„Ik laat mij niet het door mijn tegenstanders zwijgen opleggen" De onderzeeboten voor Zuid-Afrika Het geheim van de blauwe trein SOEKARNO Verwarde situatie in vorig kabinet HET JAAR 1966 VESTIGDE EEN NIEUW „REGENRECORD" Pagina z DE VRIJE ZEEUW Nieuwjaarsrede van Soeharto en Soekarno Scherpe aanval op Nederland Strijdkrachten zullen optreden Akkoord tussen Belgische artsen en ziekenfondsen Cals en Den Uyl akkoord Telefonisch Onoverkomelijke bezwaren „GELUKKIG NIEUWJAAR". Somber jaar voor Zeeland De verdediging tegen raketten Weer aardschokken in Chili Kogels als nieuwjaarswens Beroep op de Vlamingen Maandag 2/dinsdag 3 januari 1967 President Soekarno verklaarde zaterdag nadrukkelijk dat hij zich niet door zijn politieke tegenstan ders het zwijgen zou laten opleg gen, maar dat hij politieke uitspra ken zou doen, „telkens wanneer mijn geweten mij hiertoe dwingt". „Sommigen hebben mij ge vraagd om verder te zwijgen en geen redevoeringen meer te hou den. Maar dat kan ik niet, want ik werd geboren tijdens en ik leefde in de Indonesische revo lutie en mijn gehele wezen wordt door deze revolutie geïnspireerd", aldus Soekarno. De president zei dit in zijn zo merpaleis in Bogor (vroeger Bui tenzorg) na het in hun ambt be vestigen van vier nieuwe Indo nesische ambassadeurs. Soekarno zei ook: „Ik ben de grote leider van de revolutie en ik zal deze leiden volgens mijn eigen overtuiging". Het Indonesische volkscongres heeft Soekarno in juli het hem eerder toegekende president schap voor het leven ontnomen, maar hij heeft de titel „grote leider der revolutie" behouden. Deze verleent hem echter geen daadwerkelijke macht. Generaal Soeharto heeft in y een nieuwjaarstoespraak de Indo nesiërs verzocht niet naar een zondebok te zoeken, maar hard te werken om het programma van het kabinet tot stabilisatie en her stel van de economie te doen slagen. Het kabinet begrijpt de wensen van het volk, ook de eis van prijsbeheersing voor de voor naamste levensmiddelen, zei de generaal. Hij repte met geen woord van Soekarno. De president had enige uren tevoren in Bogor uitgeroepen: „Ik zal terugslaan naar degenen die volgens mij geslagen moeten worden". De president, di,e vrij dag had toegegeven aan de eis voor het volkscongres verslag uit te brengen van de 21 jaar waarin hij aan het bewind is, schreeuwde dat zijn hele wezen tot aan zijn vingertoppen begeesterd was door de revolutie. Ten aanzien van de groeiende kritiek op zijn persoon zei Soe karno: „Ik zal mijn mond niet houden, Allah heeft mijn haat tegen het imperialisme tijdens de vastenmaand verdiept". In Bandoeng plakten studenten dit weekeinde pamfletten op mu ren, winkels en auto's, waarop het volkscongres dringend wordt aanbevolen onmiddellijk bijeen te komen om de tegenstellingen rond de president recht te zetten. Op sommige daarvan wordt het volkscongres verweten daartoe de moed niet te hebben. In de stad Makassar op Celebes zijn op straten en muren tegen president Soekarno gerichte op schriften verschenen, waarin diens voorgeleiding voor een mi litair hof wordt geëist en een beslissing van het volkscongres of de president wel in functie kan blijven in afwachting van de al gemene verkiezingen, die in 1968 zullen worden gehouden. Het dagblad van de strijd krachten „Angkaten Bersendjata" schreef zaterdag: „De kolonialis- tisch-imperialistische Nederlan ders hebben in West-Irian bom men achtergelaten zoals het ge val is met de beweging die zich de organisatie van vrije Papoea's noemt". Het blad zegt in dit verband dat de Nederlanders „in verleden, heden en toekomst" de zelfden zullen blijven" en dat zij nooit eerlijk zijn en nooit goede wil tonen. „Tijdens de strijd voor de onafhankelijkheid had het In donesische volk de buik vol ge kregen van de trucjes en het be drog van de Nederlanders, hun provocatie, terreur, massa-moord op 40.000 mensen in Zuid-Celebes, met een hoogtepunt in de eerste en tweede agressie en het verra derlijke optreden in de jaren van Westerling en sultan Hamid, de republiek der Zuid-Molukken van Soemokil en de bezetting van West-Irian", aldus het blad. Generaal-majoor Alamsjah, plaatsvervangend opperbevel hebber van het Indonesische le ger, heeft zondag tegen een dele gatie van studenten gezegd, dat de strijdkrachten tegen president Soekarno zullen op treden als hij de grondwet schendt of de be sluiten van het volkscongres mocht negeren. De congresleiders hebben in middels laten weten dat zij Soe karno schriftelijk hebben ver zocht te reageren op het dringen de verzoek uitleg te geven van zijn politiek en optreden vóór, tij dens en direct na de mislukte staatsgreep. Uit Solo in midden-Java is ge meld dat daar een gespannen toestand heerst na vechtpartijen tussen jeugdige aanhangers van Soekarno en mohammedaanse studenten, die kritiek op de pre sident hebben. Van studenten zijde is meegedeeld dat er hierbij minstens een lid van een verbo den jeugdorganisatie die het voor Soekarno zou hebben opgeno men, om het leven is gekomen. Een aantal aanhangers van Soe karno zou door de politie zijn aangehouden. De Belgische commissie art sen-ziekenfondsen heeft donder dag een akkoord bereikt over de nieuwe contracten tussen artsen en ziekenfondsen. De honoraria voor spreekuur en huisbezoek van de huisarts worden met 10 frank verhoogd. De honoraria en de vergoeding van verplaat singskosten der artsen worden aan het indexcijfer gekoppeld. Het akkoord, dat is gesloten voor drie jaar, wordt van kracht als het door 60 procent van de artsen is bekrachtigd met een contract. De overeenkomst voorziet ook in een vergoeding van 540 gul den per jaar voor kosten van pensioen- en invaliditeitsver zekering van de artsen, in af wachting van een definitieve re geling van het sociale statuut voor de medische stand. Naar aanleiding van vragen hem gesteld door de fractievoor zitter van de K.V.P. in de twee de kamer, de heer Schmelzer over een brief, gezonden door minister Luns aan de N.V. Neder landse Verenigde Scheepvaart bureaus over de uitvoer van on derzeeboten naar Zuid-Afrika heeft deze, in zijn antwoord hierop, een aanvullend relaas gegeven over de feitelijke gang van zaken. De heer Schmelzer had onder meer gewezen op mededelingen van oud-minister Den Uyl en oud-staatssecretaris Van der Stoel tegenover het dagblad „Het Pa rool" over mededelingen van de heer Luns over de door hem ge schreven brief. „Kan de minis ter", aldus de heer Schmelzer in zijn vraagstelling, „nu deze mededelingen de juistheid van zijn in het parlement afgelegde verklaringen in twijfel trekken, nadere inlichtingen hierover ver strekken?" In zijn uitvoerig antwoord verklaart minister Luns hierop, dat op 14 november 1966 de toenmalige minister van econo mische zaken hem heeft opge beld, waarop hij de heer Den Uyl naar aanleiding van een des betreffende vraag verzekerd heeft, dat geen enkele toezegging van hemzelf, de staatssecretaris sen, of zijn departement was ge geven aan de Nederlandse wer ven omtrent de levering van oor logsmateriaal aan Zuid-Afrika. „Wij spraken af dat ik in de ministerraad een en ander te berde zou brengen. Tijdens het die middag gehouden kabinets beraad is bij mij de gedachte op gekomen om, ten einde moge lijke misverstanden te vermijden, aan de betrokken scheepswer ven duidelijk de stand van zaken met betrekking tot een uitvoer vergunning uiteen te zetten. Mi nister Luns heeft vervolgens ter plaatse gesproken met staats secretaris Van der Stoel, die akkoord ging. Buiten de ministerraad heeft de minister daarop de minister-president aangesproken en hem een voor lopige formule laten zien. Minis ter-president Cals ging daarmee akkoord, maar was van oordeel dat het niet nodig was de zaak in de ministerraad aan de orde te stellen, doch dat kon worden volstaan met de kwestie te be spreken met minister Den Uyl. Indien deze akkoord was, zou de brief kunnen uitgaan. Daarna heeft minister Luns, aldus diens antwoord, met minister Den Uyl overleg gepleegd, die zich even eens akkoord verklaarde. Minister Luns verklaarde zich niet te herinneren dat minister Den Uyl hem daags daarna, dus op 15 november j.L, nogmaals zou hebben opgebeld. „Wel moge ik herhalen, aldus de minister, dat, toen ik telefonisch met de toenmalige staatssecretaris Van der Stoel, onder wiens arbeids terrein de verenigde naties en de daarbij samenhangende kwes ties vielen, de definitieve tekst in de morgen van 16 november besprak, de heer Van der Stoel mij onmiddellijk heeft gezegd te weten, dat minister Den Uyl toch nog prijs zou stellen op een bespreking in de ministerraad. Het gesprek over de tekst van de brief is daarna voortgezet met genoemde staatssecretaris, waarbij staatssecretaris De Block enige tijd aanwezig was. De heer Van der Stoel, na zich verzekerd te hebben, dat in de bewuste brief geen indicatie werd gege ven omtrent het standpunt van het kabinet voor het geval de verlening van een uitvoerver gunning aan de orde zou zijn geweest, ging akkoord met de definitieve tekst, aldus minister Luns. Na dit gesprek heeft minister Luns de minister-president op gebeld en hem ingelicht over de wens van minister Den Uyl de zaak nog in de ministerraad te bespreken. De minister-president heeft er toen op gewezen, dat hoogstwaarschijnlijk geen kabi netszitting meer zou plaatsvin den. Met de tekst van het schrij ven, zoals dat ten slotte is uit gegaan, ging hij akkoord. Hij was voorts van oordeel dat, ge zien de omstandigheden, de brief zou kunnen uitgaan, indien mi nister Luns de instemming van de minister van economische zaken erop zou verkrijgen, aldus het antwoord. „In het hierop volgende tele foongesprek langs de ministers- lijn met minister Den Uyl heb ik de reactie van de minister president aan hem medegedeeld en hem voorlezing gedaan van de tekst van de brief. De minis ter van economische zaken ging èn met de tekst èn met het ver zenden van de brief akkoord, aldus de minister. Het gesprek werd besloten met de medede ling van minister Luns dat hij dezelfde morgen het schrijven zou laten afgeven. Gedurende dit telefoongesprek bevonden zich in de kamer ook twee ambte naren. Hierna heeft de minister mon deling staatssecretaris De Block ingelicht over het gesprek met de minister-president en met minister Den Uyl en telefonisch staatssecretaris Van der Stoel. Daarna is de brief verzonden en afgegeven. Aan het slot van zijn antwoord bevestigt minister Luns, het geen hij op 28 december in de tweede kamer heeft verklaard, dat het hem bekend was, dat, in dien over een uitvoervergunning voor onderzeeboten in het kabi- net-Cals een beslissing zou heb ben moeten worden genomen, minister Den Uyl en staatssecre taris Van der Stoel onoverko- menlijke bezwaren zouden heb ben gehad tegen het verlenen t i *mËÈÊ>'% mmmMk PARIJS: De aantrekkelijke 23- jarige Franse actrice Sylvia Pas cal wenst haar bewonderaars ge lukkig nieuwjaar op haar eigen manier. Weer eens iets anders dan kaarten. Blijkens mededelingen van het K.N.M.I. werd gisteren een bij zonder nat jaar afgesloten. Het was over het algemeen nog nat ter dan in 1965. In laatstgenoemd jaar is in ons land gemiddeld 987 mm neerslag gemeten, het geen toen een record was sedert het begin der metingen in 1848. In het afgelopen jaar is dit re cord belangrijk „verbeterd". Nu is voor de eerste maal in ons land gemiddeld meer dan dui zend millimeter neerslag geval len. De uit voorlopige gegevens verkregen waarde bedraagt zelfs 1040 mm. Vooral op de Veluwe en in Zuid-Limburg is het nat geweest. Daar ligt het gemiddel de boven de 1150 mm. Daaren tegen bedraagt het in de provin cie Groningen niet meer dan on geveer 900 mm. Zowel te Den Helder als in Maastricht was 1966 het natste jaar sedert het begin van de metingen van de neerslag aldaar in resp. 1843 en 1853. De zeven maanden van het af gelopen jaar waren aan de natte kant, waarvan juni. juli, novem ber en december gemiddeld be langrijk meer dan honderd milli meter hebben gebracht. Vooral de maand december was een natte maand, hoewel toen over het algemeen iets minder neer slag viel dan in die van 1965. In De Bilt heeft het 795 uur ge regend, gesneeuwd en gehageld tegen 543 uur normaal. De zon scheen ongeveer 250 uur minder dan normaal. In het noordoosten was het tekort het kleinst, in het zuidwesten van het land het grootst. In Den Helder werden ongeveer 1415 uur zonneschijn gemeten; op de Veluwe slechts ongeveer 1180 uur. In De Bilt was 1966 het somberste jaar se dert 1937, evenals in Zeeland en in Zuid-Limburg. De tempera tuur was gemiddeld ongeveer normaal. Het zomerseizoen was te koud, de wintermaanden brachten veel zacht weer. De koudste maand was januari, de warmste ditmaal juni. Te De Bilt werden 14 warme zomerse dagen genoteerd tegen 23 normaal. In Denison in de Amerikaanse staat Texas is de 20-jarige Gran ville Stockton aangehouden na dat hij een dreigbrief had ge stuurd aan president Johnson, die hij van het leven wilde bero ven. Hij verblijft nu in de gevan genis van deze plaats, in afwach ting van een psychiatrisch onder zoek. DOOR AGATHA CHRISTIE 7) „Ja, dat hebt u gedaan," sprak zij. Haar stem was hard. „Ik was te weekhartig om het een tweede keer te doen, doch ik kan je nu wel zeggen dat ik wilde dat ik het gedaan had. Je hebt de laatste jaren een ellen dig leven gehad, Ruth." „Aangenaam is het niet ge weest," gaf mevrouw Kettering toe. „Daarom zeg ik je dat er een eind aan moet komen." Zijn vuist kwam met een zware slag op de tafel neer. „Misschien geef je nog wel om de kerel. Leg je hart het zwijgen op. Derek Kettering heeft je ge trouwd om je geld; dat is de hele zaak. Geef hem op, Ruth." „En veronderstel dat hij niet wil?" Van Aldin zag haar verwon derd aan. „Hij heeft geen woord in te brengen." Zij kleurde en beet op haar lip. „Neen neen natuurlijk niet. Ik wilde maar zeggen Ze hield op. Haar vader keek haar scherp aan. „Wat bedoelde Zij hield even op, haar woorden zorgvul dig kiezende. „Misschien zal hij zich er niet zo maar bij neer leggen." „Wat? Bedoel je dat hij zich ertegen zou willen verzetten? Laat hem zijn gang maar gaan. Maar hij zal het niet aandurven. Iedere advocaat zal hem vertel len dat hij geen schijn van kans heeft." „Maar denkt u niet Zij aarzelde. „Ik bedoelalleen om te dwarsbomenkon hij wel eens proberen het mij moei lijk te maken?" „Niet zeer waarschijnlijk. Zie je, hij zou toch een reden moe ten opgeven." Mrs. Kettering antwoordde niet. Van Aldin zag haar scherp aan. „Komaan, Ruth, er is iets dat je hindert. Wat is het?" „O, niets." Doch haar stem miste de klank der overtuiging. „Je bent bevreesd voor het gerucht dat de zaak zal maken, hé? Is het dat? Laat dat maar aan mij over. Ik zal wel zorgen dat alles zo van een leien dakje gaat dat er geen haan naar kraait." „Heel goed, vader, als u denkt dat het werkelijk zo het beste is." „Hou je nog van hem, Ruth?" „Neen." Haar antwoord klonk zo be slist dat Van Aldin voldaan scheen. Hij klopte haar op de schouder. „Het komt in orde, beste meid, maak je niet bezorgd. Laten we er nu niet meer over spreken. Ik heb wat voor je meegebracht uit Parijs." „Voor mij? Iets erg moois?" „Ik hoop tenminste dat je het mooi zult vinden," sprak Van Aldin glimlachend. Hij haalde het pakje uit zijn zak en gaf het haar. Haastig maakte zij het los en deed het etui open. Een uitroep van bewondering ontsnapte haar. „Vader, wat wat prachtig!" „Dat is iets bijzonders, niet waar?" zei de miljonair tevre den. „Vind je ze mooi?" „Of ik ze mooi vind? Vader tje, ze zijn énigHoe bent u daaraan gekomen?" Van Aldin glimlachte. „Ja, dat is mijn geheim. Ik heb ze natuurlijk in het geheim moeten kopen. Ze zijn te goed bekend. Zie je die grote steen daar in het midden? Daar heb je misschien wel eens van ge hoord; het is het historische Vurige Hart." „Het Vurige Hart!" herhaalde mrs. Kettering. Zij had de stenen uit het etui gehaald en hield ze tegen haar boezem. De miljonair sloeg haar gade. Hij dacht aan de vele, vele vrouwen, die deze juwelen had den gedragen hun afgunst, hun wanhoop, hun jaloezie. „Het Vurige Hart" had, evenals alle beroemde stenen, een ganse reeks van tragedieën en geweld daden achter zich. Ruth legde de juwelen weer in het etui; opspringende sloeg zij haar armen om de hals van haar vader. „Dank u, dank u, vader! Ze zijn allerprachtigst!" „Goed, goed," sprak Van Al din, haar op de schouder klop pend. „Jij bent ook alles wat ik heb, Ruth." „U blijft toch hier eten, vader?" „Neen, dat denk ik niet. Je moest toch uit?" „Ja, maar dat kan ik gemak kelijk afzeggen." „Neen," zei Van Aldin. „Ga gerust. Ik heb nog heel wat te doen. Morgen zie ik je wel weer, liefje. Als ik je telefoneer, kun je misschien wel bij me komen, bij Galbraith?" Galbraith, Cuthbertson Gal braith waren zijn procureurs te Londen. „Heel goed, vader." Zij aar zelde. „Maar ik zal daardoor toch niet mijn reis naar de Riviera behoeven uit te stel len?" „Wanneer wou je gaan?" „De veertiende." „O, dat zal wel gaan. Dat soort zaken eist een lange tijd van voorbereiding. Maar wat ik zeg gen wilde, Ruth ik zou die robijnen niet mee op reis nemen als ik jou was. Geef ze liever in bewaring bij de bank." Mrs. Kettering knikte. „We voelen er niets voor je te laten vermoorden en beroven ter wille van het Vurige Hart," sprak de miljonair schertsend. Hij kuste haar hartelijk en vertrok. (Wordt vervolgd.) ÉIS President Johnson heeft zijn nieuwe ambassadeur in Moskou opgedragen de Russische regering naar haar plannen te vragen op het gebied van de verdediging tegen raketten. Gezien de grote politieke en economische gevol gen voor de beide landen heeft Llewellyn Thompson, die over enkele dagen Foy Kohier als arm bassadeur in Moskou zal opvol gen, de dringende opdracht ge kregen zich over deze zaak te verstaan met de Russische premier Kosygin, zo wordt van betrouwbare zijde in Washington vernomen. Hij moet met de Russische premier de mogelijkheid bespre ken van het-afzien van de bouw van een net van antiraket-raket ten of de beperking ervan tot en kele symbolische batterijen Daarmee zou men een toeneming van de internationale spanning voorkomen en zich enorme som men besparen. Als het antwoord van de Rus sen negatief is, zo zegt men in bevoegde kringen in de Ameri kaanse hoofdstad, en de instal laties die al rondom Russische steden zijn waargenomen werke lijk een eerste stap naar de ves tiging van een algemeen ver- dedigingsnet betekenen, zal Ame rika zich, zij het met tegenzin, gedwongen zien soortgelijke maatregelen te nemen. In de Chileense stad Taltal, die 28 december door een aardbeving werd getroffen, hebben zich vrij dag weer aardschokken voorge daan. De inwoners renden in paniek de straat op. Van slachtoffers is geen melding gemaakt. Bij de aardbeving van 28 december zijn maar weinig slachtoffers geval len. Vele huizen werden echter verwoest. Zondagochtend hebben Sy rische en Israëlische strijdkrach ten een uur lang op elkaar ge schoten, zo heeft een Israëlische woordvoerder zondagochtend in Tel Aviv bekendgemaakt. Bij Amrat az-Din openden Syriërs het vuur op drie Israëlische trac tors bij de Kibboetz bij het meer van Tiberias. De Israëliërs scho ten terug en zetten gepantserde tractors in om het werk voort te zetten. Israël heeft een klacht in gediend bij de wapenstilstands commissie. Er waren geen doden of gewonden. Op oudejaarsavond heeft de directeur-generaal van de Vlaamse radio en televisie in België, P. Vandenbussche, er bij de Vlamingen op aangedrongen zich in „goed Nederlands" uit te drukken om de vijf miljoen Vla mingen onder de negen miljoen inwoners van België tegelijk met de ontwikkeling op economische gebied ook op cultureel terrein een even gunstige ontwikkeling te verzekeren. „Hoe kunnen de Vlamingen van hun Fransspre kende landgenoten eerbied voor hun taal eisen als zij die niet zelf respecteren", aldus Vanden bussche. DE MINISTER WAAKT, OOK OVER WATER TARIEVEN. De gemeenteraad van Ridder kerk besloot onlangs de tarieven voor het waterverbruik te ver hogen. De verhoging die op nieuwjaarsdag zou ingaan, zou ingaan, zou voor de nutsbedrij ven een meeropbrengst van bijna ƒ66.000,— hebben betekend. Van de beslissing werd de mededeling gedaan aan de minister van eco nomische zaken, die de prijsstij ging wel wat al te gortig vond. De raad moet nu het besluit in trekken en de tarieven zo vast stellen, dat de meeropbrengst ƒ21.000,lager komt te liggen. Griekse zeeman in Rotterdam neergestoken De 34-jarige Griekse zeeman G. Tsauvsidhs is gisteren in een café bij het Willemsplein in Rotter dam met een mes neergestoken. Hij werd in de long getroffen en is operatief behandeld in 't Dijk- zigtziekenhuis. Zondagavond was zijn toestand volgens de politie nog zeer ernstig. Getuigen van de steekpartij verstrekten een signalement dat leidde tot de arrestatie van een 29-jarige landgenoot, de zeeman G. N. A. V. Hij werd op de Bin nenweg in Rotterdam aangehou den. Bejaarde man van tas met 18.000,— beroofd De 81-jarige Harie Bergervoet is in Maastricht het slachtoffer geworden van een brutale roof overval, Hij was in opdracht van een expeditiebedrijf te Winkel en Omes geld gaan halen bij de Al gemene Bank Nederland in de Bredestraat in Maastricht. Toen hij bijna het kantoor van het ex peditiebedrijf aan de Oude Bin nenhaven terug wias, voelde hij plotseling hoe de tas waarin zich 18.000,aan salarisgelden be vond, onder zijn arm werd weg getrokken. Hij draaide zich om en zag een jongeman met de tas weg vluchten. Onmiddellijk riep hij om hulp en twee monteurs, die in de buurt werkten, zetten de ach tervolging in. Daarbij werden ze geholpen door een melkleveran- cier. In de nauwe straatjes van de fabriekswijk wist de dader echter te ontsnappen. De salarissen konden toch nog dezelfde dag aan het personeel worden uitbetaald, omdat het ex peditiebedrijf verzekerd was. Haagse brandweerkranen op spijkerbanden De grootste en zwaarste kraan wagen van ons land, die van de Haagse brandweer, wordt uitge rust om ook in barre wintertijd goede diensten te bewijzen. Dit levert volgens de brandweer de Nederlandse primeur op, dat de kraanwagen van de brandweer op spijkerbanden wordt gezet. Speciale nagels zullen daartoe in de gewone banden van de kraan worden .ingeschoten". Om dat steeds meer verkeersongeluk ken tengevolge van de gladheid gebeuren, waarbij bijna altijd de hulp van de brandweer wordt in geroepen, heeft de commandant van de Haagse brandweer beslo ten ook een paar tankautospui ten, de twee ladderwagens en een kleine kraanwagen speciaal uit te rusten. Dit betekent, dat deze wagens van sneeuwkettingen om de wielen kunnen worden voor zien. De 70 chauffeurs van de Haagse brandweer worden thans opgeleid, opdat zij in de kortst mogelijke tijd de kettingen kun nen monteren. Jongetje bij brand omgekomen Te Noordbarge nabij Emmen is vrijdag omstreeks 15 uur een 9-jarig jongetje van het gezin KleineDeeters in een brandende schuur omgekomen. Twee andere kinderen alsmede de eigenaar van de schuur, de heer Hollen, ontkwamen uit de brandende schuur. De brandweer wist het vuur spoedig te bedwingen, maar ontdekte later tussen de branden de resten het lichaampje van het jongetje, van wie men niet zeker wist of hij uit de schuur was ge komen. De brand is vermoedelijk ont staan doordat een pot teer, die op een gascomfort stond te koken, in brand is gevlogen. Smokkelaar van sigaretten gearresteerd Rond tien uur donderdagavond is de douane erin geslaagd te Ridderkerk, na een tip van de gemeentepolitie, de ongeveer 30-jarige Belg G. van der V. te arresteren toen deze naar zijn auto liep welke met 50.000 ge smokkelde sigaretten was gela den. De politie had de wagen in de ochtenduren al opgemerkt en kreeg argwaan omdat er een slecht bevestigd Belgisch num merbord op zat. De verlaten wagen bleek behalve de siga retten ook nog rookbommen en een bak kraaiepoten te bevatten zodat de douane ijlings gewaar schuwd werd. Deze ging onmid dellijk posten met het resultaat dat de man, afkomstig uit St.- Nikolaas, bij zijn terugkeer ge arresteerd werd. Hij bleek in het bezit van een geladen pistool dat hij echter niet meer kon gebrui ken. De man was afgezet door een andere auto die echter met hoge snelheid verdween toen de be stuurder het lot van zijn „zaken relatie" aanschouwde. Een drie tal nog op deze wagen afgevuur de schoten leverde geen resul taat meer op. De Belg is in het politiebureau van Ridderkerk ingesloten.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1967 | | pagina 2