PROVINCIAAL NIEUWS «De geschiedenis van Axel» door dr. J. Wesseling alles kan met cetal cf£erboren Aangeboden aan het gemeentebestuur Aardenburg Breskens Groede Middelburg Oostburg Sas van Gent Sluiskil ROESTVRIJ STAAL VERKRIJGBAAR IN DE GOEDE ZAKEN ZELDZAAM GESCHENK VERRASTE 70-JARIGE MEVR. DEN HAMER IN TERNEUZEN Nobelprijs voor scheikunde toegekend aan Amerikaan AGENDA Spoo rwestongel u k in Italië Pagina 2 DE VRIJE ZEEUW Vrijdag 4 november I960 Museum krijgt nieuw gebouw Het oudheidkundig museum te Aardenburg krijgt binnenkort de beschikkingover een nieuw gebouw. Het museum zal dan worden overgebracht van de oude brandweerkazerne naar 'n speciaal ingericht gebouw aan de Markstraat. De restauratie van dit pand is in volle gang. Er moeten nog enkele muren worden verwijderd teneinde de exploitatieruimte aanzienlijk te vergroten. Het geheel belooft een flinke verbetering te wor den. Aanrijding Op de rijksweg is ter hoogte van de Witte Heule een tractor, bestuurd door E. V. uit Sluis, in botsing gekomen met een vrachtwagen, bestuurd door J. de M. uit Oostburg. De tractor die uit Breskens in de richting Schoondijke reed, zou enige met suikerbieten beladen wagens op halen die langs de weg gepar keerd stonden. Toen de bestuur der de weg wilde oversteken, kwam de vrachtwagen aange reden en reed tegen de tractor aan, die kantelde. De bestuur der van de tractor kwam te val len werd ernstig gewond. Dokter v. d. Maas uit Bres kens verleende eerste hulp en liet V. per ambulance naar het ziekenhuis te Oostburg over brengen. De tractor en de vrachtauto werden beschadigd. Aanvoer vismijn Aan de gemeentelijke vismijn te Breskens zijn in de week van 23 t/m 29 oktober aangevoerd: 16.005 kg exportgarnalen, 1796 kg pellerijgarnalen, 546 kg bot, 177 kg tong, 367 kg schar, 880 kg schol, 45.736 kg kabeljauw, 6645 kg wijting, 52 kg herder, 4 kg tarbot, 2 kg zalm, 187 kg makreel, 956 kg haring en 475 kg doorgedraaide bot. Overplaatsing De opperwachtmeester der rijkspolitie de heer D. Vonk is per 1 november overgeplaatst naar Kruiningen, waar hij post en rayoncommandnt is gewor den. De IJzendijkse moordzaak De Middelburgse officier van justitie mr P. J. V. Roscam Ab- bing heeft giste ren I. A. P.de P. uit IJzendijke in vrijheid gesteld. De invrijheidstelling geschiedde na overleg met de rechter-com- missaris. Mevrouw P.de P. zat sedert 21 september 1966 in de Middelburgse gevangenis, ver dacht van moord subsidiair dood slag. Haar echtgenoot is, zoals bij de sectie is vastgesteld, ge storven aan parathionvergifti- ging. Mr Roscam Abbing deelde me de, dat het onderzoek wordt voortgezet. Vergadering gemeenteraad De gemeenteraad van Oost burg benoemde tot tijdelijk leraar aan de gemeentelijke gymnasiale afdeling van het Ko ningin Wilhelminalyceum de heer C. J. L. de Mayer en aan dezelfde onderwijsinstelling in vaste dienst de heer P. Hupkens. Medewerking zal worden ver leend aan het bestuur van de katholieke school voor ulo voor de aanschaf van nieuwe leer boeken. Met de N.V. Bank van Neder landse Gemeenten werd een kasgeldlening aangegaan tot een maximaalbedrag van 125.000. Met de P.Z.E.M. werd 'n nieuw contract gesloten ten behoeve van de openbare verlichting. Premie voor woningverbete ring werd toegekend aan P. van 't Westeinde. Aan de Tragelsin- gel werden enige percelen grond verkocht aan het aannemings bedrijf Gebrs. Van der Poel te Terneuzen. Deze grond is be stemd voor de bouw van 25 wo ningen en 14 garages en werd voor ƒ25 per vierkante meter verkocht. Een bedrag van ƒ3100 werd uitgetrokken voor de aankoop van een nieuwe sneeuwploeg. Bij de rondvraag vroeg de hèer W. van Dongen aandacht voor enige parkeerhavens in de Van Ostadestraat. De heer Ba- rendrecht drong aan op verbete ring van de straatverlichtnig en, de heer J. Mijs vroeg aan dacht voor het onderhoud van de begraafplaats en voor een schrijven van het waterschap „Het Vrije van Sluis" over de weg naast de tegen- lordige lagere technische school. Taakverdeling Het college van B. en W. va Oostburg heeft de taken van d" leden als volgt verdeeld: de burgemeester: financiën en ruim telijke ordening; wethouder A. Modde (wnd. burgemeester) W.egen en polderzaken; wethou- D. Geuze: onderwijs en sociale zaken. Tienermis Een koor van ruim 130 jongens en meisjes verzorgde de gezan gen van de tienermis, die op Aller heiligen werd gevierd in de rooms- katholieke kerk te Sas van Gent. In plaats van orgelmuziek en stemmig gregoriaans klonk nu beatritme onder begeleiding van gitaar en drumstel. Wederom was het een groot suc ces, deze tienermis, die reeds voor de vierde maal plaatsvond. Woord en antwoord De commissie woord en ant woord, waarin verschillende ker ken van Sas van Gent samenwer ken, heeft gemeend een gezamen lijke dienst te moeten houden op vrijdag 4 november in de r.k. kerk. Kapelaan Schoenmakers zal spreken over de „regenboog", waarna er een vragenforum zal worden gehouden. Ds. Gispen uit Terneuzen opent de dienst die verder zal worden geleid door ds. Stem. Eerste prijzen voor Sluiskillenaars Tijdens de onlangs te Stoppeldijk georganiseerde talentenjacht vie len de eerste prijzen in de catego rieën ensemble en solozang aan Sluiskilse artisten te beurt. Bij de ensembles behaalden „The Con cords" met 255 punten een eerste prijs. Het zangeresje Vivian Hughes werd met 246 punten eerste in de afdeling solo-zang. (ADVERTENTIE) met afneembare koelstofhandgrepen voor ovengebruik PARIJS IN DE SNEEUW In Parijs is donderdag veel sneeuw gevallen. In korte tijd waren de straten met een flinke laag sneeuw bedekt. Het ver keer ondervond er veel hinder van. Hevige sneeuwstormen woedden er op het vliegveld Or- ly, waardoor het luchtverkeer in de war werd gebracht. In verband met de dichte sneeuwval zijn in Zwitserland negen Alpenpassen voor het ver keer gesloten. (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak De alle nog in leven zijnde kinderen van mevr. Den Hamer hebben hun moeder op haar 70e verjaardag een van de mooiste geschenken doen toekomen, wel ke zij in haar leven kreeg. Op die dag stond in haar wo ning aan de Moffenschans als een volkomen verrassing opeens haar pleegkind „Liesje" uit Is raël voor haar. Onder heel wat orettiger en veiliger omstandig heden dan op 27 maart 1944 heeft het Joodse meisje Betsy van toen (nu mevrouw Polak en moeder van twee kinderen) de reis gemaakt van Amsterdam naar Terneuzen. In 1944 werd ze liefderijk in het gezin Den Hamer opgeno men. „Toen waren er negen", aldus mevr. Den Hamer, „dus kon er nog wel eentje bij". Na lange tijd in Amsterdam in een gezin verborgen te zijn geweest kwam zij hier in de uiteraard beperkte vrijheid van een kleine stad. „Maar", zo zei mevr. Den Ha mer, „al onze kinderen hadden donker haar en zij was zo'n lief je met haar zwarte vlechtjes en een pop in haar armen, dat ze direct één van ons was". Ze werd door de ambtenaar van de burgerlijke stand inge schreven als Liesbeth Huistink uit Arnemuiden en ging zelfs school onder de hoede van wij len de heer Lankamp. SCHRIK De oudste dochter herinnert zich nog de eerste keren dat ze met Liesje de straat opging. Er naderden gelaarsde Duitsers en het opgejaagde meisje liep als een schuw wezentje zo dicht mogelijk bij haar „zusje". Op een avond werd er op de deur gebonsd en een patrouille meldde zich. Het was een waar schuwing dat men niet goed had verduisterd en dat er licht naar buiten scheen. Het lien dus goed af, maar o, die schrik.... _Op een kwade dag opperde 'n nieuwsgierige stadgenoot de ge- dachte^ dat het meisje met die vlechtjes „net een Jodinnetje was". Mevr. Polak, die dit alles stil ignhoorde, toen we de familie ^zochten, is er na zoveel jaren -o» stil van. Nu, zo vertelde ze ons, ga ik me steeds meer realiseren, hoe innig dankbaar ik moet zijn in dit gezin te zijn opgenomen. Nu ik zelf twee kinderen heb, weet ik wat dit heeft betekend. IJSKAST Ze kwam deze week met het vliegtuig te .Amsterdam aan, de stad die zovele van haar fami- rugzieh. Na een kort oponthoud te Aalsmeer reisde zij naar Sluis kil naar de heer en mevr. Van Hoeve—den Hamer. Maar ze wilde zo vlug mogelijk „tante" ontmoeten. Zij belde tante op om haar te feliciteren met haar 70e ver jaardag. Met een bewogen stem nam de jarige de felicitaties in ont vangst en zei dat ze haar zo graag nog eens zou willen zien. En dat de telefoon zo ver af was en toch zo duidelijk. Op de dag van de hereniging, toen de familie bij elkaar was om feest te vieren, werd een geschenk bezorgd, groot van omvang, verpakt in een omhul sel dat aan een ijskast deed den ken. Moeder vond het leuk, maar dat hadden de kinderen toch niet moeten doen want ze had zo'n beste kelder ARCHIEF UIT 1943 Langzaam ging de doos om hoog en er verschenen twee voeten, een paar benen en een stukje van een bontmantel. In de verbeelding dat het een aan geklede etalagepop was, was zij evenzeer verrast met dit bont mantelgeschenk. En dan tenslotte het weerzien, dat met geen woorden te be schrijven is. Voor dit geschenk van de kinderen, een van de mooiste in het leven van de 70- jarige, was zij onnoemelijk dankbaar. Mevrouw Den Hamer bracht negen nu allen gehuwde kinde ren groot. Liesje was de tiende. Gekomen op 27 maart 1944 als een klein opgejaagd meisje ging ze naar Israël, haar nieu we vaderland, en keerde enkele weken terug onder het dak van de woning en bii de mensen die haar zo liefderijk hadden aan genomen. Op de afdeling bevolking kre gen we inzage van het archief uit 1943. De heer Kwaak die zich het geval nog goed herinnerde, toon de ons de bewuste papieren. Nü staat er met grote letters „vals" op. Toen vermeldde het de komst van Liesje Huistink, geboren te Tiel, verhuisd naar Arnemuiden A 144 en van daar naar Terneuzen naar de Mof fenschans. Een archiefstuk dat nu alleen maar spreekt tot de verbeelding, maar toen naast veel leed en evenvepl. liefde vooral durf in hield. Het roept even de tijd van het verzet in ons op, waar in wijlen wethouder Den Hamer zulk een voorname rol heeft ge speeld. De nobelprijs voor scheikunde is donderdag toegekend aan pro fessor Robert S. Mulliken van de universiteit van Chicago. Professor Mulliken is de vijf tiende Amerikaan die de nobel prijs voor scheikunde heeft ge kregen. Mulliken werd in 1896 te New- buryport in de Amerikaanse staat Massachusetts geboren. In 1921 behaalde hij de graad van doctor in de fysische chemie aan de universiteit van Chicago. Hij doceerde aan de universiteit van New York en de Harvard-uni- versiteit. In 1931 werd hij be noemd tot hoogleraar in de na tuurkunde aan de universiteit ZATERDAG 5 NOVEMBER Terneuzen: Luxor-Theater, 8 uur: „Judith". Breitnerstr., dagelijks van 2—9 u.: Modelwoning/appar tement. Woninginrichting „Eigen Haard". Zaamslag: Consultatiebureau, 7 uur: Alg. ledenvergadering Ver. „Het Groene Kruis". (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak STAKING IN GRIEKENLAND Rond 6.500 Griekse postambte naren zijn dopderdag een staking van 24 uur begonnen om kracht bij te zetten aan hun eis voor meer salaris en betere arbeids voorwaarden. Minister van verbindingen Evangelos Dendrinos heeft de staking ongerechtvaardigd ge noemd en de stakers aangespoord het werk te hervatten. I (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak SOEDANEES MINISTER OVERLEDEN Mohammed Achmed el Mardi, Soedans minister van handel, is donderdag in een Londens zie kenhuis op 65-jarige leeftijd aan een hersenbloeding overleden. Hij werd twee weken geleden in Chartoem ziek en kort daarna voor een spoedoperatie naar Londen gebracht. Mohammed Achmed el Mardi, die ook secre taris-generaal van de partij voor nationale unie was. werd in sep tember van dit jaar tot minister van handel benoemd. Gisteravond werd in de raads zaal te Axel het tweede histo rische boekwerk dat werd ge schreven door dr. J. Wesseling, voormalig leraar aan het Petrus Hondiuslyceum te Terneuzen, thans te Groningen, en dat als ti tel draagt „De geschiedenis van Axel", officieel ten doop gehou den. Het eerste exemplaar werd door dr. Wesseling uitgereikt aan burgemeester M. K. van Dijke. Vervolgens overhandigde deze laatste op zijn beurt een boek werk aan de schrijver, waarna alle aanwezigen van de burge meester „De geschiedenis van Axel" als geschenk ontvingen. Dit waren behalve de raadsle den en wethouder Ysebaert, me vrouw Wesseling, drs. J. G. Kerk hoven en wethouder P. Brand uit Hulst, welke beide laatstgenoem den ook een werkzaam aandeel in de totstandkoming van het boek hebben gehad. BLIK IN HET VERLEDEN Burgemeester Van Dijke zei o.a. dat een gemeenschap die leeft, bouwt aan zijn toekomst en tevens acht geeft op het verle den. Zelfs een oppervlakkige toe schouwer ziet, dat Axel btfijk geeft te leven. De daadkracht van de bevolking wordt gesteund door een vooruitstrevend beleid van het gemeentebestuur in een veranderend Zeeuws-Vlaande ren. De burgemeester wees er ver der op, dat bij alle streven naar verdere ontwikkeling (hij noem de hierbij o.a. het saneringsnlan dat in een ver gevorderd stadium van uitvoering is) het gemeente bestuur ook acht wil geven op het verleden. Het land van Axel is eeuwen lang een bekend begrip ge weest in Vlaanderen. ADVIEZEN Daarom trof een raadscom missie in het voorjaar van 1960 maatregelen om na wat ds. Jan Scharo in 1787/88 deed het verleden van Axel tot na de be vrijding in 1944 vast te laten leg gen. Hiertoe werden contacten gelegd met dr. Wesseling, die eerder „De geschiedenis van Terneuzen" het licht deed zien, en drs. Kerkhoven. De voorma lige stadsarchivaris, de heer De Jonge, die verhinderd was de bijeenkomst bij te wonen, ver leende zijn waardevolle mede werking. De heer D. J. Oggel, geboren en getogen Axelaar, begeleidde het werk van de schrijver met adviezen en tips, „dit alles voort komende uit zijn grote liefde voor zijn geboortestad". De burgemeester bracht dank aan hen allen en vergat hierbij niet de uitgever J. Niemeijer te Groningen, die het aandurfde een boek over een betrekkelijk kleine plaats uit te geven. LANG GEKOESTERDE WENS De schrijver zelf zei o.a., dat het niet goed zou zijn onver schillig te staan tegenover de geschiedenis van zijn geboorte grond. Dr. Wesseling dacht wel dat in ieder mens het verlangen leeft iets over het verleden te horen. „Uit liefde voor het land van Axel en uit liefde voor de historie heb ik dit boek geschre ven, een lang gekoesterde wens om naast de geschiedenis van Terneuzen ook die van Axel vast te leggen". EREPENNING IN GOUD De heer Niemeijer die even het woord nam, zei dat het uit geven van een boek een vrij eenvoudige bezigheid is voov iemand die dit werk al een lan ge reeks van jaren doet. De burgemeester had hierna nog een verrassing in petto: Hij las het raadsbesluit voor waar bij aan dr. Wesseling voor zijn verdiensten jegens de gemeente en gemeenschap van Axel de erepenning van de gemeente in goud met oorkonde werd toege kend en hij overhandigde deze hierna aan de schrijver. Aan de medewerkers van het eerste uur, de heren Kerkhoven en De Jonge, werd deze penning in zilver toegekend. Uitgeverij Niemeijer te Gro ningen liet van het boek „De geschiedenis van Axel" (460 blz.) een eerste oplage van 1700 exemplaren verschijnen. Het is een fraaie uitgave ge worden, verlucht met vele his torische foto's. Voor de samen stelling ervan putte de schrij ver behalve uit het Axelse ar chief uit die van Middelburg. Den Haag, Gent, Brussel en Rijssel. Dr. Wesseling schreef zijn boek in een periodeyan zes jaar. (ADVERTENTIE) Jongeman zwaar gewond na botsing met trein Op een niet beveiligde overweg tussen Gorssel en Zutphen is gis teravond om ongeveer acht uur een bromfietser tegen een trein gereden, die van Deventer op weg was naar Arnhem. Omdat de machinist een klap had gehoord bracht hij de trein tot stilstand. Er was echter nie mand in de buurt van de overweg te vinden. Een N.S.'er ff tevens E.H.B.O.'er) stapte uit en ging tesamen met de inmiddels gealar meerde politie zoeken. Zij vonden spoedig een zwaar- ADVERTENTIE) vraag handleiding ïn 4e winkel De sneltrein TurijnBari is don derdag bij Molfetta (30 kilometer van Bari) ontspoord. Vierentwintig reizigers werden gewond, van wie vier ernstig. De oorzaak van het ongeluk is onbekend. De trein had een snelheid van 110 kilometer op het ogenblik van de ontsporing. gewonde omstreeks 20- A 25-jari- r'e jongeman. Later kwam vast +e vinden. Een N.S.'er f tevens Beuzekamp heet en uit de buurt schap Ooide. gemeente Laren, af komstig is. (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak DOOR JEAN NEAL ADVERTENTIE! oiau. "IC vau iictcil XCLllll- lieleden (49) nooit zouden te-1 Een platenbon is altijd raak „Malcolm, hoe kun je zó ge meen ziin! Je weet dat dat niet waar is!" Hij keek bedrukt en schuldig, maar nam zijn woorden niet te rug. Hij kon ze moeilijk terugne men, omdat hij tot de overtuiging gekomen was dat ze wél waar waren. Hii wenste alleen dat hij ze een beetje gecamoufleerd had. Myra was woedend. Ze begon woest te praten, besloten om hem piin te doen, zoals hii haar nijn gedaan had. Ze beschuldig de hem ervan dat hii zelfzuchtig was, onredeliik en wreed, dat hij alles verwachtte maar niet van plan was iets te geven. De woorden vloeiden als puur vergif van haar lippen en haar stem brak van emotie, toen ze aan haar woorden toevoegde dat zij niet begrijpen kon. hoe hij tegen haar over liefde kon spre ken. wanneer hij dergelijke ge dachten omtrent haar koesterde ep uitsprak. Nu zou hij onmiddellijk alles redht hebben kunnen zetten door haar eenvoudig, in ziin armen te nemen. Het enige wat lui deed was te kijken als een hond die een aframmeling gehad heeft en te zeggen: „Ik houd echt van je." Op een manier die deed denken aan een klein miezerig sehool- ionget.ie dat kennis gemaakt heeft met het Spaanse rietje en nog beweert dat hij van de juf frouw houdt, „Dit is vreseliik", mompelde Myra. „Als ik niet heel goed op pas. doe ik schade die nooit meer hersteld kan worden. Hii Is in een vreseliike bui vandaag." Ze wist heel goed dat Malcolm voor haar door het vuur zou wil len gaan. maar ze paste wel od hem niet te laten merken dat ze dat wist. Hoe kon je een man als hii doen inzien... Geen van de oude beproefde methoden scheen vat op hem te hebben. Ik kan hem niet eens kwaad maken. Tk kan hem niet sentimenteel krijgen. Ik kan hem nauwelijks aan het praten krij gen... Ze keerde zich een ogenblik af, zodat hij de glimlach niet zou zien die om haar lippen speelde. Toen keek ze hem met zachte blik aan aan en zei: „Vind ie ook niet Malcolm dat het lijkt alsof we ons gevoel voor humor hebben verloren?" Malcolm stiet een kort lachje uit. Dat bewees dat hij ziin ge voel voor humor allang kwijt was en totaal. „Het is niet dat ik de vlees potten bemin, Malcolm", hervat te Myra. „Het is niet eens iets, wat ik zonder meer kan definië ren. Maar hoe kan ik met je trou wen. als ik er niet zeker van ben of jü mil werkelijk liefhebt?" „Jij had mij lief vóórdat je naar Engeland vertrok", zei hi1 mistroostig. „Ik was toen al bang dat er iets tussen ons zou ko men. Het was redelijk om iets derceliiks te verwachten." „Maar wat denk je dan dat daar gebeurd kan ziin?" „Dat weet ik niet... Wept jij zeker dat je er niet iemand an ders ontmeet hebt?" „Heel zeker. Malcolm. Ik heb wel een beetje geflirt, dat moet ik toegeven, maar daarover behoef jij ie niet jaloers te maken." Malcolm aarzelde. „O nee?" zei hij. „Natuurlijk piet", zei Myra ten einde raad. „Hoe kun je nu van een meisie verwachten dat ze je lief heeft, als ie niet zelf een beetie meehelpt?" „Het spijt me. Ik weet het, ik ben hopeloos in die dingen. Maar als ik de zaak dan niet goed be grijp. kun jij me dan niet doen begrijpen?" „Dat zou me makkelijker ge vallen zijn, als je die woorden niet gesproken had. Het is waar, ik houd van het goede leven en de dingen, waaraan ik gewend ben. Wie zou dat niet? Wat het andere betreft, ik ben niet met een ander uit geweest en ik ben niet op een ander verliefd gewor den. Ik ben misschien opnieuw op Engeland verliefd gewordend Ik ben hier nu al drie iaar met mijn vader en ik had bijna ver geten. hoe prachtig, hoe mooi müp Engeland is. Ik had me nau welijks gerealiseerd, hoeveel ik had moeten missen. Toen ik thuis kwam. werd 'k me daarvan hewust O, de schoonheid van Engeland, de vriendelükheid van het land. de vrijheid. Het is hier een gevangenis, vergeleken met de vriiheid daar. Ik wist niet wat een gevangenis was. toen ik zei dat ik met je trouwen wilde en hier met jou wilde samenwonen en je leven delen. Ik begreep toen piet. hoeveel ik had ge mist. Maar toen ik weer thuis was en om roe heen zag. verge leek ik alles met dit hier... O, Malcolm, ik kan nog niet met je trouwen. Ik ben jong en ik heb nog niet veel van het leven en van de wereld gezien. Ik wil nog zoveel ei-varen en vooral om me 'wen wachten n'euwe ondervin dingen op me... Ik kan het nog niet doen. Ik kan het niet". (Wordt vervolgd.!'

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1966 | | pagina 2