Een hobby voor jong en oud Veel noten op hun zang Tegenwicht Wat weet je er van Vo©r allen „Waar haal jij adem?" Voor ons klinkt zo'n vraag een beetje ongewoon, maat bij een muziekrepetitie weet iedereen dadelijk wat er bedoeld wordt. De mu ziek komt er bij en met dunne potlood streepjes wordt de plaats van adem halen even aangegeven. Een beetje paniekerig vraagt er nog gauw iemand: „Moet ik daar ook ademhalen?" En dan geeft de dirigent het teken om te be ginnen Een groepje van ongeveer zestig repe teert onder de bezielende leiding van muziekleraar Harm Muller in een oer gezellige grote kamer van een grachten huis. Een werkelijk uniek groepje. Ik hoor „Suite" van Johann Pezel, dat een beetje statig en tegelijk leuk en triomfantelijk gespeeld moet worden. Oude muziek uit de 16de eeuw in een moderne omgeving. Muziek, die niet te haastig mag klinken, want het is im mers muziek die dateert uit de tijd van de trekschuit? Dacht je dat dit saai is? Of dacht je dat zo'n blokfluit arm aan expressiemogelijkheden is? Ik beluister de „Courante", razend snel stuk, en „Ballo", dat vrij trippelend ge speeld moet worden en begin te be grijpen, dat de stem van een blokfluit mooi kan zijn, als het er maar uitge haald wordt. Bij een snel stuk zou men eigenlijk het notenbeeld moeten vergeten en het stuk uit het hoofd spelen. Maar ja, dat kan maar een enkeling. „We doen het nóg een keer", onder breekt de dirigent opeens. Opnieuw wordt ingezet. Iedereen doet zijn uiter ste best en na enige keren herhalen hoor ik duidelijk het verschil. Niet iedereen blaast nu meer alleen bet zelfde motiefje, er is wel degelijk een heid gekomen. Men speelt volkomen ontspannen, even helemaal los van alle huiselijke beslommeringen. Ernstig, vol overgave, volkomen „er in". Maar de dirigent is niet gauw tevreden. „Is het toegestaan om te mopperen?", vraagt hij lachend, „de kleine nooties ziin nog ongelijk". Opnieuw beginnen. Niet juist om de prestatie, maar zuiver om het actieve muziekmaken is het dit groepje begonnen. Eigenlijk hebben velen muziek nodig als bescherming tegen de nuchtere realiteit van het leven. Of het nu beat, jazz of klassiek heet, 't is hun hobby. Heel belangrijk, omdat zo'n hobby behoedt voor sleur en leert om ook eens met iets anders bezig te zijn dan met huiswerk, huis houden of dagelijks werk. Belangrijk ook voor onze geestelijke ontwikkeling, er blijft altijd iets van hangen. Zo'n instrument bespelen is zeer aan trekkelijk en je komt er gemakkelijker toe, dan bijvoorbeeld zelf zingen. Dat komt, omdat je je als het ware achter zo'n instrument verschuilt. Bovendien heeft het met elkaar maken van mu ziek, de bekoring van samen iets pres teren, samen iets beleven Gezellig wordt er tussen het repeteren door nog even gepraat. Er is ook kri tiek maar het klinkt overtuigd en ge meend. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik voordat ik deze repetitie bijwoonde niet zo erg veel van blokfluiten afwist. Maar dit blokfluitkoor heeft mij en thousiast gemaakt. Daarom ben ik ook eens gaan luisteren naar een huisvrou wenkwartet, bestaande uit een altfluit, een sopraan, een tenor en een basfluit. Zij brengen „Fantasia Quinta" ten ge hore. 't Is begrijpelijk dat een stuk -wt minder mensen uitgevoerd wordt, gro tere eisen stelt. Maar om een vergis sing kan hier gelukkig gelachen wor den. Dat neemt niet weg, dat er met ernst gestudeerd wordt, 't Enthousiasme blijkt uit het weinige verzuim. Een moeder van vijf nog v-ij jonge kinderen heeft het er voor over om iedere week een uur te reizen om op de repetitie te komen. Bewijst dat ook al niet veel? Natuurlijk heeft iedereen wel eens moeilijkheden, waardoor ze niet weg kan. We horen dat Jos ziek is. Al kennen we Jos niet, we weten wel haast zeker, dat zij deze ochtend met haar gedachten hier zal zijn. Ik ben na deze morgen des te meer doordrongen van het feit dat een hob by zeer belangrijk is. Niet alleen voor de jongeren, maar ook voor vaders en vooral voor moeders, want de laatsten hebben een beroep, dat zoveel facetten heeft, dat hobbies meestal ongemerkt oplossen in de dagelijkse bezigheden. Voor een toneelspeelster of een onge huwde secretaresse kan koken mis schien een hobby zijn, maar dat is het zeker niet voor een huisvrouw. Heeft zij een artistieke, goede smaak, dan leeft ze deze ongemerkt uit op de in richting van haar woning en het kleden van zichzelf en haar kinderen. Zelfs handwerken kan ze niet altijd als een hobby zien. Ieder mens zoekt een eigen manier om, buiten de dagelijkse beslommeringen om, gelukkig en tevreden te zijn. En daarbij kunnen een handwerk, een baantje buitenshuis, lezen, een piano, een mondaccordeonclub of een blok fluitgroepje ons immers helpen? En in dit musiceren schuilt nog een beetje romantiek. De romantiek van de trek schuit, klassieke muziek, kaarslicht w oude kostuums.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1966 | | pagina 23