten de romantische oude stad Jeruzalem staan op het pro
gramma, de lijfberg, de Grot van Gethsemanee, het paleis van Caiphas,
de Klaagmuur, de geboorteplaats van Jezus in Bethlehem en het graf van
Abraham. Hier gaat de Bijbel leven voor de moderne mens. De natuur is
niet veranderd in twintig eeuwen, maar de mens ook nauwelijks. Een
gesluierde vrouw haalt water uit de put, die zich bevindt in de ruïnes
van de herberg van de Barmhartige Samaritaan. De herdersjongen gooit
steentjes naar zijn kudde, die graast op de hellingen van het heuvelland
schap rond het betoverende Jeruzalem. Wit is de aarde, waar de Jordaan
uitmondt in de Dode Zeehet diepste punt van de aarde, drie
honderd meter onder het zeeniveaubloedheet.
De meeste heilige plaatsen vindt de bijbelkenner in het oude Jordaanse
landschap, dat imponeert door zijn kaalheid, die het een mysterieuze
schoonheid geeft. Maar dan Israëleen modern, bijna Westers land,
door prikkeldraad en muren afgesloten van het oude Jeruzalem. Een
andere wereld. Een wereld van vooruitgang, van energie en idealisme.
Een wereld ook van zon en zee om op verhaal te komen.
Het bijbelse Nazareth, de ruïnes van de stad Ka-pernaum, Tiberias met
zijn meer, waar de Jordaanse geschutsstellingen de Joodse kiboetsiem
iedere minuut van de dag bedreigen. De Israëlische bevolking heeft ge
leerd te leven met deze bedreiging. Het vreemde is trouwens, dat de
toerist, die thuis minstens eenmaal in de maand leest over incidenten, in
de betrokken landen zelf nauwelijks hoort spreken over politieke pro
blemen. De rust is er weldadig. Aan beide kanten van de muur is men
vriendelijk tegen de toerist. Men weet wat hem toekomtmen heeft
hem nodig.
Egypte, Jordanië, IsraëlHet is maar een uurtje vliegen daarna naar
Cyprus, het omstreden eiland in de Middellandse Zee, waar de Griekse
bevolking de Nederlandse vakantieganger enthousiast begroet en hem
met klem aanraadt, de Turkse wijk te mijden. Hij, de avontuurzoeker, zal
echtar de verleiding niet kunnen weerstaan, het checkpoint even te pas
serenOpnieuw felle contrasten. Opnieuw problemen. MaarWie
wij meepraten over wat er in de wereld te koop is, moet met eigen ogen
in diezelfde wereld rondgekeken hebben. Hij kan het nu. Jn veertien
dagen vier werelden, 't Is ongelooflijk.
Het mooie
bruidje
