Staatssecretaris Grosheide sloeg de eerste paal
voor het nieuwe „Koningin Juliana-internaat"
Strijd aan Israëls grens
IBRAIFFEISENBANK
Kantongerecht te Terneuzen
Het geheim van de
blauwe trein
spaarbank en alle bankzaken
Pagina 2
Woensdag 18 januari 196T
België bevreesd
voor nieuwe
belastingen
Brand in olieraffinaderij
in Engeland
Tienduizend kuikens
gestikt
SOEKARNO WERD
ER BLEEK VAN.
KOUDE IN NAPELS
waar men
véél meer
doet
dan sparen
de fijne dropbonbonlekker en... goed voor u!
DE VRIJE ZEEUW
Maandag 16 januari 1967 is een
historische dag geworden in de
geschiedenis van het onderwijs
aan schipperskinderen in Terneu-
zen.
De staatssecretaris van onder
wijs en wetenschappen, mr. J. H.
Grosheide, heide witgehelmd en
trekkend aan een oranje touw de
eerste paal in de grond op het
terrein tussen de Rozenstraat en
Azaleastraat voor het nieuwe
internaat voor schipperskinde
ren, het „Koningin Juliana-inter
naat".
Indien alles volgens plan ver
loopt, zal het aannemersbedrijf
Krieckaert te Hengstdijk in de
zomer van 1968 het gebouw, dat
1,8 miljoen gulden gaat kosten,
kunnen opleveren.
Dan zal het plaats bieden aan
128 kinderen en het benodigde
personeel.
Iedere groep (16 kinderen) zal
de beschikking krijgen over een
huiskamer met hobbyhoek, eigen
slaapkamers, eigen toilet- en
douchegelegenheden.
- Op de begane grond bevinden
zich de dienstruimten zoals ma
gazijn, keuken, was- en droog
ruimte e.d., de verblijven van het
personeel van de huishouding,
logeer- en ontvangkamer voor
ouders en een gemeenschapszaal.
Op de eerste en tweede etage
bevinden zich de woon- en slaap
kamers voor de kinderen met de
daarbij behorende sanitaire voor
zieningen en vier kleinere, z.g.
„dienstkamertjes" voor de leid
sters, die daar bij toerbeurt sla
pen en dus steeds voor de kinde
ren bereikbaar zijn.
Twintig personeelskamers zijn
op drie na alle in een zijvleugel
ondergebracht, waarin zich ook
de ziekenkamers bevinden.
Op een aangrenzend grasveld
is gelegenheid voor buitenspelen.
NAAR DE IEPENLAAN
Nadat de eerste paal was ge
heid, begaf het gezelschap dat dè
plechtigheid bijwoonde, zich naar
de eetzaal van het internaat aan
de Iepenlaan.
De heer C. Smit, voorzitter van
de stichting hervormde interna
ten voor schipperskinderen, heet
te hier allen welkom.
Staatssecretaris Grosheide stel
de vast dat dank zij de mede
werking van velen een belang
rijke stap vooruit was gedaan in
het proces voor de verbetering
van het onderwijs aan schippers
kinderen. Ook benadrukte de
staatssecretaris het feit dat er
een leerplichtwet voor de schip-
persjeugd in de maak is en dat
er gewerkt wordt aan de ver
betering van de subsidies. Er
wordt naar gestreefd voor het
schipperskind het beste te berei
ken dat mogelijk is.
De heer Smit bood de staats
secretaris een vulpen aan met
een inscriptie wélke aan deze
dag herinnerde, hierbij de hoop
uitsprekend, dat hij nog vele
malen déze pen zou hanteren om
zijn handtekening te plaatsen
onder stukken die voor de schip-
persjeugd van belang konden
zijn.
De heer Smit wees erop dat
men nergens in Nederland was
ontvangen'als in Terneuzen. Van
alle zijden is er steun verleend en
daarom is het zo verblijdend dat
het schipperskind nu langzamer
hand een eerste programmapunt
op'het département is geworden.
LOF VOOR TERNEUZEN
Zich wendend tot burgemees
ter Aschoff zei de heer Smit dat
er in Terneuzen veel gebeurt. U
maakt in de toekomst, aldus de
heer Smit, zout water zoet. U
maakt in uw gemeente een van
de grootste draaibruggen in
Europa.
En nu heeft Terneuzen, door de
heer Smit als de hoeksteen van
de Zeeuwse economie geprezen,
er een schippersinternaat bij, dat
een van de best geoutilleerde zal
zijn in Nederland.
GELUKWENSEN
Burgemeester Aschoff sprak de
hoop uit dat de bouw goed zal
verlopen.
De praeses van de generale
synode, ds. G. de Ku uit Den
Haag, was eveneens blij met de
bouw van dit internaat, waarbij
de heer W. B. van Leeuwen,
hoofd van de schippersschool en
voorzitter van de afd. Terneuzen
van Schuttevaer, zich van harte
aansloot.
De heer mr. A. Roosjen, voor
zitter van de stichting christelijk
onderwijs aan schipperskinderen,
had de debatten in de Tweede
Kamer over de omroepwet ge
laten voor hetgeen ze waren en
de reis naar Terneuzen gemaakt.
De heer J. Broeze, direkteur
van de stichting hervormde
schippersinternaten, wees erop
dat Terneuzen meer dan welke
Zo zal het nieuwe „Koningin
Juliana-internaat" te Terneuzen
er uitzien.
stad ook, begrip had getoond voor
de moeilijkheden voor de schip-
persjeugd. Hij meende dat Ter
neuzen overal als voorbeeld kan
worden aangehaald.
De heer Prinsen, direkteur van
de stichting Nederlands comité
voor kinderzegels, bracht namens
deze organisatie zijn gelukwen
sen over. Er was hier acute nood,
maar door deze gift (niet minder
dan 250.000 gulden) wilde men
de aandacht vestigen op een stuk
„achtergebleven gebied", n.l. het
onderwijs aan en de huisvesting
van schipperskinderen.
Tenslotte werd het woord ge
voerd door de ontwerper van het
internaat, ir. P. 't Hooft te Goes;
de heer B. Touw, voorzitter van
de algemene Rijnschippersbond;
de heer T. Schimmel uit Middel
burg, lid van het moderamen van
de generale diakonale raad, en
ds. P. A. v. d. Vlugt, vice-voor-
zitter van het plaatselijk aktie-
comité.
Vrijwel de gehele Belgische
pers bracht dinsdagochtend be
richten over vermeende plannen
van de regering voor verhoging
van de directe en indirecte be
lastingen. De regering be
staande uit christelijke volks
partij en liberalen zou streven
naar een vergroting van de be
lastingopbrengst met 4 tot 5 mil-
jaard frank (d.i. een 350 miljoen
gulden) om de begroting in
evenwicht te kunnen houden.
Gedacht zou worden aan ver
hoging van de inkomstenbelas
ting met 5 tot 10 procent; ver
hoging van de accijns op siga
retten en verhoging van de ven
nootschapsbelasting. Voorts zou
den de plannen voorzien in
„administratieve vereenvoudin-
gen" bij de pensioenfondsen, de
ziekteverzekering en de spoor
wegen.
„De Standaard" tekent hier
overigens bij aan, dat de opera
tie belastingen en bezuinigingen,
die met moderne overredings
technieken was gestart, enigs
zins uit de hand dreigt te lopen.
De publieke opinie gaat de toe
stand veel zwarter inzien dan
hij in feite is, waardoor het ge-
vaar bestaat dat de economische
recessie in de hand wordt ge
werkt in plaats van gestuit.
Voorts betoogt dit blad, dat de
liberale partij geen nieuwe be
lastingen wenst, doch aanstuurt
op besparingen in de sociale sec
tor, waardoor de C.V.P.-minis-
ters de zwarte schapen zouden
worden en niet de liberalen.
Israëlische en Jordaans eenheden
hebben dinsdagmiddag in het ge
bied van Ben Sjemen in midden-
Israël op elkaar geschoten.
Een Israëlische woordvoerder
zei dat de Jordaniërs eerst met ge
weren en later met automatische
wapens op een Israëlische patrouil
le hadden geschoten. Pas nadat de
Jordaniërs met hun automatische
wapens hadden gevuurd, hadden de
Israëliërs teruggeschoten. Aan Is
raëlische kant waren geen slacht
offers gevallen.
De regering van Jordanië gaf
een andere lezing: een Israëlische
eenheid had het vuur geopend op
Jordaanse herders, die hun scha
pen weidden op Jordaans grondge
bied ten zuiden van het dorn Ram
ses. De Jordaanse patrouille was
de herders te hulp gekomen en
had de Israëlische eenheid onder
vuur genomen. Aan Jordaanse kant
was niemand gedood of gewond.
Jordanië had een klacht ingediend
bij de Jordaans-Xsraëlische be
standscommissie.
Premier Esjkol van Israël heeft
dinsdag in de Knesseth het
Israëlische parlement verklaard
dat Israël zal terugslaan als de
Syrische aanvallen niet onmiddel
lijk worden gestaakt.
Esjkol, die een overzicht gaf van
de incidenten die zich de afgelopen
veertien dagen aan de grens tussen
Israël en Syrië hebben voorgedaan,
zei dat zijn land tot nutoe nog
niet teruggeslagen had, omdat de
Israëlische regering eerst alle an
dere middelen wilde gebruiken om
de Syriërs tot rede te brengen.
In Washington is meegedeeld,
dat de Amerikaanse regering langs
diplomatieke weg Israël en Syrië
heeft gemaand zelfbeheersing te
betrachten.
Ook Engeland heeft bij Israël en
Syrië aangedrongen op zelfbeheer
sing. Het betreurt de jongste inci
denten aan de grenzen en spreekt
de hoop uit dat beide landen al het
mogelijke zullen doen om een ge
wapend conflict ie voorkomen. De
Britse wens is via officieuze con
tacten kenbaar gemaakt.
Panamees schip vergaan
Het Panamese vrachtschip
„Star of Victoria" (4.970 ton) is
ongeveer 160 km ten noordoosten
van Formosa vergaan. Alle 32
opvarenden zijn door het 10.060
ton metende Britse schip „Pyr-
rhus" aan boord genomen. De
„Pyrrhus" is onderweg naar
Kobe in Japan. Dit is door de
Japanse marine dinsdag bekend
gemaakt.
Een brand in 'n pas vorig jaar
'gereedgekomen olieraffinaderij
te Billingham in noordoost-Enge-
land heeft maandagavond aan
zeker twee mensen het leven ge
kost. Een derde wordt vermist.
Zes mensen werden gewond, van
wie één ernstig. De schade kon
nog niet worden vastgesteld maar
schijnt groot te zijn. De raffina
derij, in gemeenschappelijk bezit
van de Britse „Imperial Chemical
Industries" en „Philips Petro
leum" in Oklahoma, heeft ruim
100 miljoen gulden gekost. Meer
dan 150 brandweerlieden werden
ingeschakeld na een explosie die
tientallen meters hoge vlammen
de lucht in h|d doen schieten.
Tienduizend kuikens van zes
weken zijn maandagnacht ge
stikt bij een brand in een kuiken-
schuur van de landbouwer G. J.
Zandman in Den Ham (Ov.). De
geïsoleerde schuur werd met een
oliekachel verwarmd. De schade
loopt in de tienduizenden gul
dens. De heer Zandman was ver
zekerd.
President Soekarno verbleekte
en zag er verslagen uit, nadat hij
had gehoord van de arrestatie
van de voormalige legergeneraal
Soepardjo, die ervan wordt be
schuldigd één van de leiders van
de mislukte staatsgreep van ok
tober 1965 He zijn. Dit heeft het
onafhankelijke blad „Merdeka"
maandag gemeld. Het aanvullend
verslag van Soekarno over de
staatsgreeppoging aan het volks
congres, dat twee dagen vóór de
arrestatie van Soepardjo ver
scheen, zou er heel anders heb
ben uitgezien als Soekarno van
deze arrestatie had geweten, zo
meent „Merdeka".
In recente processen tegen lei
ders van de staatsgreep hebben
verscheidene getuigen gezien, dat
Soekarno Soepardjo toentertijd
op de schouder sloeg en zei:
„Goed, zeer goed", toen deze hem
verhaalde van de afzetting en het
doden van de zes generaals op de
dag van de staatsgreep.
Napels wordt momenteel ge
troffen docr een koudegolf. Het
is er z*> koud dat de fonteinen
bevroren zijn Wolven zijn van de
honger naar de laagvlakte geko
men en hebben een 20-tal schapen
verslonden.
BELGISCHE WIELRENNER
DOODDE ECHTGENOTE
EN PLEEGDE ZELFMOORD
De Belgische prof-wielrenner
Jos Verachtert heeft dinsdag
morgen na een echtelijke twist
zijn 33-jarige vrouw vermoord.
Na zijn daad pleegde de 34-jarige
stayer zelfmoord. Het zeven jaar j
oude zoontje van de wielrenner
vond het levenloze lichaam van
zijn moeder.
De coureur, die in het Belgi
sche plaatsje Geel woonde, had
zich de laatste jaren tot een be
kende figuur in het kleine
wereldje van stayers opgewerkt,
ofschoon hij nooit een toprijder
werd.
(ADVERTENTIE)
IN HOIUND
sniiffliiiis
De Raiffetsenbank
doet alle bankzaken,
ook reisdeviezen.
Gemakkelijk voor u,
(ADVERTENTIE)
kihgfabrW
Zitting van 17 januari 1967.
DAT WAS NOGAL WAT -
Dinsdagmorgen stond voor de
kantonrechter, mr. C. J. M. van
Hees, terecht de heer R. O. B.
te St. Jansteen die op 23 januari
van het vorige jaar als bestuur
der van een personenauto te
Heikant tegen een boom was ge
reden. De gezondheid van B. was
na het ongeval dermate slecht
dat deze zaak eerst nu kon wor
den behandeld.
Bij het onderzoek was geble
ken dat een der voorbanden van
de wagen tijdens het ongeval
glad was geweest.
B. erkende de feiten en voerde
ter verontschuldiging aan dat hij,
toen de wagen van de weg af
raakte, bezig was de voorruit
schoon te maken. De ruitenwis
ser was even tevoren gebroken.
Na het ongeval waren enkele
feiten aan het licht gekomen die
de achtergronden gecompliceer
der maakten. B. was n.l. van be
roep garenverver en had soms
tijdens zijn werk of daarna door
de vrijkomende giftige dampen
last van plotseling optredende
duizeligheid.
De kantonrechter vroeg hem
of hij niet oververmoeid was,
toen het ongeluk gebeurde. „U
maakt lange dagen en uw be
roep is niet gezond. Was u niet
duizelig?"
B.: „Iedereen wordt duizelig
tijdens dit werk, maar dan drinkt
men melk. Ik had toen geen
melk gedronken."
De kantonrechter wees B. er
voorts op, dat deze al eens met
zijn auto dwars op de weg had
gestaan. De politie had tegen B.
een geneeskundig onderzoek ge
vorderd in verband met de rij-
DOOR AGATHA CHRISTIE
18.)
Knighton luisterde beleefd naar
de enigszins spottende stem, maar
toonde niets van wat er in hem
omging. Hij wachtte tot Derek
had uitgesproken en zei toen
rustig:
„De zaak is eenvoudig deze.
Zoals u weet, is mrs Kettering
voornemens een eis tot scheiding
in te dienen. Wanneer u zich
daartegen niet verzet, zult u op de
dag van de uitspraak honderddui
zend pond ontvangen."
Er heerste minstens twee minu
ten lang een doodse stilte. Kette
ring zat na te denken. Honderd
duizend pond dat betekende
voortzetting van zijn zorgeloos
leventje. Het betekende Mirelle.
Het betekende bovendien dat Van
Aldin iets wist. Deze betaalde
niet voor niets. Derek stond op
'en leunde tegen de schoorsteen.
..En als ik dat edelmoedige
aanbod nu eens afsloeg?" vroeg
hij op een toon van koude, ironi
sche beleefdheid.
Knighton maakte een 'afwijzend
gebaar. „Ik kan u verzekeren, mr.
ICetiering", zei tn.i ernstig, „dat
mr.- Van Aldin in dat geval van
plan is u te breken. Dat zijn zijn
eigen woorden."
Kettering verloor zijn uiterlijke
vvoliijkheid niet.
„Zo, zo," zei hij, „ik geloof dat
hij ertoe in staat is. Ik zou na
tuurlijk weinig kunnen beginnen
tegen een Amerikaan met zoveel
miljoenen. Honderdduizend pond!
Stel eens dat ik aanbood voor
tweehonderduizend pond te doen
wat hij verlangt, wat dan?"
„Dan zou ik die boodschap aan
mr. Van Aldin overbrengen,"
sprak Knighton, zonder enige
emotie te tonen. „Is dat uw ant
woord?"
„Neen," zei Derek, „toevallig is
het dat»niet. .U kunt teruggaan
naar mijn schoonvader en hem
zeggen dat hij met al zijn geld
naar de-maan kan lopen. Is dat
duidelijk?"
„Volkomen," zei Knighton. Hij
stond op, aarzelde even en kreeg
een kleur. „Ik... u zult me hoop
ik toestaan te zeggen, mr. Kette
ring, dat ik blij ben dat uw ant
woord zo luidt."
Derek antwoordde niet. Toen
de ander de kamer verlaten had,
bleef hij een paar minuten ir. ge
dachten zitten. Een eigenaardige
glimlach kwam om ziin mond
„Ziezo," zei hij zachtjes.
HOOFDSTUK X
IN DE BLAUWE TREIN
Ruth Kettering- keek'onverschil
lig naar de trein. Bij de deur van
één der pullman wagens stond 'n
magere, lange vrouw in het zwart
Ruth Kettering's kamenier. Ze
ging opzij toen haar meesteres
met haar vader naderde.
„Ik heb uw handkoffertje on
der uw plaats gezet, mevrouw,
voor het geval u het nodig mocht
hebben."
„Goed. Ga nu maar naar Je
eigen plaats. Moson."
„Ja mevrouw."
De kamenier vertrok.
Van Aldin trad met Ruth de
pulhnan-wagen binnen. Ze ging
op haar plaats zitten en Van Al
din legde een pak kranten en ma
gazines op het tafeltje voor haar.
De plaats tegenover haar was
reeds bezet en de Amerikaan be
keek de vrouw die daar zat met
een kritische blik. Hij kreeg een
vage indruk van aantrekkelijke
grijze ogèn en een keurig reiscos-
tuumpje. Hij zei nog een paar on
verschillige dingen tot Ruth zoals
mensen doen, die aan een station
afscheid nemen.
Nu keek hij op zijn horloge.
„Ik zal eruit moeten. Vaarwel,
beste kind. Maak je geen zorgen,
ik zal alles wel in orde maken."
„O, vader!"
Twee minuten later vertrok de
trein.
Ruth zat onbeweeglijk; ze beet
op haar onderlip en deed al haar
best de tranen uit haar ogen
terug te dringen. Ze voelde zich
plotseling verschrikkelijk verla
ten. Er was in haar ziel een wild
verlangen uit de trein te sprin
gen en terug te keren, voor het
te laat was. Zij, altijd zo kalm, zo
zeker van zichzelf, voelde zich
voor het eerët van haar leven als
een blad dat door de wind opge
daagd wordt; Als-haar vader eens
wist wat zou hij ervan zeggen?
Ze keek nu op, en haar ogen
ontmoetten die van de vrouw te
genover haar. Ze zag in die grijze
ogen begrip en ja medelij
den.
Het was slechts een voorbij
gaande indruk. De gezichten der
beide vrouwen verstrakten tot
welopgevoede onverschilligheid,
Mrs Kettering nam een magazine
op, en Katherine Grey keek uit
het raampje naar een schijnbaar
eindeloze reeks troosteloze stra
ten en huizen.
Ruth vond het steeds moeilij
ker haar aandacht bij de bedruk
te bladzijde vóór haar te bepalen.
Wat was ze dwaas geweest! O,
als ze maar iemand had om mee
te praten, iemand die haar raad
kon geven! Ze had nooit eerder
deze wens gekoesterd, ze zou
schamper gelachen hebben bij de
gedachte, meer op iemand anders
oordeel te vertrouwen dan op dat
van haarzelf, maar hu wat was
er toch met haar? Zij, Ruth Ket-
tering, was door een panische
schrik bevangen. Ja, zo was het
juist uitgedrukt.
Ze wierp ongemerkt een blik op
haar reisgenote. Als ze maar eens
zo iemand kende, vriendelijk,
koel, kalm, sympathiek. Met zo
iemand zou ze kunnen praten.
Maar men kan toch moeilijk ver
trouwen stellen in een vreemde
linge. Ze nam het magazine weer
op. Werkelijk, ze moest zich beter
beheersen. Het was tenslotte haar
eigen vrije wil geweest. Wat had
ze tot nu toe weinig geluk ge
kend! Ze zei rusteloos tot zich
zelf: „Waarom zou ik niet geluk
kig zijn? Niemand zal het ooit
weten
(Wordt" Vervolgd.)
vaardigheid, maar „ik heb nooit
een oproep gehad", antwoordde
deze op de vraag of hij al ge
neeskundig was onderzocht.
De officier van justitie, mr.
Th. Lebret, was een geheel an
dere mening toegedaan. „Ik denk
niet dat u uw rijbewijs nog lang
zult behouden, want u hebt al
driemaal een oproep gekregen,
waaraan u geen gehoor gaf.
De officier meende dat er voor
het ongeval drie oorzaken waren
aan te wijzen: de verfdampen,
de gladde autoband en het bier,
dat B. naar uit het onderzoek
was gebleken, had gedronken.
Hij achtte - de laatste twee oor
zaken bedenkelijk. De eis be
droeg 100 gulden voor het tegen
de boom rijden en 50 gulden
voor de gladde band.
De kantonrechter wilde alle
omstandigheden in aanmerking
nemen en veroordeelde B. tot
een boete van 75 gulden en
een van 50 gulden.
BLOEMENKAS-KIPPENHOK
De heer A. F. M. L. te Axel
zou in maart 1966 te Hulst zon
der vergunning een bloemenkas
hebben gebouwd. Oorspronkelijk
zou er op dezelfde plaats een kas
hebben gestaan. Later werd deze
gebruikt als kippenhok en op
de fundering van de resten had
L. een nieuwe kas gebouwd. Hij
had hiervoor mondelinge toe
stemming en twee wethouders
die naderhand kwamen kijken,
verklaarden dat de bouw mocht
blijven staan, omdat hier sprake
was van vervanging van een
oude.
Later had de heer L. toestem
ming gevraagd er een kas op
losse voet bij te mogen bouwen,
maar hij had op dit verzoek geen
antwoord ontvangen.
De heer L. moet toen wel heb
ben gedacht: Wie zwijgt stemt
toe, want hij ging over tot de
uitbreiding. De betreffende grond
waarop dit gebeprde, ligt echter
in het bestemmingsplan der ge
meente Hulst, zodat verdachte
geen toestemming tot bouwen
kon krijgen.
De officier vond dat er sprake
was van een overtreding: Het
kippenhok was in het grijze ver
leden een kas; er is wel degelijk
een nieuwe kas gebouwd en
daarna uitgebreid.
De eis luidde 25, de uitspraak
ƒ15.
VRIJSPRAAK
De chauffeur J. V. te St. Jan
steen botste op 5 september te
Axel als bestuurder van een
autobus tegen een vrachtauto, die
plotseling vóór hem stopte. Op
de beschuldiging zijn snelheid
onvoldoende te hebben geregeld,
antwoordde de chauffeur dat,
wanneer hij dit dagelijks in de
praktijk zou toepassen, de dienst
regeling van de Z.V.T.M. op geen
enkele wijze meer zou kloppen.
„Ik zou dan niet voor- maar ach
teruit rijden."
De officier achtte het bewijs
niet geleverd en vroeg vrij-
heb gereden, dan geef ik dit
toe, maar weten doe ik het niet",
zei J. M. K. uit Middelburg die
op 1 december met een vaarl
van 41 km over de Axelsestraat
te Terneuzen reed.
De kantonrechter was van
mening dat „dertig km met déze
apparaten al meer dan genoeg
is" en de officier zei: „Er wotdl
door bromfietsers véél te hard
gereden in de bebouwde kom."
K. werd overeenkomstig de
eis tot 40 gulden boete veroór-
deeld.
ONVOORZICHTIG
H. R. L. S. te Clinge stak op
9 oktober te St, Jansteen met
zijn auto op onvoorzichtige wijze
de Wilhelminastraat over om een
uitrit in te rijden en kwam hier
bij in botsing met een passeren
de wagen.
S. had niets aan zien komen
Mr. Lebret zei: „Daar schieten
we niets mee op. U hebt dus ken
nelijk niet gekeken."
S. hoorde een boete van 50
gulden tegen zich eisen. Mr. Van
Hees veroordeelde hem tot 35
gulden.
KRUISPUNT
M. C. F. te Terneuzen had op
17 oktober met haar personen
auto geen voorrang verleend op
het onoverzichtelijke kruispunt
LeeuwenlaanEmmalaan, dat zij
bij striemende regenvlagen die
het zicht belemmerden, op voor
zichtige wijze (15 km) naderde.
De eis was 50 gulden boete; uit
spraak 35 gulden.
spraak, subsidiair ontslag van
rechtsvervolging, waarbij de kan
tonrechter zich aansloot.
Aan J. A. R. te St. Jansteen
was eenzelfde overtreding ten
laste gelegd op 18 juni te Clin-
ge. Overeenkomstig de eis werd
hij wegens gebrek aan bewijs
vrijgesproken.
R. ontkende dat de betreffen
de auto plotseling vóór hem stop
te. De wagen stond stil aan de
wegkant toen R. kwam aanrij
den, maar reed toen plotseling
achteruit.
BROMMER REED TE HARD
„Wanneer een agent verklaart
dat ik met mijn bromfiets te hard
NOGAL ERG
„Nogal erg" vond de officier
het geval van de niet versche
nen R. V. H. te Clinge, voor wie
als gemachtigde mr. H. J. Q.
Tichelman uit Terneuzen op
trad.
KIJK NIET ACHTEROM
Op 24 september had H. op
het kruispunt Gravenstraat
Kerkstraat in Clinge'geen voor
rang verleend aan een bromfiet
ser die bij de botsing werd ge
wond.
Mr. Tichelman appelleerde
aan de onbekendheid van zijn
cliënt ter plaatse; deze keek op
het moment dat hij de Kerk
straat inreed, achterom.
De eis bedroeg 60 gulden. De
uitspraak luidde 50 gulden.
DE VOORRANGSWEG
Tegen de eveneens niet ver
schenen F. A. v. H. te Steken»
(B.) vorderde de officier wegens
overtreding van de voorrangs-
regels op 3 oktober te Hulst op
het kruispunt SteenstraatVis
markt een boete van 30 gulden.
De uitspraak bedroeg in dit ge
val 20 gulden.
GEPARKEERDE WAGEN
AANGEREDEN
J. P. T. te Hontenisse zou op
23 september te Kloosterzand»
zo dicht met zijn vrachtwager
langs een geparkeerde aanhang
wagen zijn gereden, dat hij deze
had beschadigd. Deze laatst»
stond volgens T. evenwel niet
geheel op de parkeerstrook,
maar gedeeltelijk op de rijbaan.
De officier eiste 40 gulden
boete. De uitspraak luidde 20
gulden.
LET OP HET INHAALVERBOD
De niet verschenen J v. d. B.
uit Holten werd overeenkomstig
de eis veroordeeld tot een boete
van 50 gulden.
Van de B. had op 10 november
een inhaalverbod te Sas van
Gent overtreden.
